(Για το άνοιγμα του βιβλίου κάντε κλικ σε αυτήν την εικόνα του εξώφυλλου του βιβλίου. Διαβάστε όμως παρακαλώ πιό πριν, για την κατανόηση των απόψεων μου, αμέσως μετά το εξώφυλλο το αρθρο που συνοδεύει το βιβλίο.)
Η Διαχείριση Της Χερσαίας Εμπορευματικής Μεταφοράς
Δεύτερη έκδοση 2016 - επαυξημένη και βελτιωμένη
(.pdf , 668 σελ)
Το βιβλίο προσπαθεί ταυτόχρονα να διευκρινίσει την διαφορά της έννοιας που λαμβάνει η λέξη «Logistics», ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο στο οποίο αναφέρεται. Για τον λόγο αυτό η λέξη «Logistics» με βάση τις απόψεις του βιβλίου και των σχολίων μου, θεωρείται σαν απολίθωμα γλώσσας. Κατά συνέπεια το βιβλίο ασχολείται με την ανάλυση της λειτουργίας της ίδιας της αγοράς της μεταφοράς, αποφεύγοντας την αναφορά απόψεων άλλων επιστημόνων, που προτάσσουν την λέξη «Logistics» σαν θέσφατο.
“Το” ή “τα” «Logistics» θεωρούνται δηλαδή κατ’ άλλους, σαν ένας επιστημονικός όρος, που υποκαθιστά συλλήβδην όλους τους άλλους νομικούς και τεχνοκρατικούς όρους, που περιγράφουν τις δράσεις της Μεταφοράς, της Διαμεταφοράς και της Αποθήκευσης. Όλων των δράσεων δηλαδή των εμπλεκομένων, που ασκούνται με σκοπό να διατεθεί η βιομηχανική παραγωγή στην αγορά και τελικά στην κατανάλωση.
Συγκεκριμένα:…
…Το βιβλίο εκτείνεται σε αποστάσεις που διανύουν οι γραμμές, οι διαδρομές, τα δρομολόγια, οι μεταφορικοί άξονες και τα μεταφορικά δίκτυα,
Λειτουργεί σε χρόνο από την απογραφή της παραγωγής, μέχρι να εισπραχθεί η αξία του πωληθέντος,
Προσεγγίζει τις υποδομές, στις οποίες κυκλοφορούν τα μέσα χερσαίας μεταφοράς,
Αναλύει τις δράσεις στους χώρους αποστολής και παραλαβής φορτίων,
Αναφέρεται στις συμβάσεις έργου, και προσεγγίζει τις δράσεις, για να βρεθούν τα αγαθά από την παραγωγή στην κατανάλωση,
Αναλύει τις δράσεις των προσώπων της σύμβασης έργου, δηλαδή του Αποστολέα, Παραλήπτη, Μεταφορέα, Εντολέα,
Αναλύει τις δράσεις των προσώπων της σύμβασης πώλησης, δηλαδή τους όρους πληρωμής της αξίας των πωληθέντων και την συμφωνία για τον επιμερισμό του κόστους παράδοσης του εμπορεύματος, γνωστούς και ως «INCOTERMS»,
Αναλύει τις δράσεις των προσώπων της σύμβασης πώλησης, δηλαδή του Αγοραστή και του Πωλητή,
Προσεγγίζει την δράση των βοηθητικών προσώπων της μεταφοράς, δηλαδή του Διαμεταφορέα, Αποθηκευτή, Εκμεταλλευτή βοηθητικών μέσων μεταφοράς, Εκτελωνιστή, κλπ,
Διακρίνει και συγκρίνει με επιστημονικό τρόπο την έννοια «Μεταφορά», από την έννοια «Μεταφορές»,
Ορίζει ως Διαδικτυακή Διαχείριση των Εμπορευμάτων και των προϊόντων, αυτό που ίσως μέρος της θεωρίας αναφέρει ως «Logistics»,
Εισάγει τον όρο «αγορά της μεταφοράς», που ορίζει και περιγράφει την εκάστοτε κατάσταση του κλίματος, που λειτουργούν τα εμπλεκόμενα πρόσωπα στην Μεταφορά αξίας και φορτίου.
Περιγράφει το σύνολο των κανόνων που έχει θεσπίσει η πολιτεία, για την εν γένει κυκλοφορία των εμπορευμάτων ως: «Θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της μεταφοράς αξίας και φορτίου»,
Διακρίνει την θεωρητική έννοια «ροή» στην λειτουργία της αγοράς της μεταφοράς και την διευκρινίζει, σε σύγκριση με την πρακτική έννοια «κυκλοφορία».
Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε φοιτητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και νέους επιστήμονες. Τα λοιπά άρθρα μου στην παρούσα ιστοσελίδα απευθύνονται σε όλους, όσοι έχουν θέληση για μάθηση και να δέχονται να ενημερωθούν, πάνω σε μια διαφορετική προσέγγιση του τρόπου λειτουργίας της αγοράς.
Για την κατανόηση της χρησιμότητας του βιβλίου μου, κρίνω απαραίτητο να δώσω τους παρακάτω ορισμούς των εννοιών που περιγράφω στα κείμενα μου:
«Μεταφορά είναι το σύνολο των τεχνικών εργασιών, καθώς και των λογιστικών απεικονίσεων, ως και των διοικητικών διαδικασιών, που έχουν σαν σκοπό την διακίνηση ενός αγαθού, με την σύννομη μεταβολή του τόπου, του ιδιοκτησιακού, του νομικού ή φορολογικού καθεστώτος του, είτε αυτές συντελούνται ταυτόχρονα με την παροχή του Μεταφορέα, είτε όχι».
«Μεταφορά αξιών ονομάζουμε την εμπορική πλευρά της διακίνησης ενός εμπορεύματος, η οποία το παρακολουθεί και το απεικονίζει λογιστικά, αποτυπώνοντας με λογιστικές εγγραφές τις διάφορες οικονομικές συναλλαγές και τις λοιπές νομικές, φορολογικές, ποιοτικές, κλπ μεταβολές που υφίσταται το εμπόρευμα, μέχρι να εκπληρωθούν άπαντες οι όροι της σύμβασης πώλησης του.»
(δηλαδή η μεταφορά αξίας είναι η σύμβαση πώλησης, και τα πρόσωπα της σύμβασης πώλησης είναι ο πωλητής και ο αγοραστής.)
«Διακίνηση ενός φορτίουείναι μια λειτουργία της μεταφοράς, κατά την διάρκεια της οποίας το μεταφερόμενο είδος βρίσκεται στην κατοχή ή στην διαχείριση τρίτων προσώπων, με τα οποία δεν έχει συνάψει άμεσα κάποια σύμβαση ο κύριος του είδους αυτού.»
(Πχ Μεταφορέας εναποθέτει ένα φορτίο σε μια αποθήκη, μέχρι να συγκεντρώσει και άλλο φορτίο, για να συμπληρωθεί ένα κομπλέ φορτίο του φορτηγού του.
Εδώ πλέον μπαίνουν στο παιχνίδι και τα βοηθητικά πρόσωπα της μεταφοράς, πχ Αποθηκευτής, Διαμεταφορέας, Εκμεταλλευτής μέσων φορτώσεων, Ναυτικός Πράκτορας, Εκτελωνιστής, κλπ.)
«αποθήκη» είναι η διαρκής απογραφή στον κάθε χώρο που βρίσκεται ένα προϊόν, εμπόρευμα, πρώτη ύλη, ή γενικά ένα αγαθό, από την στιγμή της παραγωγής του, μέχρι την στιγμή της βιομηχανοποιήσεως, της αναλώσεως, ή της πωλήσεως του στην κατανάλωση».
Ο μόνος χώρος που συγκεντρώνει αυτήν την προϋπόθεση είναι τα λογιστικά βιβλία και η λογιστική μηχανοργάνωση, κατά κύριο λόγο της κάθε Εμπορικής και Βιομηχανικής Επιχείρησης (ΕΒΕ) και επικουρικά των Μεταφορικών και των Διαμεταφορικών Επιχειρήσεων, ή ενδεχόμενα με προϋποθέσεις και των Αποθηκευτικών Επιχειρήσεων!
«αποθηκευτικός χώρος» καλείται ο κάθε φυσικός χώρος,στον οποίο αποτίθεται ένα εμπόρευμα για οποιοδήποτε λόγο, πχ ακόμα και η “άκρη ενός δρόμου”, που στοιβάχτηκε το εμπόρευμα, ύστερα από ένα συμβάν στο φορτηγό.
Μεταφράζω τον όρο των επίσημων κειμένων της ΕΕ, όπως προβλέπει και ο κοινοτικός τελωνειακός κώδικας 2454/93 στο άρθρο 14θ, ήτοι «logistical system», «système logistique» και «logistisches System», σαν «λογιστικό σύστημα». Αντίθετα με την ορθή μετάφραση «λογιστικό σύστημα», ορισμένα συντεχνιακά συμφέροντα με πρωτεργάτη τον κ. Ιω. Παππά, καθηγητή του Πολυτεχνείου, μετέφρασαν τον όρο των επίσημων γλωσσών της ΕΕ σαν: «σύστημα εφοδιαστικής διαχείρισης»…
Εγώ αδιαφορώ αν πρόκειται για λάθος ή σκοπιμότητα στην μετάφραση και έχω ορίσει την έννοια «Λογιστικό Σύστημα», «logistical system», «système logistique» και «logistisches System» με τον πρακτικό τρόπο που πρέπει να γίνει κατανοητός από τον αναγνώστη του βιβλίου και των σχολίων μου:
«Λογιστικό Σύστημα (Logistics) για τις λογιστικές καταχωρήσεις, (σε χρήμα)
Λογιστικό Σύστημα (System) για τις μεταφορικές καταχωρήσεις, (σε φορτίο),
Είναι η Διαδικτυακή και διεπιχειρησιακή διαχείριση των εμπορευμάτων και των μεταφορικών μέσων, οι λογιστικές και οι μεταφορικές καταχωρήσεις, η κατάρτιση και εκτέλεση των συμβάσεων, καθώς και η επίβλεψη της θέσης και της κυκλοφορίας των μεταφορικών μέσων, οι οποίες διενεργούνται μεταξύ των στελεχών των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, με πρόσβαση μέσω διαδικτύου της μίας, σε επιλεγμένες σελίδες του λογιστηρίου της άλλης».
Πέραν αυτού διαπιστώνω ότι, πολλοί ακαδημαϊκοί ή συντεχνίες, προκειμένου να παραμείνουν στην επικαιρότητα ή να εισπράξουν επιχορηγήσεις, αναφέρονταν στην λέξη «Logistics» σε κείμενα, που η λέξη πρέπει να εκληφθεί με την έννοια «Λογισμός». Πάνω σε αυτό η άποψη μου έχει περιληπτικά έτσι, όπως την διδάχθηκα προ 50 ετών στην ΑΒΣΠ:
1) Η ανάγκη να μετρήσει η επιχείρηση τα οικονομικά της μεγέθη, γέννησε τον Επιχειρησιακό Λογισμό, ο οποίος χωρίζεται στην “Γενική Λογιστική” και στην “Mικροοικονομική Aνάλυση”.
2) Η Γενική Λογιστική απεικονίζει τις αυξήσεις και τις μειώσεις της περιουσίας της επιχείρησης και προσδιορίζει το οικονομικό αποτέλεσμα.
3) Η Μικροοικονομική Ανάλυση κοστολογεί τις αποδόσεις των επί μέρους λειτουργιών της επιχείρησης, συγκεντρώνει και αξιολογεί τα οικονομικά μεγέθη, και προπαρασκευάζει τα ποσοτικά δεδομένα, για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων.
Μια από τις λειτουργίες της βιομηχανικής επιχείρησης είναι η “Λειτουργία της Διαθέσεως”… «η οποία - κατά τον Παπαδημητρίου, - περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων, των δημιουργουμένων από της στιγμής της παραγωγής των έτοιμων προϊόντων, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.»
Άρα η λέξη «Logistics» μόνη της μπορεί να εκληφθεί καταρχήν ως «λογιστική» ανεξάρτητα αν την λογιστική την τηρούμε με την βοήθεια προγραμμάτων Η/Υ, ή χειρόγραφα.
Η λέξη «λογισμός» βάσει έγκυρου λεξικού σημαίνει «μέτρηση και υπολογισμός» και δίνει φως και λάμψη στην λέξη που προσδιορίζει. Για τον λόγο αυτό η λέξη είναι ελκυστική στους ακαδημαϊκούς, για να περιγράψει ο καθένας την επιστήμη του, πχ «μαθηματικός λογισμός», «απειροστικός λογισμός», κλπ.
Αντίστοιχα στην Οργάνωση και Διοίκηση των Επιχειρήσεων, η ΑΒΣΠ χρησιμοποίησε με τον Παπαδημητρίου προ 50 και πλέον ετών την λέξη «Λογισμός» = «μέτρηση και υπολογισμός», για να περιγράψει τον τρόπο σκέψης και δράσης του επιχειρηματία, για την επίτευξη του σκοπού της επιχείρησης του, που είναι το κέρδος, ως: «Επιχειρησιακός Λογισμός»!
Αντίστοιχα οι ακαδημαϊκοί των άλλων κρατών ονομάζουν την δράση για την επίτευξη κέρδους «Business» και επομένως τον επιχειρηματία που δρα με σκοπό το κέρδος «Businessman».
Άρα ανεξάρτητα αν ορίστηκε πρώτα ο όρος «Επιχειρησιακός Λογισμός», τον οποίο μετάφρασαν οι ξένοι σαν «Business Logistics», ή αντίστροφα, το βέβαιο είναι ότι ο όρος περιλαμβάνει το πεδίο σκέψης και δράσης του κερδοσκόπου επιχειρηματία. Κατά συνέπεια ο Επιχειρησιακός Λογισμός συνιστά το κατ’ εξοχήν επιστημονικό πεδίο της Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων, (ΟΔΕ), διότι εξ ορισμού η “Επιχείρηση” έχει σκοπό το κέρδος.
Αυτό βέβαια σημαίνει ότι, η συνισταμένη του συνόλου των μαθημάτων που διδάσκονται στην ΟΔΕ, αυτόν τον σκοπό έχει, να διδάξουν στον φοιτητή όλα τα επί μέρους πεδία του περιβάλλοντος λειτουργίας της επιχείρησης και της αγοράς γενικότερα. Με τις γνώσεις αυτές θα μπορεί ο πτυχιούχος ΟΔΕ στην κατοπινή εργασία του να αντιλαμβάνεται, να οργανώνει και να προγραμματίζει τις δράσεις για την επίτευξη του τελικού σκοπού της επιχείρησης, στην οποία θα καταλάβει μια θέση ευθύνης στην διοίκηση της.
Ειδικότερα για τους μεταπτυχιακούς ΟΔΕ, που θα επιλέξουν να ειδικευτούν στην λειτουργία της αγοράς, η οποία αρχίζει από την απογραφή της παραγωγής και τελειώνει στην πώληση του αγαθού στην αγορά, χρήσιμο είναι το βιβλίο και τα σχόλια μου, γιατί συνιστούν ένα πρώτο πεδίο γνώσεων, ανεξάρτητα αν η εργασία θα ασκηθεί σε Εμπορική, Βιομηχανική, Διαμεταφορική, Μεταφορική ή Αποθηκευτική επιχείρηση. Όλα τα στελέχη αυτών των κλάδων της οικονομίας συνεργάζονται μεταξύ τους και κάνουν την ίδια δουλειά: αγοράζουν, πουλάνε, κουβαλάνε! το καθένα όμως, για λογαριασμό της επιχείρησης που εργάζεται.
Από τα παραπάνω προτρέπω όσους θελήσετε να μελετήσετε το βιβλίο μου, να μην σας απασχολεί η λέξη «Logistics», όπως την έχετε κατανοήσει από άλλους ημεδαπούς και αλλοδαπούς συγγραφείς. Το βιβλίο μου δεν το απασχολεί δηλαδή, αν «Logistics» = «Λογισμό» = «Μέτρηση και Υπολογισμό» έκανε ο Λέων ο Σοφός, ο Μ. Αλέξανδρος, οι ΗΠΑ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο στρατηγός Παγώνης στον πόλεμο του Ιράκ, ή η αεροπορία στον πόλεμο του Κόλπου, για να επιτύχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό.
Όλες αυτές οι προσεγγίσεις από τα παλιά, είναι τερτίπια του Πολυτεχνείου, που λόγω της κρίσης «τέχνας κατεργάζεται» και επιδιώκει δια της τεθλασμένης να δώσει στους πτυχιούχους του μερίδιο στην αγορά εργασίας, στο πεδίο δράσης, για την διενέργεια του μεταφορικού έργου. Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί, γιατί το μεταφορικό έργο οργανώνεται, προγραμματίζεται και διενεργείται με τις υφιστάμενες υποδομές και την ισχύουσα νομοθεσία.
Άρα οι τεχνικοί εργάστηκαν σε παρελθόντα χρόνο για να κατασκευαστούν οι υποδομές, τα μέσα μεταφοράς, η τεχνολογία, κλπ. Κατά την διάρκεια εκτέλεσης του μεταφορικού έργου οι τεχνικοί ασκούν στις επιχειρήσεις βοηθητικές υπηρεσίες επισκευών και βελτιώσεων των υποδομών, επισκευές στα μέσα μεταφοράς, στα συστήματα φορτώσεων, εκφορτώσεων, στοιβάγματος, στις τεχνολογίας, κλπ.
Ενδεχόμενα επίσης οι μηχανικοί διοίκησης του Υπουργείου Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων να συγκεντρώνουν στατιστικά στοιχεία για να βελτιώσουν τις υφιστάμενες υποδομές ή να κατασκευάσουν νέες, που θα καλύψουν τις ανάγκες εκτέλεσης του μεταφορικού έργου σε μέλλοντα χρόνο.
Τα κείμενα μου στοχεύουν στην οργάνωση της Διοίκησης της Επιχείρησης, με τρόπο ώστε να παίρνει ορθολογικά και οικονομικά τις αποφάσεις. Για τον λόγο αυτό πρέπει να διευκρινίσω τους δύο κρίσιμους όρους, το αντικείμενο των οποίων πρέπει να κατέχει σε βάθος, το ικανό και καταρτισμένο οικονομικό ή εμπορικό στέλεχος της ηγεσίας της επιχείρησης:
α) “Οργάνωση” είναι η ικανότητα να κατανοείς ποιες δράσεις είναι αναγκαίες, για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου σκοπού.
β) “Προγραμματισμός” είναι η ικανότητα να κατανείμεις στον χρόνο με ιεραρχημένη σειρά τις αναγκαίες δράσεις, για την επίτευξη του τεθέντος
σκοπού.
Τέλος, για τον λόγο αυτό,
Το βιβλίο μου ασχολείται να περιγράψει μικροοικονομικά το περιβάλλον που δρουν οι εμπλεκόμενοι και τις δράσεις που οφείλουν να αναλάβουν, για να βρεθούν τα αγαθά από την παραγωγή στην κατανάλωση. Αυτό θα βοηθήσει το στέλεχος της Διοίκησης της Επιχείρησης να κατανοεί στην κάθε φάση της μεταφοράς, ποιες δράσεις είναι αναγκαίες στην κάθε περίπτωση και από ποια πρόσωπα πρέπει να αναληφθούν, για να ολοκληρωθεί η μεταφορά στο σύνολο της.
Σε ότι μας αφορά, πχ για να διαθέσει μια Βιομηχανική επιχείρηση την παραγωγή της στην αγορά, θα πρέπει το στέλεχος της Διοίκησης της Επιχείρησης να επιλέξει τις συσκευασίες, τα μέσα μεταφοράς, να οργανώσει τις αναγκαίες δράσεις, να τις κοστολογήσει, να συγκρίνει τις τιμές ανταγωνισμού, να ερευνήσει την ποιότητα υπηρεσιών των μεταφορικών δικτύων, να μελετήσει εναλλακτικές εφαρμογές για την κυκλοφορία των προϊόντων, κλπ.
Η αρμοδιότητα αυτή αποτελεί την κορωνίδα των αρμοδιοτήτων του στελέχους Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων. Την αλληλουχία αυτή της οργάνωσης των δράσεων, εγώ την ονομάζω «Υπαγωγή εμπλεκομένων σε ιεραρχημένη σειρά». Αντίστοιχα στην θεωρία αυτό ενδεχόμενα περιγράφεται: {για να συναντήσει η «προσφορά» την «ζήτηση»}, ίσως όμως να έχει κατ’ άλλους και την αόριστη και μακροοικονομική έννοια «εφοδιαστική αλυσίδα».
Ανεξάρτητα πως θα περιγραφεί από άλλους το πεδίο αυτό της πραγματικής οικονομίας, θα πρέπει να ορίζεται κάθε φορά το πεδίο εφαρμογής,
κυρίως αν πρόκειται για θεωρητική – μακροοικονομική, ή, μικροοικονομική - πρακτική προσέγγιση του αντικειμένου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλες οι δράσεις για να βρεθούν τα αγαθά από την παραγωγή στην κατανάλωση περιλαμβάνονται στο παρακάτω νομικό πλαίσιο, όπως μου το περιέγραψε ένας άριστος Διδάκτορας της Νομικής, το οποίο πρέπει να έχει κατά νου το κορυφαίο στέλεχος της Διοίκησης της Επιχείρησης:
Αρχή του νομικού κειμένου:
«Η Σύμβαση Μεταφοράς με βάση τις ισχύουσες διατάξεις των άρθρων 681 και επόμενων του Αστικού Κώδικα είναι σύμβαση έργου. Οι πιθανές παρεπόμενες παροχές της, όπως είναι η εργασία φόρτωσης, εκφόρτωσης, φύλαξης, κλπ, απορροφώνται κατά κανόνα από την κύρια χαρακτηριστική παροχή, που είναι η διενέργεια της μεταφοράς, και, επομένως, δεν είναι ικανές να διαμορφώσουν τη νομική φύση της συγκεκριμένης σύμβασης.
Όμως, δεν αποκλείεται από το περιεχόμενο της εκάστοτε σύμβασης, να προκύπτει η πρόθεση των μερών για την σύναψη μιας ξεχωριστής σύμβασης, από την σύμβαση μεταφοράς. Έτσι, στο πλαίσιο της προσωρινής αποθήκευσης των αγαθών από τον Μεταφορέα, σαν ένα είδος συμφωνίας διαχείρισης των εμπορευμάτων από τον Μεταφορέα, κατόπιν εντολών του πελάτη του, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι καταρτίστηκε παράλληλα με τη σύμβαση μεταφοράς και:
α) «σύμβαση παρακαταθήκης», για τη φύλαξη των εμπορευμάτων ή και
β) «σύμβαση μίσθωσης ακινήτου», για την εναπόθεση του πράγματος, ή ακόμη και
γ) «σύμβαση έργου», για την παροχή πρόσθετης εργασίας στα αγαθά, διαλογή, στοίβαγμα, συσκευασία, φόρτωση, κλπ. επιπλέον και
δ) «σύμβαση εντολής», ή οποία έχει ιδιαιτερότητες:
δ1) είναι ενδεχόμενο να αποτελεί μέρος της σύμβασης έργου,
δ2) ενδεχόμενα να είναι άμισθη. Πχ να ενημερώνει ο Αποθηκευτής ή ο Διαμεταφορέας με ηλεκτρονικό μήνυμα το λογιστήριο του πελάτη του, για τις
κινήσεις των ειδών, δίχως επιπλέον αμοιβή, εκτός από τα συμφωνημένα αποθήκευτρα, τα έξοδα φορτώσεων, κλπ.
δ3) ενδεχόμενα να είναι έμμισθη. Να συμφωνηθεί έναντι αμοιβής μια σύμβαση «λογιστικής υποστήριξης», με βάση την οποία θα εργάζεται πχ ο
αποθηκευτής, σαν ένα τμήμα της επιχείρησης του πελάτη του, εκδίδοντας ηλεκτρονικά τα παραστατικά στοιχεία πώλησης ή τα στοιχεία της
μεταφοράς φορτίου, κλπ, με ταυτόχρονα την καταχώρηση τους, με κωδικό πρόσβασης, στο λογιστήριο του πελάτη του.
Οι συμβάσεις της Διαμεταφοράς περιληπτικά είναι:
Πρακτορεία μεταφοράς,
Μεσιτεία μεταφοράς,
Παραγγελία μεταφοράς
Υπεργολαβία μεταφοράς.»
τέλος του νομικού κειμένου.
Οι φοιτητές των Οικονομικών Πανεπιστημίων και ειδικότερα οι νέοι επιστήμονες ΟΔΕ, (Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων), οφείλετε να έχετε κατανοήσει από τα κείμενα μου ότι, την Μεταφορά την κατέχουμε εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα από τους ξένους.
Φρόνιμο είναι επομένως να εργάζεστε, έχοντας πάντα υπόψη ότι, για την εκτέλεση της Μεταφοράς, συμμετέχετε ενεργά στην μελέτη και κοστολόγηση, για την κατάρτιση των αναγκαίων συμβάσεων. Ταυτόχρονα πρέπει να έχετε την ικανότητα να κατανέμετε εξουσίες και αρμοδιότητες στους υφισταμένους σας, για την εκτέλεση των παραπάνω τριών περιπτώσεων συμβάσεων. Οι σχολές ΟΔΕ διδάσκουν ως γνωστό μεταξύ άλλων το εμπορικό και το αστικό δίκαιο σε βάθος…
Όσοι συμφωνήσετε με την παραπάνω διαπίστωση, θα πρέπει να δεχθείτε επιπλέον και μια άλλη ένσταση μου, ειδικά για τον όρο «εφοδιαστική αλυσίδα». Ο όρος προέρχεται από λάθος κατανόηση των κειμένων της ΕΕ, στα οποία ο ορθός όρος σε πρωτότυπη μετάφραση των επίσημων γλωσσών της ΕΕ είναι «αλυσίδα εφοδιασμού».
Η εξήγηση αναφέρεται βέβαια εκτενώς στα άρθρα μου. Τώρα σύντομα διευκρινίζω ότι δεν είναι δυνατόν να περιγράφονται δράσεις της πραγματικής οικονομίας με το μέρος του λόγου “επίθετο”, όπως συγκεκριμένα «“εφοδιαστική” αλυσίδα», αντί «αλυσίδα “εφοδιασμού”», όπως ορίζει η ΕΕ. Αυτό διότι οι θιασώτες του όρου “εφοδιαστική”, θα πρέπει να μας διαστείλουν τότε την «εφοδιαστική» που έχουν στον νου τους, από την «τροφοδοτική», την «προμηθευτική», την «διανεμητική», την «διαμετακομιστική», κλπ, αλυσίδα!
Άρα ο ορθός όρος είναι αυτός της ΕΕ δηλαδή «αλυσίδα εφοδιασμού», (Lieferkette, chaine d’ approvisionnement), δηλαδή υπαγωγή εμπλεκομένων σε ιεραρχημένη σειρά, πχ για τον εφοδιασμό μιας επιχείρησης με πρώτες ύλες. Αντίστοιχα έχουμε τον όρο «αλυσίδα τροφοδοσίας της αγοράς από μια επιχείρηση με εμπόρευμα». Αντίστοιχα μπορεί να λειτουργεί επιπλέον «αλυσίδα Διαμετακόμισης», δηλαδή υπαγωγή εμπλεκομένων σε ιεραρχημένη σειρά, πχ, για να διαμετακομιστούν τα container της Κίνας από τα καράβια της COSCO, μέσω του λιμανιού του Πειραιά στην Κεντρική Ευρώπη.
Ενδεικτικά οι εμπλεκόμενοι στην παραπάνω περίπτωση θα είναι: η COSCO, ο εκμεταλλευτής του γερανού εκφόρτωσης του πλοίου, ο εκμεταλλευτής του χώρου που εναποτίθεται το container, ο εκμεταλλευτής του σιδηροδρομικού βαγονιού, ο εκμεταλλευτής του γερανού φόρτωσης των βαγονιών, ο ΕΟΦ του χώρου αποθέσεως των container, η σιδηροδρομική επιχείρηση μεταφοράς, ο κύριος υπόχρεος της σιδηροδρομικής μεταφοράς, ο τερματικός σταθμός προορισμού των βαγονιών, ο εκτελωνιστής, ο κτηνίατρος, ο γεωπόνος, ο εισαγωγέας, οι πελάτες του εισαγωγέα στην Ευρώπη, οι μεταφορείς του εισαγωγέα και λοιποί…
Πιστεύω να διαπιστώσατε τώρα, γιατί όρισα παραπάνω με τον δικό μου τρόπο την “οργάνωση” και τον “προγραμματισμό”. Πώς είναι δυνατόν να αναρριχηθεί κάποιος στην ηγεσία της Βιομηχανικής, Εμπορικής, Μεταφορικής, Διαμεταφορικής Επιχείρησης, αν του είναι άγνωστες οι δράσεις, που πρέπει να αναλάβουν οι υφιστάμενοι του, ή οι εκάστοτε συνεργαζόμενοι τρίτοι, για να βρεθούν τα αγαθά από την παραγωγή στην κατανάλωση;
Δεν επιτρέπεται να θεωρείτε επίσης ότι, στην αγορά εργασίας θα διακριθεί κάποιος από τους λοιπούς εργαζόμενους της ίδιας επιχείρησης, περιγράφοντας συνολικά σαν “Logistics”, όλες τις δράσεις των εμπλεκομένων και τις συμβάσεις που θα καταρτιστούν.
Από το “Logistics”, δηλαδή από τον “λογισμό”, την “μέτρηση” και τον “υπολογισμό”, αρχίζει απλά και μόνο η αρμοδιότητα του στελέχους Διοίκησης της Επιχείρησης. Αυτό ισχύει στην πράξη, γιατί με βάση τον “επιχειρησιακό λογισμό” και την “μικροοικονομική ανάλυση” λαμβάνονται και οι επιχειρηματικές αποφάσεις των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, στην διοίκηση των οποίων θα κατέχετε μια θέση ευθύνης.
-Πώς όμως θα εφαρμοστούν οι αποφάσεις για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα του τεθέντος σκοπού, αν δεν έχουν καθοριστεί και είναι γνωστές οι απαιτούμενες δράσεις, για να οργανωθούν ορθολογικά, να κοστολογηθούν και να προγραμματιστούν λειτουργικά;
-Πως είναι δυνατόν να αναρριχηθείς στην ιεραρχία της επιχείρησης, αν η πείρα σου εξαντλείται στην αόριστα επαναλαμβανόμενη εισαγωγή στοιχειών στον Η/Υ και στην έκδοση παραστατικών εγγράφων εισαγωγής ή εξαγωγής ειδών από την αποθήκη; Ή
-Αν κατέχεις μονόπλευρα τα τεχνικά θέματα που αφορούν στα “βιομηχανικά συστήματα” ή “συστήματα μεταφοράς”; Ή ίσως και στα “συστήματα εφοδιαστικής διαχείρισης”, που έχει εισάγει το Πολυτεχνείο, με την λάθος μετάφραση του κ. Ιω. Παππά, στο κείμενο της ΕΕ;
Μπορείτε να φανταστείτε την χαοτική διαφορά, που χωρίζει τις παραπάνω τεχνικές θέσεις εργασίας , από την χρηματοοικονομική και εμπορική θέση εργασίας ενός στελέχους μιας Βιομηχανικής και μιας Μεταφορικής Επιχείρησης; Των προσώπων δηλαδή, που θα διαπραγματευτούν για λογαριασμό των επιχειρήσεων τους την οργάνωση, την κοστολόγηση και την κατάρτιση των συμβάσεων, για την ανάληψη και εκτέλεση του έργου, πχ της κυκλοφορίας ενός ή περισσοτέρων προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, σε διάσπαρτους τόπους στην Χώρα μας;
Εγώ για να σταματήσω τον παροξυσμό όσων εκθειάζουν “το” ή “τα Logistics”, τον “Logistician” και τον “Logistics Manager” προκαλώ δηλώνοντας ότι, στις αίθουσες που λαμβάνονται οι αποφάσεις για την διάθεση της παραγωγής στην αγορά, ή στις διαπραγματεύσεις με τις Μεταφορικές και λοιπές επιχειρήσεις, δεν έχει ελπίδα ο “Logistician” να περάσει ούτε απέξω. Αντίστοιχα ο “Logistics Manager” έχει την αμυδρά ελπίδα να εισέλθει σε αυτές τις αίθουσες σαν σερβιτόρος!
Δέχομαι πάντως ευχαρίστως αντίθετες απόψεις για την αιχμηρή θέση μου, αλλά πιστεύω ότι δεν θίγω ή προσβάλλω κάποιον προσωπικά για την εργασία του, γιατί πρόκειται για πλάσματα της φαντασίας κάποιων συμφερόντων. Αν όμως κατατεθούν απόψεις, με περιγραφή της επιστήμης που έχουν σπουδάσει οι “Logisticians” και οι “Logistics Managers”, ή μεταφράσουν την λέξη “Logistics”, διαφορετικά από “Λογιστική” ή “Λογισμός”, όπως εγώ ανάφερα και όρισα παραπάνω, τότε θα ανακαλέσω αμέσως την άποψη μου.
Για να βοηθήσω να σχηματίσετε μια εικόνα για το επίπεδο γνώσεων, που θα αντλήσετε από το βιβλίο και τα σχόλια μου, σας ενημερώνω ότι, για να οργανώσω το έργο του LiDL στην χώρα μας, προσέφυγα ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εκεί βέβαια δεν επιχειρηματολόγησα με τους ορισμούς “Logistics” του Christofer, του Labert, άλλων αλλοδαπών, ή της ελληνικής εταιρείας Logistics, του κ. Παππά του Πολυτεχνείου και των συνοδοιπόρων του!
Σε ότι αφορά στις δράσεις για την διάθεση της παραγωγής μιας βιομηχανικής επιχείρησης στην αγορά, ανεξάρτητα αν στην θεωρία αποκαλείται «τροφοδοτική αλυσίδα», ή ίσως «διανεμητική αλυσίδα», ο Επιχειρησιακός Λογισμός θα περιλαμβάνει τις ίδιες πάντα αποφάσεις. Ενδεικτικά πχ μπορώ να αναφέρω:
α) να διατεθεί η παραγωγή στους πελάτες από το εργοστάσιο, ή από ένα αποκεντρωμένο αποθηκευτικό χώρο;
β) να κατανεμηθεί η παράγωγή σε διάσπαρτους ιδιόκτητους αποθηκευτικούς χώρους, ή να μισθώσει η επιχείρηση τους αναγκαίους
χώρους, καταρτίζοντας συμβάσεις με ειδικευμένες επιχειρήσεις του χώρου;
γ) να συμβληθεί η επιχείρηση με μεταφορικές επιχειρήσεις, ή να κυκλοφορήσει ΙΧ φορτηγά;
δ) να οργανώσει η επιχείρηση ίδιο δίκτυο καταστημάτων, ή να οργανώσει δίκτυο με το "σύστημα της δικαιόχρησης"; (franchise).
Στην κρίση σας τώρα επαφίεται να δεχθείτε, αν η δράση της Διοίκησης της Επιχείρησης “κάνει Logistics” ή “συγκέντρωση και αξιολόγηση οικονομικών μεγεθών για την λήψη των αποφάσεων”. Στην κρίση σας επαφίεται επίσης να καταλαγιάσετε, αν ο “Logistician” κάθεται μπροστά σε ένα τερματικό του Η/Υ και παρακολουθεί τα υπόλοιπα αποθήκης, εκδίδει φορολογικά στοιχεία, εμπορικά έγγραφα, εκτελεί εγγραφές για την κίνηση των ειδών αποθήκης, κλπ.
Εγώ για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης σας δείχνω μια αγγελία «Logistics» και σας προβληματίζω να αποφασίσετε, αν πρόκειται για ένα στέλεχος της Διοίκησης της Επιχείρησης, ή για ένα στέλεχος μειωμένων προσόντων, που ασκεί ομοιόμορφα επαναλαμβανόμενες εκτελεστικές εργασίες, σε εφαρμογή των εντολών των προϊσταμένων του.
Ο τρόπος που συντάχθηκε η αγγελία αυτή με βοηθά να διαστείλω την διαφορά της δράσης που ασκείται στην Διοίκηση της Επιχείρησης, από την εκτελεστική εργασία των προσώπων που δρουν στην “λειτουργία της διαθέσεως”, που όρισε παραπάνω ο Παπαδημητρίου. Οι δράσεις αυτές είναι απλές και εκτελούνται σήμερα μπροστά στο τερματικό του δικτύου του Η/Υ, των εμπλεκομένων προσώπων και έχουν περιληπτικά έτσι:
- Άλλος δέχεται την παραγγελία του πελάτη και εκδίδει το τιμολόγιο πώλησης, που συνιστά ταυτόχρονα εντολή να ετοιμαστεί η παραγγελία.
- Άλλος δέχεται την εντολή να ετοιμάσει την παραγγελία και αναλαμβάνει την δράση να συγκεντρώσει και να συσκευάσει τα είδη,
δίνοντας ταυτόχρονα και την πληροφορία στο τμήμα που συντονίζει τις αποστολές των παραγγελιών.
- Άλλος συγκεντρώνει το σύνολο των παραγγελιών και δίνει την εντολή στον Μεταφορέα για την διάθεση του αναγκαίου οχήματος
για την συντονισμένη αποστολή του συνόλου των παραγγελιών.
- Ο Μεταφορέας διαθέτει το όχημα και με βάση την εντολή που έλαβε, παραλαμβάνει την αποστολή και τα παραστατικά έγγραφα πώλησης, δελτία
αποστολής, κλπ, εκδίδει το έγγραφο μεταφοράς και βέβαια το τιμολόγιο στην χρέωση του πελάτη του, για την παροχή που προσφέρει.
- Ο Μεταφορέας μετά την ολοκλήρωση κάθε φάσης μεταφοράς ενημερώνει τον εντολέα του και τελικά μετά την ολοκλήρωση της μεταφοράς και τον
παραλήπτη, στον οποίο παραδίδει και το μεταφερθέν είδος.
- Παραλήπτης ενδεχόμενα να είναι ο αγοραστής του εμπορεύματος, ίσως όμως και ένας αντιπρόσωπος του, πχ μια Αποθηκευτική Επιχείρηση.
- Η Αποθηκευτική Επιχείρηση εισάγει το είδος με τον κωδικό του στην αποθήκη και ενημερώνει τον πελάτη της και τίθεται το είδος στην διάθεση του,
για την παραπέρα διαβίβαση εντολών…
- Ταυτόχρονα παρακολουθείται με την βοήθεια των προγραμμάτων των Η/Υ, σε συνεργασία με τα προγράμματα των Η/Υ των τραπεζών η πληρωμή
των αξιών των πωληθέντων, των παρεχομένων υπηρεσιών, των βοηθητικών προσώπων της μεταφοράς, κλπ.
- Εάν πρόκειται για εμπορεύματα που κυκλοφορούν σε καθεστώς ενωσιακής διαμετακόμισης τότε πλέον το λογιστικό σύστημα Η/Υ
των εμπλεκομένων επιχειρήσεων (ΕΟΦ), επικοινωνούν με τα συστήματα:
α) Το NCTS (New computerized Transit System) του Τελωνείου της ΕΕ.
β) Το ICISnet (Integradet Customs Information System) του ελληνικού τελωνείου.
γ) Στην ενδοκοινοτική κτήση λειτουργεί ως γνωστό το VIES (VAT Information Exchange System)
δ) Οι συναλλαγές μεταξύ ελληνικών επιχειρήσεων απεικονίζονται με βάση τον ΚΦΑΣ (Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης των Συναλλαγών) και
διασταυρώνονται μέσω του TAXIS.
Γίνεται επομένως κατανοητό, ότι σε γενικές γραμμές ο παραπάνω κύκλος δράσεων, συνιστά συνεκτικά το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της Μεταφοράς αξίας και φορτίου. Όσοι λειτουργούν μέσα σε αυτό, δεν κάνουν τίποτα άλλο, από το να προσθέτουν ή να αφαιρούν χρηματοοικονομικά μεγέθη στον Η/Υ. Αυτό το εκτελεστικό έργο, για να βρεθούν δηλαδή τα αγαθά από την παραγωγή στην κατανάλωση και να εισπραχθούν οι αξίες τους, εμείς στην ΑΒΣΠ πριν από 50 χρόνια το λέγαμε: «δεν φιλοσοφούμε, προσθέσεις και αφαιρέσεις κάνουμε».
Σήμερα αυτοί που θέλουν να πρωτοτυπήσουν, να εντυπωσιάσουν, να εκμισθώσουν προγράμματα Η/Υ, να εισπράξουν επιχορηγήσεις ή να υποσκελίσουν άλλους εργαζόμενους στην αγορά εργασίας, προτάσσουν την λέξη “Logistics”. Στην πράξη όμως και αυτοί, άσχετα αν άμεσα δεν το αντιλαμβάνονται, εκτελούν την ίδια δουλεία: κάνουν προσθέσεις και αφαιρέσεις!
Η διαφορά είναι ότι στο παρελθόν η δουλειά γινόταν χειρόγραφα και την ονομάζαμε «χρέωση» και «πίστωση». Τώρα γίνεται ηλεκτρονικά και τις προσθέσεις ή τις αφαιρέσεις τις κάνουν αυτόματα οι «κωδικοί κίνησης» των προγραμμάτων των Η/Υ… Είτε στην μία περίπτωση όμως, είτε στην άλλη, η δουλειά λέγεται «Λογιστική», και ο ρόλος της στην λειτουργία των επιχειρήσεων, είναι μεταξύ άλλων οι μετρήσεις επί της περιουσίας της επιχείρησης.
Με το παραπάνω απλό παράδειγμα διακρίνεται εύκολα, επιπλέον και η έννοια της λέξης “Logistics” και σαν “Λογισμός”, από τον οποίο κατά τα προηγούμενα, προκύπτει η έννοια «Επιχειρησιακός Λογισμός» = «Business Logistics». Εδώ πλέον γίνεται λόγος για την συγκέντρωση και αξιολόγηση των οικονομικών μεγεθών, για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων. Το επιστημονικό πεδίο για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων δεν διδάσκεται βέβαια στις σχολές του Πολυτεχνείου, αλλά κυρίως στα τμήματα ΟΔΕ των Οικονομικών Πανεπιστημίων.
Από επιστημονικής άποψης όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μία πρόκληση, η οποία προσεγγίζεται:
Αφενός από τεχνικής πλευράς του Πολυτεχνείου, δηλαδή της κατασκευής των υποδομών και της τεχνολογίας,
αφετέρου από πλευράς Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων (ΟΔΕ), δηλαδή από την πλευρά της εκμετάλλευσης των υποδομών
και της τεχνολογίας.
Εγώ δηλαδή πιστεύω ότι ξεκαθάρισα από πλευράς ΟΔΕ: Τόσο μονολεκτικά την λέξη “Logistics” σαν “Λογιστική” και “Λογισμός”, όσο επιπλέον και περιφραστικά τον όρο “Business Logistics” σαν “Επιχειρησιακός Λογισμός”. Δέχομαι όμως και τον επιστημονικό αντίλογο από πλευράς του Πολυτεχνείου, να μας διευκρινήσει, τι σημαίνει "Logistics" ή την σημασία της λέξης "Λογισμός" στον όρο "Απειροστικός Λογισμός".
Λαμβάνοντας υπόψη την παραπάνω αγγελία και τα σχόλια που την ακολούθησαν σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Ν. 4302/2014, όπου μεταξύ άλλων ορίζεται ότι, «Logistics είναι η Μεταφορά…», αφήνω στην κρίση σας την ορθότητα της επιλογής μου, να αδιαφορώ για τον ξενικό όρο «Logistics», για να ασχοληθώ αποκλειστικά στο βιβλίο μου και να ορίσω το πλαίσιο, μέσα στο οποίο λειτουργεί η ίδια η Αγορά της Μεταφοράς.
Στην πράξη δηλαδή η ορθή έκφραση που αποδίδει κατά την άποψη μου, για την παρούσα περίπτωση την πραγματικότητα, είναι ότι: «Logistics» είναι η «Λογιστική της Μεταφοράς»! Και όχι μονολεκτικά η «Μεταφορά», όπως εντελώς λαθεμένα και αλόγιστα αναφέρεται στον νόμο 4302/14.
Το ίδιο επιβεβαιώνει και το Υπουργείο Οικονομικών, που επιβάλει την λογιστική – φορολογική απεικόνιση, μεταξύ άλλων και των συμβάσεων – συναλλαγών, που καταρτίζονται συνολικά για την εν γένει κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Την αλήθεια της άποψης μου αποδεικνύει και το παραπάνω νομικό κείμενο, που εξηγεί ότι, η “Μεταφορά” είναι μια “Σύμβαση Έργου”, τα έγγραφα της οποίας ως γνωστό, καταχωρούνται λογιστικά για οργανωτικούς και φορολογικούς λόγους.
Επιπλέον, όμως, επιβάλλεται να ενδιαφερθείτε να πληροφορηθείτε και για την αόριστη έννοια “εφοδιαστική διαχείριση” του κ. Ιω Παππά. Το Πολυτεχνείο πρέπει να μας διευκρινίσει δηλαδή, αν πρόκειται για τεχνική διαχείριση, πχ κλαρκ, ράφια, ρομποτικές εφαρμογές, ράμπες, κλπ, ή για λογιστική διαχείριση, όπως ορίζει σχετικά η ΕΕ στο άρθρο 14θ του τελωνειακού κώδικα 2454/1993, την περιέγραψα παραπάνω και κατανοούν εύκολα, τα στελέχη Διοίκησης των Επιχειρήσεων στους τόπους εργασίας!
Επειδή στον Ν. 4302/2014 εισήχθη εντελώς ανούσια και η λέξη “Logistics”, την οποία ο κ. Ιω. Παππάς είχε μεταφράσει σαν “εφοδιαστική”, φρόνιμο είναι να αποσαφηνίσω για μια ακόμα φορά και εδώ, την άποψη μου για την ξένη λέξη και την μετάφραση της.
Στα κείμενα μου αναφέρω ότι η λογιστική παρακολουθεί σαν “σκιά” την λειτουργία των επιχειρήσεων και αποτυπώνει με λογιστικές εγγραφές τις δράσεις που εκτελούνται μέσα σε αυτές. Οι δράσεις εντός των επιχειρήσεων κατά τον Παπαδημητρίου, διακρίνονται σε “αυτοτελείς”, όταν από αυτές συνάγεται λογιστικό γεγονός.
Με βάση αυτήν την διάκριση θα πρέπει να διασταλεί και να αναλυθεί στις διατριβές σας η έννοια «εφοδιαστική Logistics», που τέθηκε στον Ν. 4302/2014. Αυτό διότι κατά την διάρκεια εκτέλεσης των «δραστηριοτήτων εφοδιαστικής», εκτελούνται από τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τεχνικές δράσεις μέσα στα «βιομηχανικά συστήματα», στα «συστήματα μεταφορών», στους χώρους παραλαβής και αποστολής φορτίων και γενικά εντός των υποδομών, που κατασκεύασε σε προγενέστερο χρόνο το Πολυτεχνείο.
Οι δράσεις αυτές κατά την διάρκεια της εκτέλεσης τους δεν προκαλούν λογιστικό γεγονός, και το μόνο που είναι γνωστό, την στιγμή εκείνη στα στελέχη που τις εκτελούν, είναι ο σκοπός για τον οποίο εκτελούνται, πχ για την παραλαβή πρώτων υλών προς εφοδιασμό της αποθήκης, για το φόρτωμα του φορτηγού που θα αναχωρήσει, για την ανασυσκευασία, την μεταφόρτωση αποστολών, κλπ.
Άρα έχουμε διαφορετικούς “επί μέρους σκοπούς” στις διάφορες επιχειρήσεις, που εκτελούνται για την επίτευξη του τελικού σκοπού της καθεμιάς, που είναι το κέρδος. Ποιος ο λόγος όμως, να συσκοτιστούν και να περιγραφούν όλοι οι σκοποί των επιχειρήσεων συνολικά ως «εφοδιαστική Logistics»; Το ορθό είναι επομένως να αναλυθούν οι σκοποί και να προσδιοριστεί η λογιστική, που θα απεικονίζει τις αυτοτελείς δράσεις για την εκτέλεση τους.
Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε την «λογιστική αποθήκης» ή την «λογιστική των προμηθειών – εφοδιασμού» των επιχειρήσεων, την «λογιστική των πωλήσεων», κλπ. Το σημαντικό σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι οι «λογιστικές κινήσεις» με βάση τον προγραμματισμό τους ως «κωδικοί κίνησης» στον Η/Υ, αποτυπώνουν τις αυξήσεις και τις μειώσεις των μεγεθών των ειδών και του χρήματος, σε όλη την διάρκεια λειτουργίας της επιχείρησης…
Με βάση τις απόψεις μου η μεταφορά φορτίου και αξίας περιλαμβάνει τις δράσεις για να βρεθούν τα αγαθά από τη παραγωγή στην κατανάλωση.
Η διαδρομή που ακολουθούν έχει περιγραφεί από εμένα, σαν “νοητή προέκταση της ταινίας συναρμολόγησης της παραγωγικής μονάδας”, η οποία αφού διέλθει από ορισμένα σημεία τερματίζει στην κατανάλωση.
Αν επομένως θελήσουμε να περιγράψουμε την Μεταφορά, επιβάλλεται να την θεωρήσουμε σαν μια παραγωγική διαδικασία, που δεν διαφέρει από την εισαγωγή ενός είδους από την αποθήκη στην παραγωγή, ή από την παραγωγή στο στοίβασμα του έτοιμου προϊόντος στην Βιομηχανική αποθήκη. Το μόνο που μεταβάλλεται στην Μεταφορά είναι η απόσταση και τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν.
Η μόνη διάκριση που μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή, είναι η διάκριση των δράσεων όσων ασχολούνται με την Μεταφορά, δηλαδή αυτό που στην Οικονομική των επιχειρήσεων στην ΑΒΣΠ ονομάζαμε “Εκμετάλλευση” και “Συναλλαγές”.
Στην Εκμετάλλευση τα πρόσωπα ασκούν δράσεις για στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, για την επίτευξη επί μέρους σκοπών, οι οποίοι όταν ολοκληρωθούν συνιστούν αυτοτελείς δράσεις και καταχωρούνται ως λογιστικά γεγονότα.
Στις Συναλλαγές οι δράσεις ασκούνται σε εκτέλεση των συμβάσεων που έχουν καταρτιστεί μεταξύ των εμπλεκομένων προσώπων στην Μεταφορά. Αυτός είναι και ο λόγος που στο βιβλίο μου χαρακτηρίζω την Σύμβαση Μεταφοράς ως “Απλή”, “Μικτή”, “Σύνθετη” και “Συνδυασμένη”, ανάλογα με τις φάσεις* που εκτελείται και ολοκληρώνεται, καθώς και τις συμβάσεις που καταρτίζονται και τα πρόσωπα που τις εκτελούν.
*(Κατά Φάση στην ΑΒΣΠ ονομάζαμε την διαδικασία παραγωγής, η οποία επέτρεπε να παραμείνει το προϊόν μισοτελειωμένο, πχ νήμα, ύφασμα
ένδυμα. Σε αντιστοιχία έχουμε πχ στην Μικτή Μεταφορά, σαν πρώτη φάση την οδική Μεταφορά από τον αποθηκευτικό χώρο, μέχρι τον
σιδηροδρομικό σταθμό, την οποία θα ακολουθήσει αργότερα ως δεύτερη φάση η σιδηροδρομική μεταφορά. Μια τρίτη φάση είναι πχ η πληρωμή της
αξίας του αγορασθέντος εμπορεύματος και η εκχώρηση των φορτωτικών εγγράφων στην διαταγή του αγοραστή! κοκ… Αντιλαμβάνεστε τώρα την
διάκριση που κάνω μεταξύ της έννοιας "Μεταφορά αξίας" και "Μεταφορά φορτίου";)
Επομένως “Μεταφορά” δεν είναι να εργάζεσαι μπροστά σε ένα τερματικό δικτύου Η/Υ του προγράμματος μιας επιχείρησης. Αυτή η απασχόληση είναι μια από τις χιλιάδες δράσεις που ασκούνται καθημερινά σε εκτέλεση επί μέρους σκοπών, από τους εργαζόμενους στην κάθε επιχείρηση.
Το θέτω και διαφορετικά:
Οι δράσεις για την επίτευξη ενός επί μέρους σκοπού εκτελούνται σε πραγματικό χρόνο, που διαρκεί από λίγα λεπτά, πχ ανάληψη μιας παρτίδας από το ράφι… Αλλά ίσως και ένα μήνα, που διαρκεί η μεταφορά ενός φορτίου από την Κίνα ή τις ΗΠΑ.
Όταν όμως η δράση καταστεί αυτοτελής, δηλαδή εκτελεστεί πλήρως, η λογιστική της Μεταφοράς που την απεικονίζει, διαρκεί μηδέν χρόνο!
Για τον λόγο αυτό έχω αναφέρει ότι, ο “χρόνος” στην Μεταφορά αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα κόστους και επιβάρυνσης στις επιχειρήσεις, που πρέπει να προσεγγίζεται σε βάθος κατά την διάρκεια των σπουδών σας και σε όλα τα επί μέρους ειδικά μαθήματα. (πχ εφοδιασμός, επιλογή τόπου εγκατάστασης, προθεσμίες παράδοσης παραγγελιών, κλπ.)
Για να γίνει κατανοητή η έννοια της Μεταφοράς συνολικά, θα πρέπει να προσεγγιστούν και να αναλυθούν οι δράσεις των εμπλεκομένων, οι οποίοι ενεργούν για την υλοποίηση της, δηλαδή η “Μεταφορά” προσεγγίζεται και χαρακτηρίζεται:
1) Χερσαία μεταφορά από τεχνικής πλευράς ονομάζουμε την μεταφορά που λαμβάνουμε υπόψη μόνο τις υποδομές, τα μεταφορικά και τα λοιπά
βοηθητικά μέσα που χρησιμοποιούνται για την μετακόμιση, ή την ενδιάμεση εναπόθεση ή αποθήκευση των φορτίων.
2) Χερσαία μεταφορά από νομικής πλευράς ονομάζουμε την μεταφορά που λαμβάνουμε υπόψη τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτήν, καθώς και την
συμβατική σχέση που καθορίζει την παροχή, την αντιπαροχή και την ευθύνη έκαστου εξ αυτών.
3) Χερσαία μεταφορά από οικονομικής πλευράς ονομάζουμε την μεταβολή που υφίσταται η διακίνηση του εμπορεύματος, η οποία επιβάλει
διαχειριστικά, ή υποχρεώνει φορολογικά, στην διενέργεια τουλάχιστον μίας λογιστικής εγγραφής.
4) Χερσαία μεταφορά από εμπορικής και επιχειρηματικής πλευράς ονομάζουμε την μετακόμιση των φορτίων με γνώμονα τον σκοπό και την αιτία για
τον οποίο παρήχθησαν και διακινούνται, ως πχ την πώληση, την βιομηχανοποίηση την αποθήκευση, την επιστροφή στον αποστολέα, την αποστολή
για καταστροφή, ή τον ενταφιασμό, ή την ανακύκλωση, την διαλογή ελαττωματικών, την συμμετοχή σε έκθεση, την αποστολή για επισκευή και
επιστροφή, την ενδοεπιχειρησιακή τροφοδοσία, την τριγωνική πώληση, τον δειγματισμό, κλπ.
Διευκρίνηση
Ο όρος “εφοδιαστική αλυσίδα” είναι θεωρητικός, γιατί δεν προκαλεί λογιστικά γεγονότα και για τον λόγο αυτό παραλείπεται. Ο όρος αυτός δεν σημαίνει στην πράξη το παραμικρό, και ιδιαίτερα από το σημείο που αναλύεται και προσεγγίζεται η Μεταφορά από το βιβλίο και τα σχόλια μου. Όσοι χρησιμοποιούν τον όρο αυτό, ίσως να διαπιστώσουν ότι τους καλύπτει η παρακάτω πέμπτη προσέγγιση:
5) Χερσαία μεταφορά από οργανωτικής πλευράς ονομάζουμε την μεταφορά που λαμβάνουμε υπόψη την σχέση, τον τρόπο και την αιτία, για την οποία
είναι οργανωμένα μεταξύ τους τα πρόσωπα, που συμμετέχουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε αυτήν. Η οργάνωση της μεταφοράς είναι αρμοδιότητα του
κάθε Διαχειριστή Μεταφοράς*, μέλους της Διοίκησης της Επιχείρησης, ανεξάρτητα αν το αντικείμενο της επιχείρησης που εργάζεται είναι το Εμπόριο,
η Βιομηχανία, η Αποθήκευση, η Μεταφορά, η Διαμεταφορά, κλπ.
*(Ο “Διαχειριστής Μεταφοράς” (ΔΜ) είναι όρος της ΕΕ, βλέπε αναλυτικά στο βιβλίο. Εδώ σύντομα: ΔΜ είναι το πρόσωπο, που εξουσιοδοτείται από την
επιχείρηση να συνάπτει τις συμβάσεις, οι οποίες καθιστούν την επιχείρηση υπεύθυνη έναντι των φορολογικών αρχών.)
Ως οργάνωση νοείταιη αυτοτελής εργασία που προσφέρεται από τον καθένα από τους εμπλεκόμενους στην κάθε φάση της μεταφοράς, η οποία εκτελείται και ολοκληρώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να προετοιμαστεί και το αμέσως επόμενο στάδιο της υλοποίησης της μεταφοράς, που είναι ευθύνη και υποχρέωση του αμέσως επόμενου εμπλεκομένου. Αυτό εκτελείται δηλαδή:
5.1) μέσω βάσης δεδομένων,
5.2) με την σύναψη συμβάσεων έργου με τους Μεταφορείς, ή τις παραπάνω συμβάσεις με τους Διαμεταφορείς και τους αποθηκευτές,
των χωριστών εντολών ανά παρτίδα,
5.3) με την ανάθεση του συνολικού πακέτου σε ένα πράκτορα,
5.4)ή την μεσολάβηση ενός έμπειρου Διαμεταφορέα, ή
5.5) ενός αντιπροσώπου,
5.6) ή μιας εμπορικής τράπεζας,
5.6) ή με την από κοινού οργάνωση μιας μεταφοράς, με ομαδοποίηση των παρτίδων διαφόρων αποστολέων,
με την ολοκλήρωση επί μέρους φάσεων της Μεταφοράς, που έχουν σαν αποτέλεσμα την διαρκή προώθηση των προϊόντων και των εμπορευμάτων προς σημεία κείμενα εγγύς των τόπων της προσδοκώμενης κατανάλωσης, ή της ενδιάμεσης αποθήκευσης τους, ή όπου τέλος πάντων οι επιχειρηματικές αποφάσεις και οι συμβάσεις προβλέπουν να παραδοθούν.
6) Χερσαία μεταφορά από φορολογικής πλευράς ονομάζουμε την μεταφορά που λαμβάνουμε υπόψη το τελωνειακό ή το φορολογικό καθεστώς
μεταφοράς των φορτίων, (συμβάσεων έργου), ή το καθεστώς ΦΠΑ της μεταφοράς της αξίας, (συμβάσεων πώλησης).
Στην φορολογική πλευρά της μεταφοράς περιλαμβάνεται και η ενδοεπιχειρησιακή κυκλοφορία με ΙΧ φορτηγά, δηλαδή ο κύριος του είδους, ο αποστολέας, ο παραλήπτης και το μεταφορικό μέσο έχουν τον ίδιο ΑΦΜ.
Επίλογος
Για περισσότερα ανατρέξτε στο συνημμένο βιβλίο και στα άρθρα μου στην ίδια ιστοσελίδα. Με το παρόν σχόλιο προσπάθησα να συνδέσω την θεωρία με την πρακτική λειτουργία της αγοράς. Η πραγματική γνώση που χρειάζεστε σε κάθε περίπτωση, είναι η επιμελής σπουδή όλων των μαθημάτων, των επί μέρους επιστημονικών πεδίων των σπουδών σας.
Οι καθηγητές σας μέσα από την διδασκαλία, τα συγγράμματα, τις αναλύσεις των θεμάτων και τις συζητήσεις μέσα στα αμφιθέατρα, θα σας δείξουν τον τρόπο να αξιοποιήσετε τις πανεπιστημιακές σας γνώσεις, στην μετέπειτα αγορά εργασίας.
Η πρώτη κρίσιμη αξιολόγηση για τις επιδόσεις σας, θα προκύψει από τον τεχνοκρατικό τρόπο που θα δουλέψετε τις πτυχιακές και κυρίως τις μεταπτυχιακές διατριβές σας. Σας συμβουλεύω να μην θεωρήσετε ότι έχετε συντάξει μια αξιόλογη διατριβή, επειδή ανακαλύψατε τον ορισμό για την λέξη “Logistics”, κάποιου επιστήμονα στην Αυστραλία ή στις ΗΠΑ, ή αναφέρετε την περιγραφή “Logistics”, διαφόρων επιχειρήσεων που εκμισθώνουν λογιστικά προγράμματα αποθήκης.
Η διατριβή που θα δίνει εκτός από πτυχίο και δουλεία είναι αυτή, που θα προσεγγίζει την ανησυχία του επιχειρηματία να βρει λύσεις μεταξύ άλλων στα προβλήματα:
α) της Βιομηχανικής και Εμπορικής επιχείρησης, σε ότι αφορά στην απρόσκοπτη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των προϊόντων, σε
αποκεντρωμένους τόπους κείμενους πλησίον της κατανάλωσης ,
β) της Μεταφορικής και Διαμεταφορικής επιχείρησης, σε ότι αφορά στην προσπάθεια να μειώσει οργανωτικά τις αποστάσεις, για να συμπιέσει τον
χρόνο διάρκειας της μεταφοράς και λειτουργικά τα κοστολόγια, για να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον ανταγωνισμό.
Θα το εκφράσω και διαφορετικά. Η διατριβή σας πρέπει να έχει “δυναμικό” και όχι “στατικό” χαρακτήρα.
Στατικά αντιμετωπίζει πχ την “λειτουργία της διαθέσεως” το σπουδαίο σύγγραμμα του κ. Γιαννάκαινα, του μεταπτυχιακού του ΠΑ.ΠΕΙ. Δηλαδή το σύγγραμμα περιγράφει και αναλύει την λειτουργία των επιχειρήσεων, που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας. Άρα είναι ένα χρήσιμο διδακτικό εργαλείο, το οποίο όμως φωτογραφίζει στιγμιαία, μια συγκεκριμένη οργάνωση και δράση της επιχείρησης.
Οι διατριβές σας όμως πρέπει να είναι δυναμικής κατεύθυνσης και να λαμβάνουν υπόψη τον παράγοντα χρόνο. Η διατριβή να μην ασχολείται δηλαδή με τις αόριστα επαναλαμβανόμενες δράσεις των στελεχών της επιχείρησης, που εκτελούνται σε εφαρμογή των εντολών της διοίκησης της επιχείρησης, μέσα στους χώρους που διακινούνται και κυκλοφορούν τα εμπορεύματα.
Θα πρέπει αντίθετα η διατριβή να επικεντρωθεί στην λειτουργία της διοίκησης της επιχείρησης, η οποία θα συγκεντρώσει τα χρηματοοικονομικά μεγέθη της υφιστάμενης “λειτουργίας της διαθέσεως” της επιχείρησης, όπως αναλυτικά τα προσεγγίζει και περιγράφει το σύγγραμμα του κ. Γιαννάκαινα.
Τότε πλέον η διατριβή θα αποσπαστεί από τους χώρους που κυκλοφορούν τα εμπορεύματα και θα επικεντρωθεί στον τρόπο σκέψης και δράσης του επιχειρηματία και της διοίκησης της επιχείρησης. Εκεί δηλαδή που συγκεντρώνονται τα κοστολογικά και λοιπά στοιχεία της “λειτουργίας της διαθέσεως” καθώς και του συνόλου των λοιπών λειτουργιών της επιχείρησης και λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Κατά την διάρκεια των σπουδών έχετε διδαχθεί και αναλύσει σε βάθος όλες τις λειτουργίες της εμπορικής και βιομηχανικής επιχείρησης. Η διατριβή επομένως πρέπει να κάνει την υπέρβαση, να συνδέσει την επιστημονική θεωρία με την πράξη μέσα στην λειτουργία της διοίκησης της επιχείρησης.
Η διατριβή πρέπει επομένως να επικεντρωθεί στην έρευνα, ανάλυση, σύγκριση και υπόδειξη λύσεων, οι οποίες κατά την γνώμη σας:
α) θα βελτιώσουν την ποιότητα των υπηρεσιών της “λειτουργίας της διαθέσεως”,
β) θα μειώσουν το κόστος λειτουργίας των χώρων που η επιχείρηση διαχειρίζεται τα εμπορεύματα της,
γ) θα προβληματιστεί για να επιλέξει διαφορετικές ποσότητες ή συσκευασίες των διακινουμένων φορτίων,
δ) θα διαφοροποιήσει χρονικά και ποσοτικά την κατανομή των προϊόντων και σε άλλους τόπους,
ε) θα επιλέξει συμφορτώσεις, εκμετάλλευση με τρίτους κοινόχρηστων χώρων, ανάθεση επί μέρους δράσεων σε τρίτους, κατάργηση χώρων που
υπολειτουργούν ή διάθεση χώρων και μέσων περιστασιακά σε άλλες επιχειρήσεις, κλπ.
Με άλλα λόγια η διατριβή, ιδιαίτερα του μεταπτυχιακού, δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνει έτοιμο υλικό από την βιβλιογραφία, υλικό από διάφορους “ειδικούς” που προσφέρουν στους φοιτητές τις διατριβές έτοιμες σαν “σκονάκια”, ή διατριβές άλλων φοιτητών, που αναρτώνται στο διαδίκτυο.
Η προσοχή σας επομένως κατά την εργασία σύνταξης της διατριβής πρέπει να λειτουργεί περίπου σαν συμβουλή προς τον επιχειρηματία, ή σαν υπόδειξη λύσεων σε συγκεκριμένα προβλήματα μιας επιχείρησης, στην οποία υποτίθεται εργάζεστε ως στέλεχος της διοίκησης, με ειδικές σπουδές και διατριβές γύρο από την λειτουργία της διαθέσεως, η οποία: «…περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων, των δημιουργουμένων από της στιγμής της παραγωγής των έτοιμων προϊόντων, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.»
Στις σελίδες του βιβλίου και στα λοιπά σχόλια θα ανακαλύψετε χρήσιμο υλικό, για να συνδέσετε την επιστημονική σας κατάρτιση από τις πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σας σπουδές, με την πρακτική λειτουργία της αγοράς.
Η απαιτούμενη γνώση είναι πάντα ίδια, ανεξάρτητα αν η διατριβή έχει ως αφετηρία την Εμπορική, Βιομηχανική, Μεταφορική, Διαμεταφορική ή Αποθηκευτική Επιχείρηση.
Καλό κουράγια στην μελέτη, Καλή επιτυχία στις εργασίες σας, καλή τύχη στην σταδιοδρομία σας.
Στυλιανός Κακατσάκης www.kakatsakis.eu Περιστέρι 12.12.2016
Σημείωση: Τα πνευματικά δικαιώματα των κειμένων μου προστατεύονται.
