Όλα κάποια στιγμή έρχονται στο τέλος τους...
...Το ίδιο ισχύει και για τις αναρτήσεις μου στο διαδίκτυο. Όμως, σαν τελευταία επικοινωνία μαζί σας και κυρίως με τους φοιτητές ΟΔΕ,
οφείλω να αναφέρω περιληπτικά τις απόψεις μου, έτσι ώστε να υπάρχει σύγκριση με τις αντίστοιχες απόψεις διαφόρων θεωρητικών ή
και των Μηχανικών. Αυτών δηλαδή που ασχολούνται παρασιτικά, δίχως δηλαδή να κατέχουν το θεσμοθετημένο πλαίσιο λειτουργίας της
αγοράς και αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές.
Ενώ, αντίθετα, οι ακαδημαϊκοί μας οφείλουν να διδάσκουν την λειτουργία της αγοράς, όπως την ρύθμισε η ΕΕ το 1992 και 93, τότε δηλαδή
που άνοιξαν τα σύνορα των κρατών της Ευρώπης:
1) Το 1992 έθεσε η ΕΕ σε ισχύ τον κανονισμό ΕΕ 2913/92, "Περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα". Ο κώδικας αυτός ήταν η
αφετηρία να τεθούν ενιαίοι κανόνες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, που θα ρυθμίζουν
την σχέση της ΕΕ με τις τρίτες χώρες.
Δηλαδή από τότε έπαψε να ισχύει ο όρος πχ "εισαγωγή" ή "εξαγωγή" χωριστά στην κάθε χώρα της ΕΕ, γιατί τέθηκε σε ισχύ ο
κανονισμός 2913/92, που όρισε από τότε τον όρο "εισαγωγή" ή "εξαγωγή" στην ΕΕ. (Στην λειτουργία της αγοράς εισήχθη σχετικά
ο όρος "Εξωτερική Κοινοτική Διαμετακόμιση".)
2) Το 1993 έθεσε η ΕΕ σε ισχύ τον κανονισμό 2454/93 με τον οποίο θεσμοθέτησε και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του
εδάφους της, δηλαδή μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Στον κανονισμό αυτό η ΕΕ περιέγραψε και κατονόμασε ως Ε.Ο.Φ.,
(Εγκεκριμένους Οικονομικούς Φορείς), τους εμπλεκόμενους καθ' οιονδήποτε τρόπο στα διάφορα καθεστώτα, που αφορούν στην
κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ... (Στην λειτουργία της αγοράς εισήχθη σχετικά ο όρος "Εσωτερική
Κοινοτική Διαμετακόμιση".)
3) Η ΕΕ όρισε στον κανονισμό ΕΕ 2454/93 την έννοια "κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά της ΕΕ", ως: "Lieferkette" & "Chaine
d' approvisionnement", που είναι όρος στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Ο όρος της ΕΕ μεταφράζεται ορθά στην ελληνική ως "Αλυσίδα Εφοδιασμού".
(Προσοχή: η μετάφραση "εφοδιαστική αλυσίδα" του όρου της ΕΕ είναι άστοχη και λαθεμένη. Αυτό γιατί η ΕΕ δεν προσδιορίζει με
το μέρος του λόγου "επίθετο" τις διατάξεις, με τις οποίες θεσμοθετεί την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της
Ενωμένης Ευρώπης!) Τέλος, από ότι διαπίστωσα, ο όρος της ΕΕ μεταφράστηκε από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, ΗΠΑ, Αγγλίας,
κλπ, ως "Supply Chain".
Προσοχή: Όμως..., η εισαγωγή στην δική μας ακαδημαϊκή διδασκαλία του όρου "Lieferkette" της ΕΕ από τους αγγλο-αμερικανο-
σπούδαστους δικούς μας θεωρητικούς, δηλαδή: "Supply Chain" = "εφοδιαστική αλυσίδα" συνιστά κακοποίηση της
Επιστήμης ΟΔΕ! Αυτό γιατί οι ξενοσπούδαστοι δικοί μας δεν επιτρέπεται να μας μοστράρουν ότι και όπου το σπούδασαν
πάνω στην λειτουργία της αγοράς, δίχως σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στην ΕΕ, συνεπώς και στην χώρα μας...
4) Η ΕΕ επέβαλε στους εμπλεκόμενους στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της, δηλαδή μεταξύ αυτών και στους
Εγκεκριμένους Οικονομικούς Φορείς, (ΕΟΦ), την τήρηση "Logistical System", δηλαδή "Λογιστικού Συστήματος", για να μπορεί να
ελέγχει αδιάλειπτα και από απόσταση τον εκάστοτε "Κύριο" και τον εκάστοτε "Κάτοχο" των εμπορευμάτων. Για την ΕΕ επομένως
ο όρος "Lieferkette" / "Chaine d' approvisionnement" έχει φορολογική σημασία, για να δηλωθεί ότι η ΕΕ ορίζει και επιβάλει με
αυτόν τον κανονισμό της συγκεκριμένους ενιαίους κανόνες εμπλοκής των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς.
5) Η ΕΕ έθεσε μάλιστα στον κανονισμό ΕΕ 2454/93 και αυτό το χαρακτηριστικό σχήμα, σε επιβεβαίωση της υποχρέωσης των
εμπλεκομένων ΕΟΦ να τηρούν το "Logistical System", για να μπορεί να τους ελέγχει αδιάλειπτα και από απόσταση:
Κοντολογίς: Η ΕΕ δεν ασχολήθηκε στον παραπάνω κανονισμό της να "διδάξει" τι είναι η "Lieferkette" της, όπως εσφαλμένα το
εξέλαβαν και το κακοποίησαν οι θεωρητικοί Marketing, καθώς και οι λοιποί άσχετοι με την λειτουργία της αγοράς
των τρίτων χωρών! Δηλαδή...
6) ...Όταν έγιναν οι παραπάνω κανονισμοί διεθνώς γνωστοί, άρχισαν σταδιακά οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, κυρίως ΗΠΑ, Αγγλίας,
κλπ, με την χρήση του όρου της ΕΕ "Lieferkette" = "supply Chain" = "αλυσίδα εφοδιασμού", την περιγραφή του τρόπου
λειτουργίας της δικής τους αγοράς, ενώ μέχρι τότε την δίδασκαν, την προσέγγιζαν και την περιέγραφαν όλοι τους κυρίως
με τον όρο "Marketing".
7) Αυτή η μεταστροφή των θεωρητικών τρίτων χωρών στον τρόπο προσέγγισης λειτουργίας της αγοράς, δηλαδή από "Marketing"
σε "Supply Chain", είχε σαν συνέπεια να δημιουργηθούν δεκάδες σχολές θεωρητικών τρίτων χωρών, που καθεμιά προσέγγιζε
την λειτουργία της αγοράς κατά το δοκούν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα και η πρωτόγνωρη έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain"
= "Αλυσίδα Εφοδιασμού" της ΕΕ, να κακοποιείται μεθοδευμένα μετά το 1994-5 από τους Μηχανικούς και τους θεωρητικούς,
πχ των ΗΠΑ. Αυτό συνέβαινε γιατί προσπαθούσαν να παντρέψουν την γνώση τους "Marketing" στην λειτουργία της αγοράς,
με τον όρο "Lieferkette" ="Supply Chain", που εισήγαγε η ΕΕ για να θεσμοθετήσει το 1993 το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς
στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το άνοιγμα των συνόρων της!
8) Αυτό είχε όμως σαν συνέπεια οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, διαφόρων Ινστιτούτων, "Forum", κλπ, να αντιλαμβάνονται και να
διδάσκουν την πρωτόγνωρη έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" με διαφορετικό τρόπο και προσεγγίσεις, όπως ακριβώς
συνέβαινε πρωτύτερα με την έννοια "Marketing"...
9) Εγώ στα άρθρα μου τόνιζα την διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης, σε ότι αφορά στην λειτουργία της αγοράς, αυτό που μου
δίδαξε η ΑΒΣΠ πριν από 50 χρόνια, δηλαδή στην "θεωρία" αναφέρεις αόριστα την λειτουργία της αγοράς με περιγραφές, από
τις οποίες δεν συνάγονται λογιστικά γεγονότα.
Αντίθετα στην "πράξη" από τις αναφορές και τις περιγραφές λειτουργίας της αγοράς συνάγονται και λογιστικά γεγονότα. Αυτό
συμβαίνει με βάση την πείρα και την γνώση μου πάνω στην Χερσαία Μεταφορά Εμπορευμάτων που ήταν το αντικείμενο της
εργασίας μου, γιατί κάθε "αλυσίδα", όπως πχ "Κυκλοφορίας" - "Διαμετακόμισης" - "Διακίνησης" - "Εξαγωγής" - "Διαμεταφοράς" -
"Εισαγωγής", κλπ, των εμπορευμάτων στην λειτουργία της αγοράς εντός του Εδάφους της ΕΕ έχει δύο ειδών "κρίκους":
α) Τις εμπλεκόμενες κατά περίπτωση επιχειρήσεις, που είναι γνωστές με την 'Εδρα, την Επωνυμία, τον Σκοπό συστάσεως εκάστης
και τους νόμιμους εκπροσώπους τους.
β) Τις συμβάσεις πώλησης & έργου που καταρτίζουν οι νόμιμοι εκπρόσωποι των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, σε εκτέλεση των
οποίων κυκλοφορούν στην αγορά της ΕΕ τα εμπορεύματα.
10) Όμως η ΕΕ στην "αλυσίδα εφοδιασμού" της, επέβαλε την τήρηση Λογιστικού Συστήματος = "Logistical System", για να ελέγχει
τους εμπλεκόμενους στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων! Κάτι αντίστοιχο επέβαλλε και το δικό μας Υπ. Οικονομικών διαχρονικά
μέχρι το 1993, πχ με τις ισχύουσες κατά καιρούς φορολογικές διατάξεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πχ την δεκαετία του 60 τον
{"Κώδιξ Φορολογικών Στοιχείων - (ΚΦΣ)"}, αργότερα τον {"Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων - (ΚΒΣ)"}, ή τον "Τελωνειακό
Κώδικα"... Επιπλέον η χώρα μας θεσμοθετούσε και την λειτουργία αρμοδίων οργάνων για να ελέγχει την πιστή εφαρμογή των
θεσμοθετημένων ρυθμίσεων. Θυμάμαι πχ την ΥΠ.Ε.Δ.Α., (Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών).
Άρα η ΕΕ δεν περιέγραψε θεωρητικά και αόριστα υπό τόν όρο "Lieferkette" & "Chaine d' approvisionnement", την κυκλοφορία
των εμπορευμάτων στην αγορά, αλλά, αντίθετα, θεσμοθέτησε με Κανονισμούς και τις ενιαίες διατάξεις, που οι παραπάνω
εμπλεκόμενοι στην λειτουργία των επιχειρήσεων εντός της ΕΕ όφειλαν να τηρούν, με την υποχρέωση μάλιστα να καταχωρούν
στο "Logistical System" = Λογιστικό Σύστημα τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από τις συμβάσεις που καταρτίζονται
μεταξύ τους, καθώς τις λογιστικές εγγραφές που συνάγονται από τις δράσεις των στελεχών για την εκτέλεση των συμβάσεων.
Για την χώρα μας αυτό δεν ήταν πρωτόγνωρο, γιατί και εμείς εφαρμόζαμε και εφαρμόζουμε διαχρονικά τις κατά καιρούς
ισχύουσες φορολογικές διατάξεις διαφόρων Κωδίκων ΚΦΣ, ΚΒΣ...
11) Εδώ όμως βρίσκεται και το κρίσιμο σημείο, που οι θεωρητικοί ψαρώνουν και αναφέρουν ασυναρτησίες πάνω στην λειτουργία
της αγοράς. Δηλαδή όλοι οι ντόπιοι και οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί Marketing, Μηχανικοί, Μαθηματικοί, Μαστοράτζα, κλπ,
αγνοούν τις δύο βασικές συμβάσεις, σε εκτέλεση των οποίων κυκλοφορούν τα εμπορεύματα στην αγορά, δηλαδή:
α) την "σύμβαση πώλησης" με την εκτέλεση της οποίας τα αγαθά αλλάζουν "Κύριο", δηλαδή αυτόν που είναι δικά του,
β) την "σύμβαση έργου", (πχ Μεταφοράς), με βάση την οποία τα αγαθά αλλάζουν "Κάτοχο", δηλαδή αυτόν που τα έχει
προσωρινά στην κατοχή του
γ) υπάρχει και η "σύμβαση βοηθητικών υπηρεσιών μεταφοράς", που παρέχουν πχ οι επιχειρήσεις αποθήκευσης στις
εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις. Δέον να σημειωθεί ότι προ του 1993 αυτή η λειτουργία της αγοράς απαγορευόταν,
δηλαδή να φυλάσσονται εμπορεύματα σε χώρους τρίτων. Η μόνη εξαίρεση ήταν το Ελληνικό Τελωνείο, ...το οποίο τηρούσε
προς τούτο, με βάση το δηλωτικό εισαγωγής, την "αποθήκη", δηλαδή ένα είδος διαρκούς απογραφής για τα εμπορεύματα
που διακινούνταν μέσα στον αποθηκευτικό χώρο του Τελωνείου, δηλαδή "λογιστική αποθήκης".
12) Ιδού τώρα και η "πράξη" στην λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, δηλαδή τα λογιστικά γεγονότα
που συνάγονται:
α) Ακόμα και οι λάσπες γνωρίζουν ότι στην σύμβαση πώλησης εκδίδεται το γνωστό "τιμολόγιο πώλησης", με εμπλεκόμενα
πρόσωπα τον "αγοραστή" και τον "πωλητή". Όπως επίσης και οι φοιτητές ΟΔΕ πρώτου εξαμήνου σπουδών γνωρίζουν να
καταχωρούν και την λογιστική έγγραφή που συνάγεται, τόσο στην επιχείρηση του "Πωλητή", όσο και στην επιχείρηση του
"Αγοραστή".
β) Ακόμα και οι φορτηγατζήδες, δηλαδή εγώ, γνωρίζουμε ότι στην σύμβαση έργου εκδίδεται το "έγγραφο μεταφοράς", δηλαδή
η γνωστή σε όλους μας "φορτωτική" με εμπλεκόμενα πρόσωπα τον "Μεταφορέα" και τον "Εντολέα". Βέβαια, και οι φοιτητές
ΟΔΕ 3ου έτους γνωρίζουν να καταχωρούν την λογιστική εγγραφή που συνάγεται, τόσο στην επιχείρηση του Μεταφορέα και
του Εντολέα, όσο όμως και στην επιχείρηση του Αποστολέα και του Παραλήπτη, γιατί διδάσκονται μεταξύ άλλων Αστικό και
Εμπορικό Δίκαιο.
γ) Ακόμα και οι απλοί εργαζόμενοι, πχ σε μια ΕΒΕ (Εμπορική & Βιομηχανική Επιχείρηση), γνωρίζουν ότι για να διακινήσουν ένα
προϊόν τους από ένα αποθηκευτικό χώρο της επιχείρησης τους προς ένα άλλο, ότι εκδίδεται, (σήμερα με την χρήση
Ηλεκτρονικών Υπολογιστών), για λόγους εσωτερικής οργάνωσης και λειτουργίας και καταχωρείται στο λογιστήριο ένα
φορολογικό στοιχείο, πχ "δελτίο αποστολής" ή ένα "δελτίο εσωτερικής διακίνησης".
13) Η ρύθμιση της ΕΕ που έδωσε την δυνατότητα να διαχειρίζονται και να αποθηκεύονται τα εμπορεύματα των εμπόρων και των
βιομηχάνων από τρίτες επιχειρήσεις, όπως ισχύει σήμερα, είναι πχ αυτές του Κ.Α.Δ. 52.29.19.03: "Υπηρεσίες Μεταφοράς με
Διαχείριση της Αλυσίδας Εφοδιασμού προς τρίτους (Logistics)", η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 225/Α/8.10.14. Αυτό επιβάλει
να διακρίνεται από τους ακαδημαϊκούς μας το πεδίο εφαρμογής του "Supply Chain Management", (SCM), που διδάσκουν.
Δηλαδή αν αφορά σε τρίτη χώρα, πχ ΗΠΑ, Αγγλία, κλπ, ή αν αφορά σε χώρα της ΕΕ;...
Πάντως θεωρώ ότι αποπροσανατολίζει τους φοιτητές, επομένως είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει, δηλαδή να διδάσκεται
η λειτουργία της αγοράς στην χώρα μας, που είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, με την ανεύθυνη και αόριστη περιγραφή διαφόρων
θεωρητικών, Μηχανικών, Μαθηματικών, κλπ, του τρόπου λειτουργίας της αγοράς τρίτων χωρών!
14) Η λέξη "(Logistics)" όπως τέθηκε στον Νόμο 4302/14 ήταν μια μαϊμουδιά! Αυτό διότι η διαχείριση των εμπορευμάτων από μια
επιχείρηση του Κ.Α.Δ. 52.29.19.03 δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει στην αγορά, χωρίς την εφαρμογή συγκεκριμένης
λογιστικής τεχνικής, που μόνο οι Η/Υ μπορούν να προσφέρουν.
Εγώ δηλώνω ότι, (με βάση την πείρα, αλλά και την γνώση μου από την ΑΒΣΠ), η λέξη "Logistics" έχει μονολεκτικά δύο έννοιες:
α) Logistics = Λογιστική, δηλαδή αφορά στην επιστήμη που μετρά την περιουσία της επιχείρησης και προσδιορίζει το οικονομικό
αποτέλεσμα.
β) Logistics = Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός, από τις οποίες προέρχονται οι όροι Ο.Δ.Ε. "Βιομηχανικός Λογισμός" &
"Επιχειρησιακός Λογισμός".
(...Αλλά, γιατί όχι, (δικό μου αυτό) και οι όροι για τους τεχνικούς του Πολυτεχνείου: "Μαθηματικός Λογισμός" & "Απειροστικός
Λογισμός".)
Απόδειξη:
Οι θεωρητικοί "Supply Chain" και "Logistics", (όπως έπρατταν πρωτύτερα οι θεωρητικοί "Marketing"), παρουσιάζουν γραφικές
παραστάσεις με καμπύλες που αναφέρουν οικονομικά στοιχεία που συνάγονται από την λειτουργία της επιχείρησης. Πόθεν
συγκεντρώνονται όμως αυτά τα οικονομικά μεγέθη;
- Προφανώς από την Logistics = Λογιστική, το λογιστικό σχέδιο της οποίας έχει καταρτίσει η ηγεσία - Διοίκηση της Επιχείρησης,
για να συγκεντρώνει και να καταχωρεί "λογιστικά" τα απαραίτητα χρηματοοικονομικά μεγέθη για την ορθολογική Διαχείριση της
λειτουργίας της.
- Προφανώς όμως στην συνέχεια και με τον Logistics = Λογισμός = "Μέτρηση και Υπολογισμός" που διενεργεί η Διοίκηση της
Επιχείρησης, δηλαδή τον "επιχειρησιακό λογισμό" = "Business Logistics" που δίδαξε η ΑΒΣΠ, αξιολογεί όλα τα
χρηματοοικονομικά μεγέθη, που συνάγονται από την λειτουργία της, τόσο για απολογισμό και συμπεράσματα, όσο όμως και
για την λήψη των νέων επιχειρηματικών αποφάσεων.
Κοντολογίς:
Κατά την ΑΒΣΠ "επιχειρησιακός λογισμός" είναι ο "λογισμός της κερδοσκοπικής δραστηριότητας". Όταν μάλιστα ο λογισμός αφορά
στην βιομηχανική επιχείρηση, τότε καλείται "βιομηχανικός λογισμός".
Άρα και "Business Logistics" = επιχειρησιακός λογισμός = λογισμός της κερδοσκοπικής δραστηριότητας...
Άρα και "Logistics Management", που επιγράφεται το βιβλίο του Κωνσταντίνου Σιφνιώτη, πρέπει ως προς το: Management" να
σημαίνει Διοίκηση του επιχειρησιακού ή αντίστοιχα ίσως και του Βιομηχανικού Λογισμού. Ειδικότερα όμως επειδή ο Σιφνιώτης
διδάσκει το "Logistics Management" του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο σημαίνει ότι αφορά στον Επιχειρησιακό Λογισμό, γιατί
προσεγγίζει όλα τα πεδία του βιομηχανικού Λογισμού εκτός από την ίδια την Παραγωγή! Άρα έχει κατά νου το Management,
δηλαδή την Διοίκηση μιας εμπορικής επιχείρησης.
(Στα ουσιώδη θέματα του βιβλίου του προσεγγίζει μάλιστα τις "αγορές", τα "αποθέματα", την "αποθήκευση", την "εκτέλεση
παραγγελιών" και την... "σχεδίαση Νέου Αποθηκευτικού Κέντρου"... Όμως...
15) ...Στο παρελθόν κάθε εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση επιτρεπόταν να φυλάσσει τα προϊόντα* ή εμπορεύματα* της σε δικούς
της αποκεντρωμένους χώρους και να τηρεί προς τούτο πχ "βιβλίο υποκαταστημάτων". Για την παρακολούθηση των αυξήσεων και
των μειώσεων των ποσοτήτων των ειδών σε αυτήν την ενδοεπιχειρησιακή διακίνηση εκδιδόταν ένα φορολογικό στοιχείο, πχ δελτίο
αποστολής και διενεργείτο λογιστική εγγραφή.
*("προϊόν" ονομάζω το είδος που εξακολουθεί να είναι στην κατοχή αυτού που το παρήγαγε.
Αντίθετα, "εμπόρευμα" είναι κατά την γνώμη μου το προϊόν που έχει καταστεί αντικείμενο σύμβασης πώλησης, ή σύμβασης έργου.)
16) Η θεσμική αλλαγή που έδινε η δυνατότητα να φυλάσσουν στους χώρους τους τρίτες επιχειρήσεις τα είδη των εμπόρων και των
βιομηχάνων υποχρέωσε στην εφαρμογή Λογιστικού Συστήματος Η/Υ, που να επιτρέπει τόσο την λήψη και διαβίβαση εντολών,
όσο όμως και την λογιστική παρακολούθηση των αυξήσεων και των μειώσεων των ποσοτήτων των ειδών που διακινούνται.
Πάντως ο Μπινιώρης στο εξώφυλλο του βιβλίου υποθέτω ότι απεικονίζει το "Νέο αποθηκευτικό Κέντρο" που αναφέρει στο βιβλίο του.
Όμως δεν μας διευκρινίζει στην συνέχεια, αν το "Κέντρο" του λειτουργεί ταυτόχρονα με τον ίδιο ΑΦΜ και για τις δύο δραστηριότητες,
(ΚΑΔ), δηλαδή:
α) Αυτήν του αποθηκευτικού χώρου της φωτογραφίας του εξωφύλλου,
β) Επιπλέον αυτήν της ίδιας βιομηχανικής επιχείρησης που ασκεί και το "Logistics Management" όλων των παραπάνω λειτουργιών,
δηλαδή "αγορές", "αποθέματα", "αποθήκευση", "εκτέλεση παραγγελιών", που προσεγγίζει στο βιβλίο του...
Ή μήπως, υποθέτω εγώ, το "Logistics Management" του λειτουργεί σε μία άλλη τρίτη επιχείρηση, η οποία έχει σαν αντικείμενο
εργασιών να προσφέρει στις εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις στο σύνολο τους υπηρεσίες διαχείρισης εμπορευμάτων,
(πχ αποστολές, παραλαβές, ανασυσκευασίες, κλπ.);
17) Τα λογιστικά συστήματα προσφέρονται διαχρονικά στην αγορά από τις εταιρείες πληροφορικής. Όμως, έτυχε την εποχή που το
Νομοσχέδιο, τώρα ν. 4302/14, ήταν σε δημόσια διαβούλευση, να περιφέρεται στους διαδρόμους του Υπουργείου κάποια εταιρεία
"Εταιρεία Logistics", η οποία για άγνωστο λόγο "κάρφωσε" στον νόμο την λέξη "Logistics", αντί να τεθεί ο όρος "Logistical System"
= Λογιστικό Σύστημα που θεσμοθέτησε προς τον σκοπό αυτό η ΕΕ ήδη από το έτος 1992/93!
18) Το νομοσχέδιο είχε τεθεί υπό την αιγίδα του Πολυτεχνείου και συγκεκριμένα του καθ. Ιω. Παππά. Αυτό είχε σαν συνέπεια να
περιγραφούν "μαστορικά" στον νόμο οι {"δραστηριότητες εφοδιαστική (Logistics)"}. Όμως, αυτές τις "δραστηριότητες" τις ασκούν
διαχρονικά οι επιχειρήσεις, και, για να ξέρουν τι τους γίνεται, καταχωρούσαν και τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές...
19) Για τον λόγο αυτό δηλώνω, το πώς εγώ κατανοώ αυτές τις δύο λέξεις του Ν. 4302/14;:
α) "εφοδιαστική" = τρέχα γύρευε.
β) "Logistics" = φέξε μου και γλίστρησα!
Αυτό διότι "Logistics", σε όποιον χρησιμοποιεί την λέξη, σημαίνει ότι περνάει από το μυαλό του κάθε άσχετου στα θέματα
λειτουργίας της αγοράς.
Δεν χρειάζονται αποδείξεις προς τούτο, γιατί αυτό το διαπιστώνουν όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με αυτό το θέμα.
Όπως επίσης και η λέξη - επίθετο - "εφοδιαστική" δεν επιτρέπεται να περιγράφει την λειτουργία της αγοράς!
Αυτό γιατί θα πρέπει τότε να μας διευκρινίσουν οι φελλοί* του Πολυτεχνείου, ποιά είναι τότε και η "διανεμητική", η
"μεταφορική", η "διαμετακομιστική", η "συσκευαστική", κλπ, "Logistics";...
Το συμπέρασμα επομένως είναι ότι και στην έννοια "Supply Chain" πρέπει να δίνεται σημασία και να διδάσκεται από τους
ακαδημαϊκούς μας το "Chain" και οι "κρίκοι" που περιλαμβάνει, δηλαδή τις Επιχειρήσεις και τις Διοικήσεις τους, καθώς και
τις συμβάσεις που καταρτίζουν μεταξύ τους...!!!
*(Στην ΑΒΣΠ μεταξύ των φοιτητών σχολιαζόταν ότι: "στο Πολυτεχνείο κάνουν από τα πολλά μαθηματικά το μυαλό τους φελλό"!)
19α) Προσοχή στην... λεπτομέρεια!
Ο καθηγητής του ΠΑΝΤΕΙΟΥ Κων/νος Σιφνιώτης, όπως προανέφερα, στο παραπάνω σύγγραμμα του έτους 1997: {Logistics
Mamagement} σχολιάζει τις παραπάνω δύο λέξεις "εφοδιαστική" και "Logistics" λογοτεχνικά και συμβιβαστικά σε βάρος των
επιστημονικών γνώσεων και των επαγγελματικών προσόντων και προνομίων των πτυχιούχων ΟΔΕ. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν
αντιδρά στην "εφοδιαστική" του καθηγητή Ιω. Παππά του Πολυτεχνείου, όπως έκανα αργότερα και εγώ στο πρώτο μου άρθρο:
"Απόηχος από την "Εφοδιαστική Logistics" του 2014.
Το ίδιο συνέβη και με την λέξη "Logistics", την οποία προσεγγίζει στο βιβλίο του κατά πως βολεύει τους μηχανικούς, οι οποίοι
προπαγανδίζουν την λέξη Logistics και ως "επιμελητεία", για να καπελώσουν έμμεσα τόσο το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και τον
Επιχειρησιακό & Βιομηχανικό Λογισμό, όσο και την επιστήμη της Λογιστικής, η οποία "επιμελείται":
- Τόσο των υποχρεώσεων της επιχείρησης έναντι της Πολιτείας...
- Όσο όμως και των αναγκών του Επιχειρηματία να οργανώσει ορθολογικά την λειτουργία της επιχείρησης του.
Ερωτάται:
Από την στιγμή που ο ίδιος ο Κ. Σιφνιώτης στην σελίδα 23 ως: {εκτέλεση του "Logistics Management" ορίζει τις λειτουργίες:
Αποθήκευση, αγορές, Διανομές, Μεταφορές Αποθέματα}, τότε όφειλε να προτάξει τόσο την "Λογιστική", όσο και τον όρο της ΕΕ
"Logistical System", η οποία επιβάλει να τηρείται σε όλες τις παραπάνω δράσεις για την {"Εκτέλεση του "Logistics Management"}
που εισάγει.
Τότε πλέον θα πήγαινε και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, γιατί οι μηχανικοί θα δρούσαν για την εκτέλεση των δράσεων
"εφοδιαστικής" μέσα στους χώρους που παράγονται ή φυλάσσονται τα εμπορεύματα. Αντίστοιχα οι πτυχιούχοι ΟΔΕ εκεί που
λαμβάνονται οι αποφάσεις και καταρτίζονται οι συμβάσεις πώλησης και έργου, δηλαδή στην Διοίκηση της Επιχείρησης!
(Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι η προσέγγιση μου είναι καθαρά συντεχνιακή, γιατί προστατεύω τους πτυχιούχους ΟΔΕ, αλλά και
επιστημονική, γιατί προσεγγίζω την λειτουργία της αγοράς με βάση τις ισχύουσες Διατάξεις των Κανονισμών της ΕΕ...)
20) Κρίνετε και μόνοι σας, αν ισχύει ή όχι και στην εποχή μας αυτή η διαπίστωση. Οι Μηχανικοί διδάσκονται στο Ε.Μ.Π. τον Γενικό
Οικοδομικό Κανονισμό, (Γ.Ο.Κ.). Ήδη από το 1923 ισχύουν σχετικά νόμοι, με πρόσφατο πχ την Ν. 4064/2012 - ΦΕΚ 79 Α'),
με εφαρμογή των οποίων οι Μηχανικοί χτίζουν σπίτια, εργοστάσια, αποθήκες...
Προβληματιστείτε:
- Γιατί ενώ δεν έχει γραφτεί έστω και ένα βιβλίο με θέμα τι είναι ο "Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός",...
- Αντίθετα για το θέμα - όρο τι είναι: "Lieferkette = αλυσίδα εφοδιασμού" του Κανονισμού της ΕΕ 2454/93 έχουν γραφτεί
διεθνώς μετά το 1995 από τριτοκοσμικούς θεωρητικούς εκατοντάδες βιβλία;
Μήπως επομένως οφείλουν οι Μηχανικοί μας να ασχοληθούν με τον δικό τους κανονισμό και να αφήσουν τον Κανονισμό της ΕΕ,
που θεσμοθέτησε υπό τον όρο "αλυσίδα εφοδιασμού" την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος της ΕΕ, ...στην ησυχία του;
Άρα θα πρέπει οι ακαδημαϊκοί μας να σεβαστούν το γεγονός ότι η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά εντάσσεται στο θεσμικό
πλαίσιο των Κανονισμών της ΕΕ, μεταξύ άλλων και του ΕΕ 2454/93, έτσι ώστε να απαγκιστρωθούν από την εμμονή τους να
προβάλλουν την έννοια "εφοδιαστική αλυσίδα" & "Logistics" για να διδάξουν στους φοιτητές τους την εμπλοκή των Επιχειρήσεων
στην λειτουργία της αγοράς, που αφορά στην κυκλοφορίατων εμπορευμάτων!
Πώς κρίνεται επομένως η επάρκεια ενός Μηχανικού να εμπλέκεται στα ζητήματα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην αγορά; Πχ:
- Τι... ξέρει ο Μηχανικός από Αστικό Δίκαιο και Συμβάσεις;
- Τι... ξέρει από Λογιστική, για την καταχώρηση των λογιστικών γεγονότων, που συνάγονται από την εκτέλεση των συμβάσεων;
- Τι... ξέρει ο Μηχανικός από "Διοίκηση των Επιχειρήσεων" για την συγκέντρωση και αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών δεδομένων
- μεγεθών - για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων;
- Τι ξέρει ο μηχανικός για θέματα εργασιακά, φορολογικά, κατάρτισης και δημοσίευσης ισολογισμών, ή σύνταξης και δημοσίευσης
των πρακτικών γενικών, κλπ συνελεύσεων των Διοικήσεων των Επιχειρήσεων;
- Τι... ξέρει ο Μηχανικός από Εμπορικό Δίκαιο, πχ για την νομική μορφή των επιχειρήσεων, την εξαγορά επιχειρήσεων, τις
συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, τις συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, πχ τραστ, καρτέλ, κλπ, ή για την εκλογή της διοίκησης της
επιχείρησης και τον τρόπο που κοινοποιείται αυτή στις αρμόδιες αρχές;
Προσοχή! Για την κατανόηση εφαρμογής των κανονισμών "ΓΟΚ" και των κανονισμών της "ΕΕ",...
...Ακολουθεί παράδειγμα για τον διαχωρισμό και διάκριση των εννοιών τους:
α) Στον Γ.Ο.Κ., (Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό), η προσοχή της Πολιτείας στρέφεται στην ποιότητα πχ του σκυροδέματος, (μπετόν).
Δηλαδή πχ το "Β 225" να πέφτει όπως προβλέπει ο κανονισμός, δηλαδή να είναι παχύρευστο και όχι "νερουλιασμένο". Αυτό διότι
τότε τα σκύρα (χαλίκια) παραμένουν στην θέση τους, ενώ αν του ρίξουν νερό για να διευκολύνουν οι εργολάβοι την δουλειά τους,
τότε τα χαλίκια "βουλιάζουν" στα καλούπια και χάνεται η αντοχή της οικοδομής...
β) Στον Κανονισμό της ΕΕ, συνεπώς και των φορολογικών αρχών της χώρας μας η προσοχή της Πολιτείας και των αρμοδίων οργάνων
στρέφεται στην έκδοση και λογιστική καταχώρηση του τιμολογίου πώλησης της εταιρείας έτοιμου σκυροδέματος προς τον εργολάβο,
σε τρόπο ώστε να εισπράττεται, γιατί αλλιώς θα χάνεται πχ ο φόρος εισοδήματος ή και ο αναλογών ΦΠΑ.
Επανέρχομαι για να κάνω το θέμα συγκεκριμένο και τεχνοκρατικό:
Ο "Διοικητής" Εφοδιαστικής Αλυσίδας ή Supply Chain "Manager" των θεωρητικών, δηλαδή κατ΄εμέ πχ ο πρόεδρος και το ΔΣ της
Πολυεθνικής επιχείρησης, για να πάρει τις αποφάσεις του πρέπει να έχει στην διάθεση του όλες τις αναγκαίες πληροφορίες από
την κάθε χώρα και για όλες τις περιπτώσεις, πχ:
- την πολιτική κατάσταση,
- την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς,
- τον υφιστάμενο ανταγωνισμό, κλπ.
Οι πληροφορίες συγκεντρώνονται από "κάτω" προς τα "επάνω", δηλαδή από τις μικρότερες επιχειρήσεις κάθε Πολυεθνικής "αλυσίδας",
(πχ φαρμάκου, υλικών καθαρισμού, ηλεκτρικών συσκευών, κλπ), προς τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του "ομίλου της Πολυεθνικής
επιχείρησης" ή της "εφοδιαστικής αλυσίδας", αν έτσι σας αρέσει ή έτσι το διδαχθήκατε.
Αυτό όμως σημαίνει στην πράξη ότι οι αποφάσεις του "Manager Αλυσίδας" δεν λαμβάνονται με λύση των μαθηματικών τύπων των
μηχανικών, (που μοιάζουν με ιερογλυφικά ή με σφηνοειδή γραφή), γιατί οι αποφάσεις του "Manager Εφοδιαστικής Αλυσίδας" -
Πολυεθνικής Επιχείρησης αφορούν πχ:
α) Στην είσοδο του διεθνώς σε μια νέα αγορά,
β) Στην αγορά ή πώληση "αλυσοδεμένων εταιρειών" του,
γ) Στην συμφωνία με άλλους "Manager αλυσίδας" για το μοίρασμα της αγοράς ή καθορισμό τιμών για την μείωση του μεταξύ τους
ανταγωνισμού,
δ) Στην επαφή του με κυβερνήσεις κρατών για την θεσμοθέτηση νομικού πλαισίου που να ευνοεί την λειτουργία των επιχειρήσεων του,
ε) Στην κατανομή των κερδών των "αλυσοδεμένων" επιχειρήσεων, σε τρόπο ώστε τα κέρδη συνολικά της Πολυεθνικής ή αν θέλετε της
"Εφοδιαστικής του αλυσίδας" να συγκεντρώνονται σε χώρες, που εφαρμόζουν ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων ή την πλέον ευνοϊκή
φορολογική πολιτική, κλπ...
Στο τέλος οι πληροφορίες φθάνουν διαδοχικά στην κορυφή του "Ομίλου" = "Groupe" σαν "Μηνιαία Αναφορά" - "Monatsbericht" -
"Rapport mensuel". Εγώ έχω εργαστεί, (εφοδιαστικο-αλυσοδεθεί), μεταξύ άλλων Πολυεθνικών για την DANZAS, την Intercontainer
και το "Groupe Bruxelles Lambert", (GBL) και έτσι έχω άμεση γνώση για τον τελικό σκοπό λειτουργίας της Διοίκησης κάθε...
"Πολυεθνικής... Αλυσίδας"!
Πάντως σε όλες τις περιπτώσεις που με είχαν επιλέξει το βασικό τους κριτήριο ήταν ότι ήμουν "Polyvalent", που εγώ κατανόησα ως
"Πολυσύνθετος". Δηλαδή ότι εγώ συγκέντρωνα, (με βάση την διδασκαλία της ΑΒΣΠ), σε ένα πρόσωπο, τις γνώσεις και την πείρα
στην λειτουργία της αγοράς, που ήταν αναγκαία για να στήσουν ορθολογικά και να λειτουργήσουν, ("αλυσοδέσουν"), την επιχείρηση
τους στην χώρα μας...
Πιστεύω ότι κατέστησα σαφές, πως ότι διδάσκεται σαν "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" ή σαν "Supply Chain Management" είναι άνευ
αντικειμένου, γιατί η ηγεσία της Πολυεθνικής δεν ασχολείται άμεσα με την Διοίκηση των επιχειρήσεων που ελέγχει. Αυτό διότι η
Πολυεθνική έχει αποκεντρώσει την Διοίκηση των επιχειρήσεων που ελέγχει σε δικά της πρόσωπα, δηλαδή στους "έχοντες, κατά την
ΑΒΣΠ, αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων".
Αυτά τα πρόσωπα οφείλουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων, που τους έχει αναθέσει έμμεσα ή άμεσα η Διοίκηση της Πολυεθνικής
ή ίσως μέσω μιας υψηλά ιστάμενης στην ιεραρχία άλλης επιχείρησης του ομίλου της Πολυεθνικής, να σέβονται και να εφαρμόζουν τις
θεσμοθετημένες ρυθμίσεις της χώρας που είναι εγκατεστημένη κάθε επιχείρηση της "αλυσίδας" της.
Άρα συμπεραίνω:
Όπως οι Μηχανικοί δεν ορίζουν ή περιγράφουν τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό αλλά τον εφαρμόζουν, έτσι οφείλουν και στην Ο.Δ.Ε.
να μην ορίζουν ή περιγράφουν τον Κανονισμό της ΕΕ για την "αλυσίδα εφοδιασμού", αλλά να τον εφαρμόζουν! Αυτό όμως σημαίνει
ότι δεν θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις δαιδαλώδεις προσεγγίσεις "αλυσίδας" των επιστημόνων τρίτων χωρών, (πχ Η.Π.Α., Αγγλίας,
κλπ), γιατί αυτές:
- Αφενός εντάσσονται σε άλλο, διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο, που ισχύει στην χώρα εκάστου!
- Αφετέρου οι αναρτήσεις "Supply Chain Management" είναι αντιφατικές και ανέρχονται στο διαδίκτυο σε πάρα πολλές ίσως και χιλιάδες...
- Επιπλέον από τον θεωρητικό και αόριστο τρόπο που διδάσκεται, (από ντόπιους και αλλοδαπούς), η λειτουργία των επιχειρήσεων και
γενικότερα της αγοράς, δηλαδή ως "Logistics", "Εφοδιαστική" ή και ως "Εφοδιαστική Αλυσίδα" δεν προσεγγίζονται και οι συμβάσεις που
καταρτίζονται μεταξύ των επιχειρήσεων, άρα δεν συνάγονται λογιστικά γεγονότα, επομένως δεν δύνανται να συγκεντρωθούν από
την Διοίκηση της Επιχείρησης τα οικονομικά μεγέθη, που είναι χρήσιμα για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων...
Άρα όλες οι προσεγγίσεις "αλυσίδας" των επιστημόνων τρίτων χωρών, δίχως αναφορά ότι εντάσσονται και προσεγγίζονται σε εκτέλεση
των διατάξεων του κανονισμού ΕΕ 2454/93 της ΕΕ, εντάσσονται αυτεπάγγελτα στο θεωρητικό επιστημονικό πεδίο Marketing
της χώρας εκάστου!
Προσοχή!
Παραπάνω ανάφερα το ελεγκτικό όργανο για την "Διακίνηση" των αγαθών, δηλαδή την ΥΠ.Ε.Δ.Α., που συνιστά ένα χαρακτηριστικό
παράδειγμα, για να αποδείξω το βάσιμο των απόψεων μου. Πιστεύω ότι θα ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ των φοιτητών
ΟΔΕ και των καθηγητών τους, προκειμένου να προβληματιστούν:
1) Γιατί πχ για την εισαγόμενη μετά το 1995 από τις ΗΠΑ / Αγγλία έννοια "Supply Chain" έχουν μεταφραστεί και γραφτεί πολλά βιβλία
στην χώρα μας, ενώ, αντίθετα... για την δική μας έννοια "Διακίνηση των αγαθών" ουδείς ασχολήθηκε;
2) Γιατί ενώ στην έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ καθώς και στην έννοια Διακίνηση των αγαθών της χώρας μας τα
εμπορεύματα βρίσκονται συνεχώς σε κυκλοφορία, μάλιστα και με γνωστό ανά πάσα στιγμή στις φορολογικές αρχές, λόγω του
προβλεπόμενου από την ΕΕ "Logistical System" και των ειδικών φορολογικών διατάξεων της χώρας μας, του εκάστοτε Κυρίου
ή του Κατόχου των εμπορευμάτων...
(Μάλιστα στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά στην κυκλοφορία του εμπορεύματος προβλέπονται μεταξύ άλλων και διατάξεις για την
τροποποίηση της εκτελούμενης σύμβασης έργου - μεταφοράς, πχ να επιστραφεί το εμπόρευμα στον αποστολέα, να αλλάξει ο
προορισμός ή ο παραλήπτης, κλπ.)
...Αντίθετα...
3) ...Στην εισαγόμενη, πχ από τις ΗΠΑ, έννοια "Supply Chain" τα εμπορεύματα βρίσκονται στην κοσμάρα* και στην επιστημονική
φαντασία κάθε άσχετου θεωρητικού ή Μηχανικού και στην καλύτερη περίπτωση, στην εικονική πραγματικότητα του επιστημονικού
πεδίου "Marketing";
* ("Κοσμάρα":
α) Σημαίνει ότι όσοι ασχολούνται με το Supply Chain Management δεν ξέρουν που βρίσκεται ή αν έχει ή δεν έχει παραχθεί
ακόμα το προϊόν που αναφέρουν σαν παράδειγμα στις προσεγγίσεις της "αλυσίδας" τους...
Απλά όλοι οι θεωρητικοί κουτσομπολεύουν με τον όρο "Supply Chain Management" όπως φαντάζονται την εμπλοκή
ορισμένων Πολυεθνικών Επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς.
β) Σημαίνει επίσης ότι οι Supply Chain Managers δεν αναφέρουν με σαφήνεια αν η "Chain" τους αρχίζει από το κατάστημα που
πουλάει πχ ένα απορρυπαντικό σε ένα καταναλωτή ή αν αρχίζει στο ορυχείο που εξορύσσεται η πρώτη ύλη για την παραγωγή
του απορρυπαντικού.
γ) Το παράδειγμα του απορρυπαντικού το λαμβάνω από την σελίδα 20 του βιβλίου των Sunil Chopra & Peter Meindl που
αρχίζουν την "αλυσίδα" τους από το κατάστημα λιανικής και προχωράνε προς τα πίσω, πχ στην επιχείρηση που παράγει
υλικά συσκευασίας...)
δ) Διευκρινίζω ότι "κοσμάρα" είναι όρος της θεωρίας δηλαδή της "Μακροοικονομίας", γιατί εκεί δεν λαμβάνονται πχ υπόψη:
- αφενός ο παράγοντας "χρόνος",
- αφετέρου ο παράγοντας "απόσταση". (Θυμηθείτε τον όρο "απόσταση", γιατί παρακάτω επανέρχομαι...)
Άρα πιο παιδαγωγικά...: {"κοσμάρα" = "κάπου" - "κάποτε"...} (Βλέπε και σε άλλο σχόλιο.)
Απόδειξη:
4) Οι Sunil Chopra & Peter Meindl αναφέρουν επίσης στο ογκώδες βιβλίο τους, (από την σελίδα 519 έως την σελίδα 590), ένα
κεφάλαιο με τίτλο:
{"Διαχείριση της αβεβαιότητας σε μια εφοδιαστική αλυσίδα: - Απόθεμα Ασφαλείας"}.
Άρα,... κατά την άποψη μου, αφού ασχολούνται με το "απόθεμα ασφαλείας" βρίσκονται κατά την ΑΒΣΠ στην "εκμετάλλευση",
δηλαδή στο πεδίο ΟΔΕ, δηλαδή στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης και συγκεκριμένα στον Βιομηχανικό Λογισμό,
στην Διοίκηση των Αποθεμάτων και στην ίδια την Διοίκηση της επιχείρησης.
Εδώ τίθεται το ερώτημα:
Πώς προκύπτει πχ "αβεβαιότητα" για την επιχείρηση που παράγει το απορρυπαντικό, από την στιγμή που το έχει ήδη πουλήσει στο
κατάστημα, στο οποίο θα προσέλθει ο πελάτης - καταναλωτής για να το αγοράσει;
Όμως,... για να στήσουν την θεωρία τους ορίζουν μόνοι τους εντελώς αυθαίρετα στην σελίδα 19: {"Τι είναι (η) εφοδιαστική (τους)
αλυσίδα";}, την οποία μάλιστα ούτε λίγο ούτε πολύ την προσδιορίζουν όπως ακριβώς την δίδασκε αναλυτικά η ΑΒΣΠ,
δηλαδή ως πχ:
α) Λειτουργία των Πωλήσεων, (της ΑΒΣΠ), για πχ σε ότι αφορά στο "απόθεμα ασφαλείας" των έτοιμων προϊόντων της επιχείρησης
που παράγει το απορρυπαντικό, για την αβεβαιότητα της τυχόν αδυναμίας εκτέλεσης μιας ενδεχόμενης έκτακτης νέας παραγγελίας...
Ίσως όμως και ως...
β)) Λειτουργία της Παραγωγής, (της ΑΒΣΠ) γιατί και αυτή η δόλια χρειάζεται το δικό της "απόθεμα ασφαλείας", για την αβεβαιότητα
της τυχόν μη έγκαιρης προμήθειας και διαθεσιμότητας των προγραμματισμένων αναγκαίων πρώτων υλών στην Παραγωγή!
Εγώ στην ΑΒΣΠ διδάχθηκα τα περί "αβεβαιότητας" σε ένα ευρύτερο πεδίο Ο.Δ.Ε. ως "επιχειρηματικό κίνδυνο - risk", στα πλαίσια
του οποίου οι καθηγητές ΟΔΕ μας ενέτασσαν στην "διαχείριση κινδύνου" και στον τρόπο σκέψης, προς ανεύρεση λύσεων σε
διάφορα έκτακτα περιστατικά.
*Προσοχή
Την άποψη μου αυτή περί "Διοίκησης" της επιχείρησης μεταξύ άλλων και για την "διαχείριση της αβεβαιότητας" επιβεβαιώνει ο
καθηγητής Μανιάτης στο σύγγραμμα του στην σελίδα 30, στην οποία επικαλούμενος το STEVENS INSTITUTE OF TECHOLOGY
αναφέρει:
{Παρόλα αυτά, οι προβλέψεις (ή τα σχέδια αν προτιμάτε) αποτελούν σημαντικά εργαλεία διοίκησης όταν εφαρμόζονται μερικές
μέθοδοι για τη μείωση της αβεβαιότητας.}
Εγώ όμως διαφέρω από τα "INSTITUTE OF MASTORATZA" των ΗΠΑ, αλλά και των δικών μας "Logistician Mpetatzidon" του ΕΜΠ, γιατί
εγώ απλά αντί για τα "εργαλεία διοίκησης" αναφέρω και προσεγγίζω την δράση του ίδιου του "μάστορα" που δουλεύει με τα
"εργαλεία Διοίκησης" για την επίτευξη κέρδους, δηλαδή τον επιχειρηματία, δηλαδή την ίδια την Διοίκηση της Επιχείρησης.
Εγώ στο σημείο αυτό περιορίζομαι να αναφέρω απλά δύο μόνο από τα "εργαλεία διοίκησης" του "Μάστορα" - Διοίκηση της επιχείρησης:
α) Είναι αυτός, (πχ ο διαχειριστής μιας ΕΠΕ, ο Πρόεδρος ή ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας ΑΕ), που έχει εκ του νόμου το δικαίωμα να
προσλαμβάνει και να απολύει το προσωπικό της επιχείρησης.
β) Είναι αυτός επίσης που καταρτίζει το οργανόγραμμα λειτουργιών της επιχείρησης και κατανέμει εξουσίες και αρμοδιότητες στα
στελέχη που θα εκτελέσουν τις δράσεις, για την επίτευξη του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της επιχείρησης, δηλαδή
του κέρδους!
γ) Είναι αυτός που με βάση τα παραπάνω δεν βρίσκεται στην κοσμάρα του, δηλαδή εκτός τόπου και εκτός χρόνου!...
...Αλλά βρίσκεται προσγειωμένος στην πραγματικότητα και προσηλωμένος στην φροντίδα να συγκεντρώνει τα αναγκαία
χρηματοοικονομικά κλπ μεγέθη, να παίρνει αποφάσεις και να βρίσκει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα λειτουργίας της
επιχείρησης του.
Το συμπέρασμα είναι απλό και εύκολο:
Στην "Διακίνηση" ή στην "Lieferkette" = Supply Chain της ΕΕ προσεγγίζονται οι συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων που αφορούν
στην εκτέλεση συμβάσεων με ταυτόχρονα την εφαρμογή των διατάξεων για την κυκλοφορία των αγαθών στην αγορά. Δηλαδή τα
εμπορεύματα "ταξιδεύουν" ή ορθά είναι σε κυκλοφορία, γεγονός που σημαίνει ότι οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις φορολογικού ελέγχου
της ΕΕ, συνεπώς και της χώρας μας, πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα και εις το ακέραιο!
Αντίθετα,
Στο Supply Chain των ντόπιων και αλλοδαπών Μηχανικών και θεωρητικών οι προσεγγίσεις "αλυσίδας" συμπεραίνω ότι θα βρίσκονται
στην εσωτερική λειτουργία και οργάνωση των επιχειρήσεων που παράγουν τα εμπορεύματα, τα οποία κάποια στιγμή στο μέλλον θα
κυκλοφορήσουν καταρχήν από την μία επιχείρηση του ομίλου, (αλυσίδας), προς την άλλη, για να προστεθεί στο προϊόν αξία - εργασία
και τελικά στην αγορά και στην κατανάλωση.
Ενδεχόμενα όμως ίσως και να βρίσκονται έτοιμα στην αποθήκη του εργοστασίου που τα παρήγαγε. Αυτό επιτρέπει να γράφει καθένας
θεωρητικός ότι θέλει πάνω στις δράσεις των στελεχών των εμπλεκομένων επιχειρήσεων για την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων
πώλησης, έργου και Βοηθητικών Υπηρεσιών Μεταφοράς, για την μετέπειτα κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά και σαν
επιβεβαίωση των απόψεων του αντί να αναφέρουν τα λογιστικά γεγονότα που προκύπτουν από την εκτέλεση των δράσεων των
στελεχών των επιχειρήσεων, που τις κατέστησαν μετά την ολοκλήρωση τους αυτοτελείς δράσεις, αναφέρουν υποθετικά σενάρια,
κουτσομπολιό και εκτός θέματος, "τόπου" και "χρόνου" ασυναρτησίες άλλων θεωρητικών!
Όμως...
...Αυτό επιβάλει να υπάρχει σύνεση και σεβασμός, σε τρόπο ώστε να προσεγγίζεται η λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των
εμπορευμάτων από τους επιστήμονες ΟΔΕ, όπως αυτή είναι θεσμοθετημένη από την ΕΕ και συνεπώς ισχύει στην χώρα μας!
Συμβουλή - Δίδαγμα:
Κατά την συζήτηση επομένως για σύγκριση στο αμφιθέατρο μεταξύ της έννοιας "Εφοδιαστική Αλυσίδα", πχ με την έννοια "Διακίνηση":
Να ερωτηθούν οι καθηγητές μας, αφού οι Sunil Chopra & Peter Meindl στην σελίδα 19 από τις 864 του βιβλίου τους μας ενημερώνουν:
{Μια εφοδιαστική αλυσίδα (ΕΑ) αποτελείται από όλα εκείνα τα στάδια που εμπλέκονται, άμεσα ή έμμεσα, στην εκπλήρωση της απαίτησης
ενός πελάτη. Η (ΕΑ) δεν περιλαμβάνει μόνο κατασκευαστές και προμηθευτές αλλά και μεταφορείς, αποθήκες, πωλητές, ακόμα και τους
ίδιους τους πελάτες.}...
Επομένως ερωτάται:
... Τι, ή πιο, από όλα τα "στάδια" και όσους αυτά "περιλαμβάνουν", κύριοι Καθηγητές, δεν τα προβλέπει και δεν τα έχει
διαχρονικά θεσμοθετημένα η χώρα μας μεταξύ άλλων και υπό τον όρο "Διακίνηση";
... Την περίοδο "Διακίνησης" λειτουργίας της αγοράς στην χώρα μας, δηλαδή προ του 1993 και της ΕΕ, διδασκόταν
επιστημονικό πεδίο "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας"; Ή μήπως διδάσκονταν όλα τα περί... εφοδιαστικής αλυσίδας
πχ ως "Marketing";
... Μπορείτε κύριοι καθηγητές να αναφέρετε και να εντάξετε στο οργανόγραμμα λειτουργίας πχ της βιομηχανικής
επιχείρησης μερικά από: "όλα εκείνα τα στάδια";
... Μπορείτε κύριοι καθηγητές να αναφέρετε και να εντάξετε στην λειτουργία της επιχείρησης έστω και "ένα στάδιο",
που δεν το έχει διδάξει η ΑΒΣΠ;
Απαντώ:
Αυτό δεν μπορούν να το κάνουν πχ οι Μηχανικοί, γιατί εκείνοι ξέρουν πχ να οδηγούν το κλαρκ για να φορτώνουν και να ξεφορτώνουν,
να στήνουν ράφια, να επισκευάζουν το φορτηγό που παραλαμβάνει και παραδίδει φορτία, να κατασκευάζουν αποθήκες...
Όμως για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων ή τις συμβάσεις πώλησης και έργου που καταρτίζονται μεταξύ των προσώπων
που οι ίδιοι αναφέρουν, πχ "προμηθευτές", "Μεταφορείς", "πελάτες", κλπ και για τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από την
εκτέλεση των συμβάσεων, (πώλησης και έργου), δεν τολμούν να κάνουν κουβέντα!...
Ίσως όμως το λάθος είναι του μεταφραστή, ο οποίος ως μηχανικός δεν μπορεί να κατανοήσει ότι στην λειτουργία της αγοράς τις
υποδομές όπως πχ την "αποθήκη" που αναφέρει, τις κατασκευάζουν οι "κατασκευαστές" που αναφέρει, δηλαδή αυτοί που
κατασκευάζουν τις υποδομές. Το δράμα όμως είναι ότι εντάσσει στην εφοδιαστική αλυσίδα "κατασκευαστές" και "αποθήκες", λες
και οι επιχειρήσεις και γενικά η αγορά περιμένει την μαστοράτζα του ΕΜΠ να κατασκευάσει τις υποδομές για αρχίσει να λειτουργεί!
(Το έχω γράψει και αλλού: Η αγορά λειτουργεί με τις υπάρχουσες υποδομές...!)
21) Όμως δεν είναι μόνο οι Μηχανικοί της χώρας μας που καπηλεύονται το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, (Οργάνωσης και Διοίκησης των
Επιχειρήσεων). Είναι δυστυχώς και οι αλλοδαποί θεωρητικοί "Supply Chain", που κάνουν την ίδια θολούρα. Δεδομένου ότι το
πεδίο "Marketing" διδασκόταν διαχρονικά πολλά χρόνια προ του 1993, δεν μπορούσαν οι θεωρητικοί να εντάξουν ξαφνικά και
από το πουθενά στο Marketing τους και τον όρο "Διοίκηση", για να μας μοστράρουν το "Marketing Management"!
Όμως, εκμεταλλεύτηκαν την πρωτοεμφανιζόμενη έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ του 1993 και έκαναν την κατεργαριά
να μεταλλάξουν σταδιακά, (μετά το 1995), το "Marketing" τους σε "Supply Chain", για να μπορέσουν να προσθέσουν στην συνέχεια
και την έννοια "Διοίκηση" στο "Supply Chain" τους και έτσι μας μόστραραν το "Supply Chain Management".
Ερωτάται:
α) Την εποχή του "Marketing", (μέχρι το 1993), λειτουργούσαν οι επιχειρήσεις στην αγορά χωρίς "Management";
β) Την εποχή του "Supply Chain", (μετά το 1995), καταργήθηκε και έπαψε να εντάσσεται στην λειτουργία των επιχειρήσεων
και της αγοράς το επιστημονικό πεδίο "Marketing";
Ή μήπως, όπως διαπιστώνω εγώ... κάποιοι...
γ) ...Μετάλλαξαν το "Marketing" σε "Supply Chain" για να φαντασιώνονται ότι διδάσκουν κάτι νέο στην λειτουργία της αγοράς;
22) Αυτή η μπαγαποντιά των Μηχανικών και των θεωρητικών, δηλαδή η μετάλλαξη του "Marketing" σε "Supply Chain" τους έδωσε την
ευκαιρία να αναφέρουν πλέον με το όνομα τους και την δράση συγκεκριμένων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Όμως, αυτό συνιστά
παραπληροφόρηση, γιατί η "Supply Chain", (όποιου "Γκουρού αλυσίδας", ντόπιου ή αλλοδαπού την άποψη και να δεχθείτε), δεν
έχει "Διοίκηση", (Management), αυτό γιατί "Διοίκηση" έχουν μόνο οι επιχειρήσεις!
Πχ ο Christopher αναφέρει στο βιβλίο του ότι στην αγορά λειτουργούν οι επιχειρήσεις είτε ως "αυτόνομες οντότητες", είτε ως
"εφοδιαστική αλυσίδα"*.
Μάλιστα εκστασιάζεται και με την δήλωση, (σελίδα 20), ότι: {"Υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου ένα μέρος της αλυσίδας θυσιάζει
το ατομικό του συμφέρον προς όφελος του συνόλου"...}.
* Προσοχή όμως ότι το αντίθετο του "αυτόνομη οντότητα" είναι το "ετερόνoμη οντότητα" και όχι το "εφοδιαστική αλυσίδα"!
Στο Νυκτερινό Γυμνάσιο είχα μάθει ότι στο Σύμπαν υπάρχουν "αυτόφωτα σώματα", δηλαδή που έχουν δικό τους φως, πχ ο Ήλιος
μας, όπως επίσης και "ετερόφωτα σώματα", που δεν έχουν δικό τους φως, όπως είναι πχ η Γη μας!
Άρα ισχύει η διδασκαλία της ΑΒΣΠ που δίδαξε για την Ιθύνουσα επιχείρηση, που ελέγχει διεθνώς τα πλειοψηφικά πακέτα μετοχών
συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Αρνούμαι όμως κατηγορηματικά ότι αυτές οι Πολυεθνικές - Ιθύνουσες Επιχειρήσεις θα πρέπει να
διδαχθούν στην ΟΔΕ σαν "εφοδιαστική αλυσίδα". Αυτό γιατί η αγορά λειτουργεί μέσα σε ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο, που οφείλουν
να τηρούν μια προς μια οι κατά περίπτωση εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από την χώρα που λειτουργούν και αν κεφαλαιακά
καθεμιά τους είναι "αυτόνομη οντότητα" ή ίσως... "ετερόνομη οντότητα"!
23) Όμως σημειώστε ότι, η ΑΒΣΠ είχε διδάξει 60 χρόνια πρωτύτερα, ότι στην αγορά λειτουργούν:
- Αφενός επιχειρήσεις με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία, δηλαδή με σκοπό το κέρδος.
- Αφετέρου ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που λειτουργούν με εφαρμογή των οικονομικών αρχών, γιατί τελούν υπό τον έλεγχο μιας
Ιθύνουσας Επιχείρησης, δηλαδή μιας επιχείρησης "Μεγάλου Κεφαλαίου", που σήμερα είναι ευρύτερα γνωστή ως "Πολυεθνική
Επιχείρηση".
(Είδαμε παραπάνω ότι ο Christopher στην σελίδα 20 απομόνωσε αυθαίρετα, θεωρητικά και αόριστα την εμπλοκή και λειτουργία στην
διεθνή αγορά την Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση της ΑΒΣΠ, ορίζοντας έμμεσα την εμπλοκή και την ένταξη της λειτουργίας της
στην αγορά ως "Supply Chain", που οι δικοί μας μετάφρασαν, παπαγάλισαν και διδάσκουν, ως "Εφοδιαστική Αλυσίδα"!)
Ονόματα αυτών των επιχειρήσεων αναφέρουν αβέρτα οι θεωρητικοί αλυσίδας, (πχ οι Sunil Chopra & Peter Meindl στο βιβλίο τους),
τα διάφορα "Forum" και τα "Ινστιτούτα". Παραλείπουν όμως όλοι τους επιμελώς να δηλώσουν ότι για την επίτευξη κέρδους δρουν
αποκλειστικά οι Διοικήσεις γενικά των επιχειρήσεων και βέβαια ειδικότερα και οι Διοικήσεις των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων,
που βάζουν σαν στρατιωτάκια στην σειρά τις επιχειρήσεις που ελέγχουν και τους ζητούν: {να θυσιάζουν, (κατά Christopher),
το ατομικό τους συμφέρον προς όφελος του συνόλου}. Δηλαδή να συγκεντρώνονται τα κέρδη του ομίλου, - της "αλυσίδας", -
της κάθε Πολυεθνικής, - σε τόπους παγκοσμίως, που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι.
23α) Προς ενημέρωση των φοιτητών ΟΔΕ: Όλα τα κράτη επιθυμούν να προσελκύσουν τις ξένες επενδύσεις και προς τον σκοπό αυτόν
ψηφίζουν και θέτουν σε ισχύ τους λεγόμενους "αναπτυξιακούς νόμους". Εγώ τον πρώτο σχετικό νόμο που γνώρισα στην χώρα μας
ήταν ο Αναγκαστικός Νόμος υπ. αριθ. 89 ΦΕΚ Α' 132 / 1.8.67, "περί εγκαταστάσεως εν Ελλάδι αλλοδαπών εμποροβιομηχανικών
εταιρειών". Ο νόμος επέτρεψε σε ξένες Πολυεθνικές επιχειρήσεις να "εφοδιαστικο-αλυσοδέσουν" πολλές επιχειρήσεις στην χώρα μας,
έδωσε δουλειά στους νέους και σταμάτησε την μετανάστευση. Γνωρίζω από πρώτο χέρι πχ την εταιρεία PANOBEL, (του πολυεθνικού
ομίλου...), που παρήγαγε = "εφοδιαστικο-αλυσόδεσε "novopan" = μοριοσανίδες!
Άρα μπορούμε να συμπτύξουμε, να ανακεφαλαιώσουμε και να θυμηθούμε:
α) Τις δηλώσεις του ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης, (Ανδρέα Παπανδρέου το 74), που κατηγορούσε τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις ότι:
{"υπερτιμολογούνε" και "υποτιμολογούνε"}.
β) Τις δηλώσεις Christopher που δήλωνε συγκαλυμμένα και με 30 χρόνια καθυστέρηση τις παραπάνω απόψεις του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή:
{να θυσιάζεται το κέρδος μιας "επιχείρησης αλυσίδας" στην χώρα που είναι εγκατεστημένη, προς όφελος της Πολυεθνικής
Επιχείρησης που την ελέγχει}.
Πρώτο μέλημα επομένως των πτυχιούχων ΟΔΕ πρέπει να είναι η μέριμνα να ενημερωθούν πάνω στα αναπτυξιακά προγράμματα
της χώρας μας και στην δυνατότητα που δίνουν στους πτυχιούχους ΟΔΕ να τα αξιοποιήσουν μελλοντικά και ως στελέχη των
Διοικήσεων των "αλυσο-δεμένων" Επιχειρήσεων...
24) Η ΑΒΣΠ είχε όμως διδάξει και τον τρόπο που διοικούνταν οι επιχειρήσεις που ελέγχονταν από μια Ιθύνουσα Επιχείρηση,
(= Πολυεθνική Επιχείρηση). Δηλαδή η Ιθύνουσα Επιχείρηση διόριζε πλειοψηφικά στα Διοικητικά Συμβούλια των επιχειρήσεων
του ομίλου της, (..."αλυσίδας" της), πρόσωπα της δικής της απόλυτης εμπιστοσύνης, έτσι ώστε να λειτουργούν συντονισμένα
για την επίτευξη του Σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της ίδιας της Ιθύνουσας* - Πολυεθνικής Επιχείρησης.
Ιδού επομένως ποιά είναι η "Διοίκηση αλυσίδας", δηλαδή το "Supply Chain Management" των θεωρητικών, Μηχανικών, και λοιπών
άσχετων με την λειτουργία της αγοράς,
δηλαδή:
Εγώ δηλώνω ότι οι θεωρητικοί και ιδίως οι Μηχανικοί, χωρίς μάλιστα εξ αιτίας της ασχετοσύνης τους πάνω στα θέματα λειτουργίας
της αγοράς να το αντιλαμβάνονται, ίσως περιγράφουν ως "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" την Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση!
Μάλιστα αναφέρουν τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις ακόμα και με το όνομα - επωνυμία - τους και κουτσομπολεύουν την επιχειρηματική
δραστηριότητα και εμπλοκή των Διοικήσεων τους στην παγκόσμια αγορά! Ο πτυχιούχος ΟΔΕ, αντίθετα, έχει διδαχθεί, (ελπίζω),
να συμμετέχει ισότιμα και στα ΔΣ των Ιθυνουσών - Πολυεθνικών επιχειρήσεων, να εκθέτει εκεί τις απόψεις του και να ψηφίζει στην
λήψη των αποφάσεων!
24α) Επιπλέον να συμμετέχει πλειοψηφικά στα ΔΣ των επιχειρήσεων που ελέγχει η Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση, με αρμοδιότητα να
συντονίζει την λειτουργία τους, σε σχέση και με τις δράσεις των λοιπών επιχειρήσεων του ομίλου και γενικά, να εξασφαλίζει την πιστή
εκτέλεση των αποφάσεων της "Μανατζέρισσας", δηλαδή της Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Επιχείρησης. Κοντολογίς: Κάθε Ιθύνουσα -
Πολυεθνική Επιχείρηση είναι το "Mamagement", δηλαδή η Διοίκηση μιας "αλυσιδωτής εμπλοκής" επιχειρήσεων, των οποίων
χρηματοδοτεί, καθορίζει και ελέγχει την διοίκηση και την λειτουργία τους.
Δηλαδή την δράση και εμπλοκή τους στην αγορά, με σκοπό να παραχθεί κατά φάση από διάφορες επιχειρήσεις του ομίλου που
λειτουργούν διάσπαρτα σε επιλεγμένα κράτη, για να διατεθεί κατά την ΑΒΣΠ με σκοπό το κέρδος, μια χρησιμότητα, (δηλ. προϊόν -
υλικό αγαθό ή υπηρεσία), στην διεθνή αγορά!
24β) *Σύγκρινε:
Από την στιγμή που "Ιθύνων νους" σημαίνει άνθρωπο που "συλλαμβάνει, σχεδιάζει και κατευθύνει μια διαδικασία", τότε και στο
επιστημονικό πεδίο "Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων", (ΟΔΕ), η "Ιθύνουσα Επιχείρηση" της ΑΒΣΠ είναι αυτή που συλλαμβάνει,
σχεδιάζει και κατευθύνει όλες τις επιχειρήσεις που ελέγχει διεθνώς. Πχ για την παραγωγή "τζιν" σε 10 χώρες, όπως αναφέρουν οι
θεωρητικοί στα βιβλία τους, στα οποία μεταξύ των άλλων αοριστιών προσεγγίζουν, (παπαγαλίζουν) και την εικονική πραγματικότητα
που έπλασαν, δηλαδή την {"Διοίκηση" της εφοδιαστικής αλυσίδας}!
Η ΑΒΣΠ "φωτογράφιζε" τα έμπιστα πρόσωπα που διόριζε πλειοψηφικά η Πολυεθνική Επιχείρηση στα ΔΣ των επιχειρήσεων που ήλεγχε,
γιατί τα περιέγραφε διακριτικά, ευγενικά και συγκαλυμμένα ως: "τους έχοντες αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων..."
Σήμερα ακούγεται σε στενούς κύκλους ότι υπάρχουν ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων που αμείβονται με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια
ετησίως. Όμως αυτά τα πρόσωπα εργάζονται όπως επίσης καλύπτουν και τις προσωπικές τους ανάγκες στον ίδιο χώρο. Δηλαδή δεν
έχουν ωράριο εργασίας, γιατί σπίτι και εργασία είναι ο ίδιος χώρος. Αυτό συμβαίνει γιατί το ωράριο της εργασίας τους εκτείνεται
σε όλο το εικοσιτετράωρο, για να μπορούν να συνεργάζονται με τις διοικήσεις των επιχειρήσεων που ελέγχουν, που όμως είναι
διάσπαρτες σε όλη την υδρόγειο!)
25) Η ΑΒΣΠ δίδαξε τον Σκοπό συστάσεως, λειτουργίας και Διοίκησης των Ιθυνουσών - Πολυεθνικών Επιχειρήσεων ως τον: "Εξαρχής
σχεδιασμό ενός διατεταγμένου συγκροτήματος Επιχειρήσεων, που ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία ή βιομηχανία ενός παραγωγικού
κλάδου, με τελικό σκοπό** την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση προς επίτευξη κέρδους".
Προκαλώ όλους τους ντόπιους και αλλοδαπούς αναλυτές, καθηγητές, Μηχανικούς, και λοιπούς, ειδικούς "εφοδιαστικής αλυσίδας",
να καταθέσουν αντίθετα επιχειρήματα ή άποψη! Κυρίως όμως να μας διευκρινίσουν πώς αντιλαμβάνονται την διάρθρωση της
"εφοδιαστικής αλυσίδας" του προϊόντος, που ζητούν να τους αναλύσουν και προσεγγίσουν οι φοιτητές τους στις εργασίες τους;
α) Μέσα από την λειτουργία της Διοίκησης μιας κατά Christopher "αυτόνομης οντότητας"; Δηλαδή μέσα από τις βασικές λειτουργίες
μιας βιομηχανικής επιχείρησης, δηλαδή πχ: {"Αγορές", Παραγωγή" και "Πωλήσεις"}; Ή,
β) Μέσα από την λειτουργία της Διοίκησης μιας Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Επιχείρησης; Αυτής δηλαδή που οργανώνει τις "αγορές",
την "παραγωγή" και τις "πωλήσεις" σε συλλογικές δραστηριότητες, που ασκούνται καθ' ομάδας και με συγκεκριμένο κατά
περίπτωση αριθμό επιχειρήσεων, στις οποίες η Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση αναθέτει επί μέρους δράσεις, προς επίτευξη
επί μέρους σκοπού καθεμιάς χωριστά εξ αυτών, με τελικό σκοπό την παραγωγή και διάθεση προϊόντων στην παγκόσμια αγορά
για την επίτευξη κέρδους;
Ή...
γ) ...Μέσα από τις ανεφάρμοστες τριτοκοσμικές θεωρητικές ασυναρτησίες "Marketing & Supply Chain" των Μηχανικών ή και
διαφόρων τριτοκοσμικών θεωρητικών;
Ή, ως άπαντες οφείλουν εντός του θεσμικού πλαισίου της χώρας μας και της ΕΕ; Δηλαδή...
δ) Μέσα από την κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων μεταξύ των εμπλεκομένων κατά περίπτωση προσώπων, (είτε πρόκειται
για επιχειρήσεις που λειτουργούν κατά Christopher ως "αυτόνομες οντότητες" είτε ως "εφοδιαστική αλυσίδα") και την λογιστική
καταχώρηση στο λογιστήριο καθεμιάς των επιχειρήσεων, (σε εφαρμογή των φορολογικών τους υποχρεώσεων), των λογιστικών
γεγονότων που συνάγονται από αυτές τις συναλλαγές τους;
**Όμως Προσοχή!
Την ακρίβεια της διδασκαλίας της ΑΒΣΠ, ως προς τον ορισμό του "τελικού σκοπού", επιβεβαιώνει με τον δικό του έμμεσο τρόπο μετά
από 60 χρόνια ο καθ. Παράσχος Μανιάτης του Οικ. Παν. Αθηνών στην σελίδα 41 του συγγράμματος του εκδόσεως 2018. Στις πρώτες
5 σειρές αναφέρει:
- Από την μια πλευρά ορίζει ως:
{"Διοίκηση Εφοδιαστικής αλυσίδας" την λειτουργία της αγοράς να παραχθούν πρώτες ύλες, λοιπά βοηθητικά υλικά και πληροφορίες,
που θα χρησιμεύσουν στην παραγωγή αγαθών - προϊόντων.}
- Από την άλλη πλευρά ορίζει ως:
{"αλυσίδα εφοδιασμού" το δίκτυο των οντοτήτων που συμμετέχουν στην παραγωγή και την παράδοση του τελικού προϊόντος στον
τελικό πελάτη}.
Άρα ο τελικός σκοπός της ΑΒΣΠ περιγράφει το συνολικό νταραβέρι λειτουργίας των κάθε είδους "εφοδιαστικών αλυσίδων", που
επικαλούνται διάφοροι θεωρητικοί τρίτων χωρών, δηλαδή της λειτουργίας της αγοράς, για να τεθούν:
- καταρχήν στην διάθεση ενός εργοστασίου οι πρώτες ύλες και τα λοιπά υλικά που θα του χρειαστούν στην συνέχεια...
- ...για την παραγωγή και διάθεση στην αγορά ενός τελικού - καταναλωτικού - προϊόντος, που έχει σχεδιάσει η Ιθύνουσα - Πολυεθνική
Επιχείρηση, η οποία ελέγχει άμεσα ή έμμεσα τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της διοίκησης του εργοστασίου
που παράγει το τελικό καταναλωτικό προϊόν.
Θυμίζω: Η λειτουργία της "Διαθέσεως" κατά την ΑΒΣΠ περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνονται από την
ολοκλήρωση της παραγωγής, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.
Αντιλαμβάνεστε ότι εδώ περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων "πωλήσεις", "Μεταφορές", "Αποθηκεύσεις", "Διαμεταφορές",
"Εκτελωνισμοί", "δικαστικές διαμάχες, λογιστικά γεγονότα, κλπ...
Οι φοιτητές ΟΔΕ αντιλαμβάνονται ήδη στο σημείο αυτό την μετάλλαξη της διδασκαλίας των θεωρητικών, από το Marketing
στο Supply Chain...
Συγκεκριμένα, όπως εύστοχα προσεγγίζει ο καθ. Παράσχος Μανιάτης:
Η "εφοδιαστική αλυσίδα" προσφέρει στην αγορά προϊόντα και υπηρεσίες που χρειάζονται άλλες βιομηχανικές ή εμπορικές επιχειρήσεις
για την άσκηση των δραστηριοτήτων - επαγγέλματος τους.
Όμως, αυτήν την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς την προσεγγίζει διαχρονικά το επιστημονικό πεδίο "Marketing"
και μάλιστα με τον όρο "πωλήσεις χονδρικής". Δηλαδή εδώ πρόκειται για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζουν άλλοι
επαγγελματίες για την εκτέλεση του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της δικής τους επιχείρησης. (Οι φορολογικές αρχές
υποχρεώνουν εδώ στην έκδοση "τιμολογίου πώλησης" και στην καταχώρηση του τόσο στο λογιστήριο της επιχείρησης του "Πωλητή",
όσο και στο λογιστήριο της επιχείρησης του "Αγοραστή"!)
Αντίθετα, η "αλυσίδα εφοδιασμού", κατά τον καθ. Μανιάτη, προσφέρει στην αγορά προϊόντα και υπηρεσίες που τελικά χρειάζονται και
προμηθεύονται οι καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών ή οικογενειακών αναγκών τους.
Όμως και αυτήν την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς, ("οντοτήτων" κατά των καθ. Μανιάτη), την προσεγγίζει το
επιστημονικό πεδίο "Marketing" με τον όρο "πωλήσεις λιανικής".
Δηλαδή εδώ πρόκειται για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζουν οι καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών και μόνο
αναγκών τους.
Οι φορολογικές αρχές προβλέπουν σε αυτές τις πωλήσεις την έκδοση "απόδειξης λιανικής πώλησης".
Άρα, σε αυτήν την περίπτωση οι φορολογικές αρχές δεν ενδιαφέρονται για την παραπέρα πορεία του πωληθέντος αγαθού στην λιανική.
Συνιστώ επομένως εκτός από τις πολλές δεκάδες ορισμούς "εφοδιαστικής αλυσίδας" να καθιερωθεί και ως ορισμός για την "αλυσίδα
εφοδιασμού" η διδασκαλία της ΑΒΣΠ, δηλαδή: "Αλυσίδα εφοδιασμού" ή άλλως: "Εμπλοκή των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων
στην λειτουργία της αγοράς" είναι:
"Ο Εξαρχής σχεδιασμός ενός διατεταγμένου συγκροτήματος Επιχειρήσεων, που ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία ή βιομηχανία ενός
παραγωγικού κλάδου, με τελικό σκοπό την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους".
Η πρόταση μου είναι βάσιμη, γιατί όλοι οι θεωρητικοί "αλυσίδας" τρίτων χωρών ΗΠΑ, Αγγλίας, κλπ έχουν σαν αφετηρία των προσεγγίσεων
τους την εμπλοκή των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς για την παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων, τις οποίες
αναφέρουν έμμεσα και με την εμπορική επωνυμία - διακριτικό τίτλο των επιχειρήσεων που ελέγχουν!
26) Πάντως, σε κάθε περίπτωση, η "λειτουργία της αγοράς" στην διδασκαλία του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ πρέπει να παραμένει σταθερή!
Κοντολογίς:
1) Η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει στους φοιτητές τον τρόπο που θα οδηγήσουν την επιχείρηση στο κέρδος και όχι να περιγράφουν γενικά
και αόριστα την, πχ "καπιταλιστική", "κομμουνιστική", "σοσιαλιστική", "μονοπωλιακή", "ολιγοπωλιακή", "εφοδιαστική", "ελεγχόμενη",
"ελεύθερη", κλπ, "αλυσίδα" και το "Management" ή το "Logistics" της!
2) Η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει στους φοιτητές με ποιό τρόπο πρέπει να κατανοούν* τα σχήματα "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών
θεωρητικών, δηλαδή:
2α) Αφενός ως "Πάγια" των επιχειρήσεων, που έχουν επενδύσει σε αυτά οι Διοικήσεις τους και τα εκμεταλλεύονται, για να επιτύχουν
τον Σκοπό συστάσεως και λειτουργίας των επιχειρήσεων τους, δηλαδή το κέρδος...
2β) Αφετέρου ως έργα υποδομών της Πολιτείας, πχ σε Λιμάνια, Σταθμούς, Εμπορευματικά Πάρκα, αεροδρόμια, ελεύθερες ζώνες, κλπ.
3) Σημαντικό όμως είναι να διδάσκει η ΟΔΕ στα πρώτα έτη σπουδών την λειτουργική διάρθρωση της επιχείρησης, δηλαδή κατά
την ΑΒΣΠ τις: "αγορές", "παραγωγή", "πωλήσεις", "διοίκηση" & "χρηματοδότηση"... {Οι γερμανοί αυτό το ορίζουν ως "εσωτερική
αλυσίδα εφοδιασμού" = κατά την ΑΒΣΠ "Εκμετάλλευση", (interne Lieferkette = Betrieb = Εκμετάλλευση)...}
...Στην συνέχεια για "προχωρημένους" να προσεγγίζει αναλυτικά την "διοίκηση και χρηματοδότηση" των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων,
δηλαδή των Επιχειρήσεων Μεγάλου Κεφαλαίου, σε συνάρτηση με τον τελικό σκοπό που θέτουν, πχ να αναλαμβάνουν και να
ελέγχουν διεθνώς μια σειρά από επιχειρήσεις, στις οποίες θα αναθέσουν εκτέλεση επί μέρους δραστηριοτήτων, με τελικό σκοπό
την κατά περίπτωση παραγωγή και διάθεση στην διεθνή αγορά συγκεκριμένων προϊόντων.
* Ειδικά το σχήμα "Η Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" στην σελίδα 31 του βιβλίου του καθ. Μανιάτη, θα πρέπει να το ακολουθήσει
και δεύτερο σχήμα, που να περιγράφει επιπλέον την "Διοίκηση της Αλυσίδας Εφοδιασμού", που εισάγει. Το σχήμα αυτό θα πρέπει
να περιλαμβάνει:
- Καταρχήν ως "προμηθευτές" την ίδια την εφοδιαστική αλυσίδα συνολικά. (Δηλαδή αυτό που η θεωρία και το "Marketing"
προσεγγίζουν πχ ως "πρωτογενή παραγωγή" και ως "μεταποίηση".)
- Στην συνέχεια τις προμήθειες πρώτων υλών κλπ της "οντότητας" που θα εκτελέσει την παραγωγή του προϊόντος που θα προορίζεται
για τον τελικό πελάτη - καταναλωτή. (Είναι αυτονόητο ότι μεταξύ όλων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων μεσολαβούν κατά
περίπτωση και Επιχειρήσεις Μεταφοράς, Διαμεταφοράς, αποθηκευτικές, κλπ.)
- Να ακολουθεί η παραγωγή του τελικού προϊόντος πχ στο υπάρχον σχήμα στο σύγγραμμα και τέλος...
- Να ακολουθεί η λειτουργία της διαθέσεως αυτού του εργοστασίου και εκεί να αναφέρονται συνοπτικά οι δράσεις και οι
εμπλεκόμενες οντότητες, (που τις ασκούν και τις αναφέρει ο καθ. Μανιάτης), μέχρι να φθάσει το τελικό προϊόν στον τελικό
πελάτη - καταναλωτή! Πχ Επιχειρήσεις Αποθηκεύσεων, Επιχειρήσεις Μεταφοράς, Επιχειρήσεις Χονδρεμπόρων, Επιχειρήσεις
Λιανεμπόρων, κλπ... Διευκρινίζω ότι:
α) μεταξύ Παραγωγών, Χονδρεμπόρων και Λιανεμπόρων εκδίδεται τιμολόγιο πώλησης, γιατί αφορά στην άσκηση του
επαγγέλματος εκάστου.
β) μεταξύ Αποθηκευτή ή Διαμεταφορέα και των πελατών τους εκδίδεται πάντα τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών.
γ) μεταξύ Μεταφορέα και Εντολέα εκδίδονται 2 έγγραφα:
γ1) Η φορτωτική για την παραλαβή και μετακόμιση του εμπορεύματος, και
γ2) Τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών ως φορολογικό στοιχείο για τα κόμιστρα. (Στην χώρα μας επιτρεπόταν να θεωρούνται
οι φορτωτικές από την Εφορία, έτσι ώστε τα κόμιστρα που αναφέρουν να έχουν ταυτόχρονα και την ισχύ Τιμολογίου
Παροχής Υπηρεσιών...).
- και φυσικά στο τέλος και τους ίδιους τους "Καταναλωτές".
Αυτή η απεικόνιση θα αφορά πλέον στην επιχείρηση, που κατά τον καθ. Μανιάτη: {..."παράγει και προσφέρει στην αγορά προϊόντα
και υπηρεσίες που χρειάζονται και προμηθεύονται οι καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών ή οικογενειακών αναγκών τους..."}
Αυτή η προσέγγιση του Μανιάτη θα δικαιολογούσε και τον τίτλο του βιβλίου του: {"από τη θεωρία στην πράξη"}.
26α) Αυτό όμως σημαίνει ότι η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει, όχι βέβαια την θεωρία, αλλά την "πράξη", δηλαδή:
- Αφενός ως Διοίκηση των Επιχειρήσεων, δηλαδή την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση της επιχείρησης, πχ "Αγορές",
"Παραγωγή", "Πωλήσεις"...
- Αφετέρου την επιχειρηματική δραστηριότητα και την ιδιότητα με την οποία συμμετέχουν κατά περίπτωση οι εμπλεκόμενες
Διοικήσεις των Επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς!
Δηλαδή, όπως έχω ήδη αναφέρει αναλυτικά στα κείμενα μου, οι επιχειρήσεις εμπλέκονται στην αγορά, (...στην "πράξη"), κατά
περίπτωση με την ιδιότητα τους πχ ως:
"Αποστολέας", "Εντολέας", "Παραλήπτης", "Πωλητής", "Μεταφορέας", "Αγοραστής", "Αποθηκευτής", "Διαμεταφορέας"... και όχι
βέβαια με την Νομική τους μορφή και την Εμπορική τους Επωνυμία, γιατί αυτές αναφέρονται μόνο στις συμβάσεις που
καταρτίζονται από τις Διοικήσεις των επιχειρήσεων!
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι κάθε μια από τις παραπάνω επιχειρήσεις, (ανεξάρτητα με πιο αντικείμενο εργασιών ή με ποιά ιδιότητα
εμπλέκονται στην λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων), έχουν καθεμιά την δική της "Διοίκηση" -
"Διαχείριση" - "Manager" - "Management" - "Κουμανταδόρο"... (Που όλοι τους εκ του Νόμου υποχρεούνται ανεξαίρετα στην
τήρηση "Λογιστηρίου" = πχ και το "Logistical System" της ΕΕ!)
27) Τέλος, ξεκαθαρίζω και το θολό τοπίο ως προς την πατρότητα του όρου "Lieferkette" / "Chaine d' approvisionnement", που όρισε και
θεσμοθέτησε πρώτη στον κόσμο η ΕΕ!!! Οι θεωρητικοί αναφέρουν ότι ο όρος "Supply Chain" αναφέρεται σε ένα άρθρο του
δημοσιογράφου Martin Christopher, που δημοσιεύτηκε στους Financial Times το 1992... Όμως,... το 1992 βούιζε όλη η Ευρώπη με
το κείμενο του μετέπειτα κανονισμού ΕΕ 2454/93, που ήταν ήδη σε διαβούλευση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ!
Η αναφορά επομένως των Financial Times δεν ήταν τίποτα άλλο από την δημοσίευση ενός άρθρου που αφορούσε στην επικείμενη
θεσμοθέτηση της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της Ευρώπης. Αυτό επιβεβαιώθηκε, γιατί τέθηκε από το 1993
σε ισχύ ο κανονισμός ΕΕ 2454/93 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είχε τεθεί από το 1992 σε διαβούλευση μεταξύ των κρατών μελών
της ΕΕ και βέβαια δημοσιεύτηκε ευρύτατα σε οικονομικά περιοδικά ή στον οικονομικό τύπο στην Ευρώπη και όχι μόνο...
Προσοχή όμως!
Η ΕΕ με τον κανονισμό της ΕΕ 2454/93 δεν περιέγραψε την εσωτερική λειτουργία ή ποιός ελέγχει την Διοίκηση των επιχειρήσεων,
ούτε όρισε με τον όρο "Lieferkette" σε αυτόν τον κανονισμό της γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς, αλλά θεσμοθέτησε
τους κανόνες της εμπλοκής των προσώπων, που συμμετέχουν στις διαδικασίες "αγορών", "πωλήσεων", "εισαγωγής", "εξαγωγής",
"αποθήκευσης", "μεταφοράς", κλπ και γενικότερα των συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων και των δράσεων των στελεχών τους
για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, εντός του εδάφους της Ενωμένης πλέον Ευρώπης!
("έδαφος" της ΕΕ είναι η Γη, ο αέρας και η θάλασσα.)
Άρα, ο όρος "Supply Chain" στο δημοσίευμα των Financial Times συνιστά ένα επίσημο όρο που τέθηκε σε κανονισμό της ΕΕ, που θα
σχολιάστηκε αρχικά στην επικαιρότητα ως σημαντική μεταβολή στην λειτουργία της αγοράς της Ευρώπης. Επιπλέον, θα δημοσιεύτηκε
και θα σχολιάστηκε και σε πολλά άλλα οικονομικά περιοδικά και εφημερίδες της εποχής, αρχής γενομένης δειλά γύρο από τα έτη
1992 - 3 και σαν χιονοστιβάδα στην συνέχεια από θεωρητικούς, μηχανικούς και λοιπούς άσχετους τρίτων χωρών με το θεσμικό
πλαίσιο ελέγχου της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, που όρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχύος από 01.01.1993 που άνοιξαν τα
σύνορα των κρατών μελών!
Προσθήκη 23.11.2023
Επειδή το θέμα είναι σοβαρό το έψαξα σχολαστικά και εντόπισα στην βιβλιογραφία του βιβλίου των Sunil Chopra & Peter Meindl το εξής:
α) 106 βιβλία ή περιοδικά που αναφέρουν τον όρο "Supply Chain", εκ των οποίων 5 - 6 μετά το 1997 - 8 και όλα τα άλλα μετά το 2000.
β) 120 βιβλία ή περιοδικά που δεν αναφέρουν τον όρο Supply Chain, τα πιο πολλά εκ των οποίων και προ του 1993.
γ) 3 περιοδικά:
- το 1ο "Managing Supply Chain Inventory", Άνοιξη 1992" σελ. 65 - 73,
- το 2ο το 1993 "Academic Publishers", σελ. 45 - 65
- το 3o 1994 "Harvard Business Review" (Μάιος - Ιούνιος 1994), σελ. 83 - 93.
- Στα παραπάνω 3 προσθέστε και τους "Financial Times" του Λονδίνου του 1992, από το βιβλίο του Christopher...
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι ό "τύπος", δηλαδή τα περιοδικά και οι εφημερίδες δεν "παράγουν" ρυθμίσεις για την οικονομία ή την
πολιτική, αλλά απλά δημοσιεύουν και γνωστοποιούν στο κοινό και στις επιχειρήσεις τις μεταβολές που θεσμοθετούνται από τα
θεσμικά όργανα της Πολιτείας και σε ότι μας αφορά εδώ σε όλες τις ρυθμίσεις της ΕΕ, που δόθηκαν στην δημοσιότητα το 1992
και τέθηκαν σε ισχύ το 1993, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης.
Μάλιστα...
...Στα "ψιλά" στην στην σελίδα 6 του βιβλίου των Sunil Chopra & Peter Meindl αναφέρεται επί λέξει:
{Η πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου κέρδισε το βραβείο Book of the Year το 2002 από το Institute of Industrial Engineers.}
Δηλαδή η Μαστοράτζα ευλόγησε τα γένια της... Αν όμως υπήρχε και λίγο φιλότιμο στις 230 αναφορές στην βιβλιογραφία τους
θα έπρεπε να έχουν αναφέρει και τον κανονισμό της ΕΕ που όρισε και θεσμοθέτησε πρώτη στον κόσμο το 1993 τον όρο
"Lieferkette" = Supply Chain!
Προσοχή όμως σε μια λεπτομέρεια...:
Οι Sunil Chopra & Peter Meindl αποδέχονται στο βιβλίο τους το 2002 τους 50 περίπου ορισμούς Supply Chain, που εγώ γνωρίζω ότι
κυκλοφόρησαν μετά το 1994 - 5 στην διεθνή βιβλιογραφία και τον κανονισμό 2454/93 της ΕΕ και περιορίζονται εκ του πονηρού
να ασχοληθούν με την συνισταμένη όλων των ορισμών "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών θεωρητικών, ορίζοντας ήδη στην σελίδα 19
του ογκώδους βιβλίου τους ότι:
{Μια εφοδιαστική αλυσίδα (ΕΑ) αποτελείται από όλα τα στάδια που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα, στην εκπλήρωση της απαίτησης
ενός πελάτη.}
Ερωτάται όμως:
Τι διαφορετικό θα προσέγγιζαν και θα ανέλυαν στις υπόλοιπες 840 σελίδες του βιβλίου τους αν τα παραπάνω "εμπλεκόμενα στάδια
για εκπλήρωση της απαίτησης ενός πελάτη", τα όριζαν πχ ως "λειτουργία της αγοράς", ή ως "Marketing", ή ως "Διοίκηση των
Επιχειρήσεων", Τελικό Σκοπό, (της βιομηχανικής επιχείρησης), Μακροοικονομική Ανάλυση, Πωλήσεις, κλπ;
Άρα στο βιβλίο τους έπλασαν και αναλύουν μια εικονική πραγματικότητα που όρισαν ως "Supply Chain", στην οποία μάλιστα
διόρισαν και Management.
Εγώ εδώ οφείλω προς όφελος των φοιτητών να διακρίνω δύο ειδών "στάδια" και "πελάτες":
α) Τους "πελάτες" προ της εμφανίσεως του όρου "Αλυσίδα Εφοδιασμού", (Lieferkette = Supply Chain), από την ΕΕ το 1992 - 93:
Εκείνη την προ του 93 περίοδο οι θεωρητικοί σε ότι αφορά στον "πελάτη" ανάφεραν στο πεδίο Marketing πχ: {"κάλυψη" των
αναγκών του πελάτη}!
β) Τους "πελάτες" μετά την εμφάνιση του όρου "ΕΑ" από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή μετά το 1993:
Όμως, κανονικά, θα έπρεπε και μετά το 1993, όπως και πρωτύτερα να αναφέρουν οι θεωρητικοί Marketing όρους εκτός από
την έννοια "κάλυψη", επιπλέον πχ "ζήτηση" ή "κάλυψη αναγκών", "επιθυμίες", κλπ, του πελάτη...
Άρα πού και πώς κολλάνε οι "απαιτήσεις" του "πελάτη";
Εγώ σαν τεχνοκράτης και λαμβάνοντας υπόψη διαχρονικά την λειτουργία της αγοράς, όπως ισχύει μετά τις ρυθμίσεις της ΕΕ
για την "ΕΑ", δηλαδή την εφαρμογή "λογιστικού συστήματος" μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων κάνω διαχωρισμό
"πελατών" με βάση τα ισχύοντα στην ΕΕ και στην χώρα μας, δηλαδή σε:
α) "Πελάτες" που προμηθεύονται αγαθά για την κάλυψη των προσωπικών ή οικογενειακών αναγκών τους.
β) "Πελάτες" που προμηθεύονται αγαθά πχ ως παραγωγοί ή έμποροι, κλπ για τις επαγγελματικές τους ανάγκες.
Συμπέρασμα:
"Απαίτηση" έχει ο "επαγγελματίας πελάτης" - αγοραστής να εκπληρώσει ο πωλητής - προμηθευτής του το προϊόν - εμπόρευμα με τις
προδιαγραφές, τιμή και προθεσμίες που συμφωνήθηκαν κατά την κατάρτιση της μεταξύ τους σύμβασης πώλησης!!!
Οι "πελάτες" όμως των παραπάνω Sunil Chopra & Peter Meindl στην δική τους προσέγγιση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας τι ρόλο βαράνε;
Πρόκειται δηλαδή για ιδιώτες - καταναλωτές; Ή για επαγγελματίες;
Εγώ δηλώνω ότι διαχρονικά οι "πελάτες ιδιώτες" έχουν μόνο την δυνατότητα της "επιλογής", η οποία στην ελεύθερη αγορά και στο
επιστημονικό πεδίο Marketing σημαίνει "προσφορά" και "ζήτηση", όπως επίσης ότι όσο πιο υψηλές είναι οι "απαιτήσεις", τόσο πιο
"υψηλή" διαμορφώνεται και η τιμή του προϊόντος που επιλέγουν στο κατάστημα οι πελάτες ιδιώτες, για να ανταποκριθεί στις
υψηλές "απαιτήσεις", (ή πιο επιστημονικά "ανάγκες"), εκάστου πελάτη καταναλωτή!
Οι φοιτητές ΟΔΕ διαπιστώνουν πιστεύω με την δική μου προσέγγιση την διαφορά:
- Να προσεγγίζεις την λειτουργία της αγοράς με βάση τις ρυθμίσεις της χώρας μας και της ΕΕ...
από τις...
- ...ανεύθυνες και θεωρητικές προσεγγίσεις των θεωρητικών τρίτων χωρών, που προσπαθούν να μεταλλάξουν το "Marketing"
σε "Supply Chain", για να προβληθούν στην επικαιρότητα. Αυτό μάλιστα προσεγγίζοντας την λειτουργία της αγοράς των
χωρών τους αντιγράφοντας με λάθος τρόπο και αντιφατικά τους κανόνες λειτουργίας της αγοράς της Ενωμένης Ευρώπης.
Δηλαδή παραβλέπουν στις προσεγγίσεις τους τις ρυθμίσεις της ΕΕ του 1993 και τον ενιαίο τρόπο που εφαρμόζονται από όλα
τα κράτη μέλη, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος της ΕΕ...
27α) Τώρα, αν στην συνέχεια θέλησαν διάφοροι θεωρητικοί τρίτων χωρών να ασχοληθούν όψιμα, (όπως διαπίστωσα στην αναλυτική
προσέγγιση του όρου στο βιβλίο του καθ. Μανιάτη, μετά από 3 - 4 χρόνια από το 1993), με την λειτουργία της αγοράς υπό τον όρο
"Lieferkette", (= Supply Chain), της ΕΕ, μικρή σημασία έχει.
Το γεγονός είναι ότι οι όψιμοι "Γκουρού Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας" πρέπει να αποφασίσουν:
α) Ή να δηλώσουν γιατί ήταν λουφαγμένοι για πολλές δεκαετίες πριν το 1993 και αγνοούσαν, δηλαδή έκαναν γαργάρα, την
"Supply Chain" τους και το "Management" της;
β) Ή, να παραδεχτούν, ότι το έναυσμα για να εγκαταλείψουν το "Marketing" και να πλακώσουνε όλοι τους ομαδικά να περιγράφουν
την λειτουργία της αγοράς ως "Supply Chain", τους το έδωσε μετά το 1993 η ΕΕ!
γ) Η, να μας δηλώσουν τέλος πάντων, αν δέχονται και την ύπαρξη του επιστημονικού πεδίου "Marketing" και μάλιστα, τι
διαφορετικό θα προσέγγιζαν και θα δίδασκαν μεταξύ του διαχρονικού "Marketing" και του αυτοσχέδιου και ουρανοκατέβατου
"Supply Chain" τους σε αυτήν την περίπτωση;
δ) Ή να φροντίσουν να διαστείλουν το πεδίο εφαρμογής στην διδασκαλία τους για την "Lieferkette" = "Supply Chain"!
Δηλαδή να δηλώνουν, σε ποιά χώρα συγκεκριμένα ρυθμίζονται και εφαρμόζονται οι προσεγγίσεις της "Εφοδιαστικής
Αλυσίδας" που διδάσκουν;
- Πχ σε μια χώρα της ΕΕ;
- Ή σε κάποια από τις δέκα χώρες, που παράγονται τα τζιν της Πολυεθνικής, όπως μας ενημέρωσε ο Christopher;
- Ή ίσως εφαρμόζονται στην χώρα, (φορολογικό Παράδεισο), που είναι εγκατεστημένη η έδρα κάθε Πολυεθνικής Επιχείρησης;
Πάντως δεν είναι μόνο ο Christopher, που κατά κοινή παραδοχή είναι ο πρώτος διδάξας "αλυσίδα", που ασχολείται με την
"τζιν αλυσίδα". Έχουμε και όψιμους κολαούζους, πχ τον Μιχ. Βιδάλη, ο οποίος στο βιβλίο του {"Εφοδιαστική (Logistics)
Μια ποσοτική προσέγγιση} τρέχει το έτος 2009 πίσω από τσέπες, φερμουάρ, κλωστές, κλπ του τζιν στις χώρες που
παράγονται και μας "προσεγγίζει" άβουλα, μηχανικά και από κεκτημένη ταχύτητα την συγκεκριμένη λειτουργία της αγοράς
ως "εφοδιαστική αλυσίδα του τζιν"... Πώς προσεγγιζόταν όμως η "αλυσίδα του τζιν" κ. Μπινιώρη πχ το 1990;
Πριν δηλαδή η ΕΕ εισάγει το 1992 - 3 τον όρο Lieferkette = αλυσίδα Εφοδιασμού;
Το πλέον σημαντικό:
ε) Να προβληματιστούν οι οπαδοί της "Supply Chain" για τις θεωρητικές, αντιφατικές, επιλεκτικές και ανεφάρμοστες προσεγγίσεις -
φαντασιώσεις τους, σε τρόπο ώστε, κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν πλέον θα έχουν σοβαρευτεί, μέσα στα πλαίσια ενός διεθνούς
συνεδρίου να ορίσουν με τον ακριβώς ίδιο τρόπο τις δαιδαλώδεις έννοιες των "Supply Chain" και των "Management" τους με
τις οποίες νταραβερίζονται!
Αυτό βέβαια δεν θα συμβεί, γιατί μέσα σε αυτήν την αναμπουμπούλα βγάζουν όλοι το ψωμί τους. Όλοι τους όμως ξέρουν πάρα
πολύ καλά, ότι δεν υπάρχει επιστημονικό πεδίο "Supply Chain Management", αλλά:
ε1) Γενικά το επιστημονικό πεδίο Marketing: δηλαδή "λειτουργία της αγοράς"!
ε2) Ειδικά το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ: δηλαδή "λειτουργία των επιχειρήσεων"!
ε3) Τελικά η Πολιτεία που έχει θεσμοθετημένο το πλαίσιο:
- Συστάσεως των επιχειρήσεων (πχ καταστατικό, δημοσιεύσεις, κλπ).
- Διορισμό και δημοσίευση αρμοδίως των νόμιμων εκπροσώπων - διοίκηση της επιχείρησης.
- Δράσεων για την προετοιμασία άσκησης του σκοπού σύστασης της επιχείρησης (πχ δήλωση έναρξης εργασιών στη ΔΟΥ,
επενδύσεις σε πάγια, μηχανολογικό εξοπλισμό, πρόσληψη προσωπικού, κλπ) και
- Συναλλαγών των επιχειρήσεων προς επίτευξη του σκοπού, για τον οποίο καθεμιά έχει συσταθεί! Δηλαδή την επίτευξη κέρδους!
28) Ο φοιτητής ΟΔΕ θα πρέπει όμως να έχει στο μυαλό του, το γεγονός ότι η "Lieferkette" = "Supply Chain" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού"
της ΕΕ προσεγγίζεται μέσα από την λειτουργία κάθε επιχείρησης χωριστά. Αυτή η λειτουργία των επιχειρήσεων και της αγοράς είναι
γνωστή και διδάσκεται διαχρονικά στην Ο.Δ.Ε. ως "Μικροοικονομική προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς". (Το αντίθετο είναι η
"Μακροοικονομική προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς", που προσεγγίζει την λειτουργία της αγοράς στο σύνολο της.)
Η "Μικροοικονομική" σημαίνει επομένως μέσα από το θεσμοθετημένο πλαίσιο της ΕΕ, (πχ δηλαδή κάτι το αντίστοιχο με το
"φορολογικό" πλαίσιο που ίσχυε διαχρονικά στην χώρα μας), με εφαρμογή του οποίου ρυθμίζει η ΕΕ με τους κανονισμούς της:
28α) Τόσο την ιδιότητα, πχ ως Αγοραστής, Πωλητής, Εντολέας, Αποστολέας, Παραλήπτης, Μεταφορέας, Αποθηκευτής, κλπ,
με την οποία εμπλέκονται κατά περίπτωση οι Διοικήσεις των Επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς.
Προσοχή: ο "Παραγωγός" εμπλέκεται επομένως στην "Διαχείριση Εφοδιαστικής αλυσίδας" των θεωρητικών μόνο ως:
- "Αποστολέας", "Παραλήπτης", "Εντολέας", σε ότι αφορά στα προϊόντα / εμπορεύματα και ως...
- ... "Πωλητής", "Αγοραστής", σε ότι αφορά στις αξίες των εμπορευμάτων.
- Η ίδια η Παραγωγή όμως προς απογοήτευση των Μηχανικών δεν εφοδιαστικο-αλυσοδένεται! Αυτό γιατί "εφοδιαστικο-
αλυσοδένεται" ο ίδιος ο Παραγωγός με τις παραπάνω ιδιότητες που ανέφερα... Πού βρίσκει επομένως η Μαστοράτζα διεθνώς,
αλλά και στην χώρα μας η δική μας του ΕΜΠ, την "Παραγωγή" και μας την μοστράρουν μαζικά μέσα στο "Supply Chain
Management" τους;
- Όμως η Παραγωγή προς τέρψη των Μηχανικών εντάσσεται στο οργανόγραμμα της επιχείρησης, στο οποίο αναφέρεται
μάλιστα και ο υπεύθυνος προϊστάμενος, ο οποίος επισκευάζει πχ τα μηχανήματα, ελέγχει την ορθή λειτουργία τους,
παρακολουθεί την ανάλωση των πρώτων υλών και διαφόρων άλλων υλικών, συσκευάζει τα προϊόντα, κλπ...
Ιδού επομένως πεδίο δόξης λαμπρό για την Μαστοράντζα του Πολυτεχνείου! Δηλαδή να δουλεύουν με τα κατσαβίδια
στον πάγκο τους και να αφήσουν στους επιστήμονες ΟΔΕ τα "Management" των συναλλαγών των επιχειρήσεων για
την λήψη των αποφάσεων, την κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων
στην αγορά!
Πέραν αυτών...
28β) Η ΕΕ θεσμοθετεί και ελέγχει τις κάθε είδους εμπορικές συναλλαγές και τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των
επιχειρήσεων για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της αγοράς της Ενωμένης Ευρώπης. Επιπλέον ορίζει,
28γ) Την υποχρέωση να καταχωρούνται στο "Logistical System" = "Λογιστικό Σύστημα" των εμπλεκομένων επιχειρήσεων
τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από την εκτέλεση των συμβάσεων.
Άρα στα ΑΕΙ πρέπει να διδάσκονται 2 ειδών "Management" - "Διοικήσεις":
α) Αφενός το "Management" των επιχειρήσεων που ασκούν οι Διοικήσεις των Επιχειρήσεων στα στελέχη και στις επιχειρήσεις
που ελέγχουν. Δηλαδή εδώ πρόκειται για το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
β) Αφετέρου το "Management" της ΕΕ, που επιβάλει με κανονισμούς, όλους τους κανόνες που οφείλουν να εφαρμόζουν ακόμα
και οι Διοικήσεις των Ιθυνουσών - Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, για να εκτελέσουν τον Σκοπό συστάσεως και λειτουργίας των
επιχειρήσεων που ελέγχουν...
...Άρα, το Marketing και το Supply Chain έχουν Management μόνο στην επιστημονική φαντασία του Christopher και όλων των
άλλων τριτοκοσμικών κολαούζων του! Όπως επίσης πχ και σε όψιμους "Supply Chain Manager-μανατζίδες", ή "Γκουρού"
διαφόρων Forum, Intistute, κλπ, των ΗΠΑ...
...Αυτό γιατί το "Management" ασκείται αποκλειστικά και μόνο από την (νόμιμα δημοσιευμένη) Διοίκηση κάθε επιχείρησης, ή,
σε ότι αφορά συνολικά στην λειτουργία της αγοράς, από τις Διοικήσεις των Επιχειρήσεων!!!
29) Απόδειξη
Σας δίνω ένα απλό καθημερινό παράδειγμα για να διαπιστώσετε την διαφορά Μίκρο - & Μακροοικονομικής προσέγγισης της
λειτουργίας της αγοράς:
Σημειώστε ότι "Μικροοικονομική" σημαίνει την μελέτη και ανάλυση μέσα από την λειτουργία μίας μόνο επιχείρησης, από την οποία
συνάγονται και λογιστικές εγγραφές. Αντίθετα "Μακροοικονομική" σημαίνει μέσα από την μελέτη και ανάλυση συνολικά της λειτουργίας
της αγοράς, από την οποία δεν συνάγονται λογιστικές εγγραφές.
Οι φοιτητές ΟΔΕ έχουν διαπιστωμένο ότι οι θεωρητικοί προσεγγίζουν πχ την εισαγόμενη έννοια “Cross Docking” Μακροοικονομικά,
γιατί την περιγράφουν γενικά και αόριστα σε δεκάδες σελίδες και περιπτώσεις, δίχως από την περιγραφή και τις προσεγγίσεις τους
να μπορεί να συναχθεί έστω και ένα λογιστικό γεγονός.
29.1) Όμως προσοχή!...
...Η ξενόφερτη έννοια "Cross Docking" είναι διαχρονικά γνωστή στην χώρα μας, οριζόταν όμως από το ελληνικό Τελωνείο,
άρα και από τις ελληνικές επιχειρήσεις Μεταφοράς και Διαμεταφοράς ως “προσωρινή εναπόθεση”. Ιδού προς απόδειξη
ενδεικτικά ένα από τα πολλά παραδείγματα εφαρμογής και το λογιστικό γεγονός που συνάγεται από αυτήν:
Όταν εκφορτώνεται πχ ένα εμπόρευμα από φορτηγό αυτοκίνητο και κατά την εκφόρτωση εντοπιστεί ένα επικίνδυνο εμπόρευμα,
πχ εκρηκτικό, εύφλεκτο, κλπ, που απαγορεύεται η αποθήκευση του στην συγκεκριμένη αποθήκη, τότε αυτό δεν εισάγεται με
λογιστική εγγραφή στην αποθήκη αυτή, αλλά παραμένει στη μπάντα (στην άκρη), σε καθεστώς “προσωρινής εναπόθεσης”.
Στην συνέχεια "εξοφλείται" το φορτηγό, δηλαδή υπογράφεται πχ από το Τελωνείο ή από τον παραλήπτη στην φορτωτική ότι
παρέδωσε χωρίς ελλείμματα το φορτίο και:
α) διενεργείται η λογιστική εγγραφή εισόδου όσων εμπορευμάτων εισήχθησαν στον συγκεκριμένο αποθηκευτικό χώρο, και...
β) ...μεταφέρεται το επικίνδυνο εμπόρευμα στην “αποθήκη ευφλέκτων”, όπου εκεί πλέον διενεργείται και η λογιστική εγγραφή
εισαγωγής του συγκεκριμένου επικίνδυνου εμπορεύματος σε αυτόν, τον προβλεπόμενο από την νομοθεσία, αποθηκευτικό
χώρο, γνωστό ως "επικινδύνων".
(Η "RID" και η "ADR" είναι οι διεθνείς συμβάσεις που ρυθμίζουν στην σιδηροδρομική και στην οδική μεταφορά την διαχείριση των
επικινδύνων εμπορευμάτων. Βλέπε και σε άλλα σχόλια και στα 2 βιβλία μου.)
29.2) Προσθήκη 16.06.2023 γιατί με ρωτήσατε:
Μια άλλη περίπτωση είναι πχ κατά την εκφόρτωση του φορτηγού για την εισαγωγή του φορτίου στον αποθηκευτικό χώρο,
να εντοπιστεί πχ μια παλέτα με ζουλιγμένα και κατεστραμμένα είδη. Σε αυτήν την περίπτωση τίθεται η παλέτα σε καθεστώς
"προσωρινής εναπόθεσης" και συνεχίζεται κανονικά η εκφόρτωση του φορτηγού και η λογιστική εισαγωγή του υπόλοιπου
φορτίου στον αποθηκευτικό χώρο. Στην συνέχεια αρχίζουν οι διαδικασίες, (πρωτόκολλα), καταγραφής των ζημιών, κλπ
και γίνεται η εισαγωγή με λογιστική εγγραφή στον αποθηκευτικό χώρο των ειδών που ήταν άθικτα και βέβαια συντάσσονται
τα πρωτόκολλα ζημιών, καταχωρούνται οι σχετικές λογιστικές εγγραφές για τα κατεστραμμένα είδη και εγείρονται οι
αγωγές για αποζημιώσεις, κλπ...
29.3) Αντίστοιχα έχουμε και περίπτωση "προσωρινής εναπόθεσης" όταν πχ ο αποθηκάριος κατεβάζει μια παρτίδα πουλημένων από
τα ράφια, την συσκευάζει και την αποθέτει στην ράμπα. Φυσικά εδώ εκτελεί λογιστική εγγραφή, (με παραστατικό το τιμολόγιο
πώλησης που εκδόθηκε), η οποία όμως εγγραφή "οριστικοποιείται", αμέσως μετά την παράδοση της παρτίδας στο φορτηγό, με
παραστατικό μάλιστα το Έγγραφο Μεταφοράς που εκδόθηκε!
Το παραστατικό της λογιστικής εγγραφής που δείχνει την συνέχεια της πορείας - "αλυσίδας" του εμπορεύματος είναι φυσικά το
"Έγγραφο Μεταφοράς", δηλαδή η "Φορτωτική".
Όμως υπάρχουν και άλλα έγγραφα "αλυσοδέσεως", ως πχ "η απόδειξη παραλαβής του Διαμεταφορέα, ("Uebergabeschein"),
η "Εκχώρηση", (Zession - cession), η "Διατακτική εις διαταγήν", (Auslieferungschein), κλπ... Το βέβαιο είναι ότι {"Διαχείριση"
Εφοδιαστικής Αλυσίδας"} δίχως την έκδοση των προβλεπόμενων φορολογικών στοιχείων και την καταχώρηση τους στα
λογιστήρια των εμπλεκομένων επιχειρήσεων δεν υπάρχει!
Οι θεωρητικοί όμως μην απογοητεύεστε και ζήστε στην εικονική σας πραγματικότητα, δηλαδή στην κοσμάρα σας, γιατί μέσα
στην άγνοια σας για την θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς, θεωρείτε ότι έχετε το αλάθητο και ότι μπορείτε να παίζετε
ταυτόχρονα σε δύο ταμπλό: στο "Marketing σας" και στο "sourloulou Supply Chain Management σας"!
29.4) Οι φοιτητές πρέπει να λάβουν υπόψη ότι γνωρίζω και δούλεψα "προσωρινή εναπόθεση" ήδη προ 55 - 60 ετών σαν έφηβος
υπάλληλος τότε της "Δάνζας" και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπως πχ στην "άμεση παράδοση", στην "μεταφόρτωση"*,
στην "προσωρινή εισαγωγή", στην "μηδέν αποβίβαση", κλπ.
* Ο κ. Μπινιώρης αναφέρεται σε Παράρτημα στην σελίδα 110 στο πεδίο "Μεταφόρτωση", στο Κεφάλαιο 4: "Μεταφορές",
δηλώνοντας ότι: {... είμαστε υποχρεωμένοι να δημιουργήσουμε ανάλογους σταθμούς μεταφόρτωσης.} Εγώ αυτούς τους
"σταθμούς" τους έζησα και δούλεψα πριν από 50 χρόνια στην Γερμανία και στην Γαλλία κατά την διάρκεια της μετεκπαίδευσης
μου στην Ευρώπη ως: "Umschlagsplaetze" & "Lieu de transbordement"!
Άρα
Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι ο κ. Μπινιώρης στο βιβλίο του βρήκε και αντέγραψε από κάπου κάποιους αριθμούς που
τους απεικόνισε σε σχήματα και μεγέθη και νομίζει ότι διδάσκει στους φοιτητές για την "Μεταφόρτωση". Λίγος περισσότερος
σεβασμός στις ρυθμίσεις της ΕΕ και βέβαια και της χώρας μας, όπως επίσης στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και στην επιστήμη της
Λογιστικής δεν θα έβλαπτε κ. Μπινιώρη!
Άρα είμαστε πιο μπασμένοι στην "προσωρινή εναπόθεση" από τους ξένους, γιατί εκείνοι πήραν τον όρο από εμάς και τον μετάφρασαν
στην γλώσσα τους σαν "Cross Docking"!
29.5) (Στο Γλωσσάριο του βιβλίου του Christopher αναφέρεται ο όρος: {"Cross Docking" = προσωρινή εναπόθεση}. Πέραν του ότι η
μετάφραση του όρου είναι δική μου και την αναφέρω στα 2 βιβλία και στα κείμενα μου, εγώ δεν θυμάμαι να υπάρχει ό όρος
"προσωρινή εναπόθεση", (Cross Docking), στις 420 σελίδες της μετάφρασης του βιβλίου του Christopher! Γιατί επομένως
αναφέρθηκε στο "γλωσσάριο" του βιβλίου; Μήπως έγινε με πρωτοβουλία των μεταφραστών, για να αναβαθμίσουν το περιεχόμενο
του βιβλίου; Πάντως παρακαλώ όποιον εντοπίσει τον όρο "προσωρινή εναπόθεση" ή τον όρο "Cross Docking" αμετάφραστο ή
και τις αναφορές διαφόρων ειδικών περιπτώσεων στο βιβλίο του Christopher να με ενημερώσει σχετικά, γιατί δεν έχω το κουράγιο
να διαβάσω - μελετήσω - άλλη μια φορά το βιβλίο.
Πάντως,:
- τόσο ο επιμελητής της έκδοσης: "Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.",
- όσο και οι μεταφραστές: "Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε."...
...Όταν τους ρώτησα σχετικά έκαναν την πάπια!)
Προσθήκη
Ζητώ συγνώμη και επανέρχομαι, (03.04.2024), γιατί κάτι με έτρωγε και μελέτησα εκ νέου το βιβλίο του Christopher...
Πράγματι στην σελίδα 359 αναφέρεται ο όρος έτσι:
{Η προσωρινή εναπόθεση (Cross Docking) συνιστά ένα παράδειγμα της ιδέας αυτής, σύμφωνα με την οποία διαφορετικοί προμηθευτές
αποστέλλουν γεμάτα φορτηγά προς ένα κέντρο διανομής με τα στοιχεία του προϊόντος... κλπ...}
Όμως το θέμα έχει διαφορετικά, γιατί η αναφορά του Christopher δεν έχει σχέση ή συνάφεια με το "Cross Docking" = προσωρινή
εναπόθεση που περιέγραψα παραπάνω.
Συγκεκριμένα:
Ήδη το 1964 που ξεκίνησα στο επάγγελμα η εταιρεία μου DANZAS μαζί με την SCHENKER και την KUENE & NAGEL, (ΠΡΟΟΔΟΣ),
εκτελούσαμε αυτό που ορίζεται λαθεμένα στο βιβλίο του Christopher ως {Προσωρινή Εναπόθεση (Cross Docking)}. Η διαφορά
βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Christopher αναφέρεται σε αποστολές που φθάνουν σε ένα ενδιάμεσο προορισμό, από τον οποίο στην
συνέχεια θα συνεχίσουν την πορεία τους με τα αρχικά τους έγγραφα μεταφοράς, προς τον τελικό τους προορισμό ομαδοποιημένα
με άλλα φορτία που έφθασαν εκεί από διαφορετικούς τόπους και αποστολείς.
Δηλαδή εδώ έχουμε "Μεταφόρτωση", (Umlandung), και "Ομαδοποίηση φορτίων", (Sammelgut), τα οποία συνεχίζουν προς τον τελικό
προορισμό τους με το ίδιο καθεστώς με το οποίο έφθασε καθένα τους στον συγκεκριμένο ενδιάμεσο προορισμό τους, που πχ το 1964
για τα εμπορεύματα από την Γερμανία ήταν το Salzburg.
Την ίδια παραπάνω έννοια για "Μεταφόρτωση" και "Ομαδοποίηση φορτίων" εισάγει και ο David Taylor ως {"cross dock" = αποβάθρα
διαμεταφοράς}. Τον ευχαριστώ, που ως Μηχανικός επιβεβαιώνει την άποψη μου για τους μηχανικούς που ασχολούνται παρασιτικά με
την κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Η "αποβάθρα", (dock), είναι όμως απλά μια υποδομή για την διενέργεια συνολικά του έργου της
κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, πχ Μεταφοράς, Διαμεταφοράς, Μεταφόρτωσης, κλπ. Το "cross" όμως το δικό μου έχει την έννοια
της προσωρινής αδυναμίας να συνεχιστεί η διαχείριση της συγκεκριμένης παρτίδας, εξ ου και ο όρος μου "προσωρινή εναπόθεση".
Αντίθετα όμως, στο "Cross Docking" το εμπόρευμα δεν μπορεί να ακολουθήσει την προβλεπόμενη πορεία του με βάση την οποία
αναχώρησε από τον Αποστολέα και τον αρχικό τόπο αποστολής! Άρα τίθεται σε "προσωρινή εναπόθεση", δηλαδή όπως ανέλυσα
παραπάνω... μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με δαύτο!
Όπως το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε και στο "Cross Docking" του Christopher, αν τα είδη που αναφέρει στο παράδειγμα του έφθαναν
στο "Κέντρο Διανομής" χωρίς συνοδευτικά στοιχεία ή έγγραφα...! Το "Κέντρο" θα ήταν τότε υποχρεωμένο να τα βάλει στην μπάντα,
(προσωρινή εναπόθεση), να αναγγείλει "Εμπόδιο κατά την Μεταφορά" και να ζητήσει νεώτερες οδηγίες και εντολές από τον τόπο
αποστολής και τον Αποστολέα.
(Περισσότερα σε άλλα σχόλια και στα βιβλία μου.)
Τέλος της προσθήκης
29.6) Στο λεξικό των όρων του βιβλίου του Μιχάλη Βιδάλη: {Εφοδιαστική (Logistics)} αναφέρεται ο όρος: {Cross docking (διαμεταφορά)}.
Το μόνο μου σχόλιο είναι ότι δούλεψα στην "Διαμεταφορά από το 1964 έως το 1978. Στην Γερμανία μάλιστα διδάχθηκα την "Spedition" =
Διαμεταφορά σε μέση σχολή, περίπου "επαγγελματικό Λύκειο". Άρα η "Διαμεταφορά" είναι επάγγελμα και στην χώρα μας υπάρχει
μάλιστα και ο "Σύνδεσμος των Ελλήνων Διαμεταφορέων".
Πού κολάει επομένως το {Cross docking (διαμεταφορά)};
Ο κ. Βιδάλης όμως ως αμερικανοσπούδαστος μηχανικός έχει επιστημονικά το ακαταλόγιστο και του επιτρέπεται να γράφει ότι θέλει
και ότι κατεβάζει το μαθηματικό μυαλό του πάνω στην λειτουργία της αγοράς και ειδικότερα σε ότι αφορά στην κυκλοφορία των
εμπορευμάτων.
Μην ξεχνάτε όμως ότι και το {Εφοδιαστική Logistics} = "τρέχα γύρευε" από το Πολυτεχνείο μας το ξεφούρνισαν! (...Σε επιβεβαίωση
αυτού που διαδιδόταν μεταξύ των φοιτητών της ΑΒΣΠ: "Ότι στο Πολυτεχνείο κάνουν από τα πολλά μαθηματικά το μυαλό τους φελλό"!)
29.7) Πλέον αυτών ο κ. Μανιάτης προσεγγίζει και ορίζει στην σελίδα 323 του βιβλίου του τον όρο Cross Docking:
α) Ως {διαμεταφορά (Cross Docking)} και τον απεικονίζει και στο σχήμα 24 {Με: "ΣΧΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟΘΗΚΗΣ ΜΕ CROSS DOCKING"}
στην σελίδα 327, επικαλούμενος {ΠΗΓΗ: Supply Chain Management}των ΗΠΑ του 2006:
β) Ως {Crossdocking (διαμεταφορά)} και περιγράφει τις δράσεις που περιλαμβάνει η απεικόνιση στην σελίδα 327.
Όμως οι δραστηριότητες του σχήματος 24 περιγράφουν τις δραστηριότητες που εκτελούνται σε ένα Κ.Α.Δ. (Κέντρο Αποθήκευσης και
Διανομής.
Άρα λοιπόν εδώ έχουμε την περιγραφή δύο δραστηριοτήτων, για τις οποίες κατά την δήλωση έναρξης εργασιών της επιχείρησης
προβλέπεται και αποδίδεται διαφορετικός Κωδικός Άσκησης Δραστηριότητας. Στην περίπτωση δηλαδή που η επιχείρηση στο άρθρο
"Σκοπός" δηλώνει στο στο καταστατικό συστάσεως, ότι θα ασκήσει και τις δύο αυτές δράσεις, τότε για την Δ.Ο.Υ. ο ΚΑΔ δράσης
που θα σημειώνει τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών, (τζίρο), χαρακτηρίζεται ως "κύρια δραστηριότητα" και ο άλλος ως "δευτερεύουσα"
δρσστηριότητα. (Βλέπε άρθρο για τα Κ.Α.Δ.)
30) Διευκρινίζω ότι η ΑΒΣΠ είχε διδάξει τις έννοιες "Supply Chain" και "Cross docking" δίχως την χρήση αυτών των όρων ή κάποια
παραφρασμένη μετάφραση τους στην ελληνική γλώσσα. Συγκεκριμένα η ΑΒΣΠ δίδαξε ότι η λειτουργία των επιχειρήσεων συνίσταται
από τις δράσεις των εργαζομένων, διακρίνοντας μάλιστα ότι κάθε "δράση" εργαζομένου καθίσταται "αυτοτελής δράση", όταν από την
ολοκλήρωση της συνάγεται λογιστικό γεγονός!
Ερωτάται λοιπόν:
α) Από τις δράσεις "Cross Docking", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, συνάγονται ή όχι
λογιστικά γεγονότα;
β) Από τις δράσεις "Supply Chain", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, συνάγονται ή όχι
λογιστικά γεγονότα;
γ) Από τις δράσεις "Marketing", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς συνάγονται ή όχι λογιστικά
γεγονότα;
δ) Από τις δράσεις "Logistics", που μας μοστράρουν οι δικοί μας θεωρητικοί στις φάτσες των βιβλίων τους, συνάγονται ή όχι λογιστικά
γεγονότα;
ε) Από τις δράσεις "Μεταφόρτωσης", όπως μας τις "διδάσκει" ο Μπινιώρης συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα;
30α) Απαντώ ο ίδιος:
Προφανώς και δεν μπορούν να συναχθούν λογιστικές εγγραφές, γιατί όλες οι προσεγγίσεις των παραπάνω ξενικών εννοιών
περιστρέφονται γύρο από το επιστημονικό πεδίο "Marketing" που αφορά στην έρευνα και μελέτη, για την κατάκτηση της αγοράς
και όχι βέβαια για την λειτουργία της Διοίκησης κάθε επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων των Διαμεταφορέων και των
"Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής", (ΚΑΔ).
Στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ οφείλουν επομένως οι ακαδημαϊκοί να διδάσκουν:
- Τόσο την εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, δηλαδή την "εκμετάλλευση", πχ την Παραγωγή. (Εκεί μπορούν να την
προσδιορίζουν πχ ως "κατά φάση παραγωγή" ή "παραγωγή συνεχούς ροής" και να επεκτείνονται σε τεχνικά ή οργανωτικά
θέματα της παραγωγής, κλπ.)
- Όσο και τις "συναλλαγές" μεταξύ των επιχειρήσεων, πχ "Αγορές", "Πωλήσεις", αλλά κυρίως και...
- Τις φορολογικές υποχρεώσεις των Διοικήσεων των Επιχειρήσεων έναντι της Πολιτείας...
...Μάλιστα με τέτοιο σύννομο τρόπο, ώστε να συνάγονται και οι λογιστικές εγγραφές από τις δράσεις των εργαζομένων, (πχ από την
κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης, έργου, κλπ με τους πελάτες και προμηθευτές), που ασκούνται για την επίτευξη
του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας κάθε επιχείρησης!
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι αυτή η αυτονόητη προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς και των επιχειρήσεων δεν συμβαίνει, όσο οι φοιτητές
μας διδάσκονται Μακροοικονομική επιστημονική φαντασία ή την εικονική πραγματικότητα "Supply Chain", "Logistics" και "Marketing"
των τριτοκοσμικών θεωρητικών ή και των Μηχανικών!...
30β) Θυμίζω:
Ο Αλ Καπόνε δεν συνελήφθη επειδή "εφοδιαστικο-αλυσόδενε" ουίσκι και χρησιμοποιούσε όλα όσα δείχνουν οι θεωρητικοί στα
σχήματα τους, πχ αεροπλάνα, καράβια, τραίνα, αποθήκες, γερανούς, αυτοκίνητα, κλπ, αλλά για φοροδιαφυγή! Δηλαδή δεν
τηρούσε "Logistical System" = Λογιστήριο...
Μήπως θα πρέπει επομένως να προβληματιστούν οι δικοί μας ακαδημαϊκοί και να σταματήσουν τον "μαφιόζικο" τρόπο που διδάσκουν
την "Supply Chain" και το "Management" της, δηλαδή να σεβαστούν την φορολογική νομοθεσία της ΕΕ και την τήρηση λογιστηρίου,
(Logistical System), που επιβάλλει; Άλλως ας προσεγγίσουν ως "Marketng" τις αναφορές τους και να αφήσουν τα εισαγόμενα
"καουμποηλίκια Supply Chain" των ΗΠΑ στην μπάντα.
Αξίζει να σημειώσω στο σημείο αυτό την σημασία που έδινε η ΑΒΣΠ για την εφαρμογή των φορολογικών κανόνων στην λειτουργία της
Βιομηχανικής Επιχείρησης. Στο Κεφάλαιο 6 του Συγγράμματος του Δημ. Παπαδημητρίου "Βιομηχανικός Λογισμός" με τίτλο:
{"Η Εφαρμογή του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων παρά τη Βιομηχανική Επιχειρήσει"} από τις σελίδες 617 - 709 προσέγγιζε τα πάντα
που αφορούσαν στην τήρηση των φορολογικών κανόνων,:
- τόσο σε ότι αφορά στην εσωτερική λειτουργία, πχ κοστολόγια, απογραφή, κλπ,
- όσο και στις συναλλαγές της Βιομηχανικής επιχείρησης, για να διαθέσει την παραγωγή της στην αγορά.
Σε ότι αφορά ειδικότερα στις συναλλαγές της επιχείρησης, ή αν θέλετε στα... "εφοδιαστικο-αλυσοδεσίματα" της, η ΑΒΣΠ προσέγγιζε
αναλυτικά όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις της επιχείρησης που αφορούν στις "αγορές", "πωλήσεις", "αγορών ή πωλήσεων για
λογαριασμό τρίτων", "τηρήσεως του βιβλίου αποθήκης", ακόμα και λογαριασμούς δαπανών για την λήψη υπηρεσιών, πχ "μεταφοράς",
"αναθέσεως εργασιών σε τρίτους", κλπ.
31) Προσοχή!
Οι φοιτητές ΟΔΕ πρέπει να θεωρούν σήμερα την "προσωρινή εναπόθεση" σαν ένα κρίκο της "αλυσίδας εφοδιασμού" της ΕΕ. Αυτό
γιατί η ΕΕ επέβαλε και το "Logistical System", για να μην διακόπτεται ο αδιάλειπτος λογιστικός / φορολογικός έλεγχος, στα
εμπορεύματα που είναι σε κυκλοφορία:
α) Τόσο για την εκάστοτε θέση,
β) Όσο και τον περιστασιακά Κάτοχο των εμπορευμάτων...!!!
Αλλά όμως και...
γ) Ποιός είναι ανά πάσα στιγμή ο Κύριος των εμπορευμάτων!!!
32) Συνιστώ στους διδάσκοντες πληροφορική στις σχολές ΟΔΕ και βέβαια όσους διδάσκουν και για "χρησιμοποιούμενα λογισμικά στην
Διοίκηση Εφοδιαστικής αλυσίδας", να ενημερωθούν για διδακτικούς λόγους από το Υπ. Οικονομικών, Γενική Διεύθυνση Τελωνείων,
για την δυνατότητα της εισόδου στο Λογιστικό Σύστημα = Logistical System - Systeme Logistique, της ΕΕ. Αυτό γιατί οι
φορολογικές αρχές εγκρίνουν υπό αυστηρές προϋποθέσεις τα Λογιστικά Συστήματα / προγράμματα Η/Υ, (λογισμικά;), που θα
χρησιμοποιήσουν γενικά οι επιχειρήσεις και ειδικότερα οι ΕΟΦ.
33) Πολύ θα χαιρόμουν αν ενημερωνόμουν από τους οπαδούς του “Cross docking”, αν συμφωνούν ή διαφωνούν με την δική μου
φορτηγατζήδικη προσέγγιση! Ή να δηλώσουν αν από το Cross docking τους συνάγονται ή όχι λογιστικές εγγραφές; Πάντως
από το "Marketing" και το "Cross docking", αν υπάρχει ο όρος... (Ο όρος υπάρχει το ανέλυσα παραπάνω.)}, του βιβλίου του Christopher
δεν δύνανται να συναχθούν λογιστικές εγγραφές, γιατί πρόκειται για ένα ανούσιο, θεωρητικό και ανεφάρμοστο δημοσιογραφικό
κουτσομπολιό.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις προσεγγίσεις Cross docking και των λοιπών "Γκουρού Αλυσίδας" των Η.Π.Α. και άλλων, ακόμα και
δικών μας, γιατί αναφέρουν όλοι τους ανεφάρμοστες τριτοκοσμικές θεωρητικές ασυναρτησίες.
34) Προσοχή: Ο Christopher δίδαξε αργότερα, (από το 1992 - 3), {"Marketing" και "Logistics"} στο Πανεπιστήμιο Cranfield - Αγγλία.
Άσχετα βέβαια αν στην συνέχεια πάντρεψε στο βιβλίο του με 15 χρόνια καθυστέρηση και μάλιστα με κουμπάρο το "Logistics",
(δηλαδή το Logistical System της ΕΕ), τον σουρλουλού όρο "Supply Chain Management" με τον όρο "Marketing", που διδασκόταν
χωρίς "διοίκηση", (Management), ευρύτατα και διαχρονικά σε όλον τον κόσμο ...και βέβαια και από την ΑΒΣΠ ως:
{"Marketing" = "ανάλυση και κατάκτηση της αγοράς"!}
Ερώτηση πρόκληση προς τους θεωρητικούς - Μηχανικούς, Ακαδημαϊκούς, και λοιπούς οπαδούς ή ουραγούς του Christopher και
της "Supply Chain" του:
1) Υπάρχει διαφορά στην προσέγγιση και ανάλυση λειτουργίας της αγοράς μεταξύ των εννοιών "Marketing" και "Supply Chain";
2) Ποιά η διαφορά μεταξύ "Supply Chain" και "Supply Chain Management";
3) Ποιά η διαφορά μεταξύ "Logistics" και "Logistics Management";
4) Ποιά η διαφορά στην μετάλλαξη Christopher μεταξύ:
4α) "Marketing & Logistics" των αρχών της δεκαετίας του 90, με το...
4β) "Logistics & Supply Chain Management" των βιβλίων του, αρκετά χρόνια μετά το 2000; (το 2007...!)
Απαντώ:
Στις αρχές του 90 δεν υπήρχε στην αγορά άλλο θεσμικό πλαίσιο, παρά μόνο ο κανονισμός 2454/93 της ΕΕ, που ανέφερε τον όρο
"Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού". Άρα, αν ο Christopher εγκατέλειπε το "Logistics", (= Λογισμός = μέτρηση και υπολογισμός),
που προσέγγιζε και δίδασκε το "Marketing" του και το γύριζε ήδη το 1993 στο "Logistics" του "Supply Chain" του, θα γέλαγε μαζί του
κάθε πικραμένος στην Ευρώπη.
Επιπλέον θα αντιδρούσε για την μεταστροφή του "Logistics", (= Λογισμός = μέτρηση και υπολογισμός), της διδασκαλίας του
Christopher, (δηλαδή από το Logistics του "Marketing", στο Logistics του "Supply Chain") και το ίδιο το Παν. Cranfield, που θα ήταν,
εκτεθειμένο, τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και στους ίδιους τους φοιτητές του.
Όμως, από την στιγμή που οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, πχ των ΗΠΑ, άρχισαν μετά το 1995 - 6 να εγκαταλείπουν το Marketing και
σταδιακά να προσεγγίζουν υπό τον πρωτόγνωρο όρο Lieferkette = "Supply Chain" της ΕΕ την λειτουργία της δικής τους αγοράς,
δηλαδή πχ των ΗΠΑ, έδωσε την ευκαιρία και στον Christopher να το γυρίσει ετεροχρονισμένα και με ελαφρά πηδηματάκια:
- από το {"Marketing & Logistics"} του 1993 και μετά, που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Cranfield...
- ...στο {"Management & Logistics της Supply Chain"} του 2007 και μετά, του βιβλίου του...
Το μόνο όμως που κατάφερε ήταν να μπερδέψει τα μπούτια του!
(Ότι δηλαδή κατάφεραν και όλοι οι άλλοι τριτοκοσμικοί κολαούζοι των ρυθμίσεων της ΕΕ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων
στην αγορά!
Πχ όπως ο David A. Taylor του οποίου οι 300 "σημειώσεις για τις πηγές" του βιβλίου του συγκεντρώνονται όλες μετά το 1997-8.
Ερωτάται:
Προ του 1993 και τον κανονισμό της ΕΕ 2454/93 δεν υπήρχε πεδίο λειτουργίας της αγοράς με τίτλο:
"Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας";
Ή μήπως το πεδίο "αλυσίδας" προσεγγιζόταν προ του 1993 ως "Marketing"; Το οποίο μάλιστα ξεχείλωσαν κάποιοι επιτήδιοι ως
Supply Chain, για να προσεγγίσουν στις θεωρίες τους και την λειτουργία της αγοράς μετά την παραγωγή, για την κυκλοφορία
του προϊόντος προς την αγορά - κατανάλωση;)
Προσθήκη 21.06.2023 γιατί ερωτήθηκα:
(Για προχωρημένους...)
Ναι... πράγματι ο Christopher στην σελίδα 19 αναφέρεται στο υπόμνημα του 1982 της Booz, Allen and Hamilton και στους:
{"αλληλοσυγκρουόμενους στόχους των βασικών τμημάτων μιας εφοδιαστικής αλυσίδας (προμηθειών, παραγωγής, διανομής*
και πωλήσεων*), που δεν ήταν πλέον ιδιαίτερα αποδοτική".}
Προσοχή στην αντίφαση: Εδώ ο Christopher εισάγει τον όρο: {"βασικά τμήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας"}.
Πιστεύω ότι ορθό θα ήταν να αναφέρει τον όρο: {αλληλοσυγκρουόμενους στόχους των "κρίκων" εφοδιαστικής αλυσίδας}, δηλαδή
των επιχειρήσεων, που συμμετέχουν συντονισμένα, ίσως και υπό την Διοίκηση της Πολυεθνικής που τις ελέγχει, στην "αλυσιδωτή"
παραγωγή και διάθεση στην διεθνή αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος.
Αυτό διότι οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις έχουν οργανωμένα τα "βασικά τμήματα" διάσπαρτα στις "επιχειρήσεις αλυσίδας" που ελέγχουν!
Άρα εδώ θα πρόκειται για μια από τις "αλυσοδεμένες επιχειρήσεις" που ελέγχει η Πολυεθνική Επιχείρηση, της οποίας η εμπλοκή στο
σύστημα δεν ήταν λειτουργικά εναρμονισμένη με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του σχεδιασμένου συστήματος από την Ιθύνουσα -
Πολυεθνική Επιχείρηση.
Η ΑΒΣΠ μάλιστα είχε ορίσει όμως και τους "έχοντες αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων", τους οποίους διόριζε
πλειοψηφικά η Πολυεθνική στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων που ελέγχει, με σκοπό να συντονίζουν "αποδοτικά",
δηλαδή με βάση το συμφέρον της ίδιας της Πολυεθνικής στην οποία εργάζονται, τα: {"βασικά τμήματα" - προμηθειών,
παραγωγής, διανομής και πωλήσεων, κλπ, των "επιχειρήσεων της αλυσίδας" τους}.
Όμως εδώ, όπως προανέφερα, γίνεται αποσπασματικά λόγος από τον Christopher για τις βασικές λειτουργίες, (εκμετάλλευση &
συναλλαγές), μιας μόνο βιομηχανικής επιχείρησης. Επομένως εδώ η έννοια "εφοδιαστική αλυσίδα" αφορά δίχως άλλο στην
αρμοδιότητα της Διοίκησης αυτής της βιομηχανικής επιχείρησης, στο να συντονίσει "αποδοτικά" αυτές τις εσωτερικές λειτουργίες,
(εκμετάλλευση) και τις συμβάσεις που καταρτίζει με τους πελάτες και τους προμηθευτές της, δηλαδή τις συναλλαγές της.
(Αντίθετα ως είναι αυτονόητο η "επιχείρηση αλυσίδας" αγοράζει, παράγει ή πουλάει και γενικά συναλλάσσεται με τις επιχειρήσεις
του ομίλου της, ή εν πάση περιπτώσει με τις επιχειρήσεις που της επιβάλλει η Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση που την ελέγχει.)
Άρα ο Christopher πρέπει να καταλαγιάσει:
1) Αν βρίσκεται στην Διοίκηση μιας κατά Christopher "αυτόνομης οντότητας". Όμως εδώ επιβάλλεται να δηλώνεται η Επωνυμία
της "αυτόνομης οντότητας", η νομική μορφή της και το ποσοστό συμμετοχής των μελών της στο κεφάλαιο της επιχείρησης...
2) Αν βρίσκεται στην κατά Christopher "Διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας". Δηλαδή εδώ ο Christopher πρέπει να διακρίνει για
να ξεκαθαρίσει:
α) Αφενός την Διοίκηση μιας Πολυεθνικής Επιχείρησης = κατά την ΑΒΣΠ Ιθύνουσα Επιχείρηση, που έχει εφοδιαστικο -
αλυσοδεμένες διεθνώς μια σειρά από μη "αυτόνομες οντότητες".
β) Αφετέρου την Διοίκηση μιας "μη αυτόνομης οντότητας", που ως είναι αυτονόητο έχει διορίσει και ελέγχει η Πολυεθνική
Επιχείρηση, επομένως οφείλει να εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές της...
Με άλλα λόγια ο Christopher. (ως καθηγητής Marketing), πρέπει να κατανοήσει ότι το επιστημονικό πεδίο Marketing προσεγγίζει
την λειτουργία της αγοράς και των επιχειρήσεων σφαιρικά, γενικά και αόριστα. Επομένως δεν επιτρέπεται να εισάγεται, διεθνώς
και στην χώρα μας, στις αναφορές του επιστημονικού πεδίου Marketing ο όρος "Διοίκηση" = "Management". Αυτό διότι στην
θεωρία και στο Marketing την "Διοίκηση" την ασκεί αποκλειστικά η Πολιτεία, που θεσμοθετεί και τους κανόνες λειτουργίας της
αγοράς, εντός της οποίας ιδρύεται η επιχείρηση και ασκούνται οι δραστηριότητες από την Διοίκηση της, για να επιτευχθεί ο σκοπός
συστάσεως και λειτουργίας της, δηλαδή το κέρδος!
Όμως η ΑΒΣΠ δίδαξε αναλυτικά 20 χρόνια προ του 1982 πάνω στο θέμα της λειτουργικής οργάνωσης των επιχειρήσεων,
πχ για τις "προμήθειες", την "παραγωγή κατά φάση", την "παραγωγή συνεχούς ροής", την "Διοίκηση των Αποθεμάτων",
το "πρότυπο κόστος", τις "αποκλίσεις", την παραγωγικότητα", τις "πωλήσεις", την "αποδοτικότητα", την "ενοποίηση ισολογισμών", κλπ στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
Άρα κατέχουμε διαχρονικά όλα αυτά τα "βασικά της εφοδιαστικής αλυσίδας", που αναφέρει ο Christopher στο βιβλίο του,
(πρώτη έκδοση 2007) και μάλιστα 40 χρόνια πιο πριν από αυτούς!
* Σε ότι αφορά ειδικότερα στην "διανομή" και στις "πωλήσεις" της Booz, Allen & Hamilton πρόκειται για οργανωτική διάρθρωση
της βιομηχανικής επιχείρησης, την οποία η ΑΒΣΠ προσέγγιζε αναλυτικότατα ως "λειτουργία της διαθέσεως", τον ορισμό της οποίας
επαναλαμβάνω:
"Η λειτουργία της διαθέσεως περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων των δημιουργουμένων από την ολοκλήρωση της
παραγωγής, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων".
Έχω διαπιστώσει στις εργασίες φοιτητών ότι περιγράφουν ως "διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας" αυτές ακριβώς τις διαπιστώσεις
της Booz, Allen and Hamilton του 1982, που δίδαξε η ΑΒΣΠ την δεκαετία του 1960. Δηλαδή την λειτουργική διάρθρωση,
(πχ αγορές, παραγωγή, πωλήσεις, κλπ) και την λειτουργία "διοίκηση" μιας βιομηχανικής επιχείρησης...
Όμως...
...Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν δύο αλυσίδες, δηλαδή η "εφοδιαστική" και η "εφοδιασμού", μήπως θα πρέπει και οι εργασίες των
φοιτητών να διευκρινίζουν σε ποιά "Αλυσίδα" αναφέρονται; Δηλαδή να δηλώνουν πχ αν:
- Η "αλυσίδα" του προϊόντος της εργασίας τους τερματίζει με τις πωλήσεις στην χονδρική, δηλαδή προς άλλες επιχειρήσεις - επαγγελματίες.
Ή αν...
- Η "αλυσίδα" του προϊόντος της εργασίας τους τερματίζει με τις πωλήσεις στην λιανική, δηλαδή προς τους καταναλωτές;
Προσοχή!
Για την σύγκλιση απόψεων με την αναφορά του Christopher στην Booz, Allen and Hamilton οφείλω να σχολιάσω και την αναφορά
του καθ. Μανιάτη για την "Ιστορία της Διοίκησης Εφοδιαστικής Αλυσίδας", που αναφέρεται στο βιβλίο του, σελίδα 33 και επικαλείται
σχετικά το STEVENS INSTITUTE OF TECHNOLOGY".
α) Καταρχήν η "ιστορία" της Supply Chain του STEVENS INSTITUTE OF TECHOLOGY αρχίζει το: {"1960s"}!!!
β) Δηλαδή την δεκαετία, που ήδη τις αναφορές αυτές του STEVENS INSTITUTE OF TECHNOLOGY τις δίδασκε ως "Βιομηχανικό Λογισμό"
η ΑΒΣΠ!!! (Θυμίζω: Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός...)
Άρα επιβεβαιώνεται και εδώ η διδασκαλία της ΑΒΣΠ, που είκοσι χρόνια πριν από το 1982 είχε διδάξει "τις διαπιστώσεις της Booz,
Allen and Hamilton" για τον "Τελικό σκοπό" της βιομηχανικής επιχείρησης, που είναι...: "Η βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση
χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους". Κοντολογίς η εταιρεία Booz, Allen and Hamilton συμβούλευσε το
αυτονόητο, δηλαδή να υπάρχει συνεννόηση και συντονισμός των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των τμημάτων της ίδιας αυτής
βιομηχανικής επιχείρησης. Όμως, αυτό,... συνιστά διαχρονικά την βασική αρμοδιότητα της Διοίκησης αυτής της επιχείρησης στο να
σχεδιάζει, στο να συντονίζει και στο να ελέγχει την πιστή εκτέλεση των επιχειρηματικών σχεδίων που η ίδια έχει αποφασίσει για να
επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, δηλαδή η επίτευξη κέρδους!
Μεταξύ μας, όμως..., η αναφορά αυτή του Christopher στο βιβλίο του για την Booz, Allen and Hamilton συνιστά κουτσομπολιό και
παραπληροφόρηση, γιατί:
α) Ο όρος "αλυσίδας" του 1982 αφορά στην Οργάνωση και Διοίκηση μιας μόνο βιομηχανικής επιχείρησης, που όχι μόνο ήταν
ήδη 20 χρόνια πρωτύτερα του 1982 αντικείμενο διδασκαλίας της ΑΒΣΠ, αλλά συνιστούσε ευρύτερα διεθνώς και ένα διαχρονικά
αναλυτικότατα διδασκόμενο επιστημονικό πεδίο Ο.Δ.Ε...
β) Τα καταστατικά συστάσεως των επιχειρήσεων, (εκ του νόμου), περιλαμβάνουν το άρθρο "Σκοπός", στο οποίο περιγράφεται
συνεκτικά η λειτουργική διάρθρωση της επιχείρησης και οι δράσεις των εργαζομένων για να επιτευχθεί ο Σκοπός συστάσεως
κάθε επιχείρησης. Μάλιστα, με βάση αυτές τις δηλώσεις στο καταστατικό, λαμβάνει στην συνέχεια η επιχείρηση τον Κ.Α.Δ.
(Κωδικό Άσκησης Δραστηριότητας) από την Δ.Ο.Υ..
Όμως, χωνεύεται το σιγά - σιγά εσείς οι θεωρητικοί ότι: Κ.Α.Δ. για την "Διοίκηση ή Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας"
δεν υπάρχει! (...ή μάλλον υπάρχει στην επιστημονική φαντασία ορισμένων άσχετων με το επιστημονικό πεδίο Ο.Δ.Ε.!)
γ) Ο Christopher έβγαλε την "αλυσίδα του 1982 της Booz, Allen and Hamilton" στην επιφάνεια και μάλιστα με 25 χρόνια
καθυστέρηση, για να δικαιολογήσει την απουσία του από τις αλλαγές που συνέβησαν στην ΕΕ το 1993, γιατί το 1993 ήταν
δέσμιος στο "Marketing", ίσως και στο "Logistics του"(;), που δίδασκε στο Παν. Cranfield.
δ) Ο Christopher με την αναφορά "αλυσίδας" του 1982 στο βιβλίο του, (το 2007), επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά την γνώμη
που έχω σχηματίσει για την αφεντιά του, δηλαδή ότι πρόκειται απλά για ένα δημοσιογράφο, που γράφοντας ασυναρτησίες
μετάλλαξε προς ίδιο όφελος* το:
- "Marketing του",
σε
- "Supply Chain του"!
Κοντολογίς:
Ο Christopher με την καθυστερημένη εμπλοκή του στην βιβλιογραφία γύρο από τον όρο "εφοδιαστική αλυσίδα" βρέθηκε στην
δύσκολη θέση και αμηχανία να δικαιολογήσει την μέχρι τότε, (2007), απουσία του. Όμως οι αναφορές του στο έτος 1982 και στο
σχόλιο του στους Financial Times* του έτους 1992 θα είχαν κάποια ουσία και επιστημονική βάση, αν ανέφερε και την "Lieferkette"
= "αλυσίδα εφοδιασμού" του κανονισμού ΕΕ 2454/93 της Ευρωπαϊκής Ένωσης! (...την οποία έκανε γαργάρα! ...παρόλο που
συγκλονιζόταν εκ βάθρων η παραγωγή και η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος της ΕΕ!)
(Τους Financial Times του 1992 και τον M. Christopher επικαλείται και ο κ. Μανιάτης στην σελίδα 456, στην φροντίδα του να διδάξει
στους φοιτητές την έννοια "Logistics"... Στην σελίδα 454 σχολιάζει μάλιστα ότι:
{"τα Logistics" δεν πρέπει να θεωρούνται ισότιμα της ειδικότητας της Λογιστικής ή τα Λογιστικά, τα οποία στη αγγλική απδίδονται ως
Accounding.}
Ο φοιτητής ΟΔΕ πρέπει να αποφεύγει να κατανοεί το επιστημονικό του πεδίο με τις φιλολογικές ή γλωσσολογικές αναφορές των
ξένων. Θυμίζω τις δικές μου ελληνικές λέξεις που συνιστούν την βάση του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ: Λογιστική & Λογισμός, από
όπου προέρχεται το επιστημονικό πεδίο "Βιομηχανικός Λογισμός" & "Επιχειρησιακός Λογισμός" της ΑΒΣΠ.)
*Ίδιο όφελος...
...Στο βιβλίο του Christopher αναφέρεται ότι είναι η 2η έκδοση Σεπτεμβρίου 2017 και ότι η 1η έκδοση είναι Οκτωβρίου 2007! Όμως
στον πρόλογο του βιβλίου αναφέρεται επί λέξει:
{"Όταν κυκλοφόρησε ή πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου, το 1992,* η αξιοποίηση των logistics και της διαχείρισης της
εφοδιαστικής αλυσίδας βρισκόταν στα σπάργανα, παρότι οι ιδέες στις οποίες βασίζονται κυκλοφορούσαν από καιρό."}
* Το ,1992, μεταξύ των δύο "μαύρων" κομμάτων στο βιβλίο, που εγώ εδώ για να δώσω έμφαση έθεσα "κόκκινα"...
...είναι δίχως αμφιβολία παραπλανητικά, γιατί η πρώτη έκδοση του βιβλίου ήταν του έτους 2007. Όμως ο Christopher με την
συγκεκριμένη αναφορά του στο έτος 1992 και τον τρόπο που το αποτύπωσε στο βιβλίο του, είχε την υστεροβουλία να ανασκευάσει
και να μεταλλάξει τις απόψεις και την διδασκαλία του "Marketing" που δίδασκε και να το παίξει... "παλιός", ήδη από το 1992 και
στην "Supply Chain"!
Αυτό γιατί το 2007 που ο Christopher είχε γράψει την πρώτη έκδοση του βιβλίου του θα ήταν απλώς του συρμού, - της μόδας -...,
γιατί όλος ο κόσμος ανάλωνε ήδη προ 10 και πλέον ετών πολύ μελάνι, για να γράφει με κίνητρο τον κανονισμό ΕΕ 2454/93 για
την "Supply Chain"!...
Θυμίζω: Οι πρώτες συγγραφές βιβλίων για την "Supply Chain", (περίπου 50 που εγώ έχω συγκεντρώσει), αρχίζουν όλες τους μετά
το 1995 - 6.
Ερωτάται επομένως:
Όποιες ιδέες και να κυκλοφορούσαν το 1992 ο Christopher δίδασκε στο Πανεπιστήμιο Granfield "Marketing & logistics"... Άρα και
η αναφορά του Christopher στο βιβλίο του "για τις ιδέες που κυκλοφορούσαν από καιρό" ήταν μια πονηρή δικαιολογία για να
εγκαταλείψει και να παραποιήσει το "Marketing του" και να το γυρίσει το 2007 στην "Supply Chain του" = τρέχα γύρευε!!!...
Προσοχή όμως στο γεγονός ότι το 2007 ο Christopher αναφέρει στο βιβλίο του 89 παραπομπές, εκ των οποίων 22 αναφέρουν τον
όρο "Supply Chain", οι οποίες μάλιστα είναι όλες τους μετά το 2000! Όλες οι άλλες παραπομπές αφορούν γενικά και αόριστα στην
λειτουργία της αγοράς, δηλαδή στο Marketing.
Άρα, αν ο Christopher ως Δημοσιογράφος και καθηγητής Marketing ανέφερε στο βιβλίο του το 2007 τις δικές του απόψεις στην
"Supply Chain" του έτους 1992 και της Booz Allen & Hamilton του έτους 1982, με κριτική και σχόλια για τις προσεγγίσεις των άλλων
συγγραφέων, που αναφέρει στο βιβλίο του, (μάλιστα είναι όλες μετά το 2000), τότε θα είχα υλικό στην διάθεση μου, για να κρίνω
την επιστημονική γνώση του Christopher πάνω στην λειτουργία της αγοράς, που αφορά ειδικότερα στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων.
Όμως...
... όλο το βιβλίο του Christopher είναι "Marketing" που το έχει μεταλλάξει σε "Supply Chain", αναφέροντας σχετικά ότι οι άλλοι 67 των
παραπομπών του έχουν γράψει πάνω στο Marketing, δηλαδή στην Μακροοικονομική προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς.
Απόδειξη:
Ο Christopher στην σελίδα 20 "υιοθετεί" ένα ορισμό διαχείρισης της Εφοδιαστικής αλυσίδας! Όμως... πού είναι ο δικός του ορισμός;
ίσως του 1992;
Δεν τολμά να δώσει ακόμα και το 2007 ένα σαφή ορισμό, αλλά περιγράφει αντί ορισμού γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς.
Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί ξέρει ότι η "Lieferkette" = "Supply Chain" και η "διαχείριση" της είναι Μικροοικονομική έννοια της ΕΕ, η οποία:
- Αφενός ορίζει τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων,
- Αφετέρου ορίζει τις φορολογικές διατάξεις που οφείλουν να εφαρμόζουν οι εμπλεκόμενοι, με κυρίαρχη την υποχρέωση τους να
καταχωρούν στο "Λογιστικό Σύστημα" = "Logistical System", τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από την εκτέλεση των συμβάσεων
"Πώλησης" και "Έργου".
Άρα η κάθε ορισμού και προέλευσης "Supply Chain" πρέπει να προσεγγίζεται και να διδάσκεται ως "Επιχειρησιακός Λογισμός" στο
επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, χωρίς βέβαια να πλατειάζει θεωρητικά, γενικά και αόριστα σαν "Marketing" ή σαν "Logistics"...
Με την ευκαιρία οφείλω να θυμίσω στους παλιούς και να ενημερώσω τους νέους ότι ο όρος "αλυσίδα" υπήρχε στην διδασκαλία της
ΑΒΣΠ και ήταν ευρύτερα γνωστός στην αγορά, πχ ως "αλυσίδα καταστημάτων", που όλα λειτουργούσαν ως μια επιχείρηση, δηλαδή
με τον ίδιο ΑΦΜ και θεωρούσαν στην Εφορία, (ΔΟΥ), τα τιμολόγια πώλησης, τα οποία ξεχώριζαν οργανωτικά και για λόγους ελέγχου
από την Δ.Ο.Υ. ως "Σειρά Α", "Σειρά Β", κλπ.
Η διαφορά όμως με την μετέπειτα Lieferkette = "αλυσίδα εφοδιασμού" της ΕΕ είναι ότι η αλυσίδα της ΕΕ έχει ως "κρίκους" διαφορετικές
επιχειρήσεις, που εμπλέκονται στις συμβάσεις, για να παραχθούν και να κυκλοφορήσουν τα εμπορεύματα στην αγορά με εφαρμογή των
κανονισμών της ΕΕ, για να διατεθούν τελικά στην κατανάλωση...
Ερωτάται:
Οι επιχειρήσεις "Supply Chain" των θεωρητικών, που όλοι τους πλακώσανε μετά το 1996 να μας παραμυθιάζουν, με πόσους ΑΦΜ
λειτουργούν; Πχ:
α) Με έναν ΑΦΜ;
- όπως πχ ένα σούπερ μάρκετ με πολλά καταστήματα στην Χώρα μας; Όμως τότε έχουμε μια "αλυσίδα" καταστημάτων...
- Ή, ίσως περισσότερες βιομηχανικές μονάδες - εγκαταστάσεις - στην ίδια χώρα της ίδιας βιομηχανικής επιχείρησης; Όμως τότε
ανεξάρτητα του "αλυσοδεσίματος", που έχει οργανώσει η Διοίκηση αυτής της Επιχείρησης, όλες οι εγκαταστάσεις λειτουργούν ως
μια επιχείρηση με τον ίδιο ΑΦΜ!
β) Με πολλούς ΑΦΜ διεθνώς, έναν για κάθε επιχείρηση; Όμως τότε πρέπει να ερευνηθεί καταρχήν αν όλες αυτές οι επιχειρήσεις
ελέγχονται από μια Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση...
γ) Με πολλούς ΑΦΜ διεθνώς, έναν για κάθε επιχείρηση; Όμως και τότε θα πρέπει να διαπιστωθεί:
- αν άλλες επιχειρήσεις ελέγχονται από διαφορετικές Ιθύνουσες επιχειρήσεις, ή
- αν ίσως άλλες επιχειρήσεις λειτουργούν με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία...
Όμως τότε ίσως έχουμε για ένα προϊόν πολλές εμπλεκόμενες "διοικήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας", όσες και οι Διοικήσεις των
εμπλεκομένων επιχειρήσεων!!!
Όμως εδώ πρέπει να αναφερθεί το κουτσομπολιό του Christopher, που σχολιάζει στην σελ. 312 την υποχρέωση της "SKF":
- {"να γίνει πιο ευέλικτη, ιδιαίτερα ως προς την εφοδιαστική της αλυσίδα"}.
Μάλιστα αυτό θα το επετύγχανε με:
- {την στενότερη συνεργασία με προμηθευτές που θέλουν και είναι σε θέση να ευθυγραμμίσουν τις διαδικασίες τους με αυτές τις SKF".} -
Ερωτάται: Πώς "ευθυγραμμίζονται οι διαδικασίες" της πολυεθνικής επιχείρησης SKF με τους προμηθευτές της;
Απαντώ:
Απλά τους εξαγοράζει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών τους και τους εντάσσει:... "στον εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου
συγκροτήματος επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση στην διεθνή αγορά συγκεκριμένων προϊόντων της",
όπως το δίδαξε προ 60 ετών η ΑΒΣΠ.
Ευχαρίστως θα δεχόμουν σχόλιο από διδάσκοντες "Marketing", "Logistics" και "Supply Chain", για το πώς αντιλαμβάνονται τις
"ευθυγραμμίσεις" του Christopher;
Αυτό γιατί εγώ, δυστυχώς, έχω αμυδρή γνώση μόνο για τις "ευθυγραμμίσεις" ελαστικών του βουλκανιζατέρ ο "Λάκης"...
Ο φοιτητής ΟΔΕ όμως, ανεξάρτητα από το τεχνοκρατικό - πρακτικό σχόλιο μου, αντιλαμβάνεται την διαφορά της θεωρίας "Marketing"
& "Supply Chain", σε σύγκριση με το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ!
Δηλαδή:
- Στην ΟΔΕ υπάρχουν εξαγορές ή συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, ανταλλαγές μετοχών ή ο από κοινού έλεγχος μιας επιχείρησης,
η σύσταση ή η λύση των επιχειρήσεων, η σύνταξη ενοποιημένων ισολογισμών, κλπ..., από τις οποίες συνάγονται πάντα και
καταχωρούνται λογιστικά γεγονότα.
Αντίθετα:
- Στο "Marketing" ή στο "Supply Chain" υπάρχει γενικόλογη και αόριστη προσέγγιση της λειτουργίας της αγοράς, δηλαδή κουτσομπολιό,
όπως πχ αναφέρει ο Christopher στις σελίδες 248/249 για την Lever Europe, που: {"μείωσε σε όλη την Δυτική Ευρώπη τα εργοστάσια
της από 16 σε 11"}.
Όμως... αυτήν την ίδια την επιχειρηματική απόφαση ποιός την έλαβε;
Η απόφαση αυτή δηλώνω εγώ ότι ελήφθη από την "Πολυεθνική Lever", από τον φορολογικό Παράδεισο, εκεί δηλαδή που έχει την
έδρα της, η οποία "Πολυεθνική Lever" ως Ιθύνουσα Επιχείρηση πλέον, έδωσε στην θυγατρική της "Lever Europe" την σχετική εντολή.
Κατά τα παραπάνω, όμως, η "εντολή" έφυγε από την έδρα της Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Lever ως οδηγία προς τα στελέχη της
Πολυεθνικής Lever που συμμετέχουν πλειοψηφικά στο ΔΣ της Lever Europe. Σας θυμίζω: Η ΑΒΣΠ περιέγραφε αυτά τα στελέχη ως:
{"τους έχοντες αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων"}.
Επιπλέον η ΑΒΣΠ δίδασκε στην "Λογιστική Εταιρειών" την καταχώρηση των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές. Για να
είμαι δίκαιος αναφέρω ότι αντίστοιχα και ο Ιωάννης Χρυσοκέρης στην "Ανωτάτη Εμπορική" (Α.Σ.Ο. & Ε.Ε.) δίδασκε στην "Λογιστική των
Εμπορικών Εταιρειών" τις μεταβολές στην λειτουργία συνολικά των επιχειρήσεων, πχ σύσταση, αύξηση ή μείωση κεφαλαίου, πώληση πχ
των μετοχών, την συγχώνευση, την λύση επιχειρήσεων, κλπ...
(Έχω μελετήσει τα βιβλία του Χρυσοκέρη στο παρελθόν και τα φυλάσσω ευλαβικά και με σεβασμό στην βιβλιοθήκη μου.)
Άρα, σε ότι αφορά συγκεκριμένα πχ στην απόφαση της: {"Lever Europe να μειώσει τα εργοστάσια της στην Ευρώπη από 16 σε 11."}:
Πρώτη περίπτωση:
Η Πολυεθνική Lever έδωσε την εντολή στην Lever Europe να πουλήσει τις μετοχές αυτών των 5 "αλυσοδεμένων" εργοστασίων
της, οπότε προκύπτει η λογιστική εγγραφή είσπραξης του ποσού και αφαίρεσης των μετοχών από το χαρτοφυλάκιο της Lever Europe,
που όμως, όπως είδαμε παραπάνω, ήταν επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, που δίδασκε o Χρυσοκέρης στην Ανωτάτη Εμπορική ήδη κατά την
δεκαετία του 50...!!!
(Αλλά όμως και ο Δημ. Παπαδημητρίου της ΑΒΣΠ την δεκαετία του 60 σε εμένα!)
Δεύτερη περίπτωση:
Η Πολυεθνική Lever έδωσε την εντολή στην Lever Europe να λύσει και να θέσει σε εκκαθάριση τα 5 εργοστάσια. Σε αυτήν
την περίπτωση διορίζεται εκκαθαριστής, ο οποίος εισπράττει από τους πελάτες, πληρώνει τους προμηθευτές, εκποιεί τα πάγια, κλπ
και εκτελεί τις λογιστικές εγγραφές που συνάγονται στο λογιστήριο των "αλυσοδεμένων" εργοστασίων, καταθέτοντας κατά τα γνωστά
τις σχετικές δηλώσεις για την λύση αυτών των επιχειρήσεων στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ..
Όμως, και η Lever Europe εκτελεί και αυτή λογιστική εγγραφή στο λογιστήριο της τόσο για την είσπραξη του προϊόντος της
εκκαθαρίσεως, όσο και για την αφαίρεση από το χαρτοφυλάκιο της των μετοχών των 5 επιχειρήσεων, τις οποίες "μείωσε", με
την εντολή της μητέρας Πολυεθνικής Lever.
Άρα,
Μήπως όμως κάποια στιγμή θα πρέπει αντί της θεωρίας "Marketing" που μεταλλάχτηκε σε "Supply Chain Management" να γίνει λόγος
στην ΟΔΕ για το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς; Δηλαδή:
- ότι η αγορά λειτουργεί κυρίως για την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης και συμβάσεων έργου;
- ότι η αγορά λειτουργεί με την εμπλοκή όλων των σύννομα λειτουργουσών επιχειρήσεων;
- ότι η αγορά λειτουργεί με την εφαρμογή των κανόνων που έχει ορίσει η πολιτεία;
- ότι η λειτουργία της αγοράς περιγράφεται με τις καταχωρήσεις των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από τις
συναλλαγές των επιχειρήσεων;
- ότι οι επιχειρήσεις συμμετέχουν στην αγορά είτε ως αυτόνομες οντότητες, ίσως όμως και ως "εφοδιαστική αλυσίδα", αν η
Διοίκηση τους έχει τεθεί υπό τον έλεγχο μιας άλλης, πχ Πολυεθνικής Επιχείρησης;
Καταλήγω με τον επίλογο:
Οι φοιτητές ΟΔΕ θα πρέπει να ενημερώνονται προς ίδιο όφελος, για το επιστημονικό επίπεδο και τις προσεγγίσεις "Supply Chain" των
τριτοκοσμικών θεωρητικών, μόνο και μόνο για να αντιλαμβάνονται πόσο κόβει το μυαλό, αλλά και την τεχνοκρατική γνώση πάνω στην
λειτουργία της αγοράς, των πελατών, συνεργατών και ανταγωνιστών τους... Στην συνέχεια κατά την επαγγελματική τους σταδιοδρομία
πρέπει να είναι προσεκτικοί και διακριτικοί, σε τρόπο ώστε να μην διακρίνεται το ειρωνικό χαμόγελο που διαγράφεται στο πρόσωπο τους,
όταν θα ακούνε θεωρητικές μπιπ.
Στην αγορά δηλαδή δεν εντασσόμαστε για να κάνουμε τους άλλους έξυπνους, αλλά για να τα οικονομήσουμε!...
Εμένα πάντως δεν μου προξενεί απορία, το γεγονός ότι δεν εντόπισα στην βιβλιογραφία το έργο ενός Ευρωπαίου ειδικού συγγραφέα
πάνω στο "Supply Chain Management". Ο λόγος κατά την γνώμη μου είναι ότι για την ΕΕ η Lieferkette = Supply Chain = Αλυσίδα
Εφοδιασμού είναι από το 1993 θεσμοθετημένη και δεν αφήνει περιθώρια:
α) Για την κατά την κρίση εκάστου ευρωπαίου ακαδημαϊκού να προσεγγίζει γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς της ΕΕ,
όπως επίσης...
β) Να περιγράφει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ διαφορετικά, δηλαδή όπως κρίνει ο ίδιος, ή με την
αναφορά του τρόπου που είναι θεσμοθετημένη η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στις τρίτες χώρες, πχ Η.Π.Α., Αγγλία, κλπ.
Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει στην χώρα μας, γιατί ορισμένοι καθηγητές προσπαθούν λαθεμένα κατά την γνώμη μου, να προσεγγίσουν
την λειτουργία της αγοράς βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι το "Marketing" και το εισαγόμενο από τρίτες χώρες "Supply Chain".
Γιατί όμως Κύριοι Ακαδημαϊκοί,... έχετε καταχωνιασμένη στα αζήτητα* την "Lieferkette" = "Supply Chain" = "αλυσίδα εφοδιασμού" του
Κανονισμού ΕΕ 2454/93 της ΕΕ;
Απαντώ ο ίδιος:
- Η "Αλυσίδα" της ΕΕ πρέπει να προσεγγίζεται και να διδάσκεται με αυστηρή τήρηση του θεσμικού πλαισίου που όρισε η ΕΕ για την
κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της Ενωμένης Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται παρεκκλίσεις, αυτοσχεδιασμοί,
απαξίωση και αδιαφορία πάνω στους κανόνες που οφείλουν να τηρούν εντός της ΕΕ οι Διοικήσεις των εμπλεκομένων επιχειρήσεων
για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (ΕΕ).
Αντίθετα,
- Οι ακαδημαϊκοί τρίτων χωρών είχαν την ευχέρεια να προσεγγίσουν υπό τον όρο "Lieferkette" της ΕΕ, που μετάφρασαν ως "Supply
Chain", να ορίζουν και να περιγράφουν στο πεδίο Marketing θεωρητικά και αόριστα όπως φαντάζεται καθένας τους την λειτουργία
της αγοράς της δικής του χώρας!
Το άσχημο όμως είναι ότι και οι δικοί μας ακαδημαϊκοί, προφανώς εκ παραδρομής ή κεκτημένης ταχύτητας ή συγκεχυμένων και
περιορισμένων γνώσεων, γιατί όχι και για την ευκολία τους, μας διδάσκουν συγκαλυμμένα στο θεωρητικό, ανεφάρμοστο και ανούσιο
πεδίο "Marketing" ή "Logistics" την "Αλυσίδα", (Supply "Chain"), των τρίτων χωρών και παραβλέπουν την θεσμοθετημένη
"Αλυσίδα" της ΕΕ και της χώρας μας!
* Όταν ένα εμπόρευμα δεν παραλαμβανόταν από τον Εισαγωγέα μέσα τις προβλεπόμενες προθεσμίες, το Τελωνείο το ενέτασσε στα
"αζήτητα" για λίγο χρόνο ακόμα και αν δεν εμφανιζόταν και τότε ο Εισαγωγέας για να το παραλάβει, το τελωνείο το έβγαζε σε
πλειστηριασμό.
Κοντολογίς, πχ:
Ένας δικός μας καθηγητής Πανεπιστημίου, ο κ. Σπύρος Μπινιώρης του Παν. Δυτ. Αττικής, εφαρμόζοντας την τακτική Christopher για να
μεταλλάξει και αυτός με ελαφρά πηδηματάκια το 2004 το "Marketing" σε "Supply Chain", γράφει επί λέξει στην σελίδα 2 του βιβλίου του:
{Έτσι, εκτός από τις μορφές χρησιμότητας που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο και με τις οποίες ασχολείται ο κλάδος του
Marketing, γίνεται άμεση ανάγκη για ορθολογική αλλά και αποτελεσματική διαχείριση* όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην
δημιουργία χρησιμότητας τόπου και χρόνου. Η μελέτη* όλων αυτών των ενεργειών που τελικά προσδίδουν αξία χρόνου* και τόπου*
στο τελικό προϊόν είναι το αντικείμενο σπουδής της Διαχείρισης της Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics ή Supply Chain Management),
το οποίο διαπραγματεύεται το σύγγραμμα αυτό.}
*(*Βλέπε σχόλιο για τις λέξεις αυτές παρακάτω, στο βιβλίο του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ...) Όμως...
...Εγώ πιο πάνω, αλλά και σε άλλα άρθρα μου προσεγγίζω την "απόσταση" και τον "χρόνο" τεχνοκρατικά και δηλώνω προκαταβολικά,
όπως αυτό άλλωστε θα το αποδείξω, δεν έχουν σχέση ή συνάφεια με τις προσεγγίσεις "χρόνου" και "τόπου" του κ. Μπινιώρη, όπως
επίσης του Marketing των θεωρητικών ή ακόμα και των {"σταδίων εφοδιαστικής αλυσίδας"} των Sunil Chopra & Peter Meindl...
Μια πρώτη γενική παρατήρηση είναι η ένταξη στην λειτουργία της επιχείρησης του "Management Supply Chain", δίχως να λαμβάνεται
υπόψη ότι κάθε επιχείρηση έχει το "Management" της, δηλαδή την Διοίκηση της! Αυτό το αξίωμα είναι η θεμελιώδης βάση του
επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ και επιβάλει να ερωτηθεί ο κ. Μπινιώρης:
Με ποιό τρόπο ο "Manager του Supply Chain" προσδίδει την αξία "τόπου" και "χρόνου" στο τελικό προϊόν;
α) Αν δηλώσει ο κ. Μπινιώρης με την: {"μελέτη" όλων αυτών των ενεργειών...}, όπως ο ίδιος αναφέρει στο παραπάνω απόσπασμα,
τότε βρίσκεται ακόμα στον "τόπο" και στον "χρόνο" του Marketing.
β) Αν δηλώσει ο κ. Μπινιώρης με "την συγκέντρωση και αξιολόγηση χρηματοοικονομικών μεγεθών, για την λήψη επιχειρηματικών
αποφάσεων", που δίδαξε στην ΟΔΕ η ΑΒΣΠ, τότε βρίσκεται στον "τόπο" Διοίκηση της Επιχείρησης και συγκεκριμένα στον "χρόνο"
για την κατάρτιση των συμβάσεων.
γ) Αν όμως όπως δηλώνει ο κ. Μπινιώρης: {"με την διαχείριση των ενεργειών"...}, που προφανώς εδώ έπρεπε να συμπληρωθεί:...
..."για την εκτέλεση"...:
γ1) ...Συμβάσεων πώλησης με τους πελάτες και τους προμηθευτές,
γ2) ...Συμβάσεων έργου με τις επιχειρήσεις Μεταφοράς,
γ3) ...Συμβάσεων βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς, πχ με Επιχειρήσεις Αποθήκευσης, Διαμεταφοράς, κλπ,
Τότε πλέον βρίσκεται στην λειτουργία των συναλλαγών της επιχείρησης, που διενεργούνται σε εκτέλεση των εντολών της ίδιας της
Διοίκησης της Επιχείρησης. Δηλαδή στις εκτελεστικές εργασίες - δράσεις, που οφείλει να εκτελέσει κατά γράμμα κάθε στέλεχος, για
να εναρμονιστεί η εργασία του με την εργασία των λοιπών εμπλεκομένων συναδέλφων του, ώστε επιτευχθεί το άριστο επιθυμητό
αποτέλεσμα, που περιμένει η Διοίκηση της Επιχείρησης.
Όμως αυτό που μένει ανοικτό κ. Μπινιώρη είναι κατά πόσο θα γίνεται και απολογισμός για την σύναξη συμπερασμάτων από την Διοίκηση
της συγκεκριμένης Επιχείρησης, δηλαδή:
- Αν προέκυψαν λογιστικά γεγονότα από την "διαχείριση των ενεργειών", που καταχωρήθηκαν δεόντως στο Λογιστικό της Σύστημα.
- Αν έγινε με ορθό τρόπο η "αποτελεσματική διαχείριση όλων των ενεργειών", που είχαν εντολή τα στελέχη της να εφαρμόσουν,
- Επιπλέον για τον τυχόν επανακαθορισμό των επιλογών της Διοίκησης αυτής της Επιχείρησης, για την ανάθεση νέων δράσεων προς
τα στελέχη της επιχείρησης, για να επιτευχθεί ο τελικός σκοπός της επιχείρησης, δηλαδή η επίτευξη κέρδους.
δ) Άρα η αναφορά του Μπινιώρη στην σελίδα 29 για την: {Ενοποίηση των λειτουργιών Marketing και ΔΕΑ-Logistics} δεν είναι τίποτα
άλλο από την άβουλη προσχώρηση του πχ στις απόψεις Christopher ή και των λοιπών θεωρητικών. Επειδή όμως τώρα ο Μπινιώρης
παραβλέπει την λειτουργία "Διοίκηση της Επιχείρησης" και προβάλει την "Διοίκηση Αλυσίδας" δεν μεταβαίνει απλά με ελαφρά
πηδηματάκια, αλλά με άλμα σε βάθος!
Ο Μπινιώρης δεν κατανοεί ότι η έννοια "Lieferkette" της ΕΕ συνοδεύτηκε από διατάξεις για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων
εντός του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης. Επιπλέον ότι οι διατάξεις του κανονισμού 2454/93 της ΕΕ αφορούν στην επιβολή
κανόνων, με σκοπό:
- Αφενός να ρυθμίσει η ΕΕ μια προς μια τις δράσεις των εμπλεκομένων προσώπων, δηλαδή τις συναλλαγές των επιχειρήσεων στην
λειτουργία της αγοράς,
- Αφετέρου να ελέγξει και τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από την εκτέλεση των συμβάσεων, τα οποία η ΕΕ επέβαλε να
καταχωρούνται στο Logistical System, για τον έλεγχο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στο έδαφος της Ευρώπης!
Δηλαδή η ΕΕ δεν ασχολήθηκε με την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση, (πχ παραγωγή, εργασιακά, κοστολόγια, αποθήκευση,
Marketing κλπ), των επιχειρήσεων, ανεξάρτητα μάλιστα αν αφορούν κατά Christopher σε "ανεξάρτητες οντότητες" ή σε "εφοδιαστική
αλυσίδα", αλλά θεσμοθέτησε τις συναλλαγές, με βάση την ιδιότητα εμπλοκής εκάστης επιχείρησης, πχ ως Εντολέας, Πωλητής,
Αγοραστής, Μεταφορέας, Διαμεταφορέας, κλπ, δηλαδή τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των κατά περίπτωση παραπάνω
προσώπων, για να ελέγξει με ενιαίο τρόπο και για όλα τα κράτη μέλη την κυκλοφορία των εμπορευμάτων από της 01.01.1993, εντός
του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης!...
ε) Αν τέλος, όπως ο ίδιος ο Μπινιώρης δηλώνει, με την Διοίκηση γενικά των αποθεμάτων, την αποθήκευση, επιπλέον με την μηχανοργάνωση
του Λογιστηρίου, την τεχνολογία της παραγωγής, κλπ, όπως δηλαδή προσεγγίζει αυτά τα ζητήματα στο βιβλίο του, τότε πλέον βρίσκεται
στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης που περιέγραψα σύντομα παραπάνω, δηλαδή στον κατά την ΑΒΣΠ: "Βιομηχανικό Λογισμό"
και στην "Εκμετάλλευση".
Άρα, την "Εκμετάλλευση" ως εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης μπορεί να την διοικεί - "μανατzάρει" - ο Μπινιώρης όπως θέλει και
μάλιστα για να γίνει του συρμού - της μόδας - να την ορίζει και ως "Supply Chain Management".
Όμως, η "Lieferkette" της ΕΕ διοικεί και ελέγχει αποκλειστικά τις συναλλαγές και μόνο των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, χωρίς να
επεμβαίνει στην εσωτερική λειτουργία των Διοικήσεων τους, δηλαδή σε θέματα που αφορούν στην λήψη των αποφάσεων για την
κατάρτιση των συμβάσεων πώλησης και έργου, οι οποίες εκτελούνται κατά τα γνωστά μεταξύ "επιχειρήσεων Πωλητή", "Αγοραστή",
"Μεταφορέα", "Αποθηκευτή", κλπ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά γενικά και ειδικά τελικά μέχρι την επιχείρηση,
(πχ ένα σούπερ Μάρκετ ή ένα κατάστημα έτοιμων ενδυμάτων), που θα τα διαθέσει στην κατανάλωση!
Επαναλαμβάνω το σχήμα της ΕΕ:
Άρα το σχήμα "αλυσίδας" της ΕΕ είναι χαρακτηριστικό και δηλώνει, ότι καθεμιά από τις "αλυσοδεμένες επιχειρήσεις" δεν μπορεί να κάνει
στις άλλες το {"Management αλυσίδας"}, που μας έχουν μοστράρει οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί προβάλλοντας την εμπλοκή στην
λειτουργία της αγοράς των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, αλλά, απλά και μόνο να διαπραγματεύεται καταρχήν ισότιμα με τις εμπλεκόμενες
επιχειρήσεις για την κατάρτιση συμβάσεων. Στην συνέχεια υποχρεούται αυτή, όπως και όλες οι άλλες επιχειρήσεις του παραπάνω
σχήματος να εφαρμόζουν για την εκτέλεση των συμβάσεων τις ισχύουσες διατάξεις "αλυσίδας" του κανονισμού 2454/93 της ΕΕ!
(Θυμίζω την κυριότερη διάταξη:
Οι εμπλεκόμενοι οφείλουν να τηρούν Λογιστικό Σύστημα = Logistical System,...
...που να επιτρέπει να ελέγχονται από απόσταση.
στ) Το χειρότερο όμως είναι ότι ο κ. Μπινιώρης εισάγει απόψεις που αναφέρονται στην θεωρία, με βάση τις οποίες στοχεύει να εισέλθει
δια της τεθλασμένης στο εικονικό πεδίο κάποιας "εφοδιαστικής αλυσίδας", συγκεκριμένα:
α) Στην σελίδα 28 ως "εισαγωγή" μας μοστράρει τον όρο: {"διοίκηση φυσικής διανομής (physical distribution management)"}, για
να μας περιγράψει την: {"μετακίνηση και διαχείριση των αγαθών από το σημείο παραγωγής στο σημείο χρήσης και κατανάλωσης"}.
Στην συνέχεια λίγο παρακάτω εισάγει την έννοια: {"Ενοποιημένη (ή συνολική) διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας (integradet / total
logistics management".}
β) Ερωτώ και προβληματίζομαι: Από ποιό βιβλίο ξένου επιστήμονα αλιεύσατε κ. Μπινιώρη αυτούς τους όρους και κυρίως ποιά είναι
η χρονολογία της έκδοσης του; Δηλαδή ήταν πριν από το 1993 ή μεταγενέστερα;
Επιπλέον:
Πού βρήκατε κ. Μπινιώρη την έννοια: {"εφοδιαστική αλυσίδα"} στον ξένο όρο σας: {"integradet/total logistics management"}
την οποία εσείς μεταφράζετε ως {"ενοποιημένη (ή συνολική) διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας"} που μας μοστράρετε;
Μήπως αυτή η μαϊμού μετάφραση σας ήταν η έμπνευση και υστεροβουλία σας, για να θέσετε και την λέξη "Logistics",
(= τρέχα γύρευε), στον τίτλο του βιβλίου σας;
γ) Πέραν αυτού μην διαφεύγει της προσοχής μας ότι:
Η "διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας", άρα και της "διαχείρισης" ή "διοίκησης" της λειτουργίας κάθε "επιχείρησης αλυσίδας",
(η οποία εμπλέκεται στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά), συμμετέχει αυστηρά και διά ροπάλου με βάση τις
διατάξεις της ΕΕ: ως κατά Christopher "αυτόνομη οντότητα"! Επομένως υποχρεούται εκ του Νόμου να τηρεί το δικό της
Λογιστήριο και βέβαια να εφαρμόζει τις λοιπές φορολογικές και λοιπές υποχρεώσεις της, αυτό μάλιστα ανεξάρτητα, αν πχ
η πλειοψηφία των μετοχών της ανήκει σε ένα φυσικό πρόσωπο ή ένα νομικό πρόσωπο, πχ σε μια άλλη επιχείρηση ή ίσως
πχ ακόμα και έμμεσα μέσω μιας άλλης επιχείρησης που και αυτή να ελέγχεται από την ίδια Πολυεθνική Επιχείρηση!
Με άλλα λόγια αυτό ισχύει:
- Τόσο για την επιχείρηση "αλυσίδας", η οποία λειτουργεί δηλαδή ως κατά Christopher "μη αυτόνομη οντότητα", δηλαδή που
την ελέγχει και την κατευθύνει πχ μια Ιθύνουσα - Πολυεθνική επιχείρηση,
- Όσο όμως και για την επιχείρηση η οποία λειτουργεί ως κατά Christopher "αυτόνομη οντότητα", ή λειτουργεί κατά την ΑΒΣΠ
με "Νομική Αυτοτέλεια και Οικονομική αυθυπαρξία".
Πάντως σε κάθε περίπτωση η Εφορία ελέγχει με εφαρμογή των ίδιων διατάξεων και τις δύο επιχειρήσεις. Για τον λόγο αυτό
και στο "φύλο ελέγχου" των φορολογικών αρχών αρχίζει πάντα το πόρισμα με την σύνθεση του κεφαλαίου της επιχείρησης
και της κατανομής του στους μετόχους για τις ΑΕ και εταίρους για τις ΕΠΕ...
Αμέσως μετά αναφέρεται η νόμιμα διορισμένη και δημοσιευμένη Διοίκηση - εκπροσώπηση της ελεγχόμενης επιχείρησης! Αυτό όμως
σημαίνει ότι η Διοίκηση της επιχείρησης ενδεχόμενα να έχει ανατεθεί βάσει πληρεξουσίου σε ένα εργαζόμενο με σύμβαση εξαρτημένης
εργασίας, (σαν υπάλληλος δηλαδή), στην επιχείρηση, ενώ αυτός που δίνει το πληρεξούσιο ενδεχόμενα εργάζεται σε μια άλλη
επιχείρηση του ομίλου - Ιθύνουσας επιχείρησης.
(Βλέπε αναλυτικά σε άλλα άρθρα. Εδώ σύντομα: Είναι επομένως ενδεχόμενο αν ο έλεγχος διενεργείται στην έδρα της Πολυεθνικής
Επιχείρησης, πχ LEVIS, NIKE, PUMA, κλπ, να αποδειχθεί ότι και όλες αυτές οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις / εμπορικές επωνυμίες
ελέγχονται από μια άλλη ακόμα πιο μεγάλη επιχείρηση Μεγάλου Κεφαλαίου.)
Σας συνιστώ επομένως κ. Μπινιώρη να σταματήσετε τα πηδηματάκια για να μεταβείτε από το "Marketing" στο "Supply Chain", γιατί
θα κουραστείτε μάταια και συγχρόνως δεν θα προσφέρετε κάτι ουσιώδες στους φοιτητές, αντίθετα θα τους αποπροσανατολίζετε!
Λάβετε υπόψη ότι οι θεωρητικοί τρίτων χωρών έκαναν "εισαγωγή" στην χώρα τους, πχ ΗΠΑ, τον όρο "Lieferkette" της ΕΕ και τον
όρισαν στην γλώσσα τους ως "Supply Chain". Αυτό τους επέτρεψε να γράφουν ότι θέλουν πάνω στην λειτουργία της δικής τους
αγοράς, γιατί στις χώρες τους ίσχυαν και ισχύουν άλλες διατάξεις, που ορίζουν τον έλεγχο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων,
(δηλ. το δικό σας "physical distribution";), εντός του εδάφους των χωρών τους.
Αυτό όμως επιβάλλει κ. Μπινιώρη τόσο εσείς, όσο και όλοι οι ακαδημαϊκοί που διδάσκετε "αλυσίδα" να δηλώσετε αν κάνατε
"επανεισαγωγή" στην χώρα μας την "Lieferkette" της ΕΕ, που είχε εξαχθεί το 1993 από την ΕΕ και είχε εισαχθεί και αξιοποιήθηκε
στις τρίτες χώρες μετά το 1994 - 5.
Ή, αν υπό τον όρο "Supply Chain Management" διδάσκετε στους φοιτητές σας:
α) Τόσο την εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή την εκμετάλλευση, πχ την παραγωγή, τα αποθέματα, την αποθήκευση,
το λογιστήριο...;
β) Ταυτόχρονα όμως και τον τρόπο που λειτουργεί η Διοίκηση της Επιχείρησης για την οργάνωση των συναλλαγών της, όπως πχ την
κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης, εργου, κλπ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων της, που όμως ισχύουν
στην αγορά των επιστημόνων των τρίτων χωρών...;
Άρα δεν μας αφορά γενικά και ειδικότερα στους φοιτητές ΟΔΕ, αν πολλοί από τους θεωρητικούς τρίτων χωρών χρησιμοποίησαν τον όρο
"Lieferkette" του κανονισμού της ΕΕ για να επεκτείνουν τις θεωρίες τους στο Marketing, για να προσεγγίσουν την λειτουργία "Διοίκηση"
των επιχειρήσεων μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής και στις δράσεις των στελεχών τους για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων
στην αγορά. Όμως, όπως έχετε διαπιστώσει, καθένας τους ορίζει την "αλυσίδα" του και την "Διοίκηση" της = "Supply Chain Management"
όπως τον βολεύει. Δηλαδή σαν Marketing θεωρητικά, επιλεκτικά και αόριστα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της
χώρας του ή έστω σε γενικές γραμμές το θεσμικό πλαίσιο που αφορά στις Εμπορικές Σχέσεις μεταξύ των κρατών.
Για τον λόγο αυτό όλες οι προσεγγίσεις "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών θεωρητικών διαφέρουν μεταξύ τους... κάτι που βέβαια δεν
επιτρέπεται να κάνουν οι δικοί μας ακαδημαϊκοί! Δηλαδή να διδάσκουν κατά το δοκούν την "αλυσίδα" τους ή με αποσπάσματα από
ξένα βιβλία, (των ΗΠΑ ή Αγγλίας), χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ισχύουσες διατάξεις των Κανονισμών της ΕΕ και τις ειδικότερες
αντίστοιχες ρυθμίσεις της χώρας μας για την ορθή εφαρμογή τους!
Ερωτάσθε λοιπόν κ. Μπινιώρη:
Αν τυχόν οι φοιτητές σας στις εργασίες, (που τυχόν τους αναθέτετε), αναφέρουν τις δικές μου προσεγγίσεις θα τους κόβετε;
Άρα...
Οι διαφορές της "εφοδιαστικής αλυσίδας" που ισχύουν στην χώρα μας είναι ότι οι "δράσεις αλυσίδας" όλων των στελεχών των
επιχειρήσεων πρέπει με επιταγή των φορολογικών ρυθμίσεων της Χώρας μας και της ΕΕ να απεικονίζονται μία προς μια με λογιστικές
εγγραφές στα λογιστήρια των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων.
Αντίθετα οι "εφοδιαστικές αλυσίδες" των ξένων προσεγγίζονται θεωρητικά, κουτσομπολίστικα και γενικόλογα, από τις περιγραφές
των οποίων δεν συνάγονται λογιστικά γεγονότα. Δηλαδή βρίσκονται δίχως αμφιβολία στον "τόπο" και στον "χρόνο" του Marketing
και της προσέγγισης αόριστα, συνολικά, ανεύθυνα και θεωρητικά της λειτουργίας της αγοράς.
Το συμπέρασμα μου επομένως για τις κάθε είδους "αλυσίδες" είναι ότι με βαθμό δυσκολίας και προσέγγισης λειτουργίας της αγοράς
100 για την "Lieferkette" της ΕΕ, η "Supply Chain" των τριτοκοσμικών θεωρητικών, για τον λόγο ότι αφορά στο Marketing και στην
Οικονομική Θεωρία, ανέρχεται στην καλύτερη περίπτωση στο 30% - 35%.
Επομένως...
...Ο καθηγητής Μπινιώρης με αυτήν την αναφορά στο σύγγραμμα του, (περί "τόπου" και "χρόνου"), επιβεβαιώνει στο ακέραιο την
διαπίστωση μου, ότι και αυτός με ελαφρά πηδηματάκια φροντίζει να μεταλλάξει το "Marketing του" σε "Supply Chain του", για να
προστεθεί μετ' επαίνων στους υπόλοιπους ασήμαντους παγκοσμίως και δυστυχώς και κάποιων δικών μας, που ξεφύτρωσαν μετά το
1995 - 6 και τον κανονισμό της ΕΕ 2454/93, με τον οποίο θεσμοθετήθηκε η κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της
Ενωμένης πλέον Ευρώπης.
Συγκεκριμένα:
Η ΑΒΣΠ μου δίδαξε το μάθημα "Marketing" στο σύγγραμμα του Μάριου Γεωργιάδη:
Β' ΕΔΟΣΙΣ Αθήναι 1965:
ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
"MARKETING"
(Θυμιθείτε παραπάνω το "*" στις λέξεις "μελέτη" και "διαχείριση", καθώς και τις λέξεις για την αξία "χρόνου" και "τόπου".)
*Σε ότι αφορά ειδικότερα στον τόπο ο καθηγητής της ΑΒΣΠ ανέλυε την:
{"...διαχείριση όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην αξία χρησιμότητας τόπου και χρόνου, όπως επίσης και την μελέτη όλων
αυτών των ενεργειών που προσδίδουν αξία χρόνου και τόπου στο τελικό προϊόν"}...,
...45 χρόνια πριν από τον Μπινιώρη, στις σελίδες 150 - 157, υπό τον τίτλο: "εκλογή των περιοχών πωλήσεων".
*Σε ότι αφορά ειδικότερα στον χρόνο ο καθηγητής της ΑΒΣΠ ανέλυε την:
{... διαχείριση όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην αξία χρησιμότητας τόπου και χρόνου, όπως επίσης και την μελέτη όλων
αυτών των ενεργειών που προσδίδουν αξία χρόνου και τόπου στο τελικό προϊόν}...,
...45 χρόνια πριν από τον Μπινιώρη, στις σελίδες 157 - 160, υπό τον τίτλο: "εκλογή του κατάλληλου χρόνου πωλήσεως".
Επομένως με βάση την απλή λογική, το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, το "Marketing" έχει σχέση και συνάρτηση
με την "χρησιμότητα τόπου" και "χρόνου", που ο κ. Μπινιώρης, (και όχι μόνο αυτός), απορρίπτει και αφαιρεί από το Marketing, προφανώς
για να γίνει του συρμού και να μεταπηδήσει στο Supply Chain. Αυτό το θεμελιώνω, γιατί άλλους προβληματισμούς αντιμετωπίζει η
Διοίκηση της επιχείρησης, πριν από την λήψη κάθε απόφασης, δηλαδή:
α) Σε ότι αφορά στην "χρησιμότητα τόπου", πχ για τον "τόπο" Η.Π.Α., που θα διατεθεί η παραγωγή, οπότε πχ και οι αναγραφές επάνω
στο προϊόν πρέπει να είναι στην αγγλική! Ή, πχ, ως τρόπος μεταφοράς πρέπει να επιλεγεί το πλοίο ή το αεροπλάνο και αντίστοιχα τα
βάρη και οι διαστάσεις των αποστολών, (ο όγκος & βάρος των παρτίδων), πρέπει να είναι ανάλογα προσαρμοσμένες!
β) Αντίστοιχα και στην "χρησιμότητα χρόνου" που επικαλείται ο καθ. Μπινιώρης αντιμετωπίζεται και αυτή από το Marketing, γιατί πρέπει
να γίνει προγραμματισμός, ώστε πχ τα χριστουγεννιάτικα είδη διαθέσιμα στην αγορά πχ τον Νοέμβριο, ή αντίστοιχα τα αποκριάτικα
είδη πχ τον Μάρτιο...
Είναι προφανές επομένως ότι ο καθ. Μπινιώρης μπερδεύει καταρχήν την αποκέντρωση της παραγωγής σε επιλεγμένους αποθηκευτικούς
χώρους, ώστε να βρίσκονται πλησίον των τόπων, από τους οποίους είναι προγραμματισμένο να διατεθούν στην πελατεία. Στην χώρα
μας λειτουργούν πχ "Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής". Βλέπε αναλυτικά στο σχετικό σχόλιο για τα "Κέντρα Αποθήκευσης & Διανομής",
(Κ.Α.Δ.). Επιπλέον αγνοεί ο καθηγητής Μπινιώρης τους όρους της σύμβασης πώλησης, πχ τις "προθεσμίες παραδόσεως" και τους "όρους
παραδόσεως" των πωληθέντων εμπορευμάτων με βάση τα συμφωνηθέντα στην κάθε σύμβαση πώλησης με τον αγοραστή - πελάτη της
εταιρείας, πχ:
- Τους Incoterms στις συμβάσεις πώλησης και...
- Τους περιγραφικούς όρους στις συμβάσεις έργου, δηλαδή πχ της Μεταφοράς, όπως: "ελεύθερο επί φορτηγού αυτ/νήτου στο
εργοστάσιο Θήβας".
- Ή, "ετοιμότητα για την φόρτωση του εμπορεύματος μέχρι...", κλπ.
Βλέπε και σε άλλα κείμενα μου, πχ για τα μέγιστα βάρη & διαστάσεις των φορτηγών, τον χρόνο μεταφοράς, τα κοστολόγια κάθε τεχνικής
μεταφοράς, τις διεθνείς συμβάσεις, CIM, CMR, ή τα καθεστώτα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ: Τ1, Τ2, κλπ...)
Άρα ο κ. Μπινιώρης βρίσκεται σε παραίσθηση, δηλαδή σε "vertigo", γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί,...
- Αν βρίσκεται στο τμήμα "προγραμματισμού και μελετών" της επιχείρησης.
- Αν βρίσκεται στο τμήμα "προμηθειών" της επιχείρησης.
- Ή αν βρίσκεται στην "αποθήκη πρώτων υλών" της επιχείρησης.
- Ή αν βρίσκεται στην "μονάδα παραγωγής" της επιχείρησης.
- Ή αν βρίσκεται στον "χώρο της αποθήκης" των έτοιμων προϊόντων της μονάδας παραγωγής της επιχείρησης.
- Ή αν βρίσκεται σε ένα "Κ.Α.Δ."!
- Ή αν βρίσκεται συνοδηγός σε ένα φορτηγό που μεταφέρει για να παραδόσει την παραγγελία ενός πελάτη.
- Ή αν βρίσκεται συνοδηγός σε ένα φορτηγό που μεταφέρει για να επιστρέψει στην επιχείρηση μια λάθος παραγγελία.
- Ή αν βρίσκεται στην "Διοίκηση της Επιχείρησης"!
Το κακό όμως είναι ότι... δεν βρίσκεται έστω και στο γραφείο ενός προϊσταμένου Δ.Ο.Υ.!
Προσοχή σημαντική προσθήκη - διευκρίνηση, (8.2.24):
Το ζήτημα "τόπου" και "χρόνου" ψαρώνει τους κολαούζους των προσεγγίσεων της ΕΕ, που ως γνωστό όρισε πρώτη στον κόσμο το 1993
τον όρο "Αλυσίδα Εφοδιασμού". Εγώ για να αποδείξω το βάσιμο των απόψεων μου ορίζω επιπλέον την "απόσταση", για να εντάξω μέσα
σε αυτήν τις δράσεις των εμπλεκομένων στην "Supply Chain" και στο "Management" της! Προς τον σκοπό αυτό ανατρέχω στο 2ο βιβλίο
μου εκδόσεως 2012, για να γίνει κατανοητή επιστημονικά και τεχνοκρατικά η "Απόσταση"!
Αρχή του αποσπάσματος του βιβλίου μου:
1) Από την σελίδα 114:
Γραμμή ονομάζουμε το γεωγραφικό τμήμα μέσα στο οποίο μια Μεταφορική Επιχείρηση επενδύει σε τεχνική υποδομή και σε μέσα
μεταφοράς, για να προσφέρει στην αγορά μια συνολική υπηρεσία μετακόμισης φορτίων.
Διαδρομή ονομάζουμε την περιγραφή μιας γραμμής με λεπτομερή αναφορά στα σημεία αφετηρίας, της διελεύσεως και του τελικού
προορισμού.
Δρομολόγιο ονομάζουμε την περιγραφή μιας διαδρομής με αναφορά στα ωράρια και στις ημέρες της κυκλοφορίας εντός αυτής των
μεταφορικών μέσων, ως και τις ώρες διελεύσεως από τα ενδιάμεσα σημεία αυτής.
2) Από την σελίδα 311:
Μεταφορικός άξονας μεταξύ δύο σημείων είναι το άθροισμα των δρομολογίων των γραμμών και των διαδρομών, που κυκλοφορούν
τα μεταφορικά μέσα στα πλαίσια της ροής φορτίων. Αντίστοιχα ονομάζουμε,
Δίκτυο μεταφοράς τον μεταφορικό άξονα στον οποίο προσθέτουμε, σε επιλεγμένα σημεία του, επιπλέον και τις λοιπές παρεπόμενες
βοηθητικές υπηρεσίες, ως είναι η αποθήκευση, η διανομή, η μεταφόρτωση, οι τελωνειακές εργασίες. η ανασυσκευασία, επιπλέον
αυτών και η συνολικά παρεχόμενη υπηρεσία στα εμπορευματικά κέντρα, κλπ.
3) Από την σελίδα 249:
Ροή φορτίων ονομάζουμε την συνολική διαδρομή που ακολουθούν:
γ1) τα μη πωληθέντα αγαθά, προκειμένου η προσφορά σε αυτά να συναντήσει σε μέλλοντα απροσδιόριστο χρόνο την ζήτηση τους,
ή αντίστοιχα,
γ2) τα πωληθέντα αγαθά προκειμένου να εκπληρωθούν οι όροι της σύμβασης πώλησης τους.
4) Από την σελίδα 354:
Παράδοση ή Διανομή είναι η λειτουργία ενός προσώπου, το οποίο σε εκτέλεση εντολής μετακομίζει, εντός των πλαισίων των
κανόνων της μεταφοράς, ένα προϊόν ή ένα εμπόρευμα, από τον χώρο που φυλάσσεται στον χώρο του παραλήπτη.
Αναδιανομή είναι η μετακόμιση φορτίων μεταξύ δύο αποθηκευτικών χώρων, στην οποία αποστολέας και παραλήπτης είναι η ίδια
μεταφορική ή διαμεταφορική επιχείρηση και όχι μια ΕΒΕ, (Εμπορική & Βιομηχανική Επιχείρηση).
5) Από την σελίδα 334:
Εφοδιαστική αλυσίδα του Υπ. Μεταφορών, (ΥΜΕΤ). Το ΥΜΕΤ προσπαθεί να περιγράψει και να βελτιώσει μέσα στην αγορά
της μεταφοράς αυτό που εμείς αποκαλούμε "μεταφορά αξιών και φορτίων". Προς το σκοπό αυτό θεσμοθέτησε με
την Φ21.6/ΟΙΚ.50284/4760 την σύσταση μιας επιτροπής". {Σκοπός αυτής της επιτροπής είναι η διερεύνηση του νομοθετικού
πλαισίου που αναφέρεται στην εφοδιαστική αλυσίδα} και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 337/18.10.2010 "τεύχος υπαλλήλων ειδικών
θέσεων και οργάνων διοίκησης φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα".
6) Από την σελίδα 311
{Διευκρινίζεται ότι μεταξύ της ροής φορτίων και του μεταφορικού άξονα υπάρχει συνάφεια και αλληλεξάρτηση. Η μια έννοια υπάρχει
και λειτουργεί, επειδή ακριβώς υπάρχει και λειτουργεί η άλλη! Όπως δηλαδή η φύση σχημάτισε την κοίτη του ποταμού για να κυλούν
τα νερά, έτσι και η ροή φορτίων ανάγκασε τις Μεταφορικές Επιχειρήσεις να οργανώσουν τους μεταφορικούς άξονες για να κυλίσει,
δηλαδή να λειτουργήσει η ροή φορτίων.}
Τέλος του αποσπάσματος από το βιβλίο μου.
Άρα θα συμφωνήσετε μαζί μου σε δύο θεμελιώδεις τοποθετήσεις μου:
Δηλαδή ότι έχουμε δύο ειδών "Διοικήσεις":
α) την "Διοίκηση" δηλαδή την πολιτεία, (πχ Υπουργεία Εμπορείου, Οικονομικών, Μεταφορών), και βέβαια την ΕΕ που θεσμοθετούν
και ελέγχουν μεταξύ άλλων και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, ανεξάρτητα πως προσεγγίζεται αυτό το πεδίο
γενικά και αόριστα από τους θεωρητικούς "Marketing"! Ή, κατά πως βολεύει και τα συμφέροντα των όψιμων, μετά το 1995,
"ειδικών" εφοδιαστικής αλυσίδας...
Συγκεκριμένα:
Όπως σας ενημέρωσα παραπάνω από το απόσπασμα του βιβλίου μου το Υπ. Μεταφορών με την απόφαση του αυτή όρισε την
σύσταση της συγκεκριμένης επιτροπής: {για να ερευνήσει το θεσμικό πλαίσιο που αναφέρεται στην "εφοδιαστική αλυσίδα"}.
Ιδού περιληπτικά τι προέβλεπε η απόφαση για τις εργασίες της επιτροπής και πιο θα ήταν το θεσμικό πλαίσιο που θα ερευνούσε.
Αρχή του αυθεντικού κειμένου της απόφασης:
{Πιο συγκεκριμένα, το έργο της επιτροπής θα εστιάζει στα ακόλουθα :
α) Προσδιορισμός προϋποθέσεων και προδιαγραφών για μικρά κέντρα διανομής.
β) Διερεύνηση της εφαρμογής στην πράξη του ν. 3333/05 <<Ίδρυση και λειτουργία Εμπορευματικών Κέντρων
και άλλες διατάξεις>> (ΦΕΚ Α΄ 91) και διατύπωση σχετικών συμπερασμάτων.
γ) Προσδιορισμός απαραίτητων νομοθετικών ρυθμίσεων για τη δημιουργία σύγχρονου νομικού πλαισίου για το σύνολο
της εφοδιαστικής αλυσίδας.}
Τέλος του κειμένου
β) Τις Διοικήσεις των επιχειρήσεων, που ορισμένες εξ αυτών:
β1) Λειτουργούν αποκλειστικά μέσα στην "απόσταση" που περιέγραψα περιληπτικά παραπάνω, πχ επιχειρήσεις Μεταφοράς &
Αποθήκευσης,
β2) Λειτουργούν αποκλειστικά έξω από την "απόσταση" και μέσα στις Μονάδες Παραγωγής και στους δικούς τους
αποθηκευτικούς χώρους, όπως είναι πχ οι εμπορικές και οι βιομηχανικές επιχειρήσεις...
Άρα ο καθηγητής του ΕΜΠ Ιω. Παππάς που κάρφωσε αργότερα σε εφαρμογή του παραπάνω θεσμικού πλαισίου στον ν. 4302/14
τις "δραστηριότητες - εργασίες εφοδιαστικής" βρισκόταν στην κοσμάρα του, γιατί όφειλε να γνωρίζει ότι αυτές τις "εργασίες - δράσεις
εφοδιαστικής" τις ασκούν όλες οι επιχειρήσεις, (δηλαδή τόσο οι "εντός", αλλά και τόσο οι "εκτός" απόστασης) και με επιταγή της
νομοθεσίας καταχωρούν στο Λογιστικό τους Σύστημα, τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές!
Όμως, ανεξάρτητα από τον "Σκοπό" συστάσεως κάθε επιχείρησης, πχ ως Βιομηχανική, Εμπορική, Μεταφοράς, Αποθήκευσης,
Διαμεταφοράς, κλπ, όλα τα στελέχη των Επιχειρήσεων δρουν προς επίτευξη του Τελικού Σκοπού συστάσεως και λειτουργίας
της επιχείρησης τους, όπως επίσης και κάθε δράση των εργαζομένων τους καθίσταται αυτοτελής δράση, όταν από την ολοκλήρωση
της συνάγεται λογιστικό γεγονός!
Τώρα επαφίεται στην κρίση των φοιτητών ΟΔΕ να συνειδητοποιήσουν πιο θα είναι το περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς μέσα στο
οποίο θα εργαστούν:
α) Στην κοσμάρα του Πολυτεχνείου και των θεωρητικών "Marketing", "Logistics Management" & "Supply Chain Management";
Ή...
β) Στο θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της "Μεταφοράς Αξίας", (σύμβαση πώλησης) και "Μεταφοράς Φορτίου", (σύμβαση έργου),
που εισάγω εγώ με σεβασμό στις ρυθμίσεις που επέβαλε η ΕΕ, συνεπώς και η χώρα μας;
Τέλος και της προσθήκης 8.2.2024
Ερωτάται επομένως:
Από την στιγμή που το "Marketing" = (όπως το θυμόμουν εγώ: "ανάλυση και κατάκτηση της αγοράς") ή όπως πρόσφατα ξαναμελέτησα
στο βιβλίο του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ: "Marketing" = Έρευνα και Πολιτική Κατακτήσεως της Αγοράς, προσέγγιζε και ανέλυε ήδη
προ 60 ετών όλες αυτές τις "χρησιμότητες τόπου και χρόνου", πόθεν πώς τις εντάσσει αυθαίρετα ο καθηγητής Μπινιώρης στο "Supply
Chain" που έχει στον νου του;
- Από την διεθνή βιβλιογραφία που αναφέρει στο βιβλίο του;
- Ή μήπως, όπως συνάγω εγώ, πρόκειται για δική του παλινωδία, για να μας πλασάρει το "Marketing του" σε "Supply Chain του";
Πάντως δεν είναι μόνο αυτός ο καθηγητής μας που έγινε του συρμού, για να διδάξει "σουρλουλού Marketing" ως "Supply Chain", στην
οποία μάλιστα διόρισαν και "Διοίκηση". Κάποιος όμως, πχ εγώ ένας φορτηγατζής, (που όμως έχω "κουβαλήσει" πολλά εκατομμύρια τόνους
εμπορευμάτων και σύναψα προς τούτο συμβάσεις με επιχειρήσεις κολοσσούς της Ευρώπης), θα έπρεπε να αναλάβει την υπεράσπιση του
κύρους του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ, όπως επίσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και του γοήτρου των πτυχιούχων ΟΔΕ, επιπλέον την
πρωτοβουλία και την ευθύνη, για να σταματήσει η επιστημονική κατηφόρα που οδηγείται από κάποιους και το ίδιο το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ...
Το ζητούμενο επομένως για τις προσεγγίσεις της λειτουργίας της αγοράς, που άπτονται της «Διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας»:
- είτε αυτές αφορούν στην «εισαγωγή», όπως πχ επιγράφεται το βιβλίο του κ. Μπινιώρη,
- είτε αυτές αφορούν στον «επίλογο», (δηλαδή στο ξεσκαρτάρισμα), της Διαχείρισης της Εφοδιαστικής αλυσίδας, που μπορούν να ενταχθούν
οι δικές μου προσεγγίσεις, πρέπει να διακριθούν μεταξύ τους οι "αλυσίδες" που διδάσκονται στους φοιτητές, σε συνδυασμό με άλλους
ξενόγλωσσους όρους, δηλαδή πχ:
α) {“Marketing” & “Supply Chain”}. Όπως μετάλλαξε την χρήση και τις έννοιες των όρων, για να μεταπηδήσει ο Christopher από την
μια στην άλλη, για να εμπλακεί και στο πεδίο λειτουργίας της αγοράς μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής, που το επιστημονικό
πεδίο ΟΔΕ διδάσκει ως "λειτουργία της Διαθέσεως", από τους...
β) ...{“Supply Chain” & “Logistics”}. Όπως επιγράφεται το βιβλίο του καθηγητή Σπ. Μπινιώρη, που μας ενημερώνει ότι:
{"Εισαγωγή στην Διαχείριση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας"} είναι το "Logistics".
Όμως... τι είναι και το ίδιο το "Logistics" σας κ. Μπινιώρη; Όμως ίσως...
γ) ...Θα μπορούσαν να σας ενημερώσουν οι καθηγητές Marketing του Οικ. Παν. Αθηνών Ν. Παπαβασιλείου και Γ. Μπάλτας, που
υπό τον τίτλο του συγγράμματος τους: {Διοίκηση Δικτύων Διανομής & Logistics} προσεγγίζουν την εμπλοκή των χονδρεμπόρων
και λιανεμπόρων στην λειτουργία της αγοράς, που αφορά στην κατάρτιση συμβάσεων έργου με επιχειρήσεις Μεταφοράς, με σκοπό
την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης για να παραδώσουν πωληθέντα εμπορεύματα στον αγοραστή - πελάτη τους!
(Άρα εδώ αυστηρά και διά ροπάλου εννοείται: Logistics = Λογιστική!)
Όσοι χρησιμοποιούν δηλαδή αυτούς τους όρους, όπως πχ ο κ. Μπινιώρης, τους εντάσσουν άβουλα και μηχανικά στα κείμενα τους, δίχως
δηλαδή να κατανοούν τι θέλουν να διδάξουν με αυτές τους φοιτητές τους. Για τον λόγο αυτό θα δώσω εγώ ένα απλό τεχνοκρατικό
παράδειγμα διαχωρισμού των παραπάνω ξενόφερτων εννοιών, γιατί...
- αφενός ήταν οι σπουδές, η επιμόρφωση και ιδίως στο επάγγελμα μου η εφαρμογή των εκάστοτε ισχυουσών θεσμοθετημένων
ρυθμίσεων της ΕΕ!
- αφετέρου γιατί έχω μελετήσει πολλά βιβλία των θεωρητικών και έτσι μπορώ να αποκρυπτογραφήσω τις απόψεις και μεθοδεύσεις τους.
Με την παρέμβαση μου αυτή θα εντάξω τις θεωρίες των επιστημόνων των τρίτων χωρών στην θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς
της ΕΕ, έτσι ώστε να καταλαγιάζει καθένας, (κυρίως οι φοιτητές και αυριανοί εργαζόμενοι - στελέχη των επιχειρήσεων), με ποιό τρόπο
και σε ποιο πεδίο ΟΔΕ, που αφορά στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς εντάσσεται κάθε όρος, δηλαδή πχ:
α) Σε ότι αφορά στο {“Marketing” και “Supply Chain”} είναι σαν να κάθεται ο επιχειρηματίας στο γραφείο του, που έχει επάνω
10 κουτιά και να προσπαθεί να αποφασίσει, ποιο από όλα να επιλέξει για να συσκευάσει μέσα σε αυτό το προϊόν που προγραμματίζει
να ρίξει στην παραγωγή.
(Δηλαδή εδώ βρισκόμαστε σε "τόπο" και "χρόνο" πριν από την παραγωγή του προϊόντος, δηλαδή στην εκμετάλλευση, δηλαδή σε
μία εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή αν έτσι προτιμάτε πχ στο "πεδίο Marketing".)
β) Σε ότι αφορά στο {“Supply Chain” και “Logistics”} είναι σαν να κάθεται ο ίδιος επιχειρηματίας στο γραφείο του και να έχει μπροστά
του την παραγγελία ενός πελάτη για την πώληση «10.000 κουτιών» του έτοιμου προϊόντος του και να μελετά τους όρους της
σύμβασης πώλησης, δηλαδή να κάνει το κατά τους θεωρητικούς "Logistics" = Λογισμό = Μέτρηση και Υπολογισμό, για την λήψη
απόφασης για την κατάρτιση μιας σύμβασσης πώλησης, πχ για το κόστος, την τιμή πώλησης, τον τρόπο πληρωμής, τις προθεσμίες
παραδόσεως, τον τρόπο μεταφοράς, κλπ….
(Δηλαδή εδώ βρισκόμαστε σε "τόπο" και "χρόνο" μετά την παραγωγή του προϊόντος, δηλαδή στην λειτουργία της Διαθέσεως,
δηλαδή στις συναλλαγές της επιχείρησης και στις δράσεις των εργαζομένων για την εκτέλεση τους και καταχώρηση των λογιστικών
γεγονότων που συνάγονται από αυτές, που τις δίδασκε αναλυτικά η ΑΒΣΠ με σεβασμό στις φορολογικές διατάξεις της χώρας μας.)
Αντιλαμβάνεστε ότι τώρα πλέον μπαίνει στην ΟΔΕ και ο "απολογισμός", ή αλλιώς η "σύναξη συμπερασμάτων", δηλαδή η από κοινού
συνάντηση της Διοίκησης της επιχείρησης με τους υπεύθυνους μεταξύ άλλων και των αρμοδίων, (αν υπάρχουν), για το “Marketing”,
το “Logistics” και το “Supply Chain”, για συμπεράσματα και συζήτηση, τόσο για τα πεπραγμένα, όσο όμως και για την παραπέρα πορεία
της επιχείρησης! Εδώ ακριβώς βρίσκεται το σημείο που μεταλλάσσεται το "Marketing" σε "Supply Chain", για να το παίζουν "ειδικοί
αλυσίδας" οι κάθε είδους άσχετοι με τα θέματα της θεσμοθετημένης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην αγορά!
Άρα, όπως πιστεύω εγώ, για να βγάζει άκρη η Διοίκηση της επιχείρησης, θα πρέπει να γίνεται κατανομή εξουσιών και αρμοδιοτήτων
προς τα στελέχη της επιχείρησης και να ορίζεται πάνω σε οργανόγραμμα με αναφορά αυστηρά ελληνικής επιστημονικής ορολογίας
Ο.Δ.Ε. και μάλιστα βασισμένη στο θεσμικό πλαίσιο που έχει ορίσει η ΕΕ, κατά συνέπεια και η χώρα μας!
Αντιλαμβάνεστε όμως επίσης, ότι τότε πλέον δεν βρισκόμαστε στον "τόπο" και στον "χρόνο" της επιστημονικής φαντασίας Supply
Chain του Μπινιώρη, του Christopher και υπόλοιπων Μηχανικών ή θεωρητικών τρίτων χωρών, αλλά στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ,
που οφείλει να διδάσκει το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς της ΕΕ, άρα και της χώρας μας* και όχι βέβαια να
διδάσκει ότι και όπως κατάλαβαν οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί τον όρο "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" = "Supply Chain", που
έθεσε και απεικόνισε η ΕΕ το 1993 στον τίτλο ενός κανονισμού της.
* Προσοχή!
Παραπάνω στο απόσπασμα του βιβλίου μου ανέφερα εγκύκλιο του Υπ. Μεταφορών που τέθηκε σε ισχύ για να ερευνηθεί το θεσμικό
πλαίσιο για την "την εφοδιαστική αλυσίδα". Άρα λοιπόν οι φοιτητές οφείλουν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις δικές μου προσεγγίσεις,
γιατί ακριβώς και εγώ μεταξύ άλλων και στην εφαρμογή αυτού του θεσμικού πλαισίου αναφέρομαι!
Δηλαδή πρέπει να γίνει σαφές ότι το θεσμικό πλαίσιο που προσεγγίζει το Υπ. Μεταφορών αφορά σε λειτουργικά θέματα σχετιζόμενα με
την κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Άρα το Υπ. Μεταφορών βρίσκεται "Μέσα" στην Απόσταση.
Η δήλωση μου αυτή είναι βάσιμη και ισχύει διαχρονικά στην χώρα μας.
Σας θυμίζω ότι το Υπ. Μεταφορών ελέγχει διαχρονικά την "απόσταση", γιατί ήλεγχε πχ την σύσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων
Οδικών και Σιδηροδρομικών Μεταφορών. Άρα στην συνέχεια σε εφαρμογή των ρυθμίσεων της ΕΕ και της χώρας μας ήταν αρμόδιο
για να εντάξει στο Logistical System της ΕΕ:
- Τόσο την λειτουργία των χώρων, πχ αποθηκευτικών, εκεί δηλαδή που κινούνται τα Μέσα Μεταφοράς για την παράδοση και παραλαβή
των εμπορευμάτων. ("Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής", (ΚΑΔ), "Εμπορευματικά Πάρκα", κλπ.)
- Όσο και την λειτουργία των επιχειρήσεων Μεταφοράς, οι οποίες καθίστανται κάτοχοι των εμπορευμάτων, τα οποία με τις ρυθμίσεις
της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να φυλάσσουν και να διαχειρίζονται σε δικούς τους αποθηκευτικούς χώρους .
Σε αντίθεση πχ με τα Υπ. Βιομηχανίας ή Εμπορείου που βρίσκονται "έξω" από την απόσταση!
Ως γνωστό τα Υπουργεία αυτά ελέγχουν την εσωτερική λειτουργία των εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων...
Πάντως από τις εργασίες φοιτητών διαπίστωσα ότι οι φοιτητές είναι αποπροσανατολισμένοι, γιατί συντάσσουν εργασίες για την
"εφοδιαστική αλυσίδα" ενός προϊόντος, βασισμένοι σε έναν από τις πολλές δεκάδες ορισμούς που κυκλοφορούν στην θεωρία
μετά τα έτη 1995 - 6...
Άλλοι πάλι αναφέρουν πολλούς ορισμούς για να εντυπωσιάσουν τον καθηγητή, ότι έχουν μελετήσει για την εκπόνηση της εργασίας
τους πολλά βιβλία...
Όμως, δυστυχώς, οι φοιτητές δεν αναφέρουν και τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων και που
εκτελούνται, για να "εφοδιαστικο-αλυσοδεθεί" στην αγορά το προϊόν της εργασίας τους.
Συνιστώ επομένως να γίνει "διάκριση αλυσίδων" από την ΟΔΕ, η οποία οφείλει να προσεγγίζει θεσμικά, τεχνοκρατικά και επιστημονικά
κάθε "αλυσίδα",... συγκεκριμένα:
α) Την "αλυσίδα" που προέκυψε από τους θεωρητικούς μετά το 1995 - 6 στην αγορά, από την μεταστροφή του "Marketing" σε
"Supply Chain"...
β) Την "αλυσίδα" της "Booz, Allen & Hamilton", που ως όρος συμπύκνωσε το 1982 τις λειτουργίες "αγορών", "παραγωγής" και
"πωλήσεων" μιας βιομηχανικής επιχείρησης...
γ) Την αλυσίδα εφοδιασμού του σχήματος της ΕΕ του κανονισμού ΕΕ 2454/93... (Βλέπε παραπάνω το σχετικό σχήμα της ΕΕ με τα
πρόσωπα που εμπλέκονται στις διαδικασίες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ.)
δ) Την δική μου "αλυσίδα" που αφορά στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, την οποία προσεγγίζουν οι φοιτητές στις
εργασίες τους επηρεασμένοι από τις υπό σημεία α & β παραπάνω αλυσίδες και από την διδασκαλία των καθηγητών τους.
Όμως,... στην δική μου αλυσίδα...:
- Αν δεν "κόβεται" τιμολόγιο,...
- Αν δεν "κόβεται" φορτωτική...
- και αν αυτά τα στοιχεία δεν καταχωρούνται λογιστικά...
...Η Εφορία "κόβει"... μπιπ!
Προσοχή! Σημαντική προσθήκη 06.03.2024
Οι θεωρητικοί "Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας" όπως είναι πχ ο David A. Taylor, που μας ενημερώνει στην σελίδα 129
για την ύπαρξη "λογισμικού για την Εφοδιαστική Αλυσίδα"! (Ο David Α. Taylor γνώριζε προφανώς για το "Logistical System"
της ΕΕ.) Όμως στην εικόνα 6.1 στην επόμενη σελίδα 130 αναφέρει στην κορυφή την "σχεδίαση προϊόντος" και αμέσως από κάτω
την "σχεδίαση εφοδιαστικής αλυσίδας"! (Πρώτη Έκδοση του βιβλίου το 2004)
Ιδού επομένως εδώ, μετά από 50 χρόνια, "ο εξαρχής σχεδιασμός ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων" της ΑΒΣΠ!
Ο Taylor όμως, προς τιμήν του έχει αποδεχθεί επομένως την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, αλλά με το δίκαιο του αναγνωρίζει και
αναφέρει στην προηγούμενη σελίδα 129:
{"εκείνα τα χρόνια προ 50 ετών οι εφοδιαστικές αλυσίδες σχεδιάζονταν και διευθύνονταν με τα παλιά καλά εργαλεία του χαρτιού
και του μολυβιού και με λίγη βοήθεια από αριθμομηχανές"}!
(Συμπληρώνω: ...αλλά και με την άριστη επιστημονική και τεχνοκρατική κατάρτιση των πτυχιούχων ΟΔΕ της ΑΒΣΠ!!!).
Εδώ όμως πρέπει να διευκρινιστεί ότι:
Άλλο είναι το "λογισμικό" κάθε διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων, πχ του κρουασάν, του απορρυπαντικού, του
κινητού τηλεφώνου, κλπ...
Δηλαδή εδώ αφορά στον οργάνωση και λειτουργία κάθε "αλυσοδεμένης επιχείρησης", που καθεμιά προγραμματίζει και λειτουργεί
δράσεις για τις συναλλαγές της με τις άλλες επιχειρήσεις, πχ αγορές και παραλαβές υλικών, διαχείριση αποθεμάτων, προγραμματισμό
και έλεγχο της παραγωγής, την διάθεση της παραγωγής ενδεχόμενα προς άλλες επιχειρήσεις του ομίλου, τις πωλήσεις στην αγορά,
τον έλεγχο των αποστολών των πωληθέντων, κλπ.
Άλλο βέβαια είναι και το λογισμικό της επιχείρησης Μεγάλου κεφαλαίου - Πολυεθνικής Επιχείρησης, που σχεδιάζει, εντάσσει
και ελέγχει την εμπλοκή των παραπάνω "εφοδιαστικο-αλυσοδεμένων επιχειρήσεων", (ή επιχειρήσεων "εφοδιαστικής αλυσίδας"),
στην λειτουργία της αγοράς.
Η διαφορά βρίσκεται ότι το λογισμικό της επιχείρησης Μεγάλου Κεφαλαίου περιλαμβάνει στο χαρτοφυλάκιο της τα πλειοψηφικά
πακέτα των μετοχών των κάθε είδους επιχειρήσεων που ελέγχει και τοποθετεί σε αυτές τις επιχειρήσεις τους έχοντες
αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων για να τις διοικούν. Η ίδια η επιχείρηση Μεγάλου Κεφαλαίου συγκεντρώνει στο
λογισμικό της τα αποτελέσματα χρήσεως των "επιχειρήσεων αλυσίδας", συντάσσει τον ενοποιημένο ισολογισμό της και παίρνει
αποφάσεις, πχ για την πώληση ή συγχώνευση επιχειρήσεων, συνεργασίες με άλλες επιχειρήσεις Μεγάλου Κεφαλαίου για το
μοίρασμα της αγοράς, συμφωνίες με κυβερνήσεις, κλπ.
Τέλος της προσθήκης της 06.03.2024.
Πάντως, από τα πολλά βιβλία "εφοδιαστικής αλυσίδας" που εγώ μελέτησα, διαπίστωσα ότι καθένας γράφει σχετικά το κοντό του
και το μακρύ του! Ή, ακόμα χειρότερα, ο ένας ειδικός αλυσίδας αναπαράγει από άγνοια και ανασφάλεια τις απόψεις του άλλου!
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που δηλώνω ότι, ο όρος "Lieferkette" / "Chaine d' Approvisionnement" της ΕΕ μετά το
1995 - 6 έδωσε διεθνώς την ευκαιρία σε ασήμαντους να προβληθούν στην επικαιρότητα!
Συνιστώ επομένως να σταματήσει η πλάκα με τις ασυναρτησίες "Marketing", που πολλοί αλλοδαποί τις μετάλλαξαν σε "Supply Chain",
για να αναφέρουν και να γράφουν ότι φαντάζονται σχετικά με την λειτουργία της αγοράς, καθώς επίσης και οι δικοί μας θεωρητικοί
Μηχανικοί, κλπ, αδιαφορώντας για τις επιστημονικές αρχές του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ και τις ρυθμίσεις της χώρας μας και της ΕΕ.
Είναι απαράδεκτο δηλαδή να παραβλέπουν οι ακαδημαϊκοί μας το θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή τις διατάξεις της ΕΕ, που ορίζουν ρητά
υπό τον όρο:
"Lieferkette" = Chaine d' Approvisionnement = Αλυσίδα Εφοδιασμού την θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς από το 1993,
που αφορά μεταξύ άλλων στις συμβάσεις που καταρτίζονται γενικά στις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων και στα λογιστικά
γεγονότα που συνάγονται από την εκτέλεση τους, τα οποία θα πρέπει να καταχωρούνται στα λογιστήρια των εμπλεκομένων,
προκειμένου να επιτραπεί η σύννομη κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ.
Το χειρότερο όμως είναι ότι και οι δικοί μας ακαδημαϊκοί διδάσκουν άβουλα στην χώρα μας το "ξεχειλωμένο Marketing" των
αλλοδαπών, το οποίο οι ξένοι μετάλλαξαν εξ ανάγκης σε "Supply Chain", για να μπορούν να προσεγγίζουν την λειτουργία της
αγοράς και μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής, κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν προ του 1993, αλλά έπραξαν όλοι τους
μετά το 1993, αφού έκλεψαν τον όρο "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ...
Το θλιβερό όμως είναι ότι οι δικοί μας ακαδημαϊκοί παραβλέπουν το θεσμικό πλαίσιο για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην
αγορά της ΕΕ και φυσικά της χώρα μας και διδάσκουν άβουλα ότι κουλό και θεωρητικό ισχύει στις τρίτες χώρες, ΗΠΑ, Αγγλία
αντιγράφοντας δακτυλο-δείχνοντας λέξη προς λέξη από τα ξένα βιβλία!
Η λύση επομένως είναι:
α) Να διδάσκεται στις σχολές ΟΔΕ η Lieferkette = Αλυσίδα Εφοδιασμού, όπως αυτή είναι θεσμοθετημένη από την ΕΕ και ισχύει
στην χώρα μας.
β) Στο Πολυτεχνείο, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στις Σχολές Θεωρητικής Οικονομίας να διδάσκονται, γιατί όχι και οι
θεωρητικές και ανεφάρμοστες στην χώρα μας και στην ΕΕ τριτοκοσμικές αναφορές "Supply Chain" και μάλιστα, για...
χαβαλέ*, γαρνιρισμένες με "Management" και "Logistics"...
γ) Να πάψουν να ενεργούν ορισμένοι ακαδημαϊκοί σαν "Ιερά Εξέταση" και να ρίχνουν στην πυρά κάθε νέα γνώση ή άποψη που
δεν τους συμφέρει!
*Τα εμπορικά πλοία όταν δεν είχαν καλοπληρωμένα φορτία, ή χρειάζονταν φορτίο για να μην αναχωρήσουν μισοάδεια κλπ,
"έπαιρναν για χαβαλέ" ότι ευκαιριακά φορτία μπορούσαν φορτωμένα στο κατάστρωμα... Η λέξη είναι γνωστή σε εμένα ήδη
προ 60 περίπου ετών όταν φόρτωνα στον Πειραιά τα είδη λαϊκής τέχνης της εταιρείας που εργαζόμουν...
(Η εταιρεία λειτουργούσε στην οδό Καραϊσκάκη 28, μόλις 50 μέτρα από την πλατεία Ηρώων - "Ψειρή", γνωστή για τους
"Μάγκες της Πλατείας του Ψειρή". Όταν λοιπόν κάποιος γινόταν φορτικός σε ένα Μάγκα, η αποστροφή του Μάγκα για να τον
αποφύγει ήταν:
"Τι να σε κάνω ρε; Να σε πάρω για χαβαλέ;")
Όμως προσοχή:
Αυτή η αποστροφή αφορά στις Θαλάσσιες Μεταφορές για προχωρημένους, για να μην προσδιορίσω μάλιστα, ότι τα εμπορεύματα
που φορτώνονταν για χαβαλέ στο κατάστρωμα του πλοίου, θα έπρεπε να προσεγγίζονταν για διαφόρους λόγους, σε τουλάχιστον
μια μεταπτυχιακή ή διδακτορική διατριβή!
Σχετικά με τις λέξεις "Logistics", "Supply Chain" και "Marketing",
που αναφέρονται κατά κόρο στα βιβλία των δικών μας ακαδημαϊκών, συνιστώ στους φοιτητές
να τις λαμβάνουν επιστημονικά και τεχνοκρατικά ως εξής υπόψη:
α) Logistics:
Δεδομένου ότι η λέξη Logistics μπήκε στην ακαδημαϊκή διδασκαλία μετά το 1993, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι προέκυψε από το
"Logistical System", που θεσμοθέτησε πρώτη στον κόσμο η ΕΕ. Το επιχείρημα μου είναι απλό: Προ του 1993 όλοι οι μουσαμάδες
των φορτηγών έγραφαν επάνω τους την "Trans", ενώ μετά το 1993 γράφουν επάνω τους την λέξη "Logistics".
Δηλαδή με τον όρο αυτό η επιχείρηση του φορτηγού δηλώνει, ότι εφαρμόζει το λογιστικό σύστημα της ΕΕ, δηλαδή λογιστική τεχνική,
που της επιτρέπει εντός των φορολογικών ρυθμίσεων της χώρας μας ισχύος μετά το 1993 να διαχειρίζεται εντός των δικών της
αποθηκευτικών χώρων σε εκτέλεση εντολών τα εμπορεύματα των πελατών της...
(Βλέπε παραπάνω τα σχετικά με την εμπλοκή στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων και του Υπ. Μεταφορών.)
Άρα η λέξη "Logistics" σημαίνει:
Πρωτίστως "Λογιστικό Σύστημα", (πχ το Logistical System της ΕΕ. Ή, όπως είδαμε παραπάνω: το "Λογισμικό για την εφοδιαστική
αλυσίδα του Taylor), με εμπλεκόμενους στο "σύστημα" τόσο την Αποθηκευτική Επιχείρηση ή την Επιχείρηση Μεταφοράς και τον πελάτη
της, όσο όμως και τις φορολογικές αρχές της χώρας μας, οι οποίες ελέγχουν "λογιστικά", μεταξύ άλλων και την κυκλοφορία των
εμπορευμάτων στην αγορά.
Δευτερευόντως συνάγεται από την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, ότι "Logistics" σημαίνει Λογιστική αλλά και Λογισμός = Μέτρηση και
Υπολογισμός. Εδώ δεν έχω να προσθέσω και άλλο επιχείρημα. Όποιος θέλει το δέχεται όποιος δεν θέλει δικό του πρόβλημα.
Ή μάλλον έχω πολλά επιχειρήματα, πλην όμως τα αναφέρω στο παρόν περιληπτικά, αλλά και πιο αναλυτικά σε άλλα κείμενα μου.
Όσοι τα μελετούν δηλώνουν ότι συμφωνούν με τις απόψεις μου.
Αυτό συμβαίνει γιατί διαπιστώνουν ότι όλες οι προσεγγίσεις των θεωρητικών περιστρέφονται γύρο από το επιστημονικό πεδίο που
δίδαξε η ΑΒΣΠ πχ ως "Γενική Λογιστική", "Προμήθειες", "Διοίκηση των Αποθεμάτων", "βιομηχανικό Λογισμό", "Πρότυπο κόστος",
"Πωλήσεις", "ενοποιημένους ισολογισμούς", "Οικονομική των Επιχειρήσεων" και άλλα...
(Τους ενοποιημένους ισολογισμούς τους συντάσσει τελικά η Πολυεθνική Επιχείρηση συγκεντρώνοντας τα οικονομικά αποτελέσματα
χρήσεως των επιχειρήσεων που ελέγχει.)
Σχόλιο:
Οι Στράτος Παπαδημητρίου & Ορέστης Σχινάς, (καθηγητές του ΠΑ.ΠΕΙ.), στο βιβλίο τους "Εισαγωγή στα Logistics" αναφέρουν
ως παραπομπή 1, στο κάτω μέρος της σελίδας 14 επί λέξει:
{Ο όρος Logistics αποδίδεται καλύτερα στα ελληνικά ως "εφοδιαστική". Δυστυχώς ο όρος εφοδιαστική δεν έχει επικρατήσει στην
καθημερινή πρακτική, γι΄αυτό και στο παρόν γίνεται χρήση του όρου "Logistics".}
Όμως εγώ έχω καταγγείλει ήδη από το 2014 και τον όρο "εφοδιαστική", γιατί εισάγω τον όρο "Logistical System" της ΕΕ, που τον
όρισε πρώτη στον κόσμο στον Κανονισμό της ΕΕ 2454/93, για να ελέγξει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος της ΕΕ
μετά το άνοιγμα των συνόρων της.
Γενικά το βιβλίο τους με απογοήτευσε γιατί δεν αναφέρουν κάτι δικό τους πάνω στην λειτουργία της αγοράς. Είναι δε τόσες
πολλές και ασύνδετες οι παραπομπές τους, (111), που δεν βοηθούν τους φοιτητές ΟΔΕ να κατανοήσουν την θεσμοθετημένη
λειτουργία της αγοράς...
Ο όρος "εφοδιαστική" επομένως που εισάγουν είναι απλά η διαστρέβλωση του όρου "Lieferkette" της ΕΕ που μόνοι τους κάποιοι
από το Πολυτεχνείο μετάφρασαν αντί του ορθού "αλυσίδα εφοδιασμού" ως "εφοδιαστική αλυσίδα", από την οποία κουτσούρεψαν
την "αλυσίδα", για να παραμυθιάζουν με το "εφοδιαστική" = τρέχα γύρευε, μεταξύ άλλων τους παραπάνω δύο καθηγητές του ΠΑ.ΠΕΙ.,
τους φοιτητές και την αγορά!
Άρα όσοι ασχολούνται με τους όρους "εφοδιαστική" ή "Logistics", ιδιαίτερα και οι δύο παραπάνω καθηγητές του ΠΑ.ΠΕΙ., οι οποίοι
με τον τρόπο που προσεγγίζουν στο βιβλίο τους πχ τους "Incoterms" και τo πεδίο "Marketing", με παραδείγματα από τον
Μ. Αλέξανδρο ασχολούνται... "περί όνου σκιάς".
Απόδειξη:
Οι Incoterms αφορούν σε όρους που δηλώνονται στα τιμολόγια πώλησης των εμπορευμάτων και συνιστούν συμφωνία,
(σύμβαση πώλησης), μεταξύ πωλητή και αγοραστή για την κατανομή του κόστους μεταφοράς. Δηλαδή μέχρι ποιόν τόπο
αναλαμβάνει ο πωλητής το κόστος μεταφοράς.
Άρα το τιμολόγιο πώλησης είναι φορολογικό στοιχείο που καταχωρείται λογιστικά στο "Logistical System" τόσο της επιχειρήσης
του "Αγοραστή", όσο όμως και της επιχείρησης του "Πωλητή"!
Αντίθετα το "Marketing" είναι γενικόλογος θεωρητικός όρος προσέγγισης λειτουργίας της αγοράς, που ότι θέλεις παίρνεις και ότι
θέλεις αφήνεις στην άκρη, από τον οποίο δεν συνάγονται λογιστικές εγγραφές. Ποιά η συνάφεια επομένως των δύο όρων για να
διδάσκονται στο ίδιο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και μάλιστα σαν αχταρμάς "Marketing", "Supply Chain" και "Logistics";
Συμπέρασμα:
Στην αρχή του άρθρου έχω αναφέρει την διαπίστωση των φοιτητών της ΑΒΣΠ ότι "στο Πολυτεχνείο κάνουν από τα πολλά
μαθηματικά το μυαλό τους φελλό". Τώρα πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο θα αρχίσουν και οι φοιτητές του ΠΑ.ΠΕΙ. να διαπιστώνουν,
ότι και τώρα κάποιοι καθηγητές στο ΠΑ.ΠΕΙ. κάνουν από τα πολλά εγχώρια “Marketing” & “εφοδιαστική”, όπως επίσης και από
τα εισαγόμενα “Logistics” & “Supply Chain” το μυαλό τους φελλό!
Συνιστώ όμως στους φοιτητές να γράφουν στις εξετάσεις ότι τους διδάσκουν σχετικά οι καθηγητές τους για να πάρουν καταρχήν
το πτυχίο τους. Στην συνέχεια κατά την σταδιοδρομία τους να λαμβάνουν υπόψη και να εφαρμόζουν και αυτά που εγώ προσεγγίζω...,
γιατί έτσι ή αλλιώς αυτά θα βρουν μπροστά τους!
Απόδειξη:
Σε αντίθεση με τους Παπαδημητρίου - Σχινά που θεωρούν ότι:
{Ο όρος Logistics αποδίδεται καλύτερα στα ελληνικά ως "εφοδιαστική". Δυστυχώς ο όρος εφοδιαστική δεν έχει επικρατήσει στην
καθημερινή πρακτική, γι΄αυτό και στο παρόν γίνεται χρήση του όρου "Logistics"},...
...Ο David A. Taylor στον "ΠΡΟΛΟΓΟ" του βιβλίου του στην σελίδα 11, προκειμένου να στήσει την θεωρία του, μας ενημερώνει ότι:
{Ανεξάρτητα από την μορφή της ενδεχόμενης οργάνωσης που επιδιώκει μια επιχείρηση, η διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) αποτελεί
κεντρικό στοιχείο του προβλήματος.}
(Σημείωση: Η γραμματοσειρά είναι όπως αναφέρεται στο βιβλίο του...)
Εδώ όμως υπάρχει μια ακόμα απόδειξη ότι όσοι αναφέρονται για το πεδίο "Εφοδιαστική αλυσίδα" ότι θέλουν παίρνουν και ότι θέλουν
αφήνουν από την θεωρία, για να γράψουν τις απόψεις τους πάνω στην λειτουργία της αγοράς! Μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει αν:
α) "Εφοδιαστική" είναι το Logistics; Όπως μας ενημερώνουν οι Παπαδημητρίου - Σχινάς; Ή μήπως...
β) ...{"Η διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι το Logistics}; Όπως μας ενημερώνει ο David A. Taylor;
Ή μήπως...
γ) Θα πρέπει να συμφωνήσετε με την άποψη μου, που συνάγεται από την πείρα μου και βέβαια την διδασκαλία της ΑΒΣΠ ότι
"Logistics" ανάλογα την περίπτωση που αναφέρεται σημαίνει:
Logistics = Λογιστική,
Logistics = Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός, από τις οποίες προέρχονται οι όροι του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ
"βιομηχανικός Λογισμός" & "επιχειρησιακός Λογισμός" = "Business Logistics"!
ΑΠΟΔΕΙΞΗ:
Οι Παπαδημητρίου - Σχινάς απεικονίζουν το "σχήμα 2" ως: {αλληλεπικάλυψη των τομέων παραγωγής και Marketing με τα logistics}.
Όμως το σχήμα τους, (σελ. 18), το αποδίδουν στον: {Ballou R. H., (1992), Business Logistics Management, Prentice Hall New Jersey}.
Άρα, αφού το 1992 δεν υπήρχε ο όρος "Lieferkette" της ΕΕ και το Logistical System που επέβαλε σημαίνει ότι ο Ballou με το "Business
Logistics Management" αναφερόταν στον Βιομηχανικό & Επιχειρησιακό Λογισμό = Business Logistics της ΑΒΣΠ!
β) Supply Chain:
Υπό τον όρο "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" η ΕΕ θεσμοθέτησε το έτος 1993 τους κανόνες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων
εντός του εδάφους της ΕΕ. Άρα, και η κατοπινή μετάφραση του όρου από τις Η.Π.Α. κλπ, ως "Supply Chain", σημαίνει κατ' ανάγκη και
για τις χώρες αυτές αντίστοιχα "κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά"! Αυτό διότι προ του 1993 ουδείς στις Η.Π.Α., Αγγλία, κλπ,
χρησιμοποιούσε τον όρο αυτό της ΕΕ! Όλοι τους άρχισαν την χρήση του όρου Lieferkette = Supply Chain της ΕΕ μετά το 1995 - 6.
Ερωτάται όμως:
Πώς οριζόταν άραγε ή διδασκόταν διεθνώς, αλλά και στην χώρα μας η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, πριν η ΕΕ να εισάγει,
απεικονίσει και να θεσμοθετήσει πρώτη στον κόσμο το 1993 τον όρο "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού";
Ίσως ο κ. Μπινιώρης, (και όχι μόνο αυτός), θα μπορούσε να μας απαντήσει, γιατί στο βιβλίο του μας διδάσκει για την "Διαχείριση της
"Εφοδιαστικής Αλυσίδας", θεωρώντας ότι πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο. Άρα, θα πρέπει να γνωρίζει ποιά παρωχημένη διδασκαλία στο
επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ περιέγραφε την λειτουργία της αγοράς, πριν ο ίδιος και οι λοιποί "Marketing Managers", μας μοστράρουν τον
όρο της ΕΕ "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" ως "Supply Chain" = "εφοδιαστική αλυσίδα" και μας παραμυθιάζουν, με ότι κουλό
φαντάζονται πάνω στην λειτουργία της αγοράς...!
Ορθό θα ήταν να διαστέλλουν τουλάχιστον στις αναφορές τους τον κανονισμό της ΕΕ για την Αλυσίδα Εφοδιασμού, που θεσμοθετήθηκε
το 1993, από τις "αλυσίδες" της επιστημονικής φαντασίας των όψιμων, (δηλαδή μετά το 1995 - 6), τριτοκοσμικών θεωρητικών, Μηχανικών,
και Μαθηματικών!
Απόδειξη:
ο κ. Μπινιώρης στην σελίδα 3 κάνει {"Ιστορική αναδρομή" στην "Διαχείριση Εφοδιαστικής αλυσίδας - Logistics"} ξεκινώντας από την
αρχαιότητα!!!
Όμως, κατά παράδοξο τρόπο, η αναδρομή του φτάνει μέχρι την: {δεκαετία του 1980 και για όλη την δεκαετία}!!!
Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι το απόσπασμα - συμπέρασμα - αυτό το έλαβε κοντόφθαλμα και με επιστημονική κατωτερότητα από
αναφορές "Marketing" ή "Supply Chain" θεωρητικών επιστημόνων τρίτων χωρών, γιατί στις χώρες αυτές δεν άλλαξε προφανώς μετά
το τέλος της δεκαετίας του 80 κάτι σημαντικό και άξιο αναφοράς από όλους τους επιστήμονες των τρίτων χωρών, πχ ΗΠΑ, Αγγλίας!
Όμως ο κ. Μπινιώρης όφειλε το 2004, που έγραψε το βιβλίο του, να βγάλει τις παρωπίδες, για να πάει κουτσά στραβά και λίγα χρόνια
παραπέρα από την δεκαετία του 1980 την ιστορία του για την "εφοδιαστική αλυσίδα" και να αναφέρει από στοιχειώδη σεβασμό στο
επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και στους φοιτητές του τις μεταβολές στην λειτουργία της αγοράς, που αφορούν στην κυκλοφορία των
εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, που ορίστικαν ως Lieferkette = αλυσίδα εφοδιασμού και τέθηκαν σε ισχύ μετά το 1993
στην ΕΕ και στην χώρα μας με την εφαρμογή του Κανονισμού ΕΕ 2454/93!
γ) Marketing:
(Εδώ πλατειάζω γιατί κατά τα γνωστά οι θεωρητικοί των ΗΠΑ & Αγγλίας μετάλλαξαν το "Marketing" σε "Supply Chain", για να
προσεγγίζουν και την λειτουργία της επιχείρησης, για την κυκλοφορία του εμπορεύματος στην αγορά!)
Όμως εγώ...
...Ανάφερα παραπάνω το σύγγραμμα του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ, που ήδη το 1965 όριζε ως "Marketing" την έρευνα και πολιτική
κατακτήσεως της αγοράς. (Δηλαδή το Marketing δεν προσεγγίζει την λειτουργία της επιχείρησης, που αναλαμβάνει τις δράσεις για την
κυκλοφορία του εμπορεύματος στην αγορά.)
Καταρχήν είμαι υποχρεωμένος να τονίσω την εμπιστοσύνη των φοιτητών στο γνωστικό πεδίο "Marketing", ώστε να μην παραμυθιάζονται
από τους θεωρητικούς με τις κάθε είδους εισαγόμενες έννοιες από τρίτες χώρες, αλλά δυστυχώς και με τις ντόπιες ασυναρτησίες "Supply
Chain Management" και "Logistics" των δικών μας θεωρητικών.
Δηλαδή κάποιων περιθωριακών και άσχετων με το επιστημονικό πεδίο - γνωστικό αντικείμενο - λειτουργία της αγοράς για την
κυκλοφορία των αγαθών - προϊόντων - εμπορευμάτων από την πρωτογενή παραγωγή μέχρι την κατανάλωση.
Εδώ αναφέρομαι συγκεκριμένα στους δικούς μας Μηχανικούς, Μαθηματικούς, θεωρητικούς, κλπ, οι οποίοι ασχολούνται παρασιτικά
και ανεύθυνα με τα θέματα που αφορούν στην λειτουργία της αγοράς.
Προς απόδειξη της δήλωσης μου θα αναφέρω τον πίνακα περιεχομένων του συγγράμματος που αφορά στο "Marketing" του
Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ ως έχει και ζητώ συγνώμη που διαμορφώνω κάπως την καθαρεύουσα της εποχής...
{ΜΕΡΟΣ Ι
Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
(MARKETING RESEARCH)
Κεφάλαιο πρώτο: Η Αγορά και οι απόψεις που αυτή ερευνάται.
Κεφάλαιο δεύτερο: Πηγές συγκεντρώσεως στοιχείων και μέθοδοι ερεύνης της αγοράς.
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ*^*
Κεφάλαιο Πρώτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Κεφάλαιο δεύτερο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ
Κεφάλαιο τρίτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ
Κεφάλαιο τέταρτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
Κεφάλαιο πέμπτον. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΡΟΩΘΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ
Κεφάλαιο έκτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ}
Ο φοιτητής ΟΔΕ πρώτου εξαμήνου σπουδών κατανοεί ήδη ότι το επιστημονικό πεδίο "Marketing" αφορά στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ,
που προσεγγίζει τα προβλήματα της Διοίκησης της Επιχείρησης πριν από την λήψη της απόφασης για την παραγωγή του προϊόντος!
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Christopher πχ, που δίδασκε το 1993 "Marketing" και "Logistics", δεν τόλμησε να το γυρίσει στο
"Supply Chain" της ΕΕ ήδη από το 1993, κάτι που έκανε το 2007, δηλαδή όταν ξέμπλεξε από την δέσμευση του στο Παν. Cranfield
και διαπίστωσε, ότι εν τω μεταξύ πάρα πολλοί οπαδοί στην πατρίδα του και στις ΗΠΑ, είχαν ασχοληθεί με τον όρο "Lieferkette" =
"αλυσίδα Εφοδιασμού" της ΕΕ.
Αντιλαμβάνεστε όμως, πιστεύω, ότι αυτό συνέβη ετεροχρονισμένα από τον Christopher, γιατί δεν μπορούσε πρωτύτερα να φέρει
τούμπα ότι δίδασκε, δηλαδή:
- Από την:
Λειτουργία "Marketing" της Διοίκησης της Επιχείρησης, που αφορά στην έρευνα της αγοράς και γενικά στις δράσεις των εργαζομένων
πριν από την λήψη της απόφασης για:
την "εκλογή του προϊόντος",
"την εκλογή της πελατείας και των περιοχών πωλήσεως",
"την εκλογή του καταλληλότερου εμπορικού δικτύου και των μέσων μεταφοράς που θα επιλεγούν,
μέσω των οποίων αυτό θα διατεθεί στην αγορά}, κλπ.
(Βλέπε παραπάνω τον πίνακα περιεχόμενων της διδασκαλίας "Marketing" της ΑΒΣΠ και του Μάριου Γεωργιάδη!)...
- ...Στην:
Λειτουργία "Supply Chain", δηλαδή στην λειτουργία της "Διαθέσεως" της Διοίκησης της Επιχείρησης, που δίδασκε η ΑΒΣΠ και
αφορά στις δράσεις μετά την παραγωγή, για να διατεθεί - κυκλοφορήσει το προϊόν στην αγορά.
Τον ορισμό της "λειτουργίας της διαθέσεως" της ΑΒΣΠ έδωσα παραπάνω. Όμως είμαι υποχρεωμένος να τον επαναλάβω για να
υπάρχει άμεση σύγκριση:
{Η λειτουργία της Διαθέσεως περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται από την ολοκλήρωση της
παραγωγής μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.}
Δεν χρειάζονται επομένως γνώσεις περισσότερες από του πρώτου εξαμήνου σπουδών ΟΔΕ, για να γίνει κατανοητό ότι η λειτουργία
της Διαθέσεως περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων και τις: {"δραστηριότητες για την "διαχείριση των ενεργειών, που δίνουν αξία
τόπου και χρόνου στο προϊόν"}.
Ούτε βέβαια χρειάζεται επαγγελματική πείρα περισσότερη των 6 μηνών σε ένα πτυχιούχο ΟΔΕ, για να αντιληφθεί ότι όλα όσα
διδάσκονται από τους θεωρητικούς "Marketing", "Supply Chain" & "Logistics" περιλαμβάνονται πχ στον...
- επιχειρησιακό Λογισμό, (= Business Logistics), δηλαδή στον τρόπο σκέψης και δράσης του Επιχειρημαία, για να οδηγήσει την
επιχείρηση του στο κέρδος!
... και στην...
- λειτουργία της Διαθέσεως, δηλαδή στις δράσεις των στελεχών της επιχείρησης, αφενός για να πουλήσουν την παραγωγή,
αφετέρου για να εισπράξουν την αξία των πωληθέντων.
(Παρακάτω, αλλά και σε άλλα κείμενα μου δίνω απόσπασμα από την διδασκαλία για την λειτουργία της Διαθέσεως της ΑΒΣΠ.)
Στην συνέχεια όμως απαλλαγμένος πλέον ο Christopher από το Παν. Cranfield απαρνήθηκε τις απόψεις που πρέσβευε, δηλαδή τις
{"Marketing & Logistics"} και έγινε ουραγός των απόψεων "Supply Chain" των τριτοκοσμικών θεωρητικών, που ξεφύτρωσαν όλοι
τους μετά το 1995, αλλά καθένας προσδιορίζει την εμφάνιση της από την αρχαιότητα μέχρι δεκαετίες προ του 1993!
Πχ αναφέρονται στην {"αλυσίδα" της Booz, Allen & Hamilton, που συμπύκνωσε το 1982 τις λειτουργίες αγορών, παραγωγής και
πωλήσεων σε μια Βιομηχανική Επιχείρηση.}
Όμως αυτές τις 3 λειτουργίες της βιομηχανικής επιχείρησης δίδαξε η ΑΒΣΠ στο επιστημονικό πεδίο "Βιομηχανικός Λογισμός",
το οποίο διέκρινε:
- Αφενός ως "Εκμετάλλευση" την εσωτερική λειτουργία, πχ την "Παραγωγή",
- Αφετέρου τις "Συναλλαγές" με άλλες επιχειρήσεις, πχ για την διενέργεια "αγορών" και "πωλήσεων".
Πάντως, ειδικά ο Christopher ασχολήθηκε - καινοτόμησε με το "σουρλουλού Marketing του", δηλαδή με το "Supply Chain
Management", γαρνιρισμένο για χαβαλέ και με "Logistics"...
*^* Τολμώ να δηλώσω και προκαλώ να κατατεθούν αντίθετες απόψεις, ότι ο όρος αυτός της ΑΒΣΠ για το "Marketing", δηλαδή "Πολιτική
κατακτήσεως της αγοράς", που ανάφερα παραπάνω από το βιβλίο του Μάριου Γεωργιάδη της δεκαετίας του 60 της ΑΒΣΠ, έγινε το
εφαλτήριο των θεωρητικών των τρίτων χωρών, για να μεταπηδήσουν μετά το 1995 - 6 στον όρο: "Supply Chain Management".
Όσοι διαφωνούν να αφήσουν στην άκρη τους δεκάδες ορισμούς τους και να δηλώσουν ποιοί ή τι είναι οι "κρίκοι των αλυσίδων" τους
και το πώς τους "μανατζάρει" ο κάθε είδους και προέλευσης "Supply Chain Μάνατζερ" τους;
Συγκεκριμένα:
Ο πρώτος διδάξας "αλυσίδα" κατά τους θεωρητικούς είναι ο Christopher, ο οποίος όμως το 1993 δίδασκε "Marketing & Logistics",
δηλαδή βρισκόταν σε "χώρο" και "χρόνο" πριν από την παραγωγή του προϊόντος. Όμως, η Supply Chain στην οποία μεταπήδησε και
αυτός, όπως και πολλοί άλλοι στις τρίτες χώρες, επηρεασμένος από τον κανονισμό της ΕΕ πολλά χρόνια μετά το 1993, αφορά στον
τόπο και στον χρόνο πολύ μετά την παραγωγή του προϊόντος και συγκεκριμένα:
α) Στον "επιχειρησιακό λογισμό" = business logistics των Διοικήσεων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων για την λήψη των αποφάσεων,
β) Στην κατάρτιση συμβάσεων από τα αρμόδια υψηλόβαθμα στελέχη της επιχείρησης με τις συναλλασσόμενες επιχειρήσεις, πχ με
πελάτες ή προμηθευτές, με σκοπό να εκτελεστούν οι αποφάσεις της Διοίκησης της Επιχείρησης,
γ) Στην ανάληψη δράσεων χαμηλόβαθμων στελεχών της επιχείρησης, για την υποβολή πχ των παραγγελιών για αγορές της επιχείρησης,
από τους προμηθευτές της, ή αντίθετα την συγκέντρωση και προπαρασκευή των εμπορευμάτων για την εκτέλεση μιας παραγγελίας
αγοράς ενός πελάτη της επιχείρησης, κλπ.
Όμως, για την αμέσως επόμενη φάση λειτουργίας της αγοράς για την κυκλοφορία του εμπορεύματος στην αγορά δεν εμπλέκονται
οι "εκτός απόστασης" Βιομηχανικές και Εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά όπως απέδειξα πιο πάνω εμπλέκονται οι επιχειρήσεις Μεταφοράς
και Αποθηκευτικές, δηλαδή αυτές που λειτουργούν αποκλειστικά μέσα στην "απόσταση"...!
Τώρα τίθεται το εύλογο ερώτημα: Πού βρίσκονται οι επιχειρήσεις, ή πιο σωστά οι "εμπορικές επωνυμίες", που αναφέρουν οι θεωρητικοί
Supply Chain στα βιβλία τους, όπως πχ Gillette, Chrysler, Apple, Amazon.com, Dell, Nike, κλπ; "μέσα" ή "έξω" από την "απόσταση";
Απαντώ καταρχήν ποιά είναι η "απόσταση" των δικών μου προσεγγίσεων, η οποία συνάγεται από τον κανονισμό της ΕΕ 2454/93.
Η ΕΕ δηλαδή με τον κανονισμό της αυτό εκμηδένισε την "απόσταση", γιατί εγκλώβισε στο Λογιστικό Σύστημα που επέβαλε όλες ανεξαίρετα
τις επιχειρήσεις που διαχειρίζονται τα κάθε είδους εμπορεύματα και υλικά μέσα στο έδαφος της Ενωμένης πλέον Ευρώπης.
Άρα για την ΕΕ είτε το εμπόρευμα κυκλοφορεί από την Ελλάδα προς την Γερμανία, είτε από την Δανία προς την Ιταλία βρίσκεται αδιάλειπτα
μέσα στην εκμηδενισμένη "απόσταση" του Λογιστικού Συστήματος = "Logistical System", που έχει προς τούτο θεσμοθετήσει η ΕΕ!
Σας θυμίζω την βασική διάταξη του κανονισμού ΕΕ 2454/93, που ορίζει ότι πρέπει ανά πάσα στιγμή να φαίνεται στο Logistical System
με βάση τα έγγραφα που συνοδεύουν το εμπόρευμα, πχ τιμολόγια πώλησης, φορτωτικές, πιστοποιητικά προελεύσεως, κλπ:
α) ο εκάστοτε Κάτοχος, η ιδιότητα με την οποία συμμετέχει, πχ Μεταφορέας, Αποθηκευτής και φυσικά η θέση του εμπορεύματος και
β) ο Κύριος του εμπορεύματος, πχ ένας 'Εμπορος ή Βιομήχανος, δηλαδή αυτός που είναι δικά του!
Μπορείτε να φανταστείτε το ακριβώς αντίθετο;
Δηλαδή:
- Να αναχωρεί πχ το εμπόρευμα από τον τόπο αποστολής, (δηλαδή εκτός απόστασης) και αυτό να το γνωρίζει μόνο ο Αποστολέας...
Ή, αντίθετα,
- Να φθάνει το εμπόρευμα στον προορισμό, (δηλαδή εκτός απόστασης) και αυτό να το γνωρίζει μόνο ο Παραλήπτης;
Εμένα αυτού του είδους κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά μου θυμίζει λαθρεμπόριο ναρκωτικών...
Η δήλωση μου είναι βάσιμη, αυτό γιατί "μέσα" στην απόσταση λειτουργούν οι Μεταφορικές και οι Αποθηκευτικές Επιχειρήσεις,
εφαρμόζοντας όμως και αυτές τις ενιαίες διατάξεις των Κανονισμών της ΕΕ!
Το κάνω και πιο απλό:
Οι θεωρητικοί {Supply Chain & Logistics} περιγράφουν "αφ υψηλού" την λειτουργία της αγοράς, δηλαδή βρίσκονται στην κοσμάρα τους.
Αντίθετα ο πτυχιούχος ΟΔΕ θα εργαστεί σαν υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια μόνο από τις "επιχειρήσεις αλυσίδας" που εισάγουν οι άσχετοι
με την λειτουργία της αγοράς στις προσεγγίσεις "αλυσίδας" τους!
Η διαφορά είναι ότι προ του 1993 όλες τις αναφορές τους τις προσέγγιζαν στο πεδίο "Marketing", όπου εκεί τους ήταν εύκολο να
αναφέρουν και να περιγράφουν την εμπλοκή στην λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων ότι φαντάζονται.
Όμως όπως άλλαξε:
- Αφενός η τεχνολογία που αφορά σε τεχνικά θέματα πχ για την παραγωγή και την διαχείριση των εμπορευμάτων εντός των επιχειρήσεων,
φόρτωση, εκφόρτωση, κλπ.
- Αφετέρου άλλαξαν πχ οι Η/Υ για την επικοινωνία ή τις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων
στην αγορά,...
Έτσι αντίστοιχα άλλαξαν και οι ρυθμίσεις της χώρας μας και της ΕΕ, για να ελέγχουν την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος
της Ευρώπης!.
Τώρα πλέον είμαι σε θέση να δηλώσω που βρίσκονται και οι παραπάνω επιχειρήσεις - εμπορικές επωνυμίες, (Dell, Nike, κλπ), και τα
εμπορεύματα που διαχειρίζονται, αυτό διότι ο David Taylor αναφέρει στην σελίδα 326 του βιβλίου του τον όρο:
{ολόκληρες εφοδιαστικές αλυσίδες}.
Επιπλέον λίγο παρακάτω αναφέρεται ο ίδιος στην έννοια:
{Το νέο κίνημα - ονομάζεται σχεδίαση για εφοδιασμό - συμπεριλαμβάνει όλη την αναγκαία ακολουθία λειτουργιών μετατροπής των
πρώτων υλών σε χρηστικά προϊόντα. Πολλές από τις τεχνικές προέρχονται άμεσα από την σχεδίαση για μεταποίηση, με μόνη διαφορά
την αλλαγή προσανατολισμού από μια εταιρεία σε συνασπισμό εταιρειών.}
Σύγκρινε τώρα την διδασκαλία του Δημ. Παπαδημητρίου της ΑΒΣΠ που δίδαξε στην σελίδα 28 του συγγράμματος "Βιομηχανικός
Λογισμός" ήδη κατά την δεκαετία του 60 για: {Τον εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων,
που ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία και βιομηχανία ενός παραγωγικού κλάδου, με τελικό σκοπό την βάση σχεδίου παραγωγή
και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση προς επίτευξη κέρδους}!
Διαπιστώνεται επομένως ότι κατέχουμε τις εισαγόμενες γνώσεις των διαφόρων τριτοκοσμικών θεωρητικών,
(ΗΠΑ, Αγγλίας), που αφορούν στην "εφοδιαστική αλυσίδα" 45 χρόνια πριν από αυτούς!!!
Βλέπε παραπάνω τις λέξεις του David Taylor:
- {"σχεδίαση" = "σχεδιασμό" της ΑΒΣΠ},
- {"Μετατροπή πρώτων υλών σε χρηστικά προϊόντα" = "εμπορεία και βιομηχανία ενός παραγωγικού κλάδου" της ΑΒΣΠ},
- {"συνασπισμός εταιρειών" = "διατεταγμένο συγκρότημα επιχειρήσεων" της ΑΒΣΠ}!
Δηλαδή ότι ακριβώς δίδαξε η ΑΒΣΠ!
Ειδικότερα η λέξη "διατεταγμένο" της ΑΒΣΠ αντιγράφηκε από στους όψιμους θεωρητικούς "αλυσίδας", ντόπιους και
αλλοδαπούς τους οποίους μάλιστα ενέπνευσε, για να κολλήσουν στην αλυσίδα τους και "Διοίκηση" = Management.
Ένα όρο, δηλαδή το "Management", που δεν είχαν προ του 1993 την δυνατότητα να τον εισάγουν στο "Marketing" τους!
Εγώ εδώ θα περιοριστώ να εντάξω τις "κατά Taylor": {ολόκληρες εφοδιαστικές αλυσίδες και το Management τους} μέσα στην
"απόσταση", έτσι ώστε οι φοιτητές να σχηματίσουν αντικειμενική γνώση πάνω στην σύγχρονη λειτουργία της αγοράς και
ειδικότερα των επιχειρήσεων.
Αυτό δηλαδή που οι σύγχρονοι θεωρητικοί, προφανώς επειδή μας λυπούνται, δηλώνουν ότι εμείς οι παλαιοί: {το κάναμε με
μολύβι και χαρτί και την βοήθεια μιας αριθμομηχανής}, ενώ οι σύγχρονοι με την χρήση Η/Υ!
Η εφαρμογή όμως της έννοιας "απόσταση" που εγώ εισάγω ξεκαθαρίζει το τοπίο και φανερώνει μεταξύ άλλων, ποιά είναι η έννοια
"εφοδιαστική αλυσίδα" που προσπαθούν να περιγράψουν οι θεωρητικοί και ποιός είναι κατά περίπτωση και ο εκάστοτε Διοικητής ή
"Manager" της και τι ακριβώς "μανατζάρει":
α) Όταν έχουμε βιομηχανικές, εμπορικές κλπ επιχειρήσεις που λειτουργούν σε τρίτες χώρες, πχ Κίνα, Ινδία, Πακιστάν, κλπ, τότε έχουμε
επιχειρήσεις που λειτουργούν "έξω" από την απόσταση, γιατί δεν εντάσσονται στο Λογιστικό Σύστημα της ΕΕ. Επομένως δεν μπορούν
και να υπαχθούν στις ενιαίες ρυθμίσεις της ΕΕ ισχύος από 1.1.93, για να ελεγχθούν από "απόσταση" από την ΕΕ!
β) Από την στιγμή όμως που εμπορεύματα ή πρώτες ύλες από τις τρίτες χώρες εισάγονται και διακινούνται στο έδαφος της ΕΕ
εντάσσονται στο Λογιστικό Σύστημα της ΕΕ, άρα και στην "εκμηδενισμένη" απόσταση της ΕΕ! Αυτό μάλιστα μέχρι να
καταλήξουν στην κατανάλωση ή ίσως να εξαχθούν στην συνέχεια εκτός του εδάφους της ΕΕ.
Προσοχή όμως στο γεγονός ότι η ΕΕ εντάσσει αυτές τις επιχειρήσεις στην εκμηδενισμένη απόστασή, ανεξάρτητα μάλιστα αν
αφορούν σε κατά Christopher "αυτόνομες" ή "μη αυτόνομες οντότητες" ή αν κατά την ΑΒΣΠ λειτουργούν ή δεν λειτουργούν
με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία!
γ) Αυτό που μένει επομένως ανοικτό είναι να εντάξουμε στην "απόσταση" και τις επιχειρήσεις που ελέγχουν την διοίκηση των
"μη αυτόνομων οντοτήτων", όπως επίσης και των επιχειρήσεων που ελέγχει την διοίκηση τους μια κατά την ΑΒΣΠ Ιθύνουσα
Επιχείρηση, γνωστή σήμερα πχ και ως Πολυεθνική Επιχείρηση.
Οι επιχειρήσεις αυτές λειτουργούν "εκτός" απόστασης, γιατί δεν διαχειρίζονται οι ίδιες τα εμπορεύματα εντός του εδάφους
της ΕΕ! Όμως...
γ1) Αν έχουν οι επιχειρήσεις αυτές έδρα εντός του εδάφους της ΕΕ ελέγχονται από άλλους δημόσιους φορείς, όπως πχ Υπουργεία
Ανάπτυξης, Βιομηχανίας, Εμπορείου, Οικονομικών... Αντίθετα...
γ2) Αν έχουν ως έδρα μια τρίτη χώρα, που χαρακτηρίζεται κατά τα γνωστά ως πχ "φορολογικός παράδεισος", τότε πλέον
δεν ελέγχονται από κάποιο δημόσιο φορέα της ΕΕ, ούτε βέβαια εντάσσονται στην εκμηδενισμένη απόσταση της ΕΕ...
δηλαδή στο Λογιστικό Σύστημα της ΕΕ!!!
Βέβαια, κατά τα γνωστά, η κυκλοφορία του εμπορεύματος στην αγορά διενεργείται σε εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης και
έργου που έχουν καταρτιστεί για να επιτρέψει η Εφορία να "εφοδιαστικο-αλυσοδεθεί το εμπόρευμα. Δηλαδή κατά περίπτωση να
αλλάζει μέσα στην απόσταση, δηλαδή στο λογιστικό σύστημα - Logistical System της ΕΕ, ο εκάστοτε Κάτοχος, πχ ο "Αποθηκευτής",
ο "Μεταφορέας", κλπ, μέχρι να εκτελεστούν άπαντες οι όροι της σύμβασης πώλησης του, δηλαδή να τεθεί το εμπόρευμα έξω από
την "απόσταση", δηλαδή στον τόπο προορισμού, στην Διάθεση & Διαταγή του, (Εμπόρου ή Βιομηχάνου), Αγοραστή!
Η παραπέρα πορεία του προϊόντος / εμπορεύματος εντός του εδάφους της ΕΕ εντάσσεται εκ νέου στην εκμηδενισμένη "απόσταση"
της ΕΕ, μέχρι πχ την επιχείρηση που θα το διαθέσει στην κατανάλωση ή θα το εξάγει από το έδαφος της ΕΕ.
Συγκρίνετε τώρα τις έννοιες "πριν" και "μετά" την παραγωγή του προϊόντος για να διαπιστώσετε την μετάλλαξη του Christopher από
το Marketing στο Supply Chain. Δηλαδή ο Christopher ενώ με το "Marketing" δεν μπορούσε να προσεγγίσει την λειτουργία της
αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, με το "Supply Chain" της ΕΕ του δόθηκε η ευκαιρία να διδάξει
"σουρλουλού Marketing" ως "Supply Chain Management" και να επικαλείται μάλιστα και την εμπλοκή συγκεκριμένων Πολυεθνικών
επιχειρήσεων**.
Όμως εδώ πρόκειται για ανόμοια και μη συγκρίσιμα πράγματα, γιατί:
- Το "Marketing" κατά την ΑΒΣΠ αφορά στην "πολιτική κατακτήσεως της αγοράς", δηλαδή μια εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης,
ενώ...
- Η "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ αφορά στην λειτουργία της Διαθέσεως της επιχείρησης, δηλαδή στην μελέτη για την λήψη
αποφάσεων για την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων με άλλες επιχειρήσεις, για να εφοδιαστικο-αλυσοδέσει με σκοπό το κέρδος
το προϊόν της στην αγορά.
Άρα θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η "εφοδιαστική αλυσίδα" = Supply Chain των θεωρητικών, μηχανικών, κλπ, έχει 3 (τρεις)
Διοικητές - Managers:
α) Αυτούς που "μανατζάρουν", (Διοικούν), τις επιχειρήσεις που λειτουργούν εκτός απόστασης, δηλαδή πχ εμπορικές και
βιομηχανικές επιχειρήσεις.
β) Αυτούς που "μανατζάρουν", (Διοικούν), τις επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός απόστασης, δηλαδή πχ επιχειρήσεις
Μεταφοράς και Αποθήκευσης.
γ) Αυτούς που "μανατζάρουν", (Διοικούν), τις παραπάνω επιχειρήσεις. Δηλαδή εδώ αναφέρομαι πχ στις φορολογικές αρχές
της χώρας μας και βέβαια στην ΕΕ. Η "διοίκηση" μου αυτή, (υπό σημείο γ), αφορά επομένως στους κανόνες εμπλοκής των
παραπάνω, (υπό σημεία α & β), επιχειρήσεων, τους οποίους αυτές οφείλουν μια προς μια να εφαρμόζουν για να
κυκλοφορήσουν τα εμπορεύματα τους στην αγορά της ΕΕ.
Όμως κατά τα γνωστά...
Τις δράσεις και τους κανόνες εμπλοκής των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς την όρισε η ΕΕ ως: Lieferkette =
Αλυσίδα Εφοδιασμού, γιατί με τους κανονισμούς της "αλυσόδεσε" μια προς μια τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις και μάλιστα
με την ιδιότητα, (πχ ως Εντολέας, Μεταφορέας, Πωλητής, Διαμεταφορέας, Αγοραστής, κλπ), που κατά περίπτωση εμπλέκονται
οι επιχειρήσεις στις μεταξύ τους συναλλαγές, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Μάλιστα η ΕΕ αδιαφόρησε αν πρόκειται
για επιχείρηση κατά Christopher "αυτόνομη" ή "μη αυτόνομη" οντότητα.
Όπως επίσης η ΕΕ αδιαφόρησε για την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση των επιχειρήσεων, πχ αν ορίζουμε ως "Supply Chain
Management", ή ως "Logistics", ή ως "Εφοδιαστική" τις εσωτερικές λειτουργίες και οργάνωση των επιχειρήσεων για την λήψη
αποφάσεων για την εκτέλεση δράσεων για την επίτευξη του σκοπού συστάσεως της επιχείρησης, όπως πχ:
- για την ανεύρεση πόρων για την χρηματοδότηση των αγορών,
- ή την φροντίδα για την διάθεση της παραγωγής στην αγορά,
- τα εργασιακά,
- τις μεθόδους παραγωγής, κλπ.
(Δηλαδή την εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης = "εκμετάλλευση" που δίδαξε η ΑΒΣΠ.)
Δηλαδή η ΕΕ θεσμοθέτησε την "αλυσίδα" της για όποιο εμπόρευμα κυκλοφορεί μεταξύ των επαγγελματιών, για το οποίο έχει
εκδοθεί δηλαδή πχ ένα τιμολόγιο πώλησης ή μια φορτωτική. Όμως με βάση τις προσεγγίσεις μου το "Management Supply
Chain" το ασκούν ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από την "απόσταση" για το ίδιο αγαθό,:
- τόσο η επιχείρηση που το πουλάει ή το αγοράζει,
- όσο όμως και λοιπές επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες Μεταφοράς και βοηθητικές υπηρεσίες Μεταφοράς, πχ Διαμεταφορέας,
Εκτελωνιστής, εκμεταλλευτής μέσων φόρτωσης εκφόρτωσης, αποθηκευτική, κλπ.
Η Σύγχρονη τεχνολογία Η/Υ διευκολύνει προς τον σκοπό αυτό την μεταξύ τους επικοινωνία τα μέγιστα! Όμως ο φοιτητής ΟΔΕ
οφείλει να κατανοήσει, τον τρόπο που θα ασκήσει σαν πτυχιούχος εργαζόμενος το "Supply Chain Management" και αυτό μάλιστα
σε μια μόνο από τις παραπάνω επιχειρήσεις, που θα εμπλακούν για να "εφοδιαστικο-αλυσοδέσουν" το συγκεκριμένο εμπόρευμα
της επιχείρησης που θα εργαστεί!
Δηλαδή θα καταρτιστούν:
- συμβάσεις πώλησης με πελάτες και προμηθευτές,
- συμβάσεις έργου με επιχειρήσεις Μεταφοράς,
- συμβάσεις λήψης υπηρεσιών πχ από επιχείρηση αποθήκευσης,
- συμβάσεις λήψης βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς, πχ από ένα Διαμεταφορέα και άλλες.
Άρα οι ακαδημαϊκοί πρέπει να διευκρινίσουν στους φοιτητές με τρόπο σαφή και βέβαια αν υπάρχει, την διαφορά μεταξύ:
- Του {"Management της εφοδιαστικής Chain"}, από
- Το {"Management της Chain εφοδιασμού"} και βέβαια με χρήση επίσημης ελληνικής φορολογικής ή νομικής ορολογίας και...
Να αφήσουν στην άκρη τα ακαταλαβίστικα που ισχύουν σε τρίτες χώρες, τα οποία αντέγραψαν από τα ξένα βιβλία.
Η παράδοξη αυτή προσέγγιση μου είναι όμως βάσιμη, γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσω στην γνώση και στην κρίση των φοιτητών τόσο
την "εφοδιαστική αλυσίδα", όσο όμως και την "αλυσίδα εφοδιασμού" που εισάγει πχ ο κ. Μανιάτης στην σελίδα 43.
Εκεί συγκεκριμένα ο κ. Μανιάτης επί λέξει αναφέρει:
{{1) ΑΛΥΣΙΔΑ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ (SUPPLY CHAIN)
Την οποία ορίζει ως:
{Η αλυσίδα εφοδιασμού είναι το δίκτυο δραστηριοτήτων που παραδίδει τελικό προϊόν ή υπηρεσία στον πελάτη.}
Στην συνέχεια παρακάτω υπό τον τίτλο
2) ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ
(SUPPLY CHAIN MANAGEMENT)
Αναφέρει:
...Η διοίκηση της αλυσίδας εφοδιασμού, (μήπως - δικό μου αυτό -, ορθό θα ήταν όπως αναφέρει και ο τίτλος δηλαδή "εφοδιαστικΗΣ";),
είναι η βασική επιχειρηματική λειτουργία που συντονίζει και διοικεί όλες τις δραστηριότητες της αλυσίδας εφοδιασμού
(προμηθευτές, μεταφορείς, εσωτερικά τμήματα, εταιρείες τρίτων και συστήματα πληροφορικής.)
Η διοίκηση της αλυσίδας εφοδιασμού για τους κατασκευαστές συνεπάγεται:
- Συντονισμό των εμπορευμάτων μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού από τους προμηθευτές στους κατασκευαστές και στους
διανομείς προς τους τελικούς πελάτες.
- Κοινή χρήση σχετικών πληροφοριών όπως οι προβλέψεις πωλήσεων, τα στοιχεία πωλήσεων και οι διαφημιστικές εκστρατείες
μεταξύ των μελών της αλυσίδας...}}
(Στην συνέχεια αναφέρει σαν παράδειγμα την Dell Computer Corporation.)
Εγώ εδώ σχολιάζω χωρίς να μπλέκω "αλυσίδες", (την "εφοδιαστική" και την "εφοδιασμού"):
α) την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, (που..., γιατί όχι, ισχύει για την Dell Compyter Corporation, που αναφέρει παραπάνω ο Μανιάτης),
για τον {"Εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου συγκροτήματος επιχειρήσεων που ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία και
βιομηχανία ενός παραγωγικού κλάδου, με τελικό σκοπό την βάσει σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην
κατανάλωση για την επίτευξη κέρδους.}
β) Αν υποθέσουμε ότι στην περίπτωση που διορίσουμε στην "αλυσίδα εφοδιασμού" ένα Manager μεταλλάσσεται τότε αυτή σε
"εφοδιαστική αλυσίδα", τότε οφείλουμε να προσδιορίσουμε με νομικούς, εμπορικούς και φορολογικούς όρους, πχ:
β1) Αν ο "μάνατζερ" είναι πχ ένα φυσικό πρόσωπο, τότε πρέπει να δηλωθεί αν πρόκειται για ένα επιχειρηματία με βάση το
καταστατικό συστάσεως της επιχείρησης ή ένα αρμοδίως εξουσιοδοτημένο υπάλληλο μιας επιχείρησης.
β2) Αν ο "μάνατζερ" είναι ένα νομικό πρόσωπο, τότε θα πρέπει να δηλωθεί η Επωνυμία, η νομική μορφή, η Έδρα του, κλπ.
β3) Θα πρέπει επίσης να δηλωθεί, τι τέλος πάντων μανατζάρει ο μάνατζερ της εφοδιαστικής αλυσίδας;
- Την δική του εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση;
- Ή μήπως ελέγχει μια σειρά από γνωστές μια προς μια εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις;
γ) Σε κάθε περίπτωση ένα είναι βέβαιο και απόλυτα σαφές:
Η λειτουργία της αγοράς που οι θεωρητικοί προσεγγίζουν με τον όρο "Εφοδιαστική αλυσίδα" ή "Supply Chain", που αφορά
δηλαδή στις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων για την κυκλοφορία - διακίνηση - διανομή - Μεταφορά - Διαμεταφορά -
αποθήκευση, κλπ, των εμπορευμάτων στην αγορά δεν έχει Μάνατζερ, Διοικητή, Management, γιατί απλά κάθε εμπλεκόμενη
επιχείρηση σε αυτές τις λειτουργίες έχει τον δικό της Διοικητή - Διαχειριστή, Μάνατζερ, κλπ!
Αυτό επιβάλει στους φοιτητές ΟΔΕ να κατανοούν την λειτουργία της αγοράς έχοντας κατά νου την μία και μοναδική αλυσίδα,
δηλαδή την λειτουργία της αγοράς, όπως την θεσμοθέτησε, κωδικοποίησε και ερμήνευσε η ΕΕ το 1993
υπό τον τίτλο του κανονισμού της ΕΕ 2454/93 ως: "Αλυσίδα Εφοδιασμού"!
Άρα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να θεωρούν οι φοιτητές τις δαιδαλώδεις προσεγγίσεις "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών θεωρητικών
απλά και μόνο πχ ως: "Εμπλοκή των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων στην λειτουργία της διεθνούς - παγκόσμιας - αγοράς...
Κάτι που όμως δίδαξε η ΑΒΣΠ ήδη μέσα στην δεκαετία του 60!
Πλέον αυτού η ΕΕ συνεπώς και η χώρα μας έχουν ρυθμίσει και κωδικοποιήσει όλες ανεξαίρετα τις δραστηριότητες που αφορούν
στην διαχείριση των εμπορευμάτων. Ποιός ο λόγος επομένως να τις κατατάσσουμε εμείς σε θεωρητικές και αυθαίρετες λειτουργίες
των επιχειρήσεων, που τυχόν κάποιοι δικοί μας έτυχε να επιμορφωθούν αποσπασματικά σε μια τρίτη χώρα εκτός ΕΕ;
**Την ίδια ακριβώς επιλογή έκαναν το 2015 και οι Sunil Chopra & Peter Meindl στο βιβλίο τους "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας", (πρώτη έκδοση το 2002), στο οποίο αναφέρονται στην λειτουργία συγκεκριμένων Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, θεωρώντας ότι
διδάσκουν ή ίσως ότι προσεγγίζουν το θεσμοθετημένο περιβάλλον που επιβάλλουν τα κράτη, για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία
των εμπορευμάτων στο εσωτερικό της χώρας τους, αλλά και διακρατικά με διμερείς, κλπ συμφωνίες στην παγκόσμια αγορά!
Όμως, σε επιβεβαίωση ότι από τα πολλά μαθηματικά έχουν κάνει και αυτοί το μυαλό τους φελλό, δεν κατανοούν ότι οι Πολυεθνικές
Επιχειρήσεις που αναφέρουν για να μας διδάξουν την "αλυσίδα" τους:
α) Ούτε που έχουν δει στα μάτια τους ή έχουν περάσει δείγματα από τα γραφεία τους των προϊόντων που "εφοδιαστικο -
αλυσοδένονται" από τις επιχειρήσεις που ελέγχουν,
β) Ούτε και που έχουν καταρτίσει έστω και μια σύμβαση "αλυσοδέσεως" ενός προϊόντος, του οποίου ελέγχουν την παραγωγή
και την κυκλοφορία του στην αγορά παγκοσμίως!
γ) Κοντολογίς δεν κατανοούν ότι οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις - Επιχειρήσεις Μεγάλου Κεφαλαίου, κλπ, που αναφέρουν:
Δεν "εφοδιαστικο - αλυσοδένουν" εμπορεύματα,...
Αλλά "αλυσοδένουν" τις επιχειρήσεις που παράγουν και εμπορεύονται τα εμπορεύματα και που φυσικά,...
Αγοράζουν και πουλάνε μεταξύ τους αυτές τις επιχειρήσεις με ευκολία, σαν να πρόκειται για κατσαρόλες!
Όμως δυστυχώς το αρνητικό παράδειγμα του Christopher ακολούθησαν και δικοί μας ακαδημαϊκοί, όπως πχ ο κ. Σπ. Μπινιώρης,
του Παν. Δυτ. Αττικής, το βιβλίο του οποίου συνιστά κατά την γνώμη μου μια απεραντολογία πάνω στην λειτουργία της αγοράς,
που όμως συγκαλύπτει, με την αναφορά στον τίτλο του βιβλίου του: {"Εισαγωγή" στην Διαχείριση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας}.
Άντε ρε Σπύρο, με το καλό να αξιωθώ να δω και την "Εξαγωγή" στην Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας, μπας και βγάλω καμιά άκρη.
Πάντως είτε πρόκειται για "Εισαγωγή", είτε πρόκειται για "Εξαγωγή" στην Εφοδιαστική Αλυσίδα, οφείλετε να γνωρίζετε κ. Καθηγητά,
ότι τόσο οι δύο παραπάνω "Εφοδιαστικές Αλυσίδες", όσο και κάθε άλλη προσέγγιση "αλυσίδας", που αφορά στην λειτουργία της αγοράς,
εκτελούνται με τις δράσεις των εργαζομένων υπό τις εντολές της Διοίκησης εκάστης Επιχείρησης, από τις οποίες, (με βάση τις ρυθμίσεις
της πολιτείας), πρέπει:
- αφενός να καταρτίζονται συμβάσεις μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων,
- αφετέρου να συνάγονται και να καταχωρούνται από την εκτέλεση των συμβάσεων λογιστικά γεγονότα, όπως πχ για την "Πώληση"
την "Μεταφόρτωση", την "Μεταφορά", την "Διαμετακόμιση", την 'Αποθήκευση", την "Άμεση Παράδοση", την "Αγορά", την "Παράδοση
μέσω Τραπέζης" και πάει λέγοντας!...
Πάντως κ. Καθηγητά Μπινιώρη προσωπικά εσείς, όσο και οι συνάδελφοι σας στην ΟΔΕ, (πχ ο καθηγητής Σωκράτης Μοσχούρης*^
του ΠΑ.ΠΕΙ., γιατί αναθέτει και αυτός εργασίες "Logistics" & Supply Chain" στους φοιτητές του), πρέπει να δηλώσετε αν επιτρέπετε
στους φοιτητές σας να λαμβάνουν υπόψη κατά την εκπόνηση των εργασιών τους και τις δικές μου προσεγγίσεις. Αν, τέλος, μου δώσετε
εσείς και όποιος άλλος καθηγητής διευκρινήσεις με δικά του επιστημονικά επιχειρήματα είμαι πρόθυμος να ανακαλέσω ή να αναδιατυπώσω
τις δηλώσεις μου!
Να είστε βέβαιος ότι έχω προς τούτο, τόσο την γνώση, όσο και την τεχνοκρατική πείρα πάνω στην θεσμοθετημένη από την ΕΕ
και την χώρα μας κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά!
*^Ειδικά σε ότι αφορά στο ΠΑ.ΠΕΙ. έχω ζητήσει επανειλημμένα τόσο από τον ίδιο τον καθ. Μοσχούρη, όσο και από τον Πρύτανη
Μιχ. Σφακιανάκη να με ενημερώσουν ποιός καθηγητής και με βάση ποιό σύγγραμμα διδάσκει στο ΠΑ.ΠΕΙ. την "Supply Chain" και
το "Management" της; Όμως δυστυχώς και οι δύο κάνουν την πάπια, αδιαφορούν και δεν με ενημερώνουν, γιατί προφανώς γνωρίζουν
ότι διδάσκουν ένα αχταρμά ασυναρτησίες από την διεθνή, ίσως και ντόπια βιβλιογραφία... Κρίμα...
Πάντως εγώ επιλέγω σκόπιμα τον εριστικό τρόπο, με τον οποίο ζητώ να πάρουν θέση οι καθηγητές που διδάσκουν "Supply Chain"
και "Logistics", γιατί θέλω να τους βοηθήσω να βρίσκουν με το δίκαιο τους την αφορμή για να κρύβονται...
Ή, στην καλύτερη περίπτωση να αναφέρουν τις ανεφάρμοστες στην χώρα μας και στην ΕΕ απόψεις ενός καθηγητή τρίτης χώρας,
πχ Αγγλίας, ΗΠΑ!
Ή, ακόμα χειρότερα να επαναπαύονται αναφέροντας ασύνδετα μεταξύ τους αποσπάσματα από την ελληνική βιβλιογραφία, που τα
είχαν αντιγράψει και αυτά οι δικοί μας από την ξένη βιβλιογραφία.
Επιπλέον οι ακαδημαϊκοί μας οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι τελείωσαν τα ψέματα για αυτούς. Ήδη ισχύει Νόμος για την ίδρυση
και ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Αυτό σημαίνει ότι:
Αφενός οι υποψήφιοι φοιτητές θα έχουν πλέον την επιλογή σε ποιούς καθηγητές θα εμπιστευθούν την επιστημονική τους κατάρτιση.
Αφετέρου οι επιχειρηματίες θα μπορούν να συγκρίνουν και να αξιολογούν το επίπεδο γνώσεων των πτυχιούχων που θα προσλαμβάνουν.
Αλλά όμως και Εσείς κ. Μπινιώρη οφείλετε να δηλώσετε στους φοιτητές σας αν: {Η "μελέτη" όλων αυτών των ενεργειών που τελικά
προσδίδουν αξία τόπου και χρόνου στο τελικό προϊόν...}, στην σελίδα 2 του βιβλίου σας, συγκαταλέγεται:
α) Στο "Marketing", που αφορά στις ενέργειες - δραστηριότητες πριν από την επιλογή και την παραγωγή του προϊόντος που δίδαξε η ΑΒΣΠ;...
β) Ή... μήπως, περιλαμβάνονται στην λειτουργία της διαθέσεως που κατά την ΑΒΣΠ περιλαμβάνει το σύνολο των δράσεων από την
ολοκλήρωση της παραγωγής μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων;
γ) Ή... μήπως αφορά στις "μελέτες" που διδάσκονται στο Πολυτεχνείο, που όμως είναι "τεχνικές" και θεωρητικές, γιατί προσεγγίζουν
την αγορά ως εικονική πραγματικότητα; Δηλαδή όπου θέλουν εγκαθιστούν τις επιχειρήσεις, τις υποδομές, εισάγουν αυθαίρετα
χρηματοοικονομικά δεδομένα, εκτελεστικές ή τεχνικές περιγραφές θέσεων εργασίας των εργαζομένων, εισάγουν μαθηματικούς τύπους,
σχήματα, κλπ, δίχως να λαμβάνουν υπόψη τις θεσμοθετημένες ρυθμίσεις της Πολιτείας, τις οποίες οι Διοικήσεις των επιχειρήσεων
οφείλουν να εφαρμόζουν;
δ) Δηλαδή εννοώ ότι οι μελέτες και οι προσεγγίσεις πχ του ΕΜΠ που αφορούν στην λειτουργία της αγοράς είναι "μαστορικές", δηλαδή
"Μηχανικές δράσεις", (εκτελεστικές εργασίες), εργαζομένων, όπως φόρτωση, εκφόρτωση, ταξινόμηση, παραλαβή, συσκευασία,
δράσεις στην παραγωγή, κλπ. Επομένως δεν έχουν σχέση ή συνάφεια με το επιστημονικό πεδίο "Οργάνωσης & Διοίκησης των
Επιχειρήσεων - ΟΔΕ"!
(Σας θυμίζω τον χαρακτηρισμό μου: "Logistician Mastoratza", για τους μηχανικούς του ΕΜΠ.)
Όμως, σας παρακαλώ κ. Μπινιώρη μην μου πείτε να διαβάσω πιο προσεκτικά και πάλι το βιβλίο σας. Επιπλέον σας παρακαλώ, αν
θα χρησιμοποιήσετε ξένη ορολογία, θα επιθυμούσα να είναι στην γαλλική ή την γερμανική, που είναι οι επίσημες γλώσσες της ΕΕ.
Αυτό γιατί η δική σας αγγλική ορολογία στις προσεγγίσεις σας, δεν αφορά σε αυτό που πρώτη στον κόσμο θεσμοθέτησε η ΕΕ υπό
τον όρο: "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού", για να ρυθμίσει και να ελέγξει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος,
(γη, αέρα και θάλασσα), της Ενωμένης πλέον Ευρώπης...!
Πάντως εγώ κ. Μπινιώρη παραθέτω στην συνέχεια ένα ακριβές απόσπασμα από την διδασκαλία της ΑΒΣΠ για να διαπιστώσετε ότι όσα
Εσείς προσπαθείτε να διδάξετε ως Supply Chain Management, (πχ στην σελίδα 9: {"Δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στην Διαδικασία
Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας - Logistics"}), τα δίδασκε αναλυτικότατα η ΑΒΣΠ πχ ως "βιομηχανικό λογισμό" και "λειτουργία της
διαθέσεως".
Η διαφορά όμως είναι ότι η ΑΒΣΠ δίδασκε και τις φορολογικές υποχρεώσεις των εκάστοτε κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων
και τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από τις δράσεις των εργαζομένων σε αυτές!
Δηλαδή κάτι αντίστοιχο με το Logistical System που επέβαλε αργότερα και η ΕΕ με τον Κανονισμό ΕΕ 2454/93, με τον οποίο κατά τα
γνωστά εισήγαγε και τον όρο "Lieferkette" = "Chaine d' Approvisionnement", = "Αλυσίδα Εφοδιασμού", που μεταφράστηκε, διδάχθηκε
και σχολιάστηκε αρχικά από τους ξένους θεωρητικούς ως "Supply Chain" μετά το 1995 - 6... και πολύ αργότερα από τους δικούς μας
όψιμους ουραγούς των ξένων ως "Εφοδιαστική αλυσίδα".
Για την κατανόηση της διαφοράς μεταξύ της εισαγόμενης έννοιας "Supply Chain Management" και της "λειτουργίας της Διαθέσεως"
της ΑΒΣΠ, θα σας αναφέρω κ. Μπινιώρη όπως έχει την σελίδα 42 του Βιομηχανικού λογισμού του Δημ. Παπαδημητρίου της δεκαετίας
του 60, για να προβληματιστείτε:
α) Μήπως αφού στην χώρα μας προσεγγίζαμε τα ίδια επιστημονικά πεδία ως Βιομηχανικό Λογισμό, γιατί εσείς (και δυστυχώς όχι μόνο εσείς,
αλλά πχ και ο καθηγητής Σωκράτης Μοσχούρης του ΠΑ.ΠΕΙ.), τα προσεγγίζετε ως "Logistics" = τρέχα γύρευε;
β) Γιατί δεν αναφέρετε στην βιβλιογραφία και τους διαπρεπείς έλληνες επιστήμονες που δίδαξαν τα θέματα που αφορούν στην παραγωγή και
κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά 40 χρόνια πριν από τους ξένους σας;
γ) Γιατί αναφέρετε την βιβλιογραφία συνολικά στο τέλος του βιβλίου, χωρίς διάκριση με παραπομπές στην κάθε σελίδα και για το κάθε θέμα
του βιβλίου σας, από ποιόν άλλο ξένο επιστήμονα το λάβατε;
δ) Οι "Κατηγορίες των διαδικασιών ενός συστήματος Logistics"* στην σελίδα 9 είναι δικές σας; Ή μήπως από την ΑΒΣΠ του 60; Ή από κάποιο
ξένο; Ποιόν;
Ιδού καταρχήν ως έχει το απόσπασμα, ως έχει, από την σελίδα 9 του δικού σας βιβλίου κ. Μπινιώρη έτους 2004:
Αρχή:
Συνοπτικά οι δραστηριότητες που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στις διάφορες κατηγορίες διαδικασιών ενός συστήματος logistics είναι οι εξής:
1. Καθορισμός Επιπέδου Επιθυμητής εξυπηρέτησης του Πελάτη
2. Διαδικασία Παραγγελιών
3. επικοινωνίες Διανομής
4. Διοίκηση Αποθεμάτων
5. Πρόβλεψη ζήτησης
6. Μεταφορές
7. Αποθήκευση και Φύλαξη
8. Επιλογή Τοποθεσίας Εγκαταστάσεων και Φύλαξης
9. Διαχείριση Υλικών
10. Ανεφοδιασμός
11. Έλεγχος Απογραφής - Διαδικασία Προμηθειών
12 Βοηθητικές Υπηρεσίες και Διαδικασίες
13. Συσκευασία
14. Διαχείριση Επιστροφών
Τέλος του αποσπάσματος.
* Εδώ κ. Μπινιώρη οφείλετε να ξεκαθαρίσετε την διδασκαλία σας στο Παν. Δυτ. Αττικής! Αυτό διότι τα παραπάνω τα αναφέρετε με ένα
ξενικό όρο ως:{"κατηγορίες Logistics"}.
Όμως εσείς είστε πτυχιούχος της κορυφαίας Ανωτάτης Εμπορικής! Εκεί τα διδαχθήκατε; Ή από κάποιο σύγγραμμα της ΑΒΣΠ;
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλα τα παραπάνω τα δίδαξε στην δεκαετία του 60 η ΑΒΣΠ ως Βιομηχανικό Λογισμό! Εσείς αντίθετα
ως "κατηγορίες Logistics". Πού βρήκατε όμως το "Logistics" σε αυτές τις λειτουργίες των επιχειρήσεων;
Πάντως άθελα σας επιβεβαιώνετε την άποψη μου ότι μια ερμηνεία του "Logistics" είναι ο κατά την ΑΒΣΠ "Λογισμός", (δηλαδή
"επιχειρησιακός Λογισμός" για τις εμπορικές επιχειρήσεις ή "Βιομηχανικός Λογισμός" για τις βιομηχανικές).
Ιδού τώρα προς απόδειξη των αναφορών μου και το ακριβές απόσπασμα ως έχει από την σελίδα 42 του συγγράμματος
"Βιομηχανικός Λογισμός" του Δημ. Παπαδημητρίου της δεκαετίας του 60 της ΑΒΣΠ, που αναφέρει ακριβώς τα ίδια!!!:
Αρχή του αποσπάσματος:
(Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που αλλοιώνω λίγο την καθαρεύουσα της εποχής.)
{Η λειτουργία της διαθέσεως περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων από της στιγμής της παραγωγής των έτοιμων προϊόντων
μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.
Παρακάτω παρέχουμε σχήματα τινά λειτουργικής διαρθρώσεως της διαθέσεως.
Σχήμα Α'
Επενδύσεις εις έτοιμα προϊόντα
Αποθήκευση έτοιμων προϊόντων
Απογραφικός έλεγχος
Διεκπεραίωση παραγγελιών
Συσκευασία και φόρτωση
Μεταφορά
Επιδίωξη των πωλήσεων (διείσδυσις)
Διαφήμιση
Εισαγωγή παραγγελιών
Έκδοση λογαριασμών
Έλεγχος πιστώσεων
Εισπρακτέοι λογαριασμοί
Σχήμα Β'
Αποθήκευσις
Λήψις παραγγελιών & είσπραξις λογαριασμών πελατών
Επιδίωξις πωλήσεων (διείσδυσις)
Παράδοσις
Σχήμα Γ'
Αποθήκευσις
Πώλησις
Συσκευασία και φόρτωσις
παροχή πιστώσεων και εισπράξεις
Λογιστήριο πωλήσεων
Σε περίπτωση διαθέσεως των προϊόντων της επιχειρήσεως δια πρατηρίων ή υποκαταστημάτων της δημιουργούνται αντίστοιχες
λειτουργικές μονάδες. Συναρτημένα προς τας πωλήσεις, πλην της επί των συναλλαγών εν γένει ισχυούσης ορολογίας χρησιμοποιείται
και η εξής, ενδεικτική των απασχολούντων την λειτουργίαν ταύτην θεμάτων.
Συστήματα πωλήσεων. Καθιερωμένες αρχές πωλήσεως των προϊόντων της επιχειρήσεως αναφερόμενες στον προσδιορισμόν των οδών
διοχετεύσεως των προϊόντων, του τρόπου επαφής μετά της πελατείας, των τρόπων παραδόσεως και πληρωμής,
ως και των όρων παροχής πιστώσεων.
Τιμολογιακή πολιτική. Καθορισμός αρχών προσδιορισμού τιμών πωλήσεως και κριτηρίων παροχής πιστώσεων.
Διείσδυσις εις την αγοράν (Marketing). Προγραμματισμένη παροχή πλεονεκτημάτων εις την εν γένει κατανάλωσιν με σκοπό την αύξηση
των πωλήσεων.
Γεωγραφικαί περιοχαί καταναλώσεως. Γεωγραφικά διαμερίσματα ιδία του εσωτερικού αποτελούντα στόχους καταναλώσεως του προϊόντος.
Οδοί διοχετεύσεως. Κατηγορίες αγοραστών σχηματιζόμενες αναλόγως του τρόπου διαθέσεως των αγοραζομένων προϊόντων και ειδικότερα:
Βιομήχανοι, αγοραστές χονδρέμποροι, έμποροι λιανικού εμπορίου, άμεσοι καταναλωτές, συνεταιρισμοί.
Διακρίσεις των πωλήσεων αναλόγως: α) των οδών διοχετεύσεως,
β) του μεγέθους των παραγγελιών,
γ) των πελατών κρινομένων εν σχέσει προς το μέγεθος των παραγγελιών τους,
δ) κατ΄εντεταλμένον τας πωλήσεις. (Εγώ αυτό το λέω πιό απλά: με βάση την επίδοση
του στελέχους που του έχει ανατεθεί ένας τομέας πωλήσεων.)
Απόθεμα ασφαλείας. Προκαθορισμένη ποσότης εις έκαστον των προϊόντων, στην οποία όταν κατέλθει το απόθεμα δέον να αρχίσει
η διαδικασία παραγωγής.
Συνεπαγόμενον κόστος. Η επιβάρυνσις η προκύπτουσα από της παραγωγής μέχρι και της διαθέσεως του προϊόντος.
Προϋπολογισμός πωλήσεων. Προκαθορισμός των πωλήσεων των προϊόντων εν αναφορά προς τας τιμάς: α) συνολικώς, β) δια χρονολογικής
κατανομής του συνόλου, γ) κατά γεωγραφικήν περιοχήν, δ) κατ΄εντεταλμένον τας πωλήσεις, ε) αναλόγως του
τρόπου πληρωμής και των χρονικών πλαισίων των χορηγουμένων πιστώσεων.
Προϋπολογισμός εξόδων διαθέσεως. Προσδιορισμός των εξόδων διαθέσεως:
α) γενικών - ειδικών,
β) κατά προϊόν,
γ) κατά γεωγραφικήν περιοχήν,
δ) υπό διαφόρους ετέρους συνδυασμούς.
Ταχύτης κυκλοφορίας των αποθεμάτων. Ένδειξις εκφράζουσα τον μέσον όρον αποθεματοποιήσεως των προϊόντων.
Δείκτης ρευστοποιήσεως των απαιτήσεων. Ένδειξις εκ της οποίας εξάγεται η μέση διάρκεια των πιστώσεων.}
Τέλος του αποσπάσματος
Σημαντικό!
Προσέξτε την σπουδαιότητα της αναφοράς περί "ισχυούσης ορολογίας" της ΑΒΣΠ, που διδασκόταν την δεκαετία του 60:
-Η ΑΒΣΠ διέκρινε την ορολογία που επικρατούσε στην αγορά, η οποία βασιζόταν κυρίως στην νομοθεσία και στα "συναλλακτικά ήθη",
σε αντίθεση με την παραπάνω ορολογία, που προτείνεται για διδακτικούς λόγους, για την συνεννόηση μεταξύ των στελεχών της
ίδιας επιχείρησης.
Η ΑΒΣΠ γνώριζε δηλαδή ότι το γνωστικό επίπεδο των στελεχών των επιχειρήσεων είναι διαφορετικό και για τον λόγο αυτό στο
σύγγραμμα: "Βιομηχανικός Λογισμός" διέκρινε πχ:
Αφενός "την επί των συναλλαγών ισχύουσα ορολογία", που κατείχαν και υποχρεούνταν να χρησιμοποιούν, πχ όσοι απασχολούνταν
στην Λειτουργία της Διαθέσεως, δηλαδή με την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης ή συμβάσεων έργου με τους
πελάτες ή τους προμηθευτές τους...
Αφετέρου την ορολογία που δεν ισχύει στις συναλλαγές, γιατί αφορά στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης... Πώς αλλιώς θα
μπορούσε να γίνει κατανοητός δίχως προτύτερα να έχει οριστεί και να έχει περιγραφεί εντός της επιχείρησης πχ ο όρος
"συνεπαγόμενο κόστος" ή το "απόθεμα ασφαλείας";
Άρα η παραπάνω ορολογία της ΑΒΣΠ είχε ως αποκλειστικό σκοπό να συνεννοούνται μεταξύ τους δίχως παρανοήσεις οι εργαζόμενοι
στην ίδια επιχείρηση.
Δηλαδή να μην συμβαίνει στην επιχείρηση αυτό που κυκλοφορούσε στην πιάτσα: "Μαζί να μιλάμε και χώρια να καταλαβαίνουμε"!
Αντίθετα,
- Οι δικοί μας ακαδημαϊκοί μας αμολάνε στο ξεκάρφωτο και στο ξεκούδουνο κατά την ανάπτυξη του κειμένου τους ένα αγγλικό όρο, που
μεταφράζουν άβουλα κατά λέξη, δίχως να λαμβάνουν υπόψη, αν εμείς έχουμε ήδη θεσμοθετημένο από την ΕΕ και την χώρα μας ένα δικό
μας όρο, ή αν ίσως να χρησιμοποιούμε ένα δικό μας όρο μεταξύ των στελεχών εντός της επιχείρησης, για να περιγράψουμε την ίδια
αντίστοιχη έννοια για να συνεννοούμαστε μεταξύ μας εντός της επιχείρησης.
- Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κ. Ευάγγελος Σαμπράκος καθηγητής του ΠΑ.ΠΕΙ, ο οποίος στο σύγγραμμα του "Ο Τομέας των
Μεταφορών και οι Συνδυασμένες Μεταφορές" αναφέρει υπό τον τίτλο "ΟΡΟΛΟΓΙΑ" στην σελίδα 19 ένα κατεβατό από αγγλικούς όρους.
Οφείλω να του επισημάνω, (αφού το βιβλίο του αναφέρεται στις "Συνδυασμένες Μεταφορές", ότι οι επίσημες γλώσσες των σιδηροδρόμων
της Ευρώπης είναι η Γερμανική και η Γαλλική, τις οποίες όφειλε να σεβαστεί ή να απευθυνθεί τουλάχιστον στον ΟΣΕ για να ενημερωθεί
για την θεσμοθετημένη ορολογία των Σιδηροδρόμων της Ευρώπης ως και την ισχύουσα αντίστοιχη ορολογία στην ελληνική γλώσσα ...
Οι φοιτητές ΟΔΕ έχουν την ευκαιρία να κάνουν μια άμεση σύγκριση με το σχήμα που έχω στην κορυφή της ιστοσελίδας μου, στο οποίο
προσεγγίζω με λίγα λόγια και σταράτα τις πρώτες 3-4 ορολογίες "Transport" του Σαμπράκου... Η διαφορά στις απόψεις μας δεν είναι μόνο
ως προς την γλώσσα που αποδίδεται η ορολογία, αλλά το γεγονός ότι εγώ προσεγγίζω και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, καθώς και την
σύμβαση που εκτελείται, ως και τα έγγραφα μεταφοράς που εκδίδονται και καταχωρούνται στα λογιστήρια των εμπλεκομένων επιχειρήσεων,
για να εκτελεστεί η συγκεκριμένη πχ "Συνδυασμένη", "Σύνθετη", ή "Μικτή" Μεταφορά.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να το προσεγγίσει ο καθηγητής Σαμπράκος, γιατί είναι... Μηχανικός του Πολυτεχνείου. Το κακό όμως είναι ότι στην
ορολογία του, αν και είναι Μηχανικός, δεν αναφέρει σε ότι αφορά στις σιδηροδρομικές μεταφορές πχ το "Περιτύπωμα", (Lademass), το
"αξονικό βάρος", (Achsdruck), την "επιφάνεια φορτώσεως" του βαγονιού, (Ladeflaeche), καθώς και πολλά άλλα θεμελιώδη που αφορούν
σε στοιχειώδη τεχνικά θέματα ή που εμπίπτουν άμεσα:
- Αφενός σε θέματα κόστους μεταφοράς, τρόπου συσκευασίας των παρτίδων, μέγιστα βάρη και διαστάσεις των παρτίδων, κλπ,...
- Αφετέρου στην ισχύουσα διεθνή ορολογία, για την Μεταφορά των εμπορευμάτων με τον Σιδηρόδρομο.
Προσοχή!
Επειδή εγώ αναφέρομαι με επιχειρήματα και με σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς, θα σας εντάξω στις "Μεταφορές"
του καθηγητή Σαμπράκου, με αφορμή το τραγικό συμβάν στα Τέμπη! Η αναφορά μου έχει δύο σκέλη, το "Τεχνικό" μέρος της Μεταφοράς
και το "Εμπορικό".
α) Σε ότι αφορά στο Τεχνικό:
Έγινε γνωστό ότι ο εμπορικός συρμός μετέφερε εμπορευματοκιβώτια, (container), ένα εκ των οποίων περιείχε ένα επικίνδυνο
εύφλεκτο υλικό, το οποίο προξένησε μεγάλης έκτασης πυρκαγιά. Ενημερώνω ότι για τα επικίνδυνα εμπορεύματα, (Gefahrengut),
που μεταφέρονται με τον σιδηρόδρομο, (Bahntransport), ισχύουν συγκεκριμένοι διεθνώς κανόνες, (RID), όπως η ένδειξη του
επικίνδυνου είδους, (Warebezeichnung), με ειδικές σημάνσεις για κάθε κατηγορία, όπως πχ για εκρηκτικά, διαβρωτικά, ραδιενεργά,
κλπ υλικά. (Αν θυμάμαι καλά οι κατηγορίες είναι δέκα.)
Επιπλέον προβλέπεται σε ειδικές περιπτώσεις η χρήση "βαγονιών προστασίας", (Schutzwagen). Τα βαγόνια αυτά τοποθετούνται
κενά φορτίου ένα μπροστά και ένα πίσω από το βαγόνι με το επικίνδυνο είδος, σε τρόπο ώστε να προστατεύσουν το επικίνδυνο
φορτίο, μειώνοντας τον κίνδυνο από τις συνέπειες μιας πρόσκρουσης / σύγκρουσης του βαγονιού με το επικίνδυνο εμπόρευμα.
Για τον λόγο αυτό υπάρχουν επιπλέον μέτρα, όπως πχ ποιοί σταθμοί αποδέχονται επικίνδυνα φορτία, (Ahnahmesperre), από
ποιόν συνοριακό σταθμό, (Grenzuebergang) θα διέλθουν αυτά τα βαγόνια, ποιό θα είναι το δρομολόγια που θα κυκλοφορήσει
η αμαξοστοιχία, (Leitungsweg}, κλπ...
β) Σε ότι αφορά στο Εμπορικό:
Ο σιδηρόδρομος οφείλει να αναγγέλλει "εμπόδιο κατά την Μεταφορά", (Transporthinderniss) και να ενημερώσει τόσο τα λοιπά
δίκτυα για την αδυναμία συνέχισης των μεταφορών στην συγκεκριμένη διαδρομή, όσο όμως και λόγω του συμβάντος την προσωρινή
άρνηση αποδοχής νέων συρμών, (Anahmesperre). Ως είναι αυτονόητο οι Εντολείς των μεταφερομένων φορτίων οφείλουν να δώσουν
τότε νεώτερες οδηγίες - εντολές στον σιδηρόδρομο... (Nachtraegliche Verfuegung).
Όμως προσοχή ότι... κατά την παραλαβή των εμπορευμάτων, εκεί που τελικά θα καταλήξουν τα βαγόνια με τα φορτία ο
Παραλήπτης θα ζητήσει κατά την παραλαβή να γίνει πραγματογνωμοσύνη, (Tatsbestandaufnahme), για να διαπιστωθεί
η κατάσταση των εμπορευμάτων και να συνταχθούν επί τόπου τα προβλεπόμενα πρωτόκολλα, που θα χρησιμεύσουν:
- Τόσο για την έγερση αξιώσεων, (= Ansprueche), για αποζημιώσεις για τις ζημιές,
- Όσο όμως και ως παραστατικά (= Belege), για την διενέργεια εγγραφών στα Logistical System των εμπλεκομένων επιχειρήσεων.
Όμως εδώ θα πρέπει να συμφωνήσουμε αν έχουμε την εκτέλεση των "δραστηριοτήτων εφοδιαστικής", όπως τις κάρφωσε το 2014
στον Ν. 4302/14 ο καθ. του ΕΜΠ Ιω. Παππάς; Ή ίσως... επειδή αυτά τα εμπορεύματα ήταν ήδη καταχωρημένα σε κάποια λογιστικά
συστήματα - Λογιστήρια, θα πρέπει τότε να εκτελεστούν νέες λογιστικές εγγραφές που θα απεικονίσουν την πραγματική θέση και
κατάσταση των εμπορευμάτων, δηλαδή αν....
...Έχουμε πχ δραστηριότητες:
- "παραληπτικής Logistics",
- "καταστροφικής Logistics",
- "ξεφορτωτικής Logistics",
- "αποζημιωτικής Logistics",
- "αποσυσκευαστικής Logistics",
- "καταμετρητικής Logistics", κλπ,
προκειμένου να συνταθούν τα προβλεπόμενα παραστατικά στοιχεία, που χρειάζονται για να καταχωρηθούν όλα τα λογιστικά
γεγονότα που συνάγονται από την ολοκλήρωση των παραπάνω δράσεων των στελεχών των εμπλεκομένων επιχειρήσεων,
(που προέκυψαν από το θλιβερό συμβάν των Τεμπών), οι οποίες κατέστησαν ως εκ τούτου αυτοτελείς δράσεις;
Κοντολογίς: Συνιστώ στους πτυχιούχους ΟΔΕ να συντηρούν άριστο κλίμα με τους τεχνικούς του Πολυτεχνείου, χωρίς όμως
να τους επιτρέπουν να τους υποσκελίζουν στην καθημερινότητα της εργασίας. Αυτό διότι άλλο αντικείμενο λειτουργίας των
επιχειρήσεων στην αγορά είναι η "Διοίκηση της Επιχείρησης" και άλλο η "διοίκηση της Αλυσίδας" που προβάλλουν ορισμένοι
άσχετοι με την λειτουργία της αγοράς, όπως πχ Μηχανικοί, Μαθηματικοί και λοιποί θεωρητικοί, για να εντυπωσιάζουν προς
ίδιο όφελος τους φοιτητές, να υποσκελίζουν κάποιους άλλους καθηγητές και να παραμυθιάζουν τους επιχειρηματίες...
Επιπλέον πχ ο κ. Μπινιώρης του Παν Δυτ. Αττικής αναφέρει αντίστοιχα στην σελίδα 11 επί λέξει:
{Γενικά οι διαπροσωπικές σχέσεις σε ένα οποιοδήποτε σύστημα Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας - Logistics μπορούν να
κατηγοριοποιηθούν σαν εξωστρεφείς (outward relations), όπως η περίπτωση των σχέσεων πελάτη - προμηθευτή που ήδη
αναφέραμε, και εσωστρεφείς (inward relations), σχέσεις δηλαδή μεταξύ των ατόμων που εργάζονται στα διάφορα τμήματα
της εταιρείας με κοινό στόχο, την ικανοποίηση του πελάτη και την κερδοφορία της μονάδας στην οποία ανήκουν.}
Όπως όμως διαπιστώσατε παραπάνω τα "in" και "out" των "relations" τα δίδασκε ήδη προ 60 ετών η ΑΒΣΠ!!!
Όμως και εγώ στο βιβλίο μου, το διαπιστώσατε παραπάνω εκεί που ανάφερα μερικά "in", αλλά και στα κείμενα μου αναφέρω
πολλά "out", όπως πχ "Doppelstockwagen" = διώροφο βαγόνι μεταφοράς αυτοκινήτων, "Lademass" = περιτύπωμα,
(δηλαδή ανώτατο ύψος και πλάτος του φορτίου επάνω στο βαγόνι), "Achsdruck" = αξονικό βάρος, (δηλαδή το μέγιστο βάρος
που αντέχει η σιδηροδρομική γραμμή ανά άξονα του βαγονιού...).
Επιπλέον
Ο Μπινιώρης αναφέρει στην ίδια σελίδα 11 λίγο παραπάνω:
{Διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι για να θεωρείται ένα σύστημα διοικητικών πληροφοριών επιτυχημένο, θα πρέπει να
πλησιάζει την "από στόμα σε στόμα επικοινωνία" (mouth - mouth communications) όπως αυτή γίνεται μεταξύ ανθρώπων.}
Αυτή όμως η σύγκριση είναι ατυχής, γιατί έχει σαν προϋπόθεση για την "από στόμα σε στόμα επικοινωνία" να λέμε τα "σύκα - σύκα
και την σκάφη - σκάφη"! Αυτό το λάμβανε υπόψη η ΑΒΣΠ γιατί όπως είδαμε παραπάνω ο Παπαδημητρίου ανέφερε και όρισε μια
ντουζίνα "από διοικητικές πληροφορίες", έτσι ώστε να τις κατανοούν τα στελέχη της επιχείρησης με τον ίδιο τρόπο και βέβαια
για να μπορούν κατά την εκτέλεση της εργασίας τους να συνεννοούνται και μεταξύ τους!
Επομένως τίθεται το ερώτημα και ο προβληματισμός:
α) Γιατί διδάσκει στην χώρα μας το "Supply Chain" και το "Management" κάθε δικός μας ακαδημαϊκός με τον δικό του διαφορετικό
τρόπο και τις δικές του ιδιαίτερες προσεγγίσεις; Δηλαδή μας μοστράρει ότι και όπου το σπούδασε καθένας τους και όπως κατανόησε
το πεδίο που αφορά στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά μιας τρίτης χώρας;
β) Γιατί διδάσκουν οι ξένοι μετά το 1995-6 το "Supply Chain" και το "Management του" με τουλάχιστον 40 διαφορετικές έννοιες
και προσεγγίσεις, που εγώ έχω συγκεντρώσει, κυρίως από την βιβλιογραφία "εφοδιαστικής αλυσίδας" του πιο έγκυρου σχετικά
ελληνικού βιβλίου του Μανιάτη;
γ) Γιατί δεν διδάσκεται από τους δικούς μας στην χώρα μας η "Lieferkette" και το "Management της" με όμοιο τρόπο, όπως
δηλαδή θεσμοθετήθηκε από την ΕΕ το 1993;
Προσοχή!
{"Η διείσδυσις (Marketing)"} κατά την ΑΒΣΠ αφορά στις δραστηριότητες της λειτουργίας της διαθέσεως, για να προωθηθεί το προϊόν
στην αγορά. Η μετάφραση "Marketing" επομένως στην παρένθεση της λέξης "διείσδυσις" της ΑΒΣΠ σημαίνει ότι οι δραστηριότητες
"διείσδυσις" δεν γίνονται "στο πόδι", όταν δηλαδή το έτοιμο προϊόν ήταν ήδη στοιβαγμένο στην αποθήκη του εργοστασίου, αλλά ότι
ήταν το αποτέλεσμα ώριμης μελέτης της Διοίκησης της Επιχείρησης, για την "πολιτική", που θα ασκηθεί για την κατάκτηση της αγοράς
που προηγήθηκε, η οποία κατά τα γνωστά ήταν το αντικείμενο του επιστημονικού πεδίου Marketing, όπως το δίδαξε η ΑΒΣΠ!
Όμως... την εφαρμογή των αποφάσεων της Διοίκησης της Επιχείρησης που μελετήθηκαν στο "Marketing" αναλαμβάνει κατά την ΑΒΣΠ
να εκτελέσει η λειτουργία της διαθέσεως!
Πάντως...
...Όλα τα παραπάνω τα προσέγγιζε η ΑΒΣΠ αναλυτικά και με παραδείγματα, από τα οποία συνάγονταν και λογιστικές εγγραφές. Πώς αλλιώς
θα μπορούσαν άλλωστε να συγκεντρωθούν τα χρηματοοικονομικά μεγέθη για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων; Επιπλέον,
πώς θα μπορούσε να είναι σύννομη η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά; Συμφωνείτε επομένως ή όχι κ. Μπινιώρη ότι το
"Supply Chain Management" σας, πρέπει να το διδάσκεται με παραδείγματα στο ευρύτερο πεδίο της Λογιστικής = "Logistics";
Ή ακόμα ως Επιχειρησιακός Λογισμός = "Businnes Logistics" = Λογισμός της Κερδοσκοπικής δραστηριότητας; Όπως άλλωστε υποθέτω
ότι έτσι θα το σπουδάσατε στην Ανωτάτη Εμπορική και έτσι το επιγράφετε και στο βιβλίο σας;
Πχ:
- Στο Κεφάλαιο IV Μεταφορές θα πρέπει να αναφέρετε κ. Μπινιώρη τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, ("Μεταφορέας", "Αποστολέας",
"Παραλήπτης", "Εντολέας") και:
α) τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ τους,
β) τα φορολογικά στοιχεία και έγγραφα Μεταφοράς που εκδίδονται,
γ) τις λογιστικές εγγραφές που καταχωρούνται σε εφαρμογή των φορολογικών διατάξεων, οι οποίες συνάγονται κατά την εκτέλεση
των συμβάσεων...
- Στο Κεφάλαιο V Αποθήκευση θα πρέπει αντίστοιχα, ως πτυχιούχος της Ανωτάτης Εμπορικής να περιγράψετε τους εμπλεκόμενους,
πχ τα Κ.Α.Δ., τους πελάτες τους και να δώσετε παραδείγματα με τις συμβάσεις που καταρτίζονται και τις δράσεις που ασκούνται για
την εκτέλεση των συμβάσεων,
όπως πχ:
α) Μεταξύ των Κυρίων των αποθηκευμένων εμπορευμάτων και των Αγοραστών - Πελατών τους.
β) Μεταξύ της Αποθηκευτικής Επιχείρησης και του Πελάτη της, πχ μιας Βιομηχανικής ή Εμπορικής Επιχείρησης.
γ) Μεταξύ της Αποθηκευτικής Επιχείρησης και ενός Μεταφορέα.
δ) Επιπλέον να διευκρινίσετε ότι από τις παραπάνω συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων συνάγονται και λογιστικά γεγονότα
που καταχωρούνται στα λογιστήρια των παραπάνω κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων...
Η σύγκριση επομένως μεταξύ "Marketing" και "λειτουργίας της διαθέσεως" είναι καταλυτική. Ο κανονισμός ΕΕ 2454/93 έπεσε
επομένως σαν κεραυνός στην αγορά, που ανάγκασε τους θεωρητικούς "Marketing" να αλλάξουν πορεία, για να προσεγγίσουν
την λειτουργία της αγοράς και σε χρόνο μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής, μεταλλάσσοντας τις προσεγγίσεις τους από
"ξερό Marketing" σε "Supply Chain Management" = "Διαχείριση ή Διοίκηση Εφοδιαστικής* Αλυσίδας".
Όμως στην λειτουργία της αγοράς και ειδικότερα των επιχειρήσεων ο "Διαχειριστής" της επιχείρησης, (Πρόεδρος του Δ.Σ. Ανώνυμης
Εταιρείας, Διαχειριστής ΕΠΕ, Ομόρρυθμος Εταίρος), εκ του Νόμου οφείλει να τηρεί Λογιστήριο...
Ερωτάται όμως: Γιατί οι όψιμοι "Supply Chain Managers", που όλοι τους ξεμπούκαραν μετά το 1995 - 6, "ξέχασαν" και τις φορολογικές
διατάξεις της ΕΕ; Αυτές δηλαδή που όριζαν στον Κανονισμό ΕΕ 2454/93 τους κανόνες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ;
Δηλαδή πχ την κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, καθώς και την λογιστική
απεικόνιση στο Logistical System των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές;
Μήπως αυτό έγινε σκόπιμα, γιατί το "Sourloulou Marketing" = "Supply Chain Management" είναι θεωρητικό και εύκολο επιστημονικό
πεδίο, ενώ αντίθετα η Ο.Δ.Ε. και ο Βιομηχανικός Λογισμός είναι ένα επιστημονικό πεδίο πολύ δύσκολης προσπέλασης, για να μπορούν
να το διδάξουν πρόσωπα, που πέραν των βασικών τεχνικών και λοιπών θεωρητικών σπουδών τους, δεν θα έχουν τριφτεί στην πιάτσα,
δηλαδή στο κουρμπέτι, δηλαδή στο πεδίο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην αγορά που ρύθμισε η ΕΕ!;...
* Θυμίζω: Η μετάφραση ως επίθετο "εφοδιαστική", (αντί του ουσιαστικού "Εφοδιασμός"), του όρου του κανονισμού της ΕΕ 2454/93
συνιστά εκ του πονηρού "παραδρομή" των θεωρητικών που θα τους επιτρέπει:
Α) Όχι μόνο να αντιγράφει άβουλα ο ένας από τον άλλο!... Όπως πχ οι Στράτος Παπαδημητρίου - Ορέστης Σχινάς, του Παν. Πειραιά,
που αναφέρουν αόριστα και ανεύθυνα στην πρώτη κιόλας πρόταση στον πρόλογο του βιβλίου τους επί λέξει:
{Το επιστημονικό πεδίο της εφοδιαστικής ή "logistics", όπως έχει επικρατήσει ο όρος διεθνώς, δεν μπορεί να παρουσιαστεί
μονοδιάστατα και μονοσήμαντα, αφού δέχεται επιρροές από την επιστήμη των μεταφορών και της διοίκησης, τις τεχνικές
πώλησης και παραγωγής, καθώς και την τεχνολογία αυτή καθεαυτή.}
Όμως όπως έχω αποδείξει πρώτη στον κόσμο όρισε η ΕΕ την "Lieferkette" = αλυσίδα εφοδιασμού, που κακοποίησαν οι δικοί μας
ακαδημαϊκοί ως "εφοδιαστική αλυσίδα" στην οποία μάλιστα "έκοψαν" τους κρίκους της και την διδάσκουν όπως είδαμε παραπάνω
ως σκέτο "εφοδιαστική".
Το θλιβερό μάλιστα είναι ότι αφαιρώντας τους "κρίκους" από το σχήμα αλυσίδας της ΕΕ προσεγγίζουν την λειτουργία της αγοράς για την
κυκλοφορία των εμπορευμάτων θεωρητικά και ανεύθυνα. Δηλαδή δίχως να λαμβάνουν υπόψη τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις στην
λειτουργία της αγοράς και το Logistical System της ΕΕ που οφείλουν να τηρούν. Αντί αυτού διδάσκουν κατά τα γνωστά το μαϊμού
"logistics" τους = τρέχα γύρευε, για να σώσουν ότι μπορούν από την επιστημονική και τεχνοκρατική τους ανεπάρκεια!
Απορία: Οι ξένοι πήραν από εμάς το "εφοδιαστική" και το μετάφρασαν σαν "logistics"; Ή μήπως...
Οι ξένοι πήραν το Logistical System της ΕΕ που μετάφρασαν και διδάσκουν ως "logistics", το οποίο πήραν και το
μοστράρουν οι δικοί μας ως "εφοδιαστική";
Μπορεί κάποιος ακαδημαϊκός να μου απαντήσει:
α) Με σχετική βιβλιογραφία προ του 1993;
β) Με δικά του πρακτικά ή τεχνοκρατικά στοιχεία πάνω στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς;
γ) Με επιχειρήματα βασισμένα στην θεσμοθετημένη από την χώρα μας και την ΕΕ λειτουργία της αγοράς;
Β) Επιπλέον γιατί αυτό θα τους διευκόλυνε επίσης στο να προσεγγίζουν θεωρητικά και αόριστα τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς.
Δηλαδή εκτός από "εφοδιαστική", επιπλέον με άλλες έννοιες, όπως πχ και σαν "τροφοδοτική", "διανεμητική", "διαμετακομιστική",
"μεταφορική, κλπ, δίχως να λαμβάνουν υπόψη το θεσμικό πλαίσιο που ορίζει διαχρονικά η Πολιτεία, (δίχως να το στολίζει με κοσμητικά
επίθετα), για να ελέγχει τους εμπλεκόμενους στην παραγωγή και στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, πχ:
1) Τον Παραγωγό,
2) Τον Πωλητή ή και τον Αποστολέα,
3) Τον τόπο αναχώρησης,
4) Την "δρομολόγηση" στο "δρομολόγιο" που θα ακολουθήσουν τα εμπορεύματα,
5) Την "διαδρομή" που θα μεταφέρονται τα εμπορεύματα και τις τυχόν Μεταφορτώσεις, ή τις ενδιάμεσες Αποθηκεύσεις τους,
6) Τον τόπο προορισμού των εμπορευμάτων,
7) Τον αρχικό παραλήπτη, πχ μια Τράπεζα και τον τελικό παραλήπτη, πχ τον Αγοραστή του εμπορεύματος!...
...για να βρεθούν από τον "Παραγωγό - Πωλητή" στον "Έμπορο - Αγοραστή", για να τα διαθέσει αυτός τελικά στην "Κατανάλωση"!...
Δίδαγμα - Συμπέρασμα
Από την δική μου προσέγγιση "αλυσίδας" λειτουργίας της αγοράς το ζήτημα έχει έτσι:
Η ΕΕ όφειλε να ρυθμίσει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς μετά το άνοιγμα των συνόρων της. Αυτό επέβαλε κατά κύριο
λόγο να τεθούν σε ισχύ και να εφαρμοστούν οι σχετικές ρυθμίσεις της ΕΕ με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην προκαλέσουν δυσλειτουργία
στην λειτουργία της αγοράς κάθε κράτους μέλους. Αυτό όμως σήμαινε για την ΕΕ, ότι θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη, ότι κάθε χώρα -
μέλος εφάρμοζε ήδη συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο, που να ρυθμίζει και να ελέγχει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος του...
Ως είναι αυτονόητο κάθε κράτος είχε και τον δικό του όρο για να περιγράψει και να θεσμοθετήσει την λειτουργία της αγοράς του, πχ:
- Η χώρα μας είχε τον όρο "διακίνηση των αγαθών",
- Η Γερμανία τον όρο "Gueterverkehr" = (κυκλοφορία των αγαθών),
- Η Γαλλία τον όρο "circulation des marchandises" = (κυκλοφορία των εμπορευμάτων), κλπ...
Η ΕΕ όφειλε επομένως να αναζητήσει και να ορίσει με ένα νέο, έξυπνο, πρωτόγνωρο, αντιπροσωπευτικό και παγκοσμίως απόπρώτο
χέρι όρο το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς της ενωμένης πλέον Ευρώπης, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, ο οποίος
όρος να καλύπτει ταυτόχρονα:
- Τόσο τις ανάγκες εφαρμογής των δικών της ενιαίων ρυθμίσεων για να θεσμοθετήσει τις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων των
κρατών της ΕΕ, για την ρύθμιση της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ μετά το άνοιγμα των συνόρων της,
ισχύος δηλαδή από της 01.01.1993,
- Όσο όμως να γίνει ο όρος και κοινά αποδεκτός από τα κράτη μέλη, δίχως να προξενήσει δυσκολίες και δυσλειτουργία για την εφαρμογή
του ή ακόμα να υπάρξουν επί μέρους αντιρρήσεις, κριτική ή σχόλια...
Ο όρος που επιλέγει ήταν ως γνωστό στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ:
"Lieferkette" και "Chaine d' approvisionnement" = αλυσίδα εφοδιασμού!
Επομένως
Να ερωτηθούν άπαντες οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί, που ξόδεψαν όλοι τους πολύ μελάνι μετά το 1995, πώς οριζόταν στις χώρες
τους, πχ Η.Π.Α., Αγγλία, κλπ, η λειτουργία της αγοράς τους, για να κυκλοφορήσουν τα προϊόντα τους από την παραγωγή στην
κατανάλωση; Εγώ ένα μόνο ξέρω ότι:
Δεν οριζόταν, ούτε ήταν θεσμοθετημένη από αυτούς ως "Supply Chain"!
Γιατί επομένως πλακώσανε όλοι οι θεωρητικοί τρίτων χωρών μετά το 1995 να μεταλλάσουν το μέχρι τότε επιστημονικό τους πεδίο
"Marketing" γενικά και αόριστα ως "Supply Chain" = "εφοδιαστική αλυσίδα", στην οποία μόστραραν μάλιστα και "Management"
παραβλέποντας, κακοποιώντας ή ακόμα και διαστρεβλώνοντας στην προσπάθεια τους να πρωτοτυπήσουν, ακόμα και τον θεσμοθετημένο
τρόπο λειτουργίας της αγοράς, ίσως ακόμα και της ίδιας της χώρας τους;
Όμως, το γεγονός και μόνο ότι καθένας τους υπό τον όρο "Supply Chain" αναφέρει σχετικά το κοντό του και το μακρύ του πάνω στην
λειτουργία της αγοράς σημαίνει ότι δεν πρέπει οι ασυνάρτητες προσεγγίσεις "αλυσίδας" τους, όσο μπάνικες ή φραμπαλιάρικες και
να είναι, ή ακόμα και αν επικαλούνται για επιβεβαίωση και τις απόψεις άλλων ομοϊδεατών τους, να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από
τους φοιτητές ΟΔΕ!
Αυτό διότι η "αλυσίδα εφοδιασμού" της ΕΕ είναι όρος που τέθηκε στον κανονισμό της 2454/93, που δεν περιγράφει θεωρητικά, απλά
και γενικόλογα την λειτουργία της αγοράς στο σύνολο της, αλλά, αντίθετα, επιβάλει κατά περίπτωση και τους φορολογικούς κανόνες
εμπλοκής των επιχειρήσεων μιας προς μια στην λειτουργία της αγοράς, δηλαδή πχ ως "Αποστολέας", "Παραλήπτης", "Μεταφορέας",
"Αγοραστής", "Παραγωγός" - "Πωλητής", "Εντολέας", κλπ, που αφορούν συγκεκριμένα στις δράσεις εκάστου εμπλεκόμενου για
την κατάρτιση και εκτέλεση συμβάσεων και την καταχώρηση στο Logistical System, δηλαδή στο εγκεκριμένο από την ΕΕ λογιστήριο
εκάστου, των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές, με σκοπό τον έλεγχο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων:
- Καταρχήν γενικά στην αγορά μεταξύ επαγγελματιών, (δηλαδή βιομηχάνων και χονδρεμπόρων), προς εκτέλεση του σκοπού
συστάσεως και λειτουργίας της επιχείρησης τους και...
- Τελικά μέσω επιχειρήσεων λιανικού εμπορείου στην κατανάλωση και...
- Την πληρωμή της αξίας τους,...
...τους οποίους οφείλουν να τηρούν οι διοικήσεις των επιχειρήσεων των κρατών μελών της ΕΕ με ευλαβική ακρίβεια!
Προς άρση τυχόν αντιρρήσεων από Μηχανικούς ή άλλους θεωρητικούς για τις απόψεις μου οφείλω να σχολιάσω με συγκεκριμένο
παράδειγμα την προσέγγιση των Sunil Chopra & Peter Meindl στην σελίδα 19, οι οποίοι αντί ορισμού περιγράφουν την εμπλοκή των
επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς και τα "στάδια" δράσεων των στελεχών τους με σκοπό: {να εκπληρώσουν άμεσα ή έμμεσα
την απαίτηση ενός πελάτη}.
Ιδού λοιπόν ένα δικό μου "στάδιο":
Ένα φορτηγό μεταφέρει το απορρυπαντικό, που αναφέρουν σαν παράδειγμα στην επόμενη σελίδα 20, από τον χώρο πχ της μονάδας
παραγωγής, ή ενός Κέντρου Αποθήκευσης και Διανομής, ή από την αποθήκη ενός χονδρεμπόρου προς το Σούπερ Μάρκετ, εκεί
δηλαδή που την έχει στήσει ο απαιτητικός πελάτης για να "εκπληρώσει την απαίτηση του".
(Προσοχή στην λεπτομέρεια: Η ΕΕ δεν ασχολήθηκε στον κανονισμό της για την πορεία του καταναλωτικού προϊόντος από το σούπερ
Μάρκετ προς τον ιδιώτη - πελάτη καταναλωτή, αλλά μέχρι το σούπερ Μαρκετ, δηλαδή θεσμοθέτησε την εμπλοκή επαγγελματιών,
πχ των εμπόρων, βιομηχάνων, κλπ.)
Στην διαδρομή εξ αιτίας σύγκρουσης του φορτηγού επεμβαίνουν με βάση την νομοθεσία, πχ:
- Το ΕΚΑΒ για να μεταφέρει τον οδηγό στο Νοσοκομείο,
- Η Τροχαία για να απομακρύνει το φορτηγό και να ελευθερώσει τον δρόμο,...
Σας ερωτώ κ. Τσιρώνη που επιμεληθήκατε της μετάφρασης του βιβλίου:
Σε ποιό "στάδιο" της Διοίκησης της Εφοδιαστικής Αλυσίδας του βιβλίου σας των επόμενων 840 σελίδων αναφέρεται κάτι σχετικά
με αυτό το περιστατικό, που συνιστά άλλωστε ένα σύνηθες συμβάν, ("στάδιο";) στην καθημερινή εργασία των πτυχιούχων ΟΔΕ
ως μελλοντικά στελέχη των Επιχειρήσεων;
Μήπως θα επέμβει ο "απαιτητικός πελάτης" να πλιατσικολογήσει στο πεζοδρόμιο το απορρυπαντικό;
Ή με βάση τις ρυθμίσεις της ΕΕ και της χώρας μας θα εφαρμοστούν οι διατάξεις που προβλέπονται σχετικά με την "Τροποποίηση
της Σύμβασης Μεταφοράς";
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως αναφέρω στα κείμενα μου, προβλέπεται ότι αυτός που έχει το Δικαίωμα, με βάση τα συμφωνηθέντα
στην Σύμβαση εργου - Ματαφοράς που καταρτίστηκε και εκτελείται, πχ ο "Παραλήπτης" ή ο "Εντολέας", να δώσει νεώτερες εντολές,
πχ να επιστραφεί το απορρυπαντικό στον Αποστολέα, ή να καταρτίσει νέα σύμβαση έργου με άλλο Μεταφορέα και να δώσει νεώτερη
εντολή πχ να συνεχιστεί η μεταφορά από το πεζοδρόμιο προς το Σούπερ Μάρκετ;!!!
Εσείς κ. Τσιρώνη που είστε Μηχανικός και θα διδάσκετε προφανώς "μαστορικά" την "λειτουργία Παραγωγή" στην Σχολή ΟΔΕ του
Παν. Θεσ/κης, πώς θα σχολιάσετε το δικό μου "στάδιο" στους φοιτητές σας και αυριανούς εργαζόμενους; Ποιούς πτυχιούχους
θεωρείτε ότι είναι αρμόδιοι να επιληφθούν στο δικό μου στάδιο; Αυτούς που εργάζονται στον πάγκο της παραγωγής; Ή αυτούς
που εργάζονται στην Διοίκηση της επιχείρησης;
Εκεί δηλαδή που δρουν αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις και καταρτίζουν τις συμβάσεις με τους πελάτες και τους προμηθευτές;
Με ενδιαφέρον περιμένουμε, οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μου και εγώ προσωπικά, την άποψη σας για το παραπάνω "στάδιο"
και αν αυτό διδάσκεται από Εσάς ή κάποιον άλλο καθηγητή στους φοιτητές σας; ... Ευχαριστώ!
Τέλος όλων των σχολίων μου!
Στυλιανός Κακατσάκης 15.04.2024
e-Mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Για το ποιός ήμουνα στο Kakatsakis.eu
