Στην σταδιοδρομία μου γενικά, αλλά ειδικότερα κατά την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου, τώρα ν. 4302/14, ήρθα σε αντιπαράθεση προτάσεων με τον καθηγητή του Πολυτεχνείου, (ΕΜΠ), Ιωάννη Παππά. Η άποψη μου διαχρονικά είναι ότι οι τεχνικοί πρέπει να δουλεύουν στον “πάγκο” τους και όχι στην Διοίκηση της επιχείρησης. Όμως, δυστυχώς, οι τεχνικοί με αφορμή αφενός τον όρο «Εφοδιαστική (Logistics), που “κάρφωσαν” στον Ν. 4302/14, αφετέρου τον όρο “Διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας”, που κατανοεί καθένας τους όπως τον βολεύει, έχουν εισβάλει άναρχα στο επιστημονικό πεδίο της Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων, (ΟΔΕ).
Με το παρόν 4ο μέρος με αφορμή πάντα το βιβλίο του καθ. Παράσχου Μανιάτη βάζω προς όφελος των φοιτητών τα πράγματα στην θέση τους.
Μέρος πρώτο: Σύνοψη από προηγούμενα σχόλια μου
Η βάση των επιστημών του ΕΜΠ στηρίζεται ως γνωστό στα μαθηματικά. Επομένως είναι αδύνατο σε ένα Μηχανικό να διαθέτει την επιστημονική κατάρτιση να προσεγγίσει σε βάθος τα επιχειρηματικά, οικονομικά, εμπορικά, φορολογικά, οργανωτικά, νομικά, κλπ επιστημονικά πεδία ΟΔΕ, που χρειάζονται για την μετέπειτα εκμετάλλευση της υποδομής για την επίτευξη κέρδους, την οποία οι τεχνικοί καλούνται να κατασκευάσουν.
Για τον λόγο αυτό οι τεχνικοί στηρίζουν τον "Μαθηματικό Λογισμό" τους, για τις κατασκευές που σχεδιάζουν σε “θεμελιώδεις έννοιες”, δηλαδή σε έννοιες, που δεν επιδέχονται ορισμό. Θυμίζω ότι ο καθ. Ιωάννης Παππάς του ΕΜΠ “κάρφωσε” στον Ν. 4302/14 τον όρο «"εφοδιαστική" (Logistics)», δίχως να τον ορίσει, δηλαδή “βίδωσε” στον νόμο μια θεμελιώδη έννοια. Εγώ κατά την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου αντέδρασα έντονα στον όρο αυτό. Μάλιστα αρμόδιοι του υπουργείου μου δήλωσαν με απογοήτευση ότι έθεσαν τον όρο: {...γιατί δεν ξέραμε τι να βάλουμε...}. (βλέπε το πρώτο σχόλιο μου του 2016: {απόηχος από την "εφοδιαστική (Logistics)"}. (Βλέπε επιπλέον και το σχόλιο μου του 2016 για την "εργασία φοιτητή"...)
Μήπως έστω και τώρα, μετά από 8 χρόνια, κάποιος ακαδημαϊκός Οικονομικού Πανεπιστημίου ή Μηχανικός ΕΜΠ μπορεί να ορίσει τι είναι «"εφοδιαστική" (Logistics)»; Ή έστω η... {"διαμετακομιστική", η “διανεμητική”, η “μεταφορική”, η “συσκευαστική”, η “προμηθευτική ”, κλπ, (Logistics)}; Αυτή η ασάφεια δείχνει και την πολυνομία και την εξ αυτής καθυστέρηση στην λήψη των δικαστικών αποφάσεων, όπως επίσης και την αδυναμία να προσεγγίσουμε ορθολογικά την θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς και των επιχειρήσεων, δηλαδή το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ**.
Πάντως στην ΑΒΣΠ σχολιαζόταν, μεταξύ των φοιτητών, ότι στο Πολυτεχνείο κάνουν από τα πολλά μαθηματικά το μυαλό τους φελλό!
** Παρένθεση 12.03.2023
Ύστερα από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη διαπιστώθηκε ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε εμπορευματοκιβώτια - ε/κ - container. Αυτό σημαίνει ότι τα ε/κ διακινούντο από τον Πειραιά με την μεσολάβηση προσώπων που ενέταξε η ΕΕ στην Lieferkette = αλυσίδα εφοδιασμού του κανονισμού της 2454/93. Τα ίδια αυτά πρόσωπα φωτογράφισε και θεσμοθέτησε ο ν. 4302/14... Ερωτάται επομένως:
1) Ποιός είναι ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου, (ΑΦΜ) και η Εμπορική Επωνυμία όσων μεσολαβούν ως ΕΟΦ, (Εγκεκριμένοι Οικονομικοί Φορείς, του
κανονισμού ΕΕ 2454/93), στην διεκπεραίωση του συγκεκριμένου διαμετακομιστικού έργου των ε/κ;
2) Ποιά είναι η σχέση που συνδέει τους παραπάνω με το "Εμπορευματικό Πάρκο" του άρθρου 14 του ν. 4302/14;
3) Ποιά η σχέση του παραπάνω Πάρκου με αυτόν που θα στρώσει σιδηροδρομικές γραμμές και θα εκμεταλλευτεί υπηρεσίες μεταφοράς μέσα στο "Πάρκο";
4) Ποιός "Μεταφορέας" ή και "Διαμεταφορέας" λειτουργούν ως ΕΟΦ στην σιδηροδρομική μεταφορά τουλάχιστον μέχρι τα ελληνικά σύνορα;
5) Ποιός επιλέγει το Logistical System καθενός ΕΟΦ; κλπ..., που υποχρεούται από την ΕΕ να τηρεί έκαστος ΕΟΦ;
6) Ποιός είναι ο "Logistician", ο "Logistics Manager" και ο "Supply Chain Manager"; Που καπέλωσε, (επέβαλε), στην αγορά η "Ελληνική Εταιρεία Logistics;
Πχ πού εργάζονται αυτοί;
6α) Στην εταιρεία πληροφορικής που προσφέρει στην αγορά ένα Logistical System;
6β) Ή στον ΕΟΦ που υποχρεούται να εφαρμόζει ένα Logistical System που να επιτρέπει να ελέγχεται από απόσταση από τις φορολογικές αρχές;
7) Λειτουργούν μέσα στο "Πάρκο" κινέζοι ή ιταλοί Ε.Ο.Φ. πχ ως "Αποθηκευτές", "Διαμεταφορείς", "Μεταφορείς" ή "Εκτελωνιστές", κλπ; Ποιό εγκεκριμένο
από την ΕΕ Λογιστικό Σύστημα = Logistical System εφαρμόζουν;
Προβληματισμός: Ο πτυχιούχος ΟΔΕ πρέπει ή όχι να κατέχει έστω και στοιχειώδεις γνώσεις από τα παραπάνω; Άλλως, πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης εργασίας στην επιχείρηση που θα εργαστεί;
Τέλος της παρένθεσης.
Ταυτόχρονα για να διδάξουν οι καθηγητές στο ΕΜΠ τις θεμελιώδεις έννοιες, αναφέρουν “αξιώματα”, δηλαδή διάφορες προτάσεις, τις οποίες δέχονται σαν αληθινές, χωρίς όμως να μπορούν να τις αποδείξουν. Αντιλαμβάνεστε όμως πόσο βολικές είναι για τους τεχνικούς όλες αυτές οι “θεμελιώδεις έννοιες” και τα “αξιώματα”; Αυτό διότι στο ΕΜΠ περιορίζονται να μαθαίνουν να “χτίζουν” αποθηκευτικούς ή βιομηχανικούς χώρους, να κατασκευάζουν ή να επισκευάζουν μέσα μεταφοράς, γερανούς, κλπ, δίχως να ενδιαφέρονται να γνωρίζουν τους λόγους, για τους οποίους οι πελάτες - επενδυτές -, τους αναθέτουν αυτές τις κατασκευές…
Το δράμα όμως είναι όταν οι τεχνικοί μπαίνουν στα χωράφια του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ. Ο καθ. Μανιάτης (και όχι μονο αυτός) μπήκε στην πρόκληση να προσεγγίσει το πεδίο της «“Διοίκησης” της εφοδιαστικής Αλυσίδας». Προς τον σκοπό αυτό ο καθ. Μανιάτης θεώρησε ως “Θεμελιώδεις έννοιες” τις απόψεις των άλλων επιστημόνων, τόσο για την λέξη “Logistics”, όσο και τον όρο «“Διοίκηση” εφοδιαστικής αλυσίδας». Ο ίδιος όμως στην σελίδα 31 του βιβλίου του αντί ορισμού “Διοίκησης εφοδιαστικής αλυσίδας”, ή “Logistics”, ή έστω σχολίων και κριτικής στους ορισμούς των άλλων επιστημόνων, απεικόνισε ένα “αξίωμα”, δηλαδή ένα σχήμα χωρίς να το αποδείξει…
Αυτή η προσέγγιση του καθ. Μανιάτη και των λοιπών θεωρητικών ή μηχανικών ήταν για εμένα μια πρόκληση, να αποδείξω επιστημονικά και τεχνοκρατικά την βασιμότητα του σχήματος Μανιάτη σε ότι όμως αφορά στην λειτουργία της αγοράς γενικά, αλλά και ειδικά στην εμπλοκή των επιχειρήσεων, για την Παραγωγή και την Διάθεση της παραγωγής στην αγορά και στην κατανάλωση. Αυτή η εμπλοκή μου πιστεύω ότι θα αναβαθμίσει τεχνοκρατικά το σύγγραμμα και θα βοηθήσει τους φοιτητές.
Εγώ, όμως,... όφειλα προς τούτο να παραβλέψω αξιώματα και θεμελιώδεις έννοιες ή να πνιγώ στα θολά νερά των ορισμών και περιγραφών "διοικήσεων εφοδιαστικής αλυσίδας & Logistics" των κάθε είδους και προέλευσης "ειδικών" και να βασιστώ σε ότι δίδαξε η ΑΒΣΠ προ 60 και πλέον ετών και σε ότι θεσμοθέτησαν προ 30 ετών η ΕΕ και η χώρα μας.
Το παρακάτω κείμενο μου έχει σαν σκοπό προσεγγίσω χωρίς “αξιώματα” και “θεμελιώδεις έννοιες”, όπως πχ “Logistics”, “Supply Chain Management” ή «"Εφοδιαστική" (Logistics)», κλπ, το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ. Με τον τρόπο αυτό θα αναδείξω την σπουδαιότητα και την σημασία της επιστήμης ΟΔΕ στην λειτουργία της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας. Αυτό μάλιστα μέσα στο πλαίσιο των ρυθμίσεων της ΕΕ και της χώρας μας, που αφορά γενικά στην παραγωγή και στην κυκλοφορία των αγαθών στην αγορά.
Επομένως, η παρακάτω προσέγγιση μου στηρίζεται στην διάκριση των επιστημών. Το βασικό μου κριτήριο είναι ότι τα λάθη των γιατρών θάβονται*, τα λάθη των μηχανικών φαίνονται* και τα λάθη των στελεχών ΟΔΕ πληρώνονται. (*Με την παρόρμηση αυτή, μου την πληροφόρησε ο φίλος μου Μάρκος, που ήταν πολιτικός μηχανικός, υποδέχονταν στο Πολυτεχνείο τους πρωτοετείς φοιτητές την δεκαετία του 60. Εγώ πρόσθεσα απλά και την δική μου παρόρμηση για να αφυπνίσω και να κεντρίσω το ενδιαφέρον των φοιτητών ΟΔΕ στην επιστήμη τους.)
Ότι γράφω σε αυτό το χρώμα είναι διδασκαλία της ΑΒΣΠ.
Ότι γράφω σε αυτό το χρώμα είναι όροι της Νομικής Επιστήμης.
Ότι γραφώ σε αυτό το χρώμα είναι θεσμοθετημένες ρυθμίσεις.
Μέρος 2ο Το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς
Στην θεωρεία έχουν εισαχθεί πλήθος ορισμών «Logistics» και «Supply Chain», τους οποίους εγώ αμφισβητώ, για το κατά πόσο εκφράζουν επιστημονικά και πρακτικά το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και της αγοράς γενικότερα.
Ο καθηγητής Μανιάτης παρόλο που έγραψε σύγγραμμα με τίτλο γύρο από τον όρο «Διοίκηση της εφοδιαστικής αλυσίδας» είχε την διορατικότητα να μην γίνει του συρμού και να εμπλακεί στις επιλεκτικές προσεγγίσεις και διχογνωμίες των θεωρητικών, εισάγοντας και αυτός ένα ακόμα δικό του ορισμό των όρων “Logistics” και “Supply Chain”, όπως έπραξαν πολλοί άλλοι επιστήμονες πρωτύτερα.
Για τον λόγο αυτό ο Μανιάτης έκανε κάτι διαφορετικό από τους άλλους θεωρητικούς, δηλαδή αντί ορισμού να περιγράψει την «εφοδιαστική αλυσίδα» με ένα σχήμα, το οποίο, όμως, κάθε άλλο από ένα είδος «αλυσίδας» δηλώνει. Αυτό γιατί το σχήμα απεικονίζει ότι δίδαξε η ΑΒΣΠ σχετικά:
α) Με την "Εκμετάλλευση", δηλαδή την εσωτερική λειτουργία κάθε επιχείρησης, καθώς και
β) Με τις "Συναλλαγές" μεταξύ των επιχειρήσεων, πχ για την αγορά πρώτων υλών, την παραγωγή προϊόντων, την κατανομή των προϊόντων της
παραγωγής σε επιλεγμένους τόπους, για να βρίσκονται άμεσα και εύκολα διαθέσιμα, για να διατεθούν στην πελατεία, κλπ... Επιπλέον,
γ) Η ΑΒΣΠ δίδαξε Μακροοικονομικά μέσα από εξειδικευμένα μαθήματα και διάφορα θέματα γύρο από την απόφαση για το αντικείμενο εργασιών της
επιχείρησης, την ίδρυση, ένταξη και λειτουργία των επιχειρήσεων στην αγορά, κλπ.
Σε αυτό είμαι απόλυτος και κατηγορηματικός και αδιαφορώ αν υπάρχει αντίθετη προσέγγιση για την αναφορά μου στο βιβλίο Μανιάτη ή στην διδασκαλία της ΑΒΣΠ. Αυτό το κάνω, γιατί και η ΑΒΣΠ είχε διδάξει πρώτη για την έννοια «Supply Chain», το «Management» της και την έννοια "Logistical System" της ΕΕ, ακόμα και "Logistics" = Λογιστική ή Λογισμός, δίχως να ορίσει αυτούς τους όρους, τους οποίους εισήγαγε η ΕΕ 30 χρόνια αργότερα !
Το παραπάνω σχήμα Μανιάτη στην σελίδα 31 του συγγράμματος του συνιστά αντίστοιχα προσέγγιση της λειτουργίας της αγοράς και των επιχειρήσεων που συμμετέχουν σε αυτήν. Αυτό ακριβώς που δίδαξε προ 60 και πλέον ετών η ΑΒΣΠ, με την διαφορά ότι το όρισε ως «Τελικό Σκοπό» της σύστασης, ένταξης και λειτουργίας των επιχειρήσεων εντός της αγοράς και όχι ως «εφοδιαστική αλυσίδα».
Ο ορισμός της ΑΒΣΠ για τον «Τελικό Σκοπό» ήταν:
«Η βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους.»
Εγώ ταυτίζω το σχήμα Μανιάτη με τον παραπάνω ορισμό της ΑΒΣΠ, με την προϋπόθεση να λαμβάνει στις αναφορές του υπόψη, ότι διδάσκει σε ένα Οικ. Πανεπιστήμιο. Άρα οι αναφορές του πρέπει να στοχεύουν στην επίτευξη κέρδους. Για το Πολυτεχνείο, αντίθετα, οι αναφορές του Μανιάτη πρέπει να γίνουν πιο "Μαστορικές", δηλαδή να προσεγγίζουν τεχνικά τις ανάγκες για την προμήθεια των σωστών υλικών, ορθολογικά τις κατασκευές, οικονομικά τις αποθηκεύσεις και τις μετακομίσεις των υλικών ή των προϊόντων της παραγωγής, κλπ.
Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι η προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς στο οικονομικό ΑΕΙ πρέπει να λαμβάνει υπόψη και να εφαρμόζει μεταξύ άλλων και την φορολογική νομοθεσία, τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι των κανονισμών της ΕΕ, κλπ. Αντίθετα στο Πολυτεχνείο πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να εφαρμόζουν τον ΓΟΚ "Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό".
Ίσως θα έπρεπε επομένως να γράψει δύο βιβλία, έτσι ώστε να μην υπάρχει επιστημονική αοριστία, κουκουλωμένη με τις αναφορές των άλλων θεωρητικών "αλυσίδας". Η μεγάλη διαφορά πάνω στην λειτουργία της αγοράς πρέπει να διακριθεί:
α) Αφενός στα τεχνικά θέματα, πχ κατασκευής των υποδομών της παραγωγής, των αποθηκευτικών χώρων απόθεσης των προϊόντων της παραγωγής, της
κατασκευής των υποδομών μεταφοράς, των μέσων μεταφοράς, κλπ.
β) Αφετέρου στην εμπλοκή των επιχειρήσεων που θα εκμεταλλευτούν τα παραπάνω για να παραχθούν τα προϊόντα και να διατεθούν τελικά στην αγορά και
στην κατανάλωση.
Παρόλα αυτά,
Πιστεύω ότι οι σύγχρονοι ακαδημαϊκοί που ασχολούνται με το αντικείμενο που αφορά στην «εφοδιαστική αλυσίδα» και στην «Διοίκηση» της, θα εντοπίσουν στον ορισμό της ΑΒΣΠ το κύτταρο ή την μαγιά ιδεών και γνώσεων, που και οι ίδιοι επιλέγουν να διδάξουν στους φοιτητές τους.
Προσοχή όμως σε ότι αναφέρει ο Christopher ηδη στον πρόλογο του βιβλίου του, που αναφέρει επί λέξει ότι: {"Η ιδέα στην οποία βασίζεται το βιβλίο είναι ότι οι επιχειρήσεις ανταγωνίζονται ως εφοδιαστικές αλυσίδες και όχι ως αυτόνομες εταιρείες".} Άρα ο Christopher επαναλαμβάνει με 30 χρόνια τουλάχιστον καθυστέρηση την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, η οποία τις "αυτόνομες εταιρείες Christopher" τις όριζε ως: "επιχειρήσεις που λειτουργούν με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία. Τις επιχειρήσεις που λειτουργούσαν ως: "μη αυτόνομες εταιρείες" η ΑΒΣΠ τις δίδασκε ως επιχειρήσεις που λειτουργούσαν υπό τον έλεγχο μιας Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου - Ιθύνουσας Επιχείρησης.
Στην συνέχεια η ΑΒΣΠ δίδασκε μέσα από την ύλη μαθημάτων διαφόρων επιστημονικών πεδίων, όπως πχ:
- “περί της επιλογής του τόπου εγκατάστασης της επιχείρησης”,
- την “οργάνωση των χώρων που θα λειτουργήσει η παραγωγή”,
- την “πρόβλεψη για την απόθεση και διαχείριση των πρώτων υλών”,
- την “διαχείριση των προϊόντων της παραγωγής”, κλπ, ότι…:
Ο τελικός σκοπός επιτυγχάνεται με την επίτευξη επί μέρους σκοπών, που ασκούν οι εργαζόμενοι υπό τις εντολές της Διοίκησης της Ιθύνουσας επιχείρησης προς τα στελέχη των κατά περίπτωση συμμετεχουσών επιχειρήσεων του ομίλου που ελέγχουν. Αντιλαμβάνεστε ότι οι εντολές της Διοίκησης της επιχείρησης αφορούν συνολικά στην ανάληψη δράσεων για την παραγωγή και την διάθεση της παραγωγής στην αγορά και στην κατανάλωση...
Αντίθετα οι θεωρητικοί αναφέρουν τα πρόσωπα που εμπλέκονται στην «εφοδιαστική αλυσίδα», όμως,... αυτά τα απεικονίζουν στα σχήματα τους και σε φωτογραφίες. Ή, αναφέρουν – κουτσομπολεύουν - ονομαστικά την εμπλοκή συγκεκριμένων επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς. Δηλαδή κάνουν κατά βούληση από πλευράς "Marketing" θεωρητικά λόγο για την εμπλοκή διαφόρων επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς και αναφέρουν γενικά και αόριστα, πχ ουρανοκατέβατους “Προμηθευτές” και “Αγοραστές” υλικών αγαθών και υπηρεσιών και άλλους, δίχως να ορίζουν σε εκτέλεση ποιού σκοπού μιας επιχείρησης ή ποιάς σύμβασης μεταξύ δύο επιχειρήσεων εμπλέκονται τα πρόσωπα αυτά στις αναφορές τους…
Όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις παραλείπουν οι θεωρητικοί την ένταξη τον ρόλο και τις δράσεις της ίδιας της “Διοίκησης” αυτών των προσώπων για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων, παρόλο που οι θεωρητικοί στις προσεγγίσεις τους αναφέρονται στην «“Διοίκηση” εφοδιαστικής αλυσίδας». Το θέμα όμως είναι ότι αφού η "εφοδιαστική αλυσίδα" του Christopher έχει σαν "κρίκους" μη αυτόνομες οντότητες, να μας δηλώσει αν οι "μη αυτόνομες οντότητες του" λειτουργούν σαν σκορποχώρι ή υπό την Διοίκηση και τον έλεγχο μιας Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου - Ιθύνουσας Επιχείρησης, που δίδαξε η ΑΒΣΠ;
Η χαοτική διαφορά που χωρίζει τις δύο παραπάνω διακρίσεις μου συνίσταται στο γεγονός ότι στην προσέγγιση της ΑΒΣΠ, η λειτουργία των επιχειρήσεων, καθώς και η οργάνωση και ο έλεγχος των εργαζομένων ασκείται κάτω από τις εντολές και οδηγίες του επιχειρηματία – "Διοίκηση" της Επιχείρησης του. Αυτό μάλιστα εντός του πλαισίου των ρυθμίσεων που ορίζουν η ΕΕ και η χώρα μας.
Αντίθετα,
Στην προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς ως «“Διοίκηση” της εφοδιαστικής αλυσίδας» προσεγγίζονται κατ’ επιλογή και άναρχα οι δράσεις εργαζομένων και επιχειρηματιών, κατά πως βολεύει αυτόν που τις προσεγγίζει…
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι προσεγγίσεις, αναλύσεις και ορισμοί “αλυσίδας” όλων των θεωρητικών διαφέρουν μεταξύ τους, γιατί…
-… δεν λαμβάνεται υπόψη καταρχήν η λειτουργία ίδιας της Διοίκησης των επιχειρήσεων, (πχ ο ομόρρυθμος εταίρος, ο διαχειριστής μιας Ε.Π.Ε. ή
ο πρόεδρος και το ΔΣ της ΑΕ…)
-… καθώς και το κατά περίπτωση θεσμικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι επί μέρους δράσεις των εργαζομένων και οι συναλλαγές μεταξύ των
επιχειρήσεων, πχ το ισχύον στην ΕΕ; στις ΗΠΑ; στο Kuwait, κλπ...
-… καθώς και ο Σκοπός, ο οποίος αναφέρεται στο σχετικό άρθρο του καταστατικού συστάσεως της επιχείρησης.
-... Κυρίως δεν αναφέρεται και ο Σκοπός της Πολυεθνικής - Ιθύνουσας Επιχείρησης - Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου, που "αλυσοδένει" κατά περίπτωση
μια σειρά επιχειρήσεων, στις οποίες αναθέτει καθ' ομάδας, την παραγωγή και την διάθεση στην αγορά συγκεκριμένων προϊόντων.
Ορθά επομένως πράττει καταρχήν στο σχήμα του ο Μανιάτης και προσπαθεί να προσεγγίσει στις αναλύσεις του την εκμετάλλευση δηλαδή την εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, ("παραγωγή" στο σχήμα του) και αναφέρει επιλεκτικά «επί μέρους σκοπούς» και τις δράσεις των εργαζομένων για να τους
επιτύχουν.
Κάτι αντίστοιχο προσπαθούν να προσεγγίσουν και πολλοί άλλοι θεωρητικοί. Το πρόβλημα όλων όμως είναι ότι δεν κατέχουν το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και έτσι αρκούνται να αναφέρουν ο ένας τις θεωρητικές ασυναρτησίες του άλλου. Πχ ο Christopher, πρώτος (;) κατά κοινή παραδοχή διδάξας το 1993 το «Supply Chain Management», αραδιάζει 200 περίπου “παραπομπές” από την βιβλιογραφία και άλλες τόσες δημοσιεύσεις στον τύπο και τίποτα δικό του.
Προσοχή όμως ότι το μάθημα που δίδασκε ο Christopher ήταν "Marketing", (Το Marketing κατά την ΑΒΣΠ διδασκόταν σαν "ανάλυση και κατάκτηση της αγοράς"), που σημαίνει ότι είναι ένα δευτερεύον μάθημα, για να έχουν μια εικόνα οι φοιτητές ΟΔΕ, ποιά είναι η κορυφή της επιστημονικής τους κατάρτισης, για να καταστούν ικανοί να στελεχώσουν και την Διοίκηση των επιχειρήσεων Μεγάλου Κεφαλαίου - Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, που αναφέρονται στις παραπομπές του...
Δηλαδή, όπως αναφέρεται, ο Christopher είναι ομότιμος καθηγητής "Marketing και Logistics". Αυτό σημαίνει ότι το Πανεπιστήμιο του Granfield του είχε αναθέσει να διδάξει στους φοιτητές σφαιρικά την έκταση της αγοράς και τις δράσεις των Μεγάλων Επιχειρήσεων που λειτουργούν μέσα σε αυτήν.
Έτσι εξηγούνται οι 200 παραπομπές του που δεν αναφέρουν κάτι για εφοδιαστικές αλυσίδες... Αν τότε δανειστήκανε στο Granfield τον επίκαιρο όρο του 1993 της ΕΕ Die Lieferkette / La Chaine d' Approvisionnement για να διδάξουν με τον Christopher το "Marketing" τους, αυτό ήταν δική τους επιλογή.
Ίσως μάλιστα να αποσιώπησαν ότι ο όρος "Supply Chain" προερχόταν από την μετάφραση των επίσημων όρων της ΕΕ, γιατί εκείνη την περίοδο η Αγγλία ήταν εκτός ΕΕ!
Αυτό έδινε την ευκαιρία στον Christopher να αναφέρει, σε ότι αφορά στην λειτουργία της αγοράς, ότι του κατέβαινε στο κεφάλι, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει ένας Γερμανός ή Ιταλός, γιατί η "Αλυσίδα" της ΕΕ ήταν θεσμοθετημένη και υποχρεώνει στην εφαρμογή των κανόνων της. Αυτό σημαίνει ότι στην ΕΕ απαγορεύονταν ρητά οι αποκλίσεις από τις ρυθμίσεις της ή η επιστημονική φαντασία των τριτοκοσμικών "γκουρού" αλυσίδας, που επικαλούνται οι έλληνες ακαδημαϊκοί στα βιβλία τους, για να δικαιολογούν την επιστημονική τους ανεπάρκεια στην θεσμοθετιμένη λειτουργία της αγοράς.
Όλοι οι λοιποί θιασώτες του Christopher που τρέχουν πίσω από τον όρο της δημοσιογραφικής του πρωτιάς, (;), οφείλουν να δηλώνουν:
α) Αν οι αναφορές τους εντάσσονται στο επιστημονικό πεδίο "Marketing", εκεί δηλαδή που είναι ενταγμένες και οι αναφορές του Christopher, ή
β) Αν ίσως αφορούν στους όρους των κανονισμών της ΕΕ που τέθηκαν σε ισχύ το 1993, μετά το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι υπάρχει επιστημονική ανάγκη να γίνεται διάκριση των δύο παραπάνω προσεγγίσεων λειτουργίας της αγοράς; Δηλαδή κάθε επιστήμονας να δηλώνει αν πχ προσχωρεί στην ομάδα των "ουραγών αλυσίδας" του Christopher... Αυτή η επιλογή όμως θα σήμαινε ότι και οι "προσεγγίσεις αλυσίδας" καθενός, ίσως θα όφειλαν να περιστρέφονται και στο επιστημονικό πεδίο "Marketing" του Christopher!
Ή αν αντίθετα οι προσεγγίσεις και αναφορές κάθε επιστήμονα εντάσσονται στις μεταβολές λειτουργίας της αγοράς, που συντελέστηκαν στην Ευρώπη μετά το άνοιγμα των συνόρων και τον κανονισμο 2454/93 της ΕΕ...
Αυτό επιβάλει όμως τον προβληματισμό:
- Αν δίδασκαν τις συντελεσθείσες μεταβολές μετά το άνοιγμα των συνόρων σε σύγκριση με τα ισχύοντα προ του 1993, τότε θα είχαν πράγματι βοηθήσει
τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις.
- Τώρα, μετά από 30 χρόνια πάγωσε ο όρος "εφοδιαστική αλυσίδα", γιατί η Αγγλία μπήκε και ξαναβγήκε από την ΕΕ και λίγη σημασία έχει πως προέκυψε, (ή
αν προέκυψε), στον Christopher η έμπνευση "Supply Chain" και το "Logistics" της.
- Μήπως πρέπει και στην χώρα μας να αρχίσουμε να αποφεύγουμε τον όρο "εφοδιαστική αλυσίδα" του επιστημονικού πεδίου "Marketing" του Christopher
και των λοιπών τριτοκοσμικών "Γκουρού αλυσίδας" και να χρησιμοποιούμε πχ τον όρο της ΑΒΣΠ: "λειτουργία της αγοράς";
Όμως, πολύ αμφιβάλω ότι αυτό θα συμβεί, γιατί τότε οι γνώσεις Μηχανικών και Μαθηματικών θα αποκτήσουν τριτεύουσα σημασία στα Οικονομικά ΑΕΙ και ειδικά στις Σχολές ΟΔΕ!
Μέρος 3ο Το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων
Ανεξάρτητα με τον τρόπο που προσεγγίζεται η λειτουργία των επιχειρήσεων και της αγοράς, όλες οι προσεγγίσεις των επιστημόνων, για να περιγράψουν την οργάνωση των δράσεων εντός των επιχειρήσεων, συγκλίνουν με την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, η οποία τις όριζε ως «λειτουργίες». Ο όρος αυτός εισήχθη από την ΑΒΣΠ στην Χώρα μας και ισχύει διαχρονικά μέχρι σήμερα και διδάσκεται σε εξειδικευμένα πεδία ΟΔΕ, τα οποία για την βιομηχανική επιχείρηση είναι:
οι «Αγορές», η «Παραγωγή» και οι «Πωλήσεις».
Όμως τις ίδιες αυτές λειτουργίες των επιχειρήσεων τις αναφέρουν και οι θεωρητικοί, που τις εισάγουν όμως μόνο Μακροοικονομικά στα σχήματα της «εφοδιαστικής τους αλυσίδας», δίχως να μπούνε στα βαθιά, προσεγγίζοντας Μικροοικονομικά την κάθε λειτουργία χωριστά. Επιπλέον και τις αποφάσεις της ίδιας της "Διοίκησης της επιχείρησης" για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων, που αφορούν στην "διοίκηση των αλυσίδων τους” συνολικά.
Εγώ σαν ένα απλός πτυχιούχος της ΑΒΣΠ εργάστηκα πάνω σε αυτές τις λειτουργίες, δίχως να προβλέψω ότι κάποιοι στο μέλλον θα ανακάλυπταν την «εφοδιαστική αλυσίδα» και θα τις «αλυσόδεναν» με αυτήν, μάλιστα, τόσο την λειτουργία της επιχείρησης, όσο και την λειτουργία της αγοράς συνολικά.
Ανεξάρτητα με αυτό η κατά περίπτωση διαφορετική εμπλοκή μου στην λειτουργία της αγοράς είχε διαχρονικά δύο χαρακτηριστικούς άξονες:
α) Την κατάρτιση και εκτέλεση συμβάσεων πώλησης,
(Προσοχή! «Σύμβαση αγοράς» δεν υπάρχει στο ελληνικό Δίκαιο).
Άρα οι συμβάσεις πώλησης καταρτίζονται από την Διοίκηση της επιχείρησης, τόσο με τους Προμηθευτές, όσο και με τους Πελάτες της επιχείρησης.
Κατά παράδοξο τρόπο οι δράσεις της ίδιας της Διοίκησης της επιχείρησης δεν απεικονίζονται στα σχήματα, ούτε διδάσκονται στα περί την «“Διοίκηση”
της Εφοδιαστικής Αλυσίδας» των θεωρητικών.
Ίσως όμως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι οι αρχές του πεδίου διδασκαλίας της «“Διοίκησης” εφοδιαστικής αλυσίδας» να θεωρούνται ως αυτονόητες
στους θεωρητικούς "αλυσίδας" και έτσι να θεωρούν ότι το συνονθύλευμα των αναφορών τους εντάσσεται στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
Για τον λόγο αυτό πρέπει να γίνεται σχετική ανάλυση και στο αμφιθέατρο, πχ του Πολυτεχνείου, των δράσεων των εργαζομένων εντός των λειτουργιών
των επιχειρήσεων για την εκτέλεση των συμβάσεων.
Ο Μανιάτης ορθά καταρχήν πράττει και αναφέρεται και στα θέματα Διοίκησης της επιχείρησης για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων. Όμως θα
πρέπει να διαστείλει την "Διοίκηση της Επιχείρησης", από την "Διοίκηση αλυσίδας". Δηλαδή να προσαρμόσει τις αναφορές του σε τρόπο ώστε να είναι
ενταγμένες στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, που διδάσκουν αναλυτικά οι συνάδελφοι του στο Οικ. Παν. Αθηνών.
β) Την λογιστική καταχώρηση των λογιστικών γεγονότων στα λογιστήρια των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, (που αγοράζουνε ή πουλάνε), τα οποία
συνάγονται από την εκτέλεση των δράσεων των εργαζομένων, για να εκτελεστούν οι συμβάσεις πώλησης.
Αντιλαμβάνεστε όμως τον οργασμό δράσεων που ασκούν οι εργαζόμενοι πχ στην Βιομηχανική Επιχείρηση, («παραγωγή»), στο σχήμα Μανιάτη; Αυτό διότι η παραγωγή της ΑΒΣΠ δεν γίνεται στην τύχη, αλλά με την προσοχή της Διοίκησης της επιχείρησης στραμμένη στην εκτέλεση του Σκοπού για τον οποίο συνεστήθη και λειτουργεί η επιχείρηση, άρα με προγραμματισμό, μέθοδο και διάκριση της παραγωγής, κατά την ΑΒΣΠ, σε 2 κυρίως διαδικασίες:
- Στην «κατά φάση παραγωγή», που επιτρέπει να παραμείνει το προϊόν μισοτελειωμένο, άρα μπορεί να διατεθεί, (“αλυσοδεθεί”), πχ με μια άλλη επιχείρηση
του ομίλου, (ή της κατά Christopher εφοδιαστικής αλυσίδας;), για να συνεχιστεί εκεί η παραγωγή του ή να εισαχθεί εκ νέου στην παραγωγή στην ίδια
μονάδα, όταν κριθεί αναγκαίο από την Διοίκηση της επιχείρησης, ή, τέλος... να πουληθεί σε άλλες επιχειρήσεις στην ελεύθερη αγορά, κλπ.
- Στην «παραγωγή συνεχούς ροής» που δεν επιτρέπει να παραμείνει το προϊόν μισοτελειωμένο, όπως πχ ένα χημικό ή ένα φάρμακο.
Αντιλαμβάνεστε όμως σε όλες τις περιπτώσεις την ανάγκη διενέργειας λογιστικών εγγραφών βιομηχανικής λογιστικής για την παρακολούθηση της εξέλιξης του κόστους και της ανάλωσης στην Παραγωγή των πρώτων υλών και των βοηθητικών υλικών, των εργατικών, κλπ;
Επιπλέον την ανάγκη προηγούμενης ανάλυσης της αγοράς που θα διατεθεί το προϊόν, επιλογή του προϊόντος, προϋπολογιστικό έλεγχο της παραγωγής, έλεγχο τιμών των ανταγωνιστικών προϊόντων, μελέτη και ανάλυση των αποκλίσεων μεταξύ «πρότυπου» και «πραγματικού κόστους», έλεγχο των υπευθύνων, κλπ.
Μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής γίνεται κοστολόγηση, απολογιστικός έλεγχος και απογραφή των προϊόντων και απόθεση της παραγωγής στον αποθηκευτικό χώρο του εργοστασίου.
Προσοχή όμως ότι «αποθηκευτικός χώρος» είναι κάθε φυσικός χώρος, στον οποίο αποτίθεται για οποιοδήποτε λόγο «προϊόν» ή «εμπόρευμα».
Επιπλέον ότι «αποθήκη» είναι έννοια της επιστήμης της λογιστικής, η οποία παρακολουθεί τις αυξήσεις ή τις μειώσεις των ειδών και των αξιών τους, που διακινούνται μέσα στους αποθηκευτικούς χώρους.
Οι φοιτητές ΟΔΕ αντιλαμβάνονται ήδη ότι,
- «προϊόν» είναι το αγαθό, που εξακολουθεί να είναι Κάτοχος αυτός που το παρήγαγε.
(Άρα η απογραφή γίνεται, (διενεργείται), εκεί που ολοκληρώθηκε η παραγωγή!)
Αυτόματα ανοίγεται στο λογιστήριο και ο Αποθηκευτικός χώρος, πχ «Παραγωγής της μονάδας …» Αντίθετα,
- «εμπόρευμα» είναι το αγαθό, που έχει καταστεί αντικείμενο σύμβασης πώλησης ή σύμβασης έργου.
(Στα κείμενα μου διευκρινίζω ότι όσο εκτελείται η δράση δεν υπάρχει λογιστικό γεγονός. Όταν όμως η δράση εκτελεστεί ολοσχερώς καθίσταται κατά την
ΑΒΣΠ αυτοτελής δράση, γιατί συνάγεται λογιστικό γεγονός. Πχ:
- Όσο χρόνο φορτώνεται το φορτηγό έχουμε δράση. Όταν ολοκληρωθεί η φόρτωση η δράση έχει καταστεί αυτοτελείς δράση, γιατί συνάγεται το λογιστικό
γεγονός εκδόσεως του τιμολογίου πώλησης, εξόδου των πωληθέντων από τον αποθηκευτικό χώρο και έκδοση της φορτωτικής από τον Μεταφορέα, για
την παραλαβή των εμπορευμάτων.
- Όσο χρόνο μεταφέρονται τα πωληθέντα με το φορτηγό έχουμε δράση. Όταν φθάσει το φορτηγό στον προορισμό έχει καταστεί αυτοτελής
δράση, γιατί συνάγεται λογιστικό γεγονός, δηλαδή η καταχώρηση στους λογαριασμούς του λογιστηρίου αποθήκης της εισαγωγής των ειδών
που αγοράστηκαν στον αποθηκευτικό χώρο της επιχείρησης…
- Στην συνέχεια εκδίδεται το Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών από τον Μεταφορέα, για την χρέωση αυτού που επιβαρύνεται με τα κόμιστρα.
Καλό είναι να διευκρινιστεί αυτή η διάκριση, γιατί το Πολυτεχνείο δρα κυρίως μέσα στην μονάδα παραγωγής και έχει την ευθύνη για την απρόσκοπτη λειτουργία της. Σε ότι αφορά όμως στους όρους των συμβάσεων πώλησης έχει συμβουλευτική συμμετοχή, όπως πχ:
- Για το είδος και την ποιότητα των πρώτων υλών,
- Για τον χρόνο που πρέπει να είναι διαθέσιμα τα υλικά για να εισαχθούν έγκαιρα και απρόσκοπτα στην διαδικασία παραγωγής,
- Για για τον τρόπο συσκευασίας των προϊόντων της παραγωγής, όπως πχ συσκευασία πώλησης στην λιανική, πώλησης στην χονδρική, συσκευασία
μεταφοράς, κλπ.
- Για την επιλογή κατάλληλου μέσου μεταφοράς, τα μέγιστα βάρη και διαστάσεις των παραγγελιών για την ορθολογική εκμετάλλευση του ωφέλιμου βάρους
και όγκου του μέσου μεταφοράς, κλπ.
Όμως η Διοίκηση της Επιχείρησης έχει τον τελευταίο λόγο στην λήψη των αποφάσεων*, γιατί λαμβάνονται υπόψη επιπλέον και άλλοι παράγοντες, όπως πχ:
- Ο ανταγωνισμός που πιέζει την επιχείρηση στην λήψη των αποφάσεων,
- Η έλλειψη ρευστότητας για την ανάκτηση πρώτων υλών σε χαμηλές τιμές,
- Η αδυναμία των προμηθευτών να προσφέρουν τα προϊόντα τους τον κατάλληλο χρόνο,
- Η απόσταση και ο χρόνος που συνιστούν παράγοντες που επιβαρύνουν σημαντικά το Κόστος Μεταφοράς, κλπ.
* Η "λήψη των αποφάσεων" ήταν χωριστό μάθημα 3ου έτους της ΑΒΣΠ. Αντιλαμβάνεστε όμως ότι το περιεχόμενο της διδασκαλίας της ΑΒΣΠ για την λήψη
των αποφάσεων ήταν κυρίαρχης σημασίας και πολυσύνθετων προσεγγίσεων και διακρινόταν πχ:
α) Στις αποφάσεις που λαμβάνει η Διοίκηση της επιχείρησης που λειτουργεί με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία, ή όπως ορίζεται παραπάνω
από τον Christopher σαν "αυτόνομη οντότητα".
β) Από τις αποφάσεις που λαμβάνει η Διοίκηση της Πολυεθνικής - Ιθύνουσας Επιχείρησης - Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου -, που προφανώς εννοεί ο
Christopher, ότι είναι αυτή, που ελέγχει καθ' ομάδας τις "μη αυτόνομες οντότητες".
Η βιομηχανική επιχείρηση έχει την επιλογή, με βάση τα ισχύοντα στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην χώρα μας και στην ΕΕ με βάση τον κανονισμό ΕΕ 2454/93, να αποθέσει την παραγωγή της και σε τρίτες «αποθηκευτικές επιχειρήσεις» ή «Κέντρα Διανομής», όπως δείχνει στο σχήμα ο Μανιάτης.
Αυτό στην ΕΕ προ του 1993 απαγορευόταν…!!!
Τι ίσχυε αντίστοιχα πχ στις ΗΠΑ προ του 1993 και τι ενδεχόμενα άλλαξε εκεί μετά το 1993; Ή, από πότε τέλος πάντων εισήγαγαν τον όρο Supply Chain στις ΗΠΑ; Εγώ πάντως δεν το γνωρίζω και με ενδιαφέρον θα μελετούσα κάποια σχετική αναφορά δικού μας ακαδημαϊκού. Όμως δυστυχώς αυτό που συμβαίνει είναι να αποσιωπούν οι ακαδημαϊκοί μας αυτό που ισχύει στην χώρα μας και στην ΕΕ και να μας φλομώνουν με ανεφάρμοστες θεωρητικές ασυναρτησίες από την βιβλιογραφία αλυσίδας διαφόρων αλλοδαπών - τριτοκοσμικών - θεωρητικών.
Σε κάθε περίπτωση τα πωληθέντα προϊόντα της παραγωγής, ή οι αγορασμένες πρώτες ύλες της βιομηχανικής επιχείρησης διακινούνται με την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων έργου με τις Επιχειρήσεις Μεταφοράς, («Μεταφορά» στο σχήμα Μανιάτη), είτε προς τις εγκαταστάσεις των αγοραστών, είτε προς «Αποθήκη – Κέντρο Διανομής» στο σχήμα Μανιάτη, από όπου θα διακινούνται αναλόγως, δηλαδή:
- Αν είναι πρώτες ύλες η βοηθητικά υλικά προς το εργοστάσιο. Ή,
- Αν είναι έτοιμα πωληθέντα προϊόντα όπου θα προβλέπουν οι όροι της σύμβασης πώλησης που καταρτίστηκε…
Διευκρινίζω ότι για την κυκλοφορία* των εμπορευμάτων στην αγορά, (“Μεταφορά” στο σχήμα Μανιάτη), ισχύουν δύο όροι:
1) Αυτοί που αφορούν στην Σύμβαση Πώλησης που συνάπτεται μεταξύ πωλητή και αγοραστή και αναφέρονται στο τιμολόγιο πώλησης. Οι όροι αυτοί
καλούνται Incoterms και είναι σύντμηση τριών γραμμάτων της λατινικής αλφαβήτου, (CIF, FOB, κλπ). (* Ο όρος είναι δικός μου.)
2) Αυτοί που αφορούν στην Σύμβαση Έργου με τον Μεταφορέα, που είναι περιγραφικοί* και δηλώνονται στο έγγραφο μεταφοράς,
δηλαδή την γνωστή μας φορτωτική. Πχ «ελεύθερο επί του φορτηγού στον χώρο... του παραλήπτη στον Ασπρόπυργο.»
Ή, «Ελεύθερο εκφορτωμένο από το βαγόνι στον σιδηροδρομικό σταθμό Θήβας», κλπ. (* ο όρος είναι δικός μου)
Το βέβαιο είναι πως ότι ανάφερα περιληπτικά εδώ, στις σχολές ΟΔΕ αλλά και στο Πολυτεχνείο, πρέπει να διδάσκονται σε εξειδικευμένα επιστημονικά πεδία, “μακριά και αλάργα” από τις προσεγγίσεις των θεωρητικών για «εφοδιαστικές αλυσίδες» και «Logistics».
Ειδικά η λέξη «Logistics» πρέπει να γίνεται κατανοητή με ευθύνη των καθηγητών τους, τόσο από τους φοιτητές ΟΔΕ, όσο και από τους φοιτητές του Πολυτεχνείου ως εξής:
1) «Logistics» = Λογισμός = “Μέτρηση και υπολογισμός” από όπου βγαίνουν οι έννοιες – “αξιώματα” – “θεμελιώδεις έννοιες” για τους φοιτητές του
Πολυτεχνείου, πχ «απειροστικός λογισμός» ή «Μαθηματικός λογισμός».
Τολμώ να αναφέρω και τον όρο «βιομηχανικός Λογισμός» που δίδαξε η ΑΒΣΠ, αλλά όμως μπορούν να τον αντιληφθούν και “μαστορικά” στο
Πολυτεχνείο όπως τον όρισε η ΑΒΣΠ, δηλαδή:
«Βιομηχανικός Λογισμός είναι ο εξαρχής σχεδιασμός ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων που λαμβάνει έκταση και ασκεί επιρροή
πάνω στην εμπορεία ή και βιομηχανία ορισμένων ειδών ενός παραγωγικού κλάδου»…
Ερωτώνται οι θεωρητικοί “αλυσίδας”:
Υπάρχει αντίρρηση ότι η ΑΒΣΠ με τον παραπάνω ορισμό της δίδαξε την έννοια «εφοδιαστική αλυσίδα» 40 χρόνια τουλάχιστον, πριν εσείς την εμπνευστείτε κατά πως βολεύει τον καθένας σας και μας την μοστράρετε;
Στο σημείο αυτό επισημαίνω ότι ο Christopher στο βιβλίο του "Logistics και Διαχείριση Εφοδιαστικής αλυσίδας" αναφέρει:
α) Καταρχήν και αόριστα στην σελίδα 18 ένα "βασικό" ορισμό της έννοιας "Διοίκηση Logistics" ως εξής:
{"Logistics είναι η διαδικασία στρατηγικής διαχείρισης των προμηθειών, της διακίνησης και αποθήκευσης πρώτων υλών, εξαρτημάτων και έτοιμων
προϊόντων, (σε συνδυασμό με τις σχετικές ροές πληροφορίας) στο σύνολο μιας επιχείρησης και των καναλιών Marketing αυτής, με τέτοιο τρόπο ώστε να
επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση της τρέχουσας και μελλοντικής κερδοφορίας, μέσω της κοστολογικά αποτελεσματικής εκπλήρωσης των παραγγελιών".}
β) Στην συνέχεια ο Christopher {"υιοθετεί στο παρόν σύγγραμμα"} του στην σελίδα 20, ένα ορισμό για την "διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας", τον εξής:
{"Η διαχείριση των σχέσεων τόσο προς τα πίσω, όσο και προς τα εμπρός, δηλαδή τόσο με τους προμηθευτές όσο και με τους πελάτες, ώστε να παρέχεται
αυξημένη αξία προς τον πελάτη, με μικρότερο κόστος για την εφοδιαστική αλυσίδα στο σύνολο της."}
γ) Στην συνέχεια ο Christopher {"εμβαθύνει τον προσέγγιση εφοδιαστικής αλυσίδας"} και εισάγει {"ένα ακριβέστερο ορισμό προσέγγισης της εφοδιαστικής
αλυσίδας"} στην σελίδα 21, τον εξής:
{"Ένα δίκτυο συνδεδεμένων αλληλοεξαρτώμενων οντοτήτων, οι οποίες λειτουργούν από κοινού και με πνεύμα συνεργασίας για να ελέγξουν, να
διαχειριστούν και να βελτιώσουν την ροή υλικών και πληροφοριών από τους προμηθευτές, μέχρι τους τελικούς χρήστες."}
Η πλάκα είναι ότι αυτός ο 3ος ορισμός έχει ως πηγή: "Aitken, J., Supply Chain Intergration... 1998... κλπ, του Πανεπιστημίου Cranfield, (που έδωσε έδρα
στον Christopher να διδάσκει "Marketing". Άρα εξ ανάγκης εκθείασε τον ορισμό του Granfield που του έδωσε δουλειά.) Δηλαδή με την αναφορά του
αυτή αποδέχεται ο Christopher ότι δεν έχει δικό του ορισμό "εφοδιαστικής αλυσίδας", παρόλο που δικοί μας ακαδημαϊκοί και αλλοδαποί οπαδοί του
αποδίδουν σε αυτόν την πατρότητα του όρου.
Όμως...
Κρίμα που δεν ήξερε ελληνικά ο Christopher για να είχε μελετήσει τον Βιομηχανικό Λογισμό του 1963 του Παπαδημητρίου της ΑΒΣΠ , γιατί τότε σίγουρα
θα είχε αναφέρει ως ακριβέστατο(!!!) ορισμό εφοδιαστικής αλυσίδας την διδασκαλία της ΑΒΣΠ για τον Βιομηχανικό Λογισμό, που είναι "ο εξαρχής
σχεδιασμός ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων που λαμβάνει έκταση και ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία ή βιομηχανία ορισμένων
ειδών ενός παραγωγικού κλάδου"...
..."Με "τελικό σκοπό"* την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους".
Προσθήκη 17.1.2023, προς απόδειξη της παραπάνω αναφοράς μου:
Ο Christopher στην σελίδα 351 υπό τον τίτλο: "Εφοδιαστικές αλυσίδες και αργό πετρέλαιο", αναφέρει την τελευταία πρόταση ακριβώς έτσι:
{Είναι προφανής η ανάγκη οι υπεύθυνοι για την κατάστρωση στρατηγικών για την εφοδιαστική αλυσίδα να εξετάζουν τις παραμέτρους στο δίκτυο και να
θέτουν ερωτήσεις του τύπου "τι θα συμβεί αν", με βάση τα σενάρια για τα μεταφορικά κόστη.}
Άρα ο Christopher επιβεβαιώνει την ΑΒΣΠ, γιατί στην "αλυσίδα" του περιλαμβάνει μόνο "την εμπορεία ή βιομηχανία" της ΑΒΣΠ. Δηλαδή αφήνει έξω:
"από την ατζέντα των διαχειριστών εφοδιαστικής αλυσίδας" την "Μεταφορά", δηλαδή την κυκλοφορία των Προϊόντων / Εμπορευμάτων μεταξύ των
επιχειρήσεων της κατά Christopher εφοδιαστικής αλυσίδας. Ή, κατ' εμέ, των "εφοδιαστικοαλυσοδεμένων" επιχειρήσεων που έχει στον νου του!
Επιπλέον ο Christopher επιβεβαιώνει την διδασκαλία της ΑΒΣΠ και με την αναφορά ότι η "εφοδιαστική του αλυσίδα" συντίθεται από ένα διατεταγμένο
συγκρότημα επιχειρήσεων! (Όπως ακριβώς δίδαξε η ΑΒΣΠ και όχι από μια μόνο επιχείρηση - ή κατά Christopher - από μια "αυτόνομη οντότητα"...)
Τέλος της προσθήκης.
*Προσοχή!
Στο καταστατικό κάθε επιχείρησης αναφέρεται το άρθρο "σκοπός", που αφορά στο αντικείμενο εργασιών της συγκεκριμένης επιχείρησης. Πχ για τα
ενδύματα τζιν που παράγονται, (με βάση τις αναφορές άλλων θεωρητικών), σε δέκα χώρες, ο σκοπός καθεμιάς χωριστά είναι πχ παραγωγής υφασμάτων,
άλλης νημάτων, άλλης ραφής, κλπ. Άρα η ΑΒΣΠ που γνώριζε και την ύπαρξη της Πολυεθνικής Επιχείρησης, μας δίδαξε και για τον σκοπό της Ιθύνουσας
επιχείρησης, που βάζει στην σειρά σαν στρατιωτάκια επιλεγμένες εταιρείες που ελέγχει, για να παράγουν και να διαθέσουν στην αγορά ένα συγκεκριμένο
προϊόν.
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι ο "τελικός σκοπός" της ΑΒΣΠ είναι πχ ο σκοπός που αναφέρεται στο καταστατικό συστάσεως της επιχείρησης
Μεγάλου Κεφαλαίου!!! (Η ΑΒΣΠ δίδασκε και για τον Ενοποιημένο Ισολογισμό που συντάσσει η επιχείρηση Μεγάλου Κεφαλαίου - Ιθύνουσα Επιχείρηση,
για να γνωρίζει και το δικό της συνολικό αποτέλεσμα κάθε οικονομικού έτους.)
Ερωτώνται οι θεωρητικοί {"αλυσίδας" / "Logistics"} = φέξε μου και γλίστρησα, αλλά και οι οπαδοί του {"Εφοδιαστική Logistics"} = τρέχα γύρευε:
Υπάρχει αντίρρηση ότι η ΑΒΣΠ με τον παραπάνω ορισμό της δίδαξε την έννοια "εφοδιαστική αλυσίδα" 40 χρόνια τουλάχιστον, πριν εσείς την εμπνευστείτε κατά πως βολεύει τον καθένα σας και μας την μοστράρετε; .
2) «Logistics» = Λογιστική, δηλαδή η επιστήμη που μετρά την περιουσία της επιχείρησης και προσδιορίζει το οικονομικό αποτέλεσμα. Η Λογιστική,
ως γνωστο, διακρίνεται σε επί μέρους αντικείμενα, τα οποία επιτρέπουν να σχηματίσει η Διοίκηση της επιχείρησης αντικειμενική και ορθή εικόνα για
την κατάσταση της επιχείρησης, όπως πχ γενική λογιστική, βιομηχανική λογιστική & κοστολόγηση, λογιστική των πωλήσεων, Λογιστική των
αποκλίσεων μεταξύ των τεθέντων και επιτευχθέντων στόχων, κλπ…
Ο καθ. Μανιάτης στο σύγγραμμα του αναφέρει ορθά στην σελίδα 460 ότι: «Υπάρχουν τόσοι πολλοί ορισμοί Logistics όσοι προσπάθησαν να τον ορίσουν.» Εγώ δηλώνω και αφήνομαι στην κρίση σας ότι η λέξη “Logistics” έχει ελληνική ρίζα, από την οποία προέρχονται οι λέξεις “Λογιστική” και “Λογισμός”, (από την οποία εμείς βγάζουμε τον “βιομηχανικό Λογισμό”, τον “Μαθηματικό Λογισμό”, τον “Απειροστικό Λογισμό”, κλπ.). Την λέξη Λογισμός μετάφρασαν επίσης μονολεκτικά και οι ξένοι στην γλώσσα τους ως «Logistics»!
Σε ότι αφορά στην έννοια «Supply chain» δεν τολμώ να πάρω θέση γιατί δεν βρίσκω άκρη με τις αντιφατικές και αόριστες προσεγγίσεις των κάθε είδους θεωρητικών και για τον λόγο αυτό μεταφράζω:
«Supply chain» = τρέχα γύρευε!
Η δήλωσή μου αυτή είναι βάσιμη, γιατί όπως διαρκώς αναφέρω στα κείμενα μου, ο όρος «Supply chain» εμφανίστηκε στην βιβλιογραφία μετά το 1993,
που ήταν όμως όρος της ΕΕ, για να θεσμοθετήσει την παραγωγή και κυκλοφορία των εμπορευμάτων μετά το άνοιγμα των συνόρων της Ευρώπης!
Ερωτώνται λοιπόν οι θεωρητικοί “αλυσίδας”:
- Πώς Κύριοι εμπνευστήκατε και διδάξατε την λειτουργία των επιχειρήσεων και της αγοράς μετά το 1993 ως «εφοδιαστική αλυσίδα»;
- Πώς διδάσκατε προ του 1993 την λειτουργία των επιχειρήσεων και γενικά της αγοράς ορφανή από “αλυσίδα”; Πάντως όπως προανέφερα…
…Η ΑΒΣΠ μπορεί να μην δίδαξε την “εφοδιαστική αλυσίδα”, όμως δίδαξε τον «εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων…»
Πέραν αυτών πώς Κύριοι Μηχανικοί εμπνευστήκατε τον όρο "εφοδιαστική (Logistics)" μόλις μετά το 2014 και τον ν. 4302/14; Εγώ σας κατανοώ ότι είχατε τότε μέντορα τον καθηγητή του ΕΜΠ... Όμως στην δημόσια διαβούλευση του Νομοσχεδίου, τώρα ν. 4302/14 είχα προβάλει έντονες αντιρρήσεις και έχω αναρτημένη στο τέλος του 2ου σχολίου για το βιβλίο του Μανιάτη την έγγραφη απάντηση του Υπουργείου. (14.04.2023: Ίσως ακολουθήσει νέο άρθρο σχετικά, ως: "Ανοικτή επιστολή προς το Υπ. Οικονομικών"...)
Πώς τώρα ακολούθησαν συγγράμματα "εφοδιαστικής Logistics" έχει μια εξήγηση, δηλαδή ότι όλοι οι συγγραφείς προσέγγιζαν "μαστορικά" και θεωρητικά ή αναπαράγοντας ο ένας τις απόψεις του άλλου. (Το είδατε και στον ν. 4302/14, αρθρο 1ο εδάφιο β, ότι "εφοδιαστική Logistics" είναι το... κάρφωμα, το ξεκάρφωμα, το βίδωμα, το ξεβίδωμα, η συσκευασία, η αποσυσκευασία, το σκαρτάρισμα, το ξεσκαρτάρισμα, το ντανιάρισμα... και πάει λέγοντας! Δηλαδή απλές εκτελεστικές εργασίες - χαμαλίκι.)
Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα με προσθήκες και σχόλια στην προσέγγιση Μανιάτη και το σχήμα «αλυσίδας» του, που αντί ορισμού περιγράφει τις λειτουργίες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Δηλαδή προσπάθησα να εντάξω στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ τις προσεγγίσεις του καθ. Μανιάτη που αφορούν στην λειτουργία της αγοράς με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι χρήσιμο, για την κατανόηση των δράσεων των στελεχών εντός των επιχειρήσεων, μάλιστα, τόσο στους «τεχνικούς» φοιτητές ή πτυχιούχους του Πολυτεχνείου, όσο και στους «οικονομικούς» φοιτητές ή πτυχιούχους ΟΔΕ.
Όμως, οι πτυχιούχοι ΟΔΕ κατέχουν το επιστημονικό πεδίο λειτουργίας και της Διοίκησης της επιχείρησης. Επομένως γνωρίζουν θέματα που αφορούν στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων για την Διοίκηση των Επιχειρήσεων…
Αυτό σημαίνει ότι οι τεχνικοί του Πολυτεχνείου δεν είναι σε θέση και δεν μπορούν να γνωρίζουν ποια είναι η σχέση της βιομηχανικής επιχείρησης που εργάζονται, σε σχέση με τον έλεγχο της λειτουργίας της Διοίκησης της ίδιας της επιχείρησης. Αυτό διότι ενδεχόμενα το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της, να ελέγχεται από μια Επιχείρηση Μεγάλου Κεφαλαίου, η οποία ταυτόχρονα ίσως να ελέγχει διεθνώς και το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών περισσοτέρων επιχειρήσεων.
Η ΑΒΣΠ δίδαξε την εμπλοκή της επιχείρησης “Μεγάλου Κεφαλαίου” στην λειτουργία της αγοράς και την ονόμαζε Ιθύνουσα επιχείρηση. Άρα για την διαδικασία μαζικής παραγωγής και διάθεσης ενός προϊόντος στην αγορά εμπλέκονται κατά περίπτωση πολλές ελεγχόμενες επιχειρήσεις, που η Διοίκηση τους, δηλαδή η Ιθύνουσα Επιχείρηση, τις κατατάσσει σε ιεραρχημένη σειρά δράσεων, πχ παραγωγής πρώτων υλών, βοηθητικών υλικών, μισοτελειωμένων προϊόντων, έτοιμων προϊόντων, εμπορεία και διάθεση των προϊόντων στην αγορά, κλπ.
(Αυτό στα κείμενα μου το περιγράφω ως: "Υπαγωγή εμπλεκομένων σε ιεραρχημένη σειρά δράσεων". Ίσως εδώ θριαμβολογήσουν οι θεωρητικοί, ότι αυτή η περιγραφή μου ορίζει την έννοια τους: Supply Chain Management...)
Αντιλαμβάνεστε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι αποφάσεις λαμβάνονται από την Ιθύνουσα επιχείρηση, το όνομα και την έδρα της οποίας γνωρίζουν λίγα επίλεκτα πρόσωπα στην κάθε ελεγχόμενη επιχείρηση, τα οποία επιλέγει, διορίζει και καθοδηγεί η Ιθύνουσα επιχείρηση;
Αυτό επιτυγχάνεται με την συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο - ΔΣ της ελεγχόμενης επιχείρησης στελεχών από την έδρα της Ιθύνουσας επιχείρησης. Την ύπαρξη αυτών των προσώπων στο ΔΣ της ελεγχόμενης επιχείρησης γνώριζε η ΑΒΣΠ και την δίδασκε με τον χαρακτηρισμό ότι:
«Τα πρόσωπα αυτά έχουν αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων». (Δηλαδή έχουν εικόνα και γνώση των επιλογών που επιβάλουν τον συγκεκριμένο τρόπο και σκοπό λειτουργίας της συγκεκριμένης και κάθε άλλης ελεγχόμενης επιχείρησης του ομίλου της Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου γενικότερα...)
Άρα, όπως δίδαξε η ΑΒΣΠ, σε αυτές τις περιπτώσεις:
α) Αν η απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών από την Ιθύνουσα επιχείρηση γίνεται απλά ως μια τοποθέτηση κεφαλαίων, άνευ ενδιαφέροντος
για ανάληψη ίδιων αυτής εργασιών, τότε ο δεσμός μεταξύ Ιθύνουσας και ελεγχόμενης είναι χαλαρός και πρόσκαιρος…
Αυτό στα κείμενα μου το περιγράφω ότι… “αγοράζουν και πουλάνε τις επιχειρήσεις με ευκολία, σαν να πρόκειται για… κατσαρόλες”!
Οι Ιθύνουσες επιχειρήσεις της ΑΒΣΠ έγιναν γνωστές αργότερα και προπαγανδίστηκαν σαν “Πολυεθνικές επιχειρήσεις”. Όμως διαχρονικά οι Ιθύνουσες –
πολυεθνικές επιχειρήσεις - επέλεγαν ως έδρα κράτη τα οποία χαρακτηρίζονταν ως “φορολογικοί παράδεισοι”.
Το ίδιο ίσχυε διαχρονικά και για τα κράτη που οι Πολυεθνικές επιχειρήσεις τα επέλεγαν ως τόπο εγκατάστασης των επιχειρήσεων που ήλεγχαν. Όμως τα
κράτη εφάρμοσαν κανόνες ελέγχου των συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων που ελέγχονταν από τις Επιχειρήσεις Μεγάλου Κεφαλαίου, έτσι ώστε να
μην υπάρχουν "υποτιμολογήσεις" ή "υπερτιμολογήσεις", με συνέπεια τα κέρδη των επιχειρήσεων ενός ομίλου να συγκεντρώνονται σε κράτη που
εφάρμοζαν χαμηλούς συντελεστές καθαρών κερδών.
β) Αν αντίθετα ο έλεγχος της Ιθύνουσας επιχείρησης προς την ελεγχόμενη γίνεται προκειμένου να ενταχθεί η ελεγχόμενη επιχείρηση σε ένα ευρύτερο
σύστημα για την παραγωγή και διάθεση ενός αγαθού στην αγορά, (δηλαδή με βάση τις απόψεις των θεωρητικών την… “εφοδιαστικοαλυσοδένουν”), τότε
κατά την ΑΒΣΠ ο δεσμός μεταξύ της Ιθύνουσας και της Ελεγχόμενης είναι μόνιμος, αρραγής και σταθερός.
Οι θεωρητικοί «εφοδιαστικής αλυσίδας» αναφέρουν με αυτοϊκανοποίηση στα κείμενα τους τα ονόματα ή τις δράσεις τέτοιων επιχειρήσεων, ακόμα
δείχνουν και φωτογραφίες κτιρίων με αφίσες των εμπορικών επωνυμιών τους ή ονομασίες προϊόντων τους . Όμως, για το ποιος τις κουμαντάρει, όπως
και πού και πότε λαμβάνει τις αποφάσεις του δεν μας κάνουν κάποια αναφορά. Παρόλα αυτά επιγράφουν με αυταρέσκεια τα βιβλία τους με τον μπάνικο
όρο «“Διοίκηση” εφοδιαστικής αλυσίδας».
Όμως, «“Διοίκηση” κατά την ΑΒΣΠ σημαίνει συγκέντρωση και αξιολόγηση, μέσα από την λειτουργία της επιχείρησης και την κατάσταση της αγοράς,
των χρηματοοικονομικών μεγεθών, που είναι χρήσιμο και αναγκαίο για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων.
Ερωτάται: Η «“διοίκηση” εφοδιαστικής αλυσίδας» έχει “διοικητή”; Ποιός δηλαδή διοικεί την «αλυσίδα»; Ποιά είναι η Νομική Μορφή του; Πού είναι το
στέκι του; – η έδρα του; Ή μήπως ο "Διοικητής" της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι ένα φυσικό πρόσωπο, πχ ένας μάστορας στην μονάδα παραγωγής, με
ευθύνη να παρακολουθεί την ανάλωση των υλικών και να παραγγέλνει ο ίδιος τις αγορές ή να ενημερώνει αρμοδίως την Διοίκηση της Επιχείρησης;
Οι σύγχρονες επιχειρήσεις λειτουργούν ορθολογικά, γιατί εκμεταλλεύονται Λογιστικά Συστήματα με τερματικά σε όλα τα τμήματα - λειτουργίες της
επιχείρησης. Οι υπεύθυνοι σε κάθε τομέα εισάγουν στο σύστημα τις πληροφορίες που συνάγονται από τις δράσεις των εργαζομένων στο κάθε τμήμα, πχ:
- για τα αποθέματα πρώτων υλών στον αποθηκευτικό χώρο,
- για τις προβλέψεις αναλώσεων των υλικών στην μονάδα παραγωγής,
- για τον χρόνο εκτέλεσης της παραγωγής κάθε παρτίδας,
- για τα αποθέματα έτοιμων προϊόντων στην μονάδα παραγωγής,
- για τα αποθέματα προϊόντων σε αποθηκευτικούς χώρους συνεργαζομένων επιχειρήσεων,
- για τις προβλεπόμενες πωλήσεις, κλπ...
Τα διευθυντικά στελέχη της επιχείρησης συνέρχονται τακτικά υπό την εποπτεία των στελεχών της Διοίκησης της Επιχείρησης και ενημερώνουν για την
κατάσταση και τις προοπτικές εξέλιξης των δράσεων εκάστου. Στην συνέχεια λαμβάνονται αποφάσεις και δίνονται εντολές στο κάθε στέλεχος, τόσο
των στελεχών της λειτουργίας της Χρηματοδότησης, όσο και των στελεχών των λοιπών διευθύνσεων, πχ:
- για αγορές πρώτων υλών,
- για τις προτεραιότητες στη διαδικασία παραγωγής για την εκτέλεση των παραγγελιών,
- για την συνέχιση της παραγωγής σε άλλη επιχείρηση του ομίλου,
- για το είδος συσκευασίας και τον τόπο απόθεσης των προϊόντων της παραγωγής, κλπ.
Προσοχή!
Είναι προφανές ότι στην παραπάνω και σε κάθε επιχείρηση γενικά ισχύουν δύο περιπτώσεις:
1) Η επιχείρηση να λειτουργεί όπως η ΑΒΣΠ δίδαξε με "νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία". Σε αυτήν την περίπτωση οι αποφάσεις της
Διοίκησης της επιχείρησης λαμβάνονται με βάση την διδασκαλία της ΑΒΣΠ με "κριτήρια μεγιστοποιούντων το κέρδος". Ο Christopher αυτές τις
επιχειρήσεις τις αναφέρει ως "ανεξάρτητες οντότητές".
2) Η επιχείρηση να λειτουργεί υπό τον έλεγχο μιας επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου - Ιθύνουσας Επιχείρησης. Σε αυτήν την περίπτωση οι αποφάσεις της
Διοίκησης αυτής της επιχείρησης λαμβάνονται με την παρέμβαση των κατά την ΑΒΣΠ "εχόντων αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων". Αυτό
σημαίνει ότι οι ελεγχόμενες επιχειρήσεις λειτουργούν με την εφαρμογή των οικονομικών αρχών και όχι για την επίτευξη κέρδους! Στην περίπτωση
των "εφοδιαστικοαλυσοδεμένων" επιχειρήσεων για την επίτευξη κέρδους δρα αποκλειστικά η Διοίκηση της Ιθύνουσας - Πολυεθνικής επιχείρησης.
Μέρος 4ο
Η εμφάνιση της "εφοδιαστικής αλυσίδας" στην αγορά
Ο Christopher "στα ψιλά" αναφέρει αλληγορικά την διδασκαλία της ΑΒΣΠ αναφέροντας στην σελίδα 20 ότι:
{Η διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας εστιάζει στην διαχείριση των σχέσεων με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα για το
σύνολο των μερών της αλυσίδας... Ωστόσο, η προσέγγιση ενδέχεται να δημιουργήσει προβληματικές καταστάσεις, επειδή μπορεί να υπάρξουν
περιπτώσεις όπου ένα μέρος της αλυσίδας θα πρέπει να θυσιάσει το στενό ατομικό του συμφέρον, προς όφελος του συνόλου.}
Ερωτώνται Δημοσιογράφοι, Μαθηματικοί, Μηχανικοί και λοιποί άσχετοι με το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ:
Ποιό είναι το "όφελος του συνόλου" και πώς λογαριάζεται και συνάγεται;
Εγώ απαντώ: Το όφελος του συνόλου είναι τα αποτελέσματα χρήσης της Επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου - Ιθύνουσας επιχείρησης και υπολογίζεται
με βάση τον ενοποιημένο ισολογισμό που συντάσσει!
Είναι προφανές επομένως ότι στην περίπτωση "αλυσίδας" μεταφέρονται τα υλικά και τα μισοτελειωμένα προϊόντα, πχ από την μια επιχείρηση του ομίλου
στην άλλη, ακόμα και διεθνώς, με παρέμβαση επιχειρήσεων Μεταφοράς και Αποθήκευσης, όπως ορθά δείχνει το σχήμα Μανιάτη… Αντιλαμβάνεστε όμως
πιστεύω την διαφορά στην διδασκαλία των φοιτητών, που αφορά στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και στην λειτουργία της αγοράς, στο οποίο εντάσσεται και
προσεγγίζεται η "Διοίκηση της εφοδιαστικής αλυσίδας"; Άλλη είναι η επιστημονική κατάρτιση του Μηχανικού, του Μαθηματικού ή του Δημοσιογράφου και
άλλη βέβαια του πτυχιούχου ΟΔΕ.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι επιχειρήσεις λειτουργούν στην αγορά με τις δράσεις εργαζομένων για την εκτέλεση δύο κυρίως ειδών συμβάσεων,
που έχουν αποφασίσει και καταρτίσει οι Διοικήσεις τους:
α) τις Συμβάσεις πώλησης, με εμπλεκόμενους τον Αγοραστή και τον Πωλητή με βάση τις οποίες τα αγαθά αλλάζουν “Κύριο”, που θεσμοθέτησε η ΕΕ
και τις όρισε ως «εμπορικές συναλλαγές» και τις ρύθμισε με τον Κανονισμό ΕΕ 2454/93 και επόμενους.
β) τις Συμβάσεις έργου με εμπλεκόμενους κυρίως τον Μεταφορέα και τον Εντολέα και λοιπούς εμπλεκόμενους τον Αποστολέα και τον Παραλήπτη,
με βάση τις οποίες τα αγαθά αλλάζουν “Κάτοχο”, τις οποίες ρύθμισε η ΕΕ με τον παραπάνω κανονισμό 2454/93 και τις όρισε ως «die Lieferkette και
La Chaine d' Approvisionnement». (= αλυσίδα εφοδιασμού. Η γαλλική και η γερμανική είναι οι επίσημες γλώσσες της ΕΕ.)
Ιδού επομένως η πρώτη εμφάνιση του όρου από την ΕΕ, που, (ίσως), ενέπνευσε τον Christopher και τους ουραγούς του - θεωρητικούς “εφοδιαστικής
αλυσίδας”. Το βέβαιο πάντως είναι ότι προ του 1993 δεν υπήρχε διεθνώς χρήση, διδασκαλία, θεσμικό πλαίσιο, κλπ, κάθε είδους "αλυσίδας".
Προσοχή:
Η παραπάνω "αλυσίδα", («Lieferkette / Chaine d' approvisionnement»), της ΕΕ δεν έχει την παραμικρή σχέση με την “εφοδιαστική αλυσίδα” (= "Supply Chain";) που εμφάνισαν οι θεωρητικοί μετά το 1993. Αυτό διότι η ΕΕ δεν στολίζει με κοσμητικά επίθετα, (όπως πχ “εφοδιαστική”, “ενδοεπιχειρησιακή”, “διεπιχειρησιακή”, “εμπορική”, “προμηθευτική”, κλπ…), τους κανονισμούς της, με τους οποίους θεσμοθετεί την λειτουργία της αγοράς, δηλαδή την εμπλοκή των επιχειρήσεων και τις δράσεις των στελεχών τους.
Κοντολογίς
Οι παραπάνω όροι της ΕΕ πρέπει να εκληφθούν σαν αξιώματα και θεμελιώδεις έννοιες και δεν επιδέχονται αναλύσεων εννοιών ή ορισμών! Αυτό διότι η ΕΕ συνοδεύει τους όρους αυτούς με εκατοντάδες σελίδες κανονισμών και ρυθμίσεων! Άρα οι έννοιες του όρου εφοδιαστική αλυσίδα που εισάγουν οι έλληνες θεωρητικοί, μηχανικοί, μαθηματικοί και άλλοι δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους φοιτητές ΟΔΕ, παρά μόνο στην αγορά εργασίας και μάλιστα, σαν μια πηγή άντλησης πληροφοριών, για την έκταση και την αντικειμενικότητα των γνώσεων, (δηλαδή πόσο κόβει το μυαλό τους), των πτυχιούχων ΕΜΠ ή άλλων επιστημονικών πεδίων.
Πέραν αυτών η αγγλική δεν είναι επίσημη γλώσσα της ΕΕ. Άρα ισχύει ο όρος όπως αναφέρεται στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ:
“die Lieferkette” και “La Chaine d’ approvisionnement, που είναι ουσιαστικά και όχι επίθετα! Τι σημαίνει όμως «Supply»; Στο διαδίκτυο μεταφράζεται ως «Προμήθεια» δηλαδή ουσιαστικό!!!
(Παράβαλε «Προμήθεια πρώτων υλών». Γιατί όχι όμως κατ’ εμέ και «Εφοδιασμός»; (Παράβαλε πχ: «Λόχος εφοδιασμού» στον στρατό).
Πώς προκύπτει επομένως το: {«Supply» = «εφοδιαστική»; και το Supply Chain = εφοδιαστική αλυσίδα;}
(Έχω ρωτήσει σχετικά τους μεταφραστές του βιβλίου του Christopher, όμως απάντηση δεν έλαβα! Εκκρεμεί πάντως ακόμα απάντηση και στην ερώτηση μου: {Γιατί η “αλυσίδα” τους εμφανίστηκε στην βιβλιογραφία το πρώτον μετά το 1993;})
Τέλος, η ΕΕ θεσμοθέτησε και την ένταξη στην λειτουργία της αγοράς των επιχειρήσεων που διαχειρίζονται τα εμπορεύματα των εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων σε δικούς τους χώρους, ίσως «Αποθήκη» στο σχήμα Μανιάτη. Όμως αυτό χρήζει διευκρινήσεων, γιατί προ του 1993 απαγορευόταν η λειτουργία αποθηκευτικών επιχειρήσεων. Ποιανού, (τίνος), είναι επομένως η «αποθήκη Μανιάτη» και ποιος την διοικεί - διαχειρίζεται;
Προσοχή όμως: Θυμίζω ότι «αποθήκη» είναι όρος της Λογιστικής. Ενώ «αποθηκευτικός χώρος», (ο όρος είναι δικός μου), είναι ο φυσικός χώρος, στον οποίο αποτίθεται για οποιοδήποτε λόγο προϊόν* ή εμπόρευμα*.
*(Εγώ έχω εισάγει τους όρους και έχω ορίσει παραπάνω και την σημασία εκάστου.)
Άρα για την απόθεση εμπορευμάτων εντός αποθηκευτικού χώρου, που είναι στην εκμετάλλευση μιας αποθηκευτικής επιχείρησης, καταρτίζονται μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων συμβάσεις, που εγώ ονομάζω Συμβάσεις βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς. Οι θεωρητικοί μη γνωρίζοντας ότι κάθε δράση εργαζομένου καθίσταται αυτοτελής δράση όταν από την ολοκλήρωση της συνάγεται λογιστικό γεγονός αναφέρουν ενδεικτικά δράσεις "εφοδιαστικής" οι οποίες εκτελούνται εντός των επιχειρήσεων, προφανώς σε... δουλειά να βρίσκονται! Όμως οι εργασίες εφοδιαστικής του ν. 4302/14 δεν αφορούν στις διαδικασίες για την εκτέλεση των συμβάσεων, πώλησης και έργου, σε εφαρμογή - εκτέλεση - των οποίων κυκλοφορούν τα εμπορεύματα στην αγορά...
Εγώ αυτά τα κατάγγειλα κατά την δημόσια διαβούλευση του Νομοσχεδίου, τώρα ν. 4302/14 και έλαβα μάλιστα και διαβεβαίωση του Υπουργείου, ότι ελήφθησαν υπόψη. (Βλέπε σχετικά ν. 4302/14 άρθρο πρώτο εδάφιο β, για τις "δραστηριότητες εφοδιαστικής". Επιπλέον το έγγραφο του Υπουργείου στο τέλος του 2ου σχολίου για το βιβλίο του Μανιάτη.)
Οι Βοηθητικές Υπηρεσίες Μεταφοράς παρέχονται πχ εντός των αποθηκευτικών χώρων, τους οποίους εκμεταλλεύονται Αποθηκευτικές Επιχειρήσεις, οι οποίες τους έχουν εγκαταστημένους σε επιλεγμένα κομβικά σημεία, όπως πχ εντός εμπορευματικών κέντρων, ελευθέρων ζωνών εντός μεγάλων λιμένων, εντός σιδηροδρομικών σταθμών, κλπ. Αυτοί οι αποθηκευτικοί χώροι αφορούν κυρίως σε φορτία διαφόρων φορολογικών καθεστώτων που είναι σε κυκλοφορία, (ή υπό διαμετακόμιση), δηλαδή δεν έχουν φθάσει ακόμα στον τελικό προορισμό και παραλήπτη - αγοραστή, ο οποίος ίσως είναι μια εμπορική ή μια βιομηχανική επιχείρηση.
Όμως υπάρχουν και επιχειρήσεις που διαχειρίζονται τα εμπορεύματα τρίτων στους χώρους τους. Στις επιχειρήσεις αυτές που διαχειρίζονται τα εμπορεύματα τρίτων, (δηλαδή των Εμπόρων και των Βιομηχάνων), στους χώρους τους έχει δοθεί Κωδικός Άσκησης Δραστηριότητας Κ.Α.Δ. 52.29.19.03 {Υπηρεσίες Μεταφοράς με διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού* προς τρίτους (Logistics).}
(Εδώ: Logistics = Λογιστική αποθήκης.)
*(Προσοχή: "αλυσίδας εφοδιασμού" και όχι βέβαια "εφοδιαστικής αλυσίδας", που είναι ελληνικός όρος επιστημονικής φαντασίας! Αυτό, όπως απέδειξα, δεν το δηλώνω εγώ, αλλά το ορίζουν οι θεσμοθετημένες ρυθμίσεις της χώρας μας, (που τις υπέδειξα στο Υπ. Οικονομικών) και της ΕΕ!)
Αντιλαμβάνεστε όμως την διαφορά μεταξύ του να έχεις γραμμένο σε ένα πρόχειρο σημείωμα την συνολική ποσότητα σε είδος και αξία, από το να έχεις καταχωρημένα στον Η/Υ τον κωδικό αριθμό του είδους, την ποσότητα, την θέση στο ράφι, την αξία, κλπ; Ή ακόμα να έχεις δυνατότητα με αμοιβαία πρόσβαση των Λογιστικών Συστημάτων να λαμβάνονται ή να διαβιβάζονται εντολές, πχ για την προετοιμασία και αποστολή μιας παραγγελίας, κλπ;
Αυτό όμως σημαίνει πως όταν φθάνει μια παλέτα στον αποθηκευτικό χώρο "σπάει", δηλαδή διενεργείται η λογιστική εγγραφή, που απορρέει για την παραλαβή της παρτίδας και ταξινομείται στο ράφι το περιεχόμενο κάθε παλέτας ανά κωδικό είδους, κλπ. Στον ν. 4302/14 αυτό το αποκαλούν: "αποσυσκευασία".
Όταν αντίστοιχα συγκεντρώνονται είδη από τα ράφια για να ετοιμαστεί η παραγγελία αυτό το αποκαλούν στον νόμο "συσκευασία". Όμως ο φοιτητής ΟΔΕ κατανοεί ήδη, ότι από όλες τις "εφοδιαστικές δράσεις" συνάγονται λογιστικά γεγονότα.
Μάλιστα...
Ο νομοθέτης ενέδωσε στις πιέσεις μου κατά την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου για την ανάγκη να δηλωθεί ότι από τις δράσεις "εφοδιαστικής",
(όπως ενδεικτικά αναφέρθηκαν στον Νόμο), που εκτελούνται εντός των αποθηκευτικών χώρων, συνάγονται λογιστικά γεγονότα, να έθεσε στον νόμο αμέσως μετά την λέξη "εφοδιαστική", δηλαδή το χαμαλίκι, μέσα σε παρένθεση και την λέξη "Logistics" = Λογιστική.
Αυτό ήταν μια ηθική ικανοποίηση για εμένα, γιατί έτσι γεφυρώθηκε η διδασκαλία της ΑΒΣΠ, με τις σύγχρονες φορολογικές διατάξεις για την λογιστική απεικόνιση των λογιστικών γεγονότων, που συνάγονται από τις δράσεις των εργαζομένων για την παραγωγή, την διακίνηση των εμπορευμάτων εντός των αποθηκευτικών χώρων και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων επάνω στα Μέσα Μεταφοράς.
Επιπλέον με βάση την πείρα μου και τις ρυθμίσεις της ΕΕ και επειδή μισώ τα “αξιώματα” και τις “θεμελιώδεις έννοιες” έχω εκπονήσει ένα ορισμό χρήσιμο για τους φοιτητές, που περιγράφει τις δράσεις των στελεχών των επιχειρήσεων και βέβαια μεταξύ αυτών και των επιχειρήσεων που εντάσσονται στον Κ.Α.Δ. 52.29.19.03 και σε γενικές γραμμές είναι αυτός:
«Υπηρεσίες Μεταφοράς με διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού προς τρίτους (Logistics = Logistical System) είναι η διαδικτυακή και διεπιχειρησιακή διαχείριση των εμπορευμάτων και των μεταφορικών μέσων, οι λογιστικές και οι μεταφορικές καταχωρήσεις, η κατάρτιση και η εκτέλεση των συμβάσεων, καθώς και η επίβλεψη της θέσης της κυκλοφορίας των μέσων μεταφοράς, οι οποίες διενεργούνται μεταξύ των στελεχών των εμπλεκομένων επιχειρήσεων με πρόσβαση μέσω διαδικτύου της μιας, σε επιλεγμένες σελίδες του λογιστηρίου της άλλης.»
(Ο ορισμός μου περιγράφει τις διατάξεις που έχει θεσμοθετήσει η ΕΕ το 1993 και επιβάλει την πιστή εφαρμογή τους από όλους ανεξαίρετα,
που έχουν εμπλοκή στην παραγωγή και στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ.)
Το δίδαγμα για τους φοιτητές είναι να κατανοήσουν ότι στην αγορά εντός της ΕΕ λειτουργούν επιχειρήσεις, καθεμιά των οποίων εντός συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου. Η μελέτη της εσωτερικής λειτουργίας, (εκμετάλλευση), και των συναλλαγών της επιχείρησης προς εκπλήρωση του Σκοπού για τον οποίο συνεστήθη και λειτουργεί, προσεγγίζεται από το επιστημονικό πεδίο της Μικροοικονομίας. Στο μέρος «πράξη» ο καθ. Μανιάτης περιστρέφεται στο σύγγραμμα του και γύρο από στοιχειώδεις αρχές της Μικροοικονομίας.
Κατά την γνώμη μου η επιλογή διδασκαλίας "σωστό" ή "λάθος", που εισάγει στο βιβλίο του ο Μανιάτης δεν είναι εύστοχος, γιατί στην ΟΔΕ η λήψη αποφάσεων δεν λαμβάνεται σαν κονσέρβα μέσα από τον Η/Υ. Αντίθετα, στο ΕΜΠ οι υπολογισμοί λαμβάνονται κοντόφθαλμα υπόψη με ότι "έβγαλε" ο Η/Υ.
Διευκρινίζω ότι στην ΟΔΕ κάθε απόφαση λαμβάνεται με κριτήρια που μεγιστοποιούν το κέρδος και αυτά δεν τα έχει προγραμματισμένα ο Η/Υ, γιατί αφορούν στην εκάστοτε κατάσταση της αγοράς, στο επιχειρηματικό ένστικτο, στην ανάληψη κινδύνου, στις πηγές χρηματοδότησης και στο κόστος του χρήματος, στον ανταγωνισμό ομοειδών επιχειρήσεων, ή αντίθετα, σε συμφωνίες μεταξύ των διοικήσεων Πολυεθνικών επιχειρήσεων για το μοίρασμα της αγοράς, κλπ...
Αντίθετα αν θελήσουμε να προσεγγίσουμε συνολικά την λειτουργία της αγοράς και γενικά όλων των επιχειρήσεων, τότε περιστρεφόμαστε στον
χώρο της Μακροοικονομίας.
Ο καθ. Μανιάτης προσεγγίζει επιλεκτικά στο βιβλίο του κυρίως θέματα της Μακροοικονομίας… Εκεί τα πράγματα είναι εύκολα, γιατί μπορεί κάθε ακαδημαϊκός να διδάσκει επιλεκτικά και αόριστα, ότι, όπου το σπούδασε και όπως αντιλαμβάνεται την λειτουργία της αγοράς.
Όμως…
Στην Μακροοικονομία μπορεί κάθε θεωρητικός να ανακαλύπτει και να παίζει με κάθε είδους “αλυσίδες”, “κομπολόγια” και “κομποσκοίνια”! Ή ακόμα και για το γόητρο του να μας μοστράρει “αξιώματα” και “θεμελιώδεις έννοιες”.
Ή ακόμα χειρότερα, όπως συμβαίνει με τον Christopher που συγκέντρωσε ένα αχταρμά από εκατοντάδες ασυνάρτητες παραπομπές διαφόρων επιστημόνων ή φορέων, τις οποίες εντάσσει αυθαίρετα στο βιβλίο του ως βιβλιογραφία “αλυσίδας”. Μάλιστα εκμεταλλεύεται και την ιδιότητα του ως εκδότης περιοδικού και αναφέρει επιπλέον δημοσιεύσεις στον τύπο, που επίσης μας τις μοστράρει όπως τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.
Εγώ αυτά δεν τα μασάω! Εσείς;
Μέρος 5ο
Προτάσεις για σύγκλιση των απόψεων "αλυσίδων" & "Logistics"
Με βάση τις αναφορές μου πάνω στα τρία σχόλια μου για το σχήμα του βιβλίο του Μανιάτη μπορώ τώρα να επαναλάβω και να συμπυκνώσω την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς συνολικά, καθώς και τον σκοπό συστάσεως και λειτουργίας εκάστης επιχείρησης χωριστά:
- Πρωτογενούς παραγωγής, +
- Μεταφοράς και Αποθήκευσης, +
- Παραγωγής πρώτων υλών, +
- Μεταφοράς και Αποθήκευσης, +
- Παραγωγής μισοτελειωμένων προϊόντων, +
- Μεταφοράς και Αποθήκευσης, +
- Παραγωγής έτοιμων προϊόντων, +
- Μεταφοράς και αποθήκευσης, +
- Επιχειρήσεις χονδρεμπορίου, +
- Μεταφοράς και αποθήκευσης, +
- Επιχειρήσεις λιανεμπορίου, +
- Επιχειρήσεις κατ’ οίκον παραδόσεων ή τροφοδοσίας καταστημάτων λιανικής πώλησης, +
- Επιχειρήσεις εμπορικών καταστημάτων λιανικής πώλησης +
- Καταναλωτές!
Είναι αυτονόητο ότι οι επιχειρήσεις με μπλε χρώμα είναι οι επιχειρήσεις που εκτελούν τις εμπορικές συναλλαγές και απεικονίζονται στο σχήμα Μανιάτη
ως "Προμηθευτές" και "Παραγωγή". (Ή, μήπως θα έπρεπε "Παραγωγοί"; Δηλαδή να διευκρινιστεί το εξής: Αν πρόκειται για την ίδια επιχείρηση ορθό είναι {"προμήθειες" - "παραγωγή"}. Αν πρόκειται για διαφορετικές επιχειρήσεις τότε ορθό είναι {"Προμηθευτές" - "Παραγωγοί"}.)
Επαναλαμβάνω: Με τις εμπορικές συναλλαγές τα εμπορεύματα αλλάζουν Κύριο!
Αντίθετα οι επιχειρήσεις με μαύρο χρώμα είναι οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, την οποία ρύθμισε η ΕΕ με τον Κανονισμό 2454/93 και όρισε ως Lieferkette / Chaine d' Approvisionnement. Άρα, επειδή η "αλυσίδα εφοδιασμού" της ΕΕ, δηλαδή η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εμπλεκομένων προσώπων και επιχειρήσεις Μεταφοράς και Αποθήκευσης, ορθό θα ήταν και ο καθ. Μανιάτης να διευκρινίσει αναλυτικά τις λέξεις "Αποθήκη" και "Μεταφορά" στο σχήμα του, δηλαδή:
α) {"Αποθήκη" & "Μεταφορά"} ως λειτουργίες μιας εμπορικής ή βιομηχανικής επιχείρησης. (Θυμίζω όμως από άλλες αναφορές μου τις έννοιες: "Μεταφορά
αξίας", "Μεταφορά φορτίου". Επιπλέον "Αποθήκη", που είναι έννοια της Λογιστικής... Αντίθετα ο "Αποθηκευτικός χώρος" αφορά σε ένα τεχνικό - φυσικό
χώρο, που χρησιμοποιείται για την απόθεση προϊόντων - εμπορευμάτων...)
β) {"Αποθήκη" & "Μεταφορά"} ως υπηρεσίες που προσφέρουν οι επιχειρήσεις αποθήκευσης και Μεταφοράς στις εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις.
γ) Η "Αποθήκη" πάντως στο σχήμα Μανιάτη παραπέμπει στην αποθήκη εργαλείων στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου και η "Μεταφορά" στον κλητήρα
που τα πηγαινοφέρνει.
Επαναλαμβάνω:
Με την Lieferkette / Chaine d' approvisionnement της ΕΕ τα εμπορεύματα αλλάζουν Κάτοχο! Αυτό που συμβαίνει όμως με την "Αποθήκη" και "Μεταφορά" στο σχήμα Μανιάτη ας το διδάξει ο ίδιος. Συνιστώ όμως να το πράξει με σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο που έχει ορίσει η ΕΕ από το 1993, στις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων και στα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές. Μην ξεχνά ότι διδάσκει σε Σχολή ΟΔΕ ενός πρωτοκλασάτου ΑΕΙ!
Όποιος έχει αντίρρηση εδώ είμαι! Πάντως, για να μην προσγειώσω ανώμαλα τους θεωρητικούς - οπαδούς της "εφοδιαστικής αλυσίδας" και ουραγούς του Christopher, επιπλέον επειδή εγώ εισάγω τον παραπάνω πίνακα, τον ονομάζω: {"αλυσιδωτή" εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς.}!
Όμως, όλες οι δεκάδες ορισμοί στο διαδίκτυο και στην βιβλιογραφία γύρο από τις "εφοδιαστικές αλυσίδες", περιγράφουν, ή προσπαθούν να περιγράψουν, την παραπάνω δική μου "αλυσιδωτή" εμπλοκή των επιχειρήσεων, για την παραγωγή και την κυκλοφορία των αγαθών μέχρι την κατανάλωση. Μάλιστα έχω διευκρινίσει ότι αν οι κατά περίπτωση εμπλεκόμενες επιχειρήσεις ελέγχονται από μια επιχείρηση Μεγάλου Κεφαλαίου - Πολυεθνική - τότε ισχύει ο όρος μου: "Υπαγωγή εμπλεκομένων σε ιεραρχημένη σειρά δράσεων".
Για να αποδεχθείτε την αλήθεια της δικής μου περιγραφής λειτουργίας της αγοράς, δεν έχετε παρά να λάβετε επιπλέον υπόψη:
α) Τις διοικήσεις των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων, που αποφασίζουν την συνεργασία και τις συναλλαγές μεταξύ τους,
β) Τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των επιχειρήσεων,
γ) Τις δράσεις των στελεχών των επιχειρήσεων για την εκτέλεση των συμβάσεων, που κατάρτισαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων τους.
δ) Την διενέργεια των λογιστικών εγγραφών που συνάγονται από την εκτέλεση των παραπάνω δράσεων των εργαζομένων.
ε) Τον απολογιστικό έλεγχο για την συγκέντρωση και αξιολόγηση των συμπερασμάτων, τον έλεγχο των υπευθύνων και τυχόν για τον επανακαθορισμό των
νέων δράσεων, κλπ...
Προσοχή! Προσοχή!
Ο παραπάνω πίνακας μου περιγραφής της "αλυσιδωτής εμπλοκής των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς" δεν τέθηκε στην τύχη, διότι στηρίζεται στην Νομοθεσία της χώρας μας. Σας παραθέτω αμέσως τώρα το πρώτο άρθρο του Ν. 4302/14, εδάφιο α, για να διαπιστώσετε την εγκυρότητα και την βασιμότητα του πίνακα μου:
{Ν. 4302/14 άρθρο πρώτο, εδάφιο α:
Εφοδιαστική (Logistics) είναι το σύνολο των διεργασιών που είναι απαραίτητες για το σχεδιασμό την υλοποίηση και τον έλεγχο της ροής, (της μεταφοράς, της διαμεταφοράς και της αποθήκευσης) αγαθών και εμπορευμάτων από οποιοδήποτε σημείο προέλευσης σε οποιοδήποτε σημείο προορισμού και αντιστρόφως, καθώς και για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και τον έλεγχο της παροχής συναφών υπηρεσιών και της σχετικής πληροφορίας.}
Άρα, χωρίς παραπέρα σχόλια δηλώνω ότι ο πίνακας μου είναι τεχνοκρατικά ορθός και νομικά βάσιμος, γιατί ξεχωρίζει τις επιχειρήσεις που εκτελούν μεταξύ τους τις εμπορικές συναλλαγές, από αυτές τις επιχειρήσεις που: {"υλοποιούν την κατά νόμο ροή των αγαθών / εμπορευμάτων...".} Αυτό υποχρεώνει τους θεωρητικούς να διακρίνουν καθένας την "αλυσίδα" του, (είτε "εφοδιαστική" είτε "εφοδιασμού"), με βάση τις κατά περίπτωση εμπλεκόμενες επιχειρήσεις του πίνακα μου, συγκεκριμένα:
- Αφενός αυτές με μπλε χρώμα, δηλαδή τις εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις, που εκτελούν τις εμπορικές συναλλαγές και συνάπτουν μεταξύ τους
συμβάσεις πώλησης,
- Αφετέρου αυτές με μαύρο χρώμα, δηλαδή τις επιχειρήσεις Μεταφοράς και Αποθήκευσης, που επιμελούνται της κατά νόμο ροής των εμπορευμάτων
και συνάπτουν με τους Έμπορους & Βιομήχανους πελάτες τους, τις συμβάσεις έργου, (Μεταφοράς), & βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς.
Συνιστώ επομένως στους διδάσκοντες στις σχολές ΟΔΕ να προσεγγίζουν με τον δικό μου τρόπο την λειτουργία των επιχειρήσεων, δηλαδή με σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βάλουν στην μπάντα τις φωτογραφίες και τα σχήματα αλυσίδας και να επικεντρωθούν στην θεσμοθετημένη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων, προς επίτευξη του σκοπού για τον οποίο συνεστήθησαν, δηλαδή την επίτευξη κέρδους.
Άρα η προσοχή πρέπει να στρέφεται γύρο από την διδασκαλία για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων! Δηλαδή στην μελέτη, κατάρτιση και εκτέλεση των συμβάσεων, καθώς και στον απολογιστικό έλεγχο, στην συγκέντρωση και αξιολόγηση των συμπερασμάτων, στον επανακαθορισμό, προγραμματισμό και συντονισμό των δράσεων των εργαζομένων, κλπ.
Μήπως όμως αυτό δεν είναι και το κατ' εξοχήν επιστημονικό πεδίο λειτουργίας της Διοίκησης κάθε επιχείρησης;
Πάντως με σεβασμό θα δεχθώ και θα σχολιάσω κάθε αναφορά σε βιβλίο, που επιγράφεται γύρο από την «Διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας» πριν από το έτος 1992 ή 93. Πριν δηλαδή ο Christopher, (;), με την ιδιότητα του ως δημοσιογράφος των Financial Times και εκδότης περιοδικού, εντοπίσει το σχέδιο του επικείμενου κανονισμού και το σχετικό σχήμα της ΕΕ, δηλαδή αυτό,…
...που ήταν σε διαβούλευση μεταξύ των κρατών της ΕΕ και μας λανσάρει πρώτος (;) με τον δικό του δημοσιογραφικό τρόπο στα βιβλία του τον όρο “Supply Chain” και του ορίσει μάλιστα και τον “Manager” του. Όμως, όπως διαπιστώνετε, η ΕΕ με τον κανονισμό της 2454/93 "αλυσόδεσε"* με σαφείς κανόνες και διατάξεις τους καθ' οιονδήποτε τρόπο εμπλεκόμενους στην παραγωγή και στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων, εντός πλέον της Ενωμένης Ευρώπης.
* Σε αυτό το σχήμα της ΕΕ φαίνεται ξάστερα η ασχετοσύνη όσων ασχολήθηκαν μετά το 1993 με το φαινόμενο "εφοδιαστική αλυσίδα" και μάλιστα η επιστημονική τους φαντασία έπλασε και την "Διοίκηση" της! Όμως, όλοι τους ήταν δυστυχώς ανεπαρκείς πάνω στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, δηλαδή στα θέματα λειτουργίας της αγοράς, που αφορούν στην παραγωγή και κυκλοφορία των εμπορευμάτων, αυτό διότι:
1) οι "αλυσοδεμένοι" του σχήματος της ΕΕ, (Παραγωγός, Μεταφορέας, Εκτελωνιστής, αποθηκευτής, κλπ), προϋπήρχαν του 1992 και δρούσαν από μακρού
χρόνου στην λειτουργία της αγοράς, εφαρμόζοντας βέβαια τις κατά περίπτωση διαχρονικά ισχύουσες σε κάθε κράτος της Ευρώπης φορολογικές, κλπ,
διατάξεις.
2) Οι "κρίκοι αλυσίδας" του σχήματος της ΕΕ δήλωναν την υποχρέωση αυτών που θα εφάρμοζαν το θεσμικό πλαίσιο κυκλοφορίας των εμπορευμάτων
εντός της ΕΕ μετά το άνοιγμα των συνόρων. Δηλαδή πχ μεταξύ άλλων να τηρούν Λογιστικό Σύστημα = Logistical System που να επιτρέπει να
ελέγχονται από απόσταση.
3) Άρα, οι άσχετοι, οι θεωρητικοί και οι όψιμοι οπαδοί της "εφοδιαστικής αλυσίδας", να μας δηλώσουν τί νέο σχετικά με την παραγωγή και την κυκλοφορία
των εμπορευμάτων ανακάλυψαν, ώστε να πλακώσουνε όλοι τους μετά το 1992 - 93, να το παίζουν "ειδικοί αλυσίδας";
4) Μάλιστα, η ΕΕ το 1992 με τον κανονισμό 2913/92 "Περί θεσπίσεως Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα" αλυσόδεσε τις συναλλαγές των κρατών της ΕΕ με
τις τρίτες χώρες!
Το συμπέρασμα είναι ότι η ΕΕ το 1992 θέσπισε με τον Κοινοτικό Τελωνειακό Κώδικα 2913/92 κανόνες για τις συναλλαγές με τις τρίτες χώρες, ενώ το 1993 με τον κανονισμό 2454/93 θέσπισε η ΕΕ και κανόνες για τις συναλλαγές μεταξύ κρατών της ΕΕ!
Οι φοιτητές ΟΔΕ οφείλουν να ρωτήσουν τους καθηγητές τους, αυτούς που τους διδάσκουν "εφοδιαστική αλυσίδα":
Σε ποιούς κανόνες εντάσσουν τις συναλλαγές των επιχειρήσεων της δικής τους "αλυσίδας"; Στους κανόνες των ΗΠΑ ή της Αγγλίας; ή μήπως στην αόριστη και πολυδιάστατη επιστημονική φαντασία διαφόρων τριτοκοσμικών θεωρητικών, που αναφέρουν στην βιβλιογραφία τους;
Πέραν αυτών,
Αντιλαμβάνομαι όμως και τον προβληματισμό σας, γιατί ο Christopher στην σελίδα 19 αναφέρεται στο πόρισμα της Booz, Allen and Hamilton του 1982:
{"Το πόρισμα διαπιστώνει αλληλοσυγκρουόμενους στόχους των βασικών τμημάτων μιας εφοδιαστικής αλυσίδας".}
Η διαφορά είναι ότι τα "βασικά τμήματα" της εφοδιαστικής αλυσίδας αυτού του πορίσματος είναι: {"προμήθειες", "παραγωγή", "διανομή", "πωλήσεις"}, δηλαδή αφορούν σε μία μόνο επιχείρηση, δηλαδή με ότι δίδαξε 20 χρόνια ακόμα πιο πριν η ΑΒΣΠ, δηλαδή "Αγορές", "Παραγωγή", "Πωλήσεις".
Ποιό ήταν τελικά το συμπέρασμα αυτών των συμβούλων;
Απλά ότι η {"εφοδιαστική" τους αλυσίδα, (δηλαδή η εσωτερική λειτουργία αυτής μόνο της επιχείρησης, δηλαδή: "προμήθειες", "παραγωγή", "διανομή", "πωλήσεις"), δεν ήταν πλέον αποδοτική"}.
Εξ αυτού η συμβουλή τους ήταν:
{"Η υιοθέτηση μιας διαφορετικής οπτικής, μέσω τις οποίας θα προκύψει μια νέα προσέγγιση: η διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας".}
(Φυσικά οι δύο αλυσίδες, της ΕΕ και της Booz Allen and Hamilton, δεν επιδέχονται συγκρίσεων, γιατί η ΕΕ στην "αλυσίδα" της περιλαμβάνει το σύνολο των κατά περίπτωση εμπλεκομένων προσώπων - επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς της ΕΕ. Αντίθετα η "αλυσίδα" της Booz Allen and Hamilton αφορά πχ στην "διανομή" υλικών στις θέσεις εργασίας, δηλαδή στην εσωτερική λειτουργία μίας μόνο επιχείρησης.
Ερωτώ: Ποιός κάνει {"διαχείριση προμηθειών, παραγωγής, διανομής & πωλήσεων"} σε μια επιχείρηση, στην οποία λειτουργεί και {"τμήμα" παραγωγής;}
Απαντώ: Η Διοίκηση της ίδιας αυτής Βιομηχανικής Επιχείρησης, της οποίας το επιστημονικό πεδίο είχε διδάξει η ΑΒΣΠ 20 χρόνια πρωτύτερα και θα είχε εμπνεύσει προφανώς την παραπάνω εταιρεία συμβούλων...
Ξαναρωτώ: Όλοι οι θεωρητικοί που "εμπνευστήκατε" όψιμα, δηλαδή μετά το 1993 και την ΕΕ, την "εφοδιαστική σας αλυσίδα", αποδέχεστε την άποψη
του 1982 της Booz Allen and Hamilton, δηλαδή ότι η "εφοδιαστική αλυσίδα" είναι: {"προμήθειες", "παραγωγή", "διανομή" και "πωλήσεις" μιας επιχείρησης};
Απαντώ: Σίγουρα δεν αποδέχεστε αυτήν την άποψη, γιατί καθένας σας ορίζει αόριστα την "αλυσίδα" του κατά πως την φαντάζεται και την περιγράφει ή την διδάσκει επιλεκτικά, θεωρητικά και ανεύθυνα! Αν η "αλυσίδα" σας αφορούσε στις Αγορές, στην Παραγωγή και στις Πωλήσεις, της Booz Allen and Hamilton θα συνιστούσε σημαντικό μέρος του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ και θα διδασκόταν αναλυτικά και με ομοιόμορφο τρόπο. Όπως δηλαδή τις δίδαξε η ΑΒΣΠ σε αρκετούς ογκώδεις τόμους, καθεμιά από τις παραπάνω βασικές λειτουργίες της βιομηχανικής επιχείρησης.
Προβληματισμός: Πώς γινόταν πιο πριν η "διαχείριση" των προμηθειών, της παραγωγής, της διανομής και των πωλήσεων αυτής της επιχείρησης;
Είχε αφήσει πρωτύτερα η Διοίκηση αυτής της επιχείρηση τις βασικές αυτές λειτουργίες στην τύχη τους; Ή μήπως η λύση σε αυτήν την επιχείρηση θα ήταν η προταθείσα μετονομασία των λειτουργιών σε "εφοδιαστική αλυσίδα"; Η ΑΒΣΠ σε αυτές τις περιπτώσεις δίδασκε για την ορθολογική αναδιοργάνωση αυτών των λειτουργιών, (Αγορών, Παραγωγής & Πωλήσεων), από την Διοίκηση αυτής και κάθε άλλης επιχείρησης, καθώς και τον συντονισμό των δράσεων μεταξύ των "τμημάτων", (δηλαδή των λειτουργιών αγορών, παραγωγής & πωλήσεων), όπως και των εντεταλμένων Διευθυντών - Υπευθύνων των "τμημάτων" όλων των επιχειρήσεων!
Πάντως για να διεγείρω την επιστημονική φαντασία των εγκλωβισμένων στην "εφοδιαστική αλυσίδα", μπορώ να υποθέσω ότι η εταιρεία Booz Allen and Hamilton είχε προσφέρει τις υπηρεσίες της σε μια Πολυεθνική - Ιθύνουσα επιχείρηση, η οποία είχε κατανείμει τις παραπάνω λειτουργίες, (Προμήθειες, Παραγωγή, διανομή και πωλήσεις), διάσπαρτα σε πολλά κράτη και σε περισσότερες επιχειρήσεις, των οποίων ήλεγχε το πλειοψηφικό πακέτων μετοχών τους.
Έστω και αν αυτό συνέβαινε η Booz Allen and Hamilton ερχόταν κατά είκοσι χρόνια δεύτερη, μετά την ΑΒΣΠ, ως προς τον εντοπισμό και τον ορθό τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των Πολυεθνικών - Ιθυνουσών επιχειρήσεων. Άντε, για να μην χολιάζετε θεωρητικοί και ακαδημαϊκοί, περιλαμβάνω ακόμα και τους... {"Διοικητές" εφοδιαστικής αλυσίδας}! Το μόνο όμως που σας παρακαλώ είναι να καταλαγιάσετε, τι είναι, ή ποιοί είναι, οι "κρίκοι" της αλυσίδας σας και ποιός είναι αυτός που τους "μπεγλερίζει"!!!
Δεν γνωρίζω αν ο όρος "Supply Chain" και οι προσεγγίσεις του Christopher ταυτίζονται με τις αναφορές του παραπάνω πορίσματος του 1982. Πάντως εγώ με έκπληξη διαπιστώνω ότι ο Christopher στα βιβλία του περνάει στην "Ζούλα" και στην "απ' έξω" την "αλυσίδα" και τον επικείμενο κανονισμό της ΕΕ, παρόλο που συγκλονιζόταν ολόκληρη η Ευρώπη!. Εγώ αυτό που έχω συμπεράνει και από όλα τα άλλα βιβλία "αλυσίδας" που μελέτησα, είναι ότι όλοι οι συγγραφείς αναφέρονται ο ένας στον άλλο και δεν τολμούν να κάνουν αυτό που έκανε η ΑΒΣΠ. Δηλαδή:
- Ή να προσεγγίσουν την Διοίκηση μιας Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Επιχείρησης,
- Ή έστω, την ίδια την διοίκηση, μίας κατά Christopher "αυτόνομης οντότητας", που σε εκτέλεση του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της αναλαμβάνει
δράσεις:
α) Τόσο για τις "αγορές" και τις "πωλήσεις"!... Τις οποίες η ΑΒΣΠ ονόμαζε συναλλαγές. Δηλαδή αυτό που όλοι τους (;) το ορίζουν ως "Supply Chain" και το
διδάσκουν σαν μια ουρανοκατέβατη "διαχείριση" ή "Management", που δρα ανεξάρτητα από την Διοίκηση της επιχείρησης!
β) Όσο και την εκμετάλλευση δηλαδή πχ την παραγωγή, στο σχήμα Μανιάτη, που συνιστά μια εσωτερική λειτουργία κάθε βιομηχανικής επιχείρησης.
(Προσθήκη 17.03.2013 για την σφαιρική ενημέρωση των φοιτητών ΟΔΕ...
Ο καθ. Μανιάτης στο κεφάλαιο 3 - Παραγωγή - αναφέρεται στην "Κάρτα ΚΑΝΒΑΝ", που ανάγεται στην δεκαετία του 60. Παραπάνω γνωρίσαμε όμως από τον Christopher και την "αλυσίδα Εφοδιασμού" της Booz Allen and Hamilton του 1982. Αυτή η συνάρτηση με υποχρεώνει να συνδέσω προς όφελος των φοιτητών τις σχετικές προσεγγίσεις και αναφορές των θεωρητικών "αλυσίδας", με τις διάφορες πρακτικές και τεχνοκρατικές έννοιες που προσεγγίζονται από το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ. Με τον τρόπο αυτό θα ξεμπλέξω κάπως τις "αλυσίδες", άρα και την {"Διοίκηση" της Εφοδιαστικής αλυσίδας!}:
Ο Παπαδημητρίου της ΑΒΣΠ προσέγγιζε μέσα στην δεκαετία του 60 στο μάθημα "Η Διοίκησις των Αποθεμάτων" μεταξύ άλλων και την "Μελέτη Allen". Όμως παραπάνω γνωρίσαμε από τον Christopher την "εσωτερική αλυσίδα εφοδιασμού" της Booz Allen and Hamilton! Προσέξτε τώρα γιατί η "αλυσίδα Christopher" του 1982 δεν έχει σχέση με την "Αλυσίδα Εφοδιασμού = die Lieferkette της ΕΕ. Ακολουθεί απόσπασμα από την σελίδα 497 του συγγράμματος "Η Διοίκησις των αποθεμάτων" του Δημ. Παπαδημητρίου της ΑΒΣΠ:
{Ο Allen ήσχολήθη ειδικώς με την αποτελεσματικότητα των διαφόρων κανόνων αποφάσεων επί του βαθμού χρησιμοποιήσεως της εργασίας υπό συνθήκας φθίνοντος φορτίου. Ως τιαύται συνθήκαι νοούνται εκείναι, καθ΄ ας εις τα κέντρα μηχανών εμφιλλοχωρούν κενά μεταξύ περαιώσεως μιας παραγγελίας και εμφανίσεως προς εκτέλεσιν ετέρας κατεργασίας επί νέας παραγγελίας.} Άρα ο Christopher έρχεται δεύτερος της ΑΒΣΠ με 20 χρόνια καθυστέρηση...
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι η "Μελέτη Allen" που δίδαξε και η ΑΒΣΠ αφορά στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, (δηλαδή τα "κενά" μεταξύ δύο παραγγελιών στην λειτουργία των μηχανών), και δεν πρέπει για τον λόγο αυτό οι φοιτητές ΟΔΕ να θεωρούν τον Christopher και τις όψιμες διαπιστώσεις της Booz Allen & Hamilton σαν πηγή υλικού στις εργασίες τους για την "Εφοδιαστική Αλυσίδα". Αυτό διότι η εταιρεία Booz Allen & Hamilton ασχολήθηκε με την εσωτερική ορθολογική λειτουργία μίας επιχείρησης. Κοντολογίς θα επιθυμούσα επομένως να γίνει απόλυτα κατανοητό, ότι η ΕΕ πρώτη στον κόσμο εισήγαγε και θεσμοθέτησε, υπό τον όρο Αλυσίδα Εφοδιασμού, την κυκλοφορία των εμπορευμάτων μέσα στο έδαφος της Ενωμένης Ευρώπης.
Ως είναι αυτονόητο και η "κάρτα" KANBAN, που ορθά αναφέρει ο Μανιάτης στο κεφάλαιο "Παραγωγή" του συγγράμματος του, ήταν απλά μια μέθοδος και ένα εργαλείο ελέγχου "διαρκούς απογραφής", για την παρακολούθηση της εσωτερικής διακίνησης και ανάλωσης των υλικών της παραγωγής, που ήταν προσαρμοσμένο στην διάταξη των μηχανών και στις θέσεις εργασίας εντός της επιχείρησης... "υπό συνθήκας φθίνοντος φορτίου", που δίδασκε ήδη από το 60 η ΑΒΣΠ.
Συγκεκριμένα η ΑΒΣΠ στο μάθημα "Η Διοίκησις των Αποθεμάτων" δίδασκε τα θέματα αυτά αναλυτικότατα, πχ ως "Διαπίστωση ανάγκης αγοράς", ανάλυση διαφόρων συστημάτων ως πχ "σταθερών παραγγελιών", "σύστημα περιοδικών παραγγελιών", κλπ. Πέραν αυτών η ΑΒΣΠ δίδασκε και τις λογιστικές εγγραφές αναλυτικής λογιστικής της εκμεταλλεύσεως, για να παρακολουθείται τόσο το "σημείο παραγγελίας", όσο και το ανά πάσα στιγμή υπόλοιπο της ποσότητας του κάθε υλικού. Επιπλέον ο Παπαδημητρίου απεικόνιζε στο βιβλίο του τέτοιες "κάρτες" που οι Ιάπωνες, όπως μας ενημερώνει και ο Μανιάτης, στα ιαπωνικά λέγονται "kanban"!
(Με νοσταλγία θυμάμαι στις αρχές του 60 να συζητούν η μητέρα και η αδελφή μου, που εργάζονταν στα "Ελληνικά Υφαντήρια" στην οδό Πειραιώς, για την θέση εργασίας που τις έβαζαν να εργαστούν. Θυμάμαι σαν τώρα ότι έλεγαν ότι δούλεψαν πχ στα "πενιέ", στα "κανβάν"... Αυτό σημαίνει σήμερα για εμένα ότι μεταξύ των κενών μαζικής παραγωγής υφασμάτων, χρησιμοποιούσαν τις μηχανές για τα "κανβάν", δηλαδή παραγωγής υφασμάτων, για να δουλεύουν οι μηχανές... Όμως η παραγωγή "κανβαν" θα ολοκληρωνόταν σε μέλλοντα χρόνο με επιπλέον ποσότητα, για να καλύψουν μια νέα παραγγελία...)
Όμως το συμπέρασμα για τους φοιτητές ΟΔΕ για την "εφοδιαστική αλυσίδα", πρέπει να γίνει κατανοητό ότι:
- Τόσο η "Κάρτα ΚΑΝΒΑΝ",
- Όσο και η "Μελέτη Allen" της ΑΒΣΠ, ή ακόμα και
- Οι αναφορές "αλυσίδας" του Christopher σχετικά με την Booz Allen & Hamilton,
Αφορούν στην εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, άρα δεν έχουν σχέση με εκείνο το επί μέρους επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, που προσεγγίζει τις διαδικασίες για την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά!
Θυμίζω πάντως με την ευκαιρία ότι η ΕΕ δεν "εφοδιαστικοαλυσόδεσε" την Παραγωγή, (δηλαδή την εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης), αλλά τον ίδιο τον Παραγωγό! Δηλαδή τις εμπορικές συναλλαγές και τις σχετικές συμβάσεις που καταρτίζει και εκτελεί, με τελικό σκοπό την επίτευξη κέρδους.
Τέλος της προσθήκης)
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι κάθε βιομηχανική επιχείρηση που εμπλέκεται στην λειτουργία της αγοράς έχει την δική της Διοίκηση; (Manager - Management); Άρα δεν υπάρχει επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, για την “Διοίκηση εφοδιαστικής Αλυσίδας”...! (Παρά μόνο επιστημονική φαντασία όσων ασχολούνται με αυτήν.)
Συμφωνείτε όμως ότι όλες μαζί τις επιχειρήσεις τις “διοικεί” με τους νόμους και τις ρυθμίσεις της η χώρα μας, εφαρμόζοντας τους κανονισμούς της ΕΕ;!!!
Διερωτώμαι, γιατί όλοι οι ακαδημαϊκοί αναφέρονται στην βιβλιογραφία "αλυσίδας" τρίτων χωρών και δεν κάνουν αναφορά και στην "αλυσίδα εφοδιασμού" της ΕΕ; Αφού έτσι και αλλιώς οι πτυχιούχοι τους, ότι επιβάλει η ΕΕ θα εφαρμόσουν, γιατί τους αφήνουν στην άγνοια του θεσμοθετημένου πλαισίου εντός του οποίου λειτουργεί η αγορά στην χώρα μας και ευρύτερα εντός της ΕΕ; Μήπως επειδή και οι ίδιοι, από άγνοια λειτουργίας της αγοράς της ΕΕ και της χώρας μας, βολεύονται να λουφάζουν άβουλα εγκλωβισμένοι στις τριτοκοσμικές θεωρίες των διαφόρων "Γκουρού αλυσίδας";
Άρα οι ακαδημαϊκοί πρέπει να αποφασίσετε:
α) Αν επιλέγετε να διδάξετε και να αναθέτετε διατριβές στους φοιτητές σας με βάση το σχήμα και την Lieferkette / Chaine d' approvisionnement της ΕΕ,
η οποία επιβάλει στα πρόσωπα - επιχειρήσεις, (δηλαδή τους ΕΟΦ - Εγκεκριμένους Οικονομικούς Φορείς), που εμπλέκονται στην παραγωγή και στην
κυκλοφορία των αγαθών - εμπορευμάτων την εφαρμογή των κανονισμών της. Αυστηρή προϋπόθεση για την έγκριση μιας επιχείρησης σαν ΕΟΦ είναι
η τήρηση Logistical System*, (= Λογιστικού Συστήματος), που να επιτρέπει να τους ελέγχει από απόσταση; Ή...
β) Αν επιλέγετε να διδάξετε και να αναθέσετε διατριβές στους φοιτητές σας με βάση το "Logistics και Διαχείριση Εφοδιαστικής αλυσίδας" και το "Marketing"
του Christopher, (ή όποιου άλλου επιστήμονα ή ξένου φορέα κρίνετε), για να τους στείλετε εκτός ΕΕ, πχ στην Ασία ή και στην Αμερική να εργαστούν;
(* Ορισμό του "Λογιστικού Συστήματος" με βάση τις επιταγές των ρυθμίσεων της ΕΕ έδωσα και παραπάνω...)
Προσοχή! Προσοχή!
Η παραπάνω εικόνα - σχήμα "Lieferkette / Chaine d' approvisionnement" της ΕΕ δεν διακρίνει τον σκοπό συστάσεως και λειτουργίας κάθε επιχείρησης που απεικονίζεται στο σχήμα της "αλυσίδας" της χωριστά. Αυτό διότι η ΕΕ θεσμοθετεί τους κανονισμούς, με τους οποίους ρυθμίζει με ενιαίο τρόπο τις διαδικασίες που οφείλουν να τηρούν οι επιχειρήσεις για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της.
Από εκεί και πέρα κάθε κράτος μέλος έχει την επιλογή να θεσπίσει δικούς του εσωτερικούς κανόνες, που όμως δεν θα έρχονται σε αναντιστοιχία με το πλαίσιο των κανονισμών της ΕΕ. Πχ κάθε χώρα μέλος της ΕΕ δικαιούται να επιλέγει με δικά της κριτήρια ποιός δικαιούται να ιδρύσει επιχείρηση εκμεταλλεύσεως φορτηγών ΔΧ, (Δημόσιας Χρήσης). Όπως αντίστοιχα ποιά επιχείρηση θα λάβει τον ΚΑΔ 52.29.19.03 για να διαχειρίζεται στους χώρους της τα εμπορεύματα τρίτων, κλπ.
Όμως, όταν θα συναλλάσσονται αυτές οι ελληνικές επιχειρήσεις με άλλες επιχειρήσεις εντός της ΕΕ οφείλουν να εφαρμόζουν όλες και δίχως εξαίρεση, τις ρυθμίσεις και τους κανονισμούς της ΕΕ... Αντίθετα στο "Marketing" και στην "Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" του Christopher και των ουραγών του μπορεί να συγκεντρώνει και να κάνει αχταρμά καθένας ότι θέλει και από οπουδήποτε το αλίευσε...
Αντιλαμβάνεστε όμως, όλοι οι επισκέπτες των άρθρων μου, ότι στην χώρα μας κατέχουμε τα θέματα παραγωγής και κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εξ ίσου καλά, ίσως και ακόμα καλύτερα από τους ξένους; Αυτό σας το απέδειξα καταρχήν με βάση τις σπουδές μου στην ΑΒΣΠ. Όμως, οφείλω να επισημάνω ότι και η Ανωτάτη Εμπορική, (ΑΣΟΕΕ), πριν από την ΑΒΣΠ, είχε διδάξει την Logistics = Λογιστική της... "εφοδιαστικής Αλυσίδας"!!!
Ήδη, αν θυμάμαι καλά, η Λογιστική του καθηγητή Χρυσοκέρη, (και σίγουρα οι προηγούμενοι του), τους όρους "χρέωση" και "πίστωση"* τους δίδασκαν και
ως "δούναι" και "λαβείν"*, δηλαδή έμμεσα όριζαν τις συμβάσεις πώλησης σαν "δοσοληψίες"! Όμως και η ΕΕ, με τον μετέπειτα όρο "Εμπορικές Συναλλαγές", θεσμοθέτησε τα {"πάρε" - "δώσε"} μεταξύ των επιχειρήσεων και επέβαλε την τήρηση Λογιστηρίου, δηλαδή Logistical System, όπως είχε διδάξει 35 χρόνια πρωτύτερα του 1992 - 3 η Ανωτάτη Εμπορική!
* Οι όροι δούναι και λαβείν έπρεπε να αλλάξουν για να διευκολυνθούν οι εμπορικές συναλλαγές με βάση των όρων των προηγουμένων κρατών, που τους όριζαν "Debit" = χρέωση και "Kredit" = πίστωση, όροι που τελικά επικράτησαν στην χώρα μας.
Προβληματισμός...
...Προς τους Μηχανικούς που διδάσκουν σε Οικονομικά Πανεπιστήμια:
Μήπως οφείλετε στους δεκάδες ορισμούς "εφοδιαστικής αλυσίδας", εκεί που αναφέρεστε στα "προς τα εμπρός" και στα "προς τα πίσω" κλπ, να αναφέρεστε
από σεβασμό και στα "πάρε - δώσε" ή "δοσοληψίες" της ΑΣΟΕΕ; Ή μήπως τα δικά σας "προς τα πίσω" και "προς τα εμπρός" αφορούν στο ποδόσφαιρο και σε πάσες της μπάλας;
Προσθήκη 16.1.2023 γιατί προκλήθηκα:
Συμφωνώ μαζί σας ότι δεν έπρεπε να κατεβάσω το επίπεδο των αναφορών μου στο... ποδόσφαιρο.
Όμως αν ερμηνεύσω στα "προς τα εμπρός" και στα "προς τα πίσω" σας:
Το "εμπρός" ="πινγκ" και
Το "πίσω" = "πονγκ",
θα ήμουν πιο σαφής και αντικειμενικός, αν αντί για το ποδόσφαιρο αναφερόμουν στο... πινγκ - πονγκ!!!
Φίλε μου οι τεχνικοί οφείλετε να γνωρίζεται ότι η αγορά λειτουργεί μόνο "προς τα εμπρός" με τις "συμβάσεις πώλησης"!!!
Το "προς τα πίσω" δεν υπάρχει στην λειτουργία της αγοράς! Φρόνιμο επομένως είναι να κατανοήσετε οι Μαστόροι, ότι το "προς τα πίσω" σας στην λειτουργία της αγοράς καλείται "αναστροφή πώλησης"!!!
Και βέβαια οφείλεται να κατανοήσετε ότι "σύμβαση αγοράς" δεν υπάρχει στην ελληνική Νομοθεσία ή στη Νομοθεσία της ΕΕ. Επομένως τα "προς τα εμπρός" και τα "προς τα πίσω" σας στην λειτουργία της αγοράς, να πάτε να τα διδάξετε στην... Ουζουμπούρου!
Τέλος της προσθήκης.
*Τους όρους "δούναι" και "λαβείν" εγώ τους μελέτησα σαν 17χρονος έφηβος εργαζόμενος στην εταιρεία DANZAS σε ένα ογκώδες βιβλίο 1000 σελίδων των Αλικάκου - Πολίτη: "Η Λογιστική των Επιτηδευματιών & ο Κώδιξ Φορολογικών Στοιχείων", (ΚΦΣ), των Εκδόσεων Οικονομικής & Λογιστικής Εγκυκλοπαίδειας του έτους 1964! Το χρήσιμο έργο βρίσκεται και σήμερα στην βιβλιοθήκη μου και είναι στην διάθεση κάθε επιστήμονα ή ερευνητή.
Προσέξτε μια διαχρονική αλήθεια που αναφέρει το βιβλίο στον πρόλογο:
{Από της εφαρμογής του Κ.Φ.Σ. άρχισαν οι μεν μεγάλες οικονομικές μονάδες να τείνουν ολονέν προς την τελειοποίηση της ορθολογικής τους οργανώσεως, οι δε μέτριες και μικρές συνεχώς να βελτιώνονται λογιστικώς και να "νοικοκυρεύονται" διαχειριστικώς.}
Συγκρίνετε τώρα αντίστοιχα με τις μεταβολές στην λειτουργία της αγοράς από της εφαρμογής των κανονισμών της ΕΕ:
- Οι "Μεγάλες Οικονομικές Μονάδες", δηλαδή πχ οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις, τελειοποίησαν την ορθολογική τους οργάνωση, για να προσαρμοστούν στις
διατάξεις της ΕΕ, πχ σε ότι αφορά στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, να ελέγχονται τα λογιστήρια των επιχειρήσεων τους
από απόσταση.
- Οι δε "αυτόνομες οντότητες" του Christopher, δηλαδή οι μικρές επιχειρήσεις σε σύγκριση με τις Πολυεθνικές, βελτίωσαν και "νοικοκύρεψαν" τα λογιστήρια
τους, για να έχουν ελπίδα να τις χρησιμοποιήσουν οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις σαν τσόντα*, σε κάποια φάση παραγωγής ενός προϊόντος τους.
* Εδώ: "τσόντα" εννοώ ανάθεση εργασίας φασόν.
Μέρος 6ο
Προκλήσεις και προβληματισμοί για τον επανακαθορισμό των θέσεων και απόψεων των Θεωρητικών "αλυσίδας" και των Μηχανικών.
Από τα προηγούμενα συνάγεται το συμπέρασμα ότι η λειτουργία της αγοράς δεν μπορεί να περιγραφεί με μία φωτογραφία στιγμής. Δηλαδή απαιτείται δυναμική προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς και συγκρίσεις, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την εξέλιξη του παράγοντα "χρόνος". Η απόδειξη του ισχυρισμού μου συνάγεται από την αναφορά μου στην ΑΣΟΕΕ και στο θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε τότε και στην εξέλιξη του, μετά την παρέλευση του χρόνου.
Η διαφορά είναι απλή: Δηλαδή η Ανωτάτη Εμπορική τις "δοσοληψίες" τις ενέτασσε μέσα στο θεσμικό πλαίσιο του ΚΦΣ = "Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων".
Η ΕΕ ενέταξε τις "Εμπορικές Συναλλαγές" στους Κανονισμούς 2454/93 και επόμενους... Πώς να το κάνουμε όμως; Η... Μεταφορά** εξελίσσεται!...
** Επαναλαμβάνω:
Η "Μεταφορά", που ως χώρο λειτουργίας της αγοράς έδρασα σε όλη μου την ζωή, διακρίνεται:
- Στην Μεταφορά αξίας με την οποία τα εμπορεύματα αλλάζουν "Κύριο" και
- Στην Μεταφορά φορτίου με την οποία τα εμπορεύματα αλλάζουν "Κάτοχο".
Δηλώνω λοιπόν απερίφραστα ότι και για τις δύο παραπάνω "Μεταφορές" καταρτίζονται συμβάσεις, από τις δράσεις για την εκτέλεση των οποίων συνάγονται και καταχωρούνται, με επιταγή της νομοθεσίας, λογιστικά γεγονότα.
Όμως οι Μηχανικοί να μην απογοητεύεστε, γιατί...
...Στο ΕΜΠ θα μπορείτε την "Μεταφορά" να την διδαχτείτε σαν "κουβάλημα" και πολύ σας θα είναι!
Μην χολιάζετε... ξέρετε πόσο σημαντικό είναι να μπορεί κάποιος να επιλέγει το οικονομικό και σωστό μέσο μεταφοράς; Ή, να λογαριάζει πιο είναι το άριστο μέγεθος αποστολής εκάστης παρτίδας, για την εκτέλεση μιας παραγγελίας; Επιπλέον να κατέχει και να λαμβάνει υπόψη κατά τους υπολογισμούς του, πχ τα μέγιστα βάρη και τις διαστάσεις των μέσων μεταφοράς; Ή το "αξονικό βάρος", το "περιτύπωμα", κλπ;
Επιπλέον για να βάλω τα πράγματα στην θέση τους και να στείλω "κάθε κατεργάρη" στον πάγκο του, σας ενημερώνω για το πεδίο δράσεως "κουβαλήματος" των Μηχανικών, το οποίο αναλύεται:
1) Στην Γραμμή, που ορίζω ως το γεωγραφικό τμήμα μέσα στο οποίο η επιχείρηση Μεταφοράς επενδύει σε τεχνική υποδομή και σε Μέσα Μεταφοράς, για
να προσφέρει στην αγορά μια συνολική υπηρεσία μετακόμισης φορτίων.
2) Στην Διαδρομή, που την ορίζω ως περιγραφή μιας Γραμμής, με λεπτομερή αναφορά στον τόπο της αφετηρίας, της διέλευσης, ως και στον τόπο του
τελικού προορισμού της.
3) Στο δρομολόγιο, που ορίζω την περιγραφή μιας Διαδρομής, με αναφορά στα ωράρια και ημέρες κυκλοφορίας εντός αυτής των Μέσων Μεταφοράς, ως
και τις ώρες διελεύσεως από ενδιάμεσους τόπους, όπως πχ εμπορευματικά πάρκα, κέντρα μεταφορτώσεων, κλπ, αυτής.
4) Στον Μεταφορικό άξονα, που τον ορίζω ως μία νοητή χάραξη δύο τόπων στον γεωγραφικό χάρτη, (πχ από την Ελλάδα προς την Γερμανία). μεταξύ των
οποίων διακινείται μεγάλο μεταφορικό έργο.
5) Στο Δίκτυο Μεταφοράς, που ορίζω ως τον Μεταφορικό άξονα, στον οποίο προσθέτουμε, σε επιλεγμένα κομβικά κέντρα του τις λοιπές παρεπόμενες
βοηθητικές υπηρεσίες Μεταφοράς, ως είναι η αποθήκευση, η διανομή, η μεταφόρτωση, οι τελωνειακές εργασίες, η ανασυσκευασία, η συμφόρτωση, κλπ.
5α) Πυκνότητα Δικτύου Μεταφοράς ονομάζω την εγκατάσταση περισσοτέρων ομοειδών επιχειρήσεων στο δίκτυο, που προσφέρουν εναλλακτικές
λύσεις και συγχρόνως ανταγωνιστικές τιμές.
5β) Δυναμικότητα δικτύου, που ορίζω ως την ικανότητα του Δικτύου Μεταφοράς να αυξήσει το παρεχόμενο έργο Μεταφοράς φορτίου, δίχως να
χρειαστεί να επενδύσει σε νέες υποδομές ή σε επιπλέον μέσα μεταφοράς.
Ιδού επομένως πεδίο στους Μηχανικούς για άσκηση δραστηριοτήτων, για να κατασκευάσουν αποθήκες, γέφυρες, γερανούς, τερματικούς σταθμούς, ράμπες, κλπ, δίχως να μπαίνουν στα χωράφια της Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων. Δηλαδή να μην επιδιώκουν με αντιδεοντολογικές μεθοδεύσεις, ή διαστρεβλώνοντας την νομοθεσία να εισβάλουν και την Διοίκηση των επιχειρήσεων, στις οποίες κατασκευάζουν τις υποδομές, αυτό γιατί τις δραστηριότητες Διοίκησης των Επιχειρήσεων τις "μαστορεύουν" οι έμπειροι, επιμελείς και καλοδιαβασμένοι πτυχιούχοι ΟΔΕ!
Ερώτηση προς τους ακαδημαϊκούς:
Πώς θα έπρεπε να περιγραφεί στον Ν. 4302/14, άρθρο α, ο ορισμός της "εφοδιαστικής";
- Λαμβάνοντας υπόψη και την παραπάνω περιγραφή της υποδομής που κυκλοφορούν τα εμπορεύματα;
Ή...
- Με την γενικόλογη αναφορά "εφοδιαστική", που περιγράφεται αόριστα στον Νόμο, δίχως να λαμβάνεται υπόψη, πως ότι συμβαίνει μεταξύ των "σημείων"
"προέλευσης και προορισμού", που αναφέρει ο Νόμος, (δηλαδή που "κάρφωσαν" στον νόμο οι Μηχανικοί), ισχύουν οι ρυθμίσεις της χώρας μας και της ΕΕ;
Επιπλέον ότι οι εμπλεκόμενοι στις "δραστηριότητες εφοδιαστικής" με εφαρμογή "Logistical System", πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι τόσο οι ίδιοι
γνωστοί στην Πολιτεία, όπως επίσης και τα εμπορεύματα που κατέχουν και διακινούν;
Όμως μπορείτε και τα στελέχη των Διοικήσεων των επιχειρήσεων να κατανοήσετεκαι σε ότι αφορά στον όρο "Logistics" του ν. 4302/14:
- Αν δεν "κόψετε", (εκδώσετε*), τιμολόγιο πώλησης των εμπορευμάτων,
- Αν δεν "κόψετε", (εκδώσετε*), δελτίο αποστολής για την έξοδο των εμπορευμάτων από τον αποθηκευτικό χώρο,
- Αν δεν "κόψετε", (εκδώσετε*), φορτωτική για την παραλαβή των εμπορευμάτων από τον Μεταφορέα,
- Αν δεν "κόψετε", (εκδώσετε*), τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών για την είσπραξη των κομίστρων...
Η εφορία θα σας "κόψει" τον μπιπ, δηλαδή θα σας λυσσάξει στα πρόστιμα;!!!
(* Τώρα, ως γνωστό, τα παραπάνω στοιχεία εκδίδονται από τo Λογιστικό Σύστημα, (Logistical System), ηλεκτρονικά και από απόσταση, μεταξύ των κατά
περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων...)
Το δίλλημα επομένως για τους ακαδημαϊκούς είναι να μας ενημερώσουν που εντάσσουν το {"LOGISTICS" ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ} του
Christopher; Αυτό διότι μέχρι τώρα κάθε περιθωριακός και άσχετος με τα θέματα παραγωγής και κυκλοφορίας των εμπορευμάτων ανακοινώνει και την δική του διαφορετική προσέγγιση για τις έννοιες "Logistics" και "Supply Chain". Όμως αυτό συμβαίνει για να προβληθούν προς ίδιο συμφέρον στην επικαιρότητα. Οι ακαδημαϊκοί μας όμως, που τρέχουν σαν κλακαδόροι πίσω τους και αναπαράγουν άβουλα τις θεωρίες τους γιατί το κάνουν; Για να παραπληροφορούν και να βασανίζουν τους φοιτητές;
Μανιάτης έκανε, ίσως χωρίς να το αντιληφθεί, την βασική διάκριση που προτείνω πάνω στην λειτουργίας της αγοράς, δηλαδή:
- Αφενός να διακρίνει στο σχήμα του, (προμηθευτές - παραγωγή), τις επιχειρήσεις που τα προϊόντα / εμπορεύματα είναι δικά τους, (δηλαδή τις Εμπορικές
και Βιομηχανικές επιχειρήσεις, με μπλε χρώμα στον παραπάνω πίνακα μου), που υποχρεούνται να τα διαχειρίζονται, ("εφοδιαστικοαλυσοδένουν") με την
εφαρμογή των ρυθμίσεων για τις εμπορικές συναλλαγές της ΕΕ και της χώρας μας!
- Αφετέρου να διακρίνει στο σχήμα του, (Μεταφορά - Κέντρα Διανομής), τις επιχειρήσεις που τα εμπορεύματα δεν είναι δικά τους, (δηλαδή τις επιχειρήσεις
Μεταφοράς, Διαμεταφοράς και Αποθήκευσης, με μαύρο χρώμα στον παραπάνω πίνακα μου), που υποχρεούνται να τα διαχειρίζονται με εφαρμογή των
ρυθμίσεων της χώρας μας, μεταξύ άλλων πχ ν. 4302/14, καθώς και τον κανονισμό 2454/93 της ΕΕ για την Lieferkette / Chaine d' approvisionnement!
Αυτό όμως που οφείλει να διευκρινίσει καταρχήν ο Μανιάτης είναι ότι και οι εμπλεκόμενοι στο σχήμα - "Lieferkette / Chaine d' approvisionnement" της ΕΕ οφείλουν να τηρούν Λογιστικό Σύστημα, που να επιτρέπει να ελέγχονται από τις φορολογικές αρχές από απόσταση! Αντίθετα, ο καθ. Μανιάτης αναφέρει οδηγίες χρήσεως Η/Υ, δίχως να διευκρινίζει αν εκτελούνται πχ:
- Σε επιταγή της φορολογικής νομοθείας της χώρας μας και της ΕΕ, ή ίσως
- Για εσωτερικό έλεγχο και οργάνωση της επιχείρησης. ή ενδεχόμενα
- Για να παρακολουθεί τις συναλλαγές με τους πελάτες και τους προμηθευτές της.
Μήπως όμως και στην χώρα μας πριν το 1993 δεν λειτουργούσαν φορολογικές υπηρεσίες για τον έλεγχο της κυκλοφορίας*** των εμπορευμάτων; Ήδη έρχεται στον νου μου η ΥΠΕΔΑ!... (Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης* Αγαθών).
*Η "Διακίνηση" διενεργείται από τρίτους, δηλαδή όχι από αυτούς που είναι δικά τους.
Επιπλέον χρήσιμο είναι να διευκρινίσει, γιατί την ορθή μετάφραση με βάση τους ορισμούς της ΕΕ: {την "Supply Chain" = "αλυσίδα εφοδιασμού"}, αν της ορίσει και τον Διοικητή - "Manager" της, την μεταλλάσσει σε "εφοδιαστική αλυσίδα";
Βλέπε σελίδες 41 - 43: {Supply Chain Management = Διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας}!
Για την τάξη παραθέτω το σχετικό κείμενο της σελίδας 41 ως έχει:
{Η Διοίκηση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας (SCM) περιλαμβάνει τη διοίκηση της ροής υλικών και πληροφοριών από προμηθευτές και αγοραστές πρώτων υλών μέχρι τον τελικό πελάτη. Το δίκτυο των οντοτήτων που συμμετέχουν στην παραγωγή και την παράδοση τελικού προϊόντος στον τελικό πελάτη ονομάζεται αλυσίδα εφοδιασμού.}
Ποιός επηρεάζει τον καθ. Μανιάτη σε αυτήν την διφορούμενη μετάφραση της "SCM"; Μήπως οι μεταφραστές του βιβλίου του Christopher; Αφού έτσι και αλλιώς στις πρώτες 4 - 5 σειρές στην σελίδα 41 προσπαθεί να περιγράψει κάτι σωστό, ας το κάνει σαφές και κατανοητό.
Καταρχήν όμως πρέπει να διακρίνει την έννοια "τελικός Πελάτης". Δηλαδή να διακρίνει:
- τον "Πελάτη" που προμηθεύεται "προϊόντα", από...
- ...τον "τελικό Πελάτη" που προμηθεύεται "τελικό προϊόν"...
Επειδή η αναφορά "Πελατών" και "Προϊόντων" δεν γίνεται εύκολα κατανοητή, σας καλώ να φέρετε καταρχήν στον συλλογισμό σας τον παραπάνω πίνακα μου με τις μπλε και μαύρες επιχειρήσεις. Στον πίνακα μου συνωστίζονται "προκριματικοί", "προημιτελικοί", "ημιτελικοί" και "τελικοί" πελάτες και προϊόντα. (Καταρχήν ζητώ συγνώμη από φοιτητές και καθηγητές για την ποδοσφαιροποίηση των απόψεων μου.)
Όμως η ΕΕ και η χώρα μας θέτουν σε ισχύ συγκεκριμένες ρυθμίσεις που δεν αφήνουν περιθώρια για αυθαίρετες ερμηνείες ή παρανοήσεις στους πελάτες και στα προϊόντα.
Κατά συνέπεια,
Η χώρα μας ελέγχει διαχρονικά τους "πελάτες" με μια βασική διάκριση, αν δηλαδή αγοράζουν Υλικά ή Πληροφορίες για την εκτέλεση επαγγελματικών τους αναγκών. Ή, αν αγοράζουν υλικά και πληροφορίες για την κάλυψη προσωπικών τους αναγκών. Παράδειγμα:
α) Ένας επιχειρηματίας αγοράζει πίτσες και αναψυκτικά για να οργανώσει μια γιορτή στην επιχείρηση του. Εδώ υποχρεωτικά για την αγορά αυτή εκδίδεται
τιμολόγιο πώλησης, γιατί τα είδη καλύπτουν επαγγελματικές ανάγκες του επιχειρηματία!
β) Αν ο ίδιος επιχειρηματίας αγοράσει τα ίδια αυτά είδη για μια γιορτή στο σπίτι του, με καλεσμένους φίλους του παιδιού του, τότε θα αγοράσει τα είδη αυτά
σαν καταναλωτής, δηλαδή με απόδειξη λιανικής πώλησης.
Άρα,
Η βασική φορολογική διάταξη για τον έλεγχο "Πελατών", "Τελικών Πελατών" ή των "Υλικών και πληροφοριών" ήταν η υποχρέωση εκδόσεως του σχετικού - προβλεπόμενου κατά περίπτωση παραστατικού - φορολογικού στοιχείου, δηλαδή:
1) Αν επρόκειτο για πώληση υλικών για την κάλυψη επαγγελματικών αναγκών εκδίδεται τιμολόγιο πώλησης.
2) Αν επρόκειτο για παροχή υπηρεσιών προς επαγγελματία (πχ νομικών, οικονομικών συμβουλών - πληροφοριών, κλπ) εκδίδεται ΤΠΥ - τιμολόγιο παροχής
υπηρεσιών.
3) Αν επρόκειτο για πώληση "υλικών και πληροφοριών" για την κάλυψη προσωπικών αναγκών, τότε ο "τελικός πελάτης" καλείται "Καταναλωτής" και ως
παραστατικό εκδίδεται απόδειξη λιανικής πώλησης.
Παράδειγμα:
Ένας ξυλουργός αγοράζει το "τελικό προϊόν καρφιά". Είναι υποχρεωμένος να ζητήσει και να λάβει τιμολόγιο πώλησης, γιατί αφορούν στην άσκηση του επαγγέλματος του.
Αν το ίδιο τελικό προϊόν το αγοράσει ένας νοικοκύρης για να κρεμάσει κάδρα στον τοίχο του σπιτιού του, τότε εκδίδεται απόδειξη λιανικής πώλησης.
Επομένως...
....Γνώμη μου είναι ότι ο καθ. Μανιάτης πρέπει να λάβει επιπλέον υπόψη και να συμπληρώσει στην σελίδα 41 τις προσεγγίσεις του για την "αλυσίδα εφοδιασμού" και την "εφοδιαστική αλυσίδα" με βάση τα ισχύοντα στην χώρα μας και στην ΕΕ. Συγκεκριμένα μπορεί κατά την διδασκαλία, ανεξάρτητα από τις απόψεις των άλλων θεωρητικών επιστημόνων ή Μηχανικών, (που αναφέρει στην βιβλιογραφία), να προσεγγίζει προς όφελος των φοιτητών του και "στην πράξη" τις αναφορές του στην "αλυσίδα" ως εξής, πχ:
- Να ορίσει ότι ονομάζει την εμπλοκή στην λειτουργία της αγοράς των Εμπορικών και Βιομηχανικών επιχειρήσεων, δηλαδή τις εμπορικές συναλλαγές,
ως "αλυσίδα εφοδιασμού".
- Αντίστοιχα ότι ονομάζει την εμπλοκή στην λειτουργία της αγοράς των Επιχειρήσεων Μεταφοράς, Διαμεταφοράς και Αποθήκευσης, σε εφαρμογή πχ
των διατάξεων "εφοδιαστική (Logistics)" του ν. 4302/14, και του κανονισμού 2454/93 της ΕΕ ως "εφοδιαστική αλυσίδα".
- Αντιλαμβάνεστε ότι αν ξεμπλέξουμε τις "αλυσίδες", δηλαδή τις εμπορικές συναλλαγές και τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των επιχειρήσεων
στην λειτουργία της αγοράς, αυτό που θα απομένει στην διδασκαλία του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ, θα είναι:
- Αφενός η εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, δηλαδή η "εκμετάλλευση" που δίδαξε η ΑΒΣΠ.
- Αφετέρου η εμπλοκή, οργάνωση και λειτουργία των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης** στην λειτουργία της αγοράς.
** Διευκρινίζω ότι ένα κατάστημα λιανικής πώλησης έχει κυρίως ως "Πελάτες" καταναλωτές, δηλαδή αυτούς που προμηθεύονται τα αγαθά για την κάλυψη
των προσωπικών ή οικογενειακών τους αναγκών. Όμως αν πχ ένα Cafe - Bar προμηθευτεί από ένα Souper - Market καφέδες, κρουασάν, ποτά, κλπ, τότε
οφείλει να ζητήσει έκδοση τιμολογίου, γιατί προμηθεύεται τα είδη αυτά για επαγγελματική χρήση! (Στα Souper - Market λειτουργεί πάντα ένα ταμείο, που
εκδίδει τιμολόγια πώλησης...)
Η διάκριση που προτείνω, δηλαδή την μετάφραση του όρου της ΕΕ με επίθετο "εφοδιαστική", αντί ορθά με ουσιαστικό "εφοδιασμού", θα έχει τότε μικρή σημασία, γιατί οι εμπλεκόμενοι στην λειτουργία της αγοράς δεν κάνουν λογοτεχνία, απλά εφαρμόζουν κανονισμούς και διατάξεις της νομοθεσίας. Ωφέλιμο όμως είναι να γνωρίζουν καθηγητές και φοιτητές επακριβώς την σημασία των όρων και τους κανόνες εμπλοκής εκάστης επιχείρησης στην λειτουργία της αγοράς.
***(Παρενθετικά διευκρινίζω σε ότι αφορά στην λέξη "εφοδιαστική" που τέθηκε στον ν. 4302/14:
Εγώ κατά την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου, τώρα ν. 4302/14 είχα προτείνει τον όρο "κυκλοφορία", αντί του επιθέτου "εφοδιαστική". Αυτό διότι καθένας αντιλαμβάνεται, πως τα εμπορεύματα που είναι σε "κυκλοφορία" βρίσκονται στην κατοχή και διαχείριση των επιχειρήσεων που έχουν σαν σκοπό συστάσεως και λειτουργίας την εκτέλεση συμβάσεων έργου, (δηλαδή Μεταφοράς), ή παροχής βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς, (δηλαδή Αποθηκευτικές.)
Αντίθετα, οι βιομηχανικές επιχειρήσεις έχουν πχ με βάση την διδασκαλία της ΑΒΣΠ σαν σκοπό συστάσεως και λειτουργίας "την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους.")
Με την ευκαιρία οφείλω να διευκρινίσω όμως, ότι την "διάθεση" των αγαθών στην αγορά και κατανάλωση την αναλαμβάνει η λειτουργία των Πωλήσεων της βιομηχανικής επιχείρησης. Αντίθετα την "κυκλοφορία" των εμπορευμάτων από τον χώρο του πωλητή για να βρεθούν στον χώρο του αγοραστή, για να εκπληρωθούν οι όροι καθεμιάς σύμβασης πώλησης, αναλαμβάνουν, ως ο Νόμος 4302/14 όρισε - επέβαλε -, ο Μεταφορέας, ο Διαμεταφορέας και ο Αποθηκευτής!
Άρα, τις εργασίες - δραστηριότητες "εφοδιαστικής" του ν. 4302/14 τις εκτελούν καταρχήν όλες οι επιχειρήσεις στο σύνολο τους και προκαλούν σε αυτές κόστος.
Η διαφορά είναι ότι το κόστος "εφοδιαστικής" του Ν. 4302/14 καταλογίζεται διαφορετικά στην βιομηχανική, (πχ ως κόστος παραγωγής ή πωλήσεων), από την αποθηκευτική επιχείρηση του ΚΑΔ 52.29.19.03, η οποία χρεώνει το κόστος στον πελάτη της, δηλαδή τον έμπορο ή τον βιομήχανο, επομένως συνιστά γι' αυτήν τελικά, πχ ένα παρεπόμενο έσοδο.
Όμως Προσοχή!
Όταν τα εμπορεύματα είναι σε "κυκλοφορία", (αντίθετα, όταν δεν είναι σε κυκλοφορία, τότε βρίσκονται σε "απόθεση"), δεν υπάρχουν - εντοπίζονται "εργασίες εφοδιαστικής" που αναφέρει ο ν. 4302/14! Πχ: Σε "κυκλοφορία" βρίσκονται τα εμπορεύματα όταν μετακομίζονται επάνω στο μέσο μεταφοράς. Αντίθετα, όταν βρίσκονται σε ένα Κέντρο Μεταφορτώσεων εν αναμονή φόρτωσης στο νέο Μέσο Μεταφοράς ή στην άκρη του δρόμου ή σε κάποιο χωράφι ύστερα από κάποιο συμβάν στο Μέσο Μεταφοράς, τότε βρίσκονται σε "απόθεση". (Εξ αυτού κατ' εμέ: Cross Docking = Προσωρινή Εναπόθεση*.)
* Ο όρος είναι του ελληνικού τελωνείου και αφορά στα εμπορεύματα, που ζητήθηκε να παραμείνουν στον χώρο του Τελωνείου για περισσότερο χρόνο από τον προβλπόμενο. (Άλλως το Τελωνείο τα έβγαζε σε πλειστηριασμό.)
Αυτό σημαίνει ότι οι "εργασίες εφοδιαστικής" του ν. 4302/14 πρέπει πχ να διακριθούν με βάση τον τόπο, τον χώρο και την επιχείρηση που τις εκτελεί, πχ:
1) Στις εργασίες "εφοδιαστικής" που εκτελεί ο Αγοραστής στον αποθηκευτικό του χώρο, για να την διευθέτηση των υφιστάμενων εμπορευμάτων - υλικών,
κλπ, για να μπορεί να παραλάβει και να αποθηκεύσει τα αγορασθέντα που περιμένει. Εδώ, εσείς οι Μηχανικοί, αυτό πέστε το "εργασίες εφοδιαστικής"!
2) Στις εργασίες "εφοδιαστικής" που εκτελεί ο Πωλητής - Προμηθευτής στον αποθηκευτικό του χώρο, για να συγκεντρώσει, συσκευάσει, κλπ, τα
παραγγελθέντα είδη, για να είναι έτοιμα προς αποστολή την ώρα που ζήτησε να είναι σε ετοιμότητα προς φόρτωση το μέσο μεταφοράς. Εδώ εσείς οι
Μηχανικοί αυτό το ξαναλέτε "εργασίες εφοδιαστικής". Εγώ αυτό το ορίζω πχ ως "εργασίες προμηθευτικής" ή και "διανεμητικής"...
3) Στις εργασίες "εφοδιαστικής" που εκτελεί η αποθηκευτική επιχείρηση, για να εκτελέσει την εντολή του πελάτη της να συγκεντρώσει, συσκευάσει, κλπ, μια
παραγγελία. Αυτό εσείς οι Μηχανικοί το μεταξαναλέτε "εργασίες εφοδιαστικής". Εγώ το ορίζω ως "εργασίες διαμετακομιστικής"...!
4) Στις "εργασίες εφοδιαστικής" που εκτελεί η επιχείρηση Διαμεταφοράς για να συντονίσει τις δράσεις Πωλητών, Αγοραστών, Μεταφορέων, Εκτελωνιστών,
Εκμεταλλευτών μέσων φόρτωσης - εκφόρτωσης, κλπ, εσείς οι Μηχανικοί από στενή αντίληψη λειτουργίας της αγοράς, το παπαγαλίζετε και πάλι "εργασίες
εφοδιαστικής". Εγώ όμως σαν τεχνοκράτης το ορίζω ως "εργασίες Διαμεταφορικής"...
...και αφήνω στην κρίση των φοιτητών τις απόψεις μου...
Μηχανικοί και Μαθηματικοί οφείλετε να χωνέψετε ότι από τις δράσεις των εργαζομένων συνάγονται λογιστικά γεγονότα, δηλαδή όταν η κάθε δράση θα έχει εκτελεστεί ολοσχερώς και θα έχει καταστεί κατά την ΑΒΣΠ αυτοτελής δράση. Οι δράσεις των εργαζομένων συνεπάγονται ταυτόχρονα και δαπάνες στις επιχειρήσεις, οι οποίες προκαλούνται:
- από τα υλικά που αναλώνονται,
- τις αμοιβές των εργαζομένων,
- τις εργοδοτικές εισφορές σε ασφαλιστικούς φορείς,
- τις δαπάνες του χώρου στις οποίες εκτελούνται οι δράσεις, κλπ.
Επιπλέον οι Μηχανικοί, θεωρητικοί και Μαθηματικοί οφείλεται να κατανοήσετε ότι η Διοίκηση της επιχείρησης συγκεντρώνει λογιστικά τις δαπάνες σε λογαριασμούς "κατ' είδος δαπάνης" και στο τέλος της κοστολογικής περιόδου συγκεντρώνει κατά περίπτωση τις δαπάνες και υπολογίζει το "κατά μονάδα κόστος", τις "αποκλίσεις", κλπ.
Φέρτε τώρα στον νου σας τον ορισμό του ν. 4302/14 κρίνετε και αποφασίστε:
- Αν οι διατάξεις του Νόμου αφορούν στην "κυκλοφορία" των εμπορευμάτων, (θυμηθείτε την αναφορά στον νόμο: "από οποιοδήποτε σημείο προέλευσης,
προς οποιοδήποτε σημείο προορισμού"...)
Επομένως σε αυτήν την περίπτωση θα συμφωνήσετε ότι οι "εργασίες εφοδιαστικής" θα πρέπει να ασκούνται, όπως ορίστηκαν στον νόμο, δηλαδή σε ένα
"σημείο" της διαδρομής, κείμενο μεταξύ του τόπου αναχώρησης* και του τόπου προορισμού;
- Ή, όπως δηλώνω εγώ, ότι οι παραπάνω "εργασίες εφοδιαστικής" αφορούν στις εργασίες, που εκτελεί στους χώρους της κάθε επιχείρηση, προς επίτευξη
του σκοπού για τον οποίο συνεστήθη και λειτουργεί;
*Προσοχή! Στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων ισχύουν με βάση τα ισχύοντα στις εμπορικές συναλλαγές δύο όροι:
- Τόπος Αναχώρησης είναι ο τόπος που βάση της σύμβασης πώλησης βρίσκεται το πωληθέν είδος και μνημονεύεται στο τιμολόγιο πώλησης, μάλιστα ως
όρος δηλώνει την κατανομή του κόστους μεταφοράς, δηλαδή "από πού - μέχρι πού", αναλαμβάνει ο Πωλητής! Αντίστοιχα από ποιό τόπο βαρύνεται ο
Αγοραστής.
- Τόπος προέλευσης (όχι βέβαια "σημείο προέλευσης" που ανέφεραν οι "γαιωμέτρες" του ΕΜΠ στον Νόμο και το δείχνουν με το δάκτυλο στον χάρτη!),
είναι ο τόπος, (πχ ενός Αποθηκευτή), που αναχωρεί το φορτηγό με έκδοση νέου εγγράφου μεταφοράς και όχι πλέον με χρήση του εγγράφου, με την
χρήση του οποίου η παρτίδα είχε προηγούμενα αναχωρήσει από τον τόπο αναχώρησης του Πωλητή / Παραγωγού.
Εγώ πάντως ως μοναδική "δραστηριότητα εφοδιαστικής" του ν. 4302/14, δηλαδή του χρόνου που τα εμπορεύματα:
{κυκλοφορούν: {από οποιοδήποτε σημείο, προς οποιοδήποτε σημείο... κλπ"},
όπως αναφέρει ο Νόμος, που κατέχω άριστα, είναι τα μπινελίκια και το βρισίδι που πέφτουνε μεταξύ των υπευθύνων, πχ άμα αργεί για διαφόρους λόγους το φορτηγό με τα υλικά που παραγγέλθηκαν και μένει πίσω, δηλαδή καθυστερεί η παραγωγή!
'Ολες οι άλλες "εργασίες - δραστηριότητες εφοδιαστικής" εκτελούνται εντός των υποδομών των εμπλεκομένων επιχειρήσεων!
Αυτό όμως, δηλαδή η καθυστέρηση στην άφιξη, ίσως να οφείλεται και στην κακή οργάνωση και συντονισμό των δράσεων των εργαζομένων. Εκεί πλέον οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις ίσως να χρειάζονται μια "Booz Allen and Hamilton", για να διαπιστώσει ότι: {Οι αγορές, η παραγωγή, η διανομή** και οι πωλήσεις τους δεν είναι πλέον αποδοτικές...} Άρα για να γίνουν αποδοτικές να τους συμβουλεύσει: {Να προσεγγίζουν αυτές τις δράσεις σαν διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας}!
Συμφωνώ με την συμβουλή της Booz Allen and Hamilton του 1982, με την μόνη προϋπόθεση, να την ορίζουν ως "αλυσίδα εφοδιασμού", γιατί αφορούν στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των βιομηχανικών και των εμπορικών επιχειρήσεων, δηλαδή των επιχειρήσεων που τα εμπορεύματα είναι δικά τους. Όμως, όπως είναι γνωστό, οι νόμιμοι εκπρόσωποι των Διοικήσεων των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων συναλλάσσονται, διαπραγματεύονται και καταρτίζουν μεταξύ τους τις συμβάσεις πώλησης, οι οποίες δεν καταρτίζονται βέβαια από τους {"Διοικητές", (= τρέχα γύρευε, ποιοί είναι αυτοί), εφοδιαστικής αλυσίδας, (= φέξε μου και γλίστρησα), ποιά είναι αυτή}, του Christopher και των ουραγών του.
{** Προσθήκη 26.01.2023 γιατί με ρωτήσατε.
Ο όρος "Διανομή", αναφέρεται από τους μεταφραστές του βιβλίου του Christopher. (Βλέπε το σχήμα 14.1: Η λειτουργική οργάνωση στην σελίδα 328. Στο σχήμα η "Διανομή" απεικονίζεται πριν από τις "Πωλήσεις".) Ανεξάρτητα πως είναι ο αγγλικός όρος ή με ποιά έννοια γίνεται κατανοητός αυτός ό όρος από τον ίδιο τον Christopher και τους ουραγούς του, εγώ με βάση την πείρα μου, τις μέχρι τώρα αναφορές και τις σπουδές μου, τον παραβλέπω, γιατί κατέχω άριστα αυτό που ισχύει στην αγορά, δηλαδή:
Ως γνωστό ευθύς ως ολοκληρωθεί η παραγωγή διενεργείται απογραφή και απόθεση του προϊόντος στον αποθηκευτικό χώρο αυτής της βιομηχανικής μονάδας. Όμως στην συνέχεια ανάλογα με την οργάνωση και το μέγεθος αυτής της επιχείρησης ενδεχόμενα η Διοίκηση της επιχείρησης:
α) Να πουλάει και να εκτελεί παραγγελίες των πελατών από αυτόν τον ίδιο χώρο,
β) Να κατανείμει και αποθέσει την παραγωγή της διάσπαρτα σε δικούς της αποθηκευτικούς χώρους, για να βρίσκεται πλησίον της πελατείας,
γ) Να κατανείμει και αποθέσει την παραγωγή της σε εξειδικευμένες αποθηκευτικές επιχειρήσεις, οι οποίες με εντολές της θα συνθέτουν παραγγελίες
και θα παραδίδουν* τα πωληθέντα στους αγοραστές - πελάτες της βιομηχανικής επιχείρησης.
* Προσοχή!
Εδώ υπάρχουν δύο κυρίως περιπτώσεις "παράδοσης":
1) Να τεθούν τα πωληθέντα στην διαταγή του αγοραστή, ο οποίος στέλνει φορτηγό, τα φορτώνει και τα μεταφέρει σε δικούς του αποθηκευτικούς χώρους.
2) Να τεθούν τα πωληθέντα στην διαταγή του αγοραστή, ο οποίος συνάπτει στην συνέχεια σύμβαση με την αποθηκευτική επιχείρηση, να φυλάσσει αυτά τα
είδη στους χώρους της, τα οποία θα διαθέτει στην συνέχεια με νεότερες εντολές του πελάτη της - αυτού δηλαδή που μόλις τα αγόρασε.
Ιδού επομένως, (υπό σημείο 2) μια καθημερινή Μεταφορά αξίας, με βάση την οποία τα πωληθέντα δεν "κουνήθηκαν" από την θέση τους, πλην όμως οι εμπλεκόμενοι στο... "πάρε - δώσε" της ΑΣΟΕΕ, με "Logistics" = Λογιστικές Εγγραφές στα Λογιστικά τους Συστήματα, (Logistical System) τους, καταχώρησαν τα λογιστικά γεγονότα που έχουν συναχθεί από την συγκεκριμένη συναλλαγή, δηλαδή:
α) Ο πωλητής των ειδών καταχώρησε λογιστική πώλησης των ειδών, δηλαδή ότι δεν έχει πλέον τα είδη αυτά και ότι έχει χρεώσει τον αγοραστή πελάτη της
με την αξία των πωληθέντων.
β) Η αποθηκευτική επιχείρηση ότι έχει πλέον ως νέο πελάτη της τον αγοραστή, ο οποίος επιβαρύνεται μελλοντικά με τα αποθήκευτρα.
γ) Ο αγοραστής ότι έχει αγοράσει αυτά τα είδη και χρωστά την αξία τους στον προμηθευτή της. Επιπλέον ότι τα είδη βρίσκονται πλέον στην αποθηκευτική
επιχείρηση, η οποία θα τα διαχειριστεί με βάση τις δικές του εντολές.
Άρα ο σωστός όρος στην μετάφραση του παραπάνω σχήματος 14.1 είναι "κατανομή" και όχι "διανομή", γιατί η "διανομή" έπεται της πώλησης*!!! Για να φρεσκάρω και την μνήμη σας, θυμίζω τον ορισμό της ΑΒΣΠ για την λειτουργία της Διαθέσεως, η οποία: "Περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων των δημιουργουμένων από την ολοκλήρωση της παραγωγής, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων".
* (Η λέξη "Διανομή" είναι πολλαπλών εννοιών και ερμηνειών, πχ διανομή αλληλογραφίας, διανομή συσσιτίου, διανομή σχολικών βιβλίων, κλπ.)
Ανεξάρτητα από την λογοτεχνία οι φοιτητές ΟΔΕ αντιλαμβάνονται ήδη ότι οι Πωλήσεις και η Κατανομή της παραγωγής, (ή αν έτσι σας αρέσει η "διανομή"), συνιστούν δραστηριότητες, που εντάσσονται στην ευρύτερη λειτουργία της Διαθέσεως, την οποία δίδαξε άριστα και πολυδιάστατα η ΑΒΣΠ.
Όμως θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η έννοια "διανομή" αφορά σε πουλημένα είδη για να παραδοθούν στους αγοραστές... Ενώ αντίθετα η "κατανομή" αφορά σε είδη που δεν έχουν ακόμα πουληθεί, άρα κατανέμονται, σε τρόπο ώστε να βρίσκονται σε τόπο και χώρο πλησίον της αγοράς, στην οποία προορίζονται.
Προσοχή!
Η έννοια "Διανομή" του Christopher αφορά αντίθετα, όπως απέδειξα, στην "Παραγωγή", δηλαδή σε μια - εσωτερική λειτουργία - της βιομηχανικής επιχείρησης, που προσέγγισα παραπάνω με βάση την διδασκαλία της ΑΒΣΠ ως "απόψεις Allen". Όμως και ο Christopher έκανε τις ίδιες ακριβώς προσεγγίσεις, που τις απέδωσε στην "Booz Allen & Hamilton", οι οποίες αφορούσαν σε κάποια "εσωτερική Διανομή" υλικών, δηλαδή "μοίρασμα" των υλικών στις θέσεις εργασίας που είχαν επί μέρους σκοπό την εκτέλεση παραγωγής μιας παραγγελίας. Δηλαδή να υπάρχει μέριμνα να τροφοδοτείται έγκαιρα η θέση εργασίας με τα υλικά που αναλίσκονται κατά την διαδικασία παραγωγής, για την εκτέλεση δίχως καθυστερήσεις καθεμιάς παραγγελίας πελάτη.
Τέλος της προσθήκης}
Μέρος 7ο Επίλογος
Ελπίζω οι απόψεις μου να διδαχθούν εναλλακτικά με τις απόψεις "αλυσίδας", που διδάσκονται ήδη στις σχολές ΟΔΕ. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια να πάψει η Βαβυλωνία των διαφόρων προσεγγίσεων λειτουργίας της αγοράς από τους Μηχανικούς και τους θεωρητικούς "αλυσίδας". Επιπλέον θα βοηθήσει σημαντικά τους φοιτητές ΟΔΕ να σχηματίσουν αντικειμενική εικόνα του θεσμικού πλαισίου εντός του οποίου εντάσσονται και οι δράσεις, σε ότι αφορά πχ:
- Στα θέματα χρηματοδότησης των προμηθειών ή παροχής πιστώσεως στους πελάτες,
- Στα θέματα αναζήτησης νέων αγορών ή παραγωγής νέων προϊόντων,
- Στα θέματα μελέτης, κατάρτισης και εκτέλεσης διαφόρων συμβάσεων με πελάτες, προμηθευτές και λοιπούς συνεργάτες,
- Στα θέματα νέων επενδύσεων ή συμμετοχής στο κεφάλαιο άλλων επιχειρήσεων ή συνεργασιών με άλλες επιχειρήσεις,
- Στα θέματα συμμετοχής σε διάφορους οικονομικούς φορείς ή συντεχνιακές ομάδες, κλπ...,
...δηλαδή δράσεις που θα ασκήσουν αργότερα οι πτυχιούχοι ΟΔΕ, ως στελέχη της Διοίκησης της επιχείρησης, στην οποία θα εργαστούν.
Αυτό θα σημαίνει ότι και οι ακαδημαϊκοί θα απεγκλωβιστούν από την εισαγόμενη θεωρεία του Crhistopher και των άλλων "γκουρού αλυσίδας", που καθένας τους κατανοεί το θεσμοθετημένο περιβάλλον της αγοράς και της λειτουργίας των επιχειρήσεων όσο κόβει το μυαλό του και παραπληροφορεί τους φοιτητές, διδάσκοντας το κοντό του και το μακρύ του. Όμως το ίδιο ισχύει και για τους έλληνες τεχνικούς, οι οποίοι πρέπει να κατανοήσουν ότι η δουλειά τους εκτείνεται από το σχεδιαστήριο μέχρι τον πάγκο και όχι στις δράσεις της Διοίκησης της επιχείρησης για την εκπλήρωση του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της, δηλαδή την επίτευξη κέρδους!
(Το έχω γράψει ήδη από το 2006 στα βιβλία μου και σε άλλες αναφορές μου, το επαναλαμβάνω και τώρα:
Αν ο ΟΣΕ (Ελληνικός Σιδηρόδρομος) κατάντησε σαν ο πιο χρεωκοπημένος και αποδιοργανωμένος Σιδηρόδρομος της Ευρώπης, οφείλεται στο γεγονός ότι οι τεχνικοί καπέλωναν τους εμπορικούς υπαλλήλους! Οι προσπάθειες που έγιναν διαχρονικά για την εξυγίανση του ήταν να αλλάξει η λειτουργία του, σε τρόπο ώστε να διαχωριστούν οι ΣΕΚ (Σιδ/μοι του Ελληνικού Κράτους), σε:
- "Τεχνική" λειτουργία, ανατέθηκε στους ΣΕΚ, που μετονομάστηκαν σε ΟΣΕ και σε
- "Εμπορική" λειτουργία που ανατέθηκε στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία ιδρύθηκε για τον σκοπό αυτό.
Όμως ήταν ήδη αργά, γιατί η μόνη λύση ήταν να πουληθεί και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, όπως και έγινε...)
Προσοχή:
Η λύση που υποδεικνύω είναι επιστημονικά βάσιμη, διότι υπάρχει και η νομική προσέγγιση, που ξεκαθαρίζει την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς.
Συγκεκριμένα, με βάση την πρόταση μου:
Κάθε επιχείρηση, ανεξάρτητα του σκοπού συστάσεως της, πχ ως εμπορική, βιομηχανική, παροχής υπηρεσιών, κλπ, ασκεί την εσωτερική της λειτουργία η
οποία καλείται εκμετάλλευση. Από εκεί και πέρα για να επιτύχει τον σκοπό που συνεστήθη, δηλαδή την επίτευξη κέρδους ασκούνται υπό τις εντολές της Διοίκησης της επιχείρησης καταρχήν δράσεις από τα ηγετικά - Διευθυντικά στελέχη και στην συνέχεια από τους λοιπούς εργαζόμενους, για την εκτέλεση συναλλαγών με τους πελάτες, προμηθευτές, άλλους συνεργάτες, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κλπ.
Άρα για να ξεκαθαρίσουμε την λειτουργία της "αλυσοδεμένης" αγοράς, όπως την έχουν καταντήσει οι Μηχανικοί, Μαθηματικοί και άλλοι θεωρητικοί, με βάση αυτά που προτείνω, πρέπει να διακρίνουμε:
1) Την εκμετάλλευση, δηλαδή την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση της επιχείρησης, αυτό δηλαδή που διδάσκει αναλυτικά και σε βάθος η επιστήμη
ΟΔΕ. Το παράδοξο όμως είναι ότι ενώ η εκμετάλλευση ως επιστημονικό πεδίο αφορά αποκλειστικά στην ΟΔΕ, το καπηλεύονται διαχρονικά οι Μηχανικοί.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τις εξής λειτουργίες της Βιομηχανικής επιχείρησης, τις οποίες προσπαθούν να προσεγγίσουν συγκαλυμμένα οι Μηχανικοί ως
"Εφοδιαστική", ενώ είναι εντελώς άσχετοι με το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, δηλαδή:
- από τους λόγους που οδηγούν στην απόφαση για την παραγγελία αγοράς πρώτων υλών,
- τις δράσεις για να παραληφθούν και να τεθούν οι πρώτες ύλες στην διάθεση της παραγωγής,
- την διαδικασία εκτέλεσης της παραγωγικής διαδικασίας,
- την απογραφή και απόθεση του προϊόντος στον αποθηκευτικό χώρο της μονάδας παραγωγής,
- Ενδεχόμενα την κατανομή της παραγωγής σε αποκεντρωμένους αποθηκευτικούς χώρους,
- την λήψη και εκτέλεση μιας παραγγελίας πώλησης μιας παρτίδας εμπορευμάτων,
- Τις διαδικασίες μεταξύ των εμπλεκομένων για να παραδοθεί το πωληθέν εμπόρευμα στην Αγοραστή,
- μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων...
Αυτό η ΑΒΣΠ το δίδασκε αναλυτικά ως "Βιομηχανικό Λογισμό" και τον όριζε ως "την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους". Αν αρέσει σε κάποιους αυτό να το θεωρούν "εφοδιαστική αλυσίδα" ή σκέτο "εφοδιαστική", λίγο με νοιάζει. Το μόνο που με προβληματίζει είναι από πότε και πώς έχουν πληροφορηθεί τον όρο αυτό;Επιπλέον, αν δεν σας αρέσει ο Βιομηχανικός Λογισμός της ΑΒΣΠ; Τότε προτείνω στους ξενοσπούδαστους να τον ορίσετε ως: "Logistics of the Industrial Company".
Την "αλυσίδα" όμως που την βρήκατε; Μήπως από τον Christopher και στην συνέχεια ο ένας από τον άλλο; Ή, μήπως, όλοι σας μαζί από την ΕΕ;
Πάντως βάλτε καλά στο μυαλό σας: Η "αλυσίδα" στο σχήμα της ΕΕ του 1993 δηλώνει σε αρκετές εκατοντάδες σελίδες τους κανονισμούς - διατάξεις, που οφείλουν να τηρούν οι συνολικά εμπλεκόμενοι στην παραγωγή και στην κυκλοφορία συγκεκριμένης κατηγορίας εμπορευμάτων, τα οποία κατά περίπτωση εισάγονται στην ΕΕ από τρίτες χώρες ή παράγονται στην ΕΕ και πρόκειται να εξαχθούν του εδάφους της ΕΕ...
Πάνω σε αυτό το ζήτημα έθεσα έγγραφο ερώτημα σε καθηγητή ελληνικού πανεπιστημίου και έχω την από 4.6.20 έγγραφη e-Mail απάντηση του ότι:
{Ο καλύτερος ορισμός του Supply Chain Management (ελληνιστί Εφοδιαστική) - κατά την γνώμη μου - είναι αυτός που έχω στο βιβλίο μου και προέρχεται από το βιβλίο των Chopra and Meindle.}
Κρίνετε μόνοι σας επομένως ότι:
α) Δεν υπάρχει επιστημονικό πεδίο "Management" κάθε ποιότητας ή ιδιότητας "αλυσίδας" ή και "εφοδιαστικής", παρά μόνο οι θεσμοθετημένες ρυθμίσεις
της ΕΕ, που οφείλει να τηρεί και η χώρα μας, που τέθηκαν σε ισχύ μετά το άνοιγμα των συνόρων των κρατών της Ευρώπης.
β) Στο "Γλωσσάριο" του βιβλίου του Christopher μεταφράζεται το: "Supply Chain Management" ως "Διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας"! Μήπως θα όφειλαν
οι καθηγητές ΟΔΕ να εξηγήσουν πόθεν πώς συνάγεται το... "ελληνιστί Εφοδιαστική"; Υπάρχει τσαγανό προς τούτο; Εγώ αυτό το κατάγγειλα το 2014,
που είχε τεθεί το νομοσχέδιο, τώρα ν. 4302/14 σε δημόσια διαβούλευση. Είχα καταγγείλει μάλιστα ότι το "εφοδιαστική" ήταν παραγγελιά στον νόμο,
όπως ήταν, (οι παλιοί ξέρουν), και το άρθρο 4 του αείμνηστου Κουτσόγιωργα!
2) Την "αλυσίδα εφοδιασμού" που προτείνω, δηλαδή:
- Αφενός τις συναλλαγές κατά την ΑΒΣΠ, που αφορά στην εμπλοκή των επιχειρήσεων που ασκούν μεταξύ τους τις εμπορικές συναλλαγές εντός της ΕΕ.
- Αφετέρου τα {"πάρε" - "δώσε" - "δοσοληψίες"} της χώρας μας και της ΕΕ που δίδαξε η ΑΣΟΕΕ,...
...που όλες τους περιλαμβάνουν λειτουργίες της αγοράς οι οποίες εντάσσονται και ρυθμίζονται μέσα από τις διατάξεις του Αστικού & Εμπορικού Δικαίου
που αφορούν στις συμβάσεις πώλησης.
Επιπλέον:
3) Τις επιχειρήσεις "Εφοδιαστικής (Logistics)" δηλαδή τις επιχειρήσεις Μεταφοράς, Διαμεταφοράς και Αποθήκευσης του ν. 4302/14, και πολλών άλλων
η λειτουργία των οποίων εντάσσεται και ρυθμίζεται διαχρονικά μέσα από τις διατάξεις του Αστικού & Εμπορικού Δικαίου, που αναφέρονται στις
συμβάσεις έργου (Μεταφοράς) και στις συμβάσεις βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς.
Κατά τα γνωστά την σύμβαση έργου καταρτίζει ο Μεταφορέας. Την σύμβαση βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς καταρτίζει πχ η αποθηκευτική επιχείρηση. Όμως, ενδεχόμενα, την καταρτίζει και ο Μεταφορέας, ανάλογα με την οργάνωση των υπηρεσιών που προσφέρει και τους Κ.Α.Δ. που του έχουν αποδοθεί από την Δ.Ο.Υ..
Η διάκριση αυτή θα απαλλάξει τις προσεγγίσεις του Μανιάτη, (...και γενικά όλων των θεωρητικών), από τις "αμερικανιές" των R. Dan Reid, Nada R. Sanders και όλων των άλλων αλλοδαπών "αλυσιδατζίδων", που αναφέρονται στην ελληνική βιβλιογραφία, γιατί σε τελευταία ανάλυση, όπως και να το κάνουμε, όλες οι αναφορές των ξένων αφορούν θεωρητικά γενικά και αόριστα στο επιστημονικό πεδίο "Marketing" και σε ρυθμίσεις κυκλοφορίας των αγαθών - εμπορευμάτων, που εφαρμόζονται εκτός του εδάφους* της ΕΕ!
Οι φοιτητές ΟΔΕ μην λησμονείτε, ότι όλες οι αναφορές και η βιβλιογραφία "αλυσίδας", (συμπεριλαμβανομένης και του Christopher), εμφανίστηκαν "δεύτερες", μετά την δημοσιοποίηση του κειμένου και του σχήματος αλυσίδας της ΕΕ, του μετέπειτα κανονισμού ΕΕ 2454/93!
* "Έδαφος" της ΕΕ είναι η γη, ο αέρας και η θάλασσα!
Το ίδιο βέβαια κάνουν και διάφοροι άλλοι Μηχανικοί ή Μαθηματικοί και γενικά οι άσχετοι στην χώρα μας με το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς και το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζονται σαν μεταφραστές βιβλίων αλλοδαπών "αλυσίδατζίδων" ή να γράφουν δικό τους βιβλίο "αλυσίδας", αντιγράφοντας δείχνοντας με το δάκτυλο λέξη προς λέξη από ξένα βιβλία. Δυστυχώς όμως το μόνο που προσφέρουν στους φοιτητές και στους επαγγελματίες είναι μια εικονική πραγματικότητα πάνω στην λειτουργία της αγοράς, που δεν έχει εφαρμογή στην ΕΕ και στην χώρα μας.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι θεωρητικοί, πχ Μαθηματικοί, Μηχανικοί και γενικά οι άσχετοι με το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς γενικά και των επιχειρήσεων ειδικότερα, έχουν το προνόμιο να ασχολούνται επιλεκτικά, ανέξοδα, αόριστα και ανεύθυνα με τα θέματα λειτουργίας της αγοράς. Εξ αυτού του λόγου διαπιστώνεται ότι καθένας τους ασχολείται αρπακολλατζίδικα με ότι θέλει, και να το αναλύει όπως το αντιλαμβάνεται ή όπως τον συμφέρει.
Αντίθετα, τα στελέχη Διοίκησης των Επιχειρήσεων φέρουν την ευθύνη να δρουν μέσα στο θεσμοθετημένο περιβάλλον που ορίζει η χώρα μας και η ΕΕ. Επιπλέον μέσα σε αυτό το περιβάλλον να προστατεύουν τα συμφέροντα της επιχείρησης που τους έχει αναθέσει αρμοδιότητες στην Διοίκηση της επιχείρησης και να αναλαμβάνουν τον επιχειρηματικό κίνδυνο, (risk), και το καθήκον - υποχρέωση - έναντι των Μετόχων / Εταίρων της επιχείρησης, να την οδηγήσουν στο κέρδος.
Τον τρόπο σκέψεις και δράσης των στελεχών διοίκησης της επιχείρησης προς επίτευξη του σκοπού, για τον οποίο συνεστήθη και λειτουργεί η επιχείρηση που εργάζονται ονόμαζε και δίδασκε η ΑΒΣΠ ως "Επιχειρησιακό Λογισμό". (Δηλαδή: "Λογισμό" = Μέτρηση και Υπολογισμό της δραστηριότητας του επιχειρηματία για να επιτευχθεί ο σκοπός συστάσεως και λειτουργίας της επιχείρησης του, δηλαδή το κέρδος.) Υποθέτω ότι οι αλλοδαποί θα ονομάζουν την αντίστοιχη δράση των στελεχών διοίκησης των δικών τους επιχειρήσεων ως "Business Logistics". Άρα εδώ "Logistics" = "Λογισμός" & "Business" = "Κερδοσκοπία".
Ερωτώ λοιπόν τους μεταφραστές του βιβλίου του Christopher:
Τι σημαίνει η λέξη "Logistics" στην φράση στην πρώτη σελίδα, (17), του κειμένου του βιβλίου:
{"Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, πόλεμοι κερδήθηκαν χάρη στην ισχύ και τις δυνατότητες των Logistics - η χάθηκαν εξαιτίας της έλλειψής τους."}
Απαντώ:
Στον ελληνικό στρατό αυτό το "Logistics" του Christopher λέγεται "διοικητική μέριμνα". Δηλαδή θα έλεγα ότι εδώ το "Logistics" του Christopher είναι η μέριμνα - φροντίδα - Λογισμός = Μέτρηση και υπολογισμός - αυτών που είναι στα μετόπισθεν, να τροφοδοτούν εγκαίρως και επαρκώς με πολεμοφόδια και τρόφιμα, αυτούς που πολεμούν στο μέτωπο!
Αντιλαμβάνεστε από το παράδειγμα μου ότι θα πρέπει να υπάρχει σοβαρότητα από τους άσχετους με το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, ως προς τον τρόπο που επιλέγουν να προσεγγίζουν τα θέματα που αφορούν στην λειτουργία της αγοράς γενικά και των επιχειρήσεων ειδικότερα...;
Άρα λοιπόν πρέπει να χωριστούν τα τσανάκια αυτών που διδάσκουν στα Πανεπιστήμια, σε τρόπο ώστε να διαχωρίζονται οι Μακροοικονομικές απόψεις των θεωρητικών, από τις Μικροοικονομικές απόψεις αυτών που διδάσκουν το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
Επομένως, κατά την γνώμη μου, αυτό που μένει στους καθηγητές ΟΔΕ είναι να διδάσκουν στο μάθημα "Marketing" αόριστα και σε γενικές γραμμές την λειτουργία της αγοράς. Εκεί έχουν την επιλογή να διδάσκουν και να αναφέρονται από κεκτημένη ταχύτητα ακόμα και στην {Supply Chain = "εφοδιαστική αλυσίδα"} του Christopher και των ουραγών του, που κατά παράδοξο τρόπο, όλοι τους πλακώσανε μετά το 1993 και τους κανονισμούς της ΕΕ, (για την Chaine d' approvisionnement / Lieferkette, το Logistical System και τον Κανονισμό 2454/93), να το παίζουν ειδικοί "αλυσίδας" & "Logistics".
Όμως, αυτή η δυνατότητα "Marketing" των θεωρητικών, δηλαδή της Μακροοικονομικής - θεωρητικής και ανεύθυνης προσέγγισης του πλαισίου λειτουργίας της αγοράς, πχ:
- Σαν "Διοίκηση Logistics", (Martin Christopher σελίδα 18), Ή...
- Σαν "Διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας", (Martin Christopher σελίδα 20),
δεν τους επιτρέπει να ξεπερνούν τα εσκαμμένα, να παραβλέπουν την νομοθεσία ή να καπελώνουν την επιστήμη ΟΔΕ (Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων)!
Ούτε βέβαια να παραπληροφορούν και να αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές, αναπαράγοντας εισαγόμενη γνώση αλλοδαπών επιστημόνων, που αφορά γενικά και αόριστα στην λειτουργία της αγοράς τρίτων χωρών και σε άσχετο με την ΕΕ και την χώρα μας θεσμικό πλαίσιο.
Σαν τελικό δίδαγμα μπορώ τώρα να δηλώσω ότι το σχήμα "αλυσίδας" της ΕΕ έχει εισαχθεί σε κανονισμό της ΕΕ και συνοδεύεται από εκατοντάδες σελίδες ρυθμίσεων και διαδικασιών, που οφείλουν να τηρούν οι εμπλεκόμενοι:
α) στην παραγωγή και κυκλοφορία εμπορευμάτων που εξάγονται του εδάφους της ΕΕ.
β) στην εισαγωγή εμπορευμάτων ή πρώτων υλών τρίτων χωρών στην ΕΕ, μέχρι νε τελωνιστούν στο τελωνείο μιας χώρας μέλους, πχ της Ελλάδος.
Όμως η ΕΕ ρύθμισε - "εφοδιαστικοαλυσόδεσε" επιπλέον...
γ) ...τα εμπορεύματα ή τις πρώτες ύλες που κυκλοφορούν μεταξύ των επιχειρήσεων της ΕΕ με τις διατάξεις περί ΦΠΑ...
δ) Τέλος υπάρχουν και οι "εφοδιαστικοαλυσοδεμένες" επιχειρήσεις που ελέγχονται από μια πολυεθνική επιχείρηση, η οποία τις κατατάσσει διεθνώς σε
ιεραρχημένη σειρά δράσεων για την κατά φάση παραγωγή και διάθεση εμπορευμάτων στην αγορά. (Όπως προανέφερα αυτό η ΑΒΣΠ το δίδαξε ως:
{Τον εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων, που ασκεί επιρροή πάνω στην παραγωγή και στην εμπορεία ενός
παραγωγικού κλάδου!})
ε) Αλλά όμως υπάρχει και η λειτουργία αγορών παραγωγής "διανομής" και πωλήσεων μιας επιχείρησης, στην οποία πχ η Booz Allen and Hamilton διαπίστωσε
το 1982 ότι λειτουργούσαν ανορθόδοξα και συνέστησε να διορθώσουν την "εφοδιαστική τους αλυσίδα"...
στ) Όμως 20 χρόνια πριν το 1982 η ΑΒΣΠ δίδασκε αυτό ακριβώς, δηλαδή για: {Την βάση σχεδίου* παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση
για την επίτευξη κέρδους.}...
* Το "σχεδιο" για την παραγωγή της ΑΒΣΠ περιελάμβανε μεταξύ άλλων και τις "απόψεις Allen", δηλαδή να μην υπάρχουν κενά στην παραγωγή για την
εκτέλεση παραγγελίας πελάτη, είτε αυτά οφείλονται στην έλλειψη υλικών, είτε οφείλονται στην εισαγωγή στην παραγωγή υλικών που θα ήταν
αναγκαία για την εκτέλεση παραγγελίας άλλου πελάτη...
Αυτό που αναφέρω παραπάνω για την "βάσει σχεδίου παραγωγή"... κλπ, η ΑΒΣΠ το δίδασκε σε πάνω από 1500 σελίδες σε μαθήματα πχ όπως "Διοίκηση Αποθεμάτων", "Παραγωγή κατά φάση", "Παραγωγή συνεχούς ροής". "Πρότυπο κόστος", "Εμπορευματολογία", "Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις" και άλλα.
Προφανώς η Επιχείρηση - πελάτης - της Booz Allen and Hamilton, "δεν είχε σχέδιο" και ενώ χρειαζόταν η παραγωγή 100 μονάδες ίσως να παραγγέλνονταν πιο λίγες. Ή να μην τηρούντο οι προθεσμίες παραδόσεως και να έδιναν προτεραιότητα στην παραγωγή άλλων προϊόντων από αυτά που θα έπρεπε να εισαχθούν, (αν υπήρχε πρόγραμμα και οργάνωση), στην παραγωγή. Άρα η "εφοδιαστική αλυσίδα" της Booz Allen and Hamilton αφορούσε προφανώς στην κακή εσωτερική λειτουργία και οργάνωση αυτής μόνο της επιχείρησης.
Αντίθετα, όπως απέδειξα, η Lieferkette / Chaine d' approvisionnement και το Logistical System, της EE, καθώς και οι λοιπές ρυθμίσεις μετά το άνοιγμα
των συνόρων της Ευρώπης, πχ περί ΦΠΑ, κλπ, αφορούν:
- Αφενός στην σύσταση και λειτουργία όλων ανεξαίρετα των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων - ΕΟΦ,
- Αφετέρου στις διαδικασίες που οφείλουν να εκτελούν οι Διοικήσεων των επιχειρήσεων, που προβλέπονται και ισχύουν στο εκάστοτε καθεστώς
κυκλοφορίας των εμπορευμάτων,
- Τέλος στην απαρέγκλιτη υποχρέωση να τηρούν οι εμπλεκόμενοι στην "Αλυσίδα Εφοδιασμού" ένα "Λογιστικό Σύστημα" = "Logistical System", το οποίο να
επιτρέπει να ελέγχονται από απόσταση από τις φορολογικές αρχές της ΕΕ!
Μέρος 8ο ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Εγώ καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει επιστημονικό πεδίο {"Διοίκησης" Εφοδιαστικής Αλυσίδας}, παρά μόνο παραπληροφόρηση ή επιλεκτική και αποσπασματική προσέγγιση των θεωρητικών, γύρο από την λειτουργία της αγοράς. Συνιστώ επομένως στους "Γκουρού Αλυσίδας", αλλοδαπούς και ντόπιους να προσεγγίζουν θεωρητικά, γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς σαν "Marketing", όπως ακριβώς το δίδασκε ο Christopher, ή αν έτσι νομίζουν και σαν το "Supply Chain" του Christopher, για να κουτσομπολεύουν γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς! Όχι όμως και σαν... "Διοίκηση"...!
Δηλαδή να έχουν χωνέψει ότι ο όρος "Διοίκηση" είναι πολύ βαρύς, για να τον αναφέρουν στις ασυναρτησίες που γράφουν. Ο όρος "Διοίκηση" αφορά στο επιστημονικό πεδίο "Οργάνωση και Διοίκηση των Επιχειρήσεων", (ΟΔΕ), που στην χώρα μας κατέχουμε άριστα ήδη από την εποχή της ΑΣΟΕΕ και της ΑΒΣΠ, το οποίο απλά προσαρμόζουμε για να παρακολουθούμε την εξέλιξη της Νομοθεσίας και της Αγοράς!
Άρα σε ότι αφορά στο βιβλίο του Μανιάτη: "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας από τη Θεωρία στην Πράξη", θα πρέπει οι φοιτητές ΟΔΕ να προβληματίζονται ήδη από την κάθε λέξη του τίτλου του συγγράμματος:
1) "Διοίκηση": Ο όρος "Διοίκηση" για τους φοιτητές έχει δύο σημασίες που αφορούν στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ:
α) Την "Διοίκηση" που αφορά στην Πολιτεία, η οποία ρυθμίζει με τους Νόμους της τους κανόνες λειτουργίας της αγοράς, μέσα στην οποία θα συσταθεί
και θα λειτουργήσει κάθε επιχείρηση και θα δράσει κάθε πτυχιούχος ΟΔΕ, ως στέλεχος της Διοίκησης της επιχείρησης.
β) Την "Διοίκηση" που αφορά στην νόμιμη εκπροσώπηση της επιχείρησης, πχ Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΕ, τον Διαχειριστή ΕΠΕ, κλπ, που αναλαμβάνει
την ευθύνη να ασκήσει εκείνες τις δράσεις, οι οποίες θα έχουν σαν αποτέλεσμα να εκτελεστεί ο "Σκοπός" συστάσεως της επιχείρησης, ο οποίος
δηλώνεται υποχρεωτικά στο σχετικό άρθρο του καταστατικού συστάσεως της επιχείρησης.
2) "Εφοδιαστική Αλυσίδα": Η ΕΕ, η οποία ως "Διοίκηση", (βλέπε παραπάνω την έννοια στο σημείο α'), εισήγαγε τον όρο "αλυσίδα εφοδιασμού" το 1993,
τον συνόδευσε και με τους κανονισμούς της για τον ενιαίο τρόπο λειτουργίας της αγοράς της Ευρώπης, μετά το άνοιγμα των συνόρων της ΕΕ το 1993.
Πώς τώρα μετά το 1993 μας προέκυψαν οι ειδικοί "αλυσίδας" τρίτων χωρών; Στις ΗΠΑ πχ:
2α) Πώς ορίζουν και θεσμοθετούν την "αλυσίδα" τους στις ΗΠΑ για τις εισαγωγές ή τις εξαγωγές τους, πχ προς ή από την Κίνα;
2β) Πώς ορίζουν και θεσμοθετούν την "αλυσίδα" τους για τις συναλλαγές των επιχειρήσεων μεταξύ δύο Πολιτειών, πχ μεταξύ Σικάγου και Ν. Υόρκης;
Ισχύουν οι "νόμοι" του Αλ Καπόνε; 'Η μήπως οι διατάξεις και οι διαδικασίες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, που προφανώς ισχύουν στις
ΗΠΑ ορίζονταν και προ του 1993 "εφοδιαστικής αλυσίδας";
Η ΕΕ που θεσμοθέτησε την λειτουργία της αγοράς μετά το άνοιγμα των συνόρων έπρεπε να θέσει στον κανονισμό της ένα τίτλο και επινόησε τον όρο
Lieferkette - Chaine d' approvisionnement. Οι κολαούζοι που τρέχουν μετά το 1993 πίσω από αυτόν τον όρο της ΕΕ τι ρόλο βαράνε;
Ας μας απαντήσουν: Πώς όριζαν την λειτουργία της αγοράς στις ΗΠΑ προ του 1993; Πώς την ορίζουν μετά το 1993, που η ΕΕ έχει εισάγει πρώτη
σε όλο τον κόσμο και έχει θεσμοθετήσει τον όρο: Lieferkette = "Αλυσίδα Εφοδιασμού";
Φρόνιμο επομένως είναι να υπάρχει σοβαρότητα σε ότι αφορά στην χρήση του όρου "εφοδιαστική αλυσίδα" και όχι η σπέκουλα που παρατηρείται από
κάποιους άσχετους για να το παίζουν "Σύμβουλοι Επιχειρήσεων" ή κάποιους ασήμαντους για να προβληθούν στην επικαιρότητα. Κυρίως, όμως, σε ότι
αφορά στην χώρα μας και σε κάποιους περιθωριακούς του ΕΜΠ, για να το παίζουν καθηγητές στην "εφοδιαστική", κάνοντας γαργάρα την... "αλυσίδα"!!!
(Ανατρέξτε παραπάνω στην αναφορά μου στον Μαθηματικό, καθηγητή ΑΕΙ που μου δηλώνει ήδη με e- Mail του από 04.06.2020 ότι:
{Ο καλύτερος ορισμός του "Supply Chain Management" ελληνιστί "εφοδιαστική" - κατά την γνώμη μου - είναι αυτό που έχω στο βιβλίο μου και
προέρχεται από το βιβλίο των Chopra and Meindle!}
Πιστεύω ότι αυτή η εξέλιξη στην διδασκαλία των ακαδημαϊκών για την "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" δικαιώνει τις αντιρρήσεις που κατέθεσα κατά
την δημόσια διαβούλευση του Νομοσχεδίου, τώρα ν. 4302/14...)
Όμως θα πρέπει να επισημάνω ότι ο όρος "Εφοδιαστική" που θεσμοθετήθηκε με τον Ν. 4302/14, δεν είναι τίποτα άλλο, από μια εξέλιξη του κανονισμού
2454/93 της ΕΕ, για να προσαρμοστεί - ρυθμιστεί στην χώρα μας η συμμετοχή των προσώπων που εμπλέκονται στην Lieferkette = "αλυσίδα
εφοδιασμού" της ΕΕ. Απλά για το γόητρο τους έκαναν οι δικοί μας, (το ΕΜΠ), την μαϊμουδιά να συρρικνώσουν για συσκότιση τον όρο της ΕΕ και
παραλήφθηκε η λέξη "Αλυσίδα" της ΕΕ... Όμως η "αλυσίδα" της ΕΕ, είτε το θέλουν είτε όχι, δεν είναι τίποτα άλλο από τις διατάξεις που οφείλουν να
εφαρμόζουν μετά το 1993 όλοι όσοι ασχολούνται με τις διαδικασίεςγια την κυκλοφορία συγκεκριμένων κατηγοριών εμπορευμάτων εντός του
εδάφους της ΕΕ!
Μια ματιά όμως και στα πρόσωπα του παραπάνω σχήματος της Αλυσίδας Εφοδιασμού της ΕΕ και σε αυτά του Ν. 4302/14, (που θα εκμεταλλευτούν τα
"πάρκα", τα "φορτηγά" τις "αποθήκες", τα "κέντρα", κλπ), θα σας πείσει ότι πρόκειται για τους ίδιους εμπλεκόμενους στην λειτουργία της αγοράς, που
οφείλουν να τηρούν στην χώρα μας τις διαδικασίες που προβλέπονται στον κανονισμό "αλυσίδας" 2454/93 της ΕΕ, που εκεί ορίζεται ρητά ως
"αλυσίδα εφοδιασμου".
Όμως εκτός από τις διαδικασίες για την εισαγωγή ή εξαγωγή εμπορευμάτων στην ΕΕ ισχύουν και διαδικασίες που εφαρμόζονται στην κυκλοφορία των
εμπορευμάτων μεταξύ χωρών της ΕΕ ή και εντός μιας χώρας της ΕΕ. Οι καθηγητές "αλυσίδας" οφείλουν να τις διακρίνουν και να τις αναλύουν τόσο στα
συγγράμματά τους, όσο και στο αμφιθέατρο...
Οι υποδομές όμως και τα μέσα Μεταφοράς δεν συμμετέχουν στην λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Αυτήν την εργασία
την έχει αναθέσει η ΕΕ στους νόμιμους εκπροσώπους των επιχειρήσεων και μάλιστα με συγκεκριμένη κατά περίπτωση ιδιότητα εμπλοκής εκάστου, πχ
ως Αγοραστής, Πωλητής, Μεταφορέας, Παραλήπτης, Εντολέας, Διαμεταφορέας, κλπ, οι οποίοι κατά τα γνωστά καταρτίζουν και εκτελούν τις συμβάσεις.
3) "Θεωρία": Ο όρος "θεωρία" διδασκόταν ως έννοια στην ΑΒΣΠ, που αναφέρεται σε περιγραφή λειτουργιών των επιχειρήσεων εντός της αγοράς, από τις
οποίες δεν συνάγονται λογιστικά γεγονότα. Για να γίνει σαφής η αναφορά μου αυτή, σας δίνω ένα παράδειγμα:
Για να συσταθεί μια επιχείρηση συντάσσεται και δημοσιεύεται το καταστατικό συστάσεως της επιχείρησης. Ήδη από εκείνη την στιγμή αποκτά η μόλις
συσταθείσα επιχείρηση δικαίωμα να ασκήσει τις δραστηριότητες της, δηλαδή τις διαδικασίες για τις συναλλαγές με τους πελάτες και τους προμηθευτές.
Όμως, προς τούτο έχει ήδη εκτελέσει τις εξής διαδικασίες από τις οποίες προέκυψαν λογιστικές εγγραφές:
3α) Εγγραφές ενάρξεως, με απεικόνιση της καταβολής του κεφαλαίου της επιχείρησης στην τράπεζα και πως αυτό κατανέμεται από τις εισφορές κάθε
Εταίρου - Μετόχου.
3β) Την καταχώρηση των δαπανών συστάσεως και δημοσιεύσεως του καταστατικού, των δηλώσεων έναρξης εργασιών στην Δ.Ο.Υ., την λήψη ΑΦΜ κλπ.
3γ) Τις αγορές παγίων και λοιπού εξοπλισμού, πρόσληψη προσωπικού, κλπ.
Στην συνέχεια αρχίζει η επιχείρηση τις συναλλαγές με πελάτες και προμηθευτές και καταχώρηση των λογιστικών εγγραφών που συνάγονται από τις
διαδικασίες για την εκτέλεση τους.
Προσοχή όμως:
Η "Αλυσίδα" της ΕΕ προβλέπει ρητά στον κανονισμό της την τήρηση Λογιστικού Συστήματος για να παρακολουθεί την θέση, τον Κάτοχο και τον Κύριο
ανά πάσα στιγμή των εμπορευμάτων.
Αντίθετα,
Η "Αλυσίδα" που διδάσκεται στα ελληνικά ΑΕΙ έχει τριτοκοσμική, (εκτός ΕΕ), προέλευση και αφορά στο πεδίο "Marketing" και δεν έχει εφαρμογή στην
χώρα μας. Ή, πιο σωστά, οι ακαδημαϊκοί οφείλουν να διαστέλλουν τις προσεγγίσεις "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών, από τις θεσμοθετημένες ρυθμίσεις
"αλυσίδας" της χώρας μας και της ΕΕ.
Επομένως ο καθηγητής Μανιάτης οφείλει έστω και στα "ψιλά", πχ σε μια παραπομπή, να διευκρινίσει ότι στην παγκόσμια αγορά λειτουργούν δύο κυρίως
"εφοδιαστικές αλυσίδες":
- Μια που έχει εφαρμογή χωριστά στο κάθε κράτος του κόσμου, πχ ΗΠΑ, Κίνα, Αγγλία, κλπ, επιπλέον...
- ...Μια που έχει εφαρμογή συνολικά και με ενιαίο τρόπο στα Κράτη Μέλη της ΕΕ!
Κάθε άλλη "εφοδιαστική αλυσίδα" μεταξύ των παραπάνω κρατών εντάσσεται σε διάφορα επιστημονικά πεδία, πχ εμπορικών ανταλλαγών, διεθνών
οικονομικών σχέσεων, κλπ...
4) "Πράξη": Σε ότι αφορά στην "πράξη" της εφοδιαστικής αλυσίδας του βιβλίου Μανιάτη φρόνιμο είναι να δηλωθεί, αν από την "πράξη" συνάγονται ή όχι
λογιστικά γεγονότα. Εγώ πάντως στο βιβλίο σαν "πράξη" είδα μόνο θεωρίες, φωτογραφίες, αόριστη περιγραφή λειτουργιών διαφόρων επιχειρήσεων και
επιστημονική υποταγή με παραπομπές στις αναφορές άλλων "εφοδιαστικοαλυσοδεμένων" τριτοκοσμικών θεωρητικών!!!
Φρόνιμο επομένως είναι να διδαχθεί στην ΟΔΕ ως "πράξη" το θεσμικό πλαίσιο που όρισε ο κανονισμός 2454/93 της ΕΕ...
Στο κάτω - κάτω, με εφαρμογή αυτών των ρυθμίσεων της ΕΕ, θα εργαστούν ως στελέχη της Διοίκησης των Επιχειρήσεων οι πτυχιούχοι ΟΔΕ!
Προβληματισμός - Παράδειγμα για την διάκριση μεταξύ θεωρίας και πράξης:
Ένα εμπόρευμα "εφοδιαστικοαλυσοδένεται", δηλαδή όπως έθεσαν - κάρφωσαν - οι Μηχανικοί στον Νόμο 4302/14: {"προς ένα σημείο προορισμού"}...
Ερωτάται: Ποιός "Διοικητής Εφοδιαστικής Αλυσίδας", ή και σκέτο "Εφοδιαστικής", πότε και πώς έχει το δικαίωμα να αλλάξει "το σημείο προορισμού";
Απαντώ:
- Οι Μηχανικοί του ΕΜΠ απομακρύνουν απλά το δάκτυλο που δείχνουν στον γεωγραφικό χάρτη ή στο σχεδιαστήριο το αρχικό "σημείο προορισμού"
προς το οποίο κινείται το φορτηγό και θέτουν το δάκτυλο στο "νέο σημείο προορισμού".
- Αντίθετα οι πτυχιούχοι ΟΔΕ αναλαμβάνουν την εκτέλεση των προβλεπόμενων διαδικασιών πχ στις Διεθνείς Συμβάσεις CIM ή CMR, που αφορούν στον
χρόνο και στο πρόσωπο, αυτού που έχει το δικαίωμα να τροποποιήσει την εκτελούμενη Σύμβαση Μεταφοράς, πχ να αλλάξει ο τόπος προορισμού,
(όχι βέβαια το... "σημείο" προορισμού, που βιδώσανε οι Μηχανικοί στον ν. 4302/14), ή ενδεχόμενα και ο παραλήπτης. Δηλαδή πχ να τεθεί στο έγγραφο
Μεταφοράς "Αθήνα" αντί όπως από λάθος αρχικά δηλώθηκε "Βόλος"...
- Επιπλέον να δηλωθεί ως παραλήπτης πχ μια Τράπεζα και όχι ο Αγοραστής που είχε από λάθος δηλωθεί κατά την σύνταξη των εγγράφων Μεταφοράς...
Η ΕΕ με τον κανονισμό της 2454/93 θεσμοθέτησε όλες συνολικά τις διαδικασίες, σε τρόπο ώστε η διαχείριση της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός
του εδάφους της ΕΕ να ρυθμίζεται από τα κράτη μέλη με ενιαίο τρόπο.
Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω πχ:
- διαδικασίες για την κατάθεση διασαφήσεως κλπ εγγράφων εισαγωγής ή εξαγωγής,
- διαδικασίες έκδοσης και κατάθεσης εγγράφων Μεταφοράς στην Τράπεζα,
- διαδικασίες για την αλλαγή του μέσου Μεταφοράς,
- διαδικασίες για την χρήση του βαγονιού για τον τρόπο επιστροφής του στο δίκτυο ιδιοκτησίας,
- διαδικασίες σε περίπτωση άρνησης παραλαβής του εμπορεύματος από τον παραλήπτη,
- διαδικασίες να επιστραφεί στον πωλητή ένα εμπόρευμα, που κυκλοφορεί με σκοπό να παραδοθεί το εμπόρευμα στον αγοραστή,
- διαδικασίες να τεθεί σε πλειστηριασμό ένα εμπόρευμα από το Τελωνείο, κλπ.
Μπορώ να αναφέρω και να αναλύσω διαδικασίες χερσαίας Μεταφοράς, που θα μου χρειαστεί ένας τόμος...
Αντιλαμβάνεστε όμως τώρα την διαφορά σε ότι αφορά στις διαδικασίες αλλαγής του "σημείου" προορισμού; Οι μηχανικοί "παίζουν" με τα δάκτυλα στον... ...χάρτη! Αντίθετα τα στελέχη ΟΔΕ εφαρμόζουν καταρχήν τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Στην συνέχεια όταν έχουν εκτελεστεί οι διαδικασίες ολοσχερώς καταχωρούν τα στελέχη της Διοίκησης της επιχείρησης στο Λογιστικό Σύστημα = Logistical System, την αλλαγή, (που επιβάλει η ΕΕ), για την τροποποίηση της σύμβασης Μεταφοράς που ζητήθηκε και εκτελέστηκε πάνω στην διαχείριση της συγκεκριμένης παρτίδας εμπορευμάτων. Με τις διαδικασίες αυτές θα
συνεχίζουν τα εμπορεύματα να ελέγχονται από απόσταση από τις φορολογικές αρχές της ΕΕ και της χώρας μας!
- Τώρα πλέον θα κατανόησαν ακόμα και οι Μαστόροι του Πολυτεχνείου ότι η ΕΕ με τον κανονισμό 2454/93 και τις διαδικασίες που επέβαλε στα κράτη μέλη
για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων δεν "εφοδιαστικοαλυσόδεσε"...:
α) ...την Παραγωγή, αλλά τον Παραγωγό!
β) ...την Μεταφορά, αλλά τον Μεταφορέα!
γ) ...την Αποθήκη, αλλά τον Αποθηκευτή!
δ) ...τον Εκτελωνισμό, αλλά τον Εκτελωνιστή!
ε) ... την εξαγωγή, αλλά τον εξαγωγέα, κλπ...
Σε τρόπο ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ να δρουν, να συναλλάσσονται και να ελέγχονται μέσα στο ίδιο
θεσμικό πλαίσιο, της Ενωμένης πλέον Ευρώπης!
Αυτό σημαίνει...
...Απλά ότι η εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων δεν ρυθμίζεται από τις διατάξεις της ΕΕ, που αφορούν στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων!
...Απλά ότι οι "εργασίες Εφοδιαστικής" του Ν. 4302/14 αφορούν στην εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, δηλαδή σε επί μέρους δραστηριότητες
λειτουργίας των επιχειρήσεων, που εκτελούνται εντός των υποδομών των επιχειρήσεων και όχι στις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων και στις
διαδικασίες, που εκτελούνται, όπως επέβαλε η ΕΕ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά της Ευρώπης!
....Απλά ότι οι πτυχιούχοι του ΕΜΠ πρέπει να δουλεύουν στον πάγκο τους, ενώ οι πτυχιούχοι ΟΔΕ πρέπει να δουλεύουν στην Διοίκηση της Επιχείρησης!
...Απλά ότι η κυκλοφορία των εμπορευμάτων για να εκτελεστούν οι όροι της σύμβασης πώλησης, δηλαδή να παραδοθεί από τον Πωλητή το πωληθέν
εμπόρευμα στον Αγοραστή, εκτελούνται κατά νόμο, δηλαδή με την εφαρμογή των διαδικασιών που ορίζει η Νομοθεσία της χώρας μας και της ΕΕ και όχι
βέβαια με το μαστοριλίκι και το χαμαλίκι, που κάρφωσε στον Νόμο 4302/14 σαν "δραστηριότητες εφοδιαστικής" η Logistician Mastoratza του ΕΜΠ...!
...Απλά γιατί απέδειξα ότι στις Σχολές Ο.Δ.Ε. δεν πρέπει να διδάσκεται η "Εφοδιαστική" = τρέχα γύρευε των Μηχανικών... Αλλά η Lieferkette = Αλυσίδα
Εφοδιασμού της ΕΕ και ο Κανονισμός 2454/93 και οι λοιπές διατάξεις που ακολούθησαν και ισχύουν και στην χώρα μας, για την κυκλοφορία των
εμπορευμάτων στην αγορά της Ενωμένης Ευρώπης!
Άρα όσοι καθηγητές διδάσκουν "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" οφείλουν να κατανέμουν την διδασκαλία τους, σε τρόπο ώστε, να στέλνουν κάθε κατεργάρη στον... πάγκο του! Κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει, με αποτέλεσμα να ντοπάρονται οι φοιτητές τεχνικών σχολών με {"Διοίκηση" Εφοδιαστικής Αλυσίδας ή και "Εφοδιαστικής"} και να θεωρούν, ότι έχουν αποκτήσει και την επιστημονική κατάρτιση Ο.Δ.Ε., για να λαμβάνουν αποφάσεις, να καταρτίζουν συμβάσεις, ή για να διοικούν τις επιχειρήσεις και να τις οδηγούν στο κέρδος!
Για να κάνω διαχωρισμό "πάγκων" σας αναφέρω επί λέξει τον ορισμό "Lieferkette" όπως διδάσκεται και γίνεται κατανοητός στην Γερμανία, δηλαδή σε μια χώρα που είναι πλήρες μέλος της ΕΕ... Δηλαδή εφαρμόζει για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων πχ και τον κανονισμό 2454/93 της ΕΕ:
Ιδού ο ορισμός:
{Die Lieferkette (engl. Supply Chain) ist der gesamte Prozess von der Bestellung des Kunden bis zur Lieferung und Bezahlung des Produkts.}
Μεταφράζω:
Αλυσίδα Εφοδιασμού (αγγλικά Supply Chain) είναι η συνολική διαδικασία από την παραγγελία του πελάτη μέχρι την παράδοση και πληρωμή του προϊόντος.
( Όποιος πτυχιούχος ΟΔΕ έχει μελετήσει και κατέχει έστω και το 20% αυτών των διαδικασιών, θα γίνεται ανάρπαστος στην αγορά! Αυτό διότι ο εργοδότης του θα είναι σίγουρος, ότι στις ίδιες πηγές που μελέτησε και κατέχει τις γνώσεις του 20%, θα ανατρέχει για να βρίσκει λύσεις και σε ότι άλλο νέο πρόβλημα θα παρουσιάζεται κατά την διάρκεια της εργασίας του...)
Ερωτώ επομένως και προκαλώ:
α) Η Supply Chain του Christopher και των κολαούζων του είναι αυτό που διδάσκει θεωρητικά, αποσπασματικά και αόριστα και ο Μανιάτης; Δηλαδή την
θεωρία "Marketing" με αναφορά - κουτσομπολιό - στις δράσεις των Διοικήσεων διαφόρων τριτοκοσμικών επιχειρήσεων διεθνώς;
Πάντως ο Μανιάτης προσπάθησε φιλότιμα στο βιβλίο του να προσεγγίσει:
- το "μαστοριλίκι" της Παραγωγής,
- το "κουβάλημα" της Μεταφοράς και
- το "χαμαλίκι" της Αποθήκης...
...για να συμπορευτεί, (;), με τα συμφέροντα των καθηγητών του ΕΜΠ, στην επιδίωξη τους να θέσουν υπό "τεχνικό έλεγχο" το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
β) Ή όπως δηλώνω εγώ... "Supply Chain" είναι αυτό που ήταν το δικό μου αντικείμενο εργασιών, δηλαδή οι διαδικασίες, που επιβάλει η ΕΕ με τους κανονισμούς της, για να εκτελεστούν:
α) οι συμβάσεις πώλησης, (καταρτίζονται μεταξύ Βιομηχάνων και Εμπόρων),
β) οι συμβάσεις έργου, (η Μεταφορά είναι σύμβαση έργου, καταρτίζεται μεταξύ Εντολέα, πχ μιας βιομηχανικής ή εμπορικής επιχείρησης, κλπ και ενός
Μεταφορέα) και
γ) οι συμβάσεις βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς; (η αποθήκευση είναι βοηθητική υπηρεσία Μεταφοράς).
Δηλαδή για να το εκφράσω και αλλιώς: "Supply Chain" είναι αυτό που θεσμοθέτησε η ΕΕ ως Lieferkette = "αλυσίδα εφοδιασμού" και που το όρισε ως:
"την συνολική διαδικασία** από την παραγγελία του πελάτη, μέχρι την παράδοση και πληρωμή του προϊόντος";
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό ήταν επιβεβλημένο, γιατί προ του 1993 κάθε κράτος είχε τις δικές του εσωτερικές ρυθμίσεις. Η ΕΕ όφειλε επομένως να ρυθμίσει ενιαίους κανόνες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, για την εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης, έργου (πχ Μεταφοράς), και των συμβάσεων βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς, (πχ της αποθηκευτικής επιχείρησης).
Πιστεύω επομένως ότι ο καθ. Μανιάτης σε προσεχή έκδοση του συγγράμματος του, θα πρέπει να δώσει έμφαση στις εμπορικές συναλλαγές και στις διαδικασίες για την εκτέλεση τους, που επιβάλει η Νομοθεσία:
α) για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων μεταξύ του τόπου του πωλητή και αντίστοιχα του αγοραστή,
β) για την πληρωμή της αξίας των πωληθέντων,
γ) για τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων Μεταφοράς, Διαμεταφοράς και Αποθήκευσης!
Κοντολογίς:
Εκτός από τις πολυάριθμες αναφορές διαφόρων τριτοκοσμικών θεωρητικών "εφοδιαστικής αλυσίδας", να αναφέρει από σεβασμό και αναγνώριση προς τα ισχύοντα στην χώρα μας και για την "Αλυσίδα Εφοδιασμού", που θεσμοθέτησε πρώτη στον κόσμο η ΕΕ και έδωσε λαβή να εκκολαφθούν διεθνώς η κάθε είδους κολαούζοι, που το παίζουν ειδικοί "εφοδιαστικής αλυσίδας", που αναφέρει στο βιβλίο του!!!
Προσοχή! Προσοχή!
Τονίζω ότι η "Βιβλιοαναφορά" του καθ. Πάρη Μανιάτη για το δημοσίευμα του Christopher στους Financial Times του 1992, περί "Logistics and Supply Chain Management", κλπ, συνιστά απλά και μόνο μια δημοσιογραφική πρωτιά στην αναφορά του όρου "supply chain". Αυτό γιατί το κείμενο του μετέπειτα κανονισμού ΕΕ 2454/93 ήταν το 1992 σε διαβούλευση μεταξύ των κρατών της ΕΕ και τέθηκε μερικούς μήνες αργότερα σε ισχύ μέσα στο έδαφος της ΕΕ. Επομένως το 1992 βούιζε όλη η Ευρώπη με τον όρο της ΕΕ: Die Lieferkette = αλυσίδα εφοδιασμού = La Chaine d approvisionnement, που μεταφράζεται στην αγγλική Supply Chain!
** Προσοχή: "Διαδικασία" στον κανονισμό της ΕΕ σημαίνει "γραφειοκρατικές διαδικασίες", για την εφαρμογή του κανονισμού 2454/93 και όχι βέβαια το χαμαλίκι και τις χειρονακτικές εργασίες, που εκτελούνται διαχρονικά εντός των επιχειρήσεων, που βίδωσε στον ν. 4302/14 η Logistician Μαστοράτζα του Πολυτεχνείου. Κοντολογίς η ΕΕ ελέγχει ως διαδικασίες, πχ:
- την έκδοση εγγράφων Μεταφοράς,
- την έκδοση τιμολογίου πώλησης,
- την παράδοση του εμπορεύματος στον παραλήπτη,
- την τήρηση των φορολογικών και λοιπών διατάξεων,
- την πληρωμή της αξίας του εμπορεύματος,
- την λογιστική κταχώρηση των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται, κλπ...
...και αδιαφορεί αν κουβαλάμε στην πλάτη τα εμπορεύματα ή αν τα φορτώνουμε με ρομποτικές εφαρμογές. Όπως επίσης αδιαφορεί αν ο κυρ. Μπάμπης που εκτελεί "δραστηριότητες εφοδιαστικής" είναι ασφαλισμένος στο ΙΚΑ ή αν δουλεύει στην μαύρη.
Κοντολογίς δηλώνω, ορίζω και προκαλώ:
1) Αλυσίδα Εφοδιασμού: είναι το συνολικό νταραβέρι για να παραδοθεί από τον πωλητή το εμπόρευμα στον αγοραστή και να πληρωθεί η αξία του
στον πωλητή!
Η ΕΕ έχει "αλυσοδεμένο" το νταραβέρι με κανονισμούς, τους οποίους οφείλουν να τηρούν οι εμπλεκόμενοι στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων.
2) Εφοδιαστική: (σκέτο), όπως δηλώθηκε δηλαδή στο "άρθρο 1 ορισμοί" του Ν. 4302/14, σε 600 περίπου λέξεις, είναι ένα μικρό επί μέρους πεδίο δράσης
εκτέλεσης χειρονακτικών - εκτελεστικών εργασιών των εργαζομένων, που αφορούν σε δράσεις που εκτελούνται μέσα σε όλες τις επιχειρήσεις. Για τις
δράσεις αυτές τόσο η ΕΕ όσο και οι ΑΣΟΕΕ & ΑΒΣΠ όρισαν και επέβαλαν ότι πρέπει να καταχωρούνται τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές.
Η ΕΕ δεν ασχολείται με την "εφοδιαστική", όπως επίσης με κάθε άλλη εσωτερική λειτουργία - "δραστηριότητα" των επιχειρήσεων!!!
Δηλαδή η ΕΕ περιγράφει αυτό που θεσμοθετεί με λίγα λόγια και σταράτα, όμως, το συνοδεύει με εκατοντάδες σελίδες κανονισμών και ρυθμίσεων.
Αντίθετα ο ν. 4302/14 αναφέρει ένα "συνταγολόγιο"*** δράσεων, από το οποίο το μόνο που λείπει είναι οι οδηγίες χρήσης του κλαρκ, του γερανού
και ο τρόπος επικόλλησης της ετικέτας...
Όμως, η ΕΕ, πέραν του ότι θεωρεί το "συνταγολόγιο" ως αυτονόητο, δηλαδή τις εργασίες που εκτελούνται εντός των επιχειρήσεων, επιβάλει και την
καταχώρηση στο λογιστικό Σύστημα = Logistical System των εμπλεκομένων ΕΟΦ* και τις λογιστικές εγγραφές που συνάγονται από την ολοσχερή
εκτέλεση κάθε "δραστηριότητας εφοδιαστικής", "εφοδιασμού", "παραγωγής", "Μεταφοράς", κλπ, που κατέστη εξ αυτού του λόγου κατά την ΑΒΣΠ
"αυτοτελής δράση".
{*Η ΕΕ τα πρόσωπα που εγκρίνει να εμπλέκονται στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων, (δηλαδή "κυκλοφορία" είναι αυτό που αποκαλεί και θεσμοθετεί
ως "αλυσίδα εφοδιασμού"), τα ονομάζει Ε.Ο.Φ. = Εγκεκριμένος Οικονομικός Φορέας.}
*** Σας δίνω το πιο απλό παράδειγμα "δραστηριότητας εφοδιαστικής" του ν. 4302/14:
(Έτσι όπως πρέπει να διδάσκεται στην ΟΔΕ...)
Η καθαρίστρια σκουπίζει τον αποθηκευτικό χώρο και από αδεξιότητα σπάει μια συσκευασία και καταστρέφονται 10 μονάδες προϊόντος.
α) Για τον φοιτητή ΟΔΕ, πρώτου εξαμήνου σπουδών, γίνεται αμέσως κατανοητό ότι από το συμβάν συνάγεται λογιστική εγγραφή Αποθήκης για την
αφαίρεση από τον Αποθηκευτικό Χώρο των μονάδων του προϊόντος που καταστράφηκε. Επιπλέον και λογιστική εγγραφή για το κόστος από την
οικονομική ζημιά που προκλήθηκε.
β) Για τον φοιτητή ΟΔΕ, 6ου εξαμήνου σπουδών, γίνεται επιπλέον κατανοητό ότι πρέπει να γίνει έλεγχος για τον σκοπό που βρίσκονταν τα είδη αυτά
στον Αποθηκευτικό χώρο, αν αφορούσαν πχ σε πρώτες ύλες και πρέπει να διαπιστωθεί αν θα λείψουν από την προγραμματισμένη παραγωγή ή
αν πρόκειται για έτοιμα προς πώληση προϊόντα για την εκτέλεση παραγγελίας ενός πελάτη και πρέπει να αντικατασταθούν άμεσα, κλπ.
γ) Για τον φοιτητή ΟΔΕ που συντάσσει την πτυχιακή του εργασία θα γίνει κατανοητό ότι πρέπει να εξεταστεί ο λόγος που προέκυψε η ζημιά, αν ορθά
είχαν αποτεθεί στον χώρο τα είδη αυτά και αν είναι οργανωτικά ορθό να ληφθούν μέτρα, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο...
δ) Για ένα εργαζόμενο πτυχιούχο ΟΔΕ θα υπάρξει επιπλέον προβληματισμός να εξεταστεί αν η ζημιά καλύπτεται από ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο και
θα μπορούσε να εισπραχθούν αποζημιώσεις. Επιπλέον να επικοινωνήσει αρμοδίως με τους πελάτες ή προμηθευτές, που τυχόν θα επηρεαστούν από
το συμβάν, για να λάβουν και εκείνοι τα αναγκαία μέτρα...
Όμως, θα παρακαλούσα να μας πληροφορήσει και ένας καθηγητής του Πολυτεχνείου αν αυτό το συμβάν εντάσσεται ή όχι στις "δραστηριότητες
εφοδιαστικής" του συνταγολογίου, που μας καπελώσανε στον Νόμο 4302/14; Πάντως εγώ διερωτώμαι, πώς είναι δυνατόν να "μετασχηματίζεται" ο
Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός, (Γ.Ο.Κ.) που διδάσκονται οι Πολιτικοί Μηχανικοί* στο Πολυτεχνείο, σε Κανονισμό ΕΕ 2454/93, για να το παίζουν οι
Μαστόροι του Πολυτεχνείου αρμόδιοι και στον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων;
* Ο καθ. Μανιάτης είναι πολιτικός Μηχανικός με πείρα τρίτων χωρών και αναπόφευκτα τόσο οι προσεγγίσεις του, όσο και η βιβλιογραφία του είναι
μαστορικές, τριτοκοσμικές και εκτός των θεσμοθετημένων ρυθμίσεων της χώρας μας και της ΕΕ. Άρα, επειδή διδάσκει σε σχολή ΟΔΕ, θα συνιστούσα
να συμπεριλάβει στο βιβλίο του και τις δικές μου αναφορές "αλυσίδας", που είναι έγκυρες, γιατί βασίζονται σε ότι έχει θεσμοθετήσει, απεικονίσει
και ορίσει πρώτη σε όλο τον κόσμο το 1993 η ΕΕ...
* Το ίδιο ισχύει και για τον Μιχ. Βιδάλη καθηγητή του Παν. Αιγαίου που είναι αρχιτέκτων Μηχανικός... και βέβαια...
* Το θέμα θέλει ψάξιμο, γιατί και ο Ιω. Παππάς είναι καθηγητής του Πολυτεχνείου, που προβληματίζει, αν τελικά στο Πολυτεχνείο μαθαίνουν να
χτίζουν σπίτια ή να κουβαλάνε εμπορεύματα;
Καταγγέλλω!
Δυστυχώς ο όρος "Εφοδιαστική" και ο ορισμός της τέθηκαν σκόπιμα στον Νόμο 4302/14 για να υπηρετήσουν τα συντεχνιακά συμφέροντα των Μηχανικών. Αυτό μεθοδεύτηκε δηλαδή για να εξασφαλίσουν επαγγελματική υπόσταση, ειδικότητα και απασχόληση μασκαρεμένοι Μηχανικοί ως εισαγόμενοι "Logisticians", "Logistics Managers", "Supply Chain Managers", αλλά και οι ντόπιοι μαϊμού "Logisticatzides" και "Εφοδιαστικατζίδες", που μας μοστράρει υπόγεια και μεθοδευμένα η Logistician Mastoratza κάποιων καθηγητών του ΕΜΠ...
Είναι πάντως γνωστό ότι τόσο οι επιχειρήσεις, όσο και οι εργαζόμενοι δηλώνονται αρμοδίως και λαμβάνουν τον σχετικό κωδικό επαγγέλματος και ειδικότητας εργαζομένου. Προς το παρόν, ευτυχώς, δεν έχω αντιληφθεί ειδικότητα εργαζομένου "Logistician" ή "Supply Chain Manager". (Βλέπε και άλλα σχόλια.)
Όμως αυτοί που θα εφαρμόσουν τους κανονισμούς της ΕΕ και την νομοθεσία της χώρας μας για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, λίγο ενδιαφέρονται αν τα "Πάρκα", τα "Κέντρα", κλπ, που έχουν κατασκευάσει οι Μηχανικοί είναι τετράγωνα ή στενόμακρα ή αν έχουν ή δεν έχουν στρωμένες σιδηροδρομικές γραμμές, όπως επίσης αν οι αποθηκευτικοί χώροι είναι από μπετόν, ή ίσως είναι μεταλλικές κατασκευές, ή δεξαμενές υγρών τροφίμων ή χημικών, κλπ.
Αυτό που ενδιαφέρει για την απρόσκοπτη λειτουργία της αγοράς είναι να πάψουν να ασχολούνται οι Μηχανικοί με θέματα λειτουργίας της αγοράς, και τους κανονισμούς της ΕΕ για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και βέβαια με τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των Διοίκησεων των Επιχειρήσεων.
Άρα:
1) Οι Μηχανικοί πρέπει να χωνέψουν ότι έργο τους είναι να ασχολούνται μόνο με τις κατασκευές, τις συντηρήσεις και επισκευές των υποδομών και των
Μέσων Μεταφοράς και κυρίως έχουν την υποχρέωση να αφήσουν στην ησυχία τους τα στελέχη Διοίκησης των επιχειρήσεων να κάνουν απρόσκοπτα
την δουλειά τους.
2) Όσοι διδάσκουν σε Οικονομικά Πανεπιστήμια οφείλουν:
2α) Να διακρίνουν στην διδασκαλία τους το Marketing, δηλαδή την συνολική, γενική και αόριστη προσέγγιση λειτουργίας της Αγοράς και να αφήσουν
τις "αλυσίδες" και τις "εφοδιαστικές" στην μπάντα. Μην ξεχνάτε ότι και ο Christopher "Marketing" δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Cranfield...
2β) Να προσεγγίζουν την μία και μοναδική "αλυσίδα", αυτήν της ΕΕ, και να διδάσκουν όλο το θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει η νομοθεσία της χώρας
μας σε εφαρμογή των κανονισμών της ΕΕ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων!.
2γ) Να κατανοήσουν ότι το Logistical System που επιβάλει η ΕΕ να χρησιμοποιούν οι εμπλεκόμενοι είναι:
2γ1) για να κάνουν αφενός οι επιχειρήσεις την δουλειά τους,
2γ2) αφετέρου για να μπορεί να ελέγχει τις κατά περίπτωση εμπλεκόμενες επιχειρήσεις από απόσταση.
Άρα η χρήση Η/Υ που εισάγουν οι θεωρητικοί στα βιβλία τους πρέπει να εκληφθεί σαν ένα εργαλείο προσαρμοσμένο στις ανάγκες λειτουργίας κάθε
επιχείρησης για να κάνει την δουλειά της. Η παραγωγή επομένως των Η/Υ και η προσφορά τους στην αγορά προς χρήση των επιχειρήσεων συνιστά τον σκοπό συστάσεως συγκεκριμένων επιχειρήσεων, που έγιναν γνωστές ως "εταιρείες πληροφορικής", που κάποιοι τις μετάλλαξαν σε "Εταιρείες Logistics".
3) Να φροντίσουν έτσι ώστε η συνισταμένη του επιστημονικού υλικού που διδάσκουν να μην περιστρέφεται μόνο στην συγκέντρωση και αξιολόγηση των
χρηματοοικονομικών και λοιπών δεδομένων της αγοράς για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων. Θα πρέπει να δίνεται έμφαση και στην μελέτη για
την κατάρτιση και εκτέλεση των συμβάσεων με τους πελάτες και τους προμηθευτές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει η διδασκαλία να επικεντρώνεται και στα
θέματα τόσο των εμπορικών συναλλαγών, όσο βέβαια και της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων για να εκτελεστούν οι συμβάσεις πώλησης, πχ στις
προβλεπόμενες διαδικασίες των κατά περίπτωση εμπλεκομένων, για να παραδοθεί το πωληθέν εμπόρευμα στον αγοραστή.
Πάντως εγώ δήλωνα και δηλώνω Φορτηγατζής!!! ...που κουβαλούσα τα φορτία από τον τόπο του Πωλητή προς τον τόπο του Αγοραστή, πλην όμως μεταξύ πολλών άλλων διαδικασιών που εκτελούσα στην διάρκεια της διαδρομής - κυκλοφορίας - του μέσου μεταφοράς, κατά την άφιξη παρέδιδα στον τόπο προορισμού τα φορτωτικά έγγραφα στην Τράπεζα, για να πληρωθεί πρώτα η αξία του εμπορεύματος και μετά να παραδοθεί στον Αγοραστή!
Δηλαδή δρούσα διαχρονικά με τον ίδιο τρόπο, εφαρμόζοντας όμως τις ρυθμίσεις της ΕΕ που κατά περίπτωση ίσχυαν στην αγορά.
Κυρίως όμως είχα την καλή τύχη να δουλέψω για 25 περίπου χρόνια σε τερματικό του Logistical System της INTERCONTAINER - IC, που ήταν "ΕΟΦ", δηλαδή κάτω από τον διαρκή έλεγχο των Υπ. Συγκοινωνιών - Κυβερνήσεων των κρατών της ΕΕ. Η εργασία μου ήταν να καταχωρώ στον Η/Υ τις αφίξεις ή τις αναχωρήσεις των εμπορευματοκιβωτίων - Container στην χώρα μας, τις παραδόσεις των εμπορευμάτων μέσω των μεσολαβούντων τραπεζών στους παραλήπτες, κλπ. Η καθημερινή φράση που χρησιμοποιούσα στην καθημερινή επικοινωνία με τα κεντρικά της IC στην Ελβετία ήταν: "Ich gehe in System", δηλαδή: "Μπαίνω στο (Λογιστικό) Σύστημα".
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι και σήμερα πόσες χιλιάδες εμπλεκόμενοι στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ κάνουν καθημερινά την ίδια ακριβώς δουλειά, για να ελέγχονται από την ΕΕ οι διαδικασίες των συναλλαγών τους από απόσταση; Γιατί στις εργασίες των φοιτητών για την "εφοδιαστική αλυσίδα", πχ του φαρμάκου, του κρουασάν, κλπ, δεν γίνεται έστω και μια στοιχειώδης αναφορά στις συμβάσεις που θα καταρτιστούν και θα εκτελεστούν, όπως επίσης στο θεσμικό πλαίσιο εντός του οποίου θα εισαχθεί - εξαχθεί - κυκλοφορήσει - το Προϊόν - στο έδαφος και στην αγορά της ΕΕ;
Άρα...
...Μετά το άνοιγμα των συνόρων της ΕΕ εφαρμόζουμε Γερμανοί, Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Βέλγοι, κλπ, τις ίδιες διαδικασίες και για τον λόγο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνωρίζουμε και να αντιλαμβανόμαστε μία μόνο έννοια αλυσίδας εφοδιασμού, αυτόν που μας επέβαλε και θεσμοθέτησε η ΕΕ.
Επιπλέον εκτελούμε ενιαίες διατάξεις και διαδικασίες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, ανεξάρτητα αν πρόκειται για εμπορεύματα:
- Της "εφοδιαστικής αλυσίδας" του Christopher και των ουραγών του,
- Της "εφοδιαστικής αλυσίδας" διαφόρων "INSTITUTE", "FORUM", και άλλων τριτοκοσμικών θεωρητικών,
- Της "Εφοδιαστικής" των Μηχανικών του Ιω. Παππά του ΕΜΠ και των κολαούζων του, που έχουν "κακοτεχνίσει" το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
- Της "εφοδιαστικής αλυσίδας" που αναφέρουν οι φοιτητές στις εργασίες τους, πχ του κρουασάν, μπύρας, φαρμάκου, κλπ...
Άρα αυτό επιβάλει να έχουν:
- Αφενός οι φοιτητές κατά νού το θεσμικό πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσονται τα κατά περίπτωση ισχύοντα καθεστώτα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων,
- Αφετέρου οι καθηγητές, ανεξαρτήτως επιστημονικής κατάρτισης, να σέβονται το θεσμοθετημένο από την ΕΕ πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς και να δίνουν
την ευκαιρία στους φοιτητές να προσεγγίζουν την θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς, αντί να τους ζητούν να τους αραδιάζουν αβέρτα τριτοκοσμικούς
ορισμούς "εφοδιαστικής αλυσίδας"!
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι όλοι οι τριτοκοσμικοί, Αμερικάνοι, Άγγλοι, κλπ, τρέχουν μετά το 1993 πίσω από την έννοια των διατάξεων της αλυσίδας εφοδιασμού της ΕΕ και πουλάνε μούρη, γράφοντας καθένας το κοντό και το μακρύ του. Οι δικοί μας όμως, Μηχανικοί, Μαθηματικοί, κλπ, γιατί τρέχουν ερασιτεχνικά, άβουλα και αποσβολωμένοι πίσω από τις ανεφάρμοστες, ανούσιες και αντιφατικές αναφορές των τριτοκοσμικών;
Προσοχή σημαντικό!
Η ΕΕ θεσμοθέτησε τους ενιαίους κανόνες ισχύος μετά το άνοιγμα των συνόρων, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, συγκεκριμένα πχ:
α) Τον κώδικα 2913/92 "Περί θεσπίσεως Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα". Ο Κώδικας εφαρμόζεται στις συναλλαγές της ΕΕ με τις τρίτες χώρες.
β) Τον κανονισμό ΕΕ 2454/93 της επιτροπής της 2.7.93 για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92, για την θέσπιση του
Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα.
Άρα, όταν διδάσκουν οι ακαδημαϊκοί μας για την "εφοδιαστική αλυσίδα", σε ποιό θεσμικό πλαίσιο πρέπει να αναφέρονται; Προφανώς στο ισχύον στην ΕΕ.
Γιατί όμως όλη η βιβλιογραφία των δικών μας ακαδημαϊκών αναφέρει μόνο τους "σοφούς" ΗΠΑ ή Αγγλίας, δίχως σεβασμό στα ισχύοντα στην χώρα μας;
Επομένως,
...όπως αν έρθει στην χώρα μας ένας διαπρεπής επιστήμων των ΗΠΑ, ειδικός στην "παθολογία πιθήκων", θα τον στείλουμε να κάνει διαλέξεις στην Σχολή Κτηνιατρικής,
... Έτσι αντίστοιχα, όσα μπάνικα αναφέρουν οι διαπρεπείς επιστήμονες "εφοδιαστικής αλυσίδας" των ΗΠΑ κλπ, να τα διδάξουν οι δικοί μας οπουδήποτε θεωρούν τις τριτοκοσμικές γνώσεις χρήσιμες. Όμως είναι κρίμα να αποπροσανατολίζουν με τριτοκοσμικές θεωρίες τους φοιτητές ΟΔΕ, που μέλει να ηγηθούν στην Διοίκηση των επιχειρήσεων και θα αναλάβουν την ευθύνη να καταρτίζουν συμβάσεις, να οργανώνουν την άριστη εκτέλεση τους και να ελέγχουν το αποτέλεσμα για την σύναξη συμπερασμάτων, κλπ!
Κυρίως, όμως, γιατί...
- Πρύτανης και Σύγκλητος του Οικ. Παν. Αθηνών, (συνέχεια της ΑΣΟΕΕ),
- του Παν. Πειραιά, (συνέχεια της ΑΒΣΠ), και
- Παν. Θεσ/κης, (που καμαρώνει ότι είναι συνέχεια της ένδοξης Ανωτάτης Βιομηχανικής),...
... δεν εισάγουν εναλλακτικά τουλάχιστον στην διδασκαλία τους και αυτά που ορίζει η ΕΕ μετά το άνοιγμα των συνόρων, σχετικά με την Lieferkette = Αλυσίδα Εφοδιασμού;
Συγκεκριμένα πιστεύω ότι έχουν την υποχρέωση να εισάγουν στην διδασκαλία τους πχ για τα καθεστώτα διαμετακόμισης της ΕΕ, δηλαδή το Τ1 και το Τ2. Ήτοι:
- Τ2 είναι οι διαδικασίες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ που είναι ελεύθερα τελωνειακών διαδικασιών.
- Τ1 είναι καθεστώς κυκλοφορίας των εμπορευμάτων που υπόκεινται επιπλέον και στις τελωνειακές διαδικασίες.
Άρα για τους ακαδημαϊκούς υπάρχει η επιλογή:
- Ή θα διδάσκουν τις διαδικασίες των κανονισμών της ΕΕ για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, που εφαρμόζει και η δική μας χώρα,
- Ή θα διδάσκουν το μαστοριλίκι του Πολυτεχνείου που μας μοστράρανε κάποιοι πονηροί για να καπελώσουν το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
Γιατί επομένως επιτρέπουν τα Οικ. Πανεπιστήμια να αλωνίζουν οι Μηχανικοί το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, ενώ οι Μηχανικοί, όπως
τώρα πλέον έγινε φανερό, με τις μεθοδεύσεις τους συσκοτίζουν, υποβαθμίζουν και αποπροσανατολίζουν* την επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών ΟΔΕ;
* Οι φοιτητές ΟΔΕ να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι οι αναφορές γύρο από την "Εφοδιαστική αλυσίδα" εμφανίστηκαν διεθνώς δεύτερες μετά την ΕΕ. Όμως θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι ο τριτοκοσμικός ειδικός "αλυσίδας" έχει την ευχέρεια να προσεγγίζει ελεύθερα στις αναφορές του ότι θέλει και όπως το αντιλαμβάνεται. Αντίθετα ο ευρωπαίος ειδικός "αλυσίδας" είναι υποχρεωμένος να προσεγγίζει τις αναφορές του με σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο που όρισε
η ΕΕ το 1993!
Πώς τώρα γίνεται να διαπιστώνω μονόπαντα στις εργασίες των φοιτητών για την "εφοδιαστική αλυσίδα" κάποιου αγαθού την βιβλιογραφία τριτοκοσμικών θεωρητικών; Αυτό έχει για εμένα την εξήγηση, ότι οι καθηγητές αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές, επειδή και οι ίδιοι οι καθηγητές δεν κατέχουν το αντικείμενο.
Για τον λόγο αυτό συνιστώ στους φοιτητές ΟΔΕ να συμφωνούν με τις απόψεις των κοντόφθαλμων και στενής αντιλήψεως καθηγητών τους, για να πάρουν το πτυχίο τους. Όταν όμως εισέλθουν στην αγορά εργασίας, θα τους ήταν χρήσιμο, να μελετήσουν και τις προσεγγίσεις μου, γιατί με αυτές θα καθιερωθούν στις επιχειρήσεις και θα αναρριχηθούν στην ιεραρχία τους.
Τέλος του σχολίου
Στυλιανός Κακατσάκης
E-Mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Για το ποιός ήμουνα στο Kakatsakis.eu
