Kakatsakis.eu

Όλα κάποια στιγμή έρχονται στο τέλος τους...
...Το ίδιο ισχύει και για τις αναρτήσεις μου στο διαδίκτυο.  Όμως, σαν τελευταία επικοινωνία μαζί σας και κυρίως με τους φοιτητές, οφείλω να αναφέρω περιληπτικά τις απόψεις μου, έτσι ώστε να υπάρχει σύγκριση με τις αντίστοιχες απόψεις διαφόρων θεωρητικών ή και των Μηχανικών. Αυτών δηλαδή που ασχολούνται παρασιτικά με το θεσμοθετημένο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς και αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές. Ενώ, αντίθετα, οι ακαδημαϊκοί μας οφείλουν να διδάσκουν την λειτουργία της αγοράς, όπως την ρύθμισε η ΕΕ το 1992 και 93, τότε δηλαδή που άνοιξαν τα σύνορα των κρατών της Ευρώπης:

1) Το 1992 έθεσε η ΕΕ σε ισχύ τον κανονισμό ΕΕ 2913/92, "Περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα". Ο κώδικας αυτός ήταν η αφετηρία να τεθούν 
     ενιαίοι κανόνες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, που θα ρυθμίζουν την σχέση της ΕΕ με τις τρίτες χώρες.
     Δηλαδή από τότε έπαψε να ισχύει ο όρος πχ "εισαγωγή" ή "εξαγωγή" χωριστά στην κάθε χώρα της ΕΕ, γιατί τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός 2913/92, που
     όρισε από τότε τον όρο "εισαγωγή" ή "εξαγωγή" στην ΕΕ. (Στην λειτουργία της αγοράς εισήχθη σχετικά ο όρος "εξωτερική κοινοτική διαμετακόμιση".)

2) Το 1993 έθεσε η ΕΕ σε ισχύ τον κανονισμό 2454/93 με τον οποίο θεσμοθέτησε και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της, δηλαδή
     μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.  Στον κανονισμό αυτό η ΕΕ περιέγραψε και κατονόμασε ως Ε.Ο.Φ., (Εγκεκριμένους Οικονομικούς Φορείς), τους
     εμπλεκόμενους καθ' οιονδήποτε τρόπο στα διάφορα καθεστώτα, που αφορούν στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ... (Στην 
     λειτουργία της  αγοράς εισήχθη σχετικά ο όρος "εσωτερική κοινοτική διαμετακόμιση".)

3)  Η ΕΕ όρισε στον κανονισμό ΕΕ 2454/93 την έννοια "κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά της ΕΕ", ως: "Lieferkette" & "Chaine d' approvisionnement",  
       που είναι όρος στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Ο όρος της ΕΕ μεταφράζεται ορθά στην ελληνική ως "Αλυσίδα Εφοδιασμού". (Προσοχή: η μετάφραση "εφοδιαστική αλυσίδα"
       του όρου της ΕΕ είναι άστοχη και λαθεμένη. Αυτό γιατί η ΕΕ δεν προσδιορίζει με το μέρος του λόγου "επίθετο" τις διατάξεις, με τις οποίες θεσμοθετεί την κυκλοφορία των
       εμπορευμάτων εντός του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης!) Τέλος, από ότι διαπίστωσα, ο όρος της ΕΕ μεταφράστηκε από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, ΗΠΑ, κλπ, ως
       "Supply Chain".
       Προσοχή:  Όμως..., η εισαγωγή στην δική μας  ακαδημαϊκή διδασκαλία του όρου "Lieferkette" της ΕΕ από τους αγγλο-αμερικανο-σπούδαστους δικούς μας  θεωρητικούς,
        δηλαδή: "Supply Chain" = "εφοδιαστική αλυσίδα" συνιστά κακοποίηση της Επιστήμης ΟΔΕ! Αυτό γιατί οι ξενοσπούδαστοι δικοί μας δεν επιτρέπεται να μας
       μοστράρουν ότι και όπου το σπούδασαν πάνω στην λειτουργία της αγοράς, δίχως σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στην ΕΕ, συνεπώς και στην χώρα μας...      

4) Η ΕΕ επέβαλε στους εμπλεκόμενους στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της, δηλαδή μεταξύ αυτών και στους Εγκεκριμένους
     Οικονομικούς Φορείς, (ΕΟΦ), την τήρηση "Logistical System",  δηλαδή "Λογιστικού Συστήματος", για να μπορεί να ελέγχει αδιάλειπτα και από απόσταση
     τον εκάστοτε "Κύριο" και τον εκάστοτε "Κάτοχο" των εμπορευμάτων.  

5) Η ΕΕ έθεσε στον κανονισμό ΕΕ 2454/93 και αυτό το χαρακτηριστικό σχήμα, σε επιβεβαίωση της υποχρέωσης των εμπλεκομένων ΕΟΦ να τηρούν το 
    "Logistical System", για να μπορεί να τους ελέγχει αδιάλειπτα και από απόσταση:

       
        Κοντολογίς: Η ΕΕ δεν ασχολήθηκε στον παραπάνω κανονισμό της να "διδάξει" τι είναι η "Lieferkette" της, όπως εσφαλμένα το εξέλαβαν και το κακοποίησαν οι θεωρητικοί
       τρίτων χωρών!  Δηλαδή...

6)  ...Όταν έγιναν οι παραπάνω κανονισμοί διεθνώς γνωστοί, άρχισαν σταδιακά οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, κυρίως ΗΠΑ, Αγγλίας, κλπ, με την χρήση του
     όρου της ΕΕ "Lieferkette" = "supply Chain" = "αλυσίδα εφοδιασμού", την περιγραφή του τρόπου λειτουργίας της δικής τους αγοράς, ενώ μέχρι τότε
     την δίδασκαν, την προσέγγιζαν και την περιέγραφαν όλοι τους  κυρίως με τον όρο "Marketing".

7) Αυτή η μεταστροφή των θεωρητικών τρίτων χωρών στον τρόπο προσέγγισης λειτουργίας της αγοράς, δηλαδή από "Marketing" σε "Supply Chain", είχε
    σαν συνέπεια να δημιουργηθούν δεκάδες σχολές θεωρητικών τρίτων χωρών, που καθεμιά προσέγγιζε την λειτουργία της αγοράς κατά το δοκούν. Αυτό 
    είχε σαν αποτέλεσμα και η πρωτόγνωρη έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" της ΕΕ, να κακοποιείται μεθοδευμένα μετά το
    1993 από τους Μηχανικούς και τους θεωρητικούς, πχ των ΗΠΑ. Αυτό συνέβαινε γιατί προσπαθούσαν να παντρέψουν την γνώση τους "Marketing" στην
    λειτουργία της αγοράς, με τον όρο  "Lieferkette" ="Supply Chain", που εισήγαγε η ΕΕ για να θεσμοθετήσει το 1993 το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς
    της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το άνοιγμα των συνόρων της!

8) Αυτό είχε όμως σαν συνέπεια οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, διαφόρων Ινστιτούτων, "Forum", κλπ, να αντιλαμβάνονται και να διδάσκουν την πρωτόγνωρη
    έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" με διαφορετικό τρόπο και προσεγγίσεις, όπως ακριβώς συνέβαινε πρωτύτερα με την έννοια "Marketing"... 

9) Εγώ στα άρθρα μου τόνιζα την διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης, σε ότι αφορά στην λειτουργία της αγοράς, αυτό που μου δίδαξε η ΑΒΣΠ πριν από 50 
    χρόνια, δηλαδή στην "θεωρία" αναφέρεις αόριστα την λειτουργία της αγοράς με περιγραφές, από τις οποίες δεν συνάγονται λογιστικά γεγονότα. Αντίθετα
    στην "πράξη" από τις αναφορές και τις περιγραφές λειτουργίας της αγοράς συνάγονται και λογιστικά γεγονότα. Αυτό συμβαίνει με βάση την πείρα και την
    γνώση μου πάνω στην λειτουργία της αγοράς, γιατί η "αλυσίδα" κυκλοφορίας - διαμετακόμισης των εμπορευμάτων στην αγορά έχει δύο ειδών "κρίκους":
    α) Τις εμπλεκόμενες κατά περίπτωση επιχειρήσεις, που είναι γνωστές με την έδρα, την επωνυμία και τους νόμιμους εκπροσώπους τους. 
    β) Τις συμβάσεις πώλησης & έργου που καταρτίζουν οι νόμιμοι εκπρόσωποι των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, σε εκτέλεση των οποίων κυκλοφορούν στην
        αγορά τα εμπορεύματα. 

10) Όμως η ΕΕ στην "αλυσίδα εφοδιασμού" της, επέβαλε την τήρηση Λογιστικού Συστήματος = "Logistical System", για να ελέγχει τους εμπλεκόμενους
      στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων! (Κάτι αντίστοιχο επέβαλλε και το δικό μας Υπ. Οικονομικών διαχρονικά μέχρι το 1993, πχ με τις ισχύουσες κατά
      καιρούς φορολογικές διατάξεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πχ την δεκαετία του 60 τον {"Κώδιξ Φορολογικών Στοιχείων - (ΚΦΣ)"}, αργότερα τον
      {"Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων - (ΚΒΣ)"}, ή τον "Τελωνειακό Κώδικα"...)
      Άρα η ΕΕ δεν θεσμοθέτησε θεωρητικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς, αλλά, αντίθετα, θεσμοθέτησε με Κανονισμούς και τις ενιαίες
      διατάξεις, που οι παραπάνω εμπλεκόμενοι στην λειτουργία της αγοράς της ΕΕ όφειλαν να τηρούν, με την υποχρέωση μάλιστα να καταχωρούν και στο 
      "Logistical System" = Λογιστικό Σύστημα τα λογιστικά γεγονότα που  συνάγονται από τις κάθε είδους δραστηριότητες - συναλλαγές τους. Για την χώρα
       μας αυτό δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο, γιατί και εμείς εφαρμόζαμε και εφαρμόζουμε διαχρονικά τις εκάστοτε ισχύουσες φορολογικές διατάξεις διαφόρων Κωδίκων ΚΦΣ, ΚΒΣ...

11) Εδώ όμως βρίσκεται και το κρίσιμο σημείο, που οι θεωρητικοί ψαρώνουν και αναφέρουν ασυναρτησίες πάνω στην λειτουργία της αγοράς. Δηλαδή όλοι
      οι ντόπιοι και οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί, Μηχανικοί, κλπ, αγνοούν τις δύο βασικές συμβάσεις, σε εκτέλεση των οποίων κυκλοφορούν τα εμπορεύματα
      στην αγορά, δηλαδή:
      α) την "σύμβαση πώλησης" με την εκτέλεση της οποίας τα αγαθά αλλάζουν "Κύριο", δηλαδή αυτόν που είναι δικά του,
      β) την "σύμβαση έργου", (πχ μεταφοράς), με βάση την οποία τα αγαθά αλλάζουν "Κάτοχο", δηλαδή αυτόν που τα έχει προσωρινά στην κατοχή του
      γ) υπάρχει και η "σύμβαση βοηθητικών υπηρεσιών μεταφοράς", που παρέχουν πχ οι επιχειρήσεις αποθήκευσης στις εμπορικές και βιομηχανικές
          επιχειρήσεις. Δέον να σημειωθεί ότι προ του 1993 αυτή η λειτουργία της αγοράς απαγορευόταν, δηλαδή να φυλάσσονται εμπορεύματα σε χώρους
         τρίτων. Η μόνη εξαίρεση ήταν το Ελληνικό Τελωνείο, ...το οποίο τηρούσε προς τούτο, με βάση το δηλωτικό εισαγωγής, την "αποθήκη", δηλαδή ένα
         είδος διαρκούς απογραφής για τα εμπορεύματα που διακινούνταν μέσα στον αποθηκευτικό χώρο του Τελωνείου, δηλαδή "λογιστική αποθήκης".

12)  Ιδού τώρα και η "πράξη" στην λειτουργία της αγοράς, δηλαδή τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται:
       α) Ακόμα και οι λάσπες γνωρίζουν ότι στην σύμβαση πώλησης εκδίδεται το γνωστό "τιμολόγιο πώλησης", με εμπλεκόμενα πρόσωπα τον "αγοραστή" και
           τον "πωλητή". Όπως επίσης και οι φοιτητές ΟΔΕ πρώτου εξαμήνου σπουδών γνωρίζουν να καταχωρούν και την λογιστική έγγραφή που συνάγεται,
           τόσο στην επιχείρηση του "Πωλητή", όσο και στην επιχείρηση του "Αγοραστή".
       β) Ακόμα και οι φορτηγατζήδες, δηλαδή εγώ, γνωρίζουμε ότι στην σύμβαση έργου εκδίδεται το "έγγραφο μεταφοράς", δηλαδή η γνωστή σε όλους μας
           "φορτωτική" με εμπλεκόμενα πρόσωπα τον "Μεταφορέα" και τον "Εντολέα". Βέβαια, και οι φοιτητές ΟΔΕ 3ου έτους γνωρίζουν να καταχωρούν την
            λογιστική εγγραφή που συνάγεται, γιατί διδάσκονται μεταξύ άλλων Αστικό και Εμπορικό Δίκαιο.

13) Η ρύθμιση της ΕΕ που έδωσε την δυνατότητα να διαχειρίζονται και να αποθηκεύονται τα εμπορεύματα των εμπόρων και των βιομηχάνων από τρίτες
      επιχειρήσεις, όπως ισχύει σήμερα, είναι πχ αυτές του Κ.Α.Δ. 52.29.19.03: "Υπηρεσίες Μεταφοράς με Διαχείριση της Αλυσίδας Εφοδιασμού προς τρίτους
      (Logistics)", η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 225/Α/8.10.14. Αυτό επιβάλει να διακρίνεται από τους ακαδημαϊκούς μας το πεδίο εφαρμογής του "Supply
      Chain Management", (SCM), που διδάσκουν. Δηλαδή αν αφορά σε τρίτη χώρα, πχ ΗΠΑ, Αγγλία, κλπ, ή αν αφορά σε χώρα της ΕΕ;...
      Πάντως θεωρώ ότι αποπροσανατολίζει τους φοιτητές, επομένως είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει, δηλαδή να διδάσκεται η λειτουργία της αγοράς
      στην χώρα μας, που είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, με την ανεύθυνη και αόριστη περιγραφή διαφόρων θεωρητικών, του τρόπου λειτουργίας της αγοράς
      τρίτων χωρών!

14) Η λέξη "(Logistics)" όπως τέθηκε στον Νόμο ήταν μια μαϊμουδιά! Αυτό διότι η διαχείριση των εμπορευμάτων από μια επιχείρηση του ΚΑΔ 52.29.19.03
      δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει στην αγορά, χωρίς την εφαρμογή συγκεκριμένης λογιστικής τεχνικής, που μόνο οι Η/Υ μπορούν να προσφέρουν.
      Εγώ δηλώνω ότι, (με βάση την γνώση μου από την ΑΒΣΠ), η λέξη "Logistics" έχει μονολεκτικά δύο έννοιες:
      α) Logistics = Λογιστική, δηλαδή αφορά στην επιστήμη που μετρά την περιουσία της επιχείρησης και προσδιορίζει το οικονομικό αποτέλεσμα.
      β) Logistics = Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός, από τις οποίες προέρχονται οι όροι Ο.Δ.Ε. "Βιομηχανικός Λογισμός" & "Επιχειρησιακός Λογισμός".
          (...Αλλά, γιατί όχι, (δικό μου αυτό) και οι όροι για τους τεχνικούς, πχ του Πολυτεχνείου: "Μαθηματικός Λογισμός" & "Απειροστικός Λογισμός".)
      Απόδειξη:
      Οι θεωρητικοί "Supply Chain" και "Logistics", (όπως έπρατταν πρωτύτερα οι θεωρητικοί "Marketing"), παρουσιάζουν γραφικές παραστάσεις με καμπύλες
      που αναφέρουν οικονομικά στοιχεία που συνάγονται από την λειτουργία της επιχείρησης. Πόθεν συγκεντρώνονται όμως αυτά τα οικονομικά μεγέθη;
      - Προφανώς από την Logistics = Λογιστική, το λογιστικό σχέδιο της οποίας έχει καταρτίσει η ηγεσία - Διοίκηση της Επιχείρησης για να συγκεντρώνει τα
        απαραίτητα στοιχεία για την ορθολογική διαχείριση της λειτουργίας της. 
      - Προφανώς όμως στην συνέχεια και με τον Logistics = Λογισμός = "Μέτρηση και Υπολογισμός" που διενεργεί η Διοίκηση της Επιχείρησης, δηλαδή τον
        "επιχειρησιακό λογισμό" που δίδαξε η ΑΒΣΠ, αξιολογεί όλα τα χρηματοοικονομικά μεγέθη, για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων.
      Κοντολογίς:
      Κατά την ΑΒΣΠ "επιχειρησιακός λογισμός" είναι ο "λογισμός της κερδοσκοπικής δραστηριότητας". Όταν μάλιστα ο λογισμός αφορά στην βιομηχανική 
      επιχείρηση, τότε καλείται "βιομηχανικός λογισμός". 
      Άρα και "Business Logistics" = επιχειρησιακός λογισμός = λογισμός της κερδοσκοπικής δραστηριότητας...     

15) Στο παρελθόν κάθε εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση επιτρεπόταν να φυλάσσει τα προϊόντα* ή εμπορεύματα* της σε δικούς της αποκεντρωμένους 
      χώρους και να τηρεί προς τούτο πχ "βιβλίο υποκαταστημάτων". Για την παρακολούθηση των αυξήσεων και των μειώσεων των ποσοτήτων των ειδών σε
      αυτήν την ενδοεπιχειρησιακή διακίνηση εκδιδόταν ένα φορολογικό στοιχείο, πχ δελτίο αποστολής και διενεργείτο λογιστική εγγραφή. 
      *("προϊόν" ονομάζω το είδος που εξακολουθεί να είναι στην κατοχή αυτού που το παρήγαγε. 
        Αντίθετα, "εμπόρευμα" είναι κατά την γνώμη μου το προϊόν που έχει καταστεί αντικείμενο σύμβασης πώλησης, ή σύμβασης έργου.)

16) Η θεσμική αλλαγή που έδινε η δυνατότητα να φυλάσσουν στους χώρους τους τρίτες επιχειρήσεις τα είδη των εμπόρων και των βιομηχάνων υποχρέωσε
      στην εφαρμογή Λογιστικού Συστήματος Η/Υ, που να επιτρέπει τόσο την λήψη και διαβίβαση εντολών, όσο όμως και την λογιστική παρακολούθηση των
      αυξήσεων και των μειώσεων των ποσοτήτων των ειδών που διακινούνται.

17) Τα λογιστικά συστήματα προσφέρονται διαχρονικά στην αγορά από τις εταιρείες πληροφορικής. Όμως, έτυχε την εποχή που το Νομοσχέδιο, τώρα
      ν. 4302/14, ήταν σε δημόσια διαβούλευση, να περιφέρεται στους διαδρόμους του Υπουργείου κάποια εταιρεία "Εταιρεία Logistics", η οποία για άγνωστο
      λόγο "κάρφωσε" στον νόμο την λέξη "Logistics", αντί να τεθεί ο όρος "Logistical System" = Λογιστικό Σύστημα που θεσμοθέτησε προς τον σκοπό
      αυτό  η ΕΕ ήδη από το έτος 1992/93! 

18) Το νομοσχέδιο είχε τεθεί υπό την αιγίδα του Πολυτεχνείου και συγκεκριμένα του καθ. Ιω. Παππά. Αυτό είχε σαν συνέπεια να περιγραφούν "μαστορικά"
      στον νόμο οι {"δραστηριότητες εφοδιαστική (Logistics)"}. Όμως, αυτές τις "δραστηριότητες" τις ασκούν διαχρονικά οι επιχειρήσεις, και, για να ξέρουν
      τι τους γίνεται, καταχωρούσαν και τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές...

19) Για τον λόγο αυτό δηλώνω, το πώς εγώ κατανοώ αυτές τις δύο λέξεις του Ν. 4302/14;:
      α) "εφοδιαστική" = τρέχα γύρευε.
      β) "Logistics" = φέξε μου και γλίστρησα!
      Αυτό διότι "Logistics", σε όποιον χρησιμοποιεί την λέξη, σημαίνει ότι περνάει από το μυαλό του κάθε άσχετου στα θέματα λειτουργίας της αγοράς. Όπως
      επίσης και η λέξη - επίθετο - "εφοδιαστική" δεν επιτρέπεται να περιγράφει την λειτουργία της αγοράς. Αυτό γιατί θα πρέπει τότε να μας διευκρινίσουν
      οι φελλοί* του Πολυτεχνείου, ποιά είναι τότε και η "διανεμητική", η "μεταφορική", η "διαμετακομιστική", η "συσκευαστική", κλπ, "Logistics";...
      *(Στην ΑΒΣΠ μεταξύ των φοιτητών σχολιαζόταν ότι, στο Πολυτεχνείο κάνουν από τα πολλά μαθηματικά το μυαλό τους φελλό!)

20) Κρίνετε και μόνοι σας, αν ισχύει ή όχι και στην εποχή μας αυτή η διαπίστωση. Οι Μηχανικοί διδάσκονται στο ΕΜΠ τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό,
      (Γ.Ο.Κ.). Ήδη από το 1923 ισχύουν σχετικά νόμοι, με πρόσφατο πχ την Ν. 4064/2012 - ΦΕΚ 79 Α'), με εφαρμογή των οποίων οι Μηχανικοί χτίζουν
      σπίτια, εργοστάσια, αποθήκες... 
       Αντίθετα, η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά εντάσσεται στο θεσμικό πλαίσιο των Κανονισμών της ΕΕ, μεταξύ άλλων και του 2454/93!
       Πώς κρίνεται επομένως η επάρκεια ενός Μηχανικού να εμπλέκεται στα ζητήματα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην αγορά; Πχ:
       - Τι... ξέρει ο Μηχανικός από Αστικό Δίκαιο και Συμβάσεις;
       - Τι... ξέρει από Λογιστική, για την καταχώρηση των λογιστικών γεγονότων, που συνάγονται από την εκτέλεση των συμβάσεων;
       - Τι... ξέρει ο Μηχανικός από "Διοίκηση των Επιχειρήσεων" για την  συγκέντρωση και αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών δεδομένων - μεγεθών - για
          την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων;
       - Τι... ξέρει ο Μηχανικός από Εμπορικό Δίκαιο, πχ για την νομική μορφή των επιχειρήσεων, την εξαγορά επιχειρήσεων, τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, 
          τις συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, πχ τραστ, καρτέλ, κλπ, ή για την εκλογή της διοίκησης της επιχείρησης και τον τρόπο που κοινοποιείται αυτή
          στις  αρμόδιες αρχές;
        Άρα,
        Όπως οι μηχανικοί δεν ορίζουν ή περιγράφουν τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό αλλά τον εφαρμόζουν, έτσι οφείλουν και στην Ο.Δ.Ε. να μην ορίζουν
        ή περιγράφουν τον Κανονισμό της ΕΕ για την "αλυσίδα εφοδιασμού", αλλά να τον εφαρμόζουν! Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να λαμβάνουν
        υπόψη τις δαιδαλώδεις προσεγγίσεις "αλυσίδας" των επιστημόνων τρίτων χωρών, (πχ Η.Π.Α., Αγγλίας, κλπ), γιατί αυτές:
        - Αφενός εντάσσονται σε άλλο, διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο, που ισχύει στην χώρα εκάστου!
        - Αφετέρου οι αναρτήσεις "Supply Chain Management" ανέρχονται στο διαδίκτυο σε πάρα πολλές χιλιάδες... 
        Αυτό επιβάλει να υπάρχει σύνεση και σεβασμός, σε τρόπο ώστε να προσεγγίζεται η λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων,
        όπως αυτή είναι θεσμοθετημένη από την ΕΕ και συνεπώς ισχύει στην χώρα μας!

21) Όμως δεν είναι μόνο οι Μηχανικοί της χώρας μας που καπηλεύονται το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ,  (Οργάνωσης και Διοίκησης των Επιχειρήσεων). Είναι 
      δυστυχώς και οι αλλοδαποί θεωρητικοί "Supply Chain", που κάνουν την ίδια θολούρα. Δεδομένου ότι το πεδίο "Marketing" διδασκόταν διαχρονικά πολλά
      χρόνια προ του 1993, δεν μπορούσαν οι θεωρητικοί να εντάξουν ξαφνικά και από το πουθενά στο Marketing τους και τον όρο "Διοίκηση", για να μας
      μοστράρουν το "Marketing Management"!
      Όμως, εκμεταλλεύτηκαν την πρωτοεμφανιζόμενη έννοια "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ το 1993 και έκαναν την κατεργαριά να μεταλλάξουν
      σταδιακά το "Marketing" τους  σε "Supply Chain", για να μπορέσουν να προσθέσουν στην συνέχεια και την έννοια "Διοίκηση" στο "Supply Chain" τους 
      και έτσι μας μόστραραν το "Supply Chain Management".    

         Ερωτάται: α) Την εποχή του "Marketing", (μέχρι το 1993), λειτουργούσαν οι επιχειρήσεις στην αγορά χωρίς "Management";
                       β) Την εποχή του "Supply Chain", (μετά το 1996), καταργήθηκε και έπαψε να εντάσσεται στην λειτουργία των επιχειρήσεων και της αγοράς
                           το "Marketing";

22) Αυτή η μπαγαποντιά των Μηχανικών και των θεωρητικών, δηλαδή η μετάλλαξη του "Marketing" σε "Supply Chain" τους έδωσε την ευκαιρία να
      αναφέρουν πλέον με το όνομα τους και την δράση συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Όμως, αυτό συνιστά παραπληροφόρηση, γιατί η "Supply Chain",
      (όποιου "Γκουρού αλυσίδας" την άποψη και να δεχθείτε), δεν έχει "Διοίκηση", (Management), αυτό γιατί Διοίκηση έχουν  μόνο οι επιχειρήσεις!
      Πχ ο Christopher αναφέρει στο βιβλίο του ότι στην αγορά λειτουργούν οι επιχειρήσεις είτε ως "αυτόνομες οντότητες", είτε ως "εφοδιαστική αλυσίδα"*.
      Μάλιστα εκστασιάζεται και με την δήλωση, (σελίδα 20), ότι: {"Υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου ένα μέρος της αλυσίδας θυσιάζει το ατομικό του
      συμφέρον προς όφελος του συνόλου"...}

      * Προσοχή όμως ότι το αντίθετο του "αυτόνομη οντότητα" είναι το "ετερόνoμη οντότητα" και όχι το "εφοδιαστική αλυσίδα"! Στο Νυκτερινό Γυμνάσιο
      είχα μάθει ότι στο Σύμπαν υπάρχουν "αυτόφωτα σώματα", δηλαδή που έχουν δικό τους φως, πχ ο Ήλιος μας, όπως επίσης και "ετερόφωτα σώματα",
      που δεν έχουν  δικό τους φως, όπως είναι πχ η Γη μας! Άρα ισχύει η διδασκαλία της ΑΒΣΠ που δίδαξε για την Ιθύνουσα επιχείρηση, που ελέγχει διεθνώς
      τα πλειοψηφικά πακέτα μετοχών συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Αρνούμαι όμως κατηγορηματικά ότι αυτές οι Πολυεθνικές - Ιθύνουσες Επιχειρήσεις θα
      πρέπει να διδαχθούν στην ΟΔΕ σαν "εφοδιαστική αλυσίδα". Αυτό γιατί η αγορά λειτουργεί μέσα σε ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο, που οφείλουν να τηρούν
      οι κατά περίπτωση εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από την χώρα που λειτουργούν και αν κεφαλαιακά είναι "αυτόνομες οντότητες" ή ίσως...
      "ετερόνομες οντότητες"!

23) Όμως σημειώστε ότι, η ΑΒΣΠ είχε διδάξει 50 χρόνια πρωτύτερα, ότι στην αγορά λειτουργούν:
      - Αφενός επιχειρήσεις με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία, δηλαδή με σκοπό το κέρδος. 
      - Αφετέρου ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που λειτουργούν με εφαρμογή των οικονομικών αρχών, γιατί τελούν υπό τον έλεγχο μιας Ιθύνουσας
        Επιχείρησης, δηλαδή μιας επιχείρησης "Μεγάλου Κεφαλαίου", που σήμερα είναι ευρύτερα γνωστή ως "Πολυεθνική Επιχείρηση".

      Ονόματα αυτών των επιχειρήσεων αναφέρουν αβέρτα οι θεωρητικοί αλυσίδας, (πχ οι Sunil Chopra & Peter Meindl στο βιβλίο τους), τα διάφορα "Forum"
      και τα "Ινστιτούτα". Παραλείπουν όμως όλοι τους επιμελώς να δηλώσουν ότι για την επίτευξη κέρδους δρουν αποκλειστικά οι Διοικήσεις γενικά των
      επιχειρήσεων και βέβαια ειδικότερα και οι Διοικήσεις των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, που βάζουν σαν στρατιωτάκια στην σειρά τις επιχειρήσεις που
      ελέγχουν και τους ζητούν: {να θυσιάζουν, (κατά Christopher), το ατομικό τους συμφέρον προς όφελος του συνόλου}. Δηλαδή να συγκεντρώνονται τα
      κέρδη του ομίλου, - της "αλυσίδας", - της κάθε Πολυεθνικής, - σε τόπους παγκοσμίως, που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι.

  23α) Προς ενημέρωση των φοιτητών ΟΔΕ: Όλα τα κράτη επιθυμούν να προσελκύσουν τις ξένες επενδύσεις και προς τον σκοπό αυτόν ψηφίζουν και θέτουν
       σε ισχύ τους λεγόμενους "αναπτυξιακούς νόμους". Εγώ τον πρώτο σχετικό νόμο που γνώρισα στην χώρα μας ήταν ο Αναγκαστικός Νόμος υπ. αριθ. 89
       ΦΕΚ Α' 132 / 1.8.67, "περί εγκαταστάσεως εν Ελλάδι αλλοδαπών εμποροβιομηχανικών εταιρειών". Ο νόμος αυτός έφερε πολλές ξένες επιχειρήσεις στην
       χώρα, έδωσε δουλειά στους νέους και σταμάτησε την μετανάστευση. 
       Πρώτο μέλημα επομένως των πτυχιούχων ΟΔΕ πρέπει να είναι η μέριμνα να ενημερωθούν πάνω στα αναπτυξιακά προγράμματα της χώρας μας και στην
       δυνατότητα που δίνουν στους πτυχιούχους ΟΔΕ να τα αξιοποιήσουν μελλοντικά, ως στελέχη των Διοικήσεων των Επιχειρήσεων... 

24) Η ΑΒΣΠ είχε όμως διδάξει και τον τρόπο που διοικούνταν οι επιχειρήσεις που ελέγχονταν από μια Ιθύνουσα Επιχείρηση, (= Πολυεθνική Επιχείρηση).
      Δηλαδή η Ιθύνουσα Επιχείρηση διόριζε πλειοψηφικά στα Διοικητικά Συμβούλια των επιχειρήσεων του ομίλου της, (..."αλυσίδας" της), πρόσωπα της
      δικής της απόλυτης εμπιστοσύνης, έτσι ώστε να λειτουργούν συντονισμένα για την επίτευξη του Σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της ίδιας της         
      Ιθύνουσας* - Πολυεθνικής Επιχείρησης.
      Ιδού επομένως ποιά είναι η "Διοίκηση αλυσίδας", δηλαδή το "Supply Chain Management" των θεωρητικών, Μηχανικών, και λοιπών άσχετων με την
      λειτουργία της αγοράς, δηλαδή:
      Εγώ δηλώνω ότι οι θεωρητικοί και ιδίως οι Μηχανικοί, χωρίς μάλιστα εξ αιτίας της ασχετοσύνης τους πάνω στα θέματα λειτουργίας της αγοράς να το
      αντιλαμβάνονται, ίσως περιγράφουν ως "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" την Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση! Μάλιστα αναφέρουν τις Πολυεθνικές
      Επιχειρήσεις ακόμα και με το όνομα - επωνυμία - τους και κουτσομπολεύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα και εμπλοκή των Διοικήσεων τους στην
      παγκόσμια αγορά! Ο πτυχιούχος ΟΔΕ, αντίθετα, έχει διδαχθεί, (ελπίζω), να συμμετέχει ισότιμα και στα ΔΣ των Ιθυνουσών - Πολυεθνικών επιχειρήσεων,
      να εκθέτει εκεί τις απόψεις του και να ψηφίζει στην λήψη των αποφάσεων!
     
24α) Επιπλέον να συμμετέχει πλειοψηφικά στα ΔΣ των επιχειρήσεων που ελέγχει η Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση, με αρμοδιότητα να συντονίζει την
      λειτουργία τους, σε σχέση και με τις δράσεις των λοιπών επιχειρήσεων του ομίλου και γενικά, να εξασφαλίζει την πιστή εκτέλεση των αποφάσεων της
      "Μανατζέρισσας", δηλαδή της Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Επιχείρησης. Κοντολογίς: Κάθε Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση είναι το "Mamagement", 
      δηλαδή η Διοίκηση μιας "αλυσιδωτής εμπλοκής" επιχειρήσεων, των οποίων χρηματοδοτεί, καθορίζει και ελέγχει την διοίκηση και την λειτουργία τους.
      Δηλαδή την δράση και εμπλοκή τους στην αγορά, με σκοπό να παραχθεί και να διατεθεί, κατά την ΑΒΣΠ με σκοπό το κέρδος, μια χρησιμότητα, (δηλ.
      προϊόν ή υπηρεσία), στην διεθνή αγορά!

24β) *Σύγκρινε:
        Από την στιγμή που "Ιθύνων νους" σημαίνει άνθρωπο που "συλλαμβάνει, σχεδιάζει και κατευθύνει μια διαδικασία", τότε και στο επιστημονικό πεδίο
        "Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων", (ΟΔΕ), η "Ιθύνουσα Επιχείρηση" της ΑΒΣΠ είναι αυτή που συλλαμβάνει, σχεδιάζει και κατευθύνει όλες
         τις επιχειρήσεις που ελέγχει διεθνώς. Πχ για την παραγωγή "τζιν" σε 10 χώρες, όπως αναφέρουν οι θεωρητικοί στα βιβλία τους, στα οποία μεταξύ των
         άλλων αοριστιών προσεγγίζουν - παπαγαλίζουν - και την εικονική πραγματικότητα που έπλασαν, δηλαδή την "Διοίκηση της εφοδιαστικής αλυσίδας"!

         (Η ΑΒΣΠ "φωτογράφιζε" τα έμπιστα πρόσωπα που διόριζε πλειοψηφικά η Πολυεθνική Επιχείρηση στα ΔΣ των επιχειρήσεων που ήλεγχε, γιατί τα
         περιέγραφε διακριτικά, ευγενικά και συγκαλυμμένα ως: "τους έχοντες αντικειμενικότερη αντίληψη των πραγμάτων..." Σήμερα ακούγεται σε στενούς
         κύκλους ότι υπάρχουν ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων που αμείβονται με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια ετησίως. Όμως αυτά τα πρόσωπα εργάζονται
         όπως επίσης καλύπτουν και τις προσωπικές τους ανάγκες στον ίδιο χώρο. Δηλαδή δεν έχουν ωράριο εργασίας, γιατί σπίτι και εργασία είναι ο ίδιος
         χώρος. Αυτό συμβαίνει γιατί το ωράριο της εργασίας τους εκτείνεται σε όλο το εικοσιτετράωρο, για να μπορούν να συνεργάζονται με τις διοικήσεις
         των επιχειρήσεων που ελέγχουν, που όμως είναι διάσπαρτες σε όλη την υδρόγειο!) 

25) Η ΑΒΣΠ δίδαξε τον Σκοπό συστάσεως και λειτουργίας των Ιθυνουσών - Πολυεθνικών Επιχειρήσεων ως τον: "Εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου
      συγκροτήματος Επιχειρήσεων, που ασκεί επιρροή πάνω στην εμπορεία ή βιομηχανία ενός παραγωγικού κλάδου, με τελικό σκοπό** την βάση σχεδίου
      παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση προς επίτευξη κέρδους". Προκαλώ όλους τους ντόπιους και αλλοδαπούς αναλυτές, καθηγητές,
      Μηχανικούς, και λοιπούς, ειδικούς "εφοδιαστικής αλυσίδας", να καταθέσουν αντίθετα επιχειρήματα ή άποψη! Κυρίως όμως να μας διευκρινίσουν πώς
      αντιλαμβάνονται την διάρθρωση της "εφοδιαστικής αλυσίδας" του προϊόντος, που ζητούν να τους αναλύσουν και προσεγγίσουν οι φοιτητές τους στις
      εργασίες τους; 
      α) Μέσα από την λειτουργία της Διοίκησης μιας κατά Christopher "αυτόνομης οντότητας"; Δηλαδή μέσα από τις βασικές λειτουργίες της βιομηχανικής
          επιχείρησης, δηλαδή πχ: {"Αγορές", Παραγωγή" και "Πωλήσεις"}; Ή,
      β) Μέσα από την λειτουργία της Διοίκησης μιας Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Επιχείρησης; Αυτής δηλαδή που οργανώνει τις "αγορές", την "παραγωγή" και
          τις "πωλήσεις" σε συλλογικές δραστηριότητες, που ασκούνται καθ' ομάδας και με συγκεκριμένο κατά περίπτωση αριθμό επιχειρήσεων, στις οποίες η
           Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση αναθέτει επί μέρους δράσεις, προς επίτευξη επί μέρους σκοπού, με τελικό σκοπό** την παραγωγή και διάθεση
           προϊόντων στην αγορά;
           Ή...
      γ) ...Μέσα από τις ανεφάρμοστες τριτοκοσμικές θεωρητικές ασυναρτησίες "Marketing & Supply Chain" διαφόρων τριτοκοσμικών θεωρητικών;
           Ή, ως οφείλουν...
      δ) ...Μέσα από την κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων όλων των εμπλεκομένων κατά περίπτωση προσώπων και την λογιστική καταχώρηση 
          των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές;

      **Όμως Προσοχή! 
       Την ακρίβεια της διδασκαλίας της ΑΒΣΠ, ως προς τον ορισμό του "τελικού σκοπού", επιβεβαιώνει με τον δικό του ορθό τρόπο μετά από 60 χρόνια ο
       καθ. Παράσχος Μανιάτης του Οικ. Παν. Αθηνών στην σελίδα 41 του συγγράμματος του εκδόσεως 2018. Στις πρώτες 5 σειρές αναφέρει:
        - Από την μια πλευρά ορίζει ως:
          {"Διοίκηση Εφοδιαστικής αλυσίδας" την λειτουργία της αγοράς να παραχθούν πρώτες ύλες, λοιπά βοηθητικά υλικά και πληροφορίες, που θα
            χρησιμεύσουν στην παραγωγή αγαθών - προϊόντων.}  
        - Από την άλλη πλευρά ορίζει ως:
          {"αλυσίδα εφοδιασμού" το δίκτυο των οντοτήτων που συμμετέχουν στην παραγωγή και την παράδοση του τελικού προϊόντος στον τελικό πελάτη}.
     
        Άρα ο τελικός σκοπός της ΑΒΣΠ περιγράφει το συνολικό νταραβέρι λειτουργίας κάθε "εφοδιαστικής αλυσίδας", δηλαδή της  λειτουργίας της αγοράς,
        για να τεθούν:
        - καταρχήν στην διάθεση ενός  εργοστασίου οι πρώτες ύλες και τα λοιπά υλικά που θα του χρειαστούν στην συνέχεια...
        - ...για την παραγωγή και διάθεση στην αγορά ενός τελικού - καταναλωτικού - προϊόντος, που έχει σχεδιάσει η Ιθύνουσα - Πολυεθνική Επιχείρηση, 
          η οποία ελέγχει άμεσα ή έμμεσα τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της διοίκησης αυτού του εργοστασίου. 

        Θυμίζω: Η λειτουργία της "Διαθέσεως" κατά την ΑΒΣΠ περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνονται από την ολοκλήρωση
                      της παραγωγής, μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων. Αντιλαμβάνεστε ότι εδώ περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων "πωλήσεις",
                      "Μεταφορές", "Αποθηκεύσεις", "Διαμεταφορές", "Εκτελωνισμοί", "δικαστικές διαμάχες, κλπ... 

        Οι φοιτητές ΟΔΕ αντιλαμβάνονται ήδη στο σημείο αυτό την μετάλλαξη της διδασκαλίας των θεωρητικών, από το Marketing στο Supply Chain...
         ... Συγκεκριμένα, όπως εύστοχα προσεγγίζει ο καθ. Παράσχος Μανιάτης:
         Η "εφοδιαστική αλυσίδα" προσφέρει στην αγορά προϊόντα και υπηρεσίες που χρειάζονται άλλες βιομηχανικές ή εμπορικές επιχειρήσεις για την άσκηση
         των δραστηριοτήτων - επαγγέλματος τους.
         Όμως, αυτήν την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς την προσεγγίζει διαχρονικά το επιστημονικό πεδίο "Marketing" και μάλιστα
         με τον όρο "πωλήσεις χονδρικής". Δηλαδή εδώ πρόκειται για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζουν άλλοι επαγγελματίες για την εκτέλεση
         του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της  δικής τους επιχείρησης. (Οι φορολογικές αρχές υποχρεώνουν εδώ στην έκδοση "τιμολογίου πώλησης" 
         και στην καταχώρηση του στο λογιστήριο του Πωλητή και του Αγοραστή!)
         
         Αντίθετα.
         Η "αλυσίδα εφοδιασμού", κατά τον καθ. Μανιάτη, προσφέρει στην αγορά προϊόντα και υπηρεσίες που τελικά χρειάζονται και προμηθεύονται οι
         καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών ή οικογενειακών αναγκών τους.
         Όμως και αυτήν την εμπλοκή των επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς, ("οντοτήτων" κατά των καθ. Μανιάτη), την  προσεγγίζει το επιστημονικό
         πεδίο "Marketing" με τον όρο "πωλήσεις λιανικής". 
         Δηλαδή εδώ πρόκειται για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζουν οι καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών και μόνο αναγκών τους. 
         (Οι φορολογικές αρχές προβλέπουν σε αυτές τις πωλήσεις την έκδοση "απόδειξης λιανικής πώλησης".)
     
26) Πάντως, σε κάθε περίπτωση, η "λειτουργία της αγοράς"  στην διδασκαλία του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ πρέπει να παραμένει σταθερή!
      Κοντολογίς:
      1) Η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει στους φοιτητές τον τρόπο που θα οδηγήσουν την επιχείρηση στο κέρδος και όχι να περιγράφουν γενικά και αόριστα την,
          πχ "καπιταλιστική", "κομμουνιστική", "σοσιαλιστική", "μονοπωλιακή", "ολιγοπωλιακή", "εφοδιαστική", "ελεγχόμενη", "ελεύθερη", κλπ, "αλυσίδα" και
          το "Management" ή το "Logistics" της!     
      2) Η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει στους φοιτητές με ποιό τρόπο πρέπει να κατανοούν* τα σχήματα αλυσίδας των τριτοκοσμικών θεωρητικών, δηλαδή:
          2α) Αφενός ως "Πάγια" των επιχειρήσεων, που έχουν επενδύσει σε αυτά οι Διοικήσεις τους και τα εκμεταλλεύονται, για να επιτύχουν τον Σκοπό
                συστάσεως και  λειτουργίας των επιχειρήσεων τους, δηλαδή το κέρδος...
          2β) Αφετέρου ως έργα υποδομών της Πολιτείας, πχ σε Λιμάνια, Σταθμούς, Εμπορευματικά Πάρκα, αεροδρόμια, ελεύθερες ζώνες, κλπ.
      3) Σημαντικό όμως είναι να διδάσκει η ΟΔΕ στα πρώτα έτη σπουδών την λειτουργική διάρθρωση της επιχείρησης, δηλαδή κατά την ΑΒΣΠ τις: "αγορές",
          "παραγωγή", "πωλήσεις", "διοίκηση" & "χρηματοδότηση"... {Οι γερμανοί αυτό το ορίζουν ως "εσωτερική αλυσίδα εφοδιασμού" = κατά την ΑΒΣΠ
          "Εκμετάλλευση", (interne Lieferkette = Betrieb = Εκμετάλλευση)...}

           ...Στην συνέχεια για "προχωρημένους" να προσεγγίζει αναλυτικά την "διοίκηση και χρηματοδότηση" των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, δηλαδή των
           Επιχειρήσεων Μεγάλου Κεφαλαίου, σε συνάρτηση με τον τελικό σκοπό που θέτουν, πχ να αναλαμβάνουν και να ελέγχουν διεθνώς μια σειρά από
           επιχειρήσεις, στις οποίες θα αναθέσουν εκτέλεση επί μέρους δραστηριοτήτων, με τελικό σκοπό την κατά περίπτωση παραγωγή και διάθεση στην
           διεθνή αγορά συγκεκριμένων προϊόντων. 

           * Ειδικά το σχήμα "Η Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" στην σελίδα 31 του βιβλίου του καθ. Μανιάτη, θα πρέπει να το ακολουθήσει και δεύτερο
              σχήμα, που να περιγράφει και την "Διοίκηση της Αλυσίδας Εφοδιασμού", που εισάγει. Το σχήμα αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει:
              - Καταρχήν ως "προμηθευτές" την ίδια την εφοδιαστική αλυσίδα συνολικά. (Δηλαδή αυτό που η θεωρία και το " Marketing" προσεγγίζουν ως
                "πρωτογενή παραγωγή" και ως "μεταποίηση".)
              - Στην συνέχεια τις προμήθειες πρώτων υλών κλπ της "οντότητας" που θα εκτελέσει την παραγωγή του προϊόντος που θα προορίζεται για τον 
                τελικό πελάτη - καταναλωτή. (Είναι αυτονόητο ότι μεταξύ όλων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων μεσολαβούν κατά περίπτωση και Επιχειρήσεις
                Μεταφοράς, Διαμεταφοράς, αποθηκευτικές, κλπ.)
              - Να ακολουθεί η παραγωγή του τελικού προϊόντος στο υπάρχον σχήμα και τέλος...
              - Να αναφέρονται συνοπτικά οι εμπλεκόμενες οντότητες, (που αναφέρει ο καθ. Μανιάτης), μέχρι να φθάσει το τελικό προϊόν στον τελικό
                πελάτη - καταναλωτή! (Πχ επιχειρήσεις Αποθηκεύσεων, Επιχειρήσεις Μεταφοράς, Επιχειρήσεις Αποθηκεύσεων, Επιχειρήσεις Χονδρεμπορίου,
                Επιχειρήσεις Λιανεμπορίου" και φυσικά...
              - στο τέλος και τους ίδιους τους "Καταναλωτές".
              Αυτή η απεικόνιση θα αφορά πλέον στην επιχείρηση, που κατά τον καθ. Μανιάτη: {..."παράγει και προσφέρει στην αγορά προϊόντα και υπηρεσίες
              που χρειάζονται και προμηθεύονται οι καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών ή οικογενειακών αναγκών τους..."}
        Αυτή η προσέγγιση του Μανιάτη θα δικαιολογεί και τον τίτλο του βιβλίου του "από την θεωρία στην πράξη".

26α) Αυτό όμως σημαίνει ότι η ΟΔΕ οφείλει να διδάσκει:
       - Αφενός την Διοίκηση των Επιχειρήσεων, δηλαδή την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση της επιχείρησης, 
       - Αφετέρου την επιχειρηματική δραστηριότητα και την ιδιότητα με την οποία συμμετέχουν κατά περίπτωση οι  εμπλεκόμενες Διοικήσεις των
         Επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς!
       Δηλαδή, όπως έχω ήδη αναφέρει αναλυτικά στα κείμενα μου, οι επιχειρήσεις εμπλέκονται στην αγορά ως: "Παραγωγός", "Αποστολέας", "Παραλήπτης",
       "Εντολέας", "Πωλητής", "Μεταφορέας", "Αγοραστής", "Αποθηκευτής", "Διαμεταφορέας"... και ζητώ συγνώμη αν παρέλειψα κάποιους...  
       Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι κάθε μια από τις παραπάνω επιχειρήσεις, (ανεξάρτητα με πιο αντικείμενο εργασιών ή με ποιά ιδιότητα εμπλέκονται στην
       λειτουργία της αγοράς), έχουν καθεμιά την δική της "Διοίκηση" - "Διαχείριση" - "Manager" - "Management" - "Κουμανταδόρο"...  

26β)   Προσθήκη 21.06.2023 γιατί ερωτήθηκα:
       Ναι... πράγματι ο Christopher στην σελίδα 19 αναφέρεται στο υπόμνημα του 1982 της Booz, Allen and Hamilton και στους:
       {"αλληλοσυγκρουόμενους στόχους των βασικών τμημάτων μιας εφοδιαστικής αλυσίδας (προμηθειών, παραγωγής, διανομής* και πωλήσεων*), που 
       δεν ήταν πλέον ιδιαίτερα αποδοτική".}  

      Όμως εδώ, όπως προανέφερα, γίνεται λόγος για τις βασικές λειτουργίες, (εκμετάλλευση & συναλλαγές), μιας μόνο  βιομηχανικής επιχείρησης.
      Επομένως εδώ η έννοια "εφοδιαστική αλυσίδα" αφορά δίχως άλλο στην αρμοδιότητα της Διοίκησης αυτής της βιομηχανικής επιχείρησης, στο να
      συντονίσει "αποδοτικά" αυτές τις εσωτερικές λειτουργίες, (εκμετάλλευση) και τις συμβάσεις που καταρτίζει με τους πελάτες και τους προμηθευτές της,
      δηλαδή τις συναλλαγές της.

      Όμως η ΑΒΣΠ δίδαξε αναλυτικά 20 χρόνια προ του 1982 πάνω σε αυτό το θέμα πχ για τις "προμήθειες", την "παραγωγή κατά φάση", την "παραγωγή
      συνεχούς ροής", την "Διοίκηση των Αποθεμάτων", το "πρότυπο κόστος", τις "αποκλίσεις", τις "πωλήσεις", την "παραγωγικότητα", την "αποδοτικότητα",
      την "ενοποίηση ισολογισμών, κλπ... 
      Άρα κατέχουμε διαχρονικά όλα αυτά τα "βασικά της εφοδιαστικής αλυσίδας", που αναφέρει ο Christopher στο βιβλίο του, (πρώτη έκδοση 2007) και
      μάλιστα 40 χρόνια πιο πριν από αυτούς!
  
      * Σε ότι αφορά ειδικότερα στην "διανομή" και στις "πωλήσεις" της Booz, Allen & Hamilton πρόκειται για οργανωτική διάρθρωση της βιομηχανικής
       επιχείρησης, την οποία η ΑΒΣΠ προσέγγιζε αναλυτικότατα ως "λειτουργία της διαθέσεως", τον ορισμό της οποίας επαναλαμβάνω: "Η λειτουργία της
       διαθέσεως περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων των δημιουργουμένων από την ολοκλήρωση της παραγωγής, μέχρι και της εισπράξεως της
       αξίας των πωληθέντων".   

      Έχω διαπιστώσει στις εργασίες φοιτητών ότι περιγράφουν ως "διοίκηση εφοδιαστικής αλυσίδας" αυτές ακριβώς τις διαπιστώσεις της Booz, Allen and
      Hamilton του 1982, που δίδαξε η ΑΒΣΠ την δεκαετία του 1960.  Δηλαδή την λειτουργική διάρθρωση, (πχ αγορές, παραγωγή, πωλήσεις, κλπ) και την
      λειτουργία "διοίκηση" μιας βιομηχανικής επιχείρησης...  
      Όμως...
      ...Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν δύο αλυσίδες, δηλαδή η "εφοδιαστική" και η "εφοδιασμού", μήπως θα πρέπει και οι εργασίες των φοιτητών να
      διευκρινίζουν σε ποιά "Αλυσίδα" αναφέρονται; Δηλαδή να δηλώνουν αν:
       - Η "αλυσίδα" του προϊόντος της εργασίας τους τερματίζει με τις πωλήσεις στην χονδρική, δηλαδή προς άλλες επιχειρήσεις - επαγγελματίες.
         Ή αν...
       - Η "αλυσίδα" του προϊόντος της εργασίας τους τερματίζει με τις πωλήσεις στην λιανική, δηλαδή προς τους καταναλωτές;  

 26γ)   Προσοχή!
       Για την σύγκλιση απόψεων με την αναφορά του Christopher στην Booz, Allen and Hamilton οφείλω να σχολιάσω και την  αναφορά του καθ. Μανιάτη
       για την "Ιστορία της Διοίκησης Εφοδιαστικής Αλυσίδας", που αναφέρεται στο βιβλίο του, σελίδα 33 και επικαλείται σχετικά το STEVENS INSTITUTE OF
       TECHNOLOGY".
        α) Καταρχήν η "ιστορία" της Supply Chain του STEVENS INSTITUTE OF TECHOLOGY αρχίζει το "1960s"!!!
        β) Δηλαδή την δεκαετία, που ήδη τις αναφορές αυτές του STEVENS INSTITUTE OF TECHNOLOGY τις δίδασκε ως "Βιομηχανικό Λογισμό" η ΑΒΣΠ!!!
           (Θυμίζω: Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός...)

      Άρα επιβεβαιώνεται και εδώ η διδασκαλία της ΑΒΣΠ, που είκοσι χρόνια πριν από το 1982 είχε διδάξει "τις διαπιστώσεις της Booz, Allen and Hamilton"
      για τον "Τελικό σκοπό" της βιομηχανικής επιχείρησης, που είναι...: "Η βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση χρησιμοτήτων στην κατανάλωση για την
      επίτευξη κέρδους". Κοντολογίς η εταιρεία Booz, Allen and Hamilton συμβούλευσε το αυτονόητο, δηλαδή να υπάρχει συνεννόηση και συντονισμός των
      επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των τμημάτων της ίδιας αυτής βιομηχανικής επιχείρησης. Όμως, αυτό,... συνιστά διαχρονικά την βασική αρμοδιότητα
      της Διοίκησης αυτής της επιχείρησης στο να σχεδιάζει, στο να συντονίζει και στο να ελέγχει την πιστή εκτέλεση των επιχειρηματικών σχεδίων που
      η ίδια έχει αποφασίσει για να έρθει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, δηλαδή η επίτευξη κέρδους! 

26δ)  Μεταξύ μας, όμως, η αναφορά αυτή του Christopher στο βιβλίο του για την Booz, Allen and Hamilton συνιστά κουτσομπολιό και παραπληροφόρηση,
         γιατί:
        α) Ο όρος "αλυσίδας" του 1982 αφορά στην Οργάνωση και Διοίκηση μιας μόνο βιομηχανικής επιχείρησης, που όχι μόνο ήταν ήδη 20 χρόνια
            πρωτύτερα του 1982 αντικείμενο διδασκαλίας της ΑΒΣΠ, αλλά συνιστούσε ευρύτερα διεθνώς και ένα διαχρονικά αναλυτικότατα διδασκόμενο
            επιστημονικό πεδίο Ο.Δ.Ε.. 
        β) Τα καταστατικά συστάσεως των επιχειρήσεων, (εκ του νόμου), περιλαμβάνουν το άρθρο "Σκοπός", στο οποίο περιγράφεται συνεκτικά η λειτουργική
            διάρθρωση της επιχείρησης και οι δράσεις των εργαζομένων για να επιτευχθεί ο Σκοπός συστάσεως κάθε επιχείρησης. Μάλιστα, με βάση αυτές τις
            δηλώσεις στο καταστατικό, λαμβάνει στην συνέχεια η επιχείρηση τον Κ.Α.Δ. (Κωδικό Άσκησης Δραστηριότητας) από την Δ.Ο.Υ..
            Όμως, χωνεύεται το σιγά - σιγά εσείς οι θεωρητικοί ότι: Κ.Α.Δ. για την "Διοίκηση ή Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" δεν υπάρχει! (...ή μάλλον
            υπάρχει στην επιστημονική φαντασία ορισμένων άσχετων με το επιστημονικό πεδίο Ο.Δ.Ε.!)
        γ) Ο Christopher έβγαλε την "αλυσίδα του 1982 της Booz, Allen and Hamilton" στην επιφάνεια και μάλιστα με 25 χρόνια καθυστέρηση, για να
            δικαιολογήσει την απουσία του από τις αλλαγές που συνέβησαν στην ΕΕ το 1993, γιατί το 1993 ήταν δέσμιος στο "Marketing" και στο "Logistics",
            που δίδασκε στο  Παν. Cranfield. 
        δ) Ο Christopher με την αναφορά "αλυσίδας" του 1982 στο βιβλίο του, (το 2007), επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά την γνώμη που έχω σχηματίσει
            για την αφεντιά του, δηλαδή ότι πρόκειται απλά για ένα δημοσιογράφο, που γράφοντας ασυναρτησίες μετάλλαξε προς ίδιο όφελος* το:
            - "Marketing του",
                σε
            - "Supply Chain του"!
        Κοντολογίς:
        Ο Christopher με την καθυστερημένη εμπλοκή του στην βιβλιογραφία  γύρο από τον όρο "εφοδιαστική αλυσίδα" βρέθηκε στην δύσκολη θέση και
        αμηχανία να δικαιολογήσει την μέχρι τότε, (2007), απουσία του. Όμως οι αναφορές του στο έτος 1982 και στο σχόλιο του στους Financial Times του
        έτους 1992 θα είχαν κάποια ουσία και επιστημονική βάση, αν ανέφερε και την Lieferkette = αλυσίδα εφοδιασμού του κανονισμού ΕΕ 2454/93 της
        Ευρωπαϊκής Ένωσης! (...την οποία έκανε γαργάρα! ...παρόλο που συγκλονιζόταν εκ βάθρων η παραγωγή και η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο
        έδαφος της ΕΕ!)

        *Ίδιο όφελος...
        ...Στο βιβλίο του Christopher αναφέρεται ότι είναι η 2η έκδοση Σεπτεμβρίου 2017 και ότι η 1η έκδοση είναι Οκτωβρίου 2007! Όμως στον πρόλογο του
        βιβλίου αναφέρεται επί λέξει: {"Όταν κυκλοφόρησε ή πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου, το 1992,* η αξιοποίηση των logistics και της διαχείρισης της
        εφοδιαστικής αλυσίδας βρισκόταν στα σπάργανα, παρότι οι ιδέες στις οποίες βασίζονται κυκλοφορούσαν από καιρό."}
        * Το ,1992, μεταξύ των δύο "μαύρων" κομμάτων στο βιβλίο, που εγώ εδώ για να δώσω έμφαση έθεσα "κόκκινα"...
        ...είναι δίχως  αμφιβολία παραπλανητικά, γιατί η πρώτη έκδοση του βιβλίου ήταν του έτους 2007. Όμως ο Christopher με την συγκεκριμένη αναφορά
        του στο έτος 1992 και τον τρόπο που το αποτύπωσε στο βιβλίο του, είχε την υστεροβουλία να ανασκευάσει και να μεταλλάξει τις απόψεις και την
        διδασκαλία του Marketing και να το παίξει... "παλιός", ήδη από το 1992 και στην "Supply Chain"! 

        Αυτό γιατί το 2007 που ο Christopher είχε γράψει την πρώτη έκδοση του βιβλίου του θα ήταν απλώς του συρμού, - της μόδας -..., γιατί όλος ο κόσμος
        ανάλωνε ήδη προ 10 και πλέον ετών πολύ μελάνι, για να γράφει με κίνητρο τον κανονισμό ΕΕ 2454/93 για την "Supply Chain"!...
        Θυμίζω: Οι πρώτες συγγραφές βιβλίων για την "Supply Chain", (περίπου 50 που εγώ έχω συγκεντρώσει), αρχίζουν όλες τους μετά το 1995 - 96.
        Ερωτάται επομένως:
        Όποιες ιδέες και να κυκλοφορούσαν το 1992 ο Christopher δίδασκε στο Πανεπιστήμιο Granfield "Marketing & logistics"... Άρα και  η αναφορά του
        Christopher "για τις ιδέες που κυκλοφορούσαν από καιρό" ήταν μια δικαιολογία για να εγκαταλείψει και να παραποιήσει το "Marketing του" και να το
        γυρίσει το 2007 στην "Supply Chain του" = τρέχα γύρευε!!!...

            Προσοχή όμως στο γεγονός ότι το 2007 ο Christopher αναφέρει στο βιβλίο του 89 παραπομπές, εκ των οποίων 22 αναφέρουν τον όρο "Supply Chain",
        οι οποίες μάλιστα είναι όλες τους μετά το 2000! Όλες οι άλλες παραπομπές αφορούν γενικά και αόριστα στην λειτουργία της αγοράς, δηλαδή στο
        Marketing.
        Άρα, αν ο Christopher ως Δημοσιογράφος και καθηγητής Marketing ανέφερε στο βιβλίο του το 2007 τις δικές του απόψεις στην "Supply Chain" του
        1992 και της Booz Allen & Hamilton του 1982, με κριτική και σχόλια για τις προσεγγίσεις των άλλων, (όλες μετά το 2000), τότε θα είχα υλικό στην
        διάθεση μου, για να κρίνω την επιστημονική γνώση του Christopher πάνω στην λειτουργία της αγοράς. Όμως...
        ... όλο το βιβλίο του Christopher είναι "Marketing" που το έχει μεταλλάξει σε "Supply Chain", αναφέροντας σχετικά ότι οι άλλοι 67 των παραπομπών
        του έχουν γράψει πάνω στο Marketing, δηλαδή στην Μακροοικονομική προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς.  
        Απόδειξη: 
        Ο Christopher στην σελίδα 20 "υιοθετεί" ένα ορισμό διαχείρισης της Εφοδιαστικής αλυσίδας! Όμως... πού είναι ο δικός του ορισμός; ίσως του 1992;
        Δεν τολμά να δώσει ακόμα και το 2007 ένα σαφή ορισμό, αλλά περιγράφει αντί ορισμού γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς. Αυτό βέβαια
        συμβαίνει γιατί ξέρει ότι η "Supply Chain" και η "διαχείριση" της είναι Μικροοικονομική έννοια της ΕΕ, που ορίζει τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς
        και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, που οφείλουν να εφαρμόζουν τις ισχύουσες διατάξεις. Άρα η κάθε ορισμού και προέλευσης "Supply Chain" πρέπει να
        προσεγγίζεται και να διδάσκεται ως "Επιχειρησιακός Λογισμός" από το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, χωρίς βέβαια να να πλατειάζει θεωρητικά, γενικά και
        αόριστα σαν "Marketing" ή σαν "Logistics"...

        Με την ευκαιρία οφείλω να θυμίσω στους παλιούς και να ενημερώσω τους νέους ότι ο όρος "αλυσίδα" υπήρχε στην διδασκαλία της ΑΒΣΠ και ήταν
        ευρύτερα γνωστός στην αγορά, πχ ως "αλυσίδα καταστημάτων", που όλα λειτουργούσαν ως μια επιχείρηση, δηλαδή με τον ίδιο ΑΦΜ.
        Η διαφορά όμως με την μετέπειτα Lieferkette = "αλυσίδα εφοδιασμού" της ΕΕ είναι ότι η αλυσίδα της ΕΕ έχει ως "κρίκους" διαφορετικές
        επιχειρήσεις, που εμπλέκονται στις συμβάσεις, για να παραχθούν και να κυκλοφορήσουν τα εμπορεύματα στην αγορά με εφαρμογή των
        κανονισμών της ΕΕ, για να διατεθούν τελικά στην κατανάλωση...
        Ερωτάται:
        Οι επιχειρήσεις "Supply Chain" των θεωρητικών, που όλοι τους πλακώσανε μετά το 1996  να μας παραμυθιάζουν, με πόσους ΑΦΜ λειτουργούν; Πχ:
       
         α) Με έναν ΑΦΜ;  
            - όπως πχ ένα σούπερ μάρκετ με πολλά καταστήματα στην Χώρα μας; Όμως τότε έχουμε μια "αλυσίδα" καταστημάτων...
            - Ή, ίσως περισσότερες βιομηχανικές μονάδες - εγκαταστάσεις - στην ίδια χώρα της ίδιας  βιομηχανικής επιχείρησης; Όμως τότε ανεξάρτητα του
               "αλυσοδεσίματος", που έχει οργανώσει η Διοίκηση αυτής της Επιχείρησης, όλες οι εγκαταστάσεις λειτουργούν με τον ίδιο ΑΦΜ!             
             
        β) Με πολλούς ΑΦΜ διεθνώς, έναν για κάθε επιχείρηση; Όμως τότε πρέπει να ερευνηθεί αν όλες αυτές οι επιχειρήσεις ελέγχονται από μια Ιθύνουσα -
            Πολυεθνική  Επιχείρηση... 

        γ) Με πολλούς ΑΦΜ διεθνώς, έναν για κάθε επιχείρηση; Όμως τότε θα πρέπει να διαπιστωθεί:
            - αν άλλες επιχειρήσεις ελέγχονται από διαφορετικές Ιθύνουσες  επιχειρήσεις, ή
            - αν ίσως άλλες επιχειρήσεις λειτουργούν με νομική αυτοτέλεια και οικονομική αυθυπαρξία...
            Όμως τότε ίσως έχουμε για ένα προϊόν πολλές εμπλεκόμενες "διοικήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας", όσες και οι Διοικήσεις των εμπλεκομένων
            επιχειρήσεων!!!

            Όμως εδώ πρέπει να αναφερθεί το κουτσομπολιό του Christopher, που σχολιάζει στην σελ. 312 την υποχρέωση της "SKF":
            - {"να γίνει πιο ευέλικτη, ιδιαίτερα ως προς την εφοδιαστική της αλυσίδα"}.
            Μάλιστα αυτό θα το επετύγχανε με:
             - {την στενότερη συνεργασία με προμηθευτές που θέλουν και είναι σε θέση να ευθυγραμμίσουν τις διαδικασίες τους με αυτές τις SKF".}
            Ερωτάται: Πώς "ευθυγραμμίζονται οι διαδικασίες" της πολυεθνικής επιχείρησης SKF με τους προμηθευτές της; 
            Απαντώ: Απλά τους εξαγοράζει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών τους και τους εντάσσει:... "στον εξαρχής σχεδιασμό ενός διατεταγμένου
            συγκροτήματος επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό την βάση σχεδίου παραγωγή και διάθεση στην διεθνή αγορά συγκεκριμένων προϊόντων της",
            όπως το δίδαξε προ 60 ετών η ΑΒΣΠ. 
            Ευχαρίστως θα δεχόμουν σχόλιο από διδάσκοντες "Marketing", "Logistics" και "Supply Chain", για το πώς αντιλαμβάνονται τις "ευθυγραμμίσεις"
            του Christopher;
            Αυτό γιατί εγώ, δυστυχώς, έχω αμυδρή γνώση μόνο για τις "ευθυγραμμίσεις" ελαστικών του βουλκανιζατέρ ο "Λάκης"...
           
            Ο φοιτητής ΟΔΕ όμως, ανεξάρτητα από το τεχνοκρατικό - πρακτικό σχόλιο μου, αντιλαμβάνεται την διαφορά της θεωρίας "Marketing" & "Supply
            Chain", σε σύγκριση με το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ!
             Δηλαδή:
            - Στην ΟΔΕ υπάρχουν εξαγορές ή συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, ανταλλαγές μετοχών ή ο από κοινού έλεγχος  μιας επιχείρησης, κλπ... 
            Αντίθετα:
            - Στο "Marketing" ή στο "Supply Chain" υπάρχει γενικόλογη και αόριστη προσέγγιση της λειτουργίας της αγοράς, δηλαδή κουτσομπολιό, όπως πχ
               αναφέρει ο Christopher στις σελίδες 248/249 για την Lever Europe, που: {"μείωσε σε όλη την Δυτική Ευρώπη τα εργοστάσια της από 16 σε 11"}.
               Όμως... αυτήν την ίδια την επιχειρηματική απόφαση ποιός την έλαβε; Η απόφαση αυτή δηλώνω εγώ ότι ελήφθη από την "Πολυεθνική Lever",
               από τον φορολογικό Παράδεισο, εκεί δηλαδή που έχει την έδρα της, η οποία "Πολυεθνική Lever" ως Ιθύνουσα Επιχείρηση πλέον, έδωσε στην 
               θυγατρική της "Lever  Europe" την σχετική εντολή.
              Κατά τα παραπάνω, όμως, η "εντολή" έφυγε από την έδρα της Ιθύνουσας - Πολυεθνικής Lever ως οδηγία προς τα στελέχη της Πολυεθνικής που
              συμμετέχουν πλειοψηφικά στο ΔΣ της Lever Europe. Σας θυμίζω: Η ΑΒΣΠ περιέγραφε αυτά τα στελέχη ως: {"τους έχοντες αντικειμενικότερη 
              αντίληψη των πραγμάτων"}.
              Επιπλέον η ΑΒΣΠ δίδασκε στην "Λογιστική Εταιρειών" την καταχώρηση των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές. Για να είμαι δίκαιος
              αναφέρω ότι αντίστοιχα και ο Ιωάννης Χρυσοκέρης στην Ανωτάτη Εμπορική (ΑΣΟ&ΕΕ) δίδασκε στην "Λογιστική των Εμπορικών Εταιρειών" τις
              μεταβολές στην λειτουργία συνολικά των επιχειρήσεων, πχ σύσταση, αύξηση ή μείωση κεφαλαίου, πώληση πχ των μετοχών, την  συγχώνευση,
              την λύση, κλπ... 
                 
            Άρα,    
            Μήπως όμως κάποια στιγμή θα πρέπει αντί της θεωρείας  Supply Chain να γίνει λόγος στην ΟΔΕ για το θεσμοθετημένο περιβάλλον λειτουργίας
            της αγοράς; Δηλαδή:
            - ότι η αγορά λειτουργεί κυρίως για την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης και συμβάσεων έργου; 
            - ότι η αγορά λειτουργεί με την εμπλοκή όλων των σύννομα λειτουργουσών επιχειρήσεων;
            - ότι η αγορά λειτουργεί με την εφαρμογή των κανόνων που έχει ορίσει η πολιτεία; 
        Τέλος της προσθήκης.

27) Τέλος, ξεκαθαρίζω και το θολό τοπίο ως προς την πατρότητα του όρου "Lieferkette" / "Chaine d' approvisionnement", που όρισε και θεσμοθέτησε 
      πρώτη στον κόσμο η ΕΕ!!! Οι θεωρητικοί αναφέρουν ότι ο όρος "Supply Chain" αναφέρεται σε ένα άρθρο του δημοσιογράφου Martin Christopher, που
       δημοσιεύτηκε στους Financial Times το 1992... Όμως,... το 1992 βούιζε όλη η Ευρώπη με το κείμενο του μετέπειτα κανονισμού ΕΕ 2454/93, που ήταν
       ήδη σε  διαβούλευση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ!
       Προσοχή όμως!
       Η ΕΕ με τον κανονισμό της 2454/93 δεν περιέγραψε την εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, ούτε όρισε με τον όρο "Lieferkette" σε αυτόν τον
       κανονισμό γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς, αλλά θεσμοθέτησε τους κανόνες της εμπλοκής των προσώπων, που συμμετέχουν στις
       διαδικασίες αγορών, πωλήσεων, εισαγωγής, εξαγωγής, αποθήκευσης, μεταφοράς, κλπ και γενικότερα των συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων και 
       των δράσεων των στελεχών τους για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, εντός του εδάφους της Ενωμένης πλέον Ευρώπης! ("έδαφος" της ΕΕ
       είναι η Γη, ο αέρας και η θάλασσα.)
       Άρα, ο όρος "Supply Chain" στο δημοσίευμα των Financial Times συνιστά ένα επίσημο όρο που τέθηκε σε κανονισμό της ΕΕ, που θα σχολιάστηκε
       αρχικά στην επικαιρότητα ως σημαντική μεταβολή στην λειτουργία της αγοράς της Ευρώπης, επιπλέον, θα δημοσιεύτηκε και θα σχολιάστηκε και
       σε πολλά άλλα οικονομικά περιοδικά και εφημερίδες της εποχής γύρο από το έτος 1992 και το 1993! 
       
       Προσθήκη 23.11.2023
       Επειδή το θέμα είναι σοβαρό το έψαξα σχολαστικά και εντόπισα στην βιβλιογραφία του βιβλίου των Sunil Chopra & Peter Meindl το εξής:
       α) 106 βιβλία ή περιοδικά που αναφέρουν τον όρο "Supply Chain", εκ των οποίων 5 - 6 μετά το 1997 - 8 και όλα τα άλλα μετά το 2000.
       β) 120 βιβλία ή περιοδικά που δεν αναφέρουν τον όρο Supply Chain τα πιο πολλά εκ των οποίων και προ του 1993.
       γ)  3  περιοδικά:
           - το 1ο "Managing Supply Chain Inventory",  Άνοιξη 1992" σελ. 65 - 73,
           - το 2ο το 1993 "Academic Publishers", σελ. 45 - 65
           - το 3o  1994 "Harvard Business Review" (Μάιος - Ιούνιος 1994), σελ. 83 - 93.
           Στα παραπάνω 3 προσθέστε και τους "Financial Times" του Λονδίνου του 1992, από το βιβλίο του Christopher...
       Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι ό "τύπος", δηλαδή τα περιοδικά και οι εφημερίδες δεν "παράγουν" ρυθμίσεις για την οικονομία ή την πολιτική, αλλά απλά
       δημοσιεύουν και γνωστοποιούν στο κοινό τις μεταβολές που θεσμοθετούνται από τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας και σε ότι μας αφορά εδώ όλες στις
       ρυθμίσεις της ΕΕ για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της Ενωμένης Ευρώπης.  
           
27α) Τώρα, αν στην συνέχεια θέλησαν διάφοροι θεωρητικοί τρίτων χωρών να ασχοληθούν όψιμα, (όπως διαπίστωσα στην αναλυτική προσέγγιση του όρου 
       στο βιβλίο του καθ. Μανιάτη, μετά από 3 - 4 χρόνια από το 1993), με την λειτουργία της αγοράς υπό τον όρο "Lieferkette", (= Supply Chain), της ΕΕ,
       μικρή σημασία έχει. Το γεγονός είναι ότι οι όψιμοι "Γκουρού Εφοδιαστικής Αλυσίδας" πρέπει να αποφασίσουν:
       α) Ή να δηλώσουν γιατί ήταν λουφαγμένοι για πολλές δεκαετίες πριν το 1993 και αγνοούσαν, δηλαδή έκαναν γαργάρα, την "Supply Chain" και το
           "Management" της; 
       β) Ή, να παραδεχτούν, ότι το έναυσμα για να πλακώσουνε όλοι τους ομαδικά να περιγράφουν την λειτουργία της αγοράς ως "Supply Chain", τους το
           έδωσε μετά το 1993 η ΕΕ!
       γ) Ή να φροντίσουν να διαστείλουν το πεδίο εφαρμογής στην διδασκαλία τους για την "Lieferkette" = "Supply Chain"! Δηλαδή να δηλώνουν, σε ποιά
           χώρα συγκεκριμένα ρυθμίζονται και εφαρμόζονται οι προσεγγίσεις της "Εφοδιαστικής Αλυσίδας" που διδάσκουν; Πχ σε μια χώρα της ΕΕ; Ή σε κάποια
           από τις δέκα χώρες, που παράγονται τα τζιν της Πολυεθνικής, όπως μας ενημέρωσε ο Christopher στο βιβλίο του; Ή ίσως εφαρμόζονται στην χώρα
           που είναι εγκατεστημένη η έδρα κάθε Πολυεθνικής Επιχείρησης;  

28)  Ο φοιτητής ΟΔΕ θα πρέπει όμως να έχει στο μυαλό του, το γεγονός ότι η "Αλυσίδα" της ΕΕ προσεγγίζεται μόνο Μικροοικονομικά*, δηλαδή μέσα από
       το θεσμοθετημένο πλαίσιο της ΕΕ, που ρυθμίζει με τους κανονισμούς της, τόσο την ιδιότητα, (πχ ως Αγοραστής, Πωλητής, Εντολέας, Αποστολέας,
       Παραλήπτης, Μεταφορέας, κλπ), με την οποία εμπλέκονται κατά περίπτωση οι επιχειρήσεις στην αγορά, όσο και τις κάθε είδους συναλλαγές μεταξύ των
       επιχειρήσεων στην λειτουργία της αγοράς της Ενωμένης Ευρώπης.
       Άρα στα ΑΕΙ πρέπει να διδάσκονται 2 ειδών "Management":
        α) Αφενός το "Management" των επιχειρήσεων που ασκούν οι Διοικήσεις των Επιχειρήσεων στα στελέχη και στις επιχειρήσεις που ελέγχουν. Δηλαδή 
            εδώ πρόκειται για το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ.
        β) Αφετέρου το "Management" της ΕΕ, που επιβάλει με κανονισμούς, όλους τους κανόνες που οφείλουν να εφαρμόζουν ακόμα και  οι Διοικήσεις των
            Ιθυνουσών - Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, για να εκτελέσουν τον Σκοπό συστάσεως και λειτουργίας των επιχειρήσεων που ελέγχουν...
        ...Άρα, το "Marketing" και το "Supply Chain" έχουν "Management" μόνο στην επιστημονική φαντασία του Christopher και των τριτοκοσμικών 
           κολαούζων του! Όπως επίσης πχ και σε όψιμους "Supply Chain Manager-μανατζίδες", ή "Γκουρού"  διαφόρων Forum, Intistute, κλπ, των ΗΠΑ...
        ...Αυτό γιατί το "Management" ασκείται αποκλειστικά και μόνο από την (νόμιμα δημοσιευμένη) Διοίκηση κάθε επιχείρησης, ή, σε ότι αφορά
        συνολικά στην λειτουργία της αγοράς, από τις Διοικήσεις των Επιχειρήσεων!!!

28α) Προσοχή

       Σας δίνω ένα απλό καθημερινό παράδειγμα για να διαπιστώσετε την διαφορά Μίκρο - & Μακροοικονομικής προσέγγισης της λειτουργίας της αγοράς:
       Σημειώστε ότι "Μικροοικονομική" σημαίνει την μελέτη και ανάλυση μέσα από την λειτουργία μίας μόνο επιχείρησης, από την οποία συνάγονται και               λογιστικές εγγραφές. Αντίθετα "Μακροοικονομική" σημαίνει μέσα από την μελέτη και ανάλυση συνολικά της λειτουργίας της αγοράς, από την οποία
       δεν συνάγονται λογιστικές εγγραφές. 
      Οι φοιτητές ΟΔΕ έχουν διαπιστωμένο ότι οι θεωρητικοί προσεγγίζουν πχ την εισαγόμενη έννοια “Cross Docking” Μακροοικονομικά, γιατί την
      περιγράφουν γενικά και αόριστα σε δεκάδες σελίδες, δίχως από την περιγραφή και τις προσεγγίσεις τους να μπορεί να συναχθεί έστω και ένα       
      λογιστικό γεγονός. 
  
29) Όμως προσοχή!...
       ...Η ξενόφερτη έννοια "Cross Docking" είναι διαχρονικά γνωστή στην χώρα μας, οριζόταν όμως από το ελληνικό Τελωνείο, άρα και από τις ελληνικές 
       επιχειρήσεις Μεταφοράς και Διαμεταφοράς ως “προσωρινή εναπόθεση”. Ιδού προς απόδειξη ενδεικτικά ένα από τα πολλά παραδείγματα εφαρμογής
       και το λογιστικό γεγονός που συνάγεται από αυτήν:
       Όταν εκφορτώνεται πχ ένα εμπόρευμα από φορτηγό αυτοκίνητο και κατά την εκφόρτωση εντοπιστεί ένα επικίνδυνο εμπόρευμα, πχ εκρηκτικό,
       εύφλεκτο, κλπ, που απαγορεύεται η αποθήκευση του στην συγκεκριμένη αποθήκη, τότε αυτό δεν εισάγεται με λογιστική εγγραφή στην αποθήκη αυτή,         αλλά παραμένει στη μπάντα (στην άκρη), σε καθεστώς “προσωρινής εναπόθεσης”.
       Στην συνέχεια "εξοφλείται" το φορτηγό, δηλαδή υπογράφεται από τον παραλήπτη στην φορτωτική ότι παρέδωσε χωρίς ελλείμματα το φορτίο και:
        α) διενεργείται η λογιστική εγγραφή εισόδου όσων εμπορευμάτων εισήχθησαν στον συγκεκριμένο αποθηκευτικό χώρο, και...
        β) ...μεταφέρεται το επικίνδυνο εμπόρευμα στην “αποθήκη ευφλέκτων”, όπου εκεί πλέον διενεργείται και η λογιστική εγγραφή εισαγωγής του
           συγκεκριμένου επικίνδυνου εμπορεύματος σε αυτόν, τον προβλεπόμενο από την νομοθεσία, αποθηκευτικό χώρο, γνωστό ως  "επικινδύνων". 
           (Η "RID" και η "ADR" είναι οι διεθνείς συμβάσεις που ρυθμίζουν στην σιδηροδρομική και στην οδική μεταφορά την διαχείριση των επικινδύνων
           εμπορευμάτων. Βλέπε και σε άλλα σχόλια και στα 2 βιβλία μου.)

29α)  Προσθήκη 16.06.2023 γιατί με ρωτήσατε:
        Μια άλλη περίπτωση είναι πχ κατά την εκφόρτωση του φορτηγού για την εισαγωγή του φορτίου στον αποθηκευτικό χώρο, να εντοπιστεί πχ μια
        παλέτα με ζουλιγμένα και κατεστραμμένα είδη. Σε αυτήν την περίπτωση τίθεται η παλέτα σε καθεστώς "προσωρινής εναπόθεσης" και συνεχίζεται
        κανονικά η εκφόρτωση του φορτηγού και η λογιστική εισαγωγή του υπόλοιπου φορτίου στον αποθηκευτικό χώρο. Στην συνέχεια αρχίζουν οι   
        διαδικασίες, (πρωτόκολλα), καταγραφής των ζημιών, κλπ και γίνεται η εισαγωγή με λογιστική εγγραφή στον αποθηκευτικό χώρο των ειδών που ήταν
        άθικτα και βέβαια συντάσσονται τα πρωτόκολλα ζημιών, καταχωρούνται οι σχετικές λογιστικές εγγραφές  για τα κατεστραμμένα είδη και εγείρονται οι
        αγωγές για αποζημιώσεις, κλπ... 
 
29β) Αντίστοιχα έχουμε και περίπτωση "προσωρινής εναπόθεσης" όταν πχ ο αποθηκάριος κατεβάζει μια παρτίδα πουλημένων από τα ράφια, την συσκευάζει
       και την αποθέτει στην ράμπα. Φυσικά εδώ εκτελεί λογιστική εγγραφή, (με παραστατικό το τιμολόγιο πώλησης που εκδόθηκε), η οποία όμως εγγραφή 
       "οριστικοποιείται", αμέσως μετά την παράδοση της παρτίδας στο φορτηγό, με παραστατικό μάλιστα το Έγγραφο Μεταφοράς που εκδόθηκε! 
       Το παραστατικό της λογιστικής εγγραφής που δείχνει την συνέχεια της πορείας - "αλυσίδας" του εμπορεύματος είναι φυσικά το "Έγγραφο Μεταφοράς",
        δηλαδή η "Φορτωτική".
        Όμως υπάρχουν και άλλα έγγραφα "αλυσοδέσεως", ως πχ "η απόδειξη παραλαβής του Διαμεταφορέα, ("Uebergabeschein"), η "Εκχώρηση", (Zession -
        cession), η "Διατακτική εις διαταγήν", (Auslieferungschein), κλπ...  Το βέβαιο είναι ότι "Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας" δίχως την έκδοση των 
        προβλεπόμενων φορολογικών στοιχείων και την καταχώρηση τους στα λογιστήρια των εμπλεκομένων επιχειρήσεων δεν υπάρχει!
        Οι θεωρητικοί όμως μην απογοητεύεστε και ζήστε στην εικονική σας πραγματικότητα, δηλαδή στην κοσμάρα σας, γιατί μέσα στην άγνοια σας για την
        θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς, θεωρείτε ότι έχετε το αλάθητο και  ότι μπορείτε να παίζετε ταυτόχρονα σε δύο ταμπλό: στο "Marketing σας"
        και στο "sourloulou Supply Chain Management σας"!

29γ) Οι φοιτητές πρέπει να λάβουν υπόψη ότι γνωρίζω και δούλεψα "προσωρινή εναπόθεση" ήδη προ 55 - 60 ετών σαν έφηβος υπάλληλος τότε της
        "Δάνζας" και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπως πχ στην "άμεση παράδοση", στην "μεταφόρτωση"*, στην "προσωρινή εισαγωγή", στην "μηδέν
        αποβίβαση", κλπ.
        (* Ο κ. Μπινιώρης αναφέρεται σε Παράρτημα στην σελίδα 110 στο πεδίο "Μεταφόρτωση", στο Κεφάλαιο 4: "Μεταφορές", δηλώνοντας ότι: {... είμαστε 
           υποχρεωμένοι να δημιουργήσουμε ανάλογους σταθμούς μεταφόρτωσης.} Εγώ αυτούς τους "σταθμούς" τους έζησα και δούλεψα πριν από 50 χρόνια
           στην Γερμανία και στην Γαλλία κατά την διάρκεια της μετεκπαίδευσης μου στην Ευρώπη ως: "Umschlagsplaetze" & "Lieu de transbordement"! Άρα
           το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι ο Μπινιώρης στο βιβλίο του βρήκε και αντέγραψε από κάπου κάποιους αριθμούς που τους απεικόνισε σε
           σχήματα και μεγέθη και νομίζει ότι διδάσκει στους φοιτητές για την "Μεταφόρτωση". Λίγος περισσότερος σεβασμός στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ δεν
           θα έβλαπτε κ. Μπινιώρη!)  
        Άρα είμαστε πιο μπασμένοι στην "προσωρινή εναπόθεση" από τους ξένους, γιατί εκείνοι πήραν τον όρο από εμάς και τον μετάφρασαν στην γλώσσα
        τους σαν "Cross Docking"! 

29δ) (Στο Γλωσσάριο του βιβλίου του Christopher αναφέρεται ο όρος: {"Cross Docking" = προσωρινή εναπόθεση}. Πέραν του ότι η μετάφραση του όρου
        είναι δική μου και την αναφέρω στα 2 βιβλία και στα κείμενα μου, εγώ δεν θυμάμαι να υπάρχει ό όρος "προσωρινή εναπόθεση", (Cross Docking), στις
        420 σελίδες της μετάφρασης του βιβλίου του Christopher! Γιατί επομένως αναφέρθηκε στο "γλωσσάριο" του βιβλίου; Μήπως έγινε με πρωτοβουλία
        των μεταφραστών, για να αναβαθμίσουν το περιεχόμενο του βιβλίου; Πάντως παρακαλώ όποιον εντοπίσει τον όρο "προσωρινή εναπόθεση" ή τον όρο
        "Cross Docking" αμετάφραστο ή και τις αναφορές διαφόρων ειδικών περιπτώσεων στο βιβλίο του Christopher να με ενημερώσει σχετικά, γιατί δεν έχω
        το κουράγιο να διαβάσω - μελετήσω - άλλη μια φορά το βιβλίο.
        Πάντως,:
        -  τόσο ο επιμελητής της έκδοσης: "Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.",
        - όσο και οι μεταφραστές: "Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε."...
        ...Όταν τους ρώτησα σχετικά έκαναν την πάπια!)

30) Διευκρινίζω ότι η ΑΒΣΠ είχε διδάξει τις έννοιες "Supply Chain" και "Cross docking" δίχως την χρήση αυτών των όρων ή κάποια παραφρασμένη
      μετάφραση τους στην ελληνική γλώσσα. Συγκεκριμένα η ΑΒΣΠ δίδαξε ότι η λειτουργία των επιχειρήσεων συνίσταται από τις δράσεις των εργαζομένων,
      διακρίνοντας μάλιστα ότι κάθε "δράση" εργαζομένου καθίσταται "αυτοτελής δράση", όταν από την ολοκλήρωση της συνάγεται λογιστικό γεγονός! 
      Ερωτάται λοιπόν:
      α) Από τις δράσεις "Cross Docking", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα; 
      β) Από τις δράσεις "Supply Chain", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς, συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα;
      γ) Από τις δράσεις "Marketing", όπου και όπως αυτές αναφέρονται από τους τριτοκοσμικούς θεωρητικούς συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα;
      δ) Από τις δράσεις "Logistics", που μας μοστράρουν οι δικοί μας θεωρητικοί στις φάτσες των βιβλίων τους, συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα; 
      ε) Από τις δράσεις "Μεταφόρτωσης", όπως μας τις διδάσκει ο Μπινιώρης συνάγονται ή όχι λογιστικά γεγονότα; 
 
30α) Απαντώ ο ίδιος:
        Προφανώς και δεν μπορούν να συναχθούν λογιστικές εγγραφές, γιατί όλες οι προσεγγίσεις των παραπάνω ξενικών εννοιών περιστρέφονται γύρο από 
        το επιστημονικό πεδίο "Marketing" που αφορά στην έρευνα και μελέτη, για την κατάκτηση της αγοράς και όχι βέβαια για την λειτουργία της Διοίκησης
        κάθε επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων και των "Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής", (ΚΑΔ).
       Στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ οφείλουν επομένως οι ακαδημαϊκοί να διδάσκουν:
       - Τόσο την εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, δηλαδή την "εκμετάλλευση",
       - Όσο και τις "συναλλαγές" μεταξύ των επιχειρήσεων, αλλά κυρίως και...
       - Τις φορολογικές υποχρεώσεις των Διοικήσεων των Επιχειρήσεων έναντι της Πολιτείας...
      ...Μάλιστα με τέτοιο σύννομο τρόπο, ώστε να συνάγονται και οι λογιστικές εγγραφές από τις δράσεις των εργαζομένων, (πχ από την
      κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης, έργου, κλπ με τους πελάτες και προμηθευτές), που ασκούνται για την επίτευξη
      του σκοπού συστάσεως και λειτουργίας της επιχείρησης! 
      Αντιλαμβάνεστε όμως ότι αυτή η αυτονόητη προσέγγιση λειτουργίας της αγοράς και των επιχειρήσεων δεν συμβαίνει, όσο οι φοιτητές μας διδάσκονται
      Μακροοικονομική επιστημονική φαντασία ή την εικονική πραγματικότητα "Supply Chain", "Logistics" και "Marketing" των τριτοκοσμικών θεωρητικών!...
       
30β) Θυμίζω:
       Ο Αλ Καπόνε δεν συνελήφθη επειδή "εφοδιαστικο-αλυσόδενε" ουίσκι και χρησιμοποιούσε όλα όσα δείχνουν οι θεωρητικοί στα σχήματα τους, πχ
      αεροπλάνα, καράβια, τραίνα, αποθήκες, γερανούς, αυτοκίνητα, κλπ, αλλά για φοροδιαφυγή! Δηλαδή δεν τηρούσε "Logistical System" = Λογιστήριο... 

      (Αξίζει να σημειώσω στο σημείο αυτό την σημασία που έδινε η ΑΒΣΠ για την εφαρμογή των φορολογικών κανόνων στην λειτουργία της Βιομηχανικής
      Επιχείρησης. Στο Κεφάλαιο 6 του Συγγράμματος του Δημ. Παπαδημητρίου "Βιομηχανικός Λογισμός" με τίτλο: {"Η Εφαρμογή του Κώδικος Φορολογικών
      Στοιχείων παρά τη Βιομηχανική Επιχειρήσει"} από τις σελίδες 617 - 709 προσέγγιζε τα πάντα που αφορούσαν στην τήρηση των φορολογικών κανόνων,
      τόσο σε ότι αφορά στην εσωτερική λειτουργία, πχ κοστολόγια, απογραφή, κλπ, όσο και στις συναλλαγές της Βιομηχανικής επιχείρησης.
      Σε ότι αφορά ειδικότερα στις συναλλαγές της επιχείρησης, ή αν θέλετε στα... "εφοδιαστικο-αλυσοδεσίματα" της, η ΑΒΣΠ προσέγγιζε αναλυτικά όλες τις 
      φορολογικές υποχρεώσεις της  επιχείρησης που αφορούν στις "αγορές", "πωλήσεις", "αγορών ή πωλήσεων για λογαριασμό τρίτων", "τηρήσεως του
      βιβλίου αποθήκης", ακόμα και λογαριασμούς δαπανών για την λήψη υπηρεσιών, πχ "μεταφοράς", "αναθέσεως εργασιών σε τρίτους", κλπ.) 

31) Προσοχή!
      Οι φοιτητές ΟΔΕ πρέπει να θεωρούν σήμερα την "προσωρινή εναπόθεση" σαν ένα κρίκο της "αλυσίδας εφοδιασμού" της ΕΕ. Αυτό γιατί η ΕΕ  επέβαλε
      και το "Logistical System", για να μην διακόπτεται ο αδιάλειπτος λογιστικός / φορολογικός έλεγχος, στα εμπορεύματα που είναι σε κυκλοφορία:
      α) Τόσο για την εκάστοτε θέση,
      β) Όσο και τον περιστασιακά Κάτοχο των εμπορευμάτων...!!!

32) Συνιστώ στους διδάσκοντες πληροφορική στις σχολές ΟΔΕ και βέβαια όσους διδάσκουν και για "χρησιμοποιούμενα λογισμικά στην Διοίκηση
      Εφοδιαστικής αλυσίδας", να ενημερωθούν για διδακτικούς λόγους από το Υπ. Οικονομικών, Γενική Διεύθυνση Τελωνείων, για την δυνατότητα της
      εισόδου στο Λογιστικό Σύστημα = Logistical System - Systeme Logistique, της ΕΕ. Αυτό γιατί οι φορολογικές αρχές εγκρίνουν υπό αυστηρές
      προϋποθέσεις τα Λογιστικά Συστήματα / προγράμματα Η/Υ, (λογισμικά;), που θα χρησιμοποιήσουν γενικά οι επιχειρήσεις και ειδικότερα οι ΕΟΦ.

33) Πολύ θα χαιρόμουν αν ενημερωνόμουν από τους οπαδούς του “Cross docking”, αν συμφωνούν ή διαφωνούν με την δική μου φορτηγατζήδικη
      προσέγγιση! Ή να δηλώσουν αν από το Cross docking τους συνάγονται ή όχι λογιστικές εγγραφές; Πάντως από το "Marketing" και το "Cross docking", 
     (αν υπάρχει ο όρος), του βιβλίου του Christopher δεν δύνανται να συναχθούν λογιστικές εγγραφές, γιατί πρόκειται για ένα ανούσιο, θεωρητικό και
      ανεφάρμοστο δημοσιογραφικό κουτσομπολιό. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις προσεγγίσεις Cross docking και των λοιπών "Γκουρού Αλυσίδας" των
      Η.Π.Α. και άλλων, ακόμα και δικών μας, γιατί αναφέρουν όλοι τους τριτοκοσμικές θεωρητικές ασυναρτησίες. 
     
34) Προσοχή: Ο Christopher δίδαξε αργότερα, (από το 1992 - 3), {"Marketing" και "Logistics"} στο Πανεπιστήμιο Cranfield - Αγγλία. Άσχετα βέβαια αν
      στην συνέχεια πάντρεψε στο βιβλίο του με 15 χρόνια καθυστέρηση και μάλιστα με κουμπάρο το "Logistics", (δηλαδή το Logistical System της ΕΕ),
      τον σουρλουλού όρο "Supply Chain Management" με τον όρο "Marketing", που διδασκόταν χωρίς "διοίκηση", (Management), ευρύτατα και διαχρονικά
      σε όλον τον κόσμο ...και βέβαια και από την ΑΒΣΠ ως: {"Marketing" = "ανάλυση και κατάκτηση της αγοράς"!} 
      Ερώτηση πρόκληση προς τους θεωρητικούς - Μηχανικούς, Ακαδημαϊκούς, και λοιπούς οπαδούς ή ουραγούς του Christopher και της "Supply Chain" του:
      1) Υπάρχει διαφορά στην προσέγγιση και ανάλυση λειτουργίας της αγοράς μεταξύ των εννοιών "Marketing" και "Supply Chain"; 
      2) Ποιά η διαφορά μεταξύ "Supply Chain" και "Supply Chain Management";
      3) Ποιά η διαφορά στην μετάλλαξη Christopher μεταξύ:
          3α) "Marketing & Logistics" των αρχών της δεκαετίας του 90, με το...
          3β) "Logistics & Supply Chain Management" των βιβλίων του, αρκετά χρόνια μετά το 2000; (το 2007...!)

                 Απαντώ: Στις αρχές του 90 δεν υπήρχε στην αγορά άλλο θεσμικό πλαίσιο, παρά μόνο ο κανονισμός 2454/93 της ΕΕ, που ανέφερε τον όρο
                 "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού". Άρα, αν ο Christopher εγκατέλειπε το "Marketing" του και το γύριζε ήδη το 1993 στο "Supply Chain", θα
                 γέλαγε μαζί του κάθε πικραμένος στην Ευρώπη. Επιπλέον θα αντιδρούσε για την μεταστροφή της διδασκαλίας του Christopher, (δηλαδή από το
                 "Marketing" στο "Supply Chain") και το ίδιο το  Παν. Cranfield, που θα ήταν εκτεθειμένο, τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και στους
                 ίδιους τους φοιτητές του. 

                 Όμως, από την στιγμή που οι θεωρητικοί τρίτων χωρών, πχ των ΗΠΑ, άρχισαν μετά το 1996 - 98 να εγκαταλείπουν το Marketing και σταδιακά
                 να προσεγγίζουν υπό τον πρωτόγνωρο όρο Lieferkette = "Supply Chain" της ΕΕ την λειτουργία της δικής τους αγοράς, δηλαδή πχ των ΗΠΑ,
                 έδωσε την ευκαιρία  και στον Christopher να το γυρίσει ετεροχρονισμένα και με ελαφρά πηδηματάκια:
                 - από το {"Marketing & Logistis"} του 1993 και μετά, που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Cranfield...
                 - ...στο {"Management & Logistics της Supply Chain"} του 2007 και μετά, του βιβλίου του...
                 Το μόνο όμως που κατάφερε ήταν να μπερδέψει τα μπούτια του!
                 (Ότι δηλαδή κατάφεραν και όλοι οι άλλοι τριτοκοσμικοί κολαούζοι των ρυθμίσεων της ΕΕ...)

       Καταλήγω με τα συμπεράσματα: 

       Οι φοιτητές ΟΔΕ θα πρέπει να ενημερώνονται προς ίδιο όφελος, για το επιστημονικό επίπεδο και τις προσεγγίσεις "Supply Chain" των τριτοκοσμικών
       θεωρητικών, μόνο και μόνο για να αντιλαμβάνονται πόσο κόβει το μυαλό, αλλά και την τεχνοκρατική γνώση πάνω στην λειτουργία της αγοράς, των
       πελατών, συνεργατών και ανταγωνιστών τους... Στην συνέχεια κατά την επαγγελματική τους σταδιοδρομία πρέπει να είναι προσεκτικοί και διακριτικοί,
       σε τρόπο ώστε να μην διακρίνεται το ειρωνικό χαμόγελο που διαγράφεται στο πρόσωπο τους, όταν θα ακούνε θεωρητικές μπιπ. Στην αγορά δηλαδή
       δεν εντασσόμαστε για να κάνουμε τους άλλους έξυπνους, αλλά για να τα οικονομήσουμε!...

       Εμένα πάντως δεν μου προξενεί απορία, το γεγονός ότι δεν εντόπισα στην βιβλιογραφία το έργο ενός Ευρωπαίου ειδικού συγγραφέα πάνω στο
       "Supply Chain Management". Ο λόγος κατά την γνώμη μου είναι ότι για την ΕΕ η Lieferkette = Supply Chain = Αλυσίδα Εφοδιασμού είναι από
       το 1993 θεσμοθετημένη και δεν αφήνει περιθώρια:
       α) Για την κατά την κρίση εκάστου ευρωπαίου ακαδημαϊκού να προσεγγίζει γενικά και αόριστα την λειτουργία της αγοράς της ΕΕ, όπως επίσης...
       β) Να περιγράφει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ διαφορετικά, δηλαδή όπως κρίνει ο ίδιος, ή με την αναφορά του
           τρόπου που είναι θεσμοθετημένη η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στις τρίτες χώρες, πχ Η.Π.Α., Αγγλία, κλπ.
     
       Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει στην χώρα μας, γιατί ορισμένοι καθηγητές προσπαθούν λαθεμένα κατά την γνώμη μου, να προσεγγίσουν την
       λειτουργία της αγοράς βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι το "Marketing" και το εισαγόμενο από τρίτες χώρες "Supply Chain". Γιατί όμως Κύριοι Ακαδημαϊκοί,...
       έχετε καταχωνιασμένη στα αζήτητα* την "Lieferkette" = "Supply Chain" = "αλυσίδα εφοδιασμού" του Κανονισμού ΕΕ 2454/93 της ΕΕ; 
       Απαντώ ο ίδιος:
       - Η "Αλυσίδα της ΕΕ πρέπει να προσεγγίζεται και να διδάσκεται με αυστηρή τήρηση του θεσμικού πλαισίου που όρισε η ΕΕ για την κυκλοφορία των
         εμπορευμάτων εντός της Ενωμένης Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται παρεκκλίσεις, αυτοσχεδιασμοί, απαξίωση και αδιαφορία πάνω στους
         κανόνες που οφείλουν να τηρούν εντός της ΕΕ οι Διοικήσεις των εμπλεκομένων επιχειρήσεων στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων. 
        Αντίθετα,
        - Οι ακαδημαϊκοί τρίτων χωρών είχαν την ευχέρεια να προσεγγίσουν υπό τον όρο "Lieferkette" της ΕΕ, που μετάφρασαν ως "Supply Chain" να ορίζουν
           θεωρητικά και αόριστα όπως φαντάζεται καθένας τους την λειτουργία της δικής του αγοράς! Το άσχημο όμως είναι ότι οι δικοί μας ακαδημαϊκοί,
           προφανώς "εκ παραδρομής", μας διδάσκουν συγκαλυμμένα στο θεωρητικό πεδίο Marketing την "Αλυσίδα" των τρίτων χωρών και παραβλέπουν την
           θεσμοθετημένη "Αλυσίδα" της ΕΕ και της χώρας μας!

       * Όταν ένα εμπόρευμα δεν παραλαμβανόταν από τον Εισαγωγέα μέσα τις προβλεπόμενες προθεσμίες, το Τελωνείο το ενέτασσε στα "αζήτητα" για λίγο
          χρόνο ακόμα και αν δεν εμφανιζόταν και τότε ο Εισαγωγέας για να το παραλάβει, το τελωνείο το έβγαζε σε πλειστηριασμό. 
       
       Κοντολογίς, πχ:
       Ένας δικός μας καθηγητής  Πανεπιστημίου, ο κ. Σπύρος Μπινιώρης του Παν. Δυτ. Αττικής, εφαρμόζοντας την τακτική Christopher για να μεταλλάξει και
       αυτός με ελαφρά πηδηματάκια το 2004 το "Marketing" σε "Supply Chain", γράφει επί λέξει στην σελίδα 2 του συγγράμματος του:
       {Έτσι, εκτός από τις μορφές χρησιμότητας που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο και με τις οποίες ασχολείται ο κλάδος του Marketing,
         γίνεται άμεση ανάγκη για ορθολογική αλλά και αποτελεσματική διαχείριση* όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην δημιουργία χρησιμότητας 
         τόπου και χρόνου. Η μελέτη* όλων αυτών των ενεργειών που τελικά προσδίδουν αξία χρόνου* και τόπου* στο τελικό προϊόν είναι το αντικείμενο
         σπουδής της Διαχείρισης της Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics ή Supply Chain Management), το οποίο διαπραγματεύεται το σύγγραμμα αυτό.}     
         (* Βλέπε σχόλιο για τις λέξεις αυτές παρακάτω, στο βιβλίο του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ...)         

         Μια πρώτη γενική παρατήρηση είναι η ένταξη στην λειτουργία της επιχείρησης του "Management Supply Chain", δίχως να λαμβάνεται υπόψη ότι
         κάθε επιχείρηση έχει το "Management" της, δηλαδή την Διοίκηση της! Αυτό το αξίωμα είναι η θεμελιώδης βάση του επιστημονικού πεδίου ΟΔΕ και 
         επιβάλει να ερωτηθεί ο κ. Μπινιώρης: {Με ποιό τρόπο ο "Manager του Supply Chain" προσδίδει την αξία "τόπου" και "χρόνου" στο τελικό προϊόν;}:

          α) Αν δηλώσει ο κ. Μπινιώρης με την: {"μελέτη" όλων αυτών των ενεργειών...}, όπως ο ίδιος αναφέρει στο παραπάνω απόσπασμα, τότε βρίσκεται
              ακόμα στον "τόπο" και στον "χρόνο" του Marketing.

          β) Αν δηλώσει ο κ. Μπινιώρης με "την συγκέντρωση και αξιολόγηση χρηματοοικονομικών μεγεθών, για την λήψη επιχειρηματικών αποφάσεων", που
              δίδαξε η ΑΒΣΠ, τότε βρίσκεται στην Διοίκηση της Επιχείρησης και συγκεκριμένα στον "χρόνο" για την κατάρτιση συμβάσεων.

          γ)  Αν όμως όπως δηλώνει ο κ. Μπινιώρης: {"με την διαχείριση των ενεργειών"} για την εκτέλεση...:
              γ1) ...Συμβάσεων πώλησης με τους πελάτες και τους προμηθευτές,
              γ2) ...Συμβάσεων έργου με τις επιχειρήσεις Μεταφοράς,
              γ3) ...Συμβάσεων βοηθητικών υπηρεσιών Μεταφοράς, πχ με Επιχειρήσεις Αποθήκευσης, Διαμεταφοράς, κλπ,
              Τότε πλέον βρίσκεται στην λειτουργία των συναλλαγών της επιχείρησης, που εκτελούνται σε εκτέλεση των εντολών της ίδιας της Διοίκησης της
               Επιχείρησης. Δηλαδή στις εκτελεστικές εργασίες - δράσεις, που οφείλει να εκτελέσει κατά γράμμα κάθε στέλεχος, για να εναρμονιστεί η εργασία
               του με την εργασία των λοιπών εμπλεκομένων συναδέλφων του, ώστε επιτευχθεί το άριστο επιθυμητό αποτέλεσμα, που περιμένει η Διοίκηση της
               Επιχείρησης.  
                Όμως αυτό που μένει ανοικτό κ. Μπινιώρη είναι κατά πόσο θα γίνεται και απολογισμός για την σύναξη συμπερασμάτων από την Διοίκηση της
                Επιχείρησης, δηλαδή:
              - Αν έγινε με ορθό τρόπο η "αποτελεσματική διαχείριση όλων των  δράσεων", που είχαν εντολή τα στελέχη τηε επιχείρησης να εφαρμόσουν,
              - Επιπλέον για τον τυχόν επανακαθορισμό των επιλογών της Διοίκησης της Επιχείρησης για την ανάθεση νέων δράσεων προς τα στελέχη της
                επιχείρησης, για να επιτευχθεί ο τελικός σκοπός της επιχείρησης, δηλαδή η επίτευξη κέρδους. 

          δ) Άρα η αναφορά του Μπινιώρη στην σελίδα 29 για την: {Ενοποίηση των λειτουργιών Marketing και ΔΕΑ-Logistics} δεν είναι τίποτα άλλο από την 
              άβουλη προσχώρηση του στις απόψεις Christopher. Επειδή όμως τώρα ο Μπινιώρης παραβλέπει την λειτουργία "Διοίκηση της Επιχείρησης" και
              προβάλει την "Διοίκηση Αλυσίδας" δεν μεταβαίνει απλά με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά με άλμα σε βάθος! Ο Μπινιώρης δεν κατανοεί ότι η έννοια
              "Lieferkette" της ΕΕ συνοδεύτηκε από διατάξεις για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης και ότι οι
              διατάξεις του κανονισμού 2454/93 της ΕΕ αφορούν συνολικά τις Διοικήσεις όλων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων! 

              Δηλαδή η ΕΕ δεν ασχολήθηκε με την εσωτερική λειτουργία και οργάνωση των επιχειρήσεων, αλλά θεσμοθέτησε τις συναλλαγές, δηλαδή τις
              συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων, για να ελέγξει με ενιαίο τρόπο και για όλα τα κράτη μέλη
              την κυκλοφορία των εμπορευμάτων από της 01.01.1993, εντός του εδάφους της Ενωμένης Ευρώπης!...      
          
          ε) Αν τέλος, όπως ο ίδιος δηλώνει, με την Διοίκηση γενικά των αποθεμάτων, την αποθήκευση, επιπλέον με την μηχανοργάνωση του Λογιστηρίου,
              την τεχνολογία της παραγωγής, κλπ, όπως δηλαδή προσεγγίζει αυτά τα ζητήματα στο βιβλίο του, τότε πλέον βρίσκεται στην εσωτερική λειτουργία
              της επιχείρησης, δηλαδή στον κατά την ΑΒΣΠ: "Βιομηχανικό Λογισμό" και στην "Εκμετάλλευση". 
              Άρα, την "Εκμετάλλευση" ως εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης μπορεί να την διοικεί - "μανατzάρει" ο Μπινιώρης όπως θέλει και μάλιστα για
              να γίνει του συρμού - της μόδας - να την ορίζει και ως "Supply Chain Management".

              Όμως, η "Lieferkette" της ΕΕ διοικεί και ελέγχει αποκλειστικά τις συναλλαγές  και μόνο των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, χωρίς να επεμβαίνει
              στην εσωτερική λειτουργία των Διοικήσεων τους, η οποία αφορά μεταξύ άλλων στην λήψη των αποφάσεων, πχ για την κατάρτιση των συμβάσεων
              πώλησης και έργου, που εκτελούνται κατά τα γνωστά μεταξύ "επιχειρήσεων Πωλητή", "Αγοραστή", "Μεταφορέα", "Αποθηκευτή", κλπ, για την
              κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά και στην κατανάλωση!

              Άρα το σχήμα "αλυσίδας" της ΕΕ είναι χαρακτηριστικό και δηλώνει, ότι καθεμιά από τις "αλυσοδεμένες επιχειρήσεις" δεν μπορεί να κάνει στις
              άλλες το {"Management αλυσίδας"}, που μας έχουν μοστράρει οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί, αλλά, απλά και μόνο να διαπραγματεύεται καταρχήν
              ισότιμα με τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις για την κατάρτιση συμβάσεων. Στην συνέχεια υποχρεούται αυτή, όπως και  όλες οι άλλες επιχειρήσεις
              του παραπάνω σχήματος να εφαρμόζουν για την εκτέλεση των συμβάσεων τις ισχύουσες διατάξεις "αλυσίδας" του κανονισμού 2454/93 της ΕΕ!  
              (Θυμίζω την κυριότερη διάταξη:
               Οι εμπλεκόμενοι οφείλουν να τηρούν Λογιστικό Σύστημα - Logistical System, που να επιτρέπει να ελέγχονται από απόσταση.)

                στ) Το χειρότερο όμως είναι ότι ο κ. Μπινιώρης εισάγει απόψεις που αναφέρονται στην θεωρία, με βάση τις οποίες στοχεύει να εισέλθει δια της
                τεθλασμένης στο πεδίο της "εφοδιαστικής αλυσίδας", συγκεκριμένα:
                - Στην σελίδα 28 ως "εισαγωγή" μας μοστράρει τον όρο: "διοίκηση φυσικής διανομής (physical distribution management) για να μας
                  περιγράψει την: {"μετακίνηση και διαχείριση των αγαθών από το σημείο παραγωγής στο σημείο χρήσης και κατανάλωσης"}.
                Στην συνέχεια λίγο παρακάτω εισάγει την έννοια "Ενοποιημένη (ή συνολική) διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας (integradet/total
                 logistics management"
          Ερωτώ και προβληματίζομαι: Από ποιό βιβλίο ξένου επιστήμονα αλιεύσατε κ. Μπινιώρη αυτούς τους όρους και κυρίως ποιά είναι η χρονολογία της
          έκδοσης τους; Δηλαδή ήταν πριν από το 1993 ή μεταγενέστερα;
          Επιπλέον: Πού βρήκατε κ. Μπινιώρη την έννοια: {"εφοδιαστική αλυσίδα"} στον ξένο όρο: "integradet/total logistics management" την οποία εσείς
          μεταφράζετε ως {"ενοποιημένη (συνολική) διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας"} που μας μοστράρετε; Μήπως αυτή η μαϊμού μετάφραση σας ήταν
          η έμπνευση και υστεροβουλία σας, για να θέσετε και την λέξη "Logistics", (= τρέχα γύρευε), στον τίτλο του βιβλίου σας;
          Πέραν αυτού: Η "διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας", άρα και της διαχείρισης της λειτουργίας κάθε "επιχείρησης αλυσίδας", υποχρεούται εκ του
          Νόμου να τηρεί Λογιστήριο. 

               Σας συνιστώ επομένως κ. Μπινιώρη να σταματήσετε τα πηδηματάκια για να μεταβείτε από το "Marketing" στο "Supply Chain", γιατί θα κουραστείτε
         μάταια και συγχρόνως δεν θα προσφέρετε κάτι ουσιώδες στους φοιτητές, αντίθετα θα τους αποπροσανατολίζετε! Λάβετε υπόψη ότι οι θεωρητικοί
         τρίτων χωρών έκαναν "εισαγωγή" στην χώρα τους, πχ ΗΠΑ, τον όρο "Lieferkette" της ΕΕ και τον όρισαν στην γλώσσα τους ως "Supply Chain". Αυτό
         τους επέτρεψε να γράφουν ότι θέλουν πάνω στην λειτουργία της δικής τους αγοράς, γιατί στις χώρες τους ίσχυαν και ισχύουν άλλες διατάξεις, που
         ορίζουν τον έλεγχο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, (δηλ. το δικό σας "physical distribution";), εντός του εδάφους των χωρών τους. 
         
         Αυτό όμως επιβάλλει κ. Μπινιώρη τόσο εσείς, όσο και όλοι οι ακαδημαϊκοί που διδάσκετε "αλυσίδα" να δηλώσετε αν κάνατε "επανεισαγωγή"  στην 
         χώρα μας την "Lieferkette" της ΕΕ, που είχε εξαχθεί το 1993 από την ΕΕ και είχε εισαχθεί στις τρίτες χώρες μετά το 1995 - 96. Ή, αν υπό τον όρο
         "Supply Chain Management" διδάσκετε στους φοιτητές σας:
         α) Τόσο την εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή την εκμετάλλευση, πχ την παραγωγή, τα αποθέματα, την αποθήκευση, το λογιστήριο...;
         β) Ταυτόχρονα όμως και τον τρόπο που λειτουργεί η Διοίκηση της Επιχείρησης για την οργάνωση των συναλλαγών της, όπως πχ την κατάρτιση και
              την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης, εργου, κλπ, για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων της, που όμως ισχύουν στην αγορά των επιστημόνων των
              τρίτων χωρών...;

         Άρα δεν μας αφορά γενικά και ειδικότερα στους φοιτητές, αν πολλοί από τους θεωρητικούς τρίτων χωρών χρησιμοποίησαν τον όρο "Lieferkette" του
         κανονισμού της ΕΕ για να αναπτύξουν τις θεωρίες τους. Όμως, όπως έχετε διαπιστώσει, καθένας τους ορίζει την "αλυσίδα" του και την "Διοίκηση"
         της = Supply Chain Management(;), όπως τον βολεύει. Δηλαδή θεωρητικά και αόριστα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της
         χώρας του ή έστω σε γενικές γραμμές το θεσμικό πλαίσιο που αφορά στις Εμπορικές Σχέσεις μεταξύ των κρατών.

         Για τον λόγο αυτό όλες οι προσεγγίσεις "αλυσίδας" των τριτοκοσμικών θεωρητικών διαφέρουν μεταξύ τους... κάτι που βέβαια δεν επιτρέπεται να
         κάνουν οι δικοί μας ακαδημαϊκοί! Δηλαδή να διδάσκουν την "αλυσίδα" τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ισχύουσες διατάξεις των Κανονισμών της
         ΕΕ και τις ειδικότερες αντίστοιχες ρυθμίσεις της χώρας μας!

         Ερωτάσθε λοιπόν κ. Μπινιώρη:
         Αν τυχόν οι φοιτητές σας στις εργασίες, (που τυχόν τους αναθέτετε), αναφέρουν τις δικές μου προσεγγίσεις θα τους κόβετε; 
         Άρα...
         Οι διαφορές της "εφοδιαστικής αλυσίδας" που ισχύουν στην χώρα μας είναι ότι οι "δράσεις αλυσίδας" όλων των στελεχών πρέπει να απεικονίζονται με
         λογιστικές εγγραφές στα λογιστήρια των εμπλεκομένων επιχειρήσεων. Αντίθετα οι "εφοδιαστικές αλυσίδες" των ξένων προσεγγίζονται θεωρητικά και
         γενικόλογα, από τις περιγραφές των οποίων δεν  συνάγονται λογιστικά γεγονότα, δηλαδή βρίσκονται δίχως αμφιβολία στον "τόπο" και στον "χρόνο"
         του Marketing. Το συμπέρασμα μου επομένως για τις κάθε είδους "αλυσίδες" είναι ότι με βαθμό δυσκολίας και προσέγγισης λειτουργίας της αγοράς
         100 για την "Lieferkette" της ΕΕ, η "Supply Chain" των τριτοκοσμικών θεωρητικών, για τον λόγο ότι αφορά στο Marketing και στην Οικονομική
         Θεωρία, ανέρχεται στην  καλύτερη περίπτωση στο 30% - 35%.
       
         Επομένως...             

        ...Ο καθηγητής Μπινιώρης με αυτήν την αναφορά στο σύγγραμμα του, (περί "τόπου" και "χρόνου"), επιβεβαιώνει στο ακέραιο την διαπίστωση μου,
        ότι και αυτός με ελαφρά πηδηματάκια φροντίζει να μεταλλάξει το "Marketing του" σε  "Supply Chain του", για να προστεθεί μετ' επαίνων στους
        υπόλοιπους ασήμαντους, που ξεφύτρωσαν μετά το 1995 - 6 και τον κανονισμό της ΕΕ 2454/93.
        Συγκεκριμένα:
          Η ΑΒΣΠ μου δίδαξε το μάθημα "Marketing" στο σύγγραμμα του Μάριου Γεωργιάδη:
          Β' ΕΔΟΣΙΣ Αθήναι 1965:
                         ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
                      ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
                             "MARKETING"
                 (Θυμιθείτε παραπάνω το * στις λέξεις "μελέτη" και "διαχείριση")

          *Σε ότι αφορά ειδικότερα στον τόπο ο καθηγητής της ΑΒΣΠ ανέλυε την: {"...διαχείριση όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην αξία
          χρησιμότητας τόπου και χρόνου, όπως επίσης και την μελέτη όλων αυτών των ενεργειών που προσδίδουν αξία χρόνου και τόπου στο τελικό προϊόν"}
          45 χρόνια πριν από τον Μπινιώρη, στις σελίδες 150 - 157, υπό τον τίτλο: "εκλογή των περιοχών πωλήσεων".  
          *Σε ότι αφορά ειδικότερα στον χρόνο ο καθηγητής της ΑΒΣΠ ανέλυε την: {... διαχείριση όλων των ενεργειών εκείνων που οδηγούν στην αξία
          χρησιμότητας τόπου και χρόνου, όπως επίσης και την μελέτη όλων αυτών των ενεργειών που προσδίδουν αξία χρόνου και τόπου στο τελικό προϊόν},
          45 χρόνια πριν από τον Μπινιώρη, στις σελίδες 157 - 160, υπό τον τίτλο:  "εκλογή του κατάλληλου χρόνου πωλήσεως". 

               Επομένως με βάση την απλή λογική, το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, το "Marketing" έχει σχέση και συνάρτηση με την
          "χρησιμότητα τόπου" και "χρόνου", που ο κ. Μπινιώρης απορρίπτει και αφαιρεί από το Marketing, προφανώς για να γίνει του συρμού και να
          μεταπηδήσει στο Supply Chain. Αυτό το θεμελιώνω, γιατί άλλους προβληματισμούς αντιμετωπίζει η Διοίκηση της επιχείρησης, πριν από την λήψη
          κάθε απόφασης, δηλαδή:
          α) Σε ότι αφορά στην "χρησιμότητα τόπου", πχ για τον τόπο Η.Π.Α., που θα διατεθεί η παραγωγή, οπότε πχ και οι αναγραφές επάνω στο προϊόν
              πρέπει να είναι στην αγγλική! Ή, πχ, ως τρόπος μεταφοράς πρέπει να επιλεγεί το πλοίο ή το αεροπλάνο και αντίστοιχα τα βάρη και οι διαστάσεις
              των αποστολών των παρτίδων πρέπει να είναι ανάλογα προσαρμοσμένες! 
          β) Αντίστοιχα και στην "χρησιμότητα χρόνου" που επικαλείται ο καθ. Μπινιώρης αντιμετωπίζεται και αυτή από το Marketing, γιατί πρέπει να γίνει
              προγραμματισμός, ώστε πχ τα χριστουγεννιάτικα είδη διαθέσιμα στην αγορά πχ τον Νοέμβριο, ή αντίστοιχα τα αποκριάτικα είδη πχ τον Μάρτιο...

          Είναι προφανές επομένως ότι ο καθ. Μπινιώρης μπερδεύει καταρχήν την αποκέντρωση της παραγωγής σε επιλεγμένους αποθηκευτικούς χώρους,
          ώστε να βρίσκονται πλησίον των τόπων, από τους οποίους είναι προγραμματισμένο να διατεθούν στην πελατεία. Στην χώρα μας λειτουργούν πχ
          "Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής". Βλέπε  αναλυτικά στο σχετικό σχόλιο για τα "Κέντρα Αποθήκευσης & Διανομής", (Κ.Α.Δ.). Επιπλέον αγνοεί ο
          καθηγητής Μπινιώρης τους όρους της σύμβασης πώλησης, πχ τις "προθεσμίες παραδόσεως" και τους "όρους παραδόσεως" των πουλημένων
           εμπορευμάτων με βάση τα συμφωνηθέντα στην κάθε σύμβαση πώλησης με τον αγοραστή - πελάτη της εταιρείας, πχ:
          - Τους Incoterms στις συμβάσεις πώλησης και...
          - ...Τους περιγραφικούς όρους στις συμβάσεις έργου, δηλαδή πχ της Μεταφοράς, όπως: "ελεύθερο επί φορτηγού αυτ/νήτου στο εργοστάσιο Θήβας".
          - Ή "ετοιμότητα για την φόρτωση του εμπορεύματος μέχρι...",  κλπ.

          Βλέπε και σε άλλα κείμενα μου, πχ για τα μέγιστα βάρη & διαστάσεις των φορτηγών, τον χρόνο μεταφοράς, τα κοστολόγια κάθε τεχνικής μεταφοράς,
          τις διεθνείς συμβάσεις, CIM, CMR, ή τα καθεστώτα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ: Τ1, Τ2, κλπ...)
          Άρα ο κ. Μπινιώρης βρίσκεται σε παραίσθηση, δηλαδή σε "vertigo", γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί,...
          - Αν βρίσκεται στο τμήμα "προγραμματισμού και μελετών" της επιχείρησης.
          - Ή αν βρίσκεται στην αποθήκη πρώτων υλών της επιχείρησης.
          - Ή αν βρίσκεται στην "μονάδα παραγωγής" της επιχείρησης.
          - Ή αν βρίσκεται στον "χώρο της αποθήκης" των έτοιμων προϊόντων της μονάδας παραγωγής της επιχείρησης.
          - Ή αν βρίσκεται σε ένα "Κ.Α.Δ."!
          - Ή αν βρίσκεται συνοδηγός σε ένα φορτηγό που μεταφέρει για να παραδόσει την παραγγελία ενός πελάτη. 
          - Ή αν βρίσκεται στην "Διοίκηση της Επιχείρησης"!
          Το κακό όμως είναι ότι δεν βρίσκεται ούτε και στο γραφείο ενός προϊσταμένου Δ.Ο.Υ.!

         Ερωτάται επομένως:
         Από την στιγμή που το "Marketing" = (όπως το θυμόμουν εγώ: "ανάλυση και κατάκτηση της αγοράς") ή όπως πρόσφατα ξαναμελέτησα στο βιβλίο
         του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ: "Marketing" = Έρευνα και Πολιτική Κατακτήσεως της Αγοράς, προσέγγιζε και ανέλυε ήδη προ 60 ετών όλες αυτές
         τις "χρησιμότητες τόπου και χρόνου", πόθεν πώς τις εντάσσει αυθαίρετα ο καθηγητής Μπινιώρης στο "Supply Chain" που έχει στον νου του;
         - Από την διεθνή βιβλιογραφία που αναφέρει στο βιβλίο του;
         - Ή μήπως, όπως συνάγω εγώ, πρόκειται για δική του παλινωδία, για να μας πλασάρει το "Marketing του" σε "Supply Chain του"; 
         Πάντως δεν είναι μόνο αυτός ο καθηγητής μας που έγινε του συρμού, για να διδάξει "σουρλουλού Marketing" ως "Supply Chain". Κάποιος όμως, πχ
         εγώ ένας φορτηγατζής, θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη να σταματήσει η επιστημονική κατηφόρα που οδηγείται το επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ...

         Το ζητούμενο επομένως για τις προσεγγίσεις της λειτουργίας της αγοράς, που άπτονται της «Διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας»:
         - είτε αυτές αφορούν στην «εισαγωγή», όπως πχ επιγράφεται το βιβλίο του Μπινιώρη,
         - είτε αυτές αφορούν στον «επίλογο», (δηλαδή στο ξεσκαρτάρισμα), της Διαχείρισης της Εφοδιαστικής αλυσίδας, που μπορούν να ενταχθούν οι δικές
           μου προσεγγίσεις, πρέπει να διακριθούν μεταξύ τους οι "αλυσίδες" που διδάσκονται στους φοιτητές, σε συνδυασμό με άλλους ξενόγλωσσους όρους,
           δηλαδή πχ:
         α) {“Marketing” & “Supply Chain”}. Όπως μετάλλαξε την χρήση και τις έννοιες των όρων, για να μεταπηδήσει ο Christopher από την μια στην άλλη.
              από τους
         β) {“Supply Chain” & “Logistics”}. Όπως επιγράφεται το βιβλίο του καθηγητή Σπ. Μπινιώρη, που μας ενημερώνει ότι η: {"Εισαγωγή στην Διαχείριση
             της Εφοδιαστικής Αλυσίδας"} είναι το "Logistics". Όμως... τι είναι και το ίδιο το "Logistics" σας κ. Μπινιώρη; 

      Όσοι χρησιμοποιούν δηλαδή αυτούς τους όρους, όπως πχ ο κ. Μπινιώρης, τους εντάσσουν άβουλα και μηχανικά στα κείμενα τους, δίχως δηλαδή να
      κατανοούν τι θέλουν να διδάξουν με αυτές τους φοιτητές τους. Για τον λόγο αυτό θα δώσω εγώ ένα απλό τεχνοκρατικό παράδειγμα διαχωρισμού των
      παραπάνω ξενόφερτων εννοιών, γιατί...
      - αφενός ήταν οι σπουδές, η επιμόρφωση και ιδίως στο επάγγελμα μου, η εφαρμογή των εκάστοτε ισχυουσών θεσμοθετημένων ρυθμίσεων...
      - αφετέρου γιατί έχω μελετήσει πολλά βιβλία των θεωρητικών και έτσι μπορώ να αποκρυπτογραφήσω τις απόψεις τους.
      Με την παρέμβαση μου αυτή θα εντάξω τις θεωρίες των επιστημόνων των τρίτων χωρών στην θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς της ΕΕ, έτσι ώστε
      καταλαγιάζει καθένας, (κυρίως οι φοιτητές), με ποιό τρόπο και σε ποιο πεδίο ΟΔΕ που  αφορά στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς εντάσσεται κάθε όρος,
      δηλαδή πχ: 

      α)  Σε ότι αφορά στο {“Marketing” και “Supply Chain”} είναι σαν να κάθεται ο επιχειρηματίας στο γραφείο του, που έχει επάνω 10 κουτιά και να
           προσπαθεί να αποφασίσει, ποιο από όλα να επιλέξει για να συσκευάσει μέσα σε αυτό το προϊόν που προγραμματίζει να ρίξει στην παραγωγή.
           (Δηλαδή εδώ βρισκόμαστε σε χώρο και χρόνο πριν από την παραγωγή του προϊόντος, δηλαδή στην εκμετάλλευση, δηλαδή σε μία εσωτερική
           λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή αν έτσι προτιμάτε πχ στο "πεδίο Marketing".)
      β)  Σε ότι αφορά στο {“Supply Chain” και “Logistics”} είναι σαν να κάθεται ο ίδιος επιχειρηματίας στο γραφείο του και να έχει μπροστά του την
           παραγγελία ενός  πελάτη για την πώληση «10.000 κουτιών» του έτοιμου προϊόντος του και να μελετά τους όρους της σύμβασης πώλησης, δηλαδή
           να κάνει το κατά τους θεωρητικούς "Logistics" = Λογισμό = Μέτρηση και Υπολογισμό, για την λήψη απόφασης, πχ για το κόστος, την τιμή πώλησης,
           τον τρόπο πληρωμής, τις  προθεσμίες παραδόσεως, τον τρόπο μεταφοράς, κλπ….
           (Δηλαδή εδώ βρισκόμαστε σε χώρο και χρόνο μετά την παραγωγή του προϊόντος, δηλαδή στην λειτουργία της Διαθέσεως, δηλαδή στις συναλλαγές
            της επιχείρησης, που δίδασκε η ΑΒΣΠ.) 

      Αντιλαμβάνεστε ότι τώρα πλέον μπαίνει στην ΟΔΕ και ο "απολογισμός", ή αλλιώς η "σύναξη συμπερασμάτων", δηλαδή η από κοινού συνάντηση
      της Διοίκησης της επιχείρησης με τους  υπεύθυνους μεταξύ άλλων και των αρμοδίων, (αν υπάρχουν), για το “Marketing”, το “Logistics” και το “Supply
      Chain”, για συμπεράσματα και συζήτηση, τόσο για τα πεπραγμένα, όσο όμως και για την παραπέρα πορεία της επιχείρησης! Εδώ ακριβώς βρίσκεται το
      σημείο που μεταλλάσσεται το "Marketing" σε "Supply Chain", για να το παίζουν "ειδικοί αλυσίδας" οι κάθε είδους άσχετοι με τα θέματα κυκλοφορίας των
      εμπορευμάτων στην αγορά! 
   
     Άρα, όπως πιστεύω εγώ, για να βγάζει άκρη η Διοίκηση της επιχείρησης, θα πρέπει να γίνεται κατανομή εξουσιών και αρμοδιοτήτων προς τα στελέχη
     της επιχείρησης και να ορίζεται πάνω σε οργανόγραμμα με αναφορά αυστηρά ελληνικής επιστημονικής ορολογίας Ο.Δ.Ε. και μάλιστα βασισμένη στο
     θεσμικό πλαίσιο που έχει ορίσει η ΕΕ, κατά συνέπεια και η χώρα μας!

     Αντιλαμβάνεστε όμως επίσης, ότι τότε πλέον δεν βρισκόμαστε στον "τόπο" και στον "χώρο" της επιστημονικής φαντασίας Supply Chain του Μπινιώρη,         του Christopher και υπόλοιπων θεωρητικών τρίτων χωρών, αλλά στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, που οφείλει να διδάσκει το θεσμοθετημένο περιβάλλον
     λειτουργίας της αγοράς της ΕΕ, άρα και της χώρας μας και όχι βέβαια να διδάσκει ότι και όπως κατάλαβαν οι τριτοκοσμικοί θεωρητικοί τον όρο
     "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" = "Supply Chain", που έθεσε και απεικόνισε η ΕΕ το 1993 στον τίτλο ενός κανονισμού της. 
  
        Πάντως από τις εργασίες φοιτητών διαπίστωσα ότι οι φοιτητές είναι αποπροσανατολισμένοι, γιατί συντάσσουν εργασίες για την "εφοδιαστική αλυσίδα"
       ενός προϊόντος, βασισμένοι σε έναν από τις πολλές δεκάδες ορισμούς που κυκλοφορούν στην θεωρία μετά τα έτη 1995 - 6...  Άλλοι πάλι αναφέρουν
       πολλούς ορισμούς για να εντυπωσιάσουν τον καθηγητή, ότι έχουν μελετήσει για την εκπόνηση της εργασίας τους πολλά βιβλία...
       Όμως, δυστυχώς, οι φοιτητές δεν αναφέρουν και τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων και που εκτελούνται, για
       να "εφοδιαστικο-αλυσοδεθεί" στην αγορά το προϊόν της εργασίας τους.   
        Συνιστώ επομένως να γίνει "διάκριση αλυσίδων" από την ΟΔΕ, η οποία οφείλει να προσεγγίζει τεχνοκρατικά και επιστημονικά κάθε "αλυσίδα",...
        συγκεκριμένα:
         α) Την "αλυσίδα" που προέκυψε από τους θεωρητικούς μετά το 1995 - 6 στην αγορά, από την μεταστροφή του "Marketing" σε "Supply Chain"...
         β) Την "αλυσίδα" της "Booz, Allen & Hamilton", που ως όρος συμπύκνωσε το 1982 τις λειτουργίες "αγορών", "παραγωγής" και "πωλήσεων" μιας
             βιομηχανικής επιχείρησης...
         γ) Την αλυσίδα εφοδιασμού της ΕΕ του κανονισμού ΕΕ 2454/93... (Βλέπε παραπάνω το σχετικό σχήμα της ΕΕ με τα πρόσωπα που εμπλέκονται στις 
             διαδικασίες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ.)
         δ) Την δική μου "αλυσίδα" που αφορά στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά, την οποία προσεγγίζουν οι φοιτητές στις εργασίες τους
              επηρεασμένοι από τις υπό σημεία α & β παραπάνω αλυσίδες. Όμως στην δική μου αλυσίδα, αν δεν "κόβεται" τιμολόγιο, η εφορία "κόβει"... μπιπ! 
                   
     Πάντως, από τα πολλά βιβλία "εφοδιαστικής αλυσίδας" που εγώ μελέτησα, διαπίστωσα ότι καθένας γράφει σχετικά το κοντό του και το μακρύ του! Ή
     ακόμα χειρότερα ο ένας ειδικός αλυσίδας αναπαράγει από άγνοια και ανασφάλεια τις απόψεις του άλλου!  Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που δηλώνω
     ότι, ο όρος "Lieferkette" / "Chaine d' Approvisionnement" της ΕΕ μετά το 1995 - 96, έδωσε σταδιακά την ευκαιρία σε ασήμαντους να προβληθούν
     στην επικαιρότητα!
     Συνιστώ επομένως να σταματήσει η πλάκα με τις ασυναρτησίες "Marketing", που πολλοί αλλοδαποί τις μετάλλαξαν σε "Supply Chain", για να αναφέρουν
     και να γράφουν ότι φαντάζονται σχετικά με την λειτουργία της αγοράς, αδιαφορώντας για τις ρυθμίσεις της χώρας μας και της ΕΕ. Είναι απαράδεκτο
     δηλαδή να παραβλέπουν οι ακαδημαϊκοί μας το θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή τις διατάξεις της ΕΕ, που ορίζουν ρητά υπό τον όρο:
     "Lieferkette" = Chaine d' Approvisionnement = Αλυσίδα Εφοδιασμού την θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς από το 1993, που αφορά μεταξύ άλλων 
     στις συμβάσεις που καταρτίζονται γενικά στις συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων και στα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές, τα οποία θα
     πρέπει να καταχωρούνται στα λογιστήρια των εμπλεκομένων, προκειμένου να επιτραπεί η σύννομη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά της ΕΕ.

      Το χειρότερο όμως είναι ότι και οι δικοί μας ακαδημαϊκοί διδάσκουν άβουλα στην χώρα μας το "Marketing" των αλλοδαπών μεταλλαγμένο εξ ανάγκης
      σε "Supply Chain", λόγω εισαγωγής, (κλοπής), του όρου αυτού από την ΕΕ το 1993, αντιγράφοντας δακτυλο-δείχνοντας λέξη προς λέξη από τα ξένα
      βιβλία!  Η λύση επομένως είναι:
         α) Να διδάσκεται στις σχολές ΟΔΕ η Lieferkette = Αλυσίδα Εφοδιασμού, όπως αυτή είναι θεσμοθετημένη από την ΕΕ και ισχύει στην χώρα μας. 
         β) Στο Πολυτεχνείο, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και στις Σχολές Θεωρητικής Οικονομίας να διδάσκονται, γιατί όχι
             και οι θεωρητικές και ανεφάρμοστες στην χώρα μας και στην ΕΕ τριτοκοσμικές αναφορές "Supply Chain" και μάλιστα, για χαβαλέ*, γαρνιρισμένες
             με "Management"...
     
       *Τα εμπορικά πλοία όταν δεν είχαν καλοπληρωμένα φορτία, ή χρειάζονταν φορτίο για να μην αναχωρήσουν μισοάδεια κλπ, "έπαιρναν για χαβαλέ" ότι
         ευκαιριακά φορτία μπορούσαν φορτωμένα στο κατάστρωμα... Η λέξη είναι γνωστή σε εμένα ήδη προ 60 περίπου ετών όταν φόρτωνα στον Πειραιά 
         τα είδη λαϊκής τέχνης της εταιρείας που εργαζόμουν...
         (Η εταιρεία λειτουργούσε στην οδό Καραϊσκάκη 28, μόλις 50 μέτρα από την πλατεία Ηρώων - "Ψειρή", γνωστή για τους "Μάγκες της Πλατείας του
         Ψειρή". Όταν λοιπόν κάποιος γινόταν φορτικός σε ένα Μάγκα, η αποστροφή του Μάγκα για να τον αποφύγει ήταν:
         "Τι να σε κάνω ρε; Να σε πάρω για χαβαλέ;")
      Όμως προσοχή:
      Αυτή η αποστροφή αφορά στις Θαλάσσιες Μεταφορές για προχωρημένους, για να μην προσδιορίσω μάλιστα, ότι τα εμπορεύματα που φορτώνονταν για
      χαβαλέ στο κατάστρωμα του πλοίου, θα έπρεπε να προσεγγίζονταν για διαφόρους λόγους, σε τουλάχιστον μια διδακτορική διατριβή! 

      Σχετικά με τις λέξεις "Logistics", "Supply Chain" και "Marketing", που αναφέρονται κατά κόρο στα βιβλία των δικών μας ακαδημαϊκών, συνιστώ στους
      φοιτητές να τις λαμβάνουν επιστημονικά και τεχνοκρατικά ως εξής υπόψη:

    α) Logistics:
        Δεδομένου ότι η λέξη Logistics μπήκε στην ακαδημαϊκή διδασκαλία μετά το 1993, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι προέκυψε από το "Logistical System", 
        που θεσμοθέτησε πρώτη στον κόσμο η ΕΕ. Το επιχείρημα μου είναι απλό: Προ του 1993 όλοι οι μουσαμάδες των φορτηγών έγραφαν επάνω τους την
        "Trans", ενώ μετά το 1993 γράφουν επάνω τους την λέξη "Logistics". Δηλαδή με τον όρο αυτό η επιχείρηση του φορτηγού δηλώνει, ότι εφαρμόζει το
        λογιστικό σύστημα της ΕΕ, δηλαδή λογιστική τεχνική, που επιτρέπει να διαχειρίζεται κατόπιν εντολών τα εμπορεύματα των πελατών της...
       
        Άρα η λέξη "Logistics" σημαίνει πρωτίστως "Λογιστικό Σύστημα", (Logistical System της ΕΕ), με εμπλεκόμενους στο "σύστημα" τόσο την αποθηκευτική
        επιχείρηση και τον πελάτη της, όσο όμως και τις φορολογικές αρχές, που ελέγχουν "λογιστικά", μεταξύ άλλων και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων.
        Δευτερευόντως συνάγεται από την διδασκαλία της ΑΒΣΠ, ότι "Logistics" σημαίνει Λογιστική αλλά και Λογισμός = Μέτρηση και Υπολογισμός. Εδώ δεν
        έχω να προσθέσω και άλλο επιχείρημα. Όποιος θέλει το δέχεται όποιος δεν θέλει δικό του πρόβλημα. Ή μάλλον έχω πολλά επιχειρήματα, πλην όμως
        τα αναφέρω στο παρόν περιληπτικά, αλλά και πιο αναλυτικά σε άλλα κείμενα μου. Όσοι τα μελετούν δηλώνουν ότι συμφωνούν με τις απόψεις μου...  

     β) Supply Chain:
        Υπό τον όρο  "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" η ΕΕ θεσμοθέτησε το έτος 1993 τους κανόνες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός του εδάφους
        της ΕΕ. Άρα, και η κατοπινή μετάφραση του όρου από τις Η.Π.Α. κλπ, ως "Supply Chain", σημαίνει κατ' ανάγκη και για τις χώρες αυτές αντίστοιχα
        "κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά". Αυτό διότι προ του 1993 ουδείς στις Η.Π.Α., Αγγλία, κλπ, χρησιμοποιούσε τον όρο αυτό της ΕΕ...! Όλοι
        τους άρχισαν την χρήση του όρο Lieferkette = Supply Chain της ΕΕ μετά το 1995 - 96. Ερωτάται όμως: Πώς οριζόταν άραγε ή διδασκόταν διεθνώς,
        αλλά και στην χώρα μας η κυκλοφορία των  εμπορευμάτων στην αγορά, πριν η ΕΕ να εισάγει και να θεσμοθετήσει πρώτη στον κόσμο το 1993 τον
        όρο "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού";

        Ίσως ο κ. Μπινιώρης θα μπορούσε να μας απαντήσει, γιατί στο βιβλίο του μας διδάσκει για την "Διαχείριση της "Εφοδιαστικής Αλυσίδας", θεωρώντας
        ότι πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο. Άρα, θα πρέπει να γνωρίζει ποιά παρωχημένη διδασκαλία στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ περιέγραφε την λειτουργία
        της αγοράς, πριν ο ίδιος και οι λοιποί "Marketing Managers" μας μοστράρουν τον όρο της ΕΕ "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού" ως "Supply Chain"
        = "εφοδιαστική αλυσίδα" και μας παραμυθιάζουν, με ότι φαντάζονται πάνω στην λειτουργία της αγοράς... Ορθό θα ήταν να διαστέλλουν τουλάχιστον
        στις αναφορές τους τον κανονισμό της ΕΕ για την Αλυσίδα Εφοδιασμού, που θεσμοθετήθηκε το 1993, από τις "αλυσίδες" της επιστημονικής φαντασίας
       των όψιμων, (δηλαδή μετά το 1995 - 96) τριτοκοσμικών θεωρητικών!  
        Απόδειξη:
        ο κ. Μπινιώρης στην σελίδα 3 κάνει "Ιστορική αναδρομή" στην "Διαχείριση Εφοδιαστικής αλυσίδας - Logistics" ξεκινώντας από την αρχαιότητα!!! 
        Όμως, κατά παράδοξο τρόπο, η αναδρομή του φτάνει μέχρι την: {δεκαετία του 1980 και για όλη την δεκαετία}! Αντιλαμβάνεστε επομένως ότι το
        απόσπασμα - συμπέρασμα - αυτό, το έλαβε κοντόφθαλμα και με επιστημονική κατωτερότητα από αναφορές "Marketing" επιστημόνων τρίτων χωρών,
        γιατί στις χώρες αυτές δεν άλλαξε προφανώς μετά το τέλος της δεκαετίας του 80 κάτι σημαντικό και άξιο αναφοράς από τους επιστήμονες των
        τρίτων χωρών, πχ ΗΠΑ, Αγγλίας! 

        Όμως ο κ. Μπινιώρης όφειλε το 2004, που έγραψε το βιβλίο του, να βγάλει τις παρωπίδες, για να πάει κουτσά στραβά και λίγα χρόνια παραπέρα από
        την δεκαετία του 1980 και να αναφέρει από στοιχειώδη σεβασμό στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ και στους φοιτητές τις μεταβολές στην λειτουργία της
        αγοράς, που αφορούν στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός του εδάφους της ΕΕ, που  τέθηκαν σε ισχύ μετά το 1993 στην ΕΕ και στην χώρα μας
        με την ισχύ του Κανονισμού ΕΕ 2454/93!  

     γ) Marketing:
             Παραπάνω ανάφερα το σύγγραμμα του Μάριου Γεωργιάδη της ΑΒΣΠ, που ήδη το 1965 όριζε ως "Marketing" την έρευνα και πολιτική κατακτήσεως
          της αγοράς.
         Για να τονίσω την εμπιστοσύνη των φοιτητών στο γνωστικό πεδίο "Marketing", ώστε να μην παραμυθιάζονται από τους θεωρητικούς, με τις κάθε
         εισαγόμενες από τρίτες χώρες ασυναρτησίες "Supply Chain Management", θα αναφέρω και τον πίνακα περιεχομένων του συγγράμματος που αφορά
         στο Marketing του Μάριου Γεωργιάδη ως έχει και ζητώ συγνώμη που διαμορφώνω κάπως την καθαρεύουσα της εποχής...
         {ΜΕΡΟΣ Ι
         Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
                (MARKETING RESEARCH) 
          Κεφάλαιο πρώτο: Η Αγορά και οι απόψεις που αυτή ερευνάται.
          Κεφάλαιο δεύτερο: Πηγές συγκεντρώσεως στοιχείων και μέθοδοι ερεύνης της αγοράς.
          ΜΕΡΟΣ ΙΙ
          Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ*^
          Κεφάλαιο Πρώτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
          Κεφάλαιο δεύτερο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ
          Κεφάλαιο τρίτο.  Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ
          κεφάλαιο τέταρτο. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
          Κεφάλαιο πέμπτον. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΡΟΩΘΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ
          Κεφάλαιο έκτο.   Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΣ}

         Ο φοιτητής ΟΔΕ πρώτου εξαμήνου σπουδών κατανοεί ήδη ότι το επιστημονικό πεδίο "Marketing" αφορά στο επιστημονικό πεδίο ΟΔΕ, που προσεγγίζει
         τα προβλήματα της Διοίκησης της Επιχείρησης πριν από την λήψη της απόφασης για την παραγωγή του προϊόντος! 
         Αυτός είναι και ο λόγος που ο Christopher πχ, που δίδασκε το 1993 "Marketing" και "Logistics", δεν τόλμησε να το γυρίσει στο "Supply Chain" της ΕΕ
         ήδη από το 1993, κάτι που έκανε το 2007, δηλαδή όταν ξέμπλεξε από την δέσμευση του στο Παν. Cranfield. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό συνέβη γιατί
         δεν μπορούσε πρωτύτερα να φέρει τούμπα ότι δίδασκε, δηλαδή:
         - Από την:
           Λειτουργία "Marketing" της Διοίκησης της Επιχείρησης, που αφορά στην έρευνα της αγοράς και γενικά στις δράσεις των εργαζομένων πριν από την 
           λήψη της απόφασης για την: {"εκλογή του προϊόντος", "την εκλογή της πελατείας και των περιοχών πωλήσεως", "την εκλογή του καταλληλότερου
           εμπορικού δικτύου και των μέσων μεταφοράς που θα επιλεγούν, μέσω των οποίων αυτό θα διατεθεί στην αγορά}, κλπ. (Βλέπε παραπάνω τον πίνακα
           περιεχόμενων της διδασκαλίας "Marketing" της ΑΒΣΠ και του Μάριου Γεωργιάδη!)
         - Στην:
           Λειτουργία "Supply Chain", δηλαδή στην λειτουργία της "Διαθέσεως" της Διοίκησης της Επιχείρησης, που δίδασκε η ΑΒΣΠ και αφορά στις
           δράσεις  μετά την παραγωγή, για να διατεθεί - κυκλοφορήσει το προϊόν στην αγορά. Τον ορισμό της "λειτουργίας της διαθέσεως" της ΑΒΣΠ έδωσα
           παραπάνω. Όμως είμαι υποχρεωμένος να τον επαναλάβω για να υπάρχει άμεση σύγκριση: {Η λειτουργία της Διαθέσεως* περιλαμβάνει το σύνολο
           των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται από την ολοκλήρωση της παραγωγής μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.}

           Δεν χρειάζονται επομένως γνώσεις περισσότερες από του πρώτου εξαμήνου σπουδών ΟΔΕ, για να γίνει κατανοητό ότι η λειτουργία της Διαθέσεως  
           περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων και τις: {"δραστηριότητες για την "διαχείριση των ενεργειών, που δίνουν αξία τόπου και χρόνου στο προϊόν".} 
           *(Παρακάτω δίνω απόσπασμα από την διδασκαλία για την λειτουργία της Διαθέσεως της ΑΒΣΠ.)

         Στην συνέχεια όμως απαλλαγμένος πλέον ο Christopher από το Παν. Cranfield απαρνήθηκε τις απόψεις που πρέσβευε, δηλαδή τις {"Marketing &
         Logistics"} και έγινε ουραγός των απόψεων "Supply Chain" των τριτοκοσμικών θεωρητικών. Δηλαδή ασχολήθηκε - καινοτόμησε με το "σουρλουλού
         Marketing του", δηλαδή με το "Supply Chain Management", γαρνιρισμένο για χαβαλέ και με "Logistics"... 

        *^ Τολμώ να δηλώσω και προκαλώ να κατατεθούν αντίθετες απόψεις, ότι ο όρος αυτός της ΑΒΣΠ για το "Marketing", δηλαδή "Πολιτική κατακτήσεως
           της αγοράς", που ανάφερα παραπάνω από το βιβλίο του Μάριου Γεωργιάδη της δεκαετίας του 60 της ΑΒΣΠ, έγινε το εφαλτήριο των θεωρητικών των
           τρίτων χωρών, για να μεταπηδήσουν μετά το 1995 - 6 στον όρο: "Supply Chain Management". Όσοι διαφωνούν να αφήσουν στην άκρη τους
           δεκάδες ορισμούς τους και να δηλώσουν ποιοί ή τι είναι οι "κρίκοι των αλυσίδων" τους και το πώς τους "μανατζάρει" ο κάθε είδους και προέλευσης
           "Μάνατζερ" τους; 
          Συγκεκριμένα
          Ο πρώτος διδάξας "αλυσίδα" κατά τους θεωρητικούς είναι ο Christopher, ο οποίος όμως το 1993 δίδασκε "Marketing & Logistics", δηλαδή βρισκόταν 
          σε χώρο και χρόνο πριν από την παραγωγή του προϊόντος. Όμως, η Supply Chain στην οποία μεταπήδησε επηρεασμένος από τον κανονισμό της ΕΕ
          πολλά χρόνια μετά το 1993 αφορά στον τόπο και στον χρόνο πολύ μετά την παραγωγή του προϊόντος για την κυκλοφορία του εμπορεύματος στην
          αγορά.

          Βέβαια, κατά τα γνωστά, η κυκλοφορία του εμπορεύματος στην αγορά διενεργείται σε εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης και έργου που έχουν
         καταρτιστεί για να επιτρέψει η Εφορία να "εφοδιαστικο-αλυσοδεθεί το εμπόρευμα. Δηλαδή κατά περίπτωση να αλλάζει ο  εκάστοτε Κάτοχος,
         πχ ο "Αποθηκευτής", ο "Μεταφορέας", κλπ, μέχρι να εκτελεστούν άπαντες οι όροι της σύμβασης πώλησης του, δηλαδή να τεθεί το εμπόρευμα στον
         προορισμό στην Διάθεση & Διαταγή του Αγοραστή! 

              Συγκρίνετε τώρα τις έννοιες "πριν" και "μετά" την παραγωγή του προϊόντος για να διαπιστώσετε την μετάλλαξη του Christopher από το Marketing
         στο Supply Chain. Δηλαδή ο Christopher ενώ με το "Marketing" δεν μπορούσε να προσεγγίσει την λειτουργία της αγοράς για την κυκλοφορία των
         εμπορευμάτων στην αγορά, με το "Supply Chain" της ΕΕ του δόθηκε η ευκαιρία να διδάξει "σουρλουλού Marketing" ως "Supply Chain Management"
         και να επικαλείται μάλιστα και την εμπλοκή συγκεκριμένων Πολυεθνικών επιχειρήσεων*. 
         Όμως εδώ πρόκειται για ανόμοια και μη συγκρίσιμα πράγματα, γιατί:
         - Το "Marketing" κατά την ΑΒΣΠ αφορά στην "πολιτική κατακτήσεως της αγοράς", δηλαδή μια εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης, ενώ...
         - Η "Lieferkette" = "Supply Chain" της ΕΕ αφορά στην λειτουργία της Διαθέσεως της επιχείρησης, δηλαδή στην μελέτη για την λήψη αποφάσεων για
           την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων με άλλες επιχειρήσεις, για να εφοδιαστικο-αλυσοδέσει με σκοπό το κέρδος το προϊόν της στην αγορά. 

         *Την ίδια ακριβώς επιλογή έκαναν το 2015 και οι Sunil Chopra & Peter Meindl στο βιβλίο τους "Διοίκηση Εφοδιαστικής Αλυσίδας", όπου αναφέρονται
         στην λειτουργία συγκεκριμένων Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, θεωρώντας ότι διδάσκουν ή ίσως ότι προσεγγίζουν το θεσμοθετημένο περιβάλλον, που
         εφαρμόζουν τα κράτη, για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην παγκόσμια αγορά! 
           
         Όμως δυστυχώς το αρνητικό παράδειγμα του Christopher ακολούθησαν και δικοί μας ακαδημαϊκοί, όπως πχ ο κ. Σπ. Μπινιώρης, του Πανεπιστημίου
         Δυτικής Αττικής, το βιβλίο του οποίου συνιστά κατά την γνώμη μου μια απεραντολογία πάνω στην λειτουργία της αγοράς, που όμως συγκαλύπτει, με
         την αναφορά στον τίτλο του βιβλίου του: {"Εισαγωγή" στην Διαχείριση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας}. Άντε ρε Σπύρο, με το καλό να αξιωθώ να δω και
         την {"Εξαγωγή" στην Διαχείριση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας}, μπας και βγάλω καμιά άκρη.

         Πάντως είτε πρόκειται για "Εισαγωγή", είτε πρόκειται για "Εξαγωγή" στην Εφοδιαστική Αλυσίδα, οφείλετε να γνωρίζετε κ. Καθηγητά, ότι τόσο οι δύο
         παραπάνω "Εφοδιαστικές Αλυσίδας", όσο και κάθε άλλη προσέγγιση "αλυσίδας", που αφορά στην λειτουργία της αγοράς, εκτελούνται με τις δράσεις
         των εργαζομένων υπό τις εντολές της Διοίκησης της Επιχείρησης, από τις οποίες, (με βάση τις ρυθμίσεις της πολιτείας), πρέπει να συνάγονται και να 
         καταχωρούνται λογιστικά γεγονότα, όπως πχ την "Μεταφόρτωση", την "Πώληση", την "Διαμετακόμιση", την 'Αποθήκευση", την "Μεταφορά", την
         "Άμεση Παράδοση", την "Αγορά", την "Παράδοση" και πάει λέγοντας!...

         Πάντως κ. Καθηγητά - κ. Μπινιώρη προσωπικά εσείς, όσο και οι συνάδελφοι σας στην ΟΔΕ πρέπει να δηλώσετε αν επιτρέπετε στους φοιτητές σας να
         λαμβάνουν υπόψη κατά την εκπόνηση των εργασιών τους και τις δικές μου προσεγγίσεις. Αν τέλος μου δώσετε διευκρινήσεις με επιχειρήματα είμαι
         πρόθυμος να ανακαλέσω ή να αναδιατυπώσω τις δηλώσεις μου! Να είστε βέβαιος ότι έχω προς τούτο, τόσο την γνώση, όσο και την τεχνοκρατική
         πείρα πάνω στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά!

         Αλλά όμως και Εσείς κ. Μπινιώρη οφείλετε να δηλώσετε στους φοιτητές σας αν: {Η "μελέτη" όλων αυτών των ενεργειών που τελικά προσδίδουν αξία 
         τόπου και χρόνου στο τελικό προϊόν...}, στην σελίδα 2 του βιβλίου σας, συγκαταλέγεται στο "Marketing", που αφορά στις ενέργειες - δραστηριότητες
         πριν από την επιλογή και την παραγωγή του προϊόντος που δίδαξε, (βλέπε παραπάνω), η ΑΒΣΠ;
         Ή... μήπως, περιλαμβάνονται στην λειτουργία της διαθέσεως που κατά την ΑΒΣΠ περιλαμβάνει το σύνολο των δράσεων από την ολοκλήρωση της
          παραγωγής μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων; 
         
         Όμως, σας παρακαλώ μην μου πείτε να διαβάσω πιο προσεκτικά και πάλι το βιβλίο σας... Επιπλέον σας παρακαλώ, αν θα χρησιμοποιήσετε ξένη
         ορολογία, θα επιθυμούσα να είναι στην γαλλική ή την γερμανική, που είναι οι επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Αυτό γιατί η δική σας αγγλική ορολογία
         στις προσεγγίσεις σας, δεν αφορά σε αυτό που πρώτη στον κόσμο θεσμοθέτησε η ΕΕ  υπό τον όρο:
                                     "Lieferkette" = "Αλυσίδα Εφοδιασμού", 
      για να ρυθμίσει και να ελέγξει την  κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο έδαφος, (γη, αέρα και θάλασσα), της Ενωμένης πλέον Ευρώπης...!       
     Πάντως εγώ κ. Μπινιώρη παραθέτω στην συνέχεια ένα ακριβές απόσπασμα από την διδασκαλία της ΑΒΣΠ για να διαπιστώσετε ότι όσα εσείς προσπαθείτε να διδάξετε ως Supply Chain Management, (πχ στην σελίδα 9: "Δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στην Διαδικασία Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας -
Logistics"), τα δίδασκε αναλυτικότατα η ΑΒΣΠ ως "λειτουργία της διαθέσεως". Η διαφορά όμως είναι ότι η ΑΒΣΠ δίδασκε και τις φορολογικές υποχρεώσεις των εκάστοτε κατά  περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων και τα λογιστικά γεγονότα που συνάγονται από αυτές.
Δηλαδή κάτι αντίστοιχο με το Logistical System που επέβαλε και η ΕΕ με τον Κανονισμό ΕΕ 2454/93, με τον οποίο κατά τα γνωστά εισήγαγε και τον όρο "Lieferkette" = "Chaine d' Approvisionnement", = "Αλυσίδα Εφοδιασμού", που μεταφράστηκε και σχολιάστηκε από τους θεωρητικούς ως "Εφοδιαστική Αλυσίδα" και "Supply Chain" μετά το 1995 - 96.
 
Για την κατανόηση της διαφοράς μεταξύ της εισαγόμενης έννοιας "Supply Chain Management" και της "λειτουργίας της Διαθέσεως" της ΑΒΣΠ, θα σας αναφέρω κ. Μπινιώρη όπως έχει την σελίδα 42 του Βιομηχανικού λογισμού του Δημ. Παπαδημητρίου της δεκαετίας του 60, για να προβληματιστείτε:
α) Μήπως αφού στην χώρα μας προσεγγίζαμε τα ίδια επιστημονικά πεδία ως Βιομηχανικό Λογισμό, γιατί εσείς τα προσεγγίζετε ως Logistics = τρέχα γύρευε;
β) Γιατί δεν αναφέρετε στην βιβλιογραφία και τους διαπρεπείς έλληνες επιστήμονες που δίδαξαν τα θέματα που αφορούν στην παραγωγή και κυκλοφορία
    των εμπορευμάτων στην αγορά 40 χρόνια πριν από τους ξένους σας;
γ) Γιατί αναφέρετε την βιβλιογραφία συνολικά στο τέλος του βιβλίου, χωρίς διάκριση με παραπομπές στο κάθε θέμα του βιβλίου σας, από ποιόν άλλο ξένο 
    επιστήμονα το λάβατε;
δ) Οι "Κατηγορίες των διαδικασιών ενός συστήματος Logistics" στην σελίδα 9 είναι δικές σας; Ή μήπως από την ΑΒΣΠ του 60; Ή από κάποιο ξένο; Ποιόν;

Ιδού καταρχήν το απόσπασμα από την σελίδα 9 του βιβλίου σας κ. Μπινιώρη έτους 2004:

{Συνοπτικά οι δραστηριότητες που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στις διάφορες κατηγορίες διαδικασιών ενός συστήματος logistics είναι οι εξής:
1. Καθορισμός Επιπέδου Επιθυμητής εξυπηρέτησης του Πελάτη
2. Διαδικασία Παραγγελιών
3. επικοινωνίες Διανομής
4. Διοίκηση Αποθεμάτων
5. Πρόβλεψη ζήτησης
6. Μεταφορές
7. Αποθήκευση και Φύλαξη
8. Επιλογή Τοποθεσίας Εγκαταστάσεων και Φύλαξης
9. Διαχείριση Υλικών
10. Ανεφοδιασμός
11. Έλεγχος Απογραφής - Διαδικασία Προμηθειών
12 Βοηθητικές Υπηρεσίες και Διαδικασίες
13. Συσκευασία
14. Διαχείριση Επιστροφών}

Ιδού τώρα και το ακριβές απόσπασμα από τον Βιομηχανικό Λογισμό της δεκαετίας του 60 της ΑΒΣΠ:

Αρχή του αποσπάσματος: (Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που αλλοιώνω λίγο την καθαρεύουσα της εποχής.)

{Η λειτουργία της διαθέσεως περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων από της στιγμής της παραγωγής των έτοιμων προϊόντων μέχρι και της εισπράξεως της αξίας των πωληθέντων.
Παρακάτω παρέχουμε σχήματα τινά λειτουργικής διαρθρώσεως της διαθέσεως.
   Σχήμα Α' 
Επενδύσεις εις έτοιμα προϊόντα
Αποθήκευση έτοιμων προϊόντων
Απογραφικός έλεγχος
Διεκπεραίωση παραγγελιών
Συσκευασία και φόρτωση
Μεταφορά
Επιδίωξη των πωλήσεων (διείσδυσις)
Διαφήμιση
Εισαγωγή παραγγελιών
Έκδοση λογαριασμών
Έλεγχος πιστώσεων
Εισπρακτέοι λογαριασμοί

Σχήμα Β'
Αποθήκευσις
Λήψις παραγγελιών & είσπραξις λογαριασμών πελατών
Επιδίωξις πωλήσεων (διείσδυσις)
Παράδοσις

Σχήμα Γ'
Αποθήκευσις
Πώλησις
Συσκευασία και φόρτωσις
παροχή πιστώσεων και εισπράξεις
Λογιστήριο πωλήσεων

Σε περίπτωση διαθέσεως των προϊόντων της επιχειρήσεως δια πρατηρίων ή υποκαταστημάτων της δημιουργούνται αντίστοιχες λειτουργικές μονάδες.
Συναρτημένα προς τας πωλήσεις, πλην της επί των συναλλαγών εν γένει ισχυούσης* ορολογίας χρησιμοποιείται και η εξής, ενδεικτική των απασχολούντων την λειτουργίαν ταύτην θεμάτων. 

Συστήματα πωλήσεων. Καθιερωμένες αρχές πωλήσεως των προϊόντων της επιχειρήσεως αναφερόμενες στον προσδιορισμόν των οδών διοχετεύσεως των
                                 προϊόντων, του τρόπου επαφής μετά της πελατείας, των τρόπων παραδόσεως και πληρωμής, ως και των όρων παροχής πιστώσεων.
Τιμολογιακή πολιτική. Καθορισμός αρχών προσδιορισμού τιμών  πωλήσεως και κριτηρίων παροχής πιστώσεων.
Διείσδυσις εις την αγοράν* (Marketing). Προγραμματισμένη παροχή πλεονεκτημάτων εις την εν γένει κατανάλωσιν με σκοπό την αύξηση των πωλήσεων.
Γεωγραφικαί περιοχαί καταναλώσεως. Γεωγραφικά διαμερίσματα ιδία του εσωτερικού αποτελούντα στόχους καταναλώσεως του προϊόντος.
Οδοί διοχετεύσεως. Κατηγορίες αγοραστών σχηματιζόμενες αναλόγως του τρόπου διαθέσεως των αγοραζομένων προϊόντων και ειδικότερα: Βιομήχανοι,
                            αγοραστές χονδρέμποροι, έμποροι λιανικού εμπορίου, άμεσοι καταναλωτές, συνεταιρισμοί. 
Διακρίσεις των πωλήσεων αναλόγως: α) των οδών διοχετεύσεως, β) του μεγέθους των παραγγελιών, γ) των πελατών κρινομένων εν σχέσει προς το μέγεθος
                                                       των παραγγελιών τους, δ) κατ΄εντεταλμένον τας πωλήσεις. (Εγώ αυτό το λέω πιό απλά: με βάση την επίδοση του
                                                       στελέχους που του έχει ανατεθεί ένας τομέας πωλήσεων.)
Απόθεμα ασφαλείας. Προκαθορισμένη ποσότης εις έκαστον των προϊόντων, στην οποία όταν κατέλθει το απόθεμα δέον να αρχίσει η διαδικασία παραγωγής.
Συνεπαγόμενον κόστος. Η επιβάρυνσις η προκύπτουσα από της παραγωγής μέχρι και της διαθέσεως του προϊόντος.
Προϋπολογισμός πωλήσεων. Προκαθορισμός των πωλήσεων των προϊόντων εν αναφορά προς τας τιμάς: α) συνολικώς, β) δια χρονολογικής κατανομής του
                                          συνόλου, γ) κατά γεωγραφικήν περιοχήν, δ) κατ΄εντεταλμένον τας πωλήσεις, ε) αναλόγως του τρόπου πληρωμής και των
                                          χρονικών πλαισίων των χορηγουμένων πιστώσεων.
Προϋπολογισμός εξόδων διαθέσεως. Προσδιορισμός των εξόδων διαθέσεως: α) γενικών - ειδικών, β) κατά προϊόν, γ) κατά γεωγραφικήν περιοχήν, δ) υπό
                                                     διαφόρους ετέρους συνδυασμούς. 
Ταχύτης κυκλοφορίας των αποθεμάτων. Ένδειξις εκφράζουσα τον μέσον όρον  αποθεματοποιήσεως των προϊόντων.
Δείκτης ρευστοποιήσεως  των απαιτήσεων. Ένδειξις εκ της οποίας εξάγεται η μέση διάρκεια των πιστώσεων.}
Τέλος του αποσπάσματος 

Προσέξτε την σπουδαιότητα της αναφοράς περί "ισχυούσης ορολογίας" της ΑΒΣΠ, που διδασκόταν την δεκαετία του 60: 
   -Η ΑΒΣΠ διέκρινε την ορολογία που επικρατούσε στην αγορά, η οποία βασιζόταν κυρίως στην νομοθεσία και στα "συναλλακτικά ήθη", σε αντίθεση με την
     παραπάνω ορολογία, που προτείνεται για διδακτικούς λόγους, για την συνεννόηση μεταξύ των στελεχών της ίδιας επιχείρησης. Η ΑΒΣΠ γνώριζε δηλαδή 
     ότι το γνωστικό επίπεδο των στελεχών των επιχειρήσεων είναι διαφορετικό και για τον λόγο αυτό στο σύγγραμμα: "Βιομηχανικός Λογισμός" διέκρινε πχ:
     Αφενός "την επί των συναλλαγών ισχύουσα ορολογία", που κατείχαν και υποχρεούνταν να χρησιμοποιούν, πχ όσοι απασχολούνταν στην Λειτουργία της
     Διαθέσεως, δηλαδή με την κατάρτιση και την εκτέλεση συμβάσεων πώλησης ή συμβάσεων έργου με τους πελάτες ή προμηθευτές τους...
     Αφετέρου την ορολογία που δεν ισχύει στις συναλλαγές, γιατί αφορά στην εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης... Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει 
     κατανοητός δίχως προτύτερα να έχει οριστεί και να έχει περιγραφεί εντός της επιχείρησης πχ ο όρος "συνεπαγόμενο κόστος" ή το "απόθεμα ασφαλείας"; 
     Άρα η παραπάνω ορολογία της ΑΒΣΠ είχε ως αποκλειστικό σκοπό να συνεννοούνται μεταξύ τους δίχως παρανοήσεις οι εργαζόμενοι στην ίδια επιχείρηση.
     (Δηλαδή να μην συμβαίνει στην επιχείρηση αυτό που κυκλοφορούσε στην πιάτσα: "Μαζί να μιλάμε και χώρια να καταλαβαίνουμε"!)
   Αντίθετα,
   - Οι δικοί μας ακαδημαϊκοί μας αμολάνε στο ξεκάρφωτο και στο ξεκούδουνο κατά την ανάπτυξη του κειμένου τους ένα αγγλικό όρο, που μεταφράζουν
     άβουλα κατά λέξη, δίχως να λαμβάνουν υπόψη, αν εμείς έχουμε ήδη θεσμοθετημένο από την ΕΕ και την χώρα μας ένα δικό μας όρο, ή αν ίσως να
     χρησιμοποιούμε ένα δικό μας όρο μεταξύ των στελεχών εντός της επιχείρησης, για να περιγράψουμε την ίδια αντίστοιχη έννοια για να συνεννοούμαστε
     εντός της επιχείρησης.
   - Πχ ο κ. Μπινιώρης αναφέρει αντίστοιχα στην σελίδα 11 επί λέξει:
     {Γενικά οι διαπροσωπικές σχέσεις σε ένα οποιοδήποτε σύστημα Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας - Logistics μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σαν
      εξωστρεφείς (outward relations), όπως η περίπτωση των σχέσεων πελάτη - προμηθευτή που ήδη αναφέραμε, και εσωστρεφείς (inward relations),
      σχέσεις δηλαδή μεταξύ των ατόμων που εργάζονται στα διάφορα τμήματα της εταιρείας με κοινό στόχο, την ικανοποίηση του πελάτη και την
      κερδοφορία της μονάδας στην οποία ανήκουν.}
      Όπως όμως διαπιστώσατε παραπάνω τα "in" και "out" των "relations" τα δίδασκε ήδη προ 60 ετών η ΑΒΣΠ!!! 
    Επιπλέον
    - Ο Μπινιώρης αναφέρει στην ίδια σελίδα 11 λίγο παραπάνω:  
       {Διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι για να θεωρείται ένα σύστημα διοικητικών πληροφοριών επιτυχημένο, θα πρέπει να πλησιάζει την "από στόμα σε
         στόμα επικοινωνία" (mouth - mouth communications) όπως αυτή γίνεται μεταξύ ανθρώπων.}

     Αυτή όμως η σύγκριση είναι ατυχής, γιατί έχει σαν προϋπόθεση για την "από στόμα σε στόμα επικοινωνία" να λέμε τα "σύκα - σύκα και την σκάφη -
     σκάφη"! Αυτό το λάμβανε υπόψη η ΑΒΣΠ γιατί όπως είδαμε παραπάνω ο Παπαδημητρίου ανέφερε και όρισε μια ντουζίνα "από διοικητικές
     πληροφορίες", έτσι ώστε να τις κατανοούν τα στελέχη της επιχείρησης με τον ίδιο τρόπο, για να μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους!

  Επομένως τίθεται το ερώτημα και ο προβληματισμός:
    α) Γιατί διδάσκει στην χώρα μας το "Supply Chain" και το "Management" κάθε δικός μας ακαδημαϊκός με τον δικό του διαφορετικό τρόπο και τις δικές του
        ιδιαίτερες προσεγγίσεις; Δηλαδή μας μοστράρει ότι και όπου σπούδασε καθένας τους και όπως κατανόησε το πεδίο που αφορά στην κυκλοφορία 
        των εμπορευμάτων στην αγορά μιας τρίτης χώρας;   
    β) Γιατί διδάσκουν οι ξένοι μετά το 1995 -6 το"Supply Chain" και το "Management" του με τουλάχιστον 40 διαφορετικές έννοιες και προσεγγίσεις, που
        εγώ έχω συγκεντρώσει κυρίως από το βιβλίο του Μανιάτη;
    γ) Γιατί δεν διδάσκεται στην χώρα μας η "Lieferkette" και το "Management" της με όμοιο τρόπο, όπως δηλαδή θεσμοθετήθηκε από την ΕΕ το 1993;  

 * {"Η διείσδυσις (Marketing)"} στο σημείο αυτό αφορά στις δραστηριότητες της λειτουργίας της διαθέσεως, για να προωθηθεί το προϊόν στην αγορά. Η μετάφραση "Marketing" επομένως στην παρένθεση της λέξης "διείσδυσις" της ΑΒΣΠ σημαίνει ότι οι δραστηριότητες "διείσδυσις" δεν γίνονται "στο πόδι", όταν δηλαδή το έτοιμο προϊόν ήταν ήδη στοιβαγμένο στην αποθήκη του εργοστασίου, αλλά ότι ήταν το αποτέλεσμα ώριμης μελέτης της Διοίκησης
της Επιχείρησης, για την "πολιτική", που θα ασκηθεί για την κατάκτηση της αγοράς που προηγήθηκε, η οποία κατά τα γνωστά ήταν το αντικείμενο του επιστημονικού πεδίου Marketing, όπως το δίδαξε η ΑΒΣΠ!
Όμως... την εφαρμογή των αποφάσεων της Διοίκησης της Επιχείρησης που μελετήθηκαν στο "Marketing" αναλαμβάνει κατά την ΑΒΣΠ να εκτελέσει η λειτουργία της διαθέσεως!

Πάντως...
...Όλα τα παραπάνω τα προσέγγιζε η ΑΒΣΠ αναλυτικά και με παραδείγματα, από τα οποία συνάγονταν και λογιστικές εγγραφές. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν άλλωστε να συγκεντρωθούν τα χρηματοοικονομικά μεγέθη για την λήψη των επιχειρηματικών αποφάσεων; Επιπλέον, πώς θα μπορούσε να είναι σύννομη
η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην αγορά; Συμφωνείτε επομένως ή όχι κ. Μπινιώρη ότι το "Supply Chain Management" σας,  πρέπει να διδάσκεται στο ευρύτερο πεδίο της Λογιστικής = "Logistics"; Όπως άλλωστε έτσι επιγράφεται και το βιβλίο σας; Πχ:
- Στο Κεφάλαιο IV Μεταφορές θα πρέπει να αναφέρετε τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, ("Μεταφορέας", "Αποστολέας", "Παραλήπτης", "Εντολέας") και
   α) τις συμβάσεις που καταρτίζονται μεταξύ τους,
   β) τα φορολογικά στοιχεία και έγγραφα Μεταφοράς που εκδίδονται,
   γ) τις λογιστικές εγγραφές που συνάγονται από αυτές κατά την εκτέλεση τους...
-  Στο Κεφάλαιο V Αποθήκευση θα πρέπει αντίστοιχα να περιγράψετε τους εμπλεκόμενους, πχ τα Κ.Α.Δ., τους πελάτες τους και να δώσετε παραδείγματα
   με τις συμβάσεις που καταρτίζονται, πχ:
   α) Μεταξύ των Κυρίων των αποθηκευμένων εμπορευμάτων και των Αγοραστών - Πελατών τους.
   β) Μεταξύ της Αποθηκευτικής Επιχείρησης και του Πελάτη της, πχ μιας Βιομηχανικής ή Εμπορικής Επιχείρησης.
   γ) Μεταξύ της Αποθηκευτικής Επιχείρησης και ενός Μεταφορέα.
   δ) Επιπλέον να διευκρινίσετε ότι από τις παραπάνω συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων συνάγονται και λογιστικά γεγονότα που καταχωρούνται στα
       λογιστήρια των κατά περίπτωση εμπλεκομένων επιχειρήσεων...

Η σύγκριση επομένως μεταξύ "Marketing" και "λειτουργίας της διαθέσεως" είναι καταλυτική. Ο κανονισμός ΕΕ 2454/93 έπεσε επομένως σαν κεραυνός στην αγορά, που ανάγκασε τους θεωρητικούς "Marketing" να αλλάξουν πορεία, για να προσεγγίσουν την λειτουργία της αγοράς σε χρόνο μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής, μεταλλάσσοντας τις προσεγγίσεις τους από "ξερό Marketing" σε "Supply Chain Management" = "Διαχείριση Εφοδιαστικής* Αλυσίδας". Όμως στην λειτουργία της αγοράς και ειδικότερα των επιχειρήσεων ο "Διαχειριστής" της επιχείρησης, (Πρόεδρος του Δ.Σ. Ανώνυμης Εταιρείας, Διαχειριστής ΕΠΕ, Ομόρρυθμος Εταίρος), εκ του Νόμου οφείλει να τηρεί Λογιστήριο...

Ερωτάται όμως: Γιατί οι όψιμοι "Supply Chain Managers", που όλοι τους ξεμπούκαραν μετά το 1995 - 96, "ξέχασαν" και τις φορολογικές διατάξεις της ΕΕ; Αυτές δηλαδή που όριζαν στον Κανονισμό ΕΕ 2454/93 τους κανόνες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων εντός της ΕΕ; Δηλαδή πχ την κατάρτιση και την εκτέλεση των συμβάσεων μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, καθώς και την λογιστική απεικόνιση στο Logistical System των λογιστικών γεγονότων που συνάγονται από αυτές; Μήπως αυτό έγινε σκόπιμα... γιατί το "Sourloulou Marketing" = "Supply Chain Management" είναι ένα θεωρητικό και εύκολο επιστημονικό πεδίο, ενώ αντίθετα η Ο.Δ.Ε. και ο Βιομηχανικός Λογισμός είναι ένα επιστημονικό πεδίο πολύ δύσκολης προσπέλασης, για να μπορούν να το διδάξουν πρόσωπα, που πέραν των βασικών και ειδικών σπουδών τους, δεν θα να έχουν τριφτεί στην πιάτσα, δηλαδή στο κουρμπέτι, δηλαδή στο πεδίο της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην αγορά!;... 

* Θυμίζω: Η μετάφραση ως επίθετο "εφοδιαστική" του όρου του κανονισμού της ΕΕ 2454/93 συνιστά "παραδρομή" των θεωρητικών που θα τους επιτρέπει
   όχι μόνο να αντιγράφει άβουλα ο ένας από τον άλλο! Επιπλέον γιατί αυτό θα τους διευκόλυνε επίσης στο να προσεγγίζουν θεωρητικά και αόριστα τον
   τρόπο λειτουργίας της αγοράς. Δηλαδή εκτός από "εφοδιαστική" επιπλέον πχ και σαν "τροφοδοτική", "διανεμητική", "διαμετακομιστική", κλπ, δίχως να
   λαμβάνουν υπόψη το θεσμικό πλαίσιο που ορίζει διαχρονικά η Πολιτεία, για να ελέγχει, (δίχως να την στολίζει με κοσμητικά επίθετα), την κυκλοφορία των
   εμπορευμάτων στην αγορά, δηλαδή την "δρομολόγηση" τους στο "δρομολόγιο" που θα ακολουθήσουν, δηλαδή στην "διαδρομή" που θα μεταφέρονται,
   για να βρεθούν από τον "Παραγωγό - Πωλητή" στον "Έμπορο - Αγοραστή", για να τα διαθέσει τελικά στην "κατανάλωση"!...
  
  Τέλος όλων των σχολίων
Στυλιανός Κακατσάκης 11.06.2023 
e-Mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
Για το ποιός ήμουνα στο Kakatsakis.eu